صفحه ۴۰ مصحف شریف سوره مبارکه بقره 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

🔸ترتیل صفحه 40 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام سه گاه 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

قرآن ترجمه المیزان سوره 2 سوره مبارکه البقرة صفحه 40 أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَإِ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنْ بَعْدِ مُوسَىٰ إِذْ قَالُوا لِنَبِيٍّ لَهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ أَلَّا تُقَاتِلُوا ۖ قَالُوا وَمَا لَنَا أَلَّا نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِنْ دِيَارِنَا وَأَبْنَائِنَا ۖ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْا إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ (246) آيا به آن گروهِ اشراف از بنى اسرائيل که پس از موسى بودند نظر نيفکنده اى؟ آنگاه که به پيامبرى از خودشان گفتند: فرماندهى براى ما بگمار تا در راه خدا پيکار کنيم، گفت: آيا ممکن است که اگر پيکار بر شما نوشته شود پيکار نکنيد؟ گفتند: ما را چه شده است که در راه خدا پيکار نکنيم با اينکه از ديارمان و [از کنار ]فرزندانمان بيرون رانده شده ايم؟ پس وقتى پيکار بر آنان نوشته شد جز اندکى [همه ]روى گرداندند و خدا به ستمکاران داناست. (246) وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكًا ۚ قَالُوا أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُ الْمُلْكُ عَلَيْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْكِ مِنْهُ وَلَمْ يُؤْتَ سَعَةً مِنَ الْمَالِ ۚ قَالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاهُ عَلَيْكُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ ۖ وَاللَّهُ يُؤْتِي مُلْكَهُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (247) و پيامبرشان به آنان گفت: همانا خدا طالوت را به عنوان فرمانده براى شما برانگيخته است. گفتند: چگونه او بر ما فرمانده باشد با اينکه ما براى فرماندهى از او سزاوتريم، و او مال گسترده اى هم ندارد، پيامبرشان گفت: همانا خدا او را بر شما برگزيده و در علم و نيروى جسمى به وى فزونى داده است و خدا فرماندهى خود را به هر که بخواهد مى دهد و خدا گشايشمند و داناست. (247) وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَىٰ وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلَائِكَةُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (248) و پيامبرشان به آنان گفت: همانا نشانه فرماندهى او اين است که آن تابوت در حالى که فرشتگان حملش مى کنند نزد شما مى آيد [تابوتى ]که در آن آرامشى است از پروردگارتان و بقيّه اى از آنچه آل موسى و آل هارون برجاى نهاده اند. همانا در اين آمدن تابوت نشانه اى (معجزه اى) است براى شما اگر شما مؤمن باشيد. (248) 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

نکته تفسیری صفحه ۴۰: طالوت و جالوت ـ1: پس از درگذشت موسی علیه السلام ، بنی­ اسرائیل دین خدا را تغییر دادند و از فرمان پروردگارشان سرپیچی کردند. در میان آنان، پیامبری به نام «ارمیا» بود که آن​ها را به کارهای نیک امر می­ کرد و از کارهای زشت نهی می­ فرمود؛ ولی آن​ها از او اطاعت نمی­ کردند. آنان به سبب نافرمانی­شان از ارمیا مجازات شدند و شخصی خونخوار و ستمگر به نام جالوت بر آنان مسلط شد. جالوت، مردان قوی و جنگاور آنان را کشت و اموالشان را از آنان گرفت و زنانشان را برای کنیزی نگه داشت و بقیه​ ی مردان را از سرزمینشان بیرون کرد. بدین ترتیب، مدّت­ ها بنی­ اسرائیل با بدبختی زندگی کردند؛ تا این​که روزی از اوضاع فلاکت​ بارشان به پیامبر زمانشان اشموئیل شکایت بردند و گفتند: «از خدا درخواست کن برای ما فرمانده ای قرار دهد تا در راه خدا جهاد کنیم و حقمان را از جالوت بگیریم.» پیامبرشان پرسید: «اگر چنین فرمانده ای برایتان مشخص شد و جهاد بر شما واجب شد، قول می­ دهید که طفره نروید و با تمام توان جهاد کنید؟» آن­ها گفتند: «ما چه بهانه­ ای داریم که جهاد نکنیم؛ در حالی که دشمن، ما را از سرزمینمان بیرون رانده و از زن و فرزندانمان دور کرده است؟» خداوند امّا به آن پیامبر خبر داد که بیشتر آنان به جنگ پشت می­ کنند، و همین اتّفاق هم افتاد. سرانجام پیامبرشان به آنان گفت: «خداوند، طالوت را فرمانده شما قرار داده است.» بنی­ اسرائیل از این موضوع خشمگین شدند و گفتند: «او کجا و فرمانده ی ما کجا؟! خود ما که برای فرمانده ای شایسته­ تریم. او نه مال و ثروتی دارد، نه دودمان معروف و پرافتخاری.» پیامبرشان در پاسخ گفت: «خداوند او را بر شما ترجیح داده و به او دانش فراوان و نیروی جسمی زیادی بخشیده است.» آری، ملاک رهبری جامعه یا فرمانده ی نظامی، داشتن ثروت یا دودمان معروف و پرافتخار نیست؛ زیرا این­ها ربطی به لیاقت خود فرد ندارد؛ بلکه رهبر یک جامعه یا فرماندۀ یک لشگر باید صاحب علم و آگاهی باشد تا سعادت جامعه را تشخیص دهد و از نظر ظاهری، دارای قدرتی مناسب باشد تا بتواند جامعه را به سمت اهداف عالی پیش ببرد و در مقابل ستم­کاران و متجاوزان ایستادگی کند. طالوت که در ظاهر ثروت زیاد و دودمان معروفی نداشت، به سبب داشتن این دو ویژگی، به رهبری بنی­ اسرائیل انتخاب شد. اشموئیل برای این​که به بنی­ اسرائیل ثابت کند انتخاب طالوت از سوی خدا بوده است، به آنان گفت: «نشانه­ ی فرماندهی او این است که «صندوق عهد» در حالی که فرشتگان آن را حمل می­ کنند، نزد شما خواهد آمد.» این همان صندوقچه­ ای بود که مادر موسی از ترس فرعونیان، موسی را در آن نهاد و در رود نیل رها کرد. این صندوق همیشه در میان بنی­ اسرائیل بود و به آن احترام می­ گذاشتند و از آن برکت می­ جستند و موسی در هنگام وفات، الواح تورات و زره­ اش را در آن قرار داد؛ ولی گناه بنی­ اسرائیل و بی­ احترامی آن​ها به آن صندوق باعث شد که خدا آن صندوق را از میانشان بردارد، و آن​ها که تا آن زمان در عزّت و آزادی زندگی می­ کردند، توسط جالوت خوار و ذلیل شدند. [1] [1] . اقتباس از روایتی از امام باقر(ع) ، تفسیر المیزان ، ج2 ، ص297 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

🔴یک نکته از #قرآن : کارمند #بانک یکبار از مشتری پول میگیرد و یکبار پول می‌دهد، نه وقتی که #پول میگیرد خوشحال است و نه وقتی می‌پردازد ناراحت است. زیرا می‌داند #امانتداری بیش نیست.☺️🤷‍♂ قرآن‌ می‌فرماید آنگونه باشید که اگر چیزی از دست دادید #تأسف نخورید و اگر چیزی به دست آوردید #سرمست نشوید. ✍استاد قرائتی، حدید آیه ۲۳ #در_محضر_قرآن 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

⭕️چرا هنگام دعا دست به سوی آسمان بلند می‌کنیم و پس از آن دست‌ها را به صورت می‌کشیم؟ پاسخ این پرسش در #قرآن و روایات آمده است که در ذیل بیان می‌شود: 🔅1. رزق انسان در آسمان است. در قرآن کریم به یکی از نشانه‌هاى عظمت پروردگار این‌گونه اشاره شده است: «رزق شما و آنچه به آن وعده داده می‌شوید، در آسمان است». اگرچه در برخی از منابع تفسیری «رزق» در این آیه به دانه‌هاى حیات‌بخش باران تفسیر شده است که منبع هر خیر و برکت در زمین است، اما این معنا می‌تواند یکى از مصداق‌هاى روشن آیه باشد، و رزق مفهوم گسترده‌ای دارد. و معنای دیگر «آسمان» در این آیه شریفه؛ عالم غیب و ما وراء طبیعت و لوح محفوظ است که رزق انسان‌ها از آن‌جا مقدّر می‌شود. 🔅 2. امام علی (ع) می‌فرماید:«هر وقت از نماز فارغ شدید دست‌هاى خود را به سوى آسمان بلند نمایید براى دعا کردن» شخصی از آن‌حضرت پرسید: اى مولاى من! آیا خداوند در هر مکان و جهتى نیست؟ امام(ع) فرمود: «بله». پرسید: پس چرا باید دست‌هاى خود را به طرف آسمان بلند کنیم؟ امام(ع) فرمود: «مگر آیه "وَ فِی السَّماءِ رِزْقُکُمْ وَ ما تُوعَدُونَ" را قرائت نکرده‌اى! روزى باید از محلش طلب شود و محل آن آسمان است که خداوند بیان فرموده؛ چه باران از آسمان نازل می‌شود و به سبب آن از زمین قوت خلایق روئیده و بیرون می‌آید». 🔅 3. وقتی انسان دست به دعا برداشت، مستحب است آن‌را بر سر و صورت خود بکشد، برای این‌که لطف خدا شامل این دست می‌شود و دستی که عطای الهی را دریافت کند، گرامی است، بنابراین، خوب است آن‌را به سر و صورت بکشد. چنان‌که در این زمینه امام صادق(ع) فرمود: «هیچ بنده‌اى دست به درگاه خداى عزیز جبار نگشاید جز این‌که خداى عزّوجلّ شرم کند که آن‌را تهى بازگرداند تا این‌که به مصلحت خود چیزی از فضل رحمتش در آن بنهد، پس هرگاه یکى از شماها دعا کرد تا دستش را به سر و روى خود نکشید، آن را پس نکشد». 🤲اللهم عجل لولیک الفرج و اجعلنا من اعوانه وانصاره و واحفظ قائد نا امام سیدعلی خامنه ای 🤲 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

✍#نکات_قرآنی 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd