🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸🌿🌸 🌸🌿🌸🌿 🌸🌿🌸 🌸🌿 🌸 ؛﷽؛ #تو_دل_می‌بری💕 #پرده_160⚡️ #سراب_م✍🏻 - مجبور بودم... اخم کرد. معلوم بود قهر می کند. همه چند وقتی با او قهر می کردند و او باید کنار می آمد. - مجبور چی؟ به من مادر باید خبر می دادی! سرش را پایین انداخت و چشم هایش پر از شرم شد آهسته لب زد. - اجازه نداشتم! زیر چشمی دید مادر روی را گرفت و دست از دور گردنش باز کرد. حنانه سینی چای را روی میز گذاشت سر بلند کرد و به رویش لبخندی زد که او هم اخم کرد و رویش را گرفت. هر دو بینهایت دلخور و ناراحت بودند یعنی تمام مدت برای یک قبر خالی گریه کرده بودند و از بین رفته بودند. - حنا!؟ حنانه بلند و عصبی غرید: - حنا و کوفت! او هم اخم کرد. دلخور صدایش زد. خوشش نمی امد جلوی مادر اینگونه حرف بزند. از هر توهین و حرف درشتی مقابل مادر بدش می امد: - حنانه!؟ کمی از موضعش پایین آمد. بغ کرده بله‌ی آرام گفت. اخم باز کرد و باز به رویش لبخند زد. دست هایش را از هم باز کرد و گفت: - بیا پیشم بشین! سرش را بالا انداخت. نازکش می خواست. برادرش هم برای همین اینجا بود کشیدن نازش و لوس کردنش! به قول خودش در بست نوکر او بود. دست دور شانه مادر انداختت می خواست اجازه بگیرد تا خودش کنار حنانه برود و دلجویی کند. اما با تشر مادر شوکه شد و عقب کشید: - دست نزن به من! من اصلا تو رو نمیشناسم. کشیده و دلجویانه صدایش زد. چهره‌ی مادر بود معلوم بود نه دل دارد تشر بزند و دعوا کند نه ساده بگذرد و ناز نکند. - مامان...! مادر با شنیدن صدایش طاقت نیاورد. برگشت و باز محکم به آغوشش کشید. 🚫کپے مطلقا ممنوع🚫 پرده اول رمان👇🏻 https://eitaa.com/ANARASHEGH/1307 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱 ╭─┈ │𝗛𝗮𝘀𝗵𝘁𝗮𝗴 ➺#رمان │𝗝𝗼𝗶𝗻 ➺ @ANARASHEGH ╰───────────── 🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱