✨﷽✨ ✳️ همه باید واعظ یکدیگر باشیم ✍ «وَتَوَاصَوْا بِالْحَق» (عصر، 3) #تواصی یعنی #توصیه_متقابل؛ یعنی #مراقب یکدیگر بودن افراد؛ دائما من مراقب شما باشم و اعمال شما را در نظر بگیرم و شما را متذکر باشم و تذکر بدهم که ای رفیق! یک وقت خوابت نگیرد، #غفلت نکنی، مواظب باش؛ و شما متقابلاً به من بگویید. آن یکی به دیگری بگوید و آن یکی به دیگری؛ مثل سربازهایی که در یک میدان می‌جنگند که حس می‌کنند اگر از ناحیه‌ی یک فرد و از ایستگاه و موقف یک فرد، دشمن رخنه کند، به صف ضربه وارد می‌آید. این اشتباه است که امروز ما مسئله‌ی #وعظ را صرفاً یک شغل صنفی تلقی می‌کنیم. البته نمی‌خواهم بگویم که به آن کار احتیاجی نیست، به آن احتیاج است و آن در جای خودش درست است اما اینکه وقتی می‌خواهیم یک نفر بیاید دو کلمه #نصیحت و #موعظه کند، حتما باید یک کسی باشد که سال‌ها درس عربی خوانده باشد، معمّم باشد، بالای منبر هم برود، بعد هم یک خطبه‌ی غرّایی بخواند: اعوذ بالله من الشیطان الرجیم... و بعد صحبت کند؛ این‌طور نیست، همه باید #واعظ به یکدیگر باشیم. «وَتَوَاصَوْا بِالْحَق» یعنی همه یکدیگر را به #حق سفارش کنند. 👤 #شهید_مطهری 📚 از کتاب #مجموعه_آثار | ج28 📖 صفحات 766 و 767 ✅کانال امام رضا علیه السلام ┄┅┅┅┅❁💚❁┅┅┅┅┄ https://eitaa.com/joinchat/1427439616C0616941d62

✨﷽✨ ✅موعظه مسجد، تازیانه بازار خودِ وجود مبارک #امیر_المومنین (سلام الله علیه) دو کار می کرد؛ هم " موعظت مسجد " را داشت، هم " تازیانه بازار " را! هر شب بعد از نماز عشاء به نمازگزاران با صدای بلند این جمله را دستور می داد، می فرمود: (تجهّزوا رحمکم الله)*. این یک سخنی نیست که اگر انسان ده بار، صد بار بگوید؛ خودش خسته بشود، یا شنونده خسته بشود! یک مطلب روزانه است، یک مطلب ساعتی است، یک مطلب دقیقه ای است، یک مطلب ثانیه ای و لحظه ای است. هر شب می فرمود: آقایان! برادرها! خواهرها! بارها را ببندید؛ چون معلوم نیست مسافر چه وقتی سفر می کند. این سفر #آخرت که بغتهً می رسد، انسان هر شب باید آماده باشد. مطلب علمی را یک بار که فرمودند، انسان یاد می گیرد؛ بار دوّم گفتند، گوش می دهد؛ بار سوّم خسته می شود؛ امّا ( #موعظه ) طوری نیست که انسان ده بار یا صد بار بشنود، خسته بشود!! موعظه برای آن است که انسان هر لحظه در معرض خطر است، آن خطر که وقتش روشن نیست. این بیان #وعظ آمیز را حضرت هر شب بعد از نماز عشاء بازگو می کرد. وقتی نماز عشاء تمام می شد، نمازگزارها می خواستند از مسجد بیرون بروند، می فرمود: (تجهّزوا رحمکم الله)، بارها را ببندید. امّا از آن جهت که #امیرالمومنین است و حاکم هست، روزها تازیانه را به دست می گرفت، به چهار سوق کوفه می آمد، به #بازاری های کوفه می گفت: (الفقه ثمّ المتجر)*؛ یعنی اوّل حلال و حرام را یاد بگیرید، بعد وارد #تجارت بشوید. این یک سخن تمثیل است، این تازیانه تمثیلی است نه تعیینی. این (الفقه ثمّ المتجر) پیام جامع و آشنایش این است: الفقه ثمّ السیاسه، الفقه ثمّ الزّراعه، الفقه ثمّ التّجاره، الفقه ثمّ الحکومه، الفقه ثمّ القضاء، الفقه ثمّ الاجتماع و مانند آن. همانطوری که اگر #تاجر بدون آشنایی با مسائل فقهی _ معاذ الله _ در #ربا غوطه ور می شود، یک سیاستمدار بدون آشنایی به مسائل فقهی، سیاست باز خواهد شد، یک قاضی بدون آشنایی به فقه مُرتشی خواهد شد، یک کشاورز بدون آشنایی به مسائل فقهی به حرام دیگر تن در می دهد. " الفقه ثمّ الحیات "! آنگاه حیات هم در بخش قضا و حکومت حضور و ظهور دارد، هم در بخش سیاست، هم در بخش تجارت و مانند آن. نهج البلاغه / خطبه ۲۰۴ الکافی / جلد ۵ / صفحه ۱۵۰ 📚 تفسیر موضوعی قرآن کریم قم ؛ ۱۳۷۵/۰۱/۳۰ ✅کانال امام رضا علیه السلام ┄┅┅┅┅❁💚❁┅┅┅┅┄ https://eitaa.com/joinchat/1427439616C0616941d62