eitaa logo
ذره‌بین درشهر
17.3هزار دنبال‌کننده
60.2هزار عکس
9.3هزار ویدیو
187 فایل
آیدی جهت هماهنگی درج تبلیغات @Tablighat_zarrhbin شامدسایت‌‌‌‌:1-1-743924-64-0-4
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃 بُونُودون دیدم گِه پایینودون ببینم. 📝 می گویند، گدایی به خانه ای مراجعه کرد، زن صاحب خانه گفت: "من امروز طبقه ی بالا هستم فردا بیا تا هر چه می خواهی به تو بدهم." فردا که گدا مراجعه کرد زن گفت: "من امروز در طبقه ی پائین هستم فردا بیا تا به تو چیزی بدهم" گدا گفت: بُونودون دیدم گِه پایینودون ببینم(یعنی در هر حال خیر و برکتی برای دیگران ندارید) 📚 واژه نامه ی گویشی اردکان 📌 چقه خَشه آدم اگه کاری از دستُش بر میاد،بَرِ هم نوعُش انجام بِده و کُومَکُش کنه و به قول قدیمیا باعثِ باشه و اگر هم نَمِتونه دلی رو خَش کنه اقلاً رو بَرُش، تُرُش نکنه. 💠 حیفه، این بیتِ شعر صائب تبریزی رو با هم نخونِم؛ چو وا نمی کنی گِرهی، خود گره مشو ابرو گشاده باش، چو دستت گشاده نیست @zarrhbin
🍃 اِقِّی آش شورهِ گه خانَم (بزرگ شهر) فَمیده. 📝 وقتی قضیه ای برمَلا و همه از آن خبردار می شوند این ضرب المثل گفته می شود؛ یعنی اصلاً منکر نشوید! همه از خبر دارند، البته به نظر می رسد این مثل باید داستان شنیدنی ای داشته باشد! 📚 واژه نامه ی گویشی اردکان 📌 کاشکی قصّه ی این ضرب المثل رو هم تو کتابشون بَرِ ما مُگُفتَن، ولی این ضرب المثل زیاد بی ربط به این بیت شعر نیس که مِگه: هر چیز بِگَندد نَمَکَش می زنند وای به روزی که بِگَندد نمک.... اینَم نَگَم حکایت این ضرب المثل به آخر نَمِرَسه؛ وای بر اون روزی که خود دلیل شوری آش بِشَن،اونوقته که به هیچ طریقی نمشه دُرُسُش کُنی؛) راسّی روده داراز نیسَّم! ولی شِما ببخشی که اِقه گَف مِزَنَم، فقط مُخُون دورهَمیون خَش باشه:) 🌹 @zarrhbin
🍃 تو گِه در بارِ خود اُوگینه داری، چرا بَر بارِ مردم می زنی سِین؟ 📝 وقتی ما در بارمان شیشه داریم به بار دیگران سنگ اندازی کنیم تا آن ها هم کنند، وقتی برای دیگران مزاحمت و مشکلی ایجاد کنیم، آنها نیز مشکلات و موانعی را برای ما پیش می آورند و جواب بَدیِ خود را خواهیم گرفت. انگشت نکن رنجه به در کوفتنِ کَس تا کَس نکند رنجه به در کوفتنت، مُشت 📚 واژه نامه ی گویشی اردکان 📌 راسّی این ضرب المثل، آدم رو یاد یکی دگه ضرب المثلِ لهجه ی شیرین خودون مِندازه که هر چی تو کتاب گَشتم، دیدم به اون اشاره ای نکِرده و اون اینه گِه " تِلِینگُگ نَزَن بر درِ کسی که لَغَت مِزَنَن بر دَرُد..‌." یکی دگه هم هه:) و اونم اینه، "چیزی که عوض داره گیله نداره..." ؛) 🌹 @zarrhbin
🍃 سَری گِه عشق نداره کدوِ بی باره، لویی گِه خنده نداره شکافِ دیواره 📝 کنایه از این است که اگر در دل مهر و نباشد، آن دل زنده نیست و اگر در سر عشق و وجود نداشته باشد مثل کدوی بی ثمر و بی بار می ماند و لبی که نباشد با شکافِ دیوار فرقی ندارد. 📚 واژه نامه ی گویشی اردکان 📌 الهی که همیشه دلتون خَش باشه و لبتون خندون، اگه روزگار هم سرِ ناسازگاری داره وُ روی پاشنه ی مُراد نمِچرخه، نَچَرخه! بی خیالُش، اِقی محلُش نذاری تا توپوزی بِشِه و بفهمه که ما بیدی نیستم که به این بادا بلرزم، خلاصه هرچی کِردی هوای دل هم رو داشته باشی؛) 🌹 @zarrhbin
🍃 دوئی به جِینگه، دِیی خو به جِین نیس. 📝 کنایه از این است که دو نفر با هم دارند، اهالی یک ده که با هم در جنگ نیستند. یعنی در زمان دعوا و اختلاف دو نفر، آنها نباید دخالت کنند و آن دعوا را بزرگتر نمایند. 📚 واژه نامه ی گویشی اردکان 📌 کاشکی همه ی ما بلد بودِم چطور باشِ هم گف بِزَنم؛ نصفی جِینگ و دعواهایی که پیش میاد از ضعف ما در بلد نبودنِ راه تعامل و گفتگوِ با همِ، همه کُلهِ هم نِشون کِردم که با تیر بِزَنم بعدَن هم دلون خَشه اسمِ مُسلمون یدک مِکَشِم؛ وجدان هم خو نَمِدونِم بیداره یا باید بیدارُش بُکنِم! خُلاصه خَشِ هم باشی دل هم نجوشونی، اگه مجوشونی بجشونی، ولی کاریدون کسی نباشه، مردم کَمُگ گف و کار ندارن که دگه با آتیشِ جینگ ما کور بِشَن، آتیشی که باشُش گرم نَمِشَن دگه چرا با دودش کور بِشَن؟! خَشِ هم باشی خِی بینی، بذاری زندگی بفهمم :)) 🌹 @zarrhbin
🍃 اسب و اَسَر جِین مُکُنَن، خَرِ گَر پامال مَشه (اَسَر= مخفف اَستر) 📝 وقتی دو نفر باهم دعوا دارند ولی در این دعوا که بی تقصیر و بی دفاع است پایمال می شود این مَثَل را به کار می برند. مشابه: گنه کرد در بلخ آهنگری، به شوشتر زدند گردن مسگری. 📚 واژه نامه ی گویشی اردکان 📌 بعضیا دَسُشون به گُنده تَرا نَمِرسه، یقه ی ضعیف رو مِگیرَن. تازه اِقی دلُشون،خَشَم مِشه! چون خِیال مُکُنَن که شیر زنجیر کِردَن ولی نه بِردَرِ!، به همون خدایی که مِپَرستی "ضعیف کُشی" غرور و افتخار نداره بلکه اگه داشته باشی، زار زار گریه هم داره. اینَم نَگَم دِلُم از غصّه باد مُکُنه گه "ضعیف کُشی" کار آدمای نامرد و بی وجدانه....راسّی شِما به دل نگیری که نور دیده ای، من دِرَم پیشِ بچهِ هَمسیه مِگَم، یگ وختی زیاتی دور ور نداره ؛) 🌹 @zarrhbin
🍃 همه ماهی خطر داره، بدنومیش صَفَر داره. 📝 گفته می شود در هر ماهی ممکن است اتفاق بدی رُخ دهد، ولی فقط ماه صفر به بدی مشهور شده! کنایه از این است که وقتی کسی بدنام شد همه ی گناه ها به اسم او نوشته می شود.(حتی اگر دیگران هم مرتکب شوند) 📚 واژه نامه گویشی اردکان 📌 طرف، خودشون توی توهین کِردَن و اِفترا زدن رو دست ندارَن، اونوقت اومدَن یقه ی یکی رو گرفتن که چرا به ماها توهین کردی؟! اون بدبخت هم هر چی مِگه: ای بندگان خدا!! من جواب سلامُدون رو "اَسلام" دادم؛ مَگه به خرجشون مِره، هرچی مِگه چهارتا توهین نثار خلقِ خدا کِردی حالا یکی شِنُفتی، چرا دست پیش مگیری که پَس نیفتی؟! اگه از من مشنویی که نور دیده ای و با دنیا عوضدون نَمُکُنم، هیچ وخ با جماعتِ از خود راضی که به خود هم اجازه ای مِدَن شاخ تو شاخ نشی که خیلی آدمای بیخودین و به هیچ صراطی هم مستقیم نیستن، راسی مِدونی کجاش خَشتره، اینگِه خود رو بر دیگ مِزَنه که بِگه کمچَلیز هَسَم!!! ؛):) 🌹 @zarrhbin
🍃 قربون بِشَم خدا را یَگ بون اُ دو هوا را این سَرِ بون زمسّون، اون سَرِ بون توئِسّون 📝 یعنی قربان قدرت خداوند بروم که می تواند هم زمان در یک جا دو جور هوا داشته باشد! می گویند پسری همراه همسرش برای خوابیدن به پشتِ بام می رود، خواهرش با همسرش هم به پشت بام می آید، پشت سر آن ها به بالای بام می آید و به دخترش می گوید: "هوا سرد است نزدیکتر به هم بخوابید" و به پسرش می گوید: " هوا به این گرمی! چرا اینقدر نزدیک به هم خوابیده اید؟!" و این مَثَل را می زند، کنایه از تفاوتی است که مادرشوهرها بین عروس و دختر قائلند ولی به آن معترف نیستند! 📚 واژه نامه ی گویشی اردکان 📌 اینا مال اوروزا بود که مادرشواَرا، مادرشواَرگری حق عاروس مِکِردَن. حالا اِقی مادرشواَرا خوب هَسَن که دخترا حسوتیشون مِشه و پیش مادر مِگَن: کاشکی گِه اِقه آداب عاروس مِدادی هَوِ ما داشتی:) اُو تو دِلُم بَن نمشه مُخام هَمَچی پیشِ شِما بِگَم، من یکی خو اِقی دِلُم خَشه گِه اگه شهرون هیچی نداره داره، پیش بَچام گفتم هر وختی سیرُم شدی و مُخی در خونُم بذاری پیش خودُم بگی واشِ پای خودُم بِرَم خونه سالمندا، اونجا آدابُم بیشتر شِما مِدَن! راسّی بَچا هَمشون خوب هَسَّن چه پُسَرُش چه دُختَرُش، فقط ما پُسردارا باد فکر پیری و کوری خودونَم بُکُنِم بازَم البته من یکی چَشُم اُو نَمُخوره که به اون مَرحلا برسم ولی اگه رسیدم خدا پیَرِ مجد بیامرزه، کنار کوچه نَمِمونَم. آدمیزاتی باد فکر همه چی بُکُنی غیر از اینه ؛) 🌹 @zarrhbin
🍃 شا مبخشه شِیخَلی شا نَمِبَخشه. 📝 این ضرب المثل وقتی به کار می رود که برای انجام کاری یا گذشت کردن از گناهی، شخص اصلی و صاحب نظر اعلام موافقت می کند یا از حق خود می گذرد ولی دیگرانی که در اطراف هستند کوتاه نمی آیند و سنگ اندازی می کنند. 📚 واژه نامه ی گویشی مردم اردکان 📌 او هفتی خو گُفتَمُدون گَف تو دلم بن نمشه حالا ای هفته مُخوام پیشُدون بِگم گِه خو یاددون نرفته مجتمعی که اِقه حرف و حدیث داره! کسی هم نمدونه پیشرفت فیزیکیش کُجه رسیده؟! اصاً وجود خارجی بَرِ داشته باشه یا به قول ننه‌ آغ بابا، سِنگ گُنده نشونه نزدنه!!! فقط من مِدونم بَرِ ساخت ای مجتمع صنعت باد پولش جونُ خَش باشه، دردُشَم نمیاد اگه خواسته باشه توی یکی شهری که تا مرز جنون رَسوندِدُش یک چیزی بسازه! در ثانی سپهبُدونم خو گَفی نداره چون مِدونه چه چِرزونی دستِ صنعت دره مِکَشِم اوهم حالا دگه دلُش خوبِ ماها نیس؛ فقط ممونه چهارتا بچهِ نَدوس که هروقتی خواستن گُلی به سر این مردم بِزَنن اونا تازه خو بیدار مِشَنُ هیئت رو مِندازن و بر سر و سینه مِزَنن که ای وای شهر دِره مِره به فَنا !!! یکی نیس پیشُشون بگه بابا ای خری که سوآر شدی ته بیی و یکی دگه خر سوآر شی....حالا اینُگ یکی نمونُگِ کوچیکش توی شهرِ خودونه شِما بَسطُش بِدی کلِّ مملکت گِه چقه هَسَن گِه نَمِذارن اُوِ خوش گُلوِ مردم پایین بِرِ، باریک الله نکنی ای کارا، بذاری مردم نفس بِکَشَنُ زندگی بفهمن. من یکی خو چهل سالم شد هنوز توی آزمون و خطای خیلیا موندم، نمدونم والله ما خو ناامید دنیا هَسِم مگی اونا که اینا مُکُنَن بَرِ اُو زندگونی بُخورَن...ببخشی گِه اِقه گَف مِزَنَم، گف نَزَنَم این دلِ صاب مُرده فُغون در میاد، شِما سِنگِ صبور باشیُ منِ گَفزنُ رو تحمل کنی ؛) 🌹 @zarrhbin
🍃 پیش کَچَل گفتن "شُسی؟" گُف: "بافتم" 📝 به کچل گفتند موهایت را شُستی؟ گفت بافتم. کنایه از کسانی است که کارهایشان را سریعتر انجام می دهند و اصولاً برای انجام کارهایشان تشریفات زیادی قائل نمی شوند. 📚 واژه نامه ی گویشی اردکان 📌 ای هفته پُری پَروام نیس گَف بزنم، شاد بگی چرا؟ خاطری چوری کفترام نیسَّن مِثِ قناری رفتم تو لَک، ولی حالا خاطرِ شِما دو تا کَلَمُگ مِگَم و اون اینه گِه کار و گفای شهر ما شده حکایت همین کچلی گِه پیشُش گفتن شُسی؟ گف: بافتم. دُرُسِه گِه برِ گف و کارا نباد پُری سوسول بازی در بیارم، ولی دِگه، اِقَم نه گِه شُو بخوابَنُ صُب وخینن ببینَن گِه پیچ فاضل دگه نی، شو بُخوابنُ صُب وخیننُ ببینَن جای چقه دِرَخ خالیه، شو بُخوابَنُ صُب وخینَن ببینَن بیخ گوششون یکی کارخونه سبز شده که ریه ی آدما رو داغون مُکُنه، شو بخوابنُ صُب وَخیننُ ببینن قفلا دگه نیس، شو بخوابنُ صُب وخینن ببینن کار و بارای سیدهاشم از دل ناخشی دنیا اِستِفه دادن‌‌‌‌.‌..‌‌بیشتر از این دگه نَمِگم خاطری مِدونم پیش خوددون مِگی این اَگه تو لَک نرفته بود بَرِ بود چِقه گَف بزنه... من سرقصه وا مُکُنَم شِما دگه تَهُش رو بُخونی.... دگه باد بِرَم ولی بدونی خاطرِ شِما خیلی عزیزه برام. 🌹 @zarrhbin
🍃 تِکهِ چیزی نَمشه، اما مئر زیاد مشه. 📝 یادبود و چیزی که به عنوان به کسی می دهیم ممکن است ارزش مادّی زیادی نداشته باشد، اما باعث مهر و بین دو طرف می شود 📚 واژه نامه گویشی اردکان 📌امو قبلِ اینگه نُطق کُنَم مُخوام سال نو رو تبریک بِگَم و از خدا بُخوام که ایشالا همیشه دِلُدون خَش باشه و بِتونی دلی رو شاد کُنی، ایشالا هرچی پارسال مُخواسِّیُ بِش نرسیدی امسال زودی نَصیبُدون بِشه، ایشالا هر چی خیر و برکته، خدا روش راهِ شِما کُنه که از دلخَشی شِما، ما هم دلون خَشِه. راس مِگَن قدیمیا گِه تِکّه چیزی نَمِشه ولی مئر(مهر) زیاد مُکُنه، اَگه از من بی عقل مِشنویی گاهی وختا بَچّه بَرِ پِیَر و مادر، پِیَر و مادر بَرِ بَچّه، زن بَرِ شوئر، شوئر بَرِ زن، اُسّا بَرِ شاگِرد، شاگِرد بر اُسّا و هر که متونه بَرِ هم چیزی بِخَره واجب نیس چیزِ گُنده ای باشه گاهی وختا آغ بابا صُبِ نوروز یکی تخم رینگی، بِده نَوَش، بَچّه دِلُش خَش مِشه، یا نَنه یکی گِیرُگِ تو مو بِده دُخترِ پُسَر، دُخترُگ همین براش بَسه، مِفَمه گِه نَنه دوسش مِداره، خلاصه اِیرو بِگَمُدون بَرِهم کم نذاری تا چَش هم بِزنی خَلاصه! بَچا بزرگ‌ مِشَنُ مادر و پِیرا، پیرُ نَنه و آغ بابُگا هم مِرَن، حسرت بَرِ هم جا نذاری؛ حالا گِه دِرَم اینا برادون مِنویسم، رفیقُم بیخُم نِشسه، مگه: گر اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی :) یا اونوَرتَرُگ مادرُم دِره مگه: تو گِه لالایی بلدی چرا خودُد خواُد نَمِبَره ؛) خداییش راس مِگَن، ولی شِما مِث من، تو کارِ تئوری نباشی، همیشه تو دانشگا واحدای عَمَلی خَشتَره، بیی حالا دگِه دس از شُعار دادن وردارِم و تو عمل ثابت کُنِم گِه با روزگار و آدمای دور و بَرون چَن چَندِم. خُلاصه اینا رو از منِ دیوونه قبول کُنی بُخدا نَمِبازی. 🌹 @zarrhbin
🍃 نوبتِ پیرزن گِه مِرَسه، سُرنا مشکنه 📝 نوبت به پیرزن که می رسد سرنا می شکند، کنایه از آدم بدشانس و بد اقبال است که تمام عوامل دست به دست هم می دهند تا او به خواسته اش نَرِسد در صورتی که برای آدم خوب و خوش شانس اسباب و لوازم کار، خود به خود جور می شود! 📚 واژه نامه گویشی اردکان 📌 اول یکی سلام... نمدونسَم امو چطو سر قضیه برادون باز کُنَم، گفتم بِرَم دوباره سُراغِ لیلُگ همسیون، هَچی پیشُش مِگَم بشین مثِّ بچه آدم قصه زندگیُد رو بنویس، مِگِه نَمِشه! حاجی دُشونُم مِده، مِگَم: حاجی کیلو چَن؟ مِگه نگو، احترامِ حاجی واجبه (: این لِیلُگ همسیه ی ما همیشه عاشق پارس آبی بود، مُگُف پیش حاجی گفتم برام پارسِ آبی بِخَر مُخوام پُشتُش بنویسم: "پرسپولیسیم ولی آبی را خیلی دوست دارم." ولی حاجی پیشُش گفته: پراید سوآر شو راننده ی خَشی گِه شُدی و سَنوات هم اومد بَراد پارسِ آبی هَم مِخَرَم.... لِیلُگِ ما مِگه نشون به اون نشونی که ده ساله دِرَم پراید سوآر مِشَم، نه سنواتِ حاجی دادن، نه من پشت پارس آبی نِشسَّم، تازه واشِ وضعی گِه پیش اومد پولِ سنوات حاجی، قالباق پارسَم نَمِدَن چه برسه خودِ پارس! لِیلُگ مِگه سوآر پراید گِه مِشَم پیشِ خودم شعر سهراب مُخونم : " گل شبدر چه کم از لاله ی قرمز دارد." ما هم پیشُش مِگِم: " گربه دَسُش به گوشت نَمِرَسید مُگُف گَنده..." تو هم اَگِه یگبار پشت پارس نِشِسی دگه نمخونی گل شبدر چه کم از لاله ی قرمز دارد. راسی قضیه ی پرسپولیسی شدن لیلُگ ما هم شنیدنیه، او توی طایفه ای بزرگ شده گه بیشتریا، آبی بودن ولی او دِلُش خوبِ پِیَرُش نبود به عشقِ پِیَرُش پرسپولیسی شد؛ لِیلُگ، بچه گِه بود اِقی نَفَم بود وقتی دربی بَرِ بود نشون بِده او قبل از هر حرف و حدیثی روزه نذر مِکرد که تیم پِیَرُش بَرَنده بشه!، لیلُگ مِگه هنوزم عاشق پرسپولیسم، ولی دلُم پَنجا پَنجاه هِه! مِگِمُش چرا؟! تو خو دو آتیشه بودی....مِگه الهی سَگِ بیابون مادر نشه گِه دِلُش خوب اولاد نیس، لِیلُگِ ما جُمُلی پُسَر داره که یکیشون آبی هِدُ یکیشون قرمز، روزی گِه سرخابی ها بازی دارَن دِلُش رو اُو و آتیشه، مِگه اَگه این یکی بِبَره و اون یکی بِبازه، من باد جَمعِ اضداد بِشَم، واش این یکی بِرقصمُ بَرِ اون یکی سینه بِزَنم، مِگه نَمِدونی چه شَبیهی دارِم! خُلاصه مُخوام این بِگَمُدون سُرنا مخواد بِشکنه و مُخواد نَشکنه، ماشین مُخواد پراید باشه مُخواد پورشه، تیم مُخواد آبی باشه مُخواد قرمز، ایشالا روزگار به سازدون برقصه و نه اینگه شِما با سازِ روزگار کوک بشیُ قِر بیی! اصاً دل باد خَش باشدُ، تن سالمُ، اوقات شیرین، گِه همچی مِگذره ایشالا واش دلِ خَش بگذره. 🌹 @zarrhbin
🍃 چِلُم، توت تو دلم. 📝 چهل روز که از نوروز بگذرد توت پخته می شود می توان آن را از درخت چید و خورد! 📚 واژه نامه ی گویشی اردکان 📌 کلامِ بی سلام اصاً شروع نمشه و به دل نَمِشینه، پس اول سلامی به خَشی و خوشگلی درختای پسه ی چاربازار، مُخوام یگچی بِگَمُدون اِمبار گِه رفتی تو شهر بی خیال از کنار درختای شهرون رَد نشی، اگه گُذردون به بلوار آیت الله خامنه ای اُفتاد، هوای اونجا رو خَش تنفس کنی تا ریه هادون پیشُدون بِگَن چاکرِیم!، اِقی بوی بهارِ نارنج اونجا خَشه گِه نگو، اونجا یکی چَشُگ رو زمین، مخصوصا اِسفالت کنارِ باغچُگا هم بندازی مبینی گِه سیاهی زمین از شکوفه های نارنج، سفیدی مِزَنه، این خو از بلوار وسط شهرون؛ بَد اگه پروادون بود یگسَرُگی بری بلوار ولی عصر از میدون امام علی(ع) تا میدون امام حسین(ع)، درختای پِسه ی کنار جَده خو جای خود، درختای وسط بلوار مِگَن ما هم اینجه هَسم، هَمشون توت هَسَن، بین خودون باشه ما هر وختی مُخواسِم توت بُخورم مِرَفتِم اَمیرَبا، حالا دلِ خود نَمِرسِم گِه همسیون مِیان بلوار ولی عصرِ ما و توت مُخُورَن! این دو جا گه رفتی بیا تقاطع فکور و خیابون امام خمینی(ره) همون پارک درختای زیتون، اونجام خیلی خَشه دگِه من نَمِگَم خودُد بیا و ببین، مخصوصاً اون پارکُگ مثلثی وسطِ تقاطع، گِه شمشادای سرخ و سبز و گلای رزُش خیلی جونه، اونجا یکی درخت بید مجنون هم هه هر بار گِه باد مِیاد شاخاش خِیال مُکُنی دره مِرَقصه، خلاصه شهرون کمتر پاریس نیس فقط باد چَشا رو خَش وا کُنی و ببینی؛ بَعدَنا از جاهای دِگِه ی شهر هم برادون مِگَم تا هر وختی رفتیُ دیدی یادُم بُکُنی و زنده یکی، خُدامُرزیُم بِدی :) 🌹 @zarrhbin
دُرُغ بود گفتی دلِ تو خَش مُکُنَم والله دُرُغ بود گفتی بَرِ تو غَش مُکُنَم والله دُرُغ بود گفتم گِه مُخوام نازِ توشَم، گفتی گَفی نیس گفتی صبا صُب دَش مُکُنَم والله دُرُغ بود غُصَت همیشه عینوگِ خُفتُگ رو من اُفتاد گُفتی توو آشُد کَش مُکُنَم والله دُرُغ بود اِشتیِ دلُم خوب نَمِگَرده تو نگفتی؟ تووی سَبَتُد پَش مُکُنَم! والله دُرُغ بود مِثِ کَشِ تَمبون گُرِخته شده ام من گفتی کَش و واکَش مُکُنَم والله دُرُغ بود گُفتَم گِه دیدی آسَّرِ عشقون پاره کِردی گفتی دِره روکَش مُکُنَم والله دُرُغ بود شیره مالیدی رو سَرِ شوتاب، دلِ من خَش گفتی دلِ تو خَش مُکُنَم والله دُرُغ بود 📚 وَختی گِه دِلُم خَش بود (مجموعه اشعار به گویش اردکان یزد) 📌 سلام رفقا، واشِ خود گَفتَم حالا گِه قراره دورهمیون تو کانال رونخ داشته باشه بزاری برادون شعرای استاد دهستانی هم بیارم تا با خوندَنُش کیف کُنِم و به اردکانی بودنمون چنونی بنازم گِه گوشِ فلک کَر بشه. شِما موخِی بدونی استاد محمدرضا دهستانی کیه؟! استاد محمدرضا دهستانی که ایشالا تنش سالم باشد و چرخِ روزگار به کامُش بِچَرخه، در سال ۱۳۳۰ توی اردکان، مَلِّه ی تیرون همون میدون زین الدین خودون چَش به دنیا وا کِرد، استاد خودُش مِگه در سن ۵۹ سالگی بعدِ خوندنِ کتابِ شعرِ "تا مرز جنون" شاعر گرانقدر آقای حسین کریمی‌زاده اردکانی متخلص به ، استعداد شعریش شکوفا شده، گِه باز به گفته‌ی خود استاد گِه تو مقدمه‌ی کتابُش مِگه اولین شعرش رو تو تاریخ ۱۳۸۹/۱۲/۱۳ در نقد و تحسین استاد کریمی زاده گفته، گه هم با بزرگواری با نقد ایشان برخورد مُکُنه و نقشِ هدایت و آموزش استاد دهستانی رو در سرودن شعر برعهده مِگیره گِه باز اینجا "شوتاب" با یکی بیتِ شعرِحافظ، به نقشِ "غمگین" در یاری دادنش تو گفتنِ شعر، اعتراف مُکُنه، بلبل از فیض گل آموخت سخن ورنه نبود این همه صوت و غزل تعبیه در گفتارش استاد مِگه گِه بَضی از شِعراش که به زبان اردکانی و محلیه صرفاً بَرِ حفظِ گویش شهرونه گِه متاسفانه دِره رو به انقراض مِرِه؛ راسّی تا یادُم نرفته از تخلص استاد هم بِگَم برادون گِه استاد عقیده داره هر چیزی گِه در ظلمت و تاریکی از خود نور بِده ولو ناچیزَم باشه قابل تحسینه، از ماه و سِتارا بگیر تا کرم شوتاب، بنابراین استاد تخلص شعریش را "شب‌تاب" یا همون پَسَن مُکنه؛ ایشالا اگه عمری باقی باشُ حالِ من خوبُ دلِ شما هم خَش، از این به بعد توی دورهمیون علاوه بر نقل ضرب‌المثلا از کتاب ، کتاب شعر "وختی گِه دلُم خَش بود" هم واشِ هم مُخونِم و نِمذارِم لَهجه ی شیرین و خَشُون به تاریخ و فراموشی سپرده بِشه. 🌹 @zarrhbin
🌸چہ دعایی کنمت اول صبح 🌾خنده ات از تـه دل 🌸روزگارت همه شـاد 🌾سفره ات رنگارنگ 🌸و تنی سـالم و شـاد 🌾کہ بخندی همہ عمر 🌸 الهی حال دلتون 🌸همیشه خوب باشه... @zarrhbin