eitaa logo
برداشت‌ها
561 دنبال‌کننده
60 عکس
22 ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
دیروز آقای رئیسی گفت: "سرِ را قطع خواهیم کرد. اجازه نمی‌دهیم فساد در هیچ جایی‌‌ از کشور لانه کند."  جناب رئیسی ! این اژدها نه از کشوری متخاصم آمده‌ نه از زمان رژیم سابق باقی مانده است بلکه در مساحت همین نظام‌ متولد شده و رشد یافته است. آن‌ هم در پیش چشم دستگاه عریض و طویل نظارتی که "می‌بیند اگر ذره‌ای‌ اندر تهِ دریاست" از این رو این اژدهای بومی با سر بُریدن نابود نمی‌‌شود. گویی خاستگاه او را اهریمن بوسیده است که پس‌از بریدنش، دوباره زنده می‌شود! آقای رئیسی! این ابَر فاسدان که شما اژدهایشان‌ می‌نامید، همان کِرم‌‌های کوچکی بودند که در فضایی مساعد آن‌چنان کلُفت شده‌اند که افعی می‌خورند و اژدها می‌‌شوند. این‌ مار‌ها دنبال لانه نمی‌گردند این‌ها "لانه زاد‌"اند. آقای رئیسی! یک‌بار بیایید ریشه‌ای‌تر به مساله فساد نگاه کنید. مشکل در "معیارهای جذب و دفع‌های سیاسی شما و رقیب‌های شماست. مشکل در " است. در است که تنها در پیشِِ‌پای "خودی‌نماها" نمایان‌می‌شود. فساد اصلی، و در یک‌کلام است که عملاً می‌گوید: ! ۱۴۰۲/۹/۱۷ سید زین‌العابدین صفوی تلگرام‌ و ایتا @zeinoddin43
به سمتِ قُله -۱  "به قًلّه‌ نزدیکیم یا از آن دور می‌شویم؟" پرسشی است داغ در این روزهای سرد. پاسخ هر‌کس بسته به آن است که رو به کدام سو ایستاده باشد. در جامعه دوقطبیِ، مردم یا "رو دَر رویِ" یکدیگرند یا "روی‌گَردان" از یکدیگر، و مقصدِ هر گروه، در پشت سرِ رقیب قرار دارد. اگر چشم‌انداز‌ها در نقطه مقابل باشد یکی قله را خواهد دید و دیگری دره را ! ۱۴۰۲/۹/۲۳ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43
به سمتِ قله-۲ در جامعه دو قطبی، یک گروه تنها ادعا‌ها و آرزوهای بزرگ را و گروه دیگر سفره‌‌های کوچک را نگاه می‌‌کنند. یکی به اخبارِ امید بخش "تلویزیون" دلگرم است و دیگری از یخچالِ خانه‌اش دلسرد!  تا زمانی‌که ملت در تعریف "قله" یکپارچه نباشند این‌کشمکش‌ها ادامه خواهد یافت. ۴۰۲/۹/۲۵ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43
فاطمه(س) فاطمه بود اگر ندانیم چگونه زیست اما این را می‌دانیم که "معترض" چشم‌از جهان فرو‌بست آری "معترض" معترض به حکومت معترض به حکومتی که خود را اسلامی‌ می‌دانست. اسلامی‌تر از فاطمه! ۱۴۰۲/۹/۲۶ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43
به سمتِ قله-۳  دوقطبی شدن، "گریز ناپذیر‌" است، نه ویژه ما است و نه همواره پدیده‌ای منفی‌است.‌ اما‌ مهم آن است که ژرفای‌ شکاف اجتماعی و سیاسی چنان نباشد که همه مردم، تنها در دو دسته(فدایی/دشمن) درآیند. دو دایره "شیدایان"و "متنفران" هرچه بزرگتر شوند، دایره "واقع بینان"  تنگ خواهد شد و هیولای "توهم" چاق و چاق‌تر. در این صورت تکلیف چشم‌ها، قبل از نگاه روشن است! بعضی‌، از اول قرار است همه‌ جا را قله پیشرفت ببینند. بعضی‌ نیز همه جا را دره سقوط. ۴۰۲/۹/۲۷ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43
یلدا  آغاز روشنایی (یادداشتِ قدیمی)  چه کسی بلندی  سیاهی را جشن می گیرد؟ ایرانیان که این همه از نور و آتش و روشنی ذکر خیر می‌کنند، پس چرا به" افزایشِِ تاریکی" امتیاز می‌دهند و بلند‌ترین ظلمت سال را گرامی می‌دارند؟ ادبیات ایرانی یکسره "شب ستیز" است و پیشینه فرهنگی ایرانیان نیز (اعم از اَوِستایی، حکمت خسروانی، و قرآنی) صد در صد "نور گرا" است‌ با این حساب نه تنها هیچ توجیهی برای جشن تاریکی وجود ندارد، بلکه برعکس، مردم باید "بلند ترین روز"را جشن بگیرند. اما شاید سه عامل برجسته، تاکنون توانسته است شب یلدا را در فرهنگ ایرانی، به یک دورهمی شادمانه تبدیل کند: ۱- در شب یلدا ظرفیت ظلمت و سیاهی به اوج می رسد و بلافاصله پس از آن، رو به کاهش و سراشیبی می‌گذارد و با شمارشی معکوس، چیرگی روز را بر شب نوید می‌دهد. در واقع یلدا جشنِ پایانِ سیاهی و میلاد و آغاز چیرگیِ خورشید است. ۲-مردم می‌خواهند شبی بلند و دلگیر را مستهلک کنند و از سرِشان باز کنند و از تنهایی طولانی و پی‌آمد‌های روانیِ آن بکاهند. ۳-در این‌شب "زمین" در پایین‌ترین سطح هوشیاری است و کم‌ترین زمینه برای کار در بیرون از خانه، بویژه کشاورزی وجود دارد. ایرانیان هوشمندانه از این "وقتِ مُرده" به عنوان بهترین فرصت برای شب نشینیِ شادمانه استفاده کرده اند. ۹۸/۹/۲۸  سید زین العابدین صفوی @zeinoddin43
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
همیشه تاخیر دارید! حرکات شما موزون نیست. بینید چقدر محبوبیت و مقبولیت دارید که یک پیرمردِ گیلانی را به خاطر حرکات موزونش، صفحه‌اش را بستید. ولی از لجِ شما  آهنگ و حرکات او  جهانی شد. همه جای ایران صادق بوقی را شناختند. از قبایل فیلیپین تا تانزانیا به آهنگ او رقصیدند. الآن در شب چله، هنر‌پیشه‌های تلویزیون به طور زنده، به تقلید از او "عاو عاو" می‌کنند! همیشه با تاخیر سوار موج می‌شوید. همیشه دیر پشیمان می‌شوید. و همیشه همه می‌فهمند که این حرکات شما موزون نیست. ۴۰۲/۱۰/۱ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin40
خوردیم "شکست" خواندیم "پیروزی" عملیات کربلای ۴ را نمی‌توانم فراموش کنم. آن شب دیجور را که فداکارانِ مظلوم، به آب و آتش زدند. صبح روز ۶۵/۱۰/۴  رادیو با آهنگ‌های حماسی و با همان صدایی که از فتح خرمشهر خبر داده بود، از کربلای۴ و  پیروزی‌ها خبر می‌داد! چشم‌هایم شکست رِقّت‌انگیز را می‌دید و گوش‌هایم "پیروزی غرور انگیز" را می‌شنید! در عملیات‌های رمضان، والفجر مقدماتی، والفجر ۱، خیبر و بدر نیز همین‌گونه بود. ای‌کاش محققان جنگ، به بایگانی صدا و سیما دسترسی داشته باشند و اخبار این عملیات‌ها را باز‌خوانی و منتشر کنند، تا مردم بدانند که اساساً شیوه رسانه‌‌های جنگ همین بوده و هست.‌ رسانه ما همه حمله‌های شکست‌خورده ما را "عملیاتِ ظفرمندانه" می‌خواند. البته تنها ما نبودیم که این‌گونه رفتار می‌کردیم. دشمن‌ما نیز چنین می‌کرد و بدترین شکست‌هایش را فتح‌الفتوح می‌‌نامید!  آری هیچ‌کس قرار نیست در "گرماگرم جنگ"، شکستِ خود را جار بزند بلکه قرار است آن را پیروزی بخوانَد و بیش از آن‌که "خبر‌خوان" باشد، "رجز‌خوان" شود. اما یک سوال:  آیا اکنون نیز در "گرماگرمِ جنگ" قرار داریم؟ ۴۰۲/۱۰/۳ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43
تجزیه ملی  صدام گفته بود: "در مرزهای شرقی عراق، چند ایران کوچک، بهتر از  یک ایران بزرگ است" این سخن یعنی آرزوی"تجزیه جغرافیایی" ایران. اما تجزیه‌ای دیگر همیشه در کمین کشور‌ است. این تجزیه، نه در پهنای سرزمین و نقشه‌ها، بلکه در قلب‌های مردم اتفاق می‌افتد. لازم نیست"دشمنان" به "مرزها"ی جغرافیایی ما هجوم آورند و یا چپ نگاه کنند، بلکه برخی از دوستان می‌توانند "مغز‌ها" و دل‌ها را آن‌چنان پارچه‌پارچه کنند که ملت نتواند در هیچ زمینه‌ای "توافق غالب" به دست آوَرَد حتی در منافع مسلَّمِ ملی. به گونه‌ای که نه در پیروزی تیم ملی‌‌ همه ملت شاد شوند! و نه با خبر خشکسالی ناشاد! ملتی که در هیچ زمینه یکپارچه نباشد، کشورش عملاً از طریق "درون مغز‌ها"(نه بیرونِ مرزها) تجزیه شده و مردم در یک همزیستی "خصمانه"، همچون "طلاق عاطفی" زندگی می‌کنند. این همان تجزیه ملی است که مردم با یکدیگر"ترکیب انضمامی" دارند و"تجزیه اتحادی"(!)  آیا کسانی که ملت ایران را در هر موضوعی این‌چنین تکه‌تکه می‌کنند، همان آرزوی صدام را پی‌گیری نمی‌کنند؟ ۱۴۰۲/۱۰/۱۰ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43
ترور بسیار محکوم است انفجار بسیار ترسناک است انتقام بسیار سخت است رجز خوانی بسیار آسان است ستمگری بسیار زشت است خجالت هم بسیار خوب است ۴۰۲/۱۰/۱۳ زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43
بدتر‌ از انفجار وحدت در زیرتابوتِ قهرمانان و قربانیانِ مظلوم اگرچه گذرا است ولی نشانه سلامت اجتماع است. در یک جامعه سالم بمب‌های دشمنِ خارجی، دوستان داخلی را یکپارچه‌تر می‌کند و پراکندگی را به کناری می‌افکنَد و قلب‌ها و قلم‌ها را یک‌دست و یکسو می‌کند.   اما اگر دیدید پس‌از بمبِ دشمن خارجی، داخلی‌ها یقه یکدیگر را می‌چسبند! بدانید که جامعه از زخمی بدخیم رنج می‌بَرد و دچار نِقار و نِفاری است که از هرانفجاری مرگبار‌تر است. شوربختانه این عفونتِ مزمن، بخشی از جامعه را در برابر روایت‌های رسمی، مقاوم می‌کند تا‌جایی که یک بخش جامعه اخبار رسانه‌ملی را نمی‌پذیرند و دستِ هیچ دشمنی را نه در بمباران خارجی! نه دربمب‌گذاری داعشی، نه در پرچم‌سوزی، نه در توهین به مقدسات نمی‌بینند. ترجیع بندِ "کار خودشان است" زاییده همین دوپارگی عمیق در جامعه است. تا زمانی که قوه عاقله کشور این زخمه عاطفی را به گونه‌ای بنیادین ترمیم نکند، هیچ حادثه‌ای این دوپارچگی را به هم  نخواهد دوخت. ۴۰۲/۱۰/۱۶ زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43
  انسان‌ِ بزرگ با شیوه‌های خود عقد اخوت نمی‌بندد تا شرمِ عقبه، او را در مسیر غلط "گردن‌گیر" نکند و بتواند بی‌ملاحظه چرخش یابد و زندگیِ خود را به دو یا چند نوبت تقسیم کند. "غزالی"، "مولوی"، "کانت"، "ویتگِنشتاین"و بسیاری از دانشمندان زندگیِ چند نوبتی دارند. در سیاستِ معاصر، هاشمیِ رفسنجانی، به دلیل چرخش‌ مهمی‌که داشت، در دو نوبتِ مغضوب یا محبوب قرار گرفت. داوری‌ها در این دو نوبت کاملاً ضربدری است. آیا او خادمی بود که نادم شد؟ یا این‌که دیگران به جای وفا، جفایش کردند؟  آیا او چون تغییر یافت، مغضوب شد؟‌ یا برعکس؟  آیا چون مغصوب قدرت شد محبوبِ ملت گشت یا برعکس؟ به هر‌روی ۱۹ دی، سالگردِ خاموشیِ "صدا" و فراموشیِ "سیما"ی او است و حیات شگفت آورش در هر دو نوبت، آکنده از حکمت است و عبرت. ۴۰۲/۱۰/۲۰ زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 !!