🏴🏴🏴 #روز_پنجم #ویژه #محرم #زنان_عاشورایی با همه توان در خدمت امام (ماریه سعدیه) بعد از روی کار آمدن معاویه، شیعیان در شهرهای مختلف از جمله بصره تحت فشار و شکنجه و کشتار قرار گرفتند. معاویه عبیدالله ابن زیاد را والی بصره قرار داد و این مساله اوضاع را وخیم تر کرد. در این چنین جو و فضایی خانه ماریه سعدیه یا ماریه بنت منقذ عبدی مرکزی برای تجمع و برگزاری مجالس شیعیان و هواداران اهل بیت بود. ماریه از زنان متعهد و شجاع شیعی در بصره بود. او از کسانی بود که همسر و فرزندانش در جنگ جمل در رکاب علی علیه السلام شهید شده بودند و خود او نیز، از یاری رساندن به نهضت امام حسین علیه السلام از هیچ کاری دریغ نداشت. او با همه توان در خدمت امام بود و همه شیعیان و علاقه مندان به آن حضرت و به ویژه اهل قبیله خود را به یاری امام حسین تشویق می کرد. وی در این راه نه تنها منزل خود و همه امکاناتش را در راه خدمت به اهل بیت به ویژه امام حسین قرار داده بود. هنگامی که گزارش دعوت امام حسین علیه السلام از سوی کوفیان به شیعیان بصره رسید، در خانه ماریه جمع شدند و درباره امامت و رهبری امت اسلامی و انحراف جامعه اسلامی به گفت وگو پرداختند، تا جایی که برخی تصمیم گرفتند به نهضت حسینی بپیوندند و بعضی با نوشتن نامه از امام دعوت کردند که به بصره تشریف بیاورند . امام حسین علیه السلام هنگام اقامت در مکه سفیری به نام سلیمان بن رزین را به بصره فرستاد و رؤسای پنج گانه آن جا را به یاری خود فرا خواند. سلیمان هنگام ورود به منزل ماریه آمد و از آن جا به سوی بزرگان بصره رفت و نامه امام را به آنان رساند. با رعب و وحشتی که ابن زیاد در بصره ایجاد کرده بود، خبر این نامه به بسیاری از شیعیان و دوستداران اهل بیت نرسید و تنها گروه اندکی توانستند از محتوای آن آگاهی یابند. طبیعی بود که با چنین وضعیتی این نامه بازتاب زیادی نداشت و تنها موجی کوچک ایجاد نمود که عده ای را از همان خانه ماریه سعدیه راهی مکه و سپس کربلا کرد. ابن ثبیط عبدی و دو فرزندش عبد الله و عبید الله و ادهم بن امیه عبدی و سیف بن مالک عبدی ... از کسانی بودند که از همان مجمع سری که در خانه ماریه برگزار می شد، تصمیم گرفتند به یاری امام حسین علیه السلام بشتابند و نامشان در بین شهدای کربلا جاودان شد. کتاب نقش زنان در حماسه عاشورا، صص ۴۰ و۴۱ @zananetamadonsaz