eitaa logo
کلبه اندیشه و فرهنگ
587 دنبال‌کننده
341 عکس
1.1هزار ویدیو
192 فایل
تاملات و یادداشت های تحلیلی در حوزه فرهنگ، سیاست و حکمرانی @Kolbe_Andishe_Farhang ادمین @mohsenmohammadi63
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از روشنگری
🔴 اشاره رهبر انقلاب به ویدیوی آخر ❌ "ملتفت نیستند اما در چارچوب نقشه حرف می زنند" 🆘 @Roshangari_ir
💠۹پیام ۹دی 1⃣حوادث محرم 88، روشن‌ترین حجت مردم برای خلق حماسه 88 بود. در پرتو عاشورا پیروز شد و در پرتو عاشورا حفظ می شود. 2⃣جریان غربگرا بر خلاف ژستی که می گیرد، در عمل نشان داده است که دارای چه خصایلی است: تعصب، میل به خشونت و آشوب، جهالت نسبت به واقعیت های بومی، توسل به ابزارهای پشت پرده سیاسی، منفعت طلبی اقتصادی، درجه بندی کردن مردم بر اساس نخبه گرایی، و نگاه غیرملی و... . همان گونه که اولین روشنفکران غربگرای ایران، حکومت رضاخانی را تئوریزه کرده و به عنوان مشاوران یا وزرای او مشغول به کار شدند، بقایای جریان روشنفکری غربزده نیز همچنان زیر نقاب آزادیخواهی خود، به تامین در راستای منافع متعهد است. 3⃣ و مکمّل و نگاهبان یکدیگرند، نه در مقابل هم. ضدانقلاب گاهی با توسل به شعار دموکراسی می خواهد ریشه دین را بزند و گاهی با ظواهر موجه و مقدس، قصد وتو کردن آرای اکثریت را دارد. و مشکل اصلی ضد انقلاب همین دو چیز است: مردمی است که دین شان را می خواهند و رهبری دینی که پاسدار آرای عمومی است و به فشارها و لابی های منفعت‌طلب باج نمی دهد. 4⃣ و نیز مکمل یکدیگرند. بر خلاف تصور مشهور که «هر که بداند، به اطاعت نیاز ندارد!»، در مسیر حق، هر که راه را بهتر بشناسد بیشتر با امت و امام هم آهنگ می شود. و هر که نداند و نشناسد یا تابع منافع و احساسات و ... باشد، تکرو تر خواهد بود. 5⃣از میان چهار عنصر ، ، و ، این رهبری و مردمند که ظرفیت دویدن پا به پای یکدیگر را دارند و دو عنصر دیگر اگر نتوانند ظرفیت های خود را بالا ببرند، دچار رخوت و از کار افتادگی می شوند. 6⃣انقلابی را که مردم شکل دادند و پیروز کردند، خود مردم می توانند حفظ کنند. واگذار کردن همه امور به مسئولان و نخبگان، و در نظر نگرفتن راز و رمز در بدنه مردمی، انقلاب را تهدید خواهد کرد. 7⃣یک زنده و یک ملت رو به رشد هیچ وقت از آسیب ها و آزمون های غربال کننده مصون نیست. بنابراین لازمه حیات، حفظ خلوص معنوی و آمادگی جهادی است، نه روزمرگی فکری و رفاه طلبی مادی. در ، ممکن است کسانی ریزش کنند که در صدها جنگ سخت پرچمدار و مرد میدان بوده اند. 8⃣هرچند سختکوشی عظیمی در ضربه زدن به ایران انقلابی از هر طریق ممکن دارد، اما همچنان از پی بردن به پیچیدگی های اجتماعی ایران عاجز است. ابعاد عمیق اعتقادات مردمی که حاضرند خود را فدایی دین و انقلاب خویش کنند، در آنان قابل احصا و تحلیل دقیق نیست. 9⃣و دست آخر این که: جامعه، فقط آن چیزی نیست که در رسانه ها منعکس می شود. و فقط نیست! ✍محمدجواد میری t.me/Kolbe_Andishe_Farhang eitaa.com/Kolbe_Andishe_Farhang sapp.ir/Kolbe_Andishe_Farhang
💠عدول از ارزش های اصیل به بهانه وجود دشمن؟! 🔹چقدر اجازه داریم از ارزش‌های اصیل دینی مثل عدالت، آزادی، مشورت با مردم و... به بهانه وجود دشمن و دشمنی کنیم و اصلا آیا اجازه داریم یا نه و اگر اجازه داریم حدود و ثغورش چقدر است؟ تا کجا مجازیم نظم مولکولی و هندسی ارزش‌های دینی را به علت دشمنی دشمن تغییر بدهیم؟ ما تا چه حد مجازیم به خاطر وجود دشمن از ارزش‌هامان تنزّل کنیم؟ بعنوان مثال حفظ شخصیت‌ها و سرمایه‌های اجتماعی نظام دینی یک ارزش است و از آن طرف ارتباط مستقیم و رو در روی حاکم با مردم هم یک ارزش است. تا کجا می‌شود بخاطر حفظ شخصیّت‌ها، حاکمان را از مواجهه مستقیم با مردم منع کرد؟ 🔹در عهدنامه مالک اشتر امیرالمومنین علیه‌السلام می‌فرماید: فَلا تُطَوِّلَنَّ احْتِجابَک عَنْ رَعِیتِک (نباید آمد و شدت با مردمت کم بشود که نه بتوانی از کف جامعه مشکلات را بفهمی و نه مردم بتوانند مستقیم و بی‌پرده مشکلاتشان را با تو در میان بگذارند) فَاِنَّ احْتِجابَ الْوُلاةِ عَنِ الرِّعِیةِ شُعْبَةٌ مِنَ الضّیقِ، وَ قِلَّةُ عِلْم بِالاْمُورِ (چراکه احتجاب حاکمان از مردم، باعث تنگی و در امور مردم می‌شود و سینه مردم را تنگ می‌کند و علمت در کارها کم می‌شود) وَ الاْحْتِجابُ مِنْهُمْ یقْطَعُ عَنْهُمْ عِلْمَ مَا احْتَجَبُوا دُونَهُ (احتجاب باعث می‌شود اموری که مردم در مترو و اتوبوس و تاکسی می‌گویند به گوشت نرسد. فقط چند تا عدد و رقمی که زیر دستانت به تو می‌دهند را می‌فهمی و از حرف مردم در کف جامعه بی‌خبر می‌مانی) فَیصْغُرُ عِنْدَهُمُ الْکبیرُ وَ یعْظُمُ الصَّغیرُ، وَ یقْبُحُ الْحَسَنُ، وَ یحْسُنُ الْقَبیح ُ (بین والی و مردم سوء تفاهم شکل می‌گیرد. چیزی که برای مردم خیلی مطلب مهمی هست، از نظر والی کم اهمیت می‌شود و چیزی که برای مردم خیلی مطلب مهم و دغدغه اصلی نیست برای والی پراهمیت می‌شود؛ مثل پدر و فرزندی که همدیگر را نبینند.) 🔹 امر پسندیده‌ای نیست و به فتوای بعضی حرام است. از طرفی حاکم اگر بین مردم باشد، خب دشمن در بین مردم می‌تواند نفوذ کند و جان والی در خطر است. در بین این دو راهی چه باید کرد؟ مثلا در سیره پیامبر(ص) مواردی بوده است که حضرت رسول(ص) محافظ داشت؛ در دوره‌ای یک نفر در احد سه نفر محافظ داشت و محافظ داشتن منجر به احتجاب می‌شود ناخودآگاه. 🔹 امام علیه‌السلام وقتی به خلافت رسید که سه خلیفه قبل از او ترور شده بودند و خود حضرت هم تهدید به شده بود. معاویه جاسوس فرستاده بود در بصره و کوفه برای ترور حضرت. اشراف کوفه برای خیانت و ایجاد بلوا در کوفه از طرف معاویه اجیر شده بودند. حضرت چه باید می‌کرد؟ می‌توانست مثل خیلی از حاکم‌ها، محافظ و حجاب بین خودش و مردم درست کند و برای حفظ جان امام که کار لازم و واجبی هم هست، از مردم دوری کند؛ اما امام این کار را نکردند و دست به ابتکار جالبی زدند. حضرت زیر لباسشان، می‌پوشیدند. ایشان با این ابتکار هم اصول حفاظتی را رعایت کرد و هم بین ماند. حضرت علی(ع) اولین کسی است که خانه کوچکی درست کرده بود که کسی که حاجتی داشت نامه می‌نوشت و خود حضرت می‌خواند و حاجتش را برآورده می‌کرد. 🔹 با این ابتکارات، حضرات به ما یاد دادند به بهانه و دشمنی نباید از همه ارزش‌های دینی (مثلا در پرده نبودن از مردم) دست کشید؛ چون اسلام را از کفر، فقط وجود پیغمبر(ص) متفاوت نکرده است؛ بلکه این ارزش‌های دینی است که اسلام و نظام اسلامی را از کفر و نظام طاغوتی متمایز می‌کند و اگر به بهانه دشمن و دشمنی در نظام دینی از ارزش‌هایمان عدول کنیم، در حقیقت دشمن به خواست خودش رسیده است و نظام دینی ما را از ما گرفته است. ✍حجت الاسلام قنبریان @Kolbe_Andishe_Farhang
💠مرگ بر درود بر چند شب پیش خانه‌ی خواهرم بودم؛ آبجی‌خدیجه. خانه‌شان در یکی از محله‌های قدیمی سعادت‌آباد است؛ هم هم‌سایه‌ی حزب‌اللهی دارند و هم هم‌سایه‌هایی با افکار و عقاید مخالف. القصه! نزدیکای ساعت بیست و یک، شعارهای پنجره‌ای شروع شد و آن‌قدر با شدت و حدت که ما اگر نمی‌خواستیم هم، باز شعارها را می‌شنیدیم. یک گروه شعارهایی از قبیل مرگ بر دیکتاتور می‌دادند و گروه دیگر شعارهایی نظیر مرگ بر منافق. دقایقی به همین منوال گذشت تا این‌که شعارها نامأنوس شد. «مرگ بر»ش را می‌فهمیدم ولی شق آخر شعار، خیلی مفهوم نبود. رفتم بالکن. خواهرم هم آمد. حالا دیگر شعارها را واضح می‌شنیدم: مرگ بر میعادی، مرگ بر حسن‌وند، مرگ بر علیمی، مرگ بر دهقانی. داشتم در ذهنم سبک‌سنگین می‌کردم که میعادی و حسن‌وند و علیمی و دهقانی، اگر از شمار مسئولین نظام هستند، پس چرا من تا به حال اسم‌شان را نشنیده‌ام و اگر از سران ضد انقلابند، پس چرا این‌قدر مهجور؛ که خواهرم به دادم رسید: «در این محله هم‌سایه‌ها کم و بیش هم‌دیگر را می‌شناسند. از حادثه‌ی اوین به این طرف، شب‌ها گاهی علیه هم می‌دهند. اولین شبی که شعارها کشیده شد به نام خانوادگی هم‌سایه‌ها، اولش فکر کردم شاید دارند با هم می‌کنند اما هر چه بیش‌تر دقت کردم، فهمیدم نخیر! قضیه مثل این‌که خیلی هم است و هم‌سایه‌ها با بغض تمام دارند مرگ را نثار یک‌دیگر می‌کنند.» نه! برای عزیز ما هیچ چیز بدتر از این متصور نیست. گمانم این روزها دشمن فقط دنبال ایجاد شکاف بین مردم و نظام نیست؛ در صدد این هم هست که خود مردم را نیز به جان هم بیندازد. این اختلاف‌افکنی با شعار شروع می‌شود لیکن در شعار محدود نمی‌ماند. سر همین هم هست که تو می‌بینی در سلف فلان دانشگاه، کار کشیده شده به زد و خورد خود دانشجوها با هم. را می‌توان درک کرد که چرا مدام در تنور انواع و اقسام دوقطبی‌ها می‌دمد. ملت وقتی دو تکه شود و حاکمیت وقتی به واسطه‌ی ندانم‌کاری رسانه‌هایش؛ صدا و سیمایش، خبرگزاری‌هایش، روزنامه‌هایش فقط طرف یک تکه از ملت را بگیرد، خب این دشمن را وسوسه می‌کند به تحریم بیش‌تر، به تهدید بیش‌تر و به تحرکات شوم تروریستی بیش‌تر. همیشه که قطعا نه؛ اما برخی از مواقع تو اتفاقا باید را بگیری. همه اگر فقط دنبال سبز کردن حرف خودمان باشیم، قبل از میعادی و حسن‌وند و علیمی و دهقانی، فی‌الواقع علیه همه‌ی ایران و همه‌ی ایرانی‌ها شعار مرگ سر داده‌ایم. برای این خاک، خون‌ها ریخته شده. بیاییم و قرارمان را عوض مرگ، بر زندگی بگذاریم... ✍حسین قدیانی @Kolbe_Andishe_Farhang