eitaa logo
اشعار آیینی محمد عابدی
@Abedi_Aaeini
400 دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
117 ویدیو
23 فایل
به اصرار هنردوستان و عاشقان ادبیات، برخی از اشعار آیینی اینجانب محمد عابدی در کانال زیر قرار گرفت تا مورد استفاده عزیزان قرار گیرد. 🔰ارتباط با ادمین @Kara_holding
مشاهده در ایتا
پرسش‌ها
قوانین
داغ‌ترین‌ها
چندسکویی
پیوستن
اشعار آیینی محمد عابدی
400 دنبال‌کننده
دانلود
مطالب قبلی
اشعار آیینی محمد عابدی
🤲 در ستایش نماز نماز مستانه ................. تن است باغچه و دل، شبیه یک دانه نفس در است اگر...! روح، صاحبِ خانه دلم هوای دو رکعت ترانگی دارد خدا می است و قنوت نماز، پیمانه ببخش اگر که نبودیم مست لایعقل ببخش اگر که نبودیم عبد فرزانه وضو گرفتن ما آبْ بازیِ محض است نماز خواندنمان نرمشی ست روزانه اگر نمازِ علی، این میانه معیار است هزار سالی... توبه ست سهم هر شانه چقدر فاصله داریم تا به معراجش چقدر دوریم از آسمانِ پروانه به حیدر و به محمد قسم... که جا دارد اگر که ناله کنم چون ستونِ حنّانه ۱ غبار از آینه ی سینه ات کنار بزن مگر مراد بیابی و گنج ویرانه دخیل عشق ببند از لبی علی گویان به چلچراغ حرم، آن بلندْ میخانه نفس بزن بِعلیٍ بِعلیٍ بِعلی که مست هوهوی مولا شوی و دیوانه به هیچکس نزنم رو... که آبرومندم فراری ام به تو... از آشنا و بیگانه نهال کودکی ام شد درخت سرسبزی دلم پرنده شد و پر کشید از لانه قم المقدسه ............................................. ۱. ستون حَنّانه (ستون گریه کننده) نامی که به یکی از ستون‌های چوبی مسجد النبی داده شده است. محل آن را در سمت مغرب محراب پیامبر و از نزدیک‌ترین ستون‌ها به محراب نماز وی و چسبیده به دیوار قبلی مسجد دانسته‌اند. «محمد، پیش از اتمام ساخت مسجد به وقت سخن راندن پشتش را به این ستون که از تنه نخل ساخته شده‌بود تکیه می‌داده و زمانی که پس از آن تصمیم گرفت از بالای منبر سخنرانی کند این ستون آغاز به نالیدن کرد. پس از آن محمد، این ستون را در برگرفت تا آرام شد. 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
205 مشاهده
اشعار آیینی محمد عابدی
🖤😭 برای پیامبر مهربانی محمد (ص) آفتاب .................... او آفتابِ محضِ خدا بود و سایه داشت آن سایه یا علی گفت! آن سایه، مایه داشت دیگر ندید آمنه را آینه ولی شکر خدا حلیمه پذیرفت و دایه داشت تا عالَمی نمک گیر از سفره اش شوند خرما و نان و آب، به قدر کفایه داشت با مردمش سخن می گفت از امید و عشق او ساده بود ساده... ولی چند لایه داشت لنگِ فدک نبود که از عدل بگذرد احمد، بهشت رضوان را در کرایه داشت نهج البلاغه، خاطره ی اوست با علی قرآن برای این دو برادر، صد آیه داشت در لیلة المبیتش، همزاد مرگ شد در این مسیر، همسفری سخت، پایه داشت روز مباهله، دَمِ اهل کساء رسید تا بهتر از خدا گوید چارپایه داشت! او را هزار مرتبه کشتند اگر چه او از جن و انس در صف محشر، طلایه داشت با اینکه شکوه ها از دارالخلافه کرد در خانه ی بصیرت، دارالولایه داشت هرگز به روی خویش نیاورد، اگرچه که یک سینه ی پر آه از طعن و کنایه داشت بعد از سقیفه، سقف جهان را ترک گرفت از آنچه رفت بر سر مکتب، گلایه داشت قم المقدسه
191 مشاهده
اشعار آیینی محمد عابدی
🖤🙏 برای (ص) خدا بخیر کند... ................... بود امان از ! از آتشی که دویده به پنبه های یکی به فکر بود و دیگری پی یکی سقیفه نشین شد به راه داد ادامه از لب او می چکید و... بارانی بود و رنگ و بوی کلامش دوباره بود دو یادگار خودش را سفارشی دیگر کرد برای و دوباره لب را تر کرد نگاه کرد به ، نگاه کرد به کشید آهِ بلندی و پر کشید از دنیا ، او که شرابِ همیشه بود چگونه به زهرِ انگوری شد از آسمان، وارونه!؟ دسیسه ها کردند آن سه نابکار، سه ملعون را دیدند و ریختند از او خون خدا بخیر کند قصه های بعدِ را خدا بخیر کند این تب ابولهبی را قم المقدسه 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
211 مشاهده
اشعار آیینی محمد عابدی
🌷برای پیامبر مهربانی محمد (ص)🌷 🎉🎆🎇🎂🎇 آفتاب .................... او آفتابِ محضِ خدا بود و سایه داشت آن سایه یا علی گفت! آن سایه، مایه داشت دیگر ندید آمنه را آینه ولی شکر خدا حلیمه پذیرفت و دایه داشت تا عالَمی نمک گیر از سفره اش شوند خرما و نان و آب، به قدر کفایه داشت با مردمش سخن می گفت از امید و عشق او ساده بود ساده... ولی چند لایه داشت لنگِ فدک نبود که از عدل بگذرد احمد، بهشت رضوان را در کرایه داشت نهج البلاغه، خاطره ی اوست با علی قرآن برای این دو برادر، صد آیه داشت در لیلة المبیتش، همزاد مرگ شد در این مسیر، همسفری سخت، پایه داشت روز مباهله، دَمِ اهل کساء رسید تا بهتر از خدا گوید چارپایه داشت! او را هزار مرتبه کشتند اگر چه او از جن و انس در صف محشر، طلایه داشت با اینکه شکوه ها از دارالخلافه کرد در خانه ی بصیرت، دارالولایه داشت هرگز به روی خویش نیاورد، اگرچه که یک سینه ی پر آه از طعن و کنایه داشت بعد از سقیفه، سقف جهان را ترک گرفت از آنچه رفت بر سر مکتب، گلایه داشت قم المقدسه
567 مشاهده
اشعار آیینی محمد عابدی
❤️🤦🏻 برای محمد (ص) که مقصد است و مسیر مقصد ................ راه گم کردم به سمت کوه ها رفتم راه گم کردم به دنبال خدا رفتم در مسیرم گله ای را دیدم از دور و با تمام خستگی، سمت صدا رفتم ساعتی نگذشت با لبخند چوپانی عشق و آرامش گرفتم مبتلا رفتم کتری اش قل قل کنان می گفت عاشق باش جمله اش را درک کردم، بی هوا رفتم او محمد بود شاید در دل آن کوه مزه اش زیر زبانم رفت، وا رفتم! لحن و لبخندش هنوز اینجاست در قلبم مقصد، او بود آه... من اصلا چرا رفتم!؟ قم المقدسه
226 مشاهده
اشعار آیینی محمد عابدی
💐🌺 به (ص) (ص) ................ خدا آورد در دنیا تو را... تا بساط ظلم برچینی چه داری از جهان پر تجمل!؟ تویی و کهنه خورجینی بدی را با بدی پاسخ ندادی به جز خوبی نمی بینی مسلمان کرد لبخندت جهان را چطور اینقدر شیرینی کمال دین بود و تو کُلَّش ۱ قنوت دل به سویت پر گشوده امین و مرغ آمینی شفاعت بی تو معنایی ندارد بهشتم را تو تضمینی قم المقدسه .......................................... ۱. در روایات در مورد امامت پیامبر اسلام تصریح شده است مانند روایت امام صادق (ع) : «فَالنَّبِيُّ (ص) إِمَامٌ وَ نَبِيٌّ وَ عَلِيٌّ (ع) إِمَامٌ لَيْسَ بِنَبِيٍّ وَ لَا رَسُول‏ ؛ پيامبر اكرم (ص) هم امام بود و هم نبىّ ولى على (ع) امام بود نه نبىّ و رسول‏». با این بیان روشن می شود که مقام امامت یک مقام خاص و والا بوده که تنها برخی از پیامبران و عده ای از غیر پیامبران بدان رسیده اند، اما در مورد فرق پیامبر اسلام و ائمه باید گفت فرق مهم و عمده ایشان در برخورداری از مقام وحی و مسئولیت های رسالت است که برای پیامبر اسلام حاصل بود اما امامان معصوم به تبع پیامبر از برخی از این مقامات برخوردار بودند و مامور به تبلیغ و ترویج و حفظ شریعت پیامبر بوده و بسیاری از معارف را از جانب پیامبر دریافت کرده و به توده جامعه منتقل می نمودند. 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
237 مشاهده
اشعار آیینی محمد عابدی
هدایت شده از پلاک ۱۵ (خدای واحد+چهارده معصوم)
🤲 در ستایش نماز نماز مستانه ................. تن است باغچه و دل، شبیه یک دانه نفس در است اگر...! روح، صاحبِ خانه دلم هوای دو رکعت ترانگی دارد خدا می است و قنوت نماز، پیمانه ببخش اگر که نبودیم مست لایعقل ببخش اگر که نبودیم عبد فرزانه وضو گرفتن ما آبْ بازیِ محض است نماز خواندنمان نرمشی ست روزانه اگر نمازِ علی، این میانه معیار است هزار سالی... توبه ست سهم هر شانه چقدر فاصله داریم تا به معراجش چقدر دوریم از آسمانِ پروانه به حیدر و به محمد قسم... که جا دارد اگر که ناله کنم چون ستونِ حنّانه ۱ غبار از آینه ی سینه ات کنار بزن مگر مراد بیابی و گنج ویرانه دخیل عشق ببند از لبی علی گویان به چلچراغ حرم، آن بلندْ میخانه نفس بزن بِعلیٍ بِعلیٍ بِعلی که مست هوهوی مولا شوی و دیوانه به هیچکس نزنم رو... که آبرومندم فراری ام به تو... از آشنا و بیگانه نهال کودکی ام شد درخت سرسبزی دلم پرنده شد و پر کشید از لانه قم المقدسه ............................................. ۱. ستون حَنّانه (ستون گریه کننده) نامی که به یکی از ستون‌های چوبی مسجد النبی داده شده است. محل آن را در سمت مغرب محراب پیامبر و از نزدیک‌ترین ستون‌ها به محراب نماز وی و چسبیده به دیوار قبلی مسجد دانسته‌اند. «محمد، پیش از اتمام ساخت مسجد به وقت سخن راندن پشتش را به این ستون که از تنه نخل ساخته شده‌بود تکیه می‌داده و زمانی که پس از آن تصمیم گرفت از بالای منبر سخنرانی کند این ستون آغاز به نالیدن کرد. پس از آن محمد، این ستون را در برگرفت تا آرام شد. 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
262 مشاهده
اشعار آیینی محمد عابدی
تقدیم به دومین معلمم و نماینده انبیا محمد بن عبدالله (ص) چوپانی که آموزگار عالمی شد🤦🏻👌🏻💗 آفتاب .................... او آفتابِ محضِ خدا بود و سایه داشت آن سایه یا علی گفت! آن سایه، مایه داشت دیگر ندید آمنه را آینه ولی شکر خدا حلیمه پذیرفت و دایه داشت تا عالَمی نمک گیر از سفره اش شوند خرما و نان و آب، به قدر کفایه داشت با مردمش سخن می گفت از امید و عشق او ساده بود ساده... ولی چند لایه داشت لنگِ فدک نبود که از عدل بگذرد احمد، بهشت رضوان را در کرایه داشت نهج البلاغه، خاطره ی اوست با علی قرآن برای این دو برادر، صد آیه داشت در لیلة المبیتش، همزاد مرگ شد در این مسیر، همسفری سخت، پایه داشت روز مباهله، دَمِ اهل کساء رسید تا بهتر از خدا گوید چارپایه داشت! او را هزار مرتبه کشتند اگر چه او از جن و انس در صف محشر، طلایه داشت با اینکه شکوه ها از دارالخلافه کرد در خانه ی بصیرت، دارالولایه داشت هرگز به روی خویش نیاورد، اگرچه که یک سینه ی پر آه از طعن و کنایه داشت بعد از سقیفه، سقف جهان را ترک گرفت از آنچه رفت بر سر مکتب، گلایه داشت قم المقدسه ..................................... سالروز پرواز ملکوتی (ره) بهانه ای است تا یادی شود از بهترین معلم بشریت، حضرت (ص) که فرمود: برانگیخته شدم تا به اتمام رسانم را 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
391 مشاهده
اشعار آیینی محمد عابدی
🌷برای پیامبر مهربانی محمد (ص)🌷 🎉🎆🎇🎂🎇 آفتاب .................... او آفتابِ محضِ خدا بود و سایه داشت آن سایه یا علی گفت! آن سایه، مایه داشت دیگر ندید آمنه را آینه ولی شکر خدا حلیمه پذیرفت و دایه داشت تا عالَمی نمک گیر از سفره اش شوند خرما و نان و آب، به قدر کفایه داشت با مردمش سخن می گفت از امید و عشق او ساده بود ساده... ولی چند لایه داشت لنگِ فدک نبود که از عدل بگذرد احمد، بهشت رضوان را در کرایه داشت نهج البلاغه، خاطره ی اوست با علی قرآن برای این دو برادر، صد آیه داشت در لیلة المبیتش، همزاد مرگ شد در این مسیر، همسفری سخت، پایه داشت ، دَمِ اهل کساء رسید تا بهتر از خدا گوید چارپایه داشت! او را هزار مرتبه کشتند اگر چه او از جن و انس در صف محشر، طلایه داشت با اینکه شکوه ها از دارالخلافه کرد در خانه ی بصیرت، دارالولایه داشت هرگز به روی خویش نیاورد، اگرچه که یک سینه ی پر آه از طعن و کنایه داشت بعد از سقیفه، سقف جهان را ترک گرفت از آنچه رفت بر سر مکتب، گلایه داشت قم المقدسه 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
412 مشاهده
اشعار آیینی محمد عابدی
🤲 در ستایش نماز و مولا علی (ع) نماز مستانه ......... تن است باغچه و دل، شبیه یک دانه نفس در است اگر...! روح، صاحبِ خانه دلم هوای دو رکعت ترانگی دارد خدا می است و قنوت نماز، پیمانه ببخش اگر که نبودیم مست لایعقل ببخش اگر که نبودیم عبد فرزانه وضو گرفتن ما آبْ بازیِ محض است نماز خواندنمان نرمشی ست روزانه اگر ، این میانه معیار است هزار سالی... توبه ست سهم هر شانه چقدر فاصله داریم تا به معراجش چقدر دوریم از آسمانِ پروانه به و به قسم... که جا دارد اگر که ناله کنم چون ستونِ حنّانه ۱ غبار از آینه ی سینه ات کنار بزن مگر مراد بیابی و گنج ویرانه دخیل عشق ببند از لبی علی گویان به چلچراغ حرم، آن بلندْ میخانه نفس بزن بِعلیٍ بِعلیٍ بِعلی که مست هوهوی مولا شوی و دیوانه به هیچکس نزنم رو... که آبرومندم فراری ام به تو... از آشنا و بیگانه نهال کودکی ام شد درخت سرسبزی دلم پرنده شد و پر کشید از لانه قم المقدسه ...................................... ۱. ستون حَنّانه (ستون گریه کننده) نامی که به یکی از ستون‌های چوبی مسجد النبی داده شده است. محل آن را در سمت مغرب محراب پیامبر و از نزدیک‌ترین ستون‌ها به محراب نماز وی و چسبیده به دیوار قبلی مسجد دانسته‌اند. «محمد، پیش از اتمام ساخت مسجد به وقت سخن راندن پشتش را به این ستون که از تنه نخل ساخته شده‌بود تکیه می‌داده و زمانی که پس از آن تصمیم گرفت از بالای منبر سخنرانی کند این ستون آغاز به نالیدن کرد. پس از آن محمد، این ستون را در برگرفت تا آرام شد. 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
198 مشاهده
اشعار آیینی محمد عابدی
🌷برای پیامبر مهربانی محمد (ص)🌷 🎉🎆🎇🎂🎇 آفتاب .................... او آفتابِ محضِ خدا بود و سایه داشت آن سایه یا علی گفت! آن سایه، مایه داشت دیگر ندید آمنه را آینه ولی شکر خدا حلیمه پذیرفت و دایه داشت تا عالَمی نمک گیر از سفره اش شوند خرما و نان و آب، به قدر کفایه داشت با مردمش سخن می گفت از امید و عشق او ساده بود ساده... ولی چند لایه داشت لنگِ فدک نبود که از عدل بگذرد احمد، بهشت رضوان را در کرایه داشت نهج البلاغه، خاطره ی اوست با علی قرآن برای این دو برادر، صد آیه داشت در لیلة المبیتش، همزاد مرگ شد در این مسیر، همسفری سخت، پایه داشت ، دَمِ اهل کساء رسید تا بهتر از خدا گوید چارپایه داشت! او را هزار مرتبه کشتند اگر چه او از جن و انس در صف محشر، طلایه داشت با اینکه شکوه ها از دارالخلافه کرد در خانه ی بصیرت، دارالولایه داشت هرگز به روی خویش نیاورد، اگرچه که یک سینه ی پر آه از طعن و کنایه داشت بعد از سقیفه، سقف جهان را ترک گرفت از آنچه رفت بر سر مکتب، گلایه داشت قم المقدسه 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
57 مشاهده
اشعار آیینی محمد عابدی
🖤🙏 برای (ص) خدا بخیر کند... ................... بود امان از ! از آتشی که دویده به پنبه های یکی به فکر بود و دیگری پی یکی سقیفه نشین شد به راه داد ادامه از لب او می چکید و... بارانی بود و رنگ و بوی کلامش دوباره بود دو یادگار خودش را سفارشی دیگر کرد برای و دوباره لب را تر کرد نگاه کرد به ، نگاه کرد به کشید آهِ بلندی و پر کشید از دنیا ، او که شرابِ همیشه بود چگونه به زهرِ انگوری شد از آسمان، وارونه!؟ دسیسه ها کردند آن سه نابکار، سه ملعون را دیدند و ریختند از او خون خدا بخیر کند قصه های بعدِ را خدا بخیر کند این تب ابولهبی را قم المقدسه 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
369 مشاهده
اشعار آیینی محمد عابدی
🖤😭 برای (ص) آفتاب .................... او آفتابِ محضِ خدا بود و سایه داشت آن سایه یا گفت! آن سایه، مایه داشت دیگر ندید را آینه ولی شکر خدا پذیرفت و دایه داشت تا عالَمی نمک گیر از سفره اش شوند خرما و نان و آب، به قدر کفایه داشت با مردمش سخن می گفت از امید و عشق او ساده بود ساده... ولی چند لایه داشت لنگِ نبود که از عدل بگذرد ، بهشت رضوان را در کرایه داشت ، خاطره ی اوست با برای این دو برادر، صد داشت در ، همزاد مرگ شد در این مسیر، همسفری سخت، پایه داشت روز ، دَمِ اهل کساء رسید تا بهتر از خدا گوید چارپایه داشت! او را هزار مرتبه کشتند اگر چه او از جن و انس در صف محشر، طلایه داشت با اینکه شکوه ها از کرد در خانه ی بصیرت، داشت هرگز به روی خویش نیاورد، اگرچه که یک سینه ی پر آه از طعن و کنایه داشت بعد از ، سقف جهان را ترک گرفت از آنچه رفت بر سر مکتب، گلایه داشت قم المقدسه 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
329 مشاهده
اشعار آیینی محمد عابدی
💐🌺 به (ص) (ص) ................ خدا آورد در دنیا تو را... تا بساط ظلم برچینی چه داری از جهان پر تجمل!؟ تویی و کهنه خورجینی بدی را با بدی پاسخ ندادی به جز خوبی نمی بینی مسلمان کرد لبخندت جهان را چطور اینقدر شیرینی کمال دین بود و تو کُلَّش ۱ قنوت دل به سویت پر گشوده امین و مرغ آمینی شفاعت بی تو معنایی ندارد بهشتم را تو تضمینی قم المقدسه .......................................... ۱. در روایات در مورد امامت پیامبر اسلام تصریح شده است مانند روایت امام صادق (ع) : «فَالنَّبِيُّ (ص) إِمَامٌ وَ نَبِيٌّ وَ عَلِيٌّ (ع) إِمَامٌ لَيْسَ بِنَبِيٍّ وَ لَا رَسُول‏ ؛ پيامبر اكرم (ص) هم امام بود و هم نبىّ ولى على (ع) امام بود نه نبىّ و رسول‏». با این بیان روشن می شود که مقام امامت یک مقام خاص و والا بوده که تنها برخی از پیامبران و عده ای از غیر پیامبران بدان رسیده اند، اما در مورد فرق پیامبر اسلام و ائمه باید گفت فرق مهم و عمده ایشان در برخورداری از مقام وحی و مسئولیت های رسالت است که برای پیامبر اسلام حاصل بود اما امامان معصوم به تبع پیامبر از برخی از این مقامات برخوردار بودند و مامور به تبلیغ و ترویج و حفظ شریعت پیامبر بوده و بسیاری از معارف را از جانب پیامبر دریافت کرده و به توده جامعه منتقل می نمودند. 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
302 مشاهده
اشعار آیینی محمد عابدی
❤️🤦🏻 برای (ص) که است و ................ راه گم کردم به سمت کوه ها رفتم راه گم کردم به دنبال رفتم در مسیرم گله ای را دیدم از دور و با تمام خستگی، سمت صدا رفتم ساعتی نگذشت با لبخند چوپانی و گرفتم رفتم کتری اش قل قل کنان می گفت عاشق باش جمله اش را درک کردم، بی هوا رفتم او بود شاید در دل آن کوه مزه اش زیر زبانم رفت، وا رفتم! لحن و لبخندش هنوز اینجاست در قلبم ، او بود آه... من اصلا چرا رفتم!؟ قم المقدسه 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
31 مشاهده