🌱🌸 . . . . . . #چادرانه 🖤 وَاللَّهُ‌يَعْلَمُ‌مَا‌فِي‌قُلُوبِكُمْ ... حواسم‌هست‌که‌تودلت‌چی‌می‌گذره ..:) #الله 🖤 . . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .

🌱🌸 . . . . . . به نام خداوند که مهربانی ها🌸🌱 #امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر #قسمت_هشتم معروف چیه؟!🤔🤔🤔 معروف یعنی عملی که خداوند اون رو به رسمیت شناخته✅😊 و منظور عرف جامعه نیست😉 معروف می تونه مستحب باشه 💚 می تونه واجب باشه 💚💚💚 معروفی که مستحب هست امر به اون واجب نیست ولی ثواب داره ، مثل نماز شب خوندن یا دائم الوضویی😇😇 اما معروفی که واجب هست👇👇👇 امر به اون ، واجب هست✅😉😉😉 مثل امر به نماز خوندن امر به خمس دادن و یا حتی امر به #امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر (برای کسانی که #امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر نمی کنند یا نسبت به جامعه بی تفاوت هستند) این پیام رو منتشر کنید....🌹 . . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .

📚موضوع_مرتبط: #شهید_جواد_محمدی #شهید_مدافع_حرم #پوستر 📆مناسبت_مرتبط: تاریخ تولد #05_29 شادی روحش پنج صلوات

🌱🌸. . . . . . برای رسیدن به عرفان کامل دو راه و دو مکان بیشتر وجود ندارد: . یا در حرم اباعبدالله یا در مجلس اباعبدالله . 📚 علامه ‌طباطبایی . #کلام_ناب |🌙 #محرم 🌱 #ما_ملت_امام_حسینیم . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .

🌱🌸. . . . . . •|دختـرها بابایے نیسٺند، باباها دختـرےاند ... ! این را وقتے‌حسین(علیہ‌اݪسݪام) با سر بہ دیدن #رقیــہ آمد فهمیدم ... |•🍃 #جانم‌رقیہ💔 . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .

🌱🌸. . . . . . #حرف دل😔🥀 اربابم پِـيِ کدام نخود سياه بفرستم دلم را ؟! وقتي فقط بهانه شش گوشه حُــ سِــ ـيــ ــن را گرفته است ؟! "حســــــــــــــيـن جــــــــان" #بطلـــــــب آقــــــــا ... #دلتنگم.🖤🍁 . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .

♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_هجدهم #عطر_یاس #بخش_نهم . خالہ سر تڪان داد:قربونت برم گل دختر! الان برات چاقو میارم. خالہ براے الناز چاقو آورد،الناز همراہ ما مشغول شد. زیر لب صلوات مے فرستاد و با وسواس پیازها را خرد مے ڪرد. ریحانہ براے من ابرویے بالا انداخت،انگار گفت "یاد بگیر" و من چشم غرہ اے نثارش ڪردم. ڪمے بعد ڪارمان تمام شد،همہ بہ حیاط رفتیم تا خورشت قیمہ را آمادہ ڪنیم. بوے روغن ڪرمانشاهے در حیاط پیچیدہ بود. حاج بابا و امیرعباس در ایوان گوشت ها را بستہ بندے مے ڪردند. عمو باقر و حاج فتاح بالاے سر دیگ برنج بودند و عمو سهراب و یڪے از مردهاے همسایہ مشغول تمیز ڪردن حیاط. محراب هم ڪنار حاج بابا نشستہ بود و گاهے در گوشش چیزے زمزمہ مے ڪرد. خواستم از ڪنارشان رد بشوم ڪہ حاج بابا نگاهے بہ من انداخت و سرے تڪان داد. با صداے الناز سر برگرداندم:رایحہ جون! _جانم! مهربان نگاهم ڪرد:میدونے چادر رنگیاے خالہ ڪجاس؟! سرم را تڪان دادم:آرہ عزیزم همراهم بیا. بہ سمت سالن عقب گرد ڪردم،همراہ الناز بہ طبقہ ے دوم رفتیم. سمت راست اتاق محراب قرار داشت و سمت چپ اتاق مهمان. وارد اتاق شدم و چادر گلدارے از روے رخت آویز برداشتم. الناز چادر سیاهش را از روے سر برداشت و مشغول سر ڪردن چادر رنگے شد. خواستم برگردم ڪہ از پنجرہ ے راهرو نگاهم بہ ڪوچہ افتاد. مردے ڪت و شلوار بہ تن مقابل درمان ایستادہ بود،زنگ را زد. خواستم سریع از پلہ ها عبور ڪنم و ببینم ڪیست ڪہ نیم رخش را بہ سمتم برگرداند. نیم رخ اعتماد را ڪہ دیدم تنم لرزید! سریع سرم را دزدیدم و از پلہ ها بہ سمت پایین سرازیر شدم. قلبم بے وقفہ و مضطرب خودش را بہ قفسہ ے سینہ ام مے ڪوبید. نگاهے بہ در و برم انداختم و درماندہ از سالن عبور ڪردم. حاج بابا سرش را بلند ڪرد:خوبے بابا؟! رنگت پریدہ! نفسم را بیرون دادم:عہ واقعا؟! سپس دستم را روے گونہ ام گذاشتم،محراب نگاهے بہ صورتم انداخت و چیزے نگفت. ڪنار امیرعباس ایستادم و گفتم:امیر بیا! محراب سرش را پایین انداخت و لبش را گزید. امیرعباس بہ صورتم خیرہ شد:دستم بندہ! پیشانے ام را بالا دادم:واجبہ! اخم ڪرد و گوشت را رها. بہ سمت در ڪوچہ رفتم دنبالم آمد. دست هایش را در هوا نگہ داشتہ باشد. _چے شدہ؟! سنگینے نگاہ حاج بابا و محراب را احساس مے ڪردم. چند قدم بیشتر بہ امیرعباس نزدیڪ شدم و آرام گفتم:نخواستم بہ حاج بابا بگم چون ترسیدم جوش بیارہ و یہ ڪارے دستمون بدہ! چشم هایش را ریز ڪرد:خب بگو چے شدہ دیگہ! _اعتماد! از بالا دیدمش داش زنگ خونہ مونو میزد! اخم هایش را درهم ڪشید،بہ سمت شیر آب رفت و دست هایش را شست. خواست بہ سمت در برود ڪہ سریع دنبالش رفتم. _ڪجا؟! _یہ سر و گوشے آب بدم،تو بیرون نیایا! _مراقب باش! در را باز ڪرد و رفت،لبم را بہ دندان گرفتم. حاج بابا صدایم زد:رایحہ! امیر ڪجا رف؟! نگاهے بہ در انداختم و شانہ بالا انداختم:ڪار داش حاج بابا! آب دهانم را فرو دادم و از در فاصلہ گرفتم،خواستم براے ڪمڪ و توے چشم حاج بابا نبودن بہ حیاط پشتے بروم ڪہ حاج بابا گفت:پنهون ڪارے نداریما! سرم را تڪان دادم:بعلہ حواسم هس! سریع بہ حیاط پشتے رفتم و خودم را مشغول ڪار ڪردم. حس از دست و پاهایم رفتہ بود،همہ مشغول پخت و پز بودند. الناز قرآن ڪوچڪے در دست گرفتہ بود و بالاے دیگ آیات را مے خواند. همہ در رفت و آمد بودند،غروب بود ڪہ قیمہ آمادہ شد مشغول ڪشیدن برنج و خورشت قیمہ در ظرف ها شدیم،امیرعباس بہ سمتمان آمد و لبخند اطمینان بخشے حوالہ ے چشم هایم ڪرد. همراہ ریحانہ غذاها را بردند تا در ڪوچہ پخش ڪنند. عمو سهراب و عمو باقر هم براے پخش تعدادے غذا و گوشت هاے قربانے در محلہ هاے پایین شهر سوار ماشین شدند و رفتند. بعد از نماز مغرب و عشا،دور هم شام خوردیم. محراب بہ زور و بہ احترام مهمان ها سر سفرہ نشستہ بود،هرچہ گفتند بہ اتاقش برود و راحت باشد قبول نڪرد. نگاہ هاے پر از تحسین حاج فتاح رویش بود،مدام بہ محراب "ماشالا" و "ایولا" مے گفت! افتخار مے ڪرد ڪہ محراب یڪ جوان انقلابے است. الهام خانم هم تایید مے ڪرد! در هیاهوے مهمانے امیرعباس گفت اعتماد آمدہ بود ببیند ڪہ من برگشتم یا نہ! گفت احتمالا خطر خاصے تهدیدم نمے ڪند اما بهتر است چند روز دیگر هم بیرون از خانہ آفتابے نشوم. دو سہ روز از روز نذرے گذشتہ بود ڪہ حاج بابا همراہ ڪارتون بزرگے وارد خانہ شد. همانطور ڪہ ڪتش را در مے آورد گفت:در جعبہ رو باز ڪن! یہ سرے اعلامیہ س تعدادش زیادہ،باید تا صبح با ڪاربون رو نویس ڪنیم! لبخند پر رنگے زدم:واقعا حاج بابا؟! یعنے منم ڪمڪتون ڪنم؟! لبخند محوے زد:بعلہ! جیغ ڪوتاهے ڪشیدم و بہ سمت ڪارتون دویدم! حتم داشتم محراب از حاج بابا خواستہ بود ڪہ ڪمڪشان ڪنم! @Ayeh_Hayeh_Jonon بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 ♥️📚

♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_نوزدهم #عطر_یاس #بخش_اول . آن شب همراہ حاج بابا،اعلامیہ ها را رونویس و دستہ بندے ڪردیم. تا اذان صبح بیدار بودیم،حاج بابا مدام تاڪید داشت این ماجرا را بہ هیچڪس نگویم؛حتے بہ عمہ مهلا و زهرا دوست صمیمے ام! قول دادم حرفے نزنم،نمیدانم چندتا اعلامیہ با ڪاربن نوشتیم اما چشم هاے خستہ ے حاج بابا مے گفتند ڪہ تعدادشان خیلے زیاد بودہ. حاج بابا گفت دستگاہ تایپے ڪہ با آن اعلامیہ مے نوشتند خراب شدہ،قرار بود سریع دستگاہ دیگرے جایگزین ڪنند و بساط دستے نوشتن اعلامیہ ها سریع جمع بشود اما همین هم براے من غنیمت بود! برعڪس حاج بابا،من با شور و سریع قلم مے زدم و بعد از نماز صبح بہ زور خوابم برد! حاج بابا نماز صبح را با خستگے و چشم هاے نیمہ باز خواند سپس بہ اتاقش رفت و خوابید. دل توے دلم نبود اعلامیہ ها بہ دست همہ برسد،خصوصا بہ دست محراب! پیام امام راجع بہ شهادت مردم در حرم امام رضا (ع) را من نوشتم،جملات امام را خوب در ذهنم جاے دادہ بودم و از حفظ ڪلمہ بہ ڪلمہ را قلم زدم. در رختخواب هم برخے جملات امام را با خود تڪرار و بہ آن ها فڪر مے ڪردم. "دولت یاغے نظامے بہ امر شاہ تر و خشڪ را بہ آتش ڪشیدہ و یڪے از بزرگترین ضربہ هاے این جنایت ڪار بہ اسلام،بہ مسلسل بستن بارگاہ مقدس حضرت علے بن موسے الرضا صلوات اللہ علیہ است. این بارگاہ مقدس زمان رضاخان بہ مسلسل بستہ شد و قتل عام مسجد گوهرشاد پیش آمد. در زمان محمدرضا خان آن جنایت تجدید و دژخیمان شاہ در صحن و حریم آن حضرت ریختہ و ڪشتار ڪردند. ملت مسلمان باید از این شاہ و دولت یاغے غاصب تبرے ڪند و مخالفت با آن لازم است. بر تمام طبقات ملت لازم است با هر وسیلہ ے ممڪن بہ سقوط این دستگاہ جبار قیام ڪنند. اطاعت این دستگاہ،اطاعت طاغوت و حرام است!" امام در این پیام روز یڪشنبہ،پنجم آذر ماہ را عزاے عمومے و تعطیل اعلام ڪرد. پنجم آذر،همہ ے بازار و مدارس و برخے بانڪ ها و ادارہ ها تعطیل شد. فڪر مے ڪردم سهم بزرگے در این امر داشتہ ام ڪہ ڪمڪ ڪردم پیغام امام بہ مردم برسد! طعمِ لذت این پیروزے ڪوچڪ،در جانم ریشہ دواند و خواست قدم هاے بزرگترے بردارم! با ناز و ڪرشمہ از حاج بابا خواستم اجازہ بدهد بیشتر ڪمڪشان ڪنم،ناراضے بود اما نمیدانم محراب چہ وردے در گوشش خواندہ بود ڪہ سریع نرم شد و باز اعلامیہ آورد! ظاهرا بہ ڪل ماجراے ڪمیتہ و اعتماد را فراموش ڪردہ بودیم،آنقدر درگیر اعلامیہ خوانے و حفظ ڪردن حرف هاے امام شدہ بودم ڪہ براے چند ثانیہ هم از خانہ بیرون نمے رفتم! وقتے برخے مطبوعاتے ڪہ اعتصاب ڪردہ بودند،بیانہ صادر ڪردند ڪہ ڪمڪ مالے نیاز دارند،پول تو جیبے اندڪم را بہ حاج بابا دادم و گفتم:اینم سهم من! شب ششم آذر ڪہ ڪارڪنان ادارہ ے برق،براے این ڪہ مردم اخبار دولتے را دنبال نڪنند برق را قطع ڪردند؛با شور و شعف،زودتر از هر شب روے تختم دراز ڪشیدم و بہ تاریڪے خیرہ شدم. سیاهے اے ڪہ نویدِ روشنایے را مے داد! چند روز میشد ڪہ محراب را ندیدہ بودم،تا چند وقت قبل چشم دیدنش را نداشتم و زمانے ڪہ خانہ بود زیاد بہ آنجا نمے رفتم. حالا بهانہ اے براے دیدنش نداشتم ڪہ ڪسے بہ احوالم پے نبرد! محراب شدہ بود دعاهاے قنوتِ من،فے الدنیا حسنہ و فے الاخرہ الحسنہ ے من! ذڪر بعد از نمازهاے من! چند قدم بیشتر فاصلہ نداشتیم و انگار بہ اندازہ ے هفت آسمان ها از هم دور بودیم. جهانِ رایحہ خلاصہ شدہ بود در محراب! محرابے ڪہ بے هوا در قلب و جانش نشستہ بود! دلم بے قرار بود ڪہ قد و بالایش را ببینم،ببینم ڪہ سوختگے اے ڪہ پاهایش را زمین گیر ڪردہ بود التیام پیدا ڪردہ یا نہ؟! روز نذرے را در ذهنم مرور ڪردم،در ایوان نشستہ بود و همہ را با حسرت نگاہ مے ڪرد. چقدر از تڪ تڪ مان عذر خواهے ڪرد ڪہ نتوانست ڪمڪ حالمان باشد و بخشے از زحمات ما بخاطرہ او بود! مرا ڪہ مے دید قد علم مے ڪرد و پاهاے سوختہ اش را بہ زمین مے چسباند،چقدر خالہ ماہ گل قربان صدقہ اش رفت ڪہ روے پاهایش نایستد اما دردش را پشت لبخندش جا داد و گفت:خوبم مامان جان! چیزیم نیس ڪہ! چقدر سادہ لوح بود ڪہ نمے دانست دردش هم زمان در جانِ من و خالہ ماہ گل مے پیچد! ریحانہ مے گفت حالش بهتر شدہ،گودے زیر چشم هایش محو شدہ اند و زخم هاے صورتش ڪم رنگ. مے گفت دوبارہ راحت لبخند مے زند،دیگر درد صورت و لبخندش را جمع نمے ڪند! اما دل ڪہ بہ این چیزها قانع نبود،باید مے دید تا آرام مے گرفت. ڪاش مے توانستم دوبارہ مرضیہ خانم را ببینم و در آغوشش جا بگیرم. Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 ♥️📚

♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_نوزدهم #عطر_یاس #بخش_دوم . بگویم:چلہ ے چے بگیرم ڪہ دلش واسہ من شہ؟! هان؟! ذڪر چے دارے واسہ آروم ڪردن دلِ بے تاب؟! یا اصلا دوا چے دارے واسہ دلِ عاشق؟! حتما نسخہ اے داشت براے حال پریشان من،حتما مرهمے براے قلبم داشت. حتما وردے یادم مے داد ڪہ وقتے مدام مامان فهیم از الناز تعریف مے ڪرد و مے گفت چقدر خالہ ماہ گل و عمو باقر دوستش دارند،بغض چمبرہ نزند در گلویم. حتما چارہ اے داشت براے وقتے ڪہ مامان فهیم مے گفت:ماہ گل گفت اگہ محراب تا قبل محرم سرپا بشہ نداے خواستگاریو بہ حاج فتاح اینا میدن،اگہ نہ میمونہ براے بعدِ محرم و صفر! رخت و لباستونو آمادہ ڪنین ڪہ عروسے داریم! ڪہ دق نڪنم! شور انقلاب و غمِ عشقے بے سرانجام باهم بر سرم آوار شدہ بود! دلم بهانہ اے براے دیدنش مے خواست و عقلم اجازہ نمے داد! در قلب ما رسم نبود براے چشم هایے ڪہ صاحب داشتند بمیرے! باید قصہ ے چشم ها را تمام مے ڪردم،باید چشم هایش را بہ دیگرے مے سپردم و خواهرانہ مجلس شادے اش را مے گرداندم. حتما دخترش من و ریحانہ را عمہ صدا مے زد! قصہ را ڪہ اینطور تمام مے ڪردم قلبم محڪم بہ قفسہ ے سینہ ام مے ڪوبید و نفسم را تنگ مے ڪرد. بغض را همراہ خود مے آورد و چشم هایم تار مے شد. مدام از خودم مے پرسیدم یعنے ممڪن است براے این ڪہ حرص الناز را دربیاورد،او را هم غلیظ "دخترِ حاج فتاح!" صدا بزند؟! ڪاش مے فهمید ڪہ دختر حاج خلیل از این فڪر و خیالات دیوانہ شدہ! دهم آذر ماہ بود،شب اول محرم. خبرے از مراسم خواستگارے نشد،دلم ڪمے آرام گرفت و نهیب زد:هنوز وقت دارے ڪہ عاشقش باشے! هنوز براے دیگرے نشدہ بود...پیراهن بافت سیاہ بلندے بہ تن ڪردہ بودم. داشتم موهایم را مے بافتم ڪہ زنگ در را زدند. مامان فهیم و ریحانہ براے خریدن خرما و گردو بیرون رفتہ بودند،هرسال یازدہ شب محرم را مجلس روضہ داشتیم. زنانہ خانہ ے ما بود و مردانہ خانہ ے عمو باقر،بے حال چادر رنگے اے سر ڪردم و از پذیرایے رد شدم. پشت در ڪہ رسیدم پرسیدم:ڪیہ؟! صدایش قلبم را بے تاب ڪرد! _منم! دستے بہ چادرم ڪشیدم و سریع در را باز ڪردم. قامتش را دیدم،صاف ایستادہ و نگاهش بہ زمین بود. خبرے از زخم ها و ڪبودے هاے روے صورتش نبود،لباس مشڪے بہ تن داشت. ظاهرا حالش خوب بود و سرحال،تنها گچ دستش هنوز از آن ماجرا بہ یادگار ماندہ بود. نگاہ خیرہ ام را ڪہ دید سر بلند ڪرد و گفت:سلام! گلویم را صاف ڪردم و گفتم:سلام! خدا رو شڪر بهترے؟! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان داد:الحمداللہ! شما خوبے؟! سپس آرام ادامہ داد:شنیدم از دستِ انقلابیا شبا تا صبح بیدارے! لبخند زدم،از آن ها ڪہ چال گونہ ام را بہ رخ مے ڪشید! _منم خوبم! یعنے الان من تو گروہ انقلابیا نیستم؟! از سوالم جا خورد،چند ثانیہ مڪث ڪرد و پرسید:دوس دارے باشے؟! شانہ بالا انداختم:اگہ دعوتم ڪنن افتخار حضورم نصیبشون میشہ! لبخند محوے لب هایش را از هم باز ڪرد:عجب! حاج خلیلم راضے ان بہ این افتخار؟! _صد البتہ! راضے ام نباشن پسرشون میتونہ راضے شون ڪنہ! لبش را گزدید تا نخندد. _استغفراللہ روز اول محرمے! _استغفراللہ ندارہ سعادت داشتن دارہ! لبخند تمام صورتش را گرفت بدون این ڪہ صورتش از درد جمع بشود! _حیف ڪہ ما این سعادتو نداریم! سرم را تڪان دادم:صد حیف! اومدے نامہ ے دعوت بدے پشیمون شدے؟! پیشانے اش را بالا داد:نہ خیر! اومدم از صابخونہ ڪسب اجازہ ڪنم براے آوردن پرچم سیاہ و ڪتیبہ! با سر بہ حیاط اشارہ ڪردم:ڪسے خونہ نیس! مامان و ریحانہ رفتن خرید،یڪم دیگہ پیداشون میشہ. اگہ... خجالت زبانم را بست،سریع منظورم را گرفت و گفت:منو چندتا از بچہ هاییم! سپس نگاہ پر از شرم و حیایش را بہ در دوخت،آرام گفتم:درو براتون باز میذارم. چشم هایش از در دل ڪندند و بہ چشم هایم خیرہ شدند. _لطف میڪنے! چند قدم از در فاصلہ گرفتم و تا آخر آن را باز گذاشتم‌. محراب ڪہ دید هنوز ایستادہ ام گفت:شما برو تو،من راهنمایے شون میڪنم! آرام لب زدم:باشہ! نمے دانست ڪہ میخواهم یڪ دل سیر تماشایش ڪنم! خوب ببینم مثل قبل،راحت و استوار روے پاهایش ایستادہ و ڪمے هم از قهوہ ے چشم هایش بنوشم! عقب تر ڪہ رفتم نگاهم را از پا تا سرش بالا بردم،صاف ایستادہ بود. چشمش بہ سرڪوچہ بود،از پلہ هاے ایوان ڪوچڪمان بالا رفتم و دوبارہ بہ قامت بلندش خیرہ شدم. Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 ♥️📚

♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_نوزدهم #عطر_یاس #بخش_سوم . قرار بود این قاب،نصیب در خانہ ے الناز بشود؟! اشڪ در چشم هایم خانہ ڪرد. براے فرو دادن بغض،آب دهانم را با شدت قورت دادم. قرار بود الناز مرهم تن خستہ و نگرانے هایش بشود؟! بلد بود مثل من وقتے ڪہ از تظاهرات بر مے گشت،خوب زخم هایش را ضد عفونے و بہ زور راهے درمانگاهش ڪند؟! بلد بود با ڪاربن شبے چهارصد پانصد عدد اعلامیہ بنویسد تا خیال محراب راحت باشد ڪہ پیغام و حرف هاے امام بہ دست همہ مے رسد؟! بلد بود براے محراب در مقابل ڪسے مثل اعتماد سپر بشود؟! اصلا بہ اندازہ ے من محراب را بلد بود؟! مے دانست از چہ چیزهایے بدش مے آید و چہ چیزهایے را دوست دارد؟! مثلا من خوب مے دانستم از چہ چیزهایے خوشش نمے آید و دقیقا همان ڪارها را انجام مے دادم! مثلا مے دانستم از خندہ هایم در خیابان خوشش نمے آید،از این ڪہ آقاے پشت اسمش را بردارم خوشش نمے آید،از خورشت ڪرفس خوشش نمے آید،بہ هواے بهار ڪمے حساسیت دارد و... من چقدر از محراب مے دانستم و نمے دانستم! قطرہ ے اشڪے شیطنت ڪرد و روے گونہ ام لغزید،سریع صورتم را برگرداندم و وارد خانہ شدم. ڪاش نمے آمد،ڪاش دلِ بیچارہ ے من را بیشتر نمے لرزاند... امروز نہ اما فردا ڪہ قسمتِ آرزوهاے خوش رنگ و لعابِ دختر دیگری مے شد! وارد اتاقم شدم و بہ اشڪ هایم اجازہ ے بارش دادم،منے ڪہ بہ زور اشڪ مے ریختم حالا گریہ ڪردن ڪار هر روز و ساعتم شدہ بود! چشم هایم،چشم هایش را نمے دید اشڪ مے ریخت،چشم هایش را مے دید دوباره اشڪ مے ریخت،صدایش را نمے شنید اشڪ مے ریخت،صدایش را مے شنید باز اشڪ مے ریخت‌.‌.. پس قرار بود ڪے علم،براے درمانِ عشق ڪارے بڪند؟! قرار بود چہ زمانے بگوید چگونہ از عشق پیشگیرے ڪنیم؟! وقتے مبتلا شدیم چہ درمانے جز صبر و حسرت دارد؟! اگر علم بلد نبود عشق را درمان بڪند پس بہ چہ دردے مے خورد؟! سرماخوردگے و دل درد و غیرہ ڪہ با دمنوش هاے خان جون و مامان فهیم هم حل میشد! لبم را گزیدم و خواستم زانو بزنم ڪہ صدایم زد‌. _رایحہ خانم! یالا! سریع اشڪ هایم را پاڪ و گلویم را صاف ڪردم. بلند گفتم:الان میام! نفس عمیقے ڪشیدم و چندبار بہ صورتم دست ڪشیدم‌. ڪمے بعد از اتاق خارج شدم،در چهارچوب در پشت بہ من ایستادہ بود. چند پسر جوان سر بہ زور مشغول نصب ڪتیبہ و پرچم ها بودند. بہ چند قدمے اش ڪہ رسیدم سرش را برگرداند. _هوا سردہ! چاے هس براے بچہ ها ببرم؟! لبم را با زبان تر ڪردم:الان دم میڪنم. چند قدم فاصلہ گرفت:دستت دُرُس! آمادہ شد صدام ڪن بیام ببرم! خواست عقب گرد ڪند ڪہ دقیق در صورتم نگاہ ڪرد و گفت:چیزے شدہ؟! جدے نگاهش ڪردم:نہ چے باید بشہ؟! سعے ڪرد آرامش در صدایش موج بزند و ڪمے مهربانے! _درستہ قبلا زیاد باهم خوب نبودیم اما...اما بعد این ماجراها ما دیگہ دشمن هم نیستیم! یعنے از اولم نبودیم! شاید از هم خوشمون نیاد ولے الان تو یہ جبهہ ایم! میتونے رو من حساب ڪنے مثل امیرعباس! شانہ بالا انداختم:اگہ تونستم حتما! آرامش از چهرہ اش پر ڪشید،بے اختیار ادامہ دادم:ولے تو برادرے هیچڪس براے من امیر نمیشہ! ابروهایش را بالا انداخت:بر منڪرش لعنت! بہ هر حال خواستم بگم احتمالا از چند روز دیگہ بیشتر بهت زحمت بدیم! متعجب نگاهش ڪردم:چہ زحمتے؟! چشم هایش روے چشم هایم نشست‌. _دوتا دستگاہ تایپ جدید گرفتیم دیگہ نیازے بہ اعلامیہ دستے نوشتن نیس! بند دلم پارہ شد،با ڪمے مڪث ادامہ داد:یہ نفرو براے تایپ ڪردن احتیاج داریم،با عمو خلیل حرف زدم اگہ راضے باشہ و خودتم بخواے براے روزایے ڪہ لازمہ مے برمت پشت دستگاہ! چشم هایم گرد شد:چے؟! خونسرد گفت:اگہ دوس داشتہ باشے میتونے ڪنار ما باشے همین! غم ڪنار رفت و شادے جایش را گرفت. پشت سر هم سوال هایم را ردیف ڪردم. _دستگاہ تایپو میارین اینجا؟! از ڪے باید شروع ڪنم؟! سریع انگشت اشارہ اش را روے بینے اش گذاشت و گفت:هیس! سر فرصت راجع بهش حرف میزنیم! چایت دیر نشہ! Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 ♥️📚

🤩🌺🌸🌹🤩 💃 #وای چه کانال محشری 💖 #لباسایی به این شیکی دیده بودین😍 منم ندیده بودم🌺 تا دیدم دوستم هرروز یه لباس میپوشه گفتم مگه رو🤑 گنج‌ نشستی هرروز یه لباس میپوشی👚👗 گفت اره تو این کانال نشستم😂 اینم لینکش👇🌸🌸🌸🌸🌸 https://eitaa.com/joinchat/692977714C8dcb0435ed 😂من که رفتم تو گنج بشینم😂 🤩❤️👕👕🤩❤️

🌺 وااااای منو این همه🌺 🌺 خوشبختی محاله🌺 همش داشتم فکر میکردم تو این گرونی و کرونا😱 ✅ چیکار کنم که هم بیرون نرم ✅هم لباسای با کیفیت و قیمت مناسب بخرم. 💯تااین کانال رو دیدم💯 👚هم زنونه هم مردونه👕 همگی دعوتین👇❤️❤️👇 🌼🌼🌼🌼🌼 https://eitaa.com/joinchat/692977714C8dcb0435ed

✨🏴. . . . . . 🍃✨من و خورشید نشستیم و توافق کردیم صبح را با تپش نام تو آغاز کنیم✨🍃 #السلام_عليك_يااباعبدالله 🌸✨ . . . 🖤 @zeinabiha2 . 🖤 . .🏴✨ . . .

السَّلامُ عَلیکَ یااَباعَبْدِالله ✋ دیدار شهر عشق و جنونت گر آرزوست نوبت بہ بزم اشڪ ....♥️ و عزا شد بگو #حسین بھ نیت زیارتش هرصبح مۍخوانیم♥ 💫 | صَلَے اللّٰھُ عَلَی۟ڪ۟ یٰااَبٰاعَب۟دِاللّٰھ۟ 🍀 صَلَے اللّٰھُ عَلَی۟ڪ۟ یٰا اَبٰاعَب۟دِاللّٰھ۟ |🍃 🌷|| صَلَے اللّٰھُ عَلَی۟ڪ۟ یٰا اَبٰاعَب۟دِاللّٰھ۟|| ✨ السلام علے من الاجابھ تحت قبتھ 💗.• السلام علے من جعل اللھ شفاءفے تربتھ 💛.• #صبحتوݧ #بابرکٺ 🌟•° #براےهمہ‌دعا‌کنیم🦋•° #ڪپے تنها باذکر صلواٺ 🌸🍃 🦋@zeinabiha2 🦋

بیدار شو دلدار جانِ دوست داشتنی چشم باز کن و ببین که خورشید به شکرانه ی نفس کشیدنت آفتاب خیرات میکند... #صبح‌بخیࢪ #بیت‌هراتیان #حدیث‌دل

رسدآدمی‌به‌جایی‌کھ‌بھ‌زِخدانبیند بنگرکھ‌تاچھ‌حداست‌مکان‌آدمیت! :)

چلا برامون عکس نمیفرستین😢😔

✨🏴. . . . . . 🏴🌹کربلای معلی🌹🏴 التماس دعا #کُلُّنٰا_قٰاسِمِ_سُلِیْمٰانی.... . . . 🖤 @zeinabiha2 . 🖤 . .🏴✨ . . .

امشب 😍 ان شاء الله چله زیارت عاشورا قرائت میکنیم تا اربعین حسینی همراهی کنید دوستان عزیز 🙏🙏

✨🏴. . . . . . #استوری 🖤 با شال مشکی و اشک بیتاب مینشیند در روضه محرم صاحب عزا بزودی..:-( ♡ . . . 🖤 @zeinabiha2 . 🖤 . .🏴✨ . . .