‼️ ترور و قتل منتقدین و مخالفین در حکومت #پهلوی ⁉️جمهوری خواه مخالف رژیم پهلوی چگونه توسط #ساواک ترور شد؟ / وزیر کار و رئیس سازمان برنامه ای که منتقد و پس از 7 سال زندان از سر راه برداشته شد! ▫️ #احمد_آرامش متولد یزد، دوران دبیرستان خود را در تهران گذراند و برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت. او پس از بازگشت از آمریکا، صاحب چندین پست دولتی از جمله ریاست بنادر شمالی و ریاست اداره طرق و شوارع شهسوار شد و پس از چندی که به وزارت هنر انتقال یافت مدیرکل آن وزاتخانه گردید. در همین سالها بود که زمینه فعالیت سیاسی آرامش فراهم شد. در بحبوحه ناآرامی های سال 1324 نفوذ #حزب_توده در میان کارگران روز به روز در حال افزایش بود. در چنین شرایطی بود که #قوام السلطنه اوضاع امور را به دست گرفت و مامور تشکیل دولت شد. وی برای مقابله با ناآرامیها و حفظ دولت خود، جمعی از یاران نزدیک خود را وارد کابینه کرد و برای جلوگیری از افزایش نارضایتی کارگران مهندس شریف‌امامی، مصیب‌ نفیسی، فتح‌الله ‌معتمدی، جمشید فرمانفرماییان و احمد آرامش را مامور بررسی و تاسیس وزارت کار کرد و پس از مدتی از ایجاد این وزارتخانه، احمد آرامش به عنوان #وزیر_کار انتخاب شد. ازدواج وی با مهدیه شریف امامی، خواهر جعفر #شریف_امامی ، او را در عرصه قدرت نگه داشت و در زمان نخست وزیری شریف امامی، احمد آرامش پس از مدتی خانه نشینی عهده دار ریاست سازمان تازه تاسیس برنامه و بودجه شد؛ همچنین به عنوان وزیر مشاور در کابینه حضور داشت. البته قبل از آنکه آرامش به قدرت برگردد، چند سالی بیکار بود. در این دوران بود که وی فعالیتهای سیاسی و روزنامه نگاری خود را بیشتر کرد و حتی سازمان سیاسی تشکیل داد. او با برگزاری جلسات مختلف و سرّی علیه فضای سیاسی کشور بیانه صادر می‌کرد و در برخی روزنامه‌ها مقالاتی علیه حضور بیگانگان در کشور به چاپ می‌رساند. در کنار موارد فوق، آرامش سازمانهایی غیررسمی برای گرفتن اطلاعات از درون حکومت تشکیل داد. در این سازمانها، جمعی از بازاریان و اصناف تهران که در سیاست و اقتصاد ایران صاحب قدرت بودند حضور داشتند و اطلاعاتی در مورد امور سرّی فعالیتهای سیاسی و اقتصادی و رفت و آمد افراد خارجی جمع آوری می‌کردند. احمد آرامش پس از سقوط کابینه شریف امامی دوباره با نگارش مقالات و فعالیتهای حزبی به مخالفت با حکومت پرداخت و همین بهانه‌ای شد تا وی توسط حکومت وقت دستگیر و روانه زندان شود. آرامش پس از آزادی از زندان بیش از پیش به مخالفت با نظام حاکم پرداخت و با نطق ها و اعلامیه‌های جنجالی خبرساز شد. حکومت محمدرضاشاه که سماجت و اقدامات آرامش و گروهش را خطرناک می‌دید و احساس می‌کرد که ممکن است اقدامات او از کنترل خارج شود، ابتدا به وسیله فرمانداری نظامی، دفتر اصلی این گروه ــ که در چهارراه کالج، کوچه لطیفی بود ــ را تسخیر و تعطیل کرد و سپس با دستگیری چند عضو موسس و برکناری اعضای دیگر از مشاغل دولتی به فعالیت سیاسی رسمی آنان خاتمه داد؛ اقدامی که در ‌‌نهایت به رادیکال‌تر شدن مواضع آرامش و یارانش منجر شد. آرامش پس از گذشت هفت سال زندان، بنا به دلایلی از جمله بیماری آزاد شد. پس از آن، زندگی او بیشتر به انزوا گذشت. آرامش ظاهرا در اواخر عمر فعالیت سیاسی چندانی نداشت، اما با همه این احوال وی را ترور کردند. به استناد اخبار مندرج در جراید، در تاریخ #24_مهر_1352 آرامش به ضرب چند گلوله از پای درآمد و دکتر بقایی، نماینده سابق مجلس شورای ملی، جواز دفن وی را به دلیل پارگی قلب صادر کرد. با بررسی زندگی سیاسی آرامش متوجه می‌شویم که اقدامات وی آنقدر جدی محسوب نمی‌شد تا برای حکومت شاه بتواند دردسر جدی ایجاد کند آن هم تا حدی که پس از رهایی از زندان نیاز به ترور وی باشد. اما آنچه مشخص است این است که شاه در طول 37 سال حکومتش به طور دائم کنترل خود را بر جامعه و سیاست ایران افزایش داد. طى این دوران شاه براى حفظ رژیم خود، متکى به ترکیبى از «سرکوب» و «جلب همکارى» بود. از یک طرف همه گونه مخالفت را سرکوب مى‌کرد و از طرف دیگر به عنوان یکى از تاکتیکهاى مهم خود، به گونه ماهرانه‌اى مخالفان خود را انتخاب و آنها را به عنوان نخبگان سیاسى جذب مى‌کرد. به نظر می‌رسد پس از آنکه حکومت از جذب احمد آرامش یا سکوت او ناامید شد، به ترور وی اقدام کرد و این ادامه راهی بود که شاه برای برخورد با مخالفان خود بین سالهای 1350 تا 1355 در پیش گرفته بود؛ در واقع بین سالهاى 1350 تا 1355 حکومت ترور و شکنجه بیش از پیش حاکم شد؛ صدها نفر اعدام شدند و هزاران نفر زندانى. @yade_ayyaam