✅ نقشِ #کلمات_دخیل در زبان‌ها 📌بعد از شناسایی #لغات‌دخیل به این نتیجه می‌رسیم که هیچ زبانی در عالم نمی‌تواند از آمیختگی با زبانِ دیگر، خود را بر کنار دارد؛ مگر زبان مردمی که هرگز با مردم دیگر آمیزش و رفت و آمدی نداشته باشند و این غیر ممکن است؛ چه به وسیله‌ی تجارت، سفر، معاشرت و حتی به وسیله‌ی شنیدنِ افسانه‌ها و روایاتِ ملل دیگر، لغاتی از آن مردم در این مردم نفوذ می‌کند و همه‌ی زبان‌های عالم دارای کلماتِ دخیل می‌باشند. ⬅️ آمیختنِ زبان‌ها بر چند قِسم است: 📌 یکی اینکه زبانی هر چه را ندارد بالطبع از همسایه یا جائی دورتر بستاند و آن را وارد زبانِ خود کند و مُلایم با لهجه و سلیقه‌ی خویش نماید. #عرب‌ها در این کار اُستادند، یعنی لغت وارد شده را به شکلی تغییر می‌دهند؛ مثلاً: قفس را قفص، چسب را شبث، درگاه را درقاعه، کاسه را طاسه، کَفگیر را جِفجیر، سینی را صینیِّه یا قاشق را به خاشوکِه تغییر داده‌اند. 📌 دیگر اینکه قومی از لحاظ احتیاج از قوم دیگر لغتی را می‌گیرد و بدون تغییر شکل کلمه‌، آن را در زبانِ خود وارد می‌کند و مانند لغات ملّی با آنها رفتار می‌کنند چنانکه در قرون اولیه‌ی اسلام #نویسندگان‌ایرانی با لغات عربی چنین کرده‌اند؛ مثلاً رَباط که عربی است به شکل کاروانسرا و تماشی که معنی "راه رفتن" است به صورت "تماشا کردن" استفاده کرده است. یا جمع مکسر عربی را دوباره در فارسی جمع بسته‌اند تا قابل فهم شود مثلِ عجایب=عجایب‌ها/معجزات=معجزات‌ها/منازل=منازل‌ها/ و غیره ولی بیشتر لغات را کامل در فارسی کار برده‌اند که در پست‌های قبلی به کلمات دخیل عربی که وارد زبان فارسی شده بودند، اشاره کردیم. #التماس‌دعا🍃 ادامه دارد.... 📚 #جستجوگر 📝 عبّاس خیرزاده اردکان @zarrhbin