#طرح_تحول💥 وضعیت گروه‌های #طرح_تحول تا به این لحظه👇 1⃣ژانر فانتزی، ماجراجویی، تاریخی. (1 عضو دارد✅) غیرفعال❌ 2⃣ژانر مذهبی، خانوادگی، اجتماعی. (4 عضو دارد✅) در حال نگارش فصل دوم #انفرادی✅ 3⃣ژانر جنایی، معمایی، امنیتی. (5 عضو دارد✅) در حال ساخت و پرداخت داستان جدید✅ 4⃣ژانر طنز. (4 عضو‌ دارد✅) در حال نگارش فصل دوم #بروبیا✅ 5⃣داستان کوتاه. (3 عضو دارد✅) فعال✅ برای عضویت توی هریک از گروه‌ها، به آیدی زیر پیام بدید👇🍃 🆔 @Amirhosseinss1381 شرط عضویت، فعالیته🙂🍃 🆔 @ANAR_NEWSS 🎙

💠 ما نگفتیم هنر برای هنر صحیح نیست؛ ولی... https://www.instagram.com/reel/DOlg5ZoiHjV/?igsh=MWg4aTN0emQ5NGNpcg== #امام_علی علیه السلام #علامه_جعفری #علامه_محمد_تقی_جعفری #سخنرانی #هنر 🍃 علامه محمد تقی جعفری، سال ۱۳۷۴، برشی از سخنرانی رسالت هنر در خصوص حسین علیه السلام و عاشورا 🔹 @allameh_jafariu

❤️دعـــــــــــای فـــــــــــرج ❤️ بسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیم 💚اِلهی عَظُمَ الْبَلاَّءُ وَبَرِحَ الْخَفاَّءُ وَانْکَشَفَ الْغِطاَّءُ وَانْقَطَعَ الرَّجاَّءُ وَضاقَتِ الاْرْضُ وَمُنِعَتِ السَّماَّءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَاِلَیْکَ الْمُشْتَکی وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّهِ وَالرَّخاَّءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ اُولِی الاْمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ وَعَرَّفْتَنا بِذلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَریباً کلمح الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا مُحَمَّدُ اِکْفِیانی فَاِنَّکُما کافِیانِ وَانْصُرانی فَاِنَّکُما ناصِرانِ یا مَوْلانا یا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی السّاعَهَ السّاعَهَ السّاعَهَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمین بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ.💚 #دعای_فرج🔻 باصدای:مهدی تهوری

#اطلاع_رسانی💢 #طرح_تحول💥 داستان #بروبیا به پایان رسید✅ داستان #بروبیا که ششمین اثر #طرح_تحول به شمار می‌رود، از بیست و چهار مرداد ماه مصادف با پایان اربعین حسینی روی آنتن باغ انار رفت و حدود دَه روز پیش آخرین قسمتِ آن پخش شد🎬 این داستان حاصل زحمت و همکاری اعضای ژانر "طنز" بود که به مدت حدود هشت ماه، چهل و شش قسمت آن را به نگارش در آوردند✍ البته که به دلیل طنازی کمِ، این داستان به عنوان ژانر "اجتماعی" پخش شد. همچنین فصل دوم این داستان در حال نگارش هست و قرار است به زودی پخش بشود👌 در ادامه مصاحبه‌ی سرکار خانوم سلیمانی، یکی از دست اندرکاران این داستان را می‌خوانید👇🍃 🆔 @ANAR_NEWSS 🎙

#مصاحبه🎙 🟡سلام و برگ. امیدوارم حالتون خوب باشه. اول از همه بگید که نظرتون راجع به #طرح_تحول چیه و به نظرتون اون رونق و مشارکت رو نسبت به قبل به باغ انار برگردونده یا نه؟! 🟢سلام و نور. الحمدالله زندگی جریان داره! به نظر من خیلی عالیه! کیفیت داستان‌ها بهتر شده. مشارکت هنوز به اندازه‌ی باغنار چشم‌گیر نیست، ولی خیلی بهتر از قبل شده. 🟡درباره‌ی داستان #بروبیا برامون بگید. قصه‌ی اصلی این داستان چی بود و چی رو می‌خواستید نشون بدید؟! همچنین علت انتخاب اسم #بروبیا برای این داستان چه چیزی بود؟! 🟢قصه‌ی اصلی داستان این بود که چرا بیشتر جوون‌ها میلی به ازدواج ندارند. در اصل می‌خواستیم طنز تلخ اجتماعی بنویسیم، اما چون تجربه و تخصصی نداشتیم، به اجتماعی بودن داستان اکتفا کردیم. اسم داستان به خاطر کسانی که به زندگی خورشید وارد میشن و بعد ازمدتی به دلایلی مختلف از زندگی او خارج میشن، این اسم رو روی داستان گذاشتیم. البته سعی کردیم طنزی درش نهفته باشه! 🟡بازخوردهای داستان چطور بود و آیا مطابق انتظار بود یا نه؟! یعنی اینکه مخاطبین ارتباط خوبی با این داستان برقرار کردن؟! و اینکه داستان بیشتر طنز بود یا اجتماعی؟! 🟢به نظرم خیلی خوب بود. مخاطبان به داستان لطف داشتند. بله. از بازخوردهایی که ارسال می‌شد، مشخص بود که ارتباط خوبی داشتند. نه. بیشتر اجتماعی بود، سعی کردیم با خورده طنزایی که به داستان اضافه کردیم، از تلخیش کم کنیم. متاسفانه نتونستیم طنز لازم و به داستان بدیم. 🟡چه‌جوری این داستان نوشته شد؟! چند نفر توی این کار دخیل بودن و چقدر زمان برد نوشتن این داستان؟! 🟢ایده‌ی اولیه از خانم عزیزی بود که متاسفانه اول کار انصراف دادند. خانم رستمی، من و سرکار خانم سرباز ولایت. اول با مشورت باهم، با طرح‌ها و ایده‌هایی که ارائه می‌شد، پیرنگ داستان رو نوشتم. سپس خانم رستمی داستان رو می‌نوشتند و هر پارت رو در گروه بارگذاری می‌کردند. اگر ایرادی داشت رفع و یا نیاز به افزودن مطلبی بود، گفته می‌شد که خانم رستمی اضافه می‌کردند و در پایان ویرایش نهایی رو من انجام می‌دادم و برای پخش آماده می‌کردم. 🟡مثل اینکه فصل دوم این داستان هم در حال نگارشه. تا الان چقدر نوشته شده و زمان پخشش مشخص شده یا نه و اینکه آیا فصل دوم هم، ادامه‌ی فصل اوله و موضوعاتش همونه یا فرق‌هایی داره با فصل اول؟! 🟢بله به امید خدا. تا الان بیست پارت نگارش شده. فعلا تصمیم نهایی برای زمان پخش گرفته نشده. بله، ادامه‌ی داستان هست و چالش‌های زندگی خورشید بعد از مرگ هاشم با درون مایه‌ی فصل اول. 🟡در آخر اگر مایلید، کمی از خودتون بگید. محصلید یا شاغل. رشته‌ی تحصیلیتون چیه و از کِی وارد باغ انار و عرصه‌ی نویسندگی شدید؟! 🟢خانه‌دار هستم. چهارسال پیش وقتی دنبال کلاس مجازی داستان نویسی می‌گشتم، با معرفی و پیشنهاد یکی از اساتید باغ انار وارد باغ شدم. از وقتی خوندن و نوشتن یاد گرفتم، دستی به قلم داشتم. مقاله و داستان ویژه‌ی برنامه‌های پرورشی مدرسه رو می‌نوشتم و الحمدالله همیشه موفق بودم. تا اینکه دخترام به دنیا آمدند که باعث شدند چهار پنج سالی تنها مطالعه‌ی من، رفع اشکالات درسی پسرم و قصه‌ای که اغلب از خودم می‌ساختم برای قبل از خواب بچه‌ها باشه. درکل یه مادر پرمشغله‌ی علاقه‌مند به نوشتن هستم. 🟡و اگه بخوایید توی یه جمله، #طرح_تحول رو به بقیه معرفی کنید، چی می‌گید؟! 🟢بهترین کلاس برای نویسنده شدن! 💢مصاحبه‌گر: احف🎤 🆔 @ANAR_NEWSS 🎙

دعای سمات التماس دعا🤲

🔸 از خرابات تا مکاشفات استاد شهریار... ♨️ صحبت هایی که کمتر شنیده اید 🆔@KETABRESAN

#طرح_تحول💥 #داستان_کوتاه📃 #خبر🗣 سر کوچه از ماشین پیاده شدم. با یک دست کوله سربازی‌ام را روی شانه‌ام جابه‌جا کردم. نگاهی سرشار از اضطراب به پاکت پلاستیکی سیاه‌رنگی که درون دست دیگرم بود، انداختم. مقداری از لب زیرینم را با دندان کندم. نگاهم را به انتهای کوچه به در طوسی‌رنگ خانه‌مان دوختم. حالا چطور باید به خانه می‌رفتم؟ با این چیزی که به همراه داشتم چه باید می‌کردم؟ اولین قدم را داخل کوچه گذاشتم و به ساعاتی قبل که شاد بودم، فکر کردم. ناسلامتی بعد از دوماه توانسته‌ بودم از پادگان مرخصی بگیرم و با گرفتن سواری دربست به خانه رهسپار شوم. حال آن ساعتم چون حال کسی بود که در آسمان‌ها پرواز می‌کرد و حال الانم؟ می‌خواستم زمین دهان باز کند و مرا با تمام وجود ببلعد. آخر چطور می‌توانستم خبر را به آن پیرمرد و پیرزن بدهم؟ حتی فکر کردن به زمانی که خبر را می‌شنوند هم تنم را به لرزه می‌انداخت. با قدم‌های آهسته به طرف خانه قدم بر‌می‌داشتم، اما تمام فکرم به زمانی بود که در جاده، مینی‌بوس چپ شده را دیدیم. راننده سواری کناری نگه داشت تا برای کمک پیاده شویم. همین که پیاده شدیم آمبولانس آژیرکشان به راه افتاد. یکی گفت: - بیچاره دختره، فکر کنم تموم کرده بود. دیگری پرسید: - جز اون تلفات نداشت؟ اولی جواب داد: - بقیه سرپایی‌ان، طوریشون نشده. خواستم برگردم و سوار ماشین شوم که نگاهم از میان خرده‌ریزهای روی زمین ریخته مسافران مینی‌بوس، به چیز آشنایی میان بوته‌ها خورد. پیش رفتم. کفش بود. یک کفش زنانه‌ی آشنا. اصلاً مگر میشد من این کفش سیاه پاپیون‌دار را نشناسم؟ مخصوصاً با آن سه نگینی که روی دو طرف پاپیون بود. خودم خریده‌بودمش. خودِ خودش بود. حتی نگین وسطی از طرف سمت راست پاپیون که افتاده‌بود. دستم را داخل پلاستیک فرو کرده و کفش را بیرون آوردم و انگشتم را روی جای خالی نگین گذاشتم. از همان روز اول این نگین افتاده‌بود. چقدر اکنون این جای خالی به من دهان‌کجی می‌کرد! اشک در پشت پلک‌هایم ردیف شد. همان دم که این کفش را به او هدیه دادم و جای خالی نگین را دید اخم کرده گفت: - داداش! تو سعی کن دیگه خرید نکنی! خب یه نگاه می‌کردی بهت نندازن. خواستم کفش را برده و تعویض کنم، اما خندید و گفت: - نبر! اتفاقاً می‌خوام همین‌جوری نگهش دارم، همین نگین افتاده میشه نشونه، عوض نمیشه با کفش‌های دیگه. کفش را درون پلاستیک انداخته، محکم دو سوی آن را برهم زدم. عجب نشانه‌ی خوبی هم شده‌ بود. من در آن بیابان کفش خواهرم را پیدا کرده و هر چه گشته بودم خودش را نیافته‌ بودم. صدای مردی که می‌گفت «بیچاره دختره فکر کنم تموم کرده‌ بود» در گوشم تا رسیدن به خانه ناقوس‌وار طنین انداخته‌ بود. نگاهم را به در خانه که نزدیکش شده‌ بودم، دوختم. صدای راننده تاکسی وقتی فهمید چه بر سرم آمده و می‌خواستم مرا به سردخانه برساند، بیشتر عذابم داد «ببین پسرجون! می‌دونم سخته ولی باید بری یه زن همراهت ببری، همینجوری که نمیذارن ببینیش» چطور به پدر و مادرم کفش را نشان می‌دادم و می‌گفتم تنها تلفات مینی‌بوسی که چپ کرده‌ بود، دخترشان بوده که خیال می‌کردند اکنون به خوابگاه دانشگاه رسیده است و اکنون باید مادرم را ببرم برای شناسایی. به در رسیدم. پیشانی‌ام را به در تکیه دادم و چشمان سوزانم را بستم. وراجی‌هایش به یادم آمد؛ همین که دهان باز می‌کرد دیگر فرصت صحبت به کسی نمی‌داد و چقدر همیشه غر می‌زدم که «بس کن سرم رفت». الان من آرزوی آن وراجی‌های بی‌پایان را داشتم. اصلاً اگر زمان به عقب برمی‌گشت، هیچ‌وقت مانع حرف زدنش نمی‌شدم. فقط با لذت به صدایش گوش می‌دادم. بغض گلویم شکست، اما نباید اشک می‌ریختم. سرم را بلند کردم به اطراف سر چرخاندم. با چند نفس عمیق اشک‌هایم را عقب راندم. پدر و مادر پیرم را در غم نبود خواهرم باید دلداری می‌دادم، پس نباید خودم می‌شکستم؛ هر چقدر سخت باید سرپا می‌ماندم. لب‌هایم را فشردم تا توانستم بر خودم مسلط شوم. به سختی دستم را بالا برده و زنگ را لمس کردم. چند لحظه بعد صدای شلپ‌شلپ کشیده شدن دمپایی روی سرامیک‌ها آمد. حتماً مادر بود. چطور به او می‌گفتم حامل چه خبری هستم؟ در که باز شد، چشمانم تا حد نهایت گرد شد و فقط توانستم بپرسم: - تو خونه‌ای؟ سرخوش خندید و طبق معمول با عجله شروع کرد. - سلام داداش! توقع داشتی دانشگاه باشم؟ حق داری، واقعاً داشتم می‌رفتم، وسط راه ماشین چپ کرد، من هم دیگه نموندم برگشتم خونه، آخه می‌دونی چی شد؟ یه لنگه کفشم وسط تصادف گم شد، هرچی گشتم پیداش نکردم، دیگه ضایع بود پاپتی برم دانشگاه. فقط شرمنده‌ی تو شدم که کفش هدیه‌ت پام بود! بی‌توجه به بی‌وقفه حرف زدنش پلاستیک و کوله را پرت کرده، با شدت او را میان بازوانم اسیر کردم و او را بهت‌زده ساکت کردم. - گور بابای کفش! خدا رو شکر خودت سالمی! #فرهنگ✍ 📆 #14040628 ♨️ https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

💫✏️ «میان‌بُر برای دسترسی سریع‌تر به محتوای دوره رایگان نوشتن در زمانه بحران» ۱. جلسه صفر ۲. جلسه اول ۳. جلسه دوم ۴. جلسه سوم ۵. جلسه چهارم ۶. جلسه پنجم ۷. جلسه ششم ۸. جلسه هفتم ۹. کتاب‌های معرفی شده توسط استاد جوان ۱۰. آزمون پایانی دوره ۱۱. پاسخ‌نامه تشریحی آزمون(مرور دوره) ۱۲. لینک فایل ذخیره شده نشست آموزشی آنلاین امیدواریم با گذراندن این دوره چند قدم در مسیر نبرد روایت‌ها پیش برویم و سرباز کارآمدتری برای ایران عزیزمان باشیم. 🖋✨🇮🇷 #دوره_رایگان #نوشتن_در_زمانه_بحران | @mabnaschoole |