🔻 شهدای سلامت از امتیازات افراد «در حکم شهید» برخوردار می‌شوند سعید اوحدی رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران: 🔹شهدای سلامت موضوع «آیین‌نامه تعیین مصادیق و امتیازات شهید خدمت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی» با حفظ عنوان «شهید خدمت» از مزایا و امتیازات افراد «در حکم شهید» برخوردار می‌شوند. 🔹از زمان شیوع کرونا در ۶ ماه گذشته بیش از ۶ هزار نفر از کادر درمان کشور به بیماری کووید ۱۹ مبتلا شده و بیش از ۱۴۰ نفر از آنان در مسیر حفظ سلامت مردم شهید شده‌اند ـــــــــــــ🕊🌹ـــــــــــــــ @khamenei_shohada

✨🌸💖 🌸💖 💖 #فنجـانی_چـاے_بـا_خـدا #قسمت_چهل_و_دوم ✍ آسمان ابری بود و چکیدن نم نم باران روی صورتم از فرط درد و تهوع، تک تک سلولهای بدنم خستگی را فریاد میزد و پاهایم هوس قدم زدن داشت. اینجا #ایران بود بدون رودخانه،میله های سرد،عطر قهوه و محبتهای عثمان همیشه نگران. اینجا فقط عطر #چای بود و #نان_گرم، و حسامی که نگرانی اش خلاصه میشد در برق چشمان به زمین دوخته اش و محبتی که در آوازه قرآنش،گوشواره میشد به گوشهایم. دیگر از او نمی ترسیدم اما احساس امنیتی هم نبود فقط میدانستم که حسام نمیتواند بد باشد! به قصد بیرون رفتن،در را باز کردم که حسام مقابلم ظاهر شد.با همان صورت آرام و مهربان - جای تشریف میبرین سارا خانم؟ ابرو گره زدم فکر نکنم به شما مربوط باشه اینجا خونه ی منه. و اینکه چرا مدام انجا پلاسید،سر درنمیارم. زبانی به لبهایش کشید - هر جا خواستید تشریف ببرید من در خدمتتونم. به صلاح نیست تنها برید چون مسیرها رو بلد نیستید و حال جسمی خوبی هم ندارید. برزخ شدم - صلاحمو خودم بهتر از تو میدونم. از جلوی راهم برو کنار از جایش تکان نخورد،عصبی شدم. با دست یک ضربه به سینه اش زدم که مانند #برق کنار رفت و از حماقت مسلمانان در ارتباط با زنان به قول خودشان #نامحرم خنده ام گرفت😏 قدمی به خروج نزدیک شده بودم که به سرعت مانتویم را کشید. چنان قوی و پر قدرت که نتواستم مقاومت کنم و تا نزدیک حوض وسط حیات به دنبالش کشیده شدم. به محض ایستادن به سمتش برگشتم و سیلی محکمی به صورتش زدم. صدای ساییده شدن دندانهایش را می شنیدم،اما چیزی نگفت و من هر چه بدو بیراه در چنته داشتم حواله اش کردم و او در سکوت فقط گوش داد. بعد از چند ثانیه سرش را بالا آورد - حالا آروم شدین؟میتونیم حرف بزنیم؟ شک نداشتم که دیوانگی اش حتمیست - اگه عصبانی نمیشین باید بگم تا مدتی بدون من نباید برید بیرون از منزل، بیرون از این خونه براتون امن نیست. معده ام درد میکرد - چرا امن نیست هان؟ تا کی باید صبر کنم؟ اصلا من میخوام برگردم آلمان

دستی به جای سیلی روی صورتش کشید. - فعلا امکان برگشتن هم وجود نداره فقط باید کمی تحمل کنید. به زودی همه چی روشن میشه،سلامت شما خیلی واسم مهمه سری از روی عصبانیت تکان دادم و بی توجه به حسام و حرفهایش به سمت در رفتم که کیفم را محکم در مشتش گرفت و با صدایی نرم جمله ای را زمزمه کرد. - دانیال نگرانتونه... ایستادم - چرا درست حرف نمیزنی؟داری دیوونم میکنی اون قصابی که صوفی ازش تعریف میکرد چطور میتونه نگران خواهرش باشه؟ به معده ام چنگ زدم و او پروین را برای کمک به من صدا زد. هیچ کدام از پازلها کنار هم قرار نمیگرفت. اینجا چه خبر بود؟ هر روز حالم بدتر از روز قبل میشد و حسام نگران تر از همیشه سلامتیم را کنترل میکرد و هر وقت درد امانم را میبرید؛ میان چهارچوب در اتاقم می نشست و برایم قرآن میخواند. خدای مسلمان،خودش هیچ اما کلامش مسکنی بی رقیب بود و حسام مردی که در عین تنفر حس خوبی به او داشتم. و بالاخره بدی حالم باعث شد که به تشخیص پزشک چند روزی در بیمارستان بستری شوم. آن چند روز به مراقبت لحظه به لحظه ی حسام از من گذشت. تمام وقتش را پشت در اتاق میگذراند و وقتی درد مچاله ام میکرد با صدای قرآنش، #آرامش را به من هدیه میداد. گاهی نگرانیش انقدر زیاد میشد که نمازش را در گوشه ای از اتاقم میخواند و من تماشایش میکردم،با حسی پر از خنکی خدای مسلمانان. نمازش هم تله بود برای عادت کردن به خدایی اش دیگر نه امیدی به زندگی داشتم،نه زنده ماندن. نیمه های شب یک پرستار وارد اتاق شد. حسام بیرون از اتاق روی صندلی، کنار در خوابش برده بود. پرستار بعد از تزریق چند دارو در سِرُم،با احتیاط جعبه ای کوچک را به طرف من گرفت و با صدایی آرام گفت که مال من است، سپس با عجله اتاق را ترک کرد جعبه را باز کردم یک #گوشی کوچک در آن بود. ترسیدم. این را چه کسی فرستاده بود؟ خواستم از تخت پایین بیایم و جریان را به حسام بگویم که چراغ گوشی روشن شد. جواب دادم. صدایی آشنا سلام گفت - سارا منم،صوفی سعی کن حرف نزنی ممکنه اون سگ نگهبانت بیدار شه. حسام را میگفت او مگر ما را میدید؟ - من ایرانم.پیداش کردم،دانیالو پیدا کردم. اون ایرانه درباره ی برادر من حرف میزد؟ مجالِ فکر کردن نداد - سارا همه چی با اون چیزی که من دیدم وتو شنیدی فرق داره. جریانش مفصله الان فرصت واسه توضیح دادن نیست! ⏪ #ادامہ_دارد.... @khamenei_shohada 💖 🌸💖 ✨🌸💖

"دلتنگی" نام دیگر این روزهاست وقتی از این همه رهگذر یکی تو نیستی ... وقتی قرار است همه را ببینم؛ اما تو را نه............ ـــــــــــــــ🕊🌹ــــــــــــــــ

چشم هایمان را بازه می کنیم. بر صبحی دوباره خداوند راشاکریم که بر ما منت نهاده که ببینیم روزی دیگر را .. وبر برخاک سجده میزنیم که بی شک جای قدمهای پاسداری شماست .⚘ ⚘شهید کربلایی #محسن_غلامی ⚘ 🕊شهادت ۱۳۹۸/۶/۷🕊 ⚘شهید #جواد_عبدی 🕊شهادت۱۳۹۸/۵/۲۲🕊 دلاوران تکاوری لشکر۲۲بیت المقدس کردستان #صبحتون_شهدایی ـــــــــــــ🕊🌹ــــــــــــــــــ @khamenei_shohada

بیشتر گردش ما تو قطعه های بهشت زهرا بود . جایی میخاستیم بریم خلوت کنیم و بهمون خوش بگذره میرفتیم پیش شهدا انرژی میگرفتیم و میومدیم . بیشتر وقتها چند نفری و میبردیم و محمد به شوخی میگفت: کاروان زیارتی بهشت زهرا حرکت کنید عاشق قطعه بیست و شش بود و بیشترین وقتشو اونجا میگذروند گمشدشو همونجا تو قطعه بیست و شش پیدا کرد . شهادت... 🌷شهید #محمد_حمیدی🌷 یاد شهدا با صلوات🌷 ـــــــــــــــ🕊🌹ـــــــــــــــــــ @khamenei_shohada

5 روز تا عید #غدیر 🌺 پنج روز مانده است به #عید_غدیرخم 💫حاجی کسی است که ڪعبه ی دل را نکرده گم 💫تایید حج فقط به طواف قد علی است مبلغ #غدیر باشیم #فقط_به_عشق_علی ــــــــــــــــ🕊🌹ـــــــــــــــــــ @khamenei_shohada

﷽ #خاطرات_شهدا #خاطرات_دوران_خوش_جبهه_ها 🔴 تفحـــــ🔎ـــــص عصر عاشورا بود. در فکه مشغول جست و جو بودیم اما هیچ خبری از شهدا نبود. به شهدا التماس کردم که خودی نشان دهند. ناگهان میان خاک ها و علف های اطراف، چشمم افتاد به شیی سرخ رنگ که خیلی به چشم می زد. دقت کردم یک بند انگشت استخوانی داخل حلقه ی یک انگشتر بود. با محمودوند و دیگران آن جا را گشتیم . آن جا یک استخوان لگن و یک کلاه آهنی و یک جیب خشاب پیدا کردیم. خیلی عجیب بود. در ایام محرم نزدیک عاشورا و اتفاقاً صحنه ی دیدنی بود. همه نشستیم و زدیم زیر گریه؛ انگار روز عاشورا بود و انگشت و انگشتر حضرت امام حسین (ع) ... 📚منبع: کتاب تفحص، صفحه:112 ـــــــــــــــــ🕊🌹ــــــــــــــــــ @khamenei_shohada

❤️ شهید_محمود_شفیعی 🍃 غدیری_ام #عید_غدیر......🌷

🌹تنها جایی که سردار سلیمانی دست ها را بالا می برد.   ✍آن شب با هم به مسجد مقدس جمکران رفتیم، انتهای شب بود مسئولان بازرسی ایشان را نشناختند ایشان دست ها را بالا گرفت و کامل بازرسی شد و من به شوخی به شهید گفتم: یک جا می توان دو دست شما را بالا دید آنهم در حرم ائمه(ع) و هنگام زیارت است. بعد به حرم حضرت معصومه(س) رفتیم ایشان گفت: سختم است به زیارت بیایم چون مردم از ضریح فاصله گرفته و به سمت من می آیند. من گفتم محبت مردم به شما به عنوان سردار سلیمانی در طول محبت اهل بیت(ع) است مردم شما را خدمتگزار این خاندان می دانند و از این جهت به شما هم محبت و ارادت دارند ... اما ایشان از این اتفاق قلباً ناراحت بود. سپس بر سر مزار شهید شیرازی از رفقای سردار و شهید مطهری و علامه طباطبایی و آیت الله بهجت رفتیم در این قبور توقف بیشتری داشت، البته در سفر آخر توقف خاصی بر سر قبر آیت الله شاهرودی داشت. 📚به گزارش خبرنگار گروه قرآن و معارف  ــــــــــــــــــ🕊🌹ـــــــــــــــــــ @khamenei_shohada