eitaa logo
کلبه اندیشه و فرهنگ
587 دنبال‌کننده
341 عکس
1.1هزار ویدیو
192 فایل
تاملات و یادداشت های تحلیلی در حوزه فرهنگ، سیاست و حکمرانی @Kolbe_Andishe_Farhang ادمین @mohsenmohammadi63
مشاهده در ایتا
دانلود
💠مرگ بر درود بر چند شب پیش خانه‌ی خواهرم بودم؛ آبجی‌خدیجه. خانه‌شان در یکی از محله‌های قدیمی سعادت‌آباد است؛ هم هم‌سایه‌ی حزب‌اللهی دارند و هم هم‌سایه‌هایی با افکار و عقاید مخالف. القصه! نزدیکای ساعت بیست و یک، شعارهای پنجره‌ای شروع شد و آن‌قدر با شدت و حدت که ما اگر نمی‌خواستیم هم، باز شعارها را می‌شنیدیم. یک گروه شعارهایی از قبیل مرگ بر دیکتاتور می‌دادند و گروه دیگر شعارهایی نظیر مرگ بر منافق. دقایقی به همین منوال گذشت تا این‌که شعارها نامأنوس شد. «مرگ بر»ش را می‌فهمیدم ولی شق آخر شعار، خیلی مفهوم نبود. رفتم بالکن. خواهرم هم آمد. حالا دیگر شعارها را واضح می‌شنیدم: مرگ بر میعادی، مرگ بر حسن‌وند، مرگ بر علیمی، مرگ بر دهقانی. داشتم در ذهنم سبک‌سنگین می‌کردم که میعادی و حسن‌وند و علیمی و دهقانی، اگر از شمار مسئولین نظام هستند، پس چرا من تا به حال اسم‌شان را نشنیده‌ام و اگر از سران ضد انقلابند، پس چرا این‌قدر مهجور؛ که خواهرم به دادم رسید: «در این محله هم‌سایه‌ها کم و بیش هم‌دیگر را می‌شناسند. از حادثه‌ی اوین به این طرف، شب‌ها گاهی علیه هم می‌دهند. اولین شبی که شعارها کشیده شد به نام خانوادگی هم‌سایه‌ها، اولش فکر کردم شاید دارند با هم می‌کنند اما هر چه بیش‌تر دقت کردم، فهمیدم نخیر! قضیه مثل این‌که خیلی هم است و هم‌سایه‌ها با بغض تمام دارند مرگ را نثار یک‌دیگر می‌کنند.» نه! برای عزیز ما هیچ چیز بدتر از این متصور نیست. گمانم این روزها دشمن فقط دنبال ایجاد شکاف بین مردم و نظام نیست؛ در صدد این هم هست که خود مردم را نیز به جان هم بیندازد. این اختلاف‌افکنی با شعار شروع می‌شود لیکن در شعار محدود نمی‌ماند. سر همین هم هست که تو می‌بینی در سلف فلان دانشگاه، کار کشیده شده به زد و خورد خود دانشجوها با هم. را می‌توان درک کرد که چرا مدام در تنور انواع و اقسام دوقطبی‌ها می‌دمد. ملت وقتی دو تکه شود و حاکمیت وقتی به واسطه‌ی ندانم‌کاری رسانه‌هایش؛ صدا و سیمایش، خبرگزاری‌هایش، روزنامه‌هایش فقط طرف یک تکه از ملت را بگیرد، خب این دشمن را وسوسه می‌کند به تحریم بیش‌تر، به تهدید بیش‌تر و به تحرکات شوم تروریستی بیش‌تر. همیشه که قطعا نه؛ اما برخی از مواقع تو اتفاقا باید را بگیری. همه اگر فقط دنبال سبز کردن حرف خودمان باشیم، قبل از میعادی و حسن‌وند و علیمی و دهقانی، فی‌الواقع علیه همه‌ی ایران و همه‌ی ایرانی‌ها شعار مرگ سر داده‌ایم. برای این خاک، خون‌ها ریخته شده. بیاییم و قرارمان را عوض مرگ، بر زندگی بگذاریم... ✍حسین قدیانی @Kolbe_Andishe_Farhang
13.25M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠به اسم زندگی! 🎥علی علیزاده 🔹همدستان داعش به اسم زندگی آمدند و فقط مرگ، مرگ و مرگ برای ما آوردند. اما در مقابل جنبش تبهکاران راه حل فقط است. زندگی را از سر بگیرید. @Kolbe_Andishe_Farhang
💠 جریان حزب اللهی و مسئله کارآمدی 🔹 این روزها این جمله را از فعالین نزدیک به جریان حزب الهی و انقلابی پیرامون دولت بعدی می شنویم که "دولت بعدی باید ادامه دهنده راه شهید رئیسی باشد" و وقتی از آنها می پرسم کدام یک از وعده های آن مرحوم طی سه سال ریاست ایشان به عملی شدن حتی نزدیک هم شده، می مانند دقيق چه بگویند. می گویم وعده ایشان در مورد بورس محقق شد؟ وعده در مورد کنترل توام چطور؟ تورم سال 1402، رکورد هشتاد ساله را چرا شکست؟ حل سریع و انقلابی بازار خودرو چطور؟ مگر سه سال دقیق ملت برای واردات خودرو سرکار گذاشته نشده اند؟ قیمت پراید سال 1400، چند بوده الان چند است؟ بازار مسکن و وعده ساخت سالانه یک میلیون به کجا رسید؟ افزایش 3 برابری قیمت مسکن طی سه سال حاصل چیست؟ در طلا و ارز قیمت ها چند صد درصد رشد داشته؟ خودکفایی کاغذ چه شد؟ انقلاب در نشر به کجا رسید؟ گشت ارشاد مدیران به کجا رسید؟ مخالفت با فیلترینگ چرا جایش را به فیلترینگ سفت و سخت داد؟ مخالفت با صیانت چه شد که موافق با آن اجرا شد؟ وووو در پاسخ به این سوال یا طفره می روند یا از اوهام سخن می گویند و همچنان حسن روحانی را تف و لعنت می کنند. 🔹 اما واقعیت این است که برای جریان حزب الهی کارآمدی مسئله یا اولویت نیست. برای آنها در وهله اول، دست گرفتن قدرت توسط خودی ها مهم است. برای همین تا دولت را سال 1400 در دست گرفتند، جوانان مومن انقلابی و طیف کیف کش ها را گذاشتند در مناصب بالای مملکت تا همه گلوگاه ها را اشغال کرده باشند. مهم این است کسی رئیس جمهور باشد که مجری سیاست های نظام باشد نه خادم ملت. آنچه نظام می خواهد را کند نه لزوما آنچه ملت می خواهند. برای این رفقا، همین که رئیس جمهور ولایتمدار باشد، خود را سرباز رهبری بداند، غرب ستیز و شرق لذیذ باشد، به هر مناسبتی برای استکبار جهانی خط و نشان بکشد، از حذف دلار سخن بگوید، از رسیدن به قله ها امید بسازد، مخالف فسق و فجور و بی حجابی باشد، حامی گشت ارشاد باشد، پراید و پارس سوار شود، گاهی بین مردم برود، لباس و کفشش خاکی شود، یا روی خرمن با کشاورزان عکس بیندازد، با روستایی ها دوغ بخورد، از جبهه مقاومت تقدیر کند و... کفایت است، اینکه چقدر کیفیت را بهبود بخشد، مسئله اصلی نیست. اینها فرعیات است. شاید ملت بدشان نیاید رئیس جمهور سوار بنز شود اما کاری کند که آنها هم بتوانند یک ماشین ساده را بی دغدغه تهیه کنند و اینقدر توسط مافیایی خودرو تحقیر نشود. شاید ملت حتی راضی باشند که رئیس جمهور در یک خانه خوب در شمال شهر زندگی کند اما چنان مدیریت کند که مردم برای خرید خانه نیاز به یک قرن پس انداز نداشته باشند. رئیس جمهور خوراک خوب بخورد، به شرطی که ملتش سوءتغذیه نداشته باشند و سال به سال گوشت و مرغ و پروتئین سفره شان آب نرود. اصلا رئیس جمهور سالی چند بار برود سفر تفریحی خوب، اما ملت هم بتوانند بی هراس یکی دوبار در سال سفر بروند. 🔹به قول دوستی، سیاست در ایران استادیومی است. تیم استقلال سال ها است برای حامیانش ارزش افزوده نداشته و قهرمان نشده، اما همچنان طرفدران سفت و سخت و متعصبی دارد. حزب الهی ها هم چنین اند. ✍سلمان کدیور @Kolbe_Andishe_Farhan
💠 دلواپسی ها فردا عاقبت انتخابات تمام می شود و پس فردا، مشخص می شود رئیس جمهور کیست و کشور بین 4 الی 8 سال در کنترل کدام جریان خواهد بود. اما هر کدام از این دو نامزد که به قدرت برسد، من برای کشور نگرانی هایی دارم. 🔹اول نگرانی عمومی ام از فردا برای درصد است که اگر چندان تکانی نخورد ما با یک جامعه دوساحتی مانند مصر روبرو باشیم. جامعه ای که خوشبینانه به دو قسمت 50 - 50 تبدیل شده (بدبینانه 30 - 70 است) و میانشان بجای وفاق و وحدت، کینه و خشم جای بگیرد. که در این مورد بیشتر خواهم نوشت. 🔹در باب دکتر پزشکیان باید گفت پزشکیان پدیده این انتخابات بود و کسی حداقل در ش. نگهبان تصور این اقبال عمومی از ایشان را نداشت. بنظرم اگر ایشان رد صلاحیت می شد، ما با یک انتخابات حداکثر 30 درصدی مواجه بودیم. وجه قوت ایشان بنظرم دادن شعارهای است که نوید برگشت می دهد. و از حیث توانسته قسمت قابل توجهی از سبد رای سنتی اصولگرایان را به خودش اختصاص دهد. او می تواند تا حدی شکاف میان دولت - ملت را التیام دهد و جو روانی مشوش جامعه را کمی التیام دهد. از سوی دیگر ایشان با شخص رهبری دارای رابطه حسنه است که می تواند ترمیم کننده شکاف میان احزاب با رهبری باشد. اما نگرانی هایم: 1- روی کار آوردن تیمی که در دهه 90 مردم از آنها خاطره خوبی ندارند. که البته با وجود مجلس انقلابی بعید است به این طیف رای اعتماد دهد. 2- تکیه بیش از حد بر خارج از کشور و غافل شدن از توان داخلی 3-شیوع اصطکاک با نهادهای انتصابی و انقلابی که قدرت نهادهای بسیاری را در اختیار دارند و می توانند برای دولت منتخب دست انداز درست کنند. 4- توان مدیریت کشور در حالت ابقا و تشدید تحریم ها با فعال شدن مکانیسم ماشه. آقای پزشکیان باید دارای برنامه ای منسجم در رویارویی با جهان باشد. 🔹 در باب سعید جلیلی ایشان و حلقه اطرافیانش را می توان جزو اصلی ترین اجزا هسته سخت نظام دانست. شخصیتی که در این انتخابات با شعار ادامه راه دولت مرحوم رئیسی، رسما خود را نماینده وضعیت موجود و حرکت نظام با دست فرمان کنونی قلمداد کرد. ایشان از سال 92 در اندیشه تصاحب پاستور بوده و برای این کار بیش از یک دهه مطالعه و تحقیق کرده است که جای تحسین دارد. در سیاست منطقه ای حضور جلیلی سبب تقویت بیشتر جبهه مقاومت و هماهنگی های منطقه ای خواهد شد. تیم ها و کارگروه های ایشان پیرامون شیر مرغ تا جان آدمیزاد برای ایشان طرح و برنامه تدوین کرده اند که بنظرم ایشان را با مواجه کرده. این تیم با روی کار آمدن دولت آقای رئیسی، غالبا جذب دولت شدند و بنظرم نفوذ آقای جلیلی از وزرا و معاونان کمتر نبود. اما نگرانی هایم 1- ادامه مسیر دولت شهید رئیسی. کاهش مشارکت مردم از 48 درصد در 1400 به 40 درصد در 1403 نشان دهنده عدم موفقیت ایشان در احیای اعتماد به نظام بود. بخصوص که آقای جلیلی هیچ نقدی به روند سه ساله گذشته نداشته که نگران کننده است. 2-ادامه نزاع دولت - ملت با استمرار طرح( های ایدولوژیک. 3-کم شدن امید و زندگی در میان مردم و استمرار سیر صعودی انباشت خشم و نفرت عمومی و جدایی بیشتر عامه مردم از نظام و انقلاب. تداوم فیلترینگ و نزاع با زنان. 4- عدم هماهنگی با سایر دستگاه ها و ایجاد اختلاف میان حامیان نظام (بحران میان اصولگرایان معتدل و اصولگرایان رادیکال) . بخاطر روحیه مرکز گرا و سخت تعامل آقای جلیلی. 5-عدم گشایش در سیاست خارجی، تقویت جو ضد ایران در فضای بین الملل و تقویت اپوزیسیون 6-روی کار آمدن تیمی با علقه های ایدولوژیک، تقویت حلقه بسته مدیران و حکمرانان و ادامه مدیریت محفلی نظام 7- ایجاد حاکمیت یکدست که مستعد خود رایی و فشار بر کنشگران و منتقدان است. 8-تبدیل کشور به آزمایشگاه طرح های غیرقابل اجرا ✍سلمان کدیور @Kolbe_Andishe_Farhang