💢برای «که» بنویسیم؟ ✍️ استادجواد محدثی، کتاب «با اهل قلم» می‌نویسد: نوشتن، «ارتباط کتبی» با خوانندۀ اثر است و کلام تو، وسیلۀ ارتباط. اگر مقصودت به خواننده منتقل نشود، چه فایده؟ اگر با مخاطب، نتوانی رابطه برقرار کنی، از نوشتن چه سود؟ پس، شناخت مخاطب ضروری است. این‌که بدانی با چه کس رویارویی، خوانندگان سخن و شعر و مقاله و داستانت چه کسانی‌اند؟ بُرد و تأثیر نوشته‌ات تا چه حد است؟ اصلاً می‌خوانند یا فقط تو می‌نویسی؟ می‌خرند، یا فقط تو چاپ می‌کنی؟ می‌فهمند، یا تو فقط صفحه پر می‌کنی؟ ادبیات کودکان هم از همین مقوله است. بسیارند کسانی که برای «کودک» مطلب می‌نویسند، اما دنیای کودک را نشناخته‌اند. و بسیارند کسانی که شاعر شعر کودکانند، اما فضای کودکانه در شعرشان نیست، هر چند الفاظ بچگانه به کار برند. یعنی: مهم، شناخت حوزه واژه‌های کودکانه و دنیای خاص کودکان است و به زبان آنان و متناسب با فهم و درک و زمینۀ آنان سخن گفتن. کتابی هم که برای کودکان نوشته می‌شود، کافی نیست که فقط نامش کودکانه باشد یا تصاویر رنگی‌اش برای این قشر و «گروه سنی» گیرا و جاذب باشد. مفاهیم و محتوا را هم باید لحاظ کرد. باری... وقتی می‌نویسید، تصور کنید خوانندگان خویش را (از قشر‌ها و گروه‌های مختلف) که روبروی شما نشسته‌اند و با آنان حرف می‌زنی. «ارتباط مستقیم»!... مردم، امروز به چه چیزهایی نیاز دارند؟ خواستار چه مطالبی هستند؟ کدام مطالب و پیام‌ها و نوشته‌ها و تحقیق‌ها، برای امروز زندگیشان و زندگی امروزشان، کارساز و راهگشا و مفید است و از خواندن، بهره می‌برند؟... به راستی اگر این جهات در نظر نباشد، در «خلأ» نوشتن، و برای توده‌های انبوهی از «خوانندگان نامشخص» و نمی‌دانم در کجا و در چه سن و با چه شرایط نوشتن، چه دردی را دوا می‌کند؟ ناگفته نماند که: کار ادبی و هنری و شعر، ‌قدری باید ایهام‌ها و ابهام‌ها و رمز و راز و کنایه و تشبیه و توصیف و استعاره و زبان چند بعدی و قالب فوق عادی و سطح فوق معمولی و... داشته باشد. ولی تا چه حد؟... آیا حتی به قیمت تبدیل ادب و شعر و هنر، به ابزاری بی‌استفاده برای مردم؟ و به بهای بی‌مشتری و بی‌مستمع ماندن دستاوردهای ادبی و شعری؟ اگر بنا باشد «ادبیات» به صحنۀ زندگی هم بیاید و در متن حیات مردم جاری و ساری باشد، به معنای از دست دادن وجهه و صبغۀ ظریف و جالب و جاذب «صناعات» لفظی و معنوی نیست. اما... نباید فراموش کرد که کار قلمی، برای مردم و در خدمت حق و در ارتباط با خلق است. فاصله‌ها را باید پر کرد، ‌تا «ارتباط متقابل» میسور گردد. #نویسندگی #مهارت_نوشتن #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

📢 مرکز آموزش‌های آزاد دانشگاه باقرالعلوم (ع) با همکاری انجمن علمی ادبیات تاریخی ساهور برگزار می‌کند 🎓 دوره: آموزشی ادبیات تاریخی ناظر به تولید و نگارش آثار تاریخی اسلام و ایران دوره اسلامی 🧾 هدف دوره: این دوره با هدف توانمندسازی نویسندگان در حوزه ادبیات تاریخی و حمایت از تولید آثار مکتوب در موضوع تاریخ اسلام و ایران دوره اسلامی برگزار می‌شود. شرکت‌کنندگان می‌آموزند: 🔹 جواز خلق شخصیت در رمان تاریخی. 🔹 مهارت‌های نگارش داستان و رمان تاریخی. 🔹 بایسته های تاریخی در رمان نوجوان. 🔹 روش‌های خلاقانه در تولید آثار ادبی و تاریخی. 🖋 ساختار دوره: 🔹 فرمت: شامل نشست‌ها و کارگاه‌های تخصصی 🔹 مدت زمان: از 22 آذر تا 4 دی، پنجشنبه‌ها 🔹 الزامات: الزام به شرکت حضوری و انجام تکالیف اساتید و ارائۀ آثار. 🎓 مزایا: 🔹 ارائه طرح داستان یا رمان با موضوع تاریخ اسلام و ایران. 🔹 حمایت مالی و علمی تا مرحله چاپ اثر. 🔹 معرفی اثر به ناشران معتبر برای چاپ. 🔹 بازدید اختتامیه در لوکیشن فیلم «محمد رسول‌الله» با حضور اساتید برجسته.(درحال پیگیری) 💳 هزینه ثبت‌نام: 700 هزار تومان 🎁 تخفیف ویژه برای اعضای انجمن ساهور و اساتید و دانشجویان دانشگاه باقرالعلوم (ع) 📍 محل برگزاری: دانشگاه باقرالعلوم (ع) 🖥 لینک ثبت‌نام: https://survey.porsline.ir/s/tKvtkhx3 📲 کسب اطلاعات بیشتر: @Free_education_center ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #ادبیات_تاریخی #نویسندگی #مرکز_آموزش‌های_آزاد #دانشگاه_باقرالعلوم 🏢 مرکز آموزش‌های آزاد دانشگاه باقرالعلوم (علیه‌السلام) 🆔 @azadbou_ir

. 🔥دردِ بدون تیتر! «این طلبه‌های دست‌به‌قلم جوان، خیلی قیمت دارند.» این را رهبر انقلاب اسلامی در دیدار مسئولان مجله‌ی حوزه‌ فرمودند. از آن دیدار بیش از 30 سال می‌گذرد؛ در تاریخ "۱۳۷۰/۱۱/۲۸" آیا در این سی سال طلبه‌های جوان در نگاه مدیران و سیاستگذاران قیمت پیدا کرده‌اند؟ در شورای عالی حوزه، در مرکز مدیریت، در دفتر تبلیغات؟! طلاب جوان دهه هفتاد امروز کجا هستند؛ پیر شدند. خیلی‌ها آمدند و پیر شدند، دست به قلم شدند و در برنامه‌های حوزه‌های علمیه و مدارس و توابع عریض و طویل‌اش، ارج و قیمت پیدا نکردند. #نویسندگی #طلاب_جوان #تبلیغ_مکتوب 🔅@howzavian | نویسندگان حوزوی

. «خط و کتاب» ✍🏻سیده ناهید موسوی 💚📚 هر روز می‌نویسم. مدت‌هاست که میان شلوغی‌های زندگی تنها لحظات خوب و بافایده برای من نویسندگی است. منِ دستْ راست گاهی ناخودآگاه دستم به نوشتن می‌رود اصلا هم برایم فرقی نمی‌کند کجا باشم و یا درچه حالی، خوش باشم و یا ناخوش احوال فقط نوشتن ایده‌آل‌ترین حالت من است. 💚📚در خیابان که قدم می‌زنم و حتی زمانیکه در خانه مشغول هستم به همه چیز دقیق نگاه می‌کنم، چند وقتیست که متوجه ریزبینی خود به سوژه‌ها، اشیاء و آسمان، صدای آدم‌ها و ... شده‌ام. هرآنچه از تلخی‌ها و شیرینی‌های دنیا دیده‌ام را بر روی کاغذ می‌آورم. حتی گاهی همانطور که قدم برمی‌دارم در ذهنم جملات را کنارهم می‌گذارم. اکنون هدیه گرفتن، خرید و یا اتفاقات آن چنانی خوشحالی کوتاه مدت و گذرا هستند، ماندگارترین شادی‌ها برای من همین نوشتن و وقت گذراندن با دنیای واژه‌ها است. 💚📚دنیای متفاوت و جذاب کتابخوانی را هر انسانی باید تجربه کند. من اما، هنگام عبور از ساختمان کتاب‌فروشی‌ و یا بساط کتاب فروشی‌ها قدم‌هایم سنگین می‌شوند و زمانیکه به جلد کتاب‌ها خیره می‌شوم دقیقه‌ها برایم کُندتر می‌گذرند. هر صفحه از یک کتاب، من را به سفری به یاد ماندنی همراه می‌کند. 💚📚 افرادی که نوشتن را انتخاب کردند که همزاد و هم‌راز و البته همراه همیشگی آنان باشد نعمت الهی بزرگی از خداوند دریافت کرده‌اند و کتاب‌خوانان نیز، در این دنیای گذرا با خواندن هر کتاب یک‌بار دیگر زیستن جدیدی را تجربه می‌کنند و درس‌های نهفته زیادی را می‌آموزند. پس بگذار تا زنده هستیم بخوانیم و بنویسیم. @banoomousavi ##کتاب_خوانی #نویسندگی #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

قدرتمندتر از موشک خطرناک‌تر از نظامی 🌱 امریکا نظامی «نمی‌آورد» اینجا. امریکا نویسنده «می‌آورد» اینجا. امریکا گوینده می‌آورد اینجا. امریکا عمال خودش که سال‌های طولانی آن‌ها را تربیت کرده است، می‌فرستد اینجا. (صحیفه امام خمینی، ج ۱۰، ص ۵۲۱؛ قم شانزدهم آبان ۱۳۵۸) #قلم #نویسنده #نویسندگی @ghalamdar 🆔 @howzavian_isfahan