🔸حب و بغض؛ 🔹حب، يا همان علاقه وافر انسان به یک سوژه، می‌تواند مانع جدى در راه مشاهده خويشتن باشد؛ تفاوتی ندارد که این سوژه یک فرد، شخصیت حقیقی یا حقوقی یا امر شخصی یا اجتماعی باشد. افراط در عشق یک سوژه، بینش انسان و در نتیجه جهان او را قناس و کاریکاتوری می‌کند و هویت او را از جایگاهش خارج می‌سازد. روشن است که مراد در اینجا عشق غیر واقعی و نامتناسب با عقل جامع –و نه عقل خشک منطقی- است و جهان واقعی و هویت انسان می‌تواند انواع عشق‌های زمینی و آسمانی را در خود جای دهند و این منافاتی با این مطلب ندارد. 🔹بغض، کینه، و عصبانيت و خشمى كه بر انسان مسلط شده، خاطراتی که فراموش نمی‌شود و میل تصفیه حساب با اشخاص، گروه ها، حکومت‌ها و کشورها و هر احساس منفی بازدارنده، مانع دیگرى است كه تا حل شدن آن امکان توجه به هویت خود وجود ندارد. روشن است که در اینجا نیز مراد، انواع احساسات منفی است که از مدار انسانی خارج شده است. #حب #عشق #بغض #خشم #مشاهده_خويشتن #محمد_حسین_قدوسی #در_مكتب_علامه_طباطبايى

✅ خشم را مى توان از جهاتى در سه دسته قرار داد؛ الف) غضب هاى انسانی؛ که حالت تعادل انسان را بر هم نزده و راهی منطقی-به تناسب این غضب-برای او ایجاد مى نمايد تا به سوی تغییر محیط و فضای زیست رود. ب)غضب، بغض و عصبانیت برآمده و عملی شده؛ غضب‌هایی که ممکن است شدید یا ضعیف، و حق یا باطل باشند اما فرد راهی برای اقدام در جهت آن پیدا می‌کند. يا در صورت ضعف و ناتوانی از اقدام، توجیه کافی برای عدم اقدام خود در این مورد دارد و رفتاری عقلانی از خود نشان می‌دهد. ج)خشم فروخفته و انباشته؛ که ظرفیت فرد را به خود مشغول نموده و او عموما راهی برای برون‌رفت و اقدام -به اندازه و متناسب با خود- را پیدا نمی‌کند. در نتیجه اين خشم ها تبدیل به هیجانات رسوب کرده و قدرتمندی می‌شود که راهی برای اقناع و ارضاء آنها نیست. اين نوع سوم از خشم معمولا مانعى جدى براى نگاه متعادل به هويت خويشتن مى شود. ادامه دارد... #خشم #محمد_حسین_قدوسی #در_مكتب_علامه_طباطبايى

🔸ريشه يابى خشم‌های منفی و فروخفته عموما ناشى از نوع نگاه‌ و باور انسان است. تا وقتی که این بنیان اصلاح نشود، درمان واقعی صورت نگرفته و هر عملی در قبالش، حالت موقتى و مُسّکن را دارد و اين خشم ها همچنان بعنوان مانعى در برابر زندگی متعادل و حرکت انسانی و مشاهده خويشتن باقى مى مانند. این نقص، عموماً به اشتباهات فکری، از نوع "برداشت نادرست، از واقعیت‌های درست"، باز می‌گردد. در این مواقع، باورها، نگاه‌ها و تصوراتی بر انسان غالب مى شود و روح و روان او را در برمى گيرد و به موازاتش، فضای اجتماعی، ناصحان خام و مربیان ناآزموده، دستور سرکوب آن را به انسان می‌دهند و او را مجبور بر سرپوش گذاشتن بر این موارد می‌نمایند! این برداشت‌ها، منجر به شکل گرفتن خشمی نهانی، عمیق، ناشناخته و غیر قابل دسترس می‌شود که زندگى مادى و معنوى انسان را تحت تاثیر قرار داده و حرکت انسانى را مختل می‌نماید. 🔸بسترسازى درمان اين نگاه و باور، بدون یک کار درازمدت مقدور نیست. لذا لازم است بستر لازم برای این پروسه درازمدت آماده گردد؛ بدين صورت كه انسان باید نوعى سد دفاعی برای خود ترسیم و ایجاد نمايد تا امکان عمل درونی برايش فراهم گردد. منظور از سد دفاعی تصمیماتی است که فرد مى گيرد تا خود را در فضایی قرار دهد که اين خشم‌ها، حداقل آرامش او را از بین نبرند. اين سد دفاعى، ممکن است کناره‌گیری، سکوت، جواب دفاعی دادن، عمل خاصی را انجام دادن و حتی تهاجم و انتقام باشد. گاهی تهاجم و جواب به دیگری بیشتر انسان را حرکت می‌دهد تا سکوت و کناره‌گیری. 🔸درمان و اصلاح بعد از اين بستر سازى نوبت به اصل کار مى رسد، که همان شناخت و بازبينى نگاه و باورى است كه منشا اين خشم مى شود؛ توسط كاوش وجودى و بدين صورت كه بايد ارکان حرکت انسانی را (وقت زنده تخصيص دادن/ نظم/ استمرار/ كتابت/ رفاقت) در قبالش رعایت كرد تا این نگاه و باور از محیط پنهان و تاریک درون، خارج شود. در اغلب موارد به محض آنکه روشنایی بر اين باور نادرست بتابد و آن را از حالت منجمد و امن خود بیرون راند، به تدریج از بین می‌رود. درواقع برای بازسازی آن نیاز به هیچ کاری نیست مگر دیدن و مشاهده کامل و با اقتدارش... آنگاه بازشناسی، تبدیل به بازآفرینی و اصلاحات مى شود. باید توجه داشت که ریشه و بنیان یک خشم مى تواند به امور بسیار متفاوت و غیر قابل پیش‌بینی باز گردد. در بسیاری از موارد حدس انسان برای ریشه‌یابی کاملا سطحی و ابتدایی است و بدون تامل و استمرار و طی مراحل نمی توان به نتیجه اصلی دست یافت. #خشم_فروخورده #باور #محمد_حسین_قدوسی #در_مكتب_علامه_طباطبايى

#وفات_حضرت_معصومه_ علیهاالسلام ▪️ *السّلام عليكِ يا بِنتَ ولیّ الله* ▪️ *السّلام عليكِ يا اُختَ ولیّ الله* ▪️ *السّلام عليكِ يا عمّة ولیّ الله* سالروز وفات حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله علیها را خدمت حضرت ولیعصر(عج) و شیعیان و محبین حضرتش تسلیت عرض می‌نماييم. #در_مكتب_علامه_طباطبايى تلگرام | اینستاگرام | ایتا | بله | آپارات

📌 بخشش دروغين يا واقعى؟! در شرایط امروز جامعه ما متاسفانه، بخشیدن، فضیلتی تخیلی شده که برخلاف نام و ظاهر پرجاذبه آن حقیقتی متضاد با نام خود را دربردارد. در بسیاری از موارد -که تا حدی فراگیر است- بخشیدنِ دیگری عملی است که در قالب آن اثبات حق خود و قضاوت بر علیه دیگران شکل گرفته و با این بخشیدن -به خیال خود- حق جدیدی برای خود -علاوه بر حقوق تخیلی قبلی- اضافه می‌کند و سقوط روحی خود، در این موضوع را تسریع می‌بخشد. بخشیدن واقعی و حقیقی فضیلتی غیرقابل انکار است و علائم مهمی دارد که مهمترين آن این است که بخشش با فراموشی و ندیدن فضیلت، همراه است. کسی که واقعا می‌بخشد هرگز عمل خود را نمی‌بیند و فضیلتی برای خود قائل نیست و حتی اگر کسی از او تعریف کند با صداقت -و نه تصنعی و ظاهری- انکار می‌کند... #بخشش #محمد_حسین_قدوسی #در_مكتب_علامه_طباطبايى

ولی حاضر نبودند لحظه‌ای از آن رنج فاصله بگیرند نه به دلیل اعتقاد و نه به دلیل تفکرات و نظریات بلکه به دلیل آن آثار عظيمى که در این همراهی دیدند. 🔸 "تحبرون" را درک کردند؛ آثار عظیم، معارفی است که بی‌حساب بر آن‌ها باریده تا جایی که خودشان تعجب می‌کنند این‌همه معارف از کجاست. يُطافُ عَلَيْهِمْ بِصِحافٍ مِنْ ذَهَبٍ و أَكْوابٍ(زخرف:۷۱) آن ظرف‌های طلایی و جام‌های زرینی که پر از شراب طهور است که بخشی از آن در همین جهان قابل تجربه و وصول است و همه چیزش برای آن جهان نیست بلکه نهایتش در آن جهان است. در همین عالم بخشی از آن را به انسان عطا می‌کنند و انسان می‌رسد. وَ فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ (زخرف: ۷۱) آن دسته از انسان‌هایی که می‌فهمند، آن اشتهای اَنفسی، چیزی که انسان خوشش می‌آید و لذت چشم و گوش و اشتها برای آن مرحله است و در این مرحله باید اندکی تحمل کند. وقتی که این را تحمل کرد، آن‌وقت به آن‌جا می‌رسد. فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ. کسی که تحمل ندارد، هرگز به آن نمی‌رسد. اما کسی که تحمل کرد وَ أَنْتُمْ فِيها خالِدُونَ(زخرف:۷۱) 🔸️وَ تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي أُورِثْتُمُوها بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ(زخرف:۷۲) این جنتی است که از عمل و نتیجه و تسلیم خود انسان، به وراثت به او می‌رسد. از تسلیم به آن چیزی که کائنات برای او ترسیم کردند، برای رسیدن انسان به انتخاب بنیادینش. هیچ چیزی اجبار نیست. همه چیز به انتخاب خود انسان است. اگرچه انسان وقتی که زحمات آن رنج‌ها را می‌بیند داد و فریادش به آسمان می‌رود اما باز هم‌ از آن انتخاب بنیادینش باز نمی‌گردد. #سوره_زخرف #رنج #محمد_حسین_قدوسی #در_مكتب_علامه_طباطبايى

مهرخوبان دل و دین از همه بی پَـــروا برد رُخ شَــطرنج نبُرد آنــچه رخ زیبـــا برد تو مپندار که مجنون سر خود مجنون گشت از سَمَک تا به سُهایش کشش لیلی برد من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه ذرٌه یی بودم و مِهــــر تو مــرا بالا برد من خَس بی سر و پایم که به سیل افتادم او که می رفت مرا هـــم به دل دریا برد جام صَهبا ز کجا بود مگر دست که بود که درین بزم بگردید و دل شیـــدا برد؟ خَمِ ابروی تو بود و کف مینوی تو بود که به یک جلوه زمن نام و نشان یکجا برد خودت آموختِیَم مِهر و خودتِ سوختِیَم با برافروختــه رویی که قــرار از ما بــرد همه یاران به سر راه تو بودیم ولی خـــم ابروت مــرا دید و زمن یغمـا برد همه دل باخته بودیم وهراسان که غمت همه را پشت سـر انداخت مرا تنـها برد #سلوك #غزل #علامه_طباطبايى #در_مكتب_علامه_طباطبايى

📌 بايد باور كنيم كه مهمترين تعيين كنندگى در زندگى انسان و بالاترين قدرت و امكان انتخاب و اختيار انسان، در موارد پر سر و صدا، شعاری و تقلیدی نيست بلكه عموما در مورد امور دم دستى و زواياى کوچک و پیش‌پا‌ افتاده‌ای در زندگى است که در حالت عادی، به چشم انسان نمی‌آیند و آن ها را به حساب نمی‌آورد، اما به صورت خاموش، پيوسته مسیر زندگی را به سمتى می‌برند که تنها پس از مدت‌ها، نتايج عظيم آن معلوم می‌شود. تغییر این زوایا، ابتدا نیازمند مقدماتی است؛ 🔸بايد با اتكا به اركان ٥ گانه سلوك انسانى(خلوت و تمركز و وقت گذارى زنده، منظم و مستمر، و بهره گيرى از كتابت و رفاقت) این نقاط کوچک و در ظاهر کم‌اهمیت را برای خود روشن كرد. 🔸بعد از در آوردن اين امور و زواياى ديد داراى نقص از تاريكى، بايد به آنها نور تاباند و توجه كرد. 🔸و در جهت تغييرشان برنامه ريخت و اقدامات مستمر انجام داد... #امور_كوچك_سرنوشت_ساز #محمد_حسین_قدوسی #در_مكتب_علامه_طباطبايى

📌 از احساس جبر به سوى انتخاب 🔸در عالم حقیقت، اصل ورود انسان به این جهان، همه مشخصات زندگی اش و حتی "قدرت انتخاب و آزادی" اش، به تمامی، انتخاب خود اوست. اما انسان در زندگی روزمره و لابلاى مشغولیت‌های خود، اين قدرت آزادى و انتخاب را فراموش می‌کند! لذا اکثر انسان‌ها همانطور که احساس جبر کامل نمی‌کنند، از احساس آزادی کامل نیز برخوردار نیستند. 🔸آنچه كه اهمیت دارد، فاصله گرفتن از مرز جبر در حدی است که میدان آزاد انتخاب بتواند "حساس‌ترین و حیاتی‌ترین انتخاب‌ها و دوراهی‌ها"ی انسان را در بر بگیرد. در اين صورت احساس آزادی و قدرت انتخاب، بر زندگی فرد سایه می‌افکند. 🔸در واقع در اکثر انسان‌ها، آنچه که مانع عمل صحیح است، برخلاف تصور خودشان، بی‌انگیزه بودن، بی‌ارادگی، تنبلی و بد بودن نیست. بلكه بیشترِ آن ناشی از اين است كه احساس آزادى و قدرت انتخاب ندارند؛ این احساس است که انگیزه‌ها را از انسان می‌گیرد و ناامیدی، حالات انحرافى، بی‌حرکتی را بر او مستولی می‌کند و زمین‌گیرش مى كند. 🔸احساس آزادی در انتخاب هاى زندگى انسان، بايد برای او خودآگاه و قابل درک شود و ‌ببيند، و بداند و بتواند در عرصه آن گام بردارد. اين درک، برای بسیاری، خود، بخش مهمی از مسیر است كه پس از آن، مابقی راه با سهولت بسیار بیشتری به نتیجه می‌رسد. #محمد_حسین_قدوسى #در_مكتب_علامه_طباطبايى

🔸️إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ (۷) نیازی به این آیات نیست و همه چیز روشن است و پیامبر و رسولان درونی و بیرونی برای این می‌آیند که این هدایت را به انسان دوباره یادآوری کنند و برای هر انسانی و هر گروهی هدایت کننده‌ای است و بدون هدایت کننده امکان ندارد. اللَّـهُ يَعْلَمُ ما تَحْمِلُ كُلُّ أُنْثى‏ وَ ما تَغِيضُ الْأَرْحامُ وَ ما تَزْدادُ (۸) خداوند همه چیز را می‌داند، اختیار جهان بی‌نهایت است اما كُلُّ شَيْ‏ءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ(۸) این مسیر باید از راه خودش برود تا انسان به کمال برسد. انسان خودش پذیرفته به این جهان برگردد تا به این مراحل برسد. این‌همه داد و بیداد و فغان از انتخابی که خودش کرده؟! انسان به عالمی آمده که با مقدار است با تقدیر و حساب و کتاب است و از راهش باید رفت. 🔸️عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ الْكَبِيرُ الْمُتَعالِ(۹) این خداوند نیست که چیزی را از ما دریغ می‌کند او عالمِ غیب و شهادة و بزرگ و بلندمرتبه است. 🔸️لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ (۱۴) او ما را به مسیری دعوت می‌کند که حق مطلق است. همه‌ی این نگاه‌های باطل ما در آن جواب داده می‌شود و راه صحیح است، راهی است که خیر دنیا و آخرت و همه‌ی آرزوها و رویاها و درخواست‌های انسان به حق و حقیقت در آن جواب داده می‌شود. خداوند این دعوت را دارد، دعوتی حق و کامل و تمام عیار است و ذره‌ای باطل و شائبه در آن نیست. اما وقتی انسان توجه‌اش را از این دعوت برمی‌گرداند الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا يَسْتَجِيبُونَ لَهُمْ بِشَيْ‏ءٍ (۱۴) هیچ چیزی برای آن‌ها در این بازگشتشان نیست. إِلاَّ كَباسِطِ كَفَّيْهِ إِلَى الْماءِ لِيَبْلُغَ فاهُ (۱۴) همچون انسانی که از دریای خروشان، از اقیانوس آب زلال، از این‌همه اموری که در دسترس انسان است، به کف آبی اکتفا می‌کند و سعی می‌کند با این کف آب ذره‌ای آب بنوشد و این آب را به دهانش برساند. وَ ما هُوَ بِبالِغِهِ (۱۴) اما همان یک ذره هم به او نمی‌رسد. 🔸️وَ ما دُعاءُ الْكافِرِينَ إِلاَّ فِي ضَلالٍ (۱۴) انسانی که از این‌همه حق و حقیقتی که در مقابلش هست روی برمی‌گرداند و به امور باطل و ناامیدی‌ها و توهمات توجه می‌کند، به تخیلات و به چیزهایی که ثمره و فایده‌ای ندارد، به اموری که هزاران بار آن‌ها را تجربه کرده، به بازگشت به اموری که می‌داند ثمره و فایده‌ای ندارد اما در جواب وجدان خودش مدام انتظار نشانه‌ی جدیدی دارد، نشانه پس از نشانه! اما کسی که این‌گونه رفتار می‌کند هیچ نتیجه‌ای نمی‌گیرد ولی هر موقع که بازگردد، همین لحظه، بلافاصله نتیجه برای او واضح و آشکار می‌شود. 🔸️لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ (۱۴) این حق و حقیقت، کُنه حقیقتی است که پیش انسان حاضر و ظاهر و آشکار و آماده است. هر لحظه که برگردد جواب می‌گیرد و نیاز به هیچ چیز دیگری نیست. #سوره_رعد #عجله #محمد_حسین_قدوسی #در_مكتب_علامه_طباطبايى

ولادت حضرت زینب کبری(س) و روز پرستار بر شما مبارک باد🕊️🤍 #ميلاد_حضرت_زينب #روز_پرستار #در_مكتب_علامه_طباطبايى

به بی‌نهایت‌های در زندگی‌اش که نشانه‌های آن همه جا وجود دارد، اندکی ملتزم باشد [التزام عملی به این ایمان] نتیجه‌اش عمل الصالحات می‌شود. آن‌وقت، يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ این هدایت‌هایی که از سمت بی‌نهایت می‌آید همچون جریان رودی که خس و خاشاک را پیش می‌برد به سوی دریای بی‌کران هستی پیش می‌برد. تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ. 🔸️دَعْواهُمْ فِيها سُبْحانَكَ اللَّـهُمَّ وَ تَحِيَّتُهُمْ فِيها سَلامٌ (یونس:۱۰) پیوسته این نیایش و توجه به بی‌نهایت و دیدن این جهان بی‌نهایت در این‌که از عیب و نقص منزه است و تحیت سلامی که با هر موجودی و با هر انسانی و هر حقیقتی، با تمام هستی در راه سلامت است و سلام می‌کند و سلام می‌شنود. 🔸️وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْعالَمِينَ (یونس:۱۰) و آخرین حرف و آخرین کلام و انتهای این زندگی در هر لحظه این است که همه چیز در حال ستایش است و در حال حمد است و همه چیز در جای خودش است. حتی اگر در نهایت سختی و مصیبت باشد. بدترین مصیبت که مصیبت عاشوراست و کسی که بیش از همه این مصیبت بر او نازل شده، زینب کبری سلام الله علیهاست که او در اوج سختی‌ها بعد از همه شهادت‌ها و در حالی که در اسارت است در آن لحظه می‌فرماید: ما رأيت الا جمیلا . این معنای " آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْعالَمِينَ" است. #سوره_یونس #محمد_حسین_قدوسی #در_مكتب_علامه_طباطبايى .

📌ديگه چه قيمتى داريد، اگه دعا نكنيد؟ خداى تبارك و تعالى مى فرمايد اگر مى خواهيد سير كنيد و از لجن به گُل تبديل شويد، از پايين ترين مراتب اعتباريات، به بالاترين مراتب كمال راه پيدا كنيد، جز به دعا به اين خواسته نخواهيد رسيد؛ «قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ»؛ ديگه چه قيمتى داريد اگر دعا كننده نباشيد؟ تصور اشتباهی كه در ميان مومنين است، این است كه دعا فقط لفظ است! در حالی‌كه دعا حقيقت است، خواستن، چشيدن، تغذيه شدن و كسب كمال است. اگر خواستن زبان، با خواستن وجود، فاصله داشته باشه، این حقیقتاً خواستن نیست. نكته مهم در مورد «قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ» اين است كه تلقين و دادن دعا و ایجاد حاجت هم از خودش است؛ «یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوائِجَ السَّائِلِینَ». وقتی که فرد خواسته و حاجتش را ابراز کرد، بذر رسیدن به آن حقیقت در وجودش ریخته و به ودیعه گذاشته می شود. اگر كسى طالب كمال هست، درخواست كمال را خدا به او داده است، انسان فقط کافیست رد نكند... چنانچه طبق آیه قرآن، حضرت نوح عرض می‌کند «انى دعوت قومى ليلا و نهارا فلم يزيدهم دعائى الا فرارا...»؛ من شب و روز برای قومم دعا کردم ولی دائماً باعث فرار آن ها شد؛ من درخواست فیض کردم، درخواست حیات کردم، درخواست عفو کردم، ولی مردم پس زدند... ما اگر قیمت دعا رو بفهمیم، بدانیم که ایجاد دعا از جانب خدای تبارک و تعالی ست، اگر وجود ما حقیقتا خواهنده باشد و به زبان جاری کردن حقیقی باشد، عالم تغییر می‌کند... #دعا #دعاى_وجودى #سوره_فرقان #علامه_طباطبايى #شاگرد_سلوكى_مرحوم_سعادت_پرور #در_مكتب_علامه_طباطبايى

دستيابى به حقيقت دعا و استجابت، با رهايى از نار ⁉️چرا دعا می‌کنم، اما نتیجه نمی‌گیرم؟! ✅ باید آن موقعی که دعا می‌کنیم، بفهمیم که آن خواهشی که داریم را خدا به ما داده و آن دعا را بر زبانمان جاری کرده. ⁉️ولی چرا مرحمت کرده و چرا ما به زبان جاری می‌کنیم ولی نتیجه نمی‌گیریم؟ ✅ چون حقیقتا خواهنده نیستيم و طلب نداریم، چون وجود ما با زبان ما سازگار نیست... ⁉️پس چه باید کرد؟ ✅ اگر بخواهیم به این حقیقت، راه پیدا کنیم، هیچ ذکری بالاتر از استغفار و صلوات بر محمد و آل محمد نیست؛ «اللهم صل علی محمد و آل محمد». علتش این است که تكرار استغفار و گفتن «خدایا ببخش»، موانعی را که ایجاد کردیم، کنار می‌زند. «فك رقبتى من النار»؛ این نار، ولایت دشمنان اهل بیت(ع) است که بر گُرده خود سوار کردیم. عرض می‌کنیم، این گردن من را از زنجیر تبعیت از آنها بیرون بیاور؛ «خلصنا من النار یا رب». فکر بکنیم به دعایی که می‌کنیم، دعا لفظ نيست. از خدای سمیع و علیم بخواهیم که حقیقت دعا را به ما بفهماند، حقیقت استغفار را به ما بفهماند و حقیقت مغفرت را به ما بچشاند... #دعا #مغفرت #استغفار #صلوات #سوره_فرقان #علامه_طباطبايى #شاگرد_سلوكى_مرحوم_سعادت_پرور #در_مكتب_علامه_طباطبايى .

◼️به گرامى داشت چهل و سومين سالروز درگذشت علامه محمد حسين طباطبايى(ره) رَحِمَ اللهُ مَن یَقرَأُ الفاتحة مَعَ الصَلَوات #ياد_خدا #علامه_طباطبايى #در_مكتب_علامه_طباطبايی .

🏴 سالروز شهادت مظلومانۀ أمّ‌أبیها، بنت رسول‌ٱللّٰه، زوجة ولیّ‌ٱللّٰه، أمّ‌ٱلأئمّة، حضرت سیّدةٱلنّساء فاطمة‌ٱلزّهراء صلوات‌ٱللّٰه علیها را به حضرت ولیّ‌عصر عجّل‌ٱللّٰه‌تعالیٰ‌فرجهُ‌، شیعیان و موالیان حضرتش تسلیت و تعزیت عرض می‌کنیم. #در_مكتب_علامه_طباطبايی .

قَالَ الباقر(ع): «اَلشَّجَرَةُ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَسَبُهُ ثَابِتٌ فِي بَنِي هَاشِمٍ وَ فَرْعُ اَلشَّجَرَةِ عَلِيٌّ وَ عُنْصُرُ اَلشَّجَرَةِ فَاطِمَةُ وَ أَغْصَانُهَا اَلْأَئِمَّةُ وَ وَرَقُهَا اَلشِّيعَةُ...» (بصائرالدرجات فى فضائل آل محمد، ج.١، ص٥٩) تا جاييكه در خاطر دارم، از فرمایش مرحوم سعادت‌پرور(ره) هست كه، «عنصر» را معنا کرده بودند به وصل‌کننده همه اجزا؛ مثل مفصل‌ها كه قسمت پایین و بالای دست و پا را به هم وصل می‌کنند. کأنّه پیغمبر اکرم(ص) به منزله‌ی ریشه، امیرالمؤمنین(ع) به منزله تنه‌ی درخت ولایت، و اهل‌بیت(ع) به منزله شاخه‌ها هستند، و شیعیان به منزله‌ی برگ‌هایی هستند که می‌آیند و می‌روند، و عوض می‌شوند؛ ولی پیکره درخت سالم می‌ماند. حضرت زهرا(س) «عنصر»، یعنی آن حلقه اتصالِ همه این‌ها به يكدیگر است. برگی که به شاخه‌ای می‌چسبد، واسطه‌ای می‌خواهد، یک وصلی می‌خواهد، وصلش حضرت زهرا(س) است. آن شاخه‌ها که به تنه درخت متصل می‌شوند، وصل كننده مى خواهند. وصل‌کننده همه‌ی این اجزاء حضرت زهرا علیها السلام است... #شاگرد_سلوكى_مرحوم_سعادت_پرور #در_مكتب_علامه_طباطبايى

عالم همه اش زنده است. هر ذره در هستى از زمين و زمان؛ هر لحظه، هر روز هرنگاه، لباس انسان، فرش زير پا... زنده و داراى شعور است؛ "وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ" (اِسرا/٤٤) و شاهد است بر اعمال ما؛ "يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَأَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ" (نور/٢٤) این صدایی که بر زبان‌ها جاری می‌شود هم، طبق آیه قرآن؛ "خَشَعَتِ الْأَصْواتُ" (طه/۱۰۸) درک دارد، خشوع دارد! بخشی از بیانات یکی از شاگردان سلوکی مرحوم سعادت‌پرور(ره) #علامه_طباطبايى #در_مكتب_علامه_طباطبايى .

📌اخلاص؛ تنها وظيفه انسان «وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ...(بينه/۵)» تمام آنچه كه خداوند متعال، به عنوان وظيفه از انسان می‌خواهد و آن راهی که انسان را به هدف می‌رساند، اخلاص در مسير نامتناهى است. انسان در سير به سوى كمال، بصورت مداوم زندان محدوديت ها را بشكند و نگاه و حركتش به سوى نامتناهی‌ باشد؛ اخلاص همين است! حتى اگر اين نگاه و حركت، از دندانى تنگ تر به سوى زندانى بزرگتر باشد. در اين مسیر، نبايد چيزى را با فراتر رفتن، مخلوط كرد. موانع و مشكلات زمانى برای انسان پيش می‌آيد و زندگى دنيا و آخرتش بر هم می‌زنند كه از اخلاص رد شده و تسليم تشتت‌ها(اهداف پراكنده واگرا) و گرفتاري‌هاى زندگى روزمره می‌شود. راه برگشتن از اين تشتت، گرفتارى و غفلت‌ها و اينكه نيروهايش را از پراكندگى و ضايع شدن بيرون آورد و در مسير حق، كه منفعت دنيا و آخرتش هست، قرار دهد، اخلاص و تمركز در مسير حركت بسوى نامتناهى است. #سوره_بینه #قرآن #محمد_حسین_قدوسی #در_مكتب_علامه_طباطبايی

. 🔸وَ كَتَبْنا لَهُ فِي الْأَلْواحِ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ مَوْعِظَةً وَ تَفْصِيلاً (اعراف:۱۴۵) در آن الواح و در آن معارفی که به تو به صورت استثنائی و به دلیل برگزیده شدنت اعطا کردیم، هم معجزه هست و هم تفصیل. همه‌ی چیزهایی که برای دیگران با ابهام است برای تو به تفصیل روشن است. (فَخُذْها بِقُوَّةٍ) این را با قدرت بگیر و سستی نکن. اما تنها صرف اعلام انسان به اینکه من پذیرفتم و شاکر هستم و این مسیر را می‌روم، کافی نیست. چیزی که در درونش هست بدون ابتلا به نتیجه نمی‌رسد، بنابراین باید به ابتلا بیفتد. 🔸️سَأَصْرِفُ عَنْ آياتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ (اعراف:۱۴۶) گرفتار ابتلائات، شرایط، آدم‌ها، جامعه و مشکلاتی می‌شوی که از توان تو خارج است! "يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ" کسانی که در این زمین تکبر می‌کنند، "وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها" در مقابل کسانی قرار می‌گیرى که هر نشانه‌ای از خداوند ببیند به او ایمان نمی‌آورند. وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً؛ راه درست را هم نمی‌پذیرند و راه غی و اشتباه را محکم می‌گیرند و این‌ها کسانی هستند که: كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ كانُوا عَنْها غافِلِينَ(اعراف:۱۴۶). 🔸️ابتلای تو به این مسیر است، این ابتلا به دلیل رشد توست و برای اینکه به نتیجه برسی. اگرچه تو پذیرفتی و این شرایط را فهمیدی، کوه را دیدی که ظرفیت ندارد، اما بدون این ابتلا به نتیجه‌ی نهایی نمی‌رسى! چون وجود انسان در مراتب عمیقش گرفتار است و این گرفتاری و وضعیتی که در اعماق وجود انسان است بدون چنین ابتلائاتی به نتیجه نمی‌رسد. 🔸️وَ لَمَّا رَجَعَ مُوسى‏ إِلى‏ قَوْمِهِ غَضْبانَ أَسِفاً قالَ بِئْسَما خَلَفْتُمُونِي مِنْ بَعْدِي أَ عَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ وَ أَلْقَى الْأَلْواحَ وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ(اعراف:۱۵۰) قبل از اینکه از میقات بازگردد در همان میقات، در سرخوشی و لذت میقات و اینکه تکلیم انجام شده از موسی می‌پرسند قومت چگونه است؟ موسی هم با اطمینان می‌گوید: آن‌ها بر مسیر من هستند. خداوند هم به او خبر می‌دهد که این قوم پس از تو گمراه شدند و این باعث شد موسی پس از آن میقات با تاسف و عصبانیت بازگردد در حالی‌که با قومش درشتی می‌کند. 🔸️و أَلْقَى الْأَلْواحَ موسی نبی، الواحی که در آن رحمت و هدایت است پرتاب می‌کند. 🔸️وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ به برادری که همراهش بوده تندی می‌کند. این شرایط ابتلاى اوست و بدون ابتلا نمی‌شود و زمانی این ابتلا به نتیجه می‌رسد که فرد آگاه باشد. 🔸️قالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ لِأَخِي وَ أَدْخِلْنا فِي رَحْمَتِكَ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ(اعراف:۱۵۱) به این مرتبه برسد که اول خودش را مقصر بداند و بعد دیگران.(وَ أَدْخِلْنا فِي رَحْمَتِكَ) و همه‌ی ما را به رحمت خودت وارد کن و تو بهترین رحمت کننده هستی. وقتی شرایط این‌گونه می‌شود، پیروزی درونی و بیرونی حاصل می‌شود. 🔸️إِنَّ الَّذِينَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَيَنالُهُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ ذِلَّةٌ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ كَذلِكَ نَجْزِي الْمُفْتَرِينَ( اعراف:۱۵۲) وقتی این ابتلای موسی به نتیجه می‌رسد، آن وقت غضب الهی و ذلت در این حیات بر دشمنان بیرونی و مشکلات حاکم می‌شود. کسانی که توبه کردند و راهی برای اصلاح دارند راهشان باز می‌شود. 🔸️وَ الَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئاتِ ثُمَّ تابُوا مِنْ بَعْدِها وَ آمَنُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحِيمٌ(اعراف:۱۵۳) کسی که توبه کرد، حتی اگر اشتباه کرده و مسیر غلط را طی کرده باشد به محض اینکه متوجه شود در هر زمانی و هر موقعیتی و تا وقتی این نَفَس هست، توبه و بازگشت انجام شود و ایمان بیاورد و به راه درست برگردد، بلافاصله بعد از آن خداوند غفور و رحیم است. بسیار آمرزند و مهربان كه همه چیز را درست می‌کند. 🔸️وَ لَمَّا سَكَتَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبُ أَخَذَ الْأَلْواحَ وَ فِي نُسْخَتِها هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلَّذِينَ هُمْ لِرَبِّهِمْ يَرْهَبُونَ(اعراف:۱۵۴) این الواح به نتیجه می‌رسد و در آن هدایت و رحمت است. و این مسیر همیشگی ماست. مسیری که ما پیوسته در زندگی داریم. هرلحظه، هر زمان، هر گردنه، هر مرتبه، هر گذرگاهی که داریم عبور می‌کنیم، هر منزلی که ترک می‌کنیم و به منزل دیگری می‌رویم، این گرفتاری‌های ماست که راهی غیر از این ندارد و اگر خداوند این ابتلائات را می‌دهد، اگر وعده اولی به نتیجه نمی‌رسد، این چیزی است که حافظ فرموده: دلم رمیده لولی‌وشیست شورانگیز دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز من با کسی روبه‌رو شدم که قتال وضع و دروغ وعده است، این دروغ وعدگی ناشی از خود ماست نه از او؛ ما تا این مسیر را طی نکنیم، مراتب درونی مان به نتیجه نمی‌رسد. #سوره_اعراف #محمد_حسین_قدوسی #در_مكتب_علامه_طباطبايى

🌱سلوك، با توجه به حال خوبمان در طبيعت! از معصوم پرسيدند خدا چيست؟ فرمود: در زمان گير افتادن در دريا و بيابان، آن هنگام كه همه اميدها قطع مى شود، براى مدتى در عمق وجودت متوجه مبداى مى شوى كه آن خداست. اين شكل كامل توجه به خداست. شكل ناقصش در زندگى همه ما مدام اتفاق مى افتد؛ ما در هر لحظه كه قدرى از اين زندگى روزمره، كنده شويم؛ با يك قدم، يك قطره اشك، ولو در مصيبتى دنيايى، يك شوق، يك حال خوب در تماشاى طبيعت، در حين خواندن شعرى و ... يك درجه بالاتر مى رويم و متوجه مى شويم كه چيزى فراتر و بالاتر در اين عالم هست! اين، توجهى درونى است كه مثل يك چشمه از وجود انسان مى جوشد و او رو از جايى كه هست، يك مرتبه بالاتر مى برد. عبادات ما نيز، براى ايجاد همين نوع جوشش درونى است. اگر از اين جوشش هاى درونى در همين زندگى عادى مراقبت كنيم و بتدريج و مستمر پيش رويم، سلوك حاصل مى شود... #سلوك #نامتناهى #روزمره #محمد_حسین_قدوسی #علامه_طباطبايى #در_مكتب_علامه_طباطبايی

🏴 شناخت خداوند متعال، از طريق حضرت زهرا(س) خدايى بيرون از ما وجود ندارد! عبادت اين خداى بيرونى هيچ تقربى به ما نمى دهد. همين است كه سجده ما نتيجه نمى دهد؛ چون راه و جهت را اشتباه مى رويم. بجاى رفتن به سمت كعبه، با سرعت تمام به سمت تركستان مى رويم! راه شناخت خدا، شناخت خودمان است؛ «مَن عَرَفَ نَفسَهُ فَقَد عَرَفَ رَبَّه». اما ما در مورد خود، متوجه اين مرتبه نيستيم و مجبوريم از مصداقى بيرونى، يعنى ائمه اطهار(ع) كمك بگيريم. چون براى ايشان اين تجلى نور الهى، حاصل و كامل شده است. توجه ما به مرتبه معصومين(ع)، توجه به مرتبه اى از وجود خودمان است. خداوند متعال همانند خورشيدى است كه مى تابد و من آنقدر گرفتارم كه نه آينه اى دارم كه نورانى بودن خود را ببينم و نه خورشيد را مى بينم، لذا بعنوان مثال به من مى گويند: حضرت فاطمه(س) را ببين كه چقدر روشن است. لذا به اين مرتبه ايشان توجه مى كنم، براى اينكه به سمت خدا بروم و به او برسم... #فاطميه #محمد_حسین_قدوسی #علامه_طباطبايى #در_مكتب_علامه_طباطبايی

🏴زيارت حضرت فاطمه(س) يا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَک اللَّهُ‏ الَّذى‏ خَلَقَک قَبْلَ اَنْ يخْلُقَک، فَوَجَدَک لِمَا امْتَحَنَک‏ صابِرَةً، وَزَعَمْنا اَنَّا لَک اَوْلِيآءُ وَمُصَدِّقُونَ، وَصابِرُونَ لِکلِّ ما اَتانا بِهِ اَبُوک، صَلَّى اللَّهُ‏ عَلَيهِ وَ الِهِ وَاَتى‏ بِهِ وَصِيهُ، فَاِنَّا نَسْئَلُک اِنْ کنَّا صَدَّقْناک اِلاَّ اَلْحَقْتِنا بِتَصْديقِنا لَهُما لِنُبَشِّرَ اَنْفُسَنا بِاَنَّا قَدْ طَهُرْنا بِوَلايتِک. #فاطميه #در_مكتب_علامه_طباطبايى

هر چیزی در این راه برای او مانع است. خداوند این ضُر و ناراحتی و این سختی و مشکلات و این جهان را درست کرده برای تذکر، هشدار، دیدن و فهمیدن و برای بالاتر رفتن. اما انسان این لهو و لعب و این غفلت و این ظلم به خودش را پیوسته درون خودش نگه‌می‌دارد، نه آشکار می‌کند و نه به‌درستی آن را مداوا می‌کند؛ 🔸️وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا (انبیاء:۳) این انسانی که به خودش ظلم می‌کند، به جای اینکه اشکالات و سوالات و گرفتاری‌های خودش را آشکار بکند و با زبان شجاعت و با حقیقت به مقابله‌ی روشنی بپردازد تا مسئله حل شود، پیوسته این را در درون خودش پنهان می‌کند و این دوگانگی هرگز نمی‌گذارد که او رشد کند و مسائلش حل شود. این دوگانگی و پنهان کردن برای این است که در حقیقت گرفتار لهو و لعب است. اما از طرفی دیگر جهان پیوسته به شکل‌های مختلف به انسان راهنمایی می‌کند. 🔸️قالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(انبیاء:۴) شما چیزی را در خودتان پنهان می‌کنید ولی خداوند و کائنات همه چیز را متوجه می‌شود، او سمیع و علیم است. وقتی‌که آن‌ها رازشان آشکار می‌شود، مقاومت می‌کنند. 🔸️بَلْ قالُوا أَضْغاثُ أَحْلامٍ بَلِ افْتَراهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ فَلْيَأْتِنا بِآيَةٍ كَما أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ(انبیاء:۵) با بهانه‌های مختلف به درون خودشان و به ضلالت خودشان پناه می‌برند و به آن‌ها رجوع می‌کنند. اما باز هم این جهان جواب‌هایی از طریق هشدارهای درونی و بیرونی به انسان می‌دهد و سعی می‌کند که او را آگاه کند. 🔸️لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ كِتاباً فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَفَلا تَعْقِلُونَ(انبیاء:۱۰) لحظه‌ای تفکر نمی‌کنید؟ اما این مسیر انسان است. 🔸️وَ كَمْ قَصَمْنا مِنْ قَرْيَةٍ كانَتْ ظالِمَةً وَ أَنْشَأْنا بَعْدَها قَوْماً آخَرِينَ(انبیاء:۱۱) چه بسیار دیگران! قریه‌ها شهرها و گروه‌ها و انسان‌هایی که درهم شکستیم به این دلیل که آن‌ها از این ظلم دست برنداشتند. وقتی‌که آثار این مشکلات آشکار می‌شد و می‌دیدند آن‌وقت: فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنا إِذا هُمْ مِنْها يَرْكُضُونَ(انبیاء:۱۲) وقتی که آثار این عذاب و سختی و درهم شکستن را می‌دیدند و احساس می‌کردند و بوی آن را می‌شنیدند، از آن فرار می‌کردند، به آن‌ها خطاب می‌شد: لا تَرْكُضُوا وَ ارْجِعُوا إِلى‏ ما أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَ مَساكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْئَلُونَ(انبیاء:۱۳) برگردید خودتان را ببینید! برگردید به آن جایی که در آن زندگی مرفه و امکانات قرار داشتید و آن مساکنی که در آن‌جا به آرامش و اطمینان رسیده بودید، بلکه از خودتان سوال کنید و بفهمید که چه چیزی هست اما آن‌ها بعد از اینکه درک می‌کردند و می گفتند که: قالُوا يا وَيْلَنا إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ(انبیاء:۱۴) و این پشیمانی برای آن‌ها آشکار می‌شد و ظلم بر خودشان را می‌دیدند، باز هم نتیجه‌ای نداشت! 🔸️فَما زالَتْ تِلْكَ دَعْواهُمْ حَتَّى جَعَلْناهُمْ حَصِيداً خامِدِينَ(انبیاء:۱۵) این مسیر را به قدری ادامه دادند تا آن‌ها را ریشه‌کن کردیم و آن‌ها را در این جهان و نشئه خاموش کردیم. چرا که: وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما لاعِبِينَ(انبیاء:۱۶) خداوند این آسمان و زمین را بدون دلیل همچون یک بازی بی‌هدف و بی‌برنامه و بی‌حساب (آن‌طور که انسان‌ها فکر می‌کنند) درست نکرده است. این تهمت به خداوند که جهان را بدون دلیل و بدون حساب آفریده در میان کفار و دیگران آشکار بوده ولی همین مطلب در ما پنهان است. ما نگاهی که به این عالم داریم این‌گونه است و فکر می‌کنیم که خودمان بر‌حق هستیم و پیوسته زحمت می‌کشیم اما نتیجه حاصل نمی‌شود. پیوسته از او درخواست می‌کنیم اما اوست که باید از ما بپرسد که چرا حرکتی نمی‌کنیم؟! 🔸️بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْباطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذا هُوَ زاهِقٌ وَ لَكُمُ الْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ(انبیاء:۱۸) وای بر شما از این نگاهی که به عالم دارید. این حقیقتی است که ما گرفتار آن هستیم و غیر از آگاه شدن راهی نیست. هنگامی که به این نهایت مشکلات می‌رسیم، آن زمان همان زمانی است که انسان خداوند را ارحم الراحمین ببیند و به سمت بی‌نهایت توجه کند. انسان باید تمایلش به گذر از این مشکلات نباشد، بلکه استفاده از آن‌ها باشد. بیش از مشکلات مادی، مشکلات معنوی و بیش از مشکلات بیرونی، مشکلات درونی است که می‌تواند این حالت را به انسان بدهد. اما... انسان پیوسته در حال لهو و لعب است و قلبش به خوش‌گذرانی‌های متنوع تمایل دارد. #سوره_انبیاء #لهو_لعب #محمد_حسین_قدوسی #در_مكتب_علامه_طباطبايى .

🔸️وَ لَقَدْ خَلَقْنا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرائِقَ وَ ما كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غافِلِينَ (مومنون:۱۷) هفت آسمان را بالای سر شما ایجاد کردیم، این خداوند چگونه ممکن است که از خلقش غافل شود؟! همه‌ی چیزهایی که هست و همه‌ی برنامه‌ها برای این است که انسان بداند این رستگاری در دست و مُشت اوست و سخت و طاقت فرسا نیست، راحت و آسوده است. این ما هستیم که آن را برای خودمان سخت و طاقت‌فرسا می‌کنیم، به دلیل تردید‌ها، انتظارهای غلط، انحراف‌های بی‌دلیل، اعمال لغو بی‌حاصل، توجه کردن به چیزهایی که نتیجه‌ای برایمان ندارد، پرداخت نکردن اندکی از آن امکانات عظیمی که خداوند به ما داده در جهتی که آن جهت ما را کامل‌تر می‌کند و امکانات ما را بیشتر می‌کند و ما پیوسته در این تردید و ابهام و سختی هستیم و این سختی "کار خودمان" است. این تردید "نتیجه‌ی اعمال خودمان" است و هیچ چیزی غیر از این وجود ندارد. #سوره_مومنون #رستگاری #محمد_حسین_قدوسی #در_مكتب_علامه_طباطبايى .