eitaa logo
تاریخ تفکر تمدن
156 دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
1.3هزار ویدیو
113 فایل
مطالب تاریخی، فرهنگی و اجتماعی آدرس کانال : @ttt1400 تبلیغ و تبادل نداریم. ارتباط با ادمین: @mohammaddostmr جیمیل : @gmail.com" rel="nofollow" target="_blank">mohammaddostmr@gmail.com کانال های دیگر ما: @sss1400 @ggg1400
مشاهده در ایتا
دانلود
ماهاتما گاندی (رهبر استقلال هند): ▪️من زندگی امام حسین علیه السلام، آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده‏‌ام و توجه کافی به صفحات نموده‏‌ام و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، بایستی از سرمشق امام حسین علیه السلام پیروی کند.
📌 شبهه امام حسین علیه از یک . دلیل امام (ع) توسط یزید، دعوای آن دو در با زنی زیبا به نام است. در اين داستان، به زني به نام «اُرَيْنَبْ» همسر «عبدالله بن سلام» علاقمند شده و امام حسين(ع) مانع شهوت‌راني يزيد گرديد. لذا امام حسین(ع) ارینب را به درآورد تا با ازدواج نکرده و بعد طلاق داد تا به عبدالله بن سلام شوهر قبلی خود برسد. و این داستان، آغاز و دشمني يزيد با امام حسين(ع) و منشأ واقعه بوده است. 📚دینوری، الامامه والسياسه، ج۱، ص۱۶۷؛ 📌: ◀️تنها منبع این خبر، است. ◀️ابن قتیبه بدون هيچ اشاره‌اي به ناقل و راوي اين داستان حكايت را از شخص سومی نقل مي‌كند كه براي ما آن شخص شناخته شده نيست؛ پس داستان از نظر سندي داری مشکل است؛ ◀️در این داستان ساختگی، امام (ع) در زمان ساکن بوده است و حال آنکه امام حسین(ع) در این زمان ساکن بوده است. ◀️اشكال مهم ديگري كه در اين داستان وجود دارد، اين است كه امام حسين (ع) در يك مجلس اورینب را مي‌كند و حال آن كه بر اساس سه طلاق در يك مجلس جايز نمي‌باشد. و از احکام است. ◀️گذشته از بطلان قطعي روايت فوق، امام حسین(ع) بارها علت قیام خود را ظلم، فساد و بدعت در دین توسط یزید بیان کرده است. ◀️بنابراین، این داستان در نظر دارد تا حسین(ع) که افشای و مبارزه با حاکم و کسی که خدا را تغییر داده، فراموش گردد.
شمربن ذی الجوشن.mp3
2.18M
🎵 نظر استاد احمد عابدی درباره شمر بن ذی الجوشن پاسخ به شبهه و شایعه‌ای فراگیر 🔹 آیا شمر در جنگ صفین از اصحاب امیرالمومنین علیه السلام و جانباز بوده یا در لشکر معاویه؟ 🔹 شمر از برپاکنندگان جنگ علیه امیرالمومنین(ع) 🔹 پاسخ امیرالمومنین علیه السلام به نامه معاویه ------------------------------------------- ◀️شمِر بن‌ذي‌الجوشن هیچگاه نبوده و همانند همه کسانی که در حکومت اسلامی با امیرمؤمنان (ع) کردند، او نیز جزو سپاه امام بود؛ ◀️شمر، در جزء لشكريان (ع) بوده است و با تنها هدف مبارزه با بنی امیه در سپاه امام حضور داشت؛ در اين مبارزه اَدْهَم بن‌محرز ابتدا ضربه شمشيري به صورت شمر مي‏زند و او را مي‏كند. شمر نيز به او ضربه‌اي مي‌زند ولي ضربه‌اش کاري نمي‌شود، لذا برمي‏گردد و آب مي‏خورد و نيزه‌اي برمي‌دارد و دوباره به ميدان مي‏رود و با ضربت نيزه، ادهم را بر زمين مي‏افكند؛ شمر، جزء كساني است كه برضدّ بن‌عَدِي و به كفر او شهادت دادند. ◀️شمر، پس از واقعه در جواب شخص که از او پرسید آیا برای حمله به پسر پیامبر پشیمان نیستی، در پاسخ گفت: «موظّف بوديم كه چنين كنيم و اگر فرمان نمي‏برديم همچون اين حيوانات بوديم.» وی، در توجیه شرکت در قتل امام حسین(ع) می‌گفت: «از امرای خود فرمان برداری کرده است.» 📚منقری،‌ وقعة صفين، ص 268؛ 📚طبري، تاريخ الأمم و الملوك، ج 5، ص270، ص28، ج6، ص18 و 44 و 52 و 53 📚ابن‌شهراشوب، مناقب آل‌ابي‌طالب، ج 4، ص 115. 📚ابن‌سعد، ترجمة الحسين و مقتله، فصلنامة تراثنا، شماره 10، ص179،
📌 حضرت سلام الله علیها و امام سجاد علیه السلام در چه سالی به کربلا آمدند؟ ... طبق برخی شواهد، در ماه سال ۶۱، یعنی ۴۰ روز بعد از به رسیده است. برخی از و محدثان همانند، بیرونی، ابن نمای حلی، سیدبن طاووس، هروی و ، تصریح کرده اند: حضور اهل بیت امام حسین علیه السلام در ، روز بیستم سال۶۱ بوده است.( اول) افزون بر این گزارشها، شواهد دیگری برای اثبات این امر وجود دارد که می توان به آنها استناد کرد. از جمله: 1⃣بنا به تصریح شیخ و ابن فتال نیشابوری، الحاق سر امام علیه السلام به بدن ایشان توسط امام علیه السلام در روز همان سال بوده باشد؛ زیرا الحاق سر در یک سال بعد، معقول نبوده و بعید به نظر می رسد. 2⃣همچنین هیچ گزارشی مبنی بر حضور امام علیه السلام در در غیر این سال نیست. ◀️سید محسن امین نیز ذکر می کند که از شام تا کربلا را با همان شرایط کاروان اسرای کربلا حرکت کردم، روز اربعین به کربلا رسیدم. 📚صدوق، امالی، ص۲۳۱، 📚ابن فتال، روضه الواعضین، ص۱۹۲، 📚ابوریحان بیرونی، آثارالباقیه، ص۳۳۱. به نظر می‌توان برای اثبات اربعین اول، بر اسناد و منابع تاریخی اطمینان بخش تکیه کرد. 1️⃣ کتاب «تحقيق درباره اول اربعين حضرت سيد الشهدا (ع)» قوی ترین اثر در این زمینه است که به خامه پرمایه آیت الله شهيد قاضي طباطبائي (ره) صورت بسته است. از نگاه تاریخنگار خبیر، استاد علی ابوالحسنی (منذر) این کتاب، مهمترین اثر پژوهشی است؛ چنانچه نظر استاد منذر نیز به اربعین اول بود. 2️⃣ پژوهشی در اربعین حسینی(علیه السلام) | اثر دکتر محسن رنجبر 3️⃣ تحقیق درباره اربعین حسینی | آیت الله عندلیب همدانی 4⃣ اسناد و شواهد زیارت اربعین | جواهری, محمدرضا 5⃣ اربعین حسینی در اثار و انظار علما | غلامرضا گلی زواره 6⃣ منبع شناسی و ماخذشناسی اربعین | اباذر نصر پ.ن: در اربعین دو حادثه یاد می‌کنند که یکی از این دو حادثه اصل درستی ندارد و دیگری اصل بسیار درستی دارد و اتفاقاً آن که میان ما معلوم است و اربعین را به آن نام می‌شناسیم همان نادرستش است که اهل بیت در بیستم صفر به کربلا آمده باشند. این نه با منطق جور درمی‌آید و نه با تاریخ معتبر، برای اینکه اولاً هیچ تاریخی نگفته است که اهل بیت از شام آمدند به عراق و کربلا، از این جا رفتند مدینه؛ بلکه رفتند شام و از همان خود شام رفتند مدینه، دیگر برنگشتند کربلا. فرضاً اگر برمی‌گشتند، به این زودی میسر نبود، برای اینکه اینها را در دوازدهم محرم برده‌اند به کوفه. مدتی در کوفه بوده‌اند، ابن زیاد پیک فرستاده به شام و از یزید کسب دستور کرده. بعد پیک برگشته و یزید دستور داده اینها به شام بیایند. اینها بعد از مدتی که در کوفه بوده‌اند رفته‌اند به دمشق و شام. حالا مطابق بعضی از نقلها ممکن است همین جور هم باشد و کارها خیلی به سرعت صورت گرفته باشد. [ولی بعید است چون] در دوم ماه صفر اینها وارد شام شده‌اند. دوم ماه صفر، هجده روز می‌ماند تا اربعین. توقفشان در شام زیاد بوده [و بعید است تا اربعین به کربلا رفته باشند.]  و اما آنچه که به اربعین ارزش می‌دهد مسئله زیارتی بودن اربعین است و دیگر مسئله اولین زائر امام حسین است که جناب جابر بن عبدالله انصاری باشد. 📕 استاد مطهری: فطرت و تربیت، ص۴۹
📌مشهورات سوال: آیا امیرمؤمنان (ع) هنگام حضرت (س) با بن جعفر شرط کرد که اگر زینب(س) خواست برادرش امام (ع) را در سفر همراهی کند، عبدالله بن جعفر مانع او نشود؟ پاسخ: خیر. هیچ یک از معتبر و کهن تاریخی، چنین مطلب و شرطی را گزارش نکرده اند؛ اما در برخی از آثار معاصران همانند کتاب وفیات الائمه به این نکته اشاره شده است و جای تأمل دارد. 📚وفیات الائمه، ص۴۴۴
📌 💠با مرگ و روی کار آمدن یزید، از امام حسین علیه السلام درخواست بیعت کرد. حاكم مدینه جمعه ۲۷ رجب سال ۶۰ قمری امام را احضار کرد. 📌 امام حسین(ع) با روی کار آمدن یزید خطاب به ولید، فرمودند: باید با اسلام خداحافظی کرد. 💠 بيرون رفتن امام حسین(ع) از مدینه در ۲۸ رجب سال ۶۰. 💠 ورود به مكّه در ۳ شعبان سال ۶۰. 💠 در در ماه شعبان، رمضان، شوال، ذى‌القعده و ذى‌الحجه تا روز هشتم سال ۶۰. 💠 رسيدن اولين به امام حسین(ع) در ۱۰ رمضان سال ۶۰. تعداد نامه های ارسالی حدود ۱۵۰ نامه بود. 💠 بيرون رفتن بن عقیل از مکّه در ۱۵ رمضان سال ۶۰. 💠 ورود مسلم به کوفه در ۵ شوال سال ۶۰. 💠 در ۸ ذى‌الحجه سال ۶۰. 💠 خروج امام حسین(ع) از مکّه سه‌شنبه ۸ ذى‌الحجه سال ۶۰. 💠رسيدن امام حسین(ع) به سرزمين در دوم محرم سال ۶۱. 💠 ورود به در سوم محرم سال ۶۱. 💠 سامان‌دهی از سوى عمر بن سعد و گفتگوهاى او با امام حسین(ع) تا ششم سال۶۱. 📌عدم پذیرش بیعت و مقاومت در برابر ظلم. 💠 منع سپاه اسلام از دسترسى به آب از ۷محرم ۶۱. 💠 واقعه و شهادت مظلومانه امام حسین علیه السلام و ۷۲ تن از یاران وی در ۱۰ محرم سال ۶۱. 💠 از سرزمين کربلا بعدازظهر روز ۱۱ محرم سال ۶۱. 💠 شهدای کربلا و بدن امام حسین(ع) در روز بعد از . 📚ر.ک: مقتل جامع سیدالشهدا. محمدجواد یاوری سرتختی
📌شبهه: با اینکه جزء ماه هاي است، چرا امام (علیه‌السلام) در اين ماه کرد؟ پاسخ: پيش از اسلام نیز در ميان ماه هاي قمري، چهار ماه رجب، ذي القعده، ذي الحجه، ماه حرام نامیده می شدند که طبق آن جنگ و خون ريزي حرام و پيکار در آن زشت شمرده مي شد و هر قبيله اي هم که با هم جنگ داشتند، در این ماه ها ترک جنگ می کردند. مانند: و که 120 سال با هم نزاع و پيکار مي کردند، اما در اين چهار ماه متارکه جنگ مي کردند. 📌از طرفی نیز بر این حرمت مهر تایید زد و جنگ در این چهار ماه را اعلام نمود، مگر اینکه حرمت این ماه را شکسته و ضمن تعرض به حریم مسلمانان وارد جنگ شوند که در نتیجه و دفاع از خود را دارند و کار حرامی صورت نگرفته است. 📚بقره: ۱۹۴ در جریان حوادث مرتبط با شهادت امام حسین(ع)، امام که پس از امتناع از به رفته بود، به منظور جلوگیری از ریخته شدن خونش در ماه حرام، در روز هشتم ذی الحجه مکه را به سمت ترک کرد، اما یزیدیان، راه وی را در دوراهی کوفه بسته و او را به هدایت کردند و به دستور ابن زیاد آماده جنگ با امام شدند، در این میان امام حسین(ع) برای حفظ حرمت ماه حرام، طی نامه ای به عمر بن سعد، آیات مربوط به ممنوعیت جنگ در این ماه ها را متذکر شد، اما این هشدارها در وی اثر نکرد و وی در روز عاشورا نه تنها وارد جنگ با امام حسین (ع) شد بلکه اعلام کرد که آگاه باشید که من اولین کسی هستم که به لشکر حسین (ع) انداختم. بنابراین، آنکه در کربلا حرمت ماه حرام را شکست و وارد جنگ شد لشکر یزید بود و امام حسین(ع) به دلیل اینکه در حال بود عملش مطابق با نص قرآنی بود و دفاع در این ماه ها اشکالی ندارد.
📌حمله به کاروان امام حسین(ع) قبل از رسیدن به مورّخان نوشته اند: [پيش از منزل ] گروهي از عمرو بن‌ سعيد، حاکم اموی به فرماندهي برادرش، به منظور جلوگيري از حرکت امام (ع) به سوي ، با آن حضرت روبرو شده و خواستند مانع پيشروي او و همراهانش شوند، امّا آن حضرت به شدّت کرد و طرفين باهمديگر درگیر شده و سرانجام اردوي سپاه امام (ع) به راه خود ادامه داد. 📚طبري، تاريخ الامم و الملوک، ج5، ص385؛ 📚بَلاذُري، انساب‌الاشراف، ج 3، ص375؛ 📚ابوحنيفه دِيْنَوَري، الاخبار الطِّوَال، ص362.
🏴 روضه حضرت متن اصلی دختر خردسال خاندان اهل بیت(ع) از کتاب کامل بهایی اثر عمادالدین از عالمان است که آن را به سال 675 در اصفهان نوشته است. «در حاويه آمد كه: خاندان نبوت در حالت حال مردان كه در شهيد شده بودند، بر پسران و دختران ايشان پوشيده می‌داشتند، و هر كودكى را وعده‌ها می‌دادند كه پدر تو به فلان سفر رفته است باز می‌آيد، تا ايشان را به خانه آوردند، دختركى بود ، شبى از خواب بيدار شد و گفت پدر من (ع) كجاست؟ اين ساعت او را به خواب ديدم سخت پريشان، زنان و كودكان جمله در افتادند و فغان از ايشان برخاست. يزيد خفته بود، از خواب بيدار شد، و حال تفحص كرد. خبر بردند كه حال چنين است. آن در حال گفت كه بروند و سر پدر او را بياورند و در كنار او نهند. ملاعين سر بياورد و در كنار آن دختر چهارساله نهادند. پرسيد اين چيست: ملاعين گفتند سر پدر تو است. آن دختر بترسيد و فرياد برآورد و رنجور شد و در آن چند روز جان به حق كرد.» 📚حاویه نام کتابی است که عمادالدین این مطلب را از آن نقل کرده است.
📌 درباره ◀️مشهور است که ۱۲هزار نامه برای امام حسین(ع) نوشته شده و او را به کربلا دعوت کردند، اما طبق شواهد تاریخی ۱۵۰ نامه فرستاده شد و ۱۲هزار نفر با مسلم در کوفه بیعت کردند. ◀️مشهور است که امام (ع) خود را ناتمام گذاشتند، درحالی که امام حسین(ع) برای حج محرم نشده بودند و مفرده بجاآورده بودند. ◀️نقل می‌کنند که اصحاب امام (ع) شب عاشورا پراکنده شدند در حالی که طبق روایت امام معصوم(ع) این گونه نبوده است. ◀️تنها رفتن حضرت (ع) برای آوردن آب مشهور غیرمستندی است؛ زیرا هر دو برادر با هم بودند، یعنی امام حسین(ع) نیز همراه با حضرت عباس(ع) بودند. ◀️ بر بدن امام حسین(ع) و یاران ایشان از مشهورات غیرمستند است. ◀️حضرت سید الشهدا(ع) دعای را چند روز قبل از واقعه عاشورا قرائت نکرده‌اند، بلکه در سال‌های قبل قرائت شده است. ◀️بریده شدن امام حسین(ع) برای غارت مورد تأیید نیست. ◀️ حضرت (ع)، حضور و در و همچنین از خود بی خود شدن حضرت (س) بعد از دیدن سر حضرت امام حسین(ع) بر ، از دیگر مشهورات غیرمستند عاشورا است. ◀️ شیعیان، امام حسین(ع) را به کربلا دعوت نکرده و خود قاتل او نیستند. اولین بار اهل تسنن عراق در قرن ۵، را خوانده و تهمت زدند که کوفه امام علیه السلام را کشته اند. و حال آنکه باید دانست، مذهبان، دشمنان اهل بیت(ع) و پیروان بنی امیه، قاتل هستند. به عنوان نمونه، از هر هزار نفری که ابن زیاد به کربلا برای جنگ با امام حسین(ع) اعزام میکرد، تنها دویست نفر- که عثمانی مذهب بودند- به کربلا می رفتند و مابقی فرار می کردند- تا دستشان به خون امام آغشته نگردد. 📚رازی، النقض، ص۳۴۷ 📚دينورى، الأخبار الطوال، ص254. 📌برای مطالعه بیشتر: 📚مهدی پیشوایی و همکاران، مقتل جامع سیدالشهدا، ج۲.
❇️ *اربعین ؛ کنگره‌ی جهانیِ تشکیلات تشیّع* 💐 «شیعه یک جمع متفرّقی بود؛ یک جامعه‌ای بود که در یک‌جا و در یک مکان زندگی نمیکرد؛ در مدينه بودند، در کوفه بودند، در بصره بودند، در اهواز بودند، در قم بودند، در خراسان بودند؛ در اطراف و اکناف بلاد بودند. اما یک روح در این کالبد متفرّق و در این اجزای متشتّت، در جریان است؛ مثل دانه‌های تسبیح، یک رشته و یک نخ، همه‌ی اینها را به هم وصل میکرد؛ آن رشته، چه بود؟ *رشته ی اطاعت و فرمانبری از مرکزیت تشیع، از رهبری عالیِ تشیّع یعنی ؛ همه‌ی این رشته‌ها به آنجا متصل میشد؛* قلبی بود که به همه‌ی اعضا فرمان میداد. و به این ترتیب، تشیّع یک سازمان و یک تشکیلات بود. ممکن بود دو نفر از حال هم خبر نداشته باشند اما کسانی بودند که از حال همه باخبر بودند. اطاعت و فرمان‌بری آنها به حساب، فریاد زدنشان از روی دستور، سکوتشان بر طبق نقشه، همه‌چیزشان با حساب. *فقط کار آنها یک عیبی داشت* و آن اینکه همدیگر را کمتر میدیدند. اهل یک شهر و شیعیان یک منطقه البته یکدگر را می‌دیدند، *اما یک لازم بود برای شیعیانِ ائمه (عليهم السلام) در آن روزگار؛ این کنگره‌ی جهانی را معین کردند،* وقتش را هم معين کردند؛ گفتند در این موعد معین، هرکس که میتواند در آن کنگره شرکت کند؛ *آن موعد «روز » است و جای شرکت «سرزمین »؛* چون روح شیعه روح کربلائی و روح عاشورائی است و در کالبد شیعه تپش روز عاشورا مشهود است. شیعه هر جا که هست، دنباله‌روِ عاشورای حسین است. این است که می‌بینیم همه جا این تپشهایی که در شیعه مکشوف شده، از آن مرقد پاک، ناشی است. اینها شعله‌هایی بوده که از آن روح مقدّس و پاک و از آن تربت عالی‌مقدار سرکشید؛ به جان‌ها و روح‌ها رسید؛ انسانها را به گلوله‌های داغی تبدیل کرد و آنها را به قلب دشمن فرو برد...» 💐 این تحلیل زمانی مطرح شده که *هنوز هیچ خبری از «پیاده‌روی اربعین» به این گستردگی و تمدّنی نبوده است* ؛ این مطلب را ۴۷ سال قبل، یعنی حتی ۵ سال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، یک مجتهدِ نوگرا و زمان‌شناس، نه بر اساس یک تجربه‌ی تاریخی که (مثل این سال‌ها) به وقوع پیوسته باشد، بلکه از روایات و معارفِ ناظر به مسئله‌ی اربعین فهم کرده و بازگو کرده بود! . 👈 *این تحلیلِ تمدّنی در تاریخ ۱۲ اسفند ۱۳۵۲ توسط آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ایِ جوان، در لابلای سلسله‌مباحث شرح نهج‌البلاغه مطرح شده است!...،* . 📚 منبع: کتاب شرح نهج‌البلاغه؛ جلد اول: منشور حکومت علوی؛ آیت‌الله خامنه‌ای؛ ص ۳۰-۳۱
📌 و کردن مردم بنی امیه علي بن‌قَرَظه بن کَعب را به تفکر دعوت کردند و او در در مقابل سپاه امام حسین(ع) قرار گرفت، در حالیکه برادر وی عمرو بن‌قَرَظه در ركاب امام (ع) به شهادت رسید. همچنین، ابووائل شقیق بن سَلَمه، با تبلیغات بنی امیه به عثمانی ها یا همان اموی ها پیوست. 📚طبری، تاریخ الامم والملوک، ج5، ص434 📚ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج4، ص99.
📆 ۲۰ دی ۱۲۳۰ هجرے شمسے ▪️قتل صدراعظم ناصرالدین شاه به دستور پادشاه ‏قاجاریه (۱۸ ربیع‌الاول ۱۲۶۸ق) 🔹میرزا تقی خان فراهانی فرزند کربلایی قربان، آشپز میرزا ابوالقاسم قائم مقام، در اصل از هزاوه و خانواده‌ای فقیر بود. 🔸وی در دستگاه قائم مقام پرورش یافت و دبیری کارآمد و منشی لایقی شد. وی سمت‌های متعددی در زمان فتحعلی شاه و محمدشاه قاجار داشت و در خدمت ناصرالدین میرزای ولیعهد، فعالیت می‌کرد. میرزاتقی خان پس از مرگ محمدشاه قاجار تلاش فراوانی در به سلطنت رساندن ناصرالدین شاه نمود و لقب اتابک اعظم گرفت. 🔹نزدیکی وی به شاه به حدی بود که ناصرالدین شاه قاجار تنها خواهر خود را به عقد میرزاتقی درآورد، هرچند مهد علیا مادر شاه، از این امر راضی نبود. پس از صدر اعظمی و فرونشاندن ناآرامی‌ها و به جریان انداختن امور کشور، به ملقب گردید و بیشتر از قبل مورد حسادت درباریان واقع شد. سرانجام با بدگویی‌های فراوانی که نزد شاه از او کردند، به دستور شاه قاجار از صدارت عزل گردید و بدخواهان از ترس تغییر نظر شاه، حکم قتل وی را نیز از سلطان گرفتند. شد او سه سال پایان عمر 45 ساله اش صرف توسعه ایران شد اراده او بر نظم مالی و نظم در قدرت در دربار ناصرالدین شاه حسودان و کینه ورز ان را بر انگیخت تا اورا شهید کنند او باب را تیرباران کرد که در نتیجه روحانیت شیعه تقویت شد تا انقلاب کرد. 🔸وی را در حمام فین با گشادن شریان بازویش به قتل رسانده و سپس جسدش را به عراق برده و در به خاک سپردند.