eitaa logo
زوار العباس علیه السلام
179 دنبال‌کننده
463 عکس
244 ویدیو
7 فایل
اللهم عجل لولیک الفرج و فرجنا بفرجه
مشاهده در ایتا
دانلود
امیرالمؤمنین علیه السلام در قنوت دو نماز صبح و مغرب، و در بعد از این دو نماز، چه کسانی را لعن می فرمود؟ 1) ابن ابی الحدید معتزلی، از علمای اهل سنت، در «شرح نهج البلاغه» می نویسد: علی بن ابی طالب، بعد از ماجرای حکمیّت، بعد از دو نماز صبح و مغرب چنین دعا می کرد: «اللَّهُمَّ الْعَنْ مُعَاوِيَةَ، وَ عَمرواً، وَ أَبَا مُوسَى، وَ حَبِيبَ بْنَ مَسْلَمَةَ، وَ عَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ خَالِدٍ، وَ الضَّحَّاكَ بْنَ قَيْسٍ وَ الْوَلِيدَ بْنَ عُقْبَةَ». (شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج‏2، ص260)‏ 2) عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَعْقِلٍ، عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلَامُ: أَنَّهُ قَنَتَ فِي الصُّبْحِ فَلَعَنَ‏ مُعَاوِيَةَ وَ عَمْرَو بْنَ الْعَاصِ وَ أَبَا مُوسَى وَ أَبَا الْأَعْوَرِ وَ أَصْحَابَهُمْ. (فضائل أمير المؤمنين عليه السلام از ابن عقده کوفی- م332 هجری- ص98/امالی طوسی، ص725) عبدالله بن مَعقِل گفت: امیرالمؤمنین علیه السلام در قنوت نماز صبح، معاویه، عمرو عاص، ابا موسی اشعری، ابا اعور اسملی و یاران ایشان را لعنت می فرمود. 3) عَنْ ذَرِيحٍ الْمُحَارِبِيِّ قَالَ: قَالَ لَهُ الْحَارِثُ بْنُ الْمُغِيرَةِ النَّصْرِيُ‏ أَيْ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ  علیه السلام: إِنَّ أَبَا مَعْقِلٍ الْمُزَنِيَّ حَدَّثَنِي عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام أَنَّهُ صَلَّى بِالنَّاسِ الْمَغْرِبَ، فَقَنَتَ فِي الرَّكْعَةِ الثَّانِيَةِ، فَلَعَنَ‏ مُعَاوِيَةَ وَ عَمْرَو بْنَ الْعَاصِ وَ أَبَا مُوسَى الْأَشْعَرِيَّ وَ أَبَا الْأَعْوَرِ السُّلَمِيَّ. قَالَ الشَّيْخُ علیه السلام: صَدَقَ، فَالْعَنْهُم‏. (الاصول السّتّة عشر، اصل محمّد بن المثنی الحضرمی، ص88/ مستدرك الوسائل، ج‏4، ص410) حارث بن مغیره گفت: به حضرت صادق علیه السلام عرض کردم: روایت شده است که ابا مَعقِل مُزَنی نقل می کند که امیرالؤمنین علیه السلام در قنوت نماز مغرب، معاویه، عمرو عاص، اباموسی اشعری، ابا اعور سُلَمی را لعنت می کرده است. حضرت صادق علیه السلام فرمود: راست گفته است، پس تو هم ایشان را لعنت کن.
# اطاعت خبیث امام مجتبی علیه‌السلام در روز هدنه (آتش بس) به معاویه ( ملعون) فرمود: به خدا قسم می‌خورم، قسمی سخت و محکم! اگر مردم به حرف خدا و رسولش گوش می‌دادند، (و با پدرم بیعت می‌کردند) آسمان، بارانش را و زمین، برکاتش را نثارشان می‌کرد، حتّی دو نفر هم در این امّت به اختلاف نمی‌خوردند، و همه تا قیامت از طراوت و سرسبزی دنیا برخوردار می‌شدند (و خوش و خرم زندگی می‌کردند). وَ لَكِنْ أُقْسِمُ بِاللَّهِ قَسَماً تَالِياً، لَوْ أَنَّ النَّاسَ سَمِعُوا قَوْلَ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) وَ رَسُولِهِ، لَأَعْطَتْهُمُ السَّمَاءُ قَطْرَهَا، وَ الْأَرْضُ بَرَكَتَهَا، وَ لَمَا اخْتَلَفَ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ سَيْفَانِ، وَ لَأَكَلُوهَا خَضْرَاءَ خَضِرَةً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ، الامالی شیخ طوسی، ص۵۶۶.
این روزها زیاد بگوئید ؛ السَّلامُ عَلَیْکَ یا أميرَالْمُؤْمِنين این روزها کسی در مدینه سلامش نمیکند ، مولای عوالم ، سلام میکند ، جوابش نمیدهند ..... داغ پَیَمبر کمرم را شکست مرگ تو رکن دگرم را شکست
در ضمن روایتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: فَإِذَا دَخَلَتِ الْجَنَّةَ بَقِیَ مِرْطُهَا مَمْدُوداً عَلَی الصِّرَاطِ طَرَفٌ مِنْهُ بِیَدِهَا وَ هِیَ فِی الْجَنَّةِ وَ طَرَفٌ فِی عَرَصَاتِ الْقِیَامَةِ هنگامی که فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها وارد بهشت می‌گردد، چادر او بر روی صراط کشیده شده و بر روی آن پَهن می‌شود؛ یک طرف چادر به دست اوست و حال این که او در جایگاه خویش در بهشت هست و یک طرف چادر نیز در عرصات قیامت است. در این هنگام منادی ندا سر می‌دهد: یَا أَیُّهَا الْمُحِبُّونَ لِفَاطِمَةَ تَعَلَّقُوا بِأَهْدَابِ مِرْطِ فَاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ ای دوستداران فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها ! به رشته‌های چادر او آویزان شوید. فَلَا یَبْقَی مُحِبٌّ لِفَاطِمَةَ إِلَّا تَعَلَّقَ بِهُدْبَةٍ مِنْ أَهْدَابِ مِرْطِهَا حَتَّی یَتَعَلَّقَ بِهَا أَکْثَرُ مِنْ أَلْفِ فِئَامٍ وَ أَلْفِ فِئَامٍ. در این هنگام باقی نمی‌ماند از محبین فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها مگر این که هر کدام به رشته‌ای از رشته‌های چادر آن حضرت آویزان می‌گردد تا این که بیشتر از هزار فِئام و هزار فِئام به چادر حضرت آویزان می‌شوند. اصحاب گفتند: یا رسول الله! یک «فِئام» چند نفر است؟ آن حضرت فرمودند: هزار هزار [یک میلیون] و همۀ ایشان به سبب چادر فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها از آتش جهنم نجات پیدا می‌کنند. تفسیر امام عسکری علیه‌السلام،ص۴۳۴ بحار الأنوار،ج۸ ص۶۸ .
لقد ماتت غاضبة عليكما و أوصتني و قالت: إن هما صلّيا عليّ شكوتُك إلى أبي بمثل الذي أشكوهما، فكرهت أن أغضبها. حضرت امیر المومنین (علیه السلام) به ابوبکر و عمر فرمود: همانا فاطمه (علیها السلام) از دنیا رفت در حالی که بر شما غضبناک بود و به من وصیت نمود: اگر آن دو بر من نماز بخوانند محضر پدرم از تو نیز شکایت می‌کنم همان‌گونه که از آنان شکایت می‌کنم. کامل بهائی، تألیف عماد الدین طبری، صفحه ۳۱۵، چاپ انتشارات مرتضی