eitaa logo
یادداشت‌های اعتقادی _ فاریاب
5.2هزار دنبال‌کننده
237 عکس
69 ویدیو
7 فایل
قدمی کوتاه برداشتیم بلکه نظری افتد. محمدحسین فاریاب دکترای کلام اسلامی، دانشیار موسسه امام خمینی (ره) کپی مطالب بدون ذکر لینک، هیچ مانعی ندارد. سردار سلیمانی: باید به این بلوغ برسیم که نباید دیده شویم. آنکس که باید ببیند، می‌بیند. @faryab110 @Mh_faryab
مشاهده در ایتا
دانلود
7⃣5⃣📌چرا ما انسان‌ها باید به دلیل گناه حضرت آدم علیه السلام از بهشت محروم شویم؟ 👈پاسخ 1️⃣ اساساً هیچ دلیلی وجود ندارد که ثابت کند، حضرت آدم علیه السلام برای زندگی در بهشت آفریده شده بود، بلکه قرآن می‌فرماید: «انی جاعل فی الارض خلیفه» بدین معنا که حضرت آدم علیه السلام برای زندگی روی زمین آفریده شده بود. بنابراین، از ابتدا قرار بوده که او فقط مدتی در آنجا باشد. 2️⃣ما انسان‌ها اصلا قرار نبوده در بهشت زندگی کنیم تا الان بخاطر نبودن در آنجا اعتراض کنیم. 3️⃣ هدف از آفرینش انسان این بوده که با زندگی روی زمین و پشت سر گذاشتن امتحانات بتواند به کمال برسد و سرانجام استحقاق رفتن به بهشت را پیدا کند و اینگونه اشرف مخلوقات شود. 4️⃣درباره اینکه اساساً حضرت آدم علیه السلام در بهشت موعود بوده و با گناه از آنجا اخراج شده است، فرداشب سخن می‌گوییم ان شاءالله. https://eitaa.com/Faryab110
8⃣5⃣📌 گناه حضرت آدم علیه السلام در بهشت چگونه قابل توجیه است؟ 👈 پاسخ 1⃣در قسمت قبل گفتیم که اصلا قرار نبوده حضرت آدم در بهشت بماند و چنین نبوده که گناه او، موجب محرومیت ما از بهشت شده باشد. 2⃣اینک می‌گوییم اصلا حضرت آدم علیه السلام در بهشت نبوده و مرتکب گناهی نشده است. 3⃣جنت در اصل به معنای باغ است. حضرت آدم علیه السلام در بهشت موعود نبود. چراکه اولا در بهشت امر و نهی وجود ندارد. ثانیاً بهشت، مقصد انسان‌ها پس از انجام طاعات است. ثالثا اخراج از بهشت بی‌معنا است. 4⃣ویژگی‌های این باغ در قرآن، با دنیوی بودن آن هم ناسازگار است؛ چراکه بر پایه آیات قرآن، در این باغ، هیچ‌گونه درد و رنجی و ... وجود ندارد، و این نکته با دنیوی بودن ناسازگار است. 5⃣ چنانکه علامه طباطبایی فرموده، این یک بهشت برزخی بوده که موقتی بودن و رنج نداشتن از ویژگی‌های آن است. 6⃣ حضرت آدم علیه السلام مرتکب گناه نشد. زیرا امر و نهی بر دو گونه است: الف. امر و نهی ای که در سعادت اخروی انسان تأثیرگذار است و موجب استحقاق ثواب یا عقاب می‌شود. ب. امر و نهی ای که در سعادت اخروی انسان تأثیرگذار نیست، و موجب به دست آوردن یا محرومیت از یک منفعت دنیوی می‌شود. 7⃣ گناه، مربوط به دسته اول از امر و نهی است نه دسته دوم. 8⃣ از آیات قرآن کریم، به خوبی استفاده می‌شود که نهی از خوردن از آن درخت، از دسته دوم است؛ چراکه پیامد آن نافرمانی را مساوی با محرومیت از برخی منفعت های مادی برمی‌شمارد. 8⃣بنابراین، نمی‌توان آن نافرمانی را گناه به شمار آورد، هرچند از کسی چون حضرت آدم علیه السلام انتظار می‌رفت که مراعات چنین نهی ای را نیز می‌کرد؛ به همین دلیل گفته میشود که کار او، ترک اولی بود. https://eitaa.com/Faryab110