دعوت مامون از امام به مجلس مباحثه بزرگان اديان مأمون به وزير خود، فضل بن سهل، دستور داد صابي - بزرگ صائبين - و هربذ اکبر - بزرگ آتش پرستان - و علماي زرتشت و نسطاس رومي و علماي اديان ديگر را جمع کند تا با آنها سخني را در ميان بگذارد. فضل بن سهل همه ي آنها را جمع کرد. مأمون به آنها گفت: « من پسر عمويي دارم که مي‌خواهم با او مناظره کنيد. فردا صبح همه شما نزد من حاضر شويد. » فضل نوفلي روايت مي‌کند که: ما نزد حضرت رضا عليه السلام نشسته بوديم که ياسر، خادمش، وارد شد و عرض کرد: « آقاي من! مأمون خدمت شما سلام مي‌رساند و مي‌گويد فردا علماي اديان مختلف نزد ما جلسه اي تشکيل مي‌دهند ؛ شما هم تشريف بياوريد. » #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

❇️ تدریس کتاب #حجاب ( جلسه 11 کتاب حجاب) 🎤 با توضیحات استاد احسان عبادی از اساتید مهدویت و پژوهشگر علوم حدیث و تاریخ 👌 کتب شهید مطهری، راهی عالی برای قوی شدن

#خبر 🔻 استاد حسن رحیم‌پور ازغدی، امروز در مراسم دانشجویی به مناسبت رحلت امام خمینی(ره) : کشف حجاب‌ها و سلبریتی‌سازی‌ها برای برگرداندن ما به دوران قبل از انقلاب است/ در همه کشورها جز ایران کاپیتولاسیون وجود دارد + فیلم 👇👇 https://snn.ir/fa/news/1078484 ۱۰ خرداد ۱۴۰۲

🎧 کتاب صوتی : #پرنده_بیقرار6⃣

🎞 کلیپی‌ از صحنه‌های‌ حماسی‌ جنگ به‌ همراه مصاحبه با #بسیجی‌_نونهال شهید مرحمت #بالا_زاده دوران دفاع مقدس

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

اشتغال نفس به واسطه آرزوهای آن قوله علیه السلام: فَأَسْأَلُکَ یَا مَوْلاَیَ سُوءَالَ مَنْ نَفْسُهُ لاَهِیَةٌ لِطُولِ [۱] أَمَلِهِ. بدان که: « نفسه » گاهی اطلاق می‌شود بر ذات انسان، کما قال تعالی عن لسان عیسی: « تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی وَ لا أَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِکَ [۲] »، ای تعلم ما فی ذاتی و لا أعلم ما فی ذاتک. و گاهی اطلاق بر قلب می‌شود، که مراد مرتبه[ای] از مراتب سبعه نفس است، و در کلامِ امامْ مقصود، معنی ثانی مراد است، کما فی قوله تعالی: « لاَهِیَةً قُلُوبُهُمْ [۳] »، أی مشغولة بالباطن عن الحقّ و تذکّره. یقال: تلهیت و لهیت عنه إذا شغلت عنه و ترکته، قوله تعالی: « أَلْهَاکُمُ التَّکَاثُرُ * حَتَّی زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ [۴] »، یعنی أشغلکم التفاخر و کثرة الأموال و الأثقال عن اللّه و عن ذکر الآخرة، « حَتَّی زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ »رأی، حتّی أدخلکم مقابر الأبدان، لأنّ البدن الأخروی قبر الروح [۵]، أو أشغلکم النزول بعالم الکثرات و بُعدکم عن عالم الوحدة « حَتَّی زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ». یعنی: توجه به کثرت اموال و اولاد به درجه[ای] شما را از عالم آخرت که عالم وحدت است باز داشت که میل و قصد نمودید مقابر ابدان را، یعنی از کثرت غفلت و اعراض آخرت فقط مقصود خود را حیات دنیوی و صحّت بدنی قرار دادید، چه دنیا مقبره است و ابدان دنیوی به منزله تابوتی است که ارواح در او مدفون و محبوسند، کما قال مولانا امیرالمؤمنین علیه السلام: ---------- [۱]: ۶ - اصل: بطول. [۲]: ۷ - سوره مبارکه مائده، آیه ۱۱۶. [۳]: ۸ - سوره مبارکه انبیاء، آیه ۳. [۴]: ۱ - سوره مبارکه تکاثر، آیات ۱ و ۲. [۵]: ۲ - اصل: لروح. و فی الجهل قبل الموت موت لأهله، و أجسادهم قبل القبور قبور [۶] چه، حیات دنیا نسبت به حیات آخرت، نوم و موت است از باب اتحاد معنای نوم و موت ؛ لأ نّه یزول معها الحسّ و الحرکة و لا شکّ أنّ الانسان مادام کونه فی الدنیا نائم بمقتضی: « الناس نیام فاذا ماتوا انبتهوا » [۱]، و قال تعالی: « إِنَّکَ مَیِّتٌ وَ إِنَّهُم مَّیِّتُونَ [۲] »، و الموت الاضطراری الانتباه، و البعث من النوم، لذا یقولون الارواح بعد الموت: « مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا [۳] ». و یوم الموت: یوم القیامة. بمفاد: « من مات فقد قامت قیامته » [۴]، و قال تعالی: « ثُمَّ إِنَّکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ تُبْعَثُونَ [۵] »، کما قال فی موضع آخر. « وَ هُوَ الَّذِی یَتَوَفَّاکُم بِاللَّیْلِ وَ یَعْلَمُ مَا جَرَحْتُم بِالنَّهَارِ ثُمَّ یَبْعَثُکُمْ فِیهِ لِیُقْضَی أَجَلٌ مُّسَمًّی ». [۶] لذا قال: « ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ [۷] »، أی أماته فی الحیاة الدنیا، فأقبره فی البدن ؛ لأنّ القبر الغلاف، و هو شی ء یواری فیه. « ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُ [۸] »، أی أحیاه و أیقظه بالموت الاضطراری و بعثه بحیاة الأخروی [۹] التی هی حقیقة الحیاة، کما قال تعالی: « وَ مَا هَذِهِ الْحَیَاةُ الدُّنْیَآ إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الاْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ [۱۰] »، و قیل: مرده دلا قبر تن خاکی است زنده شو از عشق و در آی از قبور الامل فی عنوان الدعاء: الرجاء، و هو ضدّ الیأس، و فی الحدیث: « من أطال الأمل أساء العمل [۱۱] » ؛ و أیضاً: « طول الأمل ینسی الآخرة [۱۲] » لأنّ من لوازم طول الأمل حبّ الدنیا ؛ فاذا أنس الانسان بها و لذّاتها ثقل علیه مفارقتها. پس ماحصل کلام امام علیه السلام آن که سؤال تضرع و استغاثة می‌نمائیم تو را ای رب و مالک و مدبّر و أولی به تصرّف در امور خودم، سؤال کسی که مشغول است قلب او از حقّ به ذکر باطل دنیا به سبب طول آرزوهای نفسانی و حبّ الشهوات. ---------- [۶]: ۳ - دیوان علی علیه السلام، ص ۱۷۹. [۱]: ۴ - مجموعة ورام، ج ۱، ص ۱۴۵ ؛ خصائص الأئمة، ص ۱۱۲ ؛ بحارالأنوار، ج ۷۰، ص ۳۹. [۲]: ۵ - سوره مبارکه زمر، آیه ۳۰. [۳]: ۶ - سوره مبارکه یس، آیه ۵۲. [۴]: ۷ - بحارالأنوار، ج ۵۸، ص ۷ و ج ۷۰، ص ۶۵. [۵]: ۸ - سوره مبارکه مؤمنون، آیه ۱۶. [۶]: ۹ - سوره مبارکه انعام، آیه ۶۰. [۷]: ۱۰ - سوره مبارکه عبس، آیه ۲۱. [۸]: ۱ - همان، آیه ۲۲. [۹]: ۲ - کذا صحیح: بالحیاة الأخرویة. [۱۰]: ۳ - سوره مبارکه عنکبوت، آیه ۶۴. [۱۱]: ۴ - بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۱۳ ؛ شرح نهج البلاغه، ج ۱۸، ص ۱۵۵. [۱۲]: ۵ - الکافی، ج ۱، ص ۴۴ ؛ أعلام الدین، ص ۸۹ ؛ خصائص الأئمة، ص ۹۶. .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357