eitaa logo
زوار العباس علیه السلام
181 دنبال‌کننده
462 عکس
243 ویدیو
7 فایل
اللهم عجل لولیک الفرج و فرجنا بفرجه
مشاهده در ایتا
دانلود
امام امیرالمومنین علی صلوات الله علیه میفرمایند: يَتَفاضَلُ النّاسُ بِالعُلومِ و العُقولِ، لا بِالأموالِ و الاُصولِ . برترى مردم بر يكديگر به دانشها و عقلهاست، نه به ثروتها و تبارها. غرر الحكم ،ح 11009 .
: «در انجيل نوشته است: تا زمانى كه به آنچه مى‌‏دانيد، عمل نكرده‌‏ايد، در جستجوى دانستن آنچه نمى‏‌دانيد، برنياييد؛ زيرا دانش هر گاه به كار بسته نشود، جز بر كفر دارنده خويش و دورىِ او از خدا نمى‌‏افزايد» . «مَكتوبٌ فِي الإِنجِيلِ :لا تَطلُبوا عِلمَ ما لا تَعلَمونَ ولَمّا تَعمَلوا بِما عَلِمتُم؛ فَإِنَّ العِلمَ إِذا لَم يُعمَل بِهِ لَم يَزدَد صاحِبَه إِلّا كُفراً، ولَم يَزدَد مِنَ اللَّهِ إِلّا بُعدَا». الكافی ج١ ص٤٤ ح٤ این حدیث تاکید میکند که فقط بفکر ازدیاد علم نباشید ، بلکه علم خویش را مقرون به عمل کنید و همانند عالم بی عمل نباشید.
علیه السلام ثقة الاسلام کلینی رضوان الله علیه روایت کرده است: الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عُمَرَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع لِمَ سُمِّيَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع قَالَ لِأَنَّهُ يَمِيرُهُمْ الْعِلْمَ أَ مَا سَمِعْتَ فِي كِتَابِ اللَّهِ- وَ نَمِيرُ أَهْلَنا. وَفِي رِوَايَةٍ أُخْرَى قَالَ: لِأَنَّ مِيرَةَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ عِنْدِهِ يَمِيرُهُمُ الْعِلْمَ. از احمد بن عمر نقل شده است که گفت: از حضرت امام موسی کاظم علیه السلام پرسیدم که چرا حضرت علی علیه السلام امیر المومنین نامیده شد؟ آن حضرت فرمودند: چرا که ایشان روزی‌رسان و رازق علم به مومنین است؛ مگر در کتاب خدا (سوره یوسف، آیه ۶۵) نخوانده‌ای که: «ما خاندان خویش را اطعام خواهیم کرد». و در روایت دیگری فرمودند: چرا که روزی و خوراک مومنان نزد اوست و او به ایشان خوراک دانش می‌دهد. الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۱، صفحه ۴۱۲، حدیث ۳، چاپ دار الکتب الاسلامیة .
: «بدان كه عمل مداومِ اندك، امّا توأم با يقين و بصيرت، در نزد خداوند، برتر از عملِ بسيارِ توأم با غير يقين و جهل است». «اِعلَم أنَّ العَمَلَ الدّائِمَ القَليلَ عَلَى اليَقينِ وَ البَصيرَةِ، أفضَلُ عِندَ اللّهِ مِنَ العَمَلِ الكَثيرِ عَلى غَيرِ اليَقينِ وَ الجَهلِ». الفقه المنسوب إلى الإمام الرضا عليه السلام : ص ٣٥٦
علیهم السلام علیهم السلام عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ صلوات الله علیه قَالَ: إِنَّ اللَّهَ فَضَّلَ أُولِی الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ بِالْعِلْمِ عَلَی الْأَنْبِیَاءِ وَ وَرَّثَنَا عِلْمَهُمْ وَ فَضَّلَنَا عَلَیْهِمْ فِی فَضْلِهِمْ وَ عَلَّمَ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مَا لَا یَعْلَمُونَ وَ عَلَّمَنَا عِلْمَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَرَوَیْنَا لِشِیعَتِنَا فَمَنْ قَبِلَ مِنْهُمْ فَهُوَ أَفْضَلُهُمْ وَ أَیْنَمَا نَکُونُ فَشِیعَتُنَا مَعَنَا. امام صادق صلوات الله علیه: خداوند پیامبران اولوالعزم را به وسیله علمشان به سایر پیامبران برتری داده است و ما عِلم آنان را به ارث بردیم و خدا ما را در فضل بر آنان فضیلت داده است، و به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) چیزهایی را آموخت که آنها (سایر پیامبران) از آن اطلاع نداشتند. و ما را هم به علم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آگاه گردانید و ما آنها را به شیعیان خود روایت کردیم، پس کسی از آنها که قبول بکند افضل شیعیان است و ما هر جا باشیم، شیعیان ما هم آنجا هستند. الخرائج و الجرائح جلد 2 صفحه 796 بحار الأنوار جلد 26 صفحه 199 .
وَ خَرَجَ صلی الله علیه و آله فَإِذَا فِی الْمَسْجِدِ مَجْلِسَانِ مَجْلِسٌ یَتَفَقَّهُونَ وَ مَجْلِسٌ یَدْعُونَ اللَّهَ وَ یَسْأَلُونَهُ فَقَالَ کِلَا الْمَجْلِسَیْنِ إِلَی خَیْرٍ أَمَّا هَؤُلَاءِ فَیَدْعُونَ اللَّهَ وَ أَمَّا هَؤُلَاءِ فَیَتَعَلَّمُونَ وَ یُفَقِّهُونَ الْجَاهِلَ هَؤُلَاءِ أَفْضَلُ بِالتَّعْلِیمِ أُرْسِلْتُ ثُمَّ قَعَدَ مَعَهُمْ. رسول خدا صلی الله علیه و آله به مسجد رفت و دید دو مجلس در مسجد برگذار است: یک مجلس که احکام دین در آن می‌آموزند و مجلس دیگر که در آن دعا می‌خوانند. از رسول خدا پرسیدند: کدام آن دو بهتر است؟ فرمود: هر دو مجلس عاقبت به خیرند، اما آن گروهی که علم می‌آموزند و به نادانان آموزش می‌دهند، بهتر است. من برای آموزش فرستاده شده ام. سپس در کنار گروه دوم نشست. منیة المرید: ۶۸
وَ قَالَ الإمامُ موسی بن جعفر علیه السّلام ؛ لَا تَجْلِسُوا عِنْدَ کُلِّ عَالِمٍ إِلَّا عَالِم یَدْعُوکُمْ مِنَ الْخَمْسِ إِلَی الْخَمْسِ ، مِنَ الشَّکِّ إِلَی الْیَقِینِ ، وَ مِنَ الْکِبْرِ إِلَی التَّوَاضُعِ ، وَ مِنَ الرِّیَاءِ إِلَی الْإِخْلَاصِ ، وَ مِنَ الْعَدَاوَةِ إِلَی النَّصِیحَةِ ، وَ مِنَ الرَّغْبَةِ إِلَی الزُّهْدِ. إمام موسی کاظم سلام الله علیه فرمود ؛ نزد هر عالِمی ننشینید ، جز عالمی که شما را از پنج چیز بسوی پنج چیز سوق دهد ، از شک به یقین ، از تکبّر به تواضع ، از ریا به إخلاص ، از دشمنی به نصیحت ، از رغبتِ به دنیا به بی اعتناییِ به آن. بحارالأنوار ۱ / ۲۰۵ ، حدیث ۲۸ .
عُمَرُ بْنُ عَبْدِالْعَزِیز می گوید روزی به پدرم گفتم چگونه است که وقتی خطبه میخوانی خطأ نمی کنی و بر آن مسلطی ، اما تا نام و یاد علیّ بن أبی طالب می آيد زبانت لکنت می گیرد و رنگت تغییر می کند ، و بدنت به لرزه می‌افتد؟ پدرم گفت اگر این آنچه ما در مورد علیّ می دانستیم را می دانستند ، حتی دو نفرشان هم از ما متابعت نمی کردند. قال عمر بن عبد العزيز لأبيه: يا أبت ما لك إذا خطبت مررت فيها مستجفرا [ممتلئا فمك كلاما. و الاستجفار: الانتفاخ] لا تكفف و لا توقف، حتى إذا صرت إلى ذكر عليّ تلجّج‌ [تلجّج لسانك: اضطرب.] لسانك و امتقع لونك و اختلج‌ [انتفض بحركة اضطرارية] بدنك. قال: أو قد رأيت ذلك يا بني!!أما أن هؤلاء الحمير لو يعلمون من عليّ ما نعلم ما اتبعنا منهم رجلان. ربيع الأبرار زمخشري ج : 1 ص : 409
امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: به کودکانتان چیزی بیاموزید که خداوند متعال به وسیله آن، به آنها سود دهد، نکند که فِرَق باطل‌ عقاید خود را بدان‌ها تحمیل کنند! بحارالانوار، ج ٢ ص ١٧ .
علیه السلام ابان از امام صادق صلوات‌الله‌علیه روايت مى‌‏كند كه حضرت فرمودند: علم، ۲۷ جزء دارد، تمامى آنچه رسولان آورده‌‏اند دو جزء بوده و مردم تا به امروز بجز اين دو جزء، چيزى نمى‌‏دانند. وقتى قائم قيام فرمايد، ۲۵ جزء ديگر علم را خارج ساخته، در بين مردم منتشر مى‌‏سازد و اين دو جزء را هم بدان مى‌‏افزايد تا به ۲۷ جزء مى‌‏رسد. الخرائج و الجرائح، ج‏۲، ص۸۴۱
وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ: قَالَ إِذَا قَامَ قَائِمُنَا بَعَثَ فِی الْأَقَالِیمِ فِی کُلِّ إِقْلِیمٍ رَجُلاً، فَیَقُولُ لَهُ: عَهْدُکَ فِی کَفِّکَ وَ اعْمَلْ بِمَا تَرَی امام صادق صلوات الله علیه: هنگامی که قائم ما (عجل الله فرجه) قیام کند برای هر منطقه ای از مناطق جهان، مردی می فرستد و به او می فرماید: دستورالعمل تو در کف دستت می باشد و به آنچه که (در کفت دستت) می بینی ؛ عمل کن. اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات ج 5 ص 201 .
جاءَ رَجُلٌ إلى رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله فَقالَ: يا رَسولَ اللّهِ، أيُّ الأَعمالِ أفضَلُ؟ قالَ: العِلمُ بِاللّهِ عز و جل. قالَ: يا رَسولَ اللّهِ، أيُّ الأَعمالِ أفضَلُ؟ قالَ: العِلمُ بِاللّهِ. قالَ: يا رَسولَ اللّهِ، أسأَلُكَ عَنِ العَمَلِ وتُخبِرُني عَنِ العِلمِ! فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله: إنَّ قَليلَ العَمَلِ يَنفَعُ مَعَ العِلمِ، وإنَّ كَثيرَ العَمَلِ لا يَنفَعُ مَعَ الجَهلِ. مردى نزد پيامبر خدا آمد و گفت: اى پيامبر خدا كدام عمل برتر است؟ فرمودند: علم به خداوندگفت: اى پيامبر خدا! كدام عمل برتر است؟ فرمودند: علم به خداوند. گفت: اى پيامبر خدا! من از عمل مى پرسم و تو از علم مى گويى؟ پيامبر خدا فرمودند: عمل اندک همراه با علم، سود مى رساند و عمل فراوان با نادانى، هیچ سودی نمى رساند. تنبيه الخواطر ج۱ ح۸۲