#مطیعی #اربعین میاد خاطراتم جلوی‌ چشام. من اون خستگی توی راهو می‌خوام. ﷽؛اینجا با هم یاد میگیریم. با هم ریشه می کنیم. با هم ساقه می زنیم و برگ می دهیم. به زودی به اذن خدا انارهای ترش و شیرین و ملس. نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

#اربعین من هم از این قهوه های تلخ عربی میخوام. از اون قهوه هایی که خادم الحسین فنجان رو تو دست راست و قهوه جوش رو تو دست چپش میگیره. دله رو بالا میبره و قهوه مثل آبشار توی فنجان میریزه، بعد تق تق میزنه لبه ی فنجان به معنای بفرمایید قهوه. 🖤 آره همون قهوه های تلخی که با عشق حسین مزش مثل عسل شیرین میشه 🥺 همون قهوه های تلخی که هنوز مزشون رو نچشیدم، اما... اما میدونم چه کیفی داره💔💔

اشرب شای بوعلی #اربعین

وجهت وجهی لکربلاء، احتاریت بینک و بین العباس، یا حبیبی یاحسین. #اربعین رویم را به سمت کربلا کردم میان تو عباس حیران ماندم ای عشق من حسین

کاروان غمت ای عشق، چهل روز که هیچ/ تا چهل قرن اگر گریه کند باز کم است... و این غم، این گریه، این ناله ها، به سر سوزنی نمی ارزد اگر معرفت نداشته باشی. مگر می شود، کسی را نشناخت ولی ازحادثه ای که بر او گذشته، گریان شد ؟؟!! مگر می شود، عاشق باشی، ولی معشوق را درک نکنی؟؟!! مگر می شود، قرن ها با گریه بر پدری، سپری شده باشد، اما از پسرش سراغ نگیری؟؟!! مگر می شود، حسین بن علی را دوست بداری، اما فرزندش حجت بن الحسن را فراموش کنی؟؟!! درد، دردِ معرفت است. دردِ شناخت؛ مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة؛ مبادا، بمیریم و امام زمان خود را نشناخته باشیم. مبادا عاقبت ما، ممات ما، مرگ ما، جاهلیت باشد. تا زنده ایم، حسین زمان خود را دریابیم. عاشورا، اربعین و غم کربلا قرن هاست که تکرار می شود، تا ما به یاد آوریم امامی غریب، در انتظار بیداری ماست. مبادا خواب بمانیم و بی تفاوت زندگی کنیم. که اگر چنین شد، راه کربلا را برما می بندند!!! اماممان را شهید میکنند!!!! و آنگاه توّابین بودن ما نیز، به یک ارزن نمی ارزد. #اربعین #دلنوشت #نصیری #نقد_لطفا

#جاماندگان_اربعین کلیپ را تا آخر ببینید و بعد از اتمام آن چشم‌هایتان را ببندید... خودتان را در میان آن جمعیت تصور کنید... کوله بر پشت در حال پیاده‌روی... از حس‌ّتان بنویسید از شوق و رسیدن به یار از کودکانی که سینی‌های خرما بر سرشان بود تا زوار حسین با خوردنش قوت بگیرند و به راه ادامه دهند از دختر بچه‌هایی که بین مسیر ایستاده بودند و لیوان‌ آب به دستت می‌دادند تا گلویی تازه کنی از کسانی بنویسید که فرش‌های خانه‌شان را زیر پایت پهن می‌کردند تا توِ زائر... آری توِ زائرِ خسته‌ی راه از رویش رد شوی و به قول خودشان آن را متبرک کنی... هر طرف را نگاه می‌کردی جز عشق چیزی نمی‌دیدی یادش بخیر😭 تو چه دیدی؟!! آن را برایمان بنویس. هشتگ #اربعین فراموش نشود.

روضه سنگین بود. ناله های عشاق ستون‌های حسینیه را میلرزاند. روضه خوان گفت بزار آرومشون کنم: -رفقا غصه نخورید،(حضرت) رقیه هم اربعین نرسید که بره. ناله ها در حنجره ماند ولی یکی از اون ته داد زد: -به جاش خود (امام)حسین اومد دیدنش... دوباره ناله ها شروع شد... حسین جان...مارو که نمیبری...حتی نمیخوای ببینیمون...؟این حد آب از سرمون گذشته؟ #عمق_جان #مونولوگ #اربعین

#غوغای_اربعین نواری که در موکب عراقی بود، مداحی حاج باسم را پخش می‌کرد: تزورونی اعاهدکم تعرفونی شفیع الکم... مست نوحه ملا باسم بودم که صدای مردانه و شیر مانندی، مستی خیالم را شکست: شای شای اتفضلو شای دختر شش ساله ای که بسته دستمال کاغذی در دست داشت، به سمتم آمد و جعبه را رو به من قرار داد. دستی بر سرش کشیدم و سربند یاحسین را بر سرش بستم. پیرمردی از دور، برایم دست تکان می‌داد و به سمتم می‌دوید. وقتی رسید، نفس زنان و بریده بریده گفت: هلا.... بیچ..... یا... زایره الحسین..... اتفضلی استراحی.... ابیتنه احنه مجهزین کل شی، اتفضلی. از او به خاطر نرفتن به خانه اش عذرخواهی کردم. لبخندی زد و بعد از التماس دعا، به استقبال بقیه ی زائران رفت. نگاهم را که چرخاندم، مرد جوانی را دیدم که چای را از روی منقل بر می‌داشت و در استکان های کوچک و عربی می‌ریخت. ناگهان پسر نوجوانی روبه رویم زانو زد، دله را بر لبه فنجان زد و گفت:(اتفضلی گهوه عربیه). بعد از خوردن قهوه، به رسمشان فنجان را با تکانی لرزاندم، به معنای کافی‌ ست. نگاهی به اطرافم انداختم، جانبازی دشداشه به تن و چفیه بر سر لنگ لنگان راه می‌رفت و زیر لب یاحسین را زمزمه می‌کرد. آن ور تر، شخصی مادرش را بر ویلچر گذاشته و با تمام زحمت حرکت می‌کرد. چه زیباست این حسینی بودن. با دیدن تمام این صحنه های زیبا و پر از عشق حسین، نفسی تازه، و دوباره حرکت کردم، آنهم فقط به عشق حسین. #اربعین #نقــــــــــــــــد #قلم_شفق ☆پیشنهادی

کاش اسم من را در حرمت صدا کنند آقا مگه ما بدها دل نداریم😭 #اربعین

و چهل روز گذشت از خون خدا شدنت و سلام ها چه زیبا بر فراز بام‌ها از دور به تو خواهد رسید... و سلام خدا بر پابرهنگان در راهت و درود خدا بر قلب‌های شکسته‌ی جاماندگان درگاهت و سلام خدا بر آنان‌که از پیاله‌ی چای تلخ عراقی، مست می‌شوند... و درود خدا بر کوله به دوشان که بارشان التماس دعاهای جاماندگان است... و سلام خدا بر گنبد و ضریح و بارگاهت و درود خدا بر اشک‌های فرود آمده بر تربتت و کشیده‌ام سلامم را از نزدیک‌ترین نقطه‌ از جانب من تا نزدیک‌ترین نقطه از جانب تو از قلب من تا قتلگاه تو ... #اربعین #جامانده #کربلا

بعضی دردها عجیب شیرین هستن مثلاً درد داره که خودت تا حالا کربلا نرفته باشی ولی به هرکس گفتی چای روضه برات کربلا میده رفته کربلا. مثلاً دردش شیرینه که هرکس این جمله رو شنیده و چای روضه رو برداشته کربلا رفته ولی خودت هنوز نرفته باشی! مثلاً دردش شیرینه که همه تو بین الحرمین یادت کنن و یاد این جمله‌ت که می‌گی ان‌شاءالله تو زندگیت فقط سر یک دوراهی گیر کنی اونم دو راهی بین الحرمین باشه که ندونی اول کدوم سمت بری! اینکه تو همه روضه‌ها که زیارت عاشورا می‌خونی این جملات رو بگی بعد بیان بهت بگن وقتی رفتم کربلا، اون موقع که رسیدم بین الحرمین همه‌اش به یادت بودم، چون واقعاً سر دوراهی گیر کردم نمی‌دونستم اول کدوم حرم برم! درد داره که خودت حرم ندیده باشی. ولی دردش شیرینه چون خیلیا به یادت میفتن. #اربعین #خاطرات_یک_دلقک

شاید دیده باشی که با چشمان پر از اشک دستانت را بگیرند. کوله‌ات را از دوشت بردارند و به زور به خانه‌ی محقرشان دعوتت کنند... و اگر همراهی نکنی با بغض و گریه یک‌جور به تو بفهمانند که امروز لیاقت پذیرایی از هیچ زائری را پیدا نکرده‌اند. و تو اولین زائر آن روزشان می‌شوی... #اربعین #جامانده

شده برای استراحت ایستاده‌ باشی و با حس حرکت چیزی روی کفشت متوجه پسرک کوچکی شوی که با سرعت کفش‌هایت را واکس می‌زند؟ زائر حسین و برق زدن کفش‌هایش؟! هر چه خاک آلود و ژولیده و خسته‌تر، خریدنی تر... #اربعین #جامانده

این روزها تا حرف از حرم می‌زنم، می‌گویند باز جوگیر شده‌ای... این‌ها دل‌تنگیِ یک حرم ندیده نمی‌دانند یعنی چه! #خاطرات_یک_دلقک #اربعین

باز منم و قاب تلویزیون و دیدن همه این صحنه ها و با پای دل قدم برداشتن تو راه کربلا... #اربعین

همیشه هروقت چایِ آخرِ روضه تعارف می‌کنم و کسی بر نمی‌دارد، می‌گویم: بردارید، چای روضه براتِ کربلا می‌دهد! انگار همه منتظر این جمله‌ی من هستند تا چای را با گفتن این جمله بردارند: این چای خوردن دارد، از این چای دیگر نمی‌شود گذشت! نمیدانم حکمتش چیست که هرکس چای آخر روضه را خورد برات کربلایش را گرفت. اما من، خودم جا مانده‌ام هنوز... . - زهرا سادات هاشمی #خاطرات_یک_دلقک #اربعین

با خستگی روی موکت‌های پهن شده کنار یک موکب، زیر آفتاب از خستگی بنشینی. سیل روان جمعیت را نگاه کنی. سایه ای بالا سرت حس کنی. از دیدنش هم جا بخوری هم معذب بشوی. خودت را جمع و کنی... بپرسی: آخه این آقا کیه با این قد و هیکل، با این لباس‌های رنگ و رو رفته‌ی عربی؟ بهت بگن: یه بنده‌خداییه که از شهرهای اطراف میاد. پولی نداره خرج کنه واسه زائرا. گفته اینجا سایه بان باشم براشون. تنها چیزیه که ازم بر میاد. اجازه میدین؟ و تو بغض کنی و گریه کنی و نتونی این همه عشق‌و تو قلبت جا بدی.... #اربعین #جامانده

#زیارت_نرفته‌ام خواستم از حسم بگویم. دیدم گم شده‌ام. خواستم از شنیده‌هایم بنویسم؛ گفتم «شنیدن کی بوَد مانند دیدن!» منه ندیده از چه بنویسم؟! وقتی حتی نمی‌دانم آن لحظه که گنبد مولا را می‌بینی چه بر سر دلت می‌آید! وقتی حتی نمی‌دانم «جاماندن» یعنی چه! از کدام فراق بنویسم؟! وقتی وصالی ندیده‌ام. حتی خجالت می‌کشم بگویم حالِ من، حال زیارت نرفتگیست. خجالتم وقتی بیشتر می‌شود که یکی با آب و تاب از خاطرات ستون‌ها و موکب‌ها و... می‌گوید. من فقط تماشا می‌کنم و از بی حسی و حسرت چشمانم می‌فهمد «زیارت نرفته‌ام». در چشمانش پرسشی است: «چطور توانستی؟!» شاید هم سرزنشی: «چطور توانستی؟!» حتما کوتاهی از من بوده وگرنه ارباب... سخنران امشب گفت:«جون بن ابی مالک غلام سیاه امام حسین علیه السلام بود که امام اذن جهاد به وی نداد. او هم دل حسین را سوزاند. گفت: «چون من سیاهم نرم؟! بو هم میدم. اصل و نسب خاصی هم ندارم» امام او را در بغل گرفت. گریه کرد و از خدا خواست رویش را سفید، بویش را معطر و جایگاهش را نزد رسول‌ قرار دهد» «اَللّٰهُمّ الرزُقنٰا حَرَمْ،حَرَم، حَرَم» #1400704 #نرگس_مدیری #زیارت_نرفته‌ام #دلنوشته #اربعین

تو مسیر حرکت کنی. با پا که نه با بال. از بین نخل‌ها پر بزنی. عمودها را دانه دانه با لذت بشماری. هم عشق رسیدن، قلبت را پر از تپش کند، هم بترسی به عمود آخر برسی و تمام. کنار نخل بلندی روی زمین غش کنی‌. تکیه بدهی به تنه‌ی محکم پشت سرت. کوله‌ات را بغل کنی. چشمت به عکس رفیق شهیدت بیفتد. با لبخند بگویی: _به نیابت تو اومدم آقا ابراهیم هادی. و دلت از مشایه پر بزند به فکه به کانال کمیل... #اربعین #جامانده #نائب_الشهدا

شوق یار پاهایم رمق نداشت. نفس‌هایم به شماره افتاد. سر و صورتم خیس عرق بود. کوله‌ بر پشتم سنگینی می‌کرد. چادرم را خاک برداشته بود. طاقتم طاق شد. در بین جمعیت ایستادم. چشم‌هایم را بستم و به هیچ چیز فکر نکردم. نفهمیدم چقدر در آن حال بود. سر و صدای اطرافم مرا به خود آورد. چشم‌هایم را باز کردم. دختر بچه‌ای روبرویم ایستاده بود و به من لبخند می‌زد. در دستش لیوان آب بود. آن را به سمتم گرفت. بدون معطلی از دستش گرفتم و نوشیدم. سلامی به ارباب دادم و نفس عمیقی کشیدم. جگرم حال آمد. خانه‌شان را با دست نشانم داد. با تکان سر، رفتنم را تایید کردم. کوله‌ام را به دست گرفتم و با او همراه شدم. حیاط خانه پر از نخل خرما بود. پشت سر دخترک راه افتادم. از پله بالا رفتم و وارد خانه شدم. اتاقی را نشانم داد. از دخترک تشکر کردم و وارد اتاق شدم. بزرگ بود و دراز. ادامه دارد... #اربعین