.......: على بن اسماعيل ميثمى وى از خاندان ميثم تمّار، صحابى بزرگوار امام على (ع) بوده است و خود از متكلمان بزرگ شيعه در عصر خويش است كه با ابوهذيل علاّف و نظّام مناظراتى داشته و كتابى به نام « الكامل » در امامت نوشته است. وى علاوه بر تخصص در كلام، از فقها و محدثان زمان خويش است كه در بصره سكونت داشته و كتابهاى وى از اين قرار است: « كتاب الطلاق، كتاب النكاح، كتاب مجالس هشام بن الحكم ». على بن مهزيار اهوازى وى از ثقات و معتمدين بوده است و علاوه بر صحابت حضرت رضا (ع)، محضر امام جواد (ع) و امام هادى (ع) را نيز درك نموده و وكيل آن امامان بوده است. پدر على، نخست به دين مسيحى بوده كه اسلام آورده و گفته اند كه على نيز در كودكى به اسلام مشرّف شده است. شيخ طوسى وى را به جلالت ستوده و تعداد تأليفات او را سى اثر شمرده است. #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

من به حمام نمی آیم! مأمون به گروهی از مزدوران خود گفته بود در حمام سرخس منتظر امام رضا علیه السلام و "فضل بن سهل" (وزیر مأمون) باشند و به محض این که وارد شدند؛ آن‌ها را بکشند... او دعوتنامه ای برای امام علیه السلام و فضل بن سهل فرستاد که: «دوست دارم همراه فضل در معیّت شما به حمام برویم! » امام نوشتند: «من دیشب رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم را در خواب دیدم که فرمود: "علی جان! فردا به حمام نرو! " بنابراین من صلاح نمی دانم که تو یا فضل فردا به حمام بروید». مأمون نوشت: «سید من! شما راست گفتید، رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم هم راست گفت؛ من فردا به حمام نخواهم رفت اما فضل، خودش می‌داند! » [۱] فضل به حمام رفت. دقایقی بعد فضل در خون خودش غوطه ور بود. عمویت ---------- [۱]: . عیون اخبار الرّضا علیه السلام، ج ۲، ص ۳۷۳ یک قمقمه دریا.... https://eitaa.com/zandahlm1357

🎥آیا وظیفه ما در عصر غیبت مدارا است یا قیام برعلیه دشمنان؟‌ #استاد_کلباسی #گامی_به_سوی_ظهور 🔶🔹🔶

.......: دعای حضرت صاحب الزمان در حق دعا کننده برای تعجیل فرج دعای حضرت صاحب الزمان در حق دعا کننده برای تعجیل فرج بی تردید دعا کردن برای آن بزرگوار، نصرت و یاری اوست، چون یکی از انواع نصرت، یاری کردن به زبان است، و دعا برای آن حضرت یکی از اقسام یاری کردن به زبان است. قرآن مجید می‌فرماید: و اذا حییتم بتحیه فحیوا باحسن منها او ردوها... [۱]. و هر گاه محبت و ستایش شدید، به بهتر یا نظیر آن جواب دهید... در تفسیر علی بن ابراهیم قمی ذیل آیه شریفه می‌گوید: [صفحه ۳۱] سلام و کارهای نیک دیگر. [۲]. پر واضح است که دعا از بهترین انواع نیکی است، پس اگر مومن برای مولای خود خالصانه دعا کند، مولایش نیز برای او دعا می‌کند، و دعای آن بزرگوار کلید همه خیرات و برکات و فلاح و رستگاری است. شاهد و موید این مدعا روایت ذیل است: جمعی از اهالی اصفهان از جمله ابوالعباس احمد بن النصر و ابوجعفر محمد بن علویه نقل کردند که: شخصی به نام عبدالرحمن در اصفهان ساکن بود که شیعه بود. از او پرسیدند: چرا به امامت حضرت امام علی النقی علیه السلام معتقد شدی؟ گفت: چیزی دیدم که سبب اعتقاد محکم من شد. من مردی فقیر بودم و زبان و جرات داشتم. در یکی از سالها اهل اصفهان مرا از شهر بیرون کردند، من با جمعی دیگر برای شکایت به دربار متوکل رفتیم. در حالی که در دربار او بودیم، دستوری از او صادر شد که علی بن محمد بن الرضا علیه السلام را حاضر کنند. به یکی از حاضران گفتم: این مرد کیست که دستور احضارش داده شده؟. گفت: او مردی علوی است که رافضیان معتقد به امامتش هستند. سپس گفت: چنین می‌دانم که متوکل او را برای کشتن حاضر می‌کند. گفتم: از اینجا [صفحه ۳۲] نمی روم تا این مرد را ببینم که چگونه شخصی است. [۳]. گوید: پس آن حضرت سوار بر اسب آمد و مردم از سمت راست و چپ راه، در صف ایستاده بودند و به او نگاه می‌کردند. هنگامی که او را دیدم، محبتش در دلم جا گرفت، شروع کردم در دل برای او دعا کردن که خداوند شر متوکل را از او دفع نماید. او در بین مردم پیش می‌آمد و به کاکل اسبش نگاه می‌کرد، نه به چپ نظر می‌کرد و نه به راست، و من در دل دعایم را تکرار می‌کردم. هنگامی که به کنارم رسید، صورتش را به سویم گردانید، سپس فرمود: خداوند دعایت را مستجاب کند و عمرت را طولانی نماید و مال و فرزندت را زیاد سازد. از هیبت و عظمت او به خود لرزیدم و در میان رفقایم رفتم. دوستانم پرسیدند چه شد؟ گفتم خیر است. و به هیچ کس نگفتم. پس از این ماجرا به اصفهان برگشتم و خداوند به برکت دعای او راههایی از مال دنیا بر من گشود، به طوری که امروز من تنها هزار هزار درهم ثروت در خانه دارم غیر از اموالی که خارج از خانه دارم، و صاحب ده فرزند شدم و اکنون هفتاد و چند سال از عمرم می‌گذرد. من به امامت آن بزرگوار قائلم که آنچه در دلم بود، دانست و خداوند دعایش را درباره‌ام مستجاب کرد. ای دوستان امام زمان علیه السلام، خوب در این روایت بنگرید که چگونه یک انسانی که اهل ایمان نبود، به خاطر یک دعا برای حضرت هادی علیه السلام و دعای آن امام همام در حقش، صاحب ثروت و عزت و ایمان و تقوا گردید. پس اگر ما که از شیعیان و دوستان حضرت صاحب الزمان علیه السلام هستیم برای آن بزرگوار دعا کنیم و متقابلا حضرت ما را دعا بفرمایند، چه برکات عجیبی در زندگی ما پیدا خواهد شد. مرحوم آیه الله موسوی اصفهانی در کتاب مکیال المکارم (ج ۱، ص ۳۸۶) نقل می‌کند که: یکی از برادران صالحم برایم نقل کرد که آن حضرت را در عالم رویا مشاهده کرده و آن بزرگوار به او فرموده اند: من برای هر مومنی که پس از ذکر مصائب سیدالشهداء در مجالس عزاداری دعا می‌کند، دعا می‌کنم. [صفحه ۳۴] پاورقی [۱] نساء / ۸۶. #آثار دعا براي فرج امام زمان علیه السلام نویسنده: حسین هاشمی نژاد https://eitaa.com/zandahlm1357

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

شاید آخرین نماز و آن هم به جماعت. «الحمدلله، شکرا... » خدا بنده نوازی می‌کند. اجازه می‌دهد اقامه ی نماز شود. به جماعت. آن هم در جبهه. در چند قدمی جنگ. برای اعتلای کلمه ی توحید. با تاریکی هوا ماشین تدارکات می‌رسد و غذا می‌آورد. مرغ. زیاد، چرب و با مزه. باید با دست بخوری. مثل آن قدیمیها. در ظرفهای یک بار مصرف. تو هم در گوشه ای می‌نشینی و مشغول می‌شوی. گوشت مرغ را با انگشتان جدا می‌کنی و روی پلو می‌ریزی. سپس انگشتان شست و اشاره و سبابه را تا بند دوم در برنج [صفحه ۳۳] فرو می‌بری و بعد یک لقمه ی جانانه. باید قوی باشی. آماده و سر حال. اما بهتر است چند لقمه بیشتر نخوری. هر چه سبکتر بهتر. اگر هم مجروح شدی کمتر اذیت می‌شوی. یک لیوان آب هم پایان بخش غذای عملیات است. هنوز عده ای در حال خوردن هستند. - می‌خوایم اسراف نشه. - آخه حیفه غذای به این خوشمزگی حروم بشه... این هم شوخی است. ولی نباید جدی گرفت. رزمنده وقتی کم خورد بهتر می‌دود، بهتر می‌نشیند، بهتر می‌جنگد و اگر خدای نکرده مجروح شد، مشکل کمتری خواهد داشت. هوا تاریک شده و هر کس خودش می‌داند که چه می‌کند. چقدر می‌خورد. اما عجب غذای خوشمزه ای است. چرا قبلا از این غذاها نمی دادند؟ شاید این هم مربوط می‌شود به کمبود امکانات و ضعف تدارکات جنگ. عده ای از بچه‌ها هم به خاطر تجربه عملیات قبلی روی غذا آبلیمو می‌خورند و می‌گویند در عملیات قبلی، همین غذای شب عملیات آنها را مسموم کرده و صبح عملیات خیلی اذیت شده اند. باز هم آرایش با بند حمایل و کوله پشتی. تزیین با فانسقه و جیب خشاب. الحمدلله باز هم لباس رزم. لباس مقدس بسیجی. باز هم شب عملیات. عصبانیت مسئول گروهان. لبخندهای معاون گردان. سرودهای آهنگران. بوی عطر و اسپند. دعوت به سکوت. استتار و اختفای نبرد شبانه. دستورهای رزم شبانه. سکوت. آرامش. توجه. انتقال پیام فقط از جلو. حرکت ستون و ناگهان توقف. تصادف با نفر جلویی. دوباره حرکت. ستون گروهان در صف گردان. فقط صدای پا. آن هم خیلی آرام. به سوی دشمن. بزودی باز هم منور، خمپاره، انفجار، میدان مین، کمین، خط اول، تانک، شلیک، حمله، الله اکبر، یا زهرا و یا مهدی. ستون به راه افتاده است. باید از سنگرها و سوله‌ها تا نقطه رهایی پیاده رفت. می‌گویند یک ساعت راه است. تویوتا نیاورده اند. می‌گویند منطقه شلوغ [صفحه ۳۴] می شود. در همین اوایل شب و قبل از اینکه آفتاب کاملا غروب کند اگر خوب به اطراف نگاه کنی می‌توانی ستونهای متعدد گردانها را مشاهده کنی که همه به طرف جلو می‌روند. معلوم نیست چند گردان و تیپ و لشکر هستند. تو هم یک نیروی ساده ای و از چگونگی عملیات اطلاع نداری. مهم هم نیست. دفاع مقدس سینای شلمچه https://eitaa.com/zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

ای صبا گر به جوانان چمن باز رَسی

.......: دنیا و آخرت یکی از بزرگان گوید: وای بر کسی که آخرتش را به دنیا فاسد می‌کند، سپس از آنچه که آباد کرده جدا شود و به آن باز نگردد، و به آنجا که ویران کرده منتقل شود. دوست اویس قرن، رضوان خدا بر او باد می‌گوید: حکیم ترین سخنی که حکماء گفته اند این است که: یک وجه بساز که تو را از سایر وجوه کافی باشد. (با یکی همراهی کن که تو را از غیر کافی باشد). دنیا در یکی از کتابهای آسمانی دیدم: هرگاه دانشمندی علاقمند به دنیا شود، شیرینی مناجات با خودم را از او می‌گیرم. #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه همسران بهشتی @zandahlm1357

.......: على عليه السلام دست همسرش زهرا عليها السلام را گرفت و به منزل رفت. چيزى نگذشت كه پيامبر صلى الله عليه و آله آمد، اجازه گرفت و وارد شد. فاطمه عليها السلام را در كنار خود نشانيد، و فرمود: حال برو ظرف آبى براى من بياور، فاطمه عليها السلام ظرف آبى آورد، پيامبر صلى الله عليه و آله كمى از آب دهان مبارك خود را با آن آب آميخت، سپس مقدارى از آن آب بر سر فاطمه عليها السلام ريخت، بعد فرمود رو به من كن، مقدارى از آن را نيز در سينه او ريخت، باز فرمود: روى برگردان، مقدارى از آب را هم ميان دو شانه او ريخت، سپس اين جمله پر معنى را به پيشگاه خداوند عرضه داشت: خداوندا! اين دخترم فاطمه و محبوبترين خلق نزد من است. و اين برادرم على و محبوبترين خلق نزد من است. خدايا! او را ولىّ خود قرار ده و همسرش را بر او مبارك كن! سپس به على عليه السلام تبريك گفت و خارج شد. [۱] ---------- [۱]: بحارالانوار، جلد ۴۳، صفحه ۹۵ و ۹۶ (با تلخيص). يك بار ديگر اين حديث را مرور كنيم، و در بندبند آن و پيامهاى صريح و كنائى آن بينديشيم، و صفا و سادگى و نورانيّتى كه بر جزء جزء اين مراسم زيبا و باشكوه و روحانى حكمفرما بوده، در نظر مجسّم كنيم: - ميهمانان، تمام ياران پيامبر صلى الله عليه و آله حاضر در مسجد بودند، يعنى چهار هزار نفر! - طرز دعوت به آن سادگى از طريق يك پيام شفاهى و عمومى توسّط خود داماد. - پذيرش دعوت از سوى همه و شركت عمومى در اين مجلس جشن با شكوه. - غذا، منحصر به نان و گوشت و مقدارى حلواى خرما به عنوان شيرينى. - تهيّه شيرينى با دست خود پيامبر صلى الله عليه و آله صورت گرفت. - تقسيم هزينه ميان پدر عروس و داماد. - بركت عجيب غذا به دعاى پيامبر صلى الله عليه و آله و غذاخوردن بى تكلّف اصحاب و تبريك گفتن و رفتن. - فرستادن باقيمانده غذا به خانه همسران پيامبر صلى الله عليه و آله. - و آخرين مرحله كنار گذاشتن غذاى عروس و داماد از همان باقيمانده غذا. - حيا و حجب فوق العاده عروس. - سفارش كردن عروس و داماد را به يكديگر، و تبريك گفتن صميمانه پيامبر صلى الله عليه و آله به آن دو عزيز. - اعلام پايان مراسم جشن عروسى از سوى رسول اللَّه صلى الله عليه و آله. چه زيبا و باشكوه و با صفاست چنين جشن و چنين مراسمى! هرگز انتظار نداريم مردم عيناً چنين كنند، ولى اين انتظار هست كه از آن هزينه هاى كمرشكن و اسراف كاريهاى جنون آميز و آلوده شدن به انواع گناهان و بى عفّتى‌ها بپرهيزند. *** #✍آیت الله مکارم شیرازی https://eitaa.com/zandahlm1357