#امام_حسین_علیه_السلام_و_غیبت_ولیّ_ عصر(عج) ❇️از زمان امام حسین(ع) تا دوران غیبت کبرا و ظهور، زمان زیادی است؛ ولی از بیانات ایشان مشخص می شود که از همان ابتدا با توجه به این هدف و چشم اندازی که برای آینده بشریت در نظر داشت، گام برداشت و تمامی اقدامات خود را با این رسالت عظیم هماهنگ می فرمود. 🔶امام حسین(ع) در بیانات خود، اذهان جامعه را برای طولانی شدن غیبت امام مهدی(عج) آماده کرده و از آزمایش خطیر الهی در این دوران سخن می گوید: ✅لصاحب هذا الامر - یعنی المهدی(عج) - غیبتان؛ احداهما تطول حتی یقول بعضهم: مات و بعضهم: قتل و بعضهم: ذهب، و لا یطلع علی موضعه احد من ولی و لا غیره، الا المولی الذی امره؛ 📚(صدوق، بی تا: 1/317 ) 🔶برای صاحب امر، دو غیبت است؛ یکی از آن دو چنان طولانی شود که گروهی از آنان بگویند: مرده است. و جمعی بگویند: کشته شده است. و جمعی بگویند: او رفته است. و هیچ کس از جایگاه او اطلاعی نخواهد داشت، جز رهبری که به او امر کرده است. 🆔https://eitaa.com/mahdilomam

🔶نامه به بزرگان بصره ❇️برای توسعه انقلاب و ابلاغ پیام قیام، حضرت نامه ای به «بزرگان بصره» مانند: مالک بن مسمع بکری، احنف بن قیس، منذر بن جارود عبدی، مسعود بن عمرو، قیس بن هیثم، عمروبن عبیداللّه بن معمّر، نوشت و بوسیله «سلیمان بن زرین» ارسال نمود: ❇️«امّا بَعْدُ فَاِنّ اللّه اصطفی مُحَمَّداً صلی الله علیه و آله عَلی خَلْقِهِ وَ اکْرَمَهُ بِنُبُوَّتِهِ، وَ اخْتارَهُ لِرِسالَتِهِ ثُمَّ قَبَضَهُ اللّه اِلَیْهِ وَ قَدْ نَصَحَ لِعِبادِهِ وَ بَلَّغَ ما اُرْسِلَ بِهِ صلی الله علیه و آله وَ کُنّا اَهْلَهُ وَ اَوْلِیائَهُ وَ اَوْصِیائَهُ وَ وَرَثَتَهُ وَ اَحَقَّ النّاسِ بِمَقامِهِ فِی النّاسِ، فاسْتَأْثَرَ عَلَیْنا قَومُنا بِذلکَ فَرَضینا وَ کَرِهْنا الْفُرقَةَ وَ اَحْبَبْنا لَکُمُ الْعافِیَةَ وَ نَحْنُ نَعْلَمُ اِنّا اَحَقُّ بِذلِکَ الْحَقِّ المُسْتَحَقِّ عَلَیْنا مِمَّنْ تَوَلّاهُ؛ 🔶پس از ستایش پروردگار، همانا خداوند محمد صلی الله علیه و آله را برای [هدایت] مردم برگزید و با نبوّتش او را گرامی داشت و برای رسالتش او را انتخاب کرد، سپس او را به سوی خود برد، در حالی که بندگان خدا را نصیحت کرد و آنچه بر او ارسال شده بود [به مردم] رساند، و ما از خانواده و دوستان او و جانشینان او و وارثان او وسزاوارترین مردم به جانشینی او در [بین] مردم بودیم. پس قوم ما در خلافت بر ما پیشی گرفتند [و آن را غصب نمودند] پس راضی شدیم و تفرقه را خوش نداشتیم و برای شما سلامت را دوست داشتیم. در حالی که می دانیم ما [اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله ] از دیگران که متولی شدند، به این حق (خلافت) سزاوارتریم». ❇️«وَ قَدْ بَعَثْتُ اِلَیْکُمْ رَسُولی بِهذَا الْکِتابِ، وَ اَنَا اَدْعُوْکُمْ اِلی کِتاب اللّه ِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ صلی الله علیه و آله ، فَاِنَّ السُّنَّةَ قَدْ اُمیْتَتْ وَ اِنَّ البِدْعَةَ قَدْ اُحْیِیَتْ وَ اِنْ تَسْمَعُوا قَوْلی وَ تُطیعُوا اَمْری اَهْدِکُمْ سَبیلَ الرَّشادِ وَ السَّلامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَةُ اللّه ؛ 🔶اکنون قاصدم را با این نامه به سوی شما فرستادم و من شما را به کتاب خدا و سنّت پیامبر صلی الله علیه و آله می خوانم. پس به راستی سنّت [پیامبر] مرده و بدعتها زنده شده است. پس اگر سخنان مرا بپذیرید واز امرم اطاعت کنید، شما را به راهی که رشد [و اصلاح شما در آن[ است هدایت می کنم. سلام و رحمت خدا بر شما باد». ⏺⏺نکات مهمّ نامه 1. پیامبر، رسالت خویش را به خوبی و کامل انجام داد. 2. وارثان اصلی خلافت رسول خدا صلی الله علیه و آله ما اهل بیت هستیم، ولی عدّه ای این خلافت را غصب کردند. 3. اثر غصب خلافت، از بین رفتن سنّت و زنده شدن بدعتها بود. 4. دعوت از مردم بصره، برای همراهی حضرت در قیامی است که در پیش دارد 🆔https://eitaa.com/gelayeri_babolkenari

تلفظ صحیح نام خانوادگی برادران گلایری https://eitaa.com/MohammadGelayeri

#اثر_پیروی_از_اهل_بیت انسان تمام تلاش خویش را می کند تا با عزت و آبرو زندگی کند و نزدمردم دارای ارزش و اعتبار باشد اما گاهی راه به بیراهه می رود زیرا عزت و آبرو و مقام ارجمند آن است که خداوند به انسان عطا کند و انسان نزد خداوند که مالک و صاحب اختیار اوست ارزش پیدا کند از منظر دینی تنها و تنها در پیروی از اهل بیت عصمت و طهارت ممکن است انسان بدین مقام دست یابد  لذا در زیارت عاشورا می فرماید ۱-اگر آبرو می خواهید به سراغ اهل بیت بروید: « اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي عِنْدَكَ وَجِيهاً بِالْحُسَينِ عَلَيهِ‌السَّلام» خدایا بحق امام حسین علیه السلام مرا نزد خودت آبرو مند گردان ۲-اگر کرامت و شرافت می‌خواهید در پرتو شناخت اهل بیت است. «فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَكْرَمَنِی بِمَعْرِفَتِكُمْ وَ مَعْرِفَةِ أَوْلِیائِكُمْ » از خداوند می خواهم با شناختی که از شما اهل بیت علیهم السلام و اولیا خدا پیدا می کنم مرا والامقام و ارجمند گرداند ۳- و اگر قرب به خداوند می خواهید در پرتو اهل بیت است .« وَ أَتَقَرَّبُ إِلَی اللَّهِ ثُمَّ إِلَیْکُمْ بِمُوَالَاتِکُمْ به خدا و به شما با محبت و پیروی ازشما نزدیک می شوم بنابراین آنان که به سراغ خداوند نروند و یا نخواهند از مسیر اهل بیت به خدا برسند در جای دیگر بدنبال آبرو و کرامت هستند پیدا نخواهند کرد قُلْ مَن کَانَ فِی الضَّلَالَةِ فَلْیَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَنُ مَدًّا ۚ حَتَّی إِذَا رَأَوْا مَا یُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَّکَانًا وَأَضْعَفُ جُندًا (مریم:۷۵) بگو: «آنها که در گمراهی بوده اند، باید خداوند به آنها مهلت دهد تا زمانی که وعده الهی را با چشم خود ببینند: یا مجازات (این دنیا)، یا (عذاب) قیامت را! (و به زودی) خواهند دانست چه کسی جایگاهش بدتر، و لشکرش ناتوانتر است! @jorenab

💠 امام حسین علیه السلام فرمودند: 💎 مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اَللَّهُ عَنْهُ كُرَبَ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ مَنْ أَحْسَنَ أَحْسَنَ اَللَّهُ إِلَيْهِ وَ اَللّٰهُ يُحِبُّ اَلْمُحْسِنِينَ. 💧هر کسی غمى را از مؤمنى رفع کند، حق تعالى غم دنيا و آخرت او را بفرح و سرور مبدل گرداند، و هر كه احسان كند از خداى تعالى احسان يابد. 📚 کشف الغمة في معرفة الأئمة ج ۲، ص ۲۹ #لَبَّیْکَ_یَا_حُسَیْنُ_عَلَیْهِ_السَّلَامُ @howzeh_babol🇮🇷حوزه علمیه بابل🇮🇷

باسمه تعالی پاسخ قاطع و کوبنده امام سجاد علیه السلام به تهدید ابن زیاد در دالاماره کوفه ابن زیاد در دار الاماره کوفه رو به امام سجاد ع کرد و پرسید: «تو کیستى؟» حضرت پاسخ داد: «من على بن الحسین هستم». ابن زیاد گفت: مگر على بن الحسین را خداوند در کربلا نکشت؟ امام(علیه السلام) فرمود: من برادرى به نام على بن الحسین(علی اکبر) داشتم که مردم او را به قتل رساندند. ابن زیاد گفت: نه، او را خدا کشت! امام چهارم با استفاده از آیه ۴۲ سوره زمر فرمود: «أللهُ یَتَوَفَّى الاَْنْفُسَ حِینَ مَوْتِهَا»؛ یعنی خداوند جانها را به هنگام مرگشان مى گیرد. ابن زیاد که از این جواب امام خشمگین شده بود، گفت: تو با جرأت و جسارت پاسخ مرا مى دهى؟! هنوز در تو، توانایى پاسخگویى به من وجود دارد؟ او را ببرید و گردن بزنید!! زینب کبرى علیها السلام چون چنین دید، امام زین العابدین علیه السلام را در آغوش گرفت و خطاب به ابن زیاد فرمود: بس است؛ هر چه خواستى از خون ما بر زمین ریختى. سپس افزود: «وَاللهِ لا اُفارِقُهُ، فَإِنْ قَتَلْتَهُ فَاقْتُلْنی مَعَهُ»؛ یعنی به خدا سوگند! از او جدا نخواهم شد، اگر مى خواهى او را بکشى، مرا نیز همراه او به قتل برسان. ابن زیاد به زینب و امام سجاد علیهما السلام نگاهى انداخت و گفت: «عَجَباً لِلرَّحِمِ»؛ یعنی شگفتا از این مهر خویشاوندى! سپس افزود: به خدا سوگند! گمان مى کنم این زن دوست دارد با برادرزاده اش کشته شود. از او (على بن الحسین) درگذرید که گمان مى کنم همین بیمارى براى درد و رنجش کافى است. سید بن طاووس در کتابش پس از نقل ماجراى فوق مى افزاید: امام سجادعلیه السلام رو به عمه اش کرد و فرمود: «عمه جان! تو آرام باش تا من با وى سخن بگویم». آنگاه رو به ابن زیاد کرد و فرمود: «أَبِالْقَتْلِ تُهَدِّدُنی یَابْنَ زِیاد، أَما عَلِمْتَ أَنَّ الْقَتْلَ لَنا عادَهٌ وَ کَرامَتَنَا الشَّهادَهُ»؛ یعنی اى پسر زیاد! آیا مرا به قتل تهدید مى کنى؟ مگر نمى دانى که کشته شدن در راه خدا، عادت ما و شهادت، مایه کرامت و افتخار ماست؟. پس از این گفتگوها ابن زیاد که کاملا شکست خورده بود، دستور داد على بن الحسین و همراهانش را درخانه اى کنار مسجد اسکان دهند. نیکزاد

پیام رهبر انقلاب در پی جسارت به ساحت قرآن مجید در سوئد: اشد مجازات برای عامل جسارت به ساحت قرآن مجید مورد اتفاق همه علمای اسلام است حضرت آیت‌الله‌ خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی جسارت به ساحت مقدس قرآن مجید در سوئد را حادثه‌ای تلخ و توطئه‌آمیز و خطر آفرین خواندند و تاکید کردند: اشد مجازات برای عامل این جنایت مورد اتفاق همه علمای اسلام است، دولت سوئد باید عامل جنایت را به دستگاه‌های قضایی کشورهای اسلامی تحویل دهد. متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به این شرح است: بسم الله الرحمن الرحیم جسارت به ساحت مقدس قرآن مجید در سوئد، حادثه‌ای تلخ و توطئه‌آمیز و خطرآفرین است. اشد مجازات برای عامل این جنایت مورد اتفاق همه علمای اسلام است، دولت سوئد نیز باید بداند که با پشتیبانی از جنایتکار، در برابر دنیای اسلام آرایش جنگی گرفته و نفرت و دشمنی عموم ملت‌های مسلمان و بسیاری از دولت‌های آنان را به سوی خود جلب کرده است. وظیفه آن دولت آن است که عامل جنایت را به دستگاه‌های قضایی کشورهای اسلامی تحویل دهد. توطئه‌گران پشت صحنه نیز بدانند که حرمت و شوکت قرآن کریم روز به روز افزونتر و انوار هدایت آن درخشان‌تر خواهد شد، امثال این توطئه و عاملان آن، حقیرتر از آنند که بتوانند جلوگیر این درخشش روزافزون باشند. والله غالبٌ علی اَمرِه سیدعلی خامنه‌ای ۳۱ تیرماه ۱۴۰۲

پیام تسلیت رهبر انقلاب در پی درگذشت حجت‌الاسلام‌والمسلمین شیخ حسن صانعی حضرت آیت‌الله‌ خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی با تسلیت در گذشت حجةالاسلام‌المسلمین آقای حاج شیخ حسن صانعی، آن مرحوم را ثابت قدم و از قدیمی‌ترین اصحاب امام بزرگوار خواندند و از خردمندی و خیرخواهی بعنوان دو خصوصیت بارز آن شخصیت بی‌تظاهر نام بردند. متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به این شرح است. بسم الله الرحمن الرحیم درگذشت جناب حجةالاسلام‌المسلمین آقای حاج شیخ حسن صانعی رحمة‌الله‌علیه را به خاندان مکرم و دوستان و معاشران آن مرحوم و به کلیّه‌ی مرتبطین بیت حضرت امام رضوان‌الله‌علیه تسلیت عرض میکنم. این مرد وفادار و ثابت قدم از قدیمی‌ترین اصحاب امام بزرگوار و در شمار اولین یاران ایشان در آغاز نهضت و سپس جزو همراهان همیشگی آن بزرگمرد در همه‌ی فراز و نشیب‌های دوران مبارزات تا هنگام پیروزی و پس از آن تا غروب آن آفتاب تابان بود. اینجانب در طول رفاقت دیرین خود با وی، خردمندی و خیرخواهی را دو خصوصیت دیگر این شخصیت بی‌تظاهر و پرکار دانسته و شناخته‌ام. رحمت و مغفرت الهی شامل حال ایشان باد انشاءالله. سیدعلی خامنه‌ای ۳۱ تیرماه ۱۴۰۲

تبار شناسی قيام #امام_حسین علیه السلام شب پنجم ، مسجد #فیضیه_مازندران https://eitaa.com/MohammadGelayeri

▪️برگزاری مراسم عزای سید الشهداء آقامون امام حسین علیه السلام در شب پنجم محرم 🔹مسجد مدرسه علمیه فیضیه مازندران ۱۴٠۲/٠۴/۳۱ https://eitaa.com/joinchat/2783510530C91cb6efb2e

فضای حاکم بر ذهن شهداء #کربلا رزمندگان طبق رسم آن زمان هنگام مبارزه رجز خوانی می کردند یعنی اشعاری می سرودند که مشتمل بر معرفی خود ، ابراز شجاعت و تشجیع دیگر رزمندگان بود عمرو بن خالد صیداوی : 1ای نفس به به تو بشارت می دهم به راحتی و روزی از جانب خدای رحمان 2عمری از تو گذشت امروز است که پاداش احسان را می گیری 3 امن و امان تو با صبر بیشتر حاصل می شود ، این سخن من با شما اهل قبیله من یعنی ازد بن قحطان نیز می باشد إليك يا نفس من الرحمن * فأبشري بالروح و الريحان‏ اليوم تجزين على الاحسان * قد كان منك غابر الزمان‏ ما خط في اللوح لدى الديان * لا تجزعي فكل حي فان‏ و الصبر أحظى لك بالأمان * يا معشر الأزد بني قحطان‏ پسر او بعد از شهادت پدر به میدان رفت و رجز خواند: 1ای بنی قحطان اگر می خوهید تحت رضای خدای رحمن در آئید بر مرگ صبور باشید 2 خدایی که عظمت ، عزت و برهان با او است و دارای علو ، انعام و احسان است 3 ای پدر به بهشت شدی که دارای قصری چون در و با بنیانی نیکو است صبرا على الموت بني قحطان * كيما تكون في رضى الرحمن‏ ذي المجد و العزة و البرهان * و ذي العلى و الطول و الاحسان‏ يا أبتا قد صرت في الجنان * في قصر در حسن البنيان‏ قمی ، نفس المهموم ص 210 https://eitaa.com/MohammadGelayeri

شهادت کودک شیر خوار در شهادت کودک شیر خوار دو روایت است ، آنچه که از علمای شیعه نقل است و در روایت نیز آمده است این است که هنگامی که امام او را گرفت تا وداع کند با تیری به شهادت رسید ، در خواست آب برای طفل در نقل اهل سنت است بیان مرحوم قمی : 1سيّد (ره) گويد: چون حسين (ع) كشته‏هاى جوانان و دوستان خود را ديد و دل بر شهادت نهاد و فرياد زد: آيا كسى هست از حرم رسول خدا دفاع كند؟... جلوى در خيمه آمد و به زينب گفت: كودك صغيرم را بده وداعش كنم، او را گرفت و سر خم كرد تا ببوسدش؛ حرملة بن كاهل اسدى تير انداخت و بر گلوى آن طفل رسيد و سر او را بريد؛ شاعر خوش تعبير كرده: «چه خم شد تا ببوسد طفل خود را* گلويش تير پيش از وى ببوسيد » به زينب فرمود: او را بگير، كف را از خونش پر كرد و به آسمان پاشيد و گفت: چون خدا ناظر است، هر مصيبتى بر من آسان است. 2. شيخ مفيد درباره شيرخوار گفته است: حسين (ع) جلوى خيمه‏ها نشست و پسرش عبد اللَّه بن حسين را كه طفل بود نزد او آوردند و مردى از بنى اسد او را با تيرى ذبح كرد. 3. ازدى گفت: عقبة بن بشير اسدى از امام پنجم (ع) روايت كرد كه فرمود: اى بنى اسد، ما در ميان شما خونى داريم، گفتم: اى ابو جعفر، مرا در آن چه گناهى است؟ آن خون، كدام است؟ فرمود: كودكى از حسين (ع) را نزد او آوردند و در دامنش نهادند، يكى از شما بنى اسد تيرى زد و او را سر بريد، حسين (ع) خونش را گرفت و چون دو كفش پر شد، آن را به زمين ريخت، سپس فرمود: بار خدايا، اگر نصرت از آسمان را بر ما بستى، عوض بهترى به ما بده و از اين‏ستمكاران انتقام ما را بكش. 4. سبط در «تذكره» از هشام بن محمد كلبى روايت كرده كه: چون حسين (ع) ديد بر كشتن او اصرار دارند، قرآنى برگرفت و آن را گشود و بر سر نهاد و فرياد كشيد: حكم ميان من و شما قرآن و جدّم رسول خدا است، اى مردم، براى چه خونم را حلال مى‏دانيد؟ و دنباله سخن را به اينجا رسانيده كه حسين (ع) رو برگردانيد و ديد طفلش از تشنگى گريان است، او را به دست گرفت، گفت: اى مردم، اگر به من رحم نكنيد، به اين طفل رحم كنيد؛ مردى تيرى زد و آن طفل را سر بريد، حسين (ع) گريست و فرمود: خدايا، ميان ما و مردمى كه ما را دعوت كردند تا نصرت كنند و به عوض، ما را كشتند حكم باش؛ از فراز آسمان به او آواز رسيد كه او را واگذار كه دايه‏اى در بهشت دارد. سپس گفته است كه: حصين بن تميم تيرى به دو لب آن حضرت زد و خون از آن روان گرديد و او گريه مى‏كرد و مى‏فرمود: خدايا، از آنچه با من و برادرانم و فرزندانم و خاندانم مى‏كنند به تو شكايت دارم ... الخ. ابن نما گويد: او را برداشت با كشتگان اهل بيت گذاشت.... 4. در «احتجاج» گويد: چون تنها شد و جز پسرش امام چهارم (ع) و شيرخوار ديگرى به نام عبد اللَّه از او نماند، آن طفل را گرفت وداع كند، تيرى آمد و در گلوى آن شيرخوار نشست و او را كشت و از اسب پياده شد و با غلاف شمشير گودى كند، او را خون‏آلود زير ريگها دفن كرد و از جا جست و ايستاد و اشعار را خواند؛ و ارباب مقاتل و هم «احتجاج» گفته‏اند: سوار اسب شد و به نبرد رفت و.... . قمی ، ترجمه نفس المهموم از کمرهی ، در کربلا چه گذشت صص 441-443 https://eitaa.com/MohammadGelayeri

۱-يا دَهرُ اُفٍّ لَكَ مِن خَليلِ كَم لَكَ بِالإِشراقِ وَالأَصيلِ ۲-مِن صاحِبٍ أو طالِبٍ قَتيلِ وَالدَّهرُ لا يَقنَعُ بِالبَديلِ ۳-وإنَّمَا الأَمرُ إلَى الجَليلِ وكُلُّ حَيٍّ سالِكُ السَّبيلِ ۱-ای دنیا! اف بر دوستی تو که بسیار از سپیده دمان و شامگاهان ۲- خواستارانت و دوستانت را به کشتن می دهی  و هرگز به بدیل آنان قناعت نمی‌ورزی ۳-همانا کارها به خدای بزرگ واگذارده و هر زنده‌ای رهروی ناگزیر این راه است @jorenab

لا یوم کیومک یا با عبد الله نقل کرده اند که امام صادق علیه السلام از پدران خویش روایت کرده است : روزی #حسین بن علی علیهما السلام به منزل برادرش حسن علیه السلام وارد شد و چون نگاهش به برادر افتاد اشک از دیدگانش سرازیر گردید ، حسن علیه السلام پرسید چرا گریه می کنی ؟ گفت : گریه ام از ظلم و ستمهایی است که بر شما وارد می شود . حسن علیه السلام فرمود : ظلمی که بر من وارد خواهد شد زهری است که در خفا و پنهانی به من می نوشانند و بدان وسیله مرا مسموم می گردانند و به قتل می رسانند ولی « لایوم کیومک یا ابا عبد الله » هیچ روزی را در عالم مانند روز شهادت تو نمی توان یافت ، زیرا سی هزار نفر که همه آنان ادعای اسلام و پیروی از امت جد ما محمد صلی الله علیه و آله را می نمایند دورت را می گیرند و برای کشتن تو و هتک حرمت و اسیر کردن زن و فزندان و غارت کردن متاع تو آماده می شوند آیت الله محمد فاضل استرآبادی ، عاشورا انگیزه ، شیوه و بازتاب ص 457 و 458 به نقل از لهوف https://eitaa.com/MohammadGelayeri

💢 اشتباه نویسنده کتاب «شهید جاوید» 🔹 یکی از اشتباهاتی که نویسنده کتاب #شهید_جاوید کرده است، به نظر من این است که برای عامل دعوت مردم کوفه ارزش بیش از حد قائل شده است، گویی خیال کرده است که عامل اساسی و اصلی [در قیام‌ امام‌ حسین(ع)] دعوت مردم کوفه است! 🔹 در میان این عامل‌ها اتفاقاً کوچکترین آنها از نظر تأثیر، عامل دعوت مردم کوفه است و الّا اگر عامل اساسی این می‌‏بود، آن وقتی که به امام خبر رسید که زمینه کوفه دیگر منتفی شد، امام می‌‏بایست دست از آن حرفهای دیگرش هم برمی‌داشت و می‌گفت بسیار خوب، حالا که این‏طور شد، پس ما بیعت می‌کنیم و دیگر دم از امر به معروف و نهی از منکر هم نمی‌‏زنیم. اتفاقاً قضیه برعکس است. 🔹 داغ‌ترین خطبه‌‏های امام حسین(ع) و شورانگیزترین و پرهیجان‌ترین سخنان امام حسین(ع)، بعد از شکست کوفه است. این که نشان می‌دهد امام حسین(ع) تا چه اندازه روی عامل امر به معروف و نهی از منکر تکیه دارد و اوست که به این دولت و حکومت فاسد هجوم آورده است. از نظر این عامل، امام حسین(ع) مهاجم به حکومت فاسد وقت است، ثائر و انقلابی است... 🔹تا امام حسین(ع) شنید که مسلم و هانی کشته شدند، اول اشک از چشمانش جاری شد. حالا ببینید چه آیه‌ای را می‌خواند: «مِنَ الْمُؤْمِنینَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللهَ عَلَیهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضی‏ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ ینْتَظِرُ وَ ما بَدَّلوا تَبْدیلًا» (احزاب/۲۳) 🔹 در قرآن آیه‌ای مناسب‌تر برای چنین موقعی پیدا نمی‌کنید. بعضی از مؤمنین به پیمانی که با خدای خویش بستند وفا کردند. از اینهایی که وفاکننده به پیمان خویش هستند، بعضی از آنها گذشتند و رفتند شهید شدند و عده دیگر هم انتظار می‌کشند تا نوبت آنها بشود. 🔹 یعنی ما فقط برای کوفه نیامدیم. کوفه سقوط کرد که کرد. حرکت ما که فقط معلول دعوت مردم کوفه نبوده است. این، یکی از عوامل بود که برای ما این وظیفه را ایجاب می‌کرد که عجالتاً از مکه به طرف کوفه بیاییم. ما وظیفه بزرگتر و سنگین‌تری داریم. مسلم به پیمان خود وفا کرد و کارش گذشت، پایان یافت، شهید شد؛ آن سرنوشت مسلم را ما هم پیدا کنیم. 📗 استاد شهید آیت‌الله مطهری(ره)، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۳۴-۱۳۳ (با تلخیص) •┈┈••✾••┈┈• "سازمان بسیج اساتید، طلاب و روحانیون کشور" 💠 @basijtollab_online

سلام علیکم ضمن عرض تسلیت نکاتی پیرامون مطلب ارسالی از مرحوم شهید آیه الله مطهری از باب ملاحظه بیان میگردد؛ ۱)اشکالی که بر نویسنده ی شهید جاوید وارد از آن جهت نیست که او دعوت کوفیان را عامل اصلی حرکت امام بیان کردند بلکه اشکال آن است که نویسنده اولا پذیرش دعوت را از باب اعتماد به کوفیان و ثانیا خارج از علم امامت و در قالب معادلات معمول سیاسی می‌بیند و اساسا اشکال او در همین ندیدن علم امام هست. ۲)دعوت مردم کوفه هرچند علت تامه در حرکت امام نیست اما موضوع حاشیه ای و کوچکی هم نیست بلکه یک سنت الهی ساری و جاری در نبوت و امامت است چنانکه خداوند متعال در ارسال رسل هم این اصل را مد نظر قرار داده می‌فرماید رسلا مبشرین و منذرین لئلا یکون للناس علی الله حجه و همچنین حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام نیز در کنار اموری مانند عهد الهی از دانشمندان ،حمایت و هجوم مردم برای پذیرش خلافت را عامل پذیرش می‌داند ولو لا حضور الحاضر و قیام الحجة بوجود الناصر... امام حسن علیه السلام در لحظه ی بیعت می‌فرماید بیعت کنید به این شکل که با هر کس در جنگم بجنگید و با هر کس صلح میکنم صلح کنید و وقتی در منطقه ی اخنونیه و نیز مدائن و ساباط خیانت کوفیان اتفاق می افتد متن بیعت را به عنوان حجت بر آنان یاد آور می‌شود. پس این یک اصل و سنت الهی است. اما استدلال شهید مبنی بر اینکه پس از شنیدن خبر شهادت مسلم و خیانت کوفیان باز هم حرکت می‌کند به سمت کوفه ،پاسخش آن است امام در همان مواجهه ی کربلا فرمود اگر نمی‌خواهید حمایت کنید برمیگردم و در پاسخ سکینه که می‌گوید به مدینه برگردیم می‌فرماید لو طلق القطا لیلا لنام. به نظر می‌رسد عدم امنیت در هر شرایطی یعنی چه قیام بفرماید یا خیر ،(لو کنت فی حفره هامه لاخذت و قتلت) ونیز شرایط حاکم سیاسی که منجر به استحاله ی اسلام میشد و همچنین اصل اصیل و رکن رکین امر به معروف را باید در کنار این اصل یعنی اتمام حجت با کوفیان همه را در عرض هم دید که البته با نگاهی وسیع تر می‌توان همه ی عوامل را داخل در امر به معروف و نهی از منکر دید که البته این مقال کوتاه را مجال بسط بیشتر نیست. والحمدلله زین العابدین گلایری بابلکناری

💠 امام زین‌العابدین علیه‌السلام فرمودند: 💎 لایومَ كَیَومِ الحسینِ علیه‌السلام، اِزْدَلَفَ اِلَیه ثلاثونَ اَلفَ رَجُلٍ یزَعمونَ أنَّهم مِن هذِهِ الأُمَّةِ، كُلٌّ یتقرَّبُ الَی اللهِ عزَّوجلَّ بِدَمِه! 💧هیچ روزی مانند روز فاجعه و مصیبت امام حسین‌(ع) نیست؛ سی هزار مردِ (جنگجو) که همه ادعای مسلمانی می‌کردند پیرامون او را گرفتند و هر یک برای ریختن خون حضرتش به خدای متعال تقرّب می‌جستند! 📚 بحارالأنوار، ج ٢٢، ص ٢٧٤ #لَبَّیْکَ_یَا_حُسَیْنُ_عَلَیْهِ_السَّلَامُ @howzeh_babol🇮🇷حوزه علمیه بابل🇮🇷

مراد از على علىّ بن الحسين علیهما السلام در زیارت #عاشورا على بن الحسين اسم سه نفر از اولاد سيد الشهداء عليه السّلام است. يكى حضرت سيد الساجدين سلام اللّه عليه و ديگرى على اكبر و سوم على رضيع كه به روايتى عبد اللّه رضيع نام داشت و معروف به على اصغر است و مراد در اين فقره على اكبر شهيد در كربلاست، چه اين زيارت را اختصاصى تمام به قتلاى طف و شهداى ركاب سعادت نصاب است و احتمال اراده سيد الساجدين به غايت بعيد است تهرانی ، شفاء الصدور فی شرح زیاره العاشور، ص ۵۵۵ و ۵۵۶ https://eitaa.com/MohammadGelayeri

نسب مادری علی اکبر عليه‌السلام مادر وى به روايت مشهور ليلى دختر أبو مرة عروة بن مسعود ثقفى است و به روايت سبط ابن جوزى در تذكره نام مادر آن جناب آمنه بوده است و اول اصح و اعرف است. و مادر ليلى ميمونه دختر أبو سفيان بن حرب است و از اين جهت معاويه شهادت داد در حقّ آن جناب كه احقّ بخلافت است. و شرح اين اجمال چنان است كه در كثيرى از كتب مسطور است و از مقاتل الطالبين مشهور كه يك روز چنان اتفاق افتاد كه معاويه از جلساى خويش سؤال كرد: اولى‌تر از همه كس به ولايت امر امت و كفالت كار خلافت كيست‌؟ گفتند: تو. گفت: نه، بلكه على بن الحسين بن على بن ابى طالب عليهم السّلام است، كه جد وى رسول خداى و او را شجاعت بنى هاشم و سماحت بنى اميه و حسن و صباحت بنى ثقيف است تهرانی ، شفاء الصدور فی شرح زیاره العاشور، صفحه 525 https://eitaa.com/MohammadGelayeri

🎬 نماهنگ | کجا ایستاده‌ایم؟ آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای: «هیئت یک واحد اجتماعی است، که بر محور مودّت اهل‌بیت شکل میگیرد...هیئت را اصحاب ائمّه تشکیل دادند. هیئت کانون جهاد فی‌سبیل‌الله، جهاد در راه احیای مکتب اهل‌بیت... هیئت، محلّ جهاد تبیین است... محلّ پاسخ به سؤالها است. امروز جوانهای ما سؤالهای گوناگونی دارند؛ درباره‌ی سبْک زندگی سؤال دارند، درباره‌ی مسائل اصولی سؤال دارند، سؤال [هم] به‌جا است. ... سؤال باید مطرح بشود، اشکالی هم ندارد، باید پاسخ داده بشود و پاسخش باید در هیئتها باشد، در مراکز علم و معرفت باشد؛ این، مغز و معنای هیئت است.... قوام هیئت به جهاد است... جهاد یعنی تلاش در مقابله‌ی با دشمن... #حرف_بزنید، تبیین کنید برای خنثی ‌کردن وسوسه‌ی دشمن، میشود جهاد. از هیئت خودتان سؤال کنید که در این جهاد کجا قرار دارد؟... @HawzahNews | خبرگزاری‌حوزه

♦️عبارت «امام را شیعیانش کشتند» و یا «منتظرانش کشتند» دروغ است 🔹️رجبی دوانی، پژوهشگر تاریخ اسلام: این حرف کاملا اشتباه است که امام حسین(ع) را شیعیانش به شهادت رساندند. ممکن است شیعه‌ای دچار سستی ایمان باشد ولی هرگز به جنگ با امامش نمی‌رود. آن کس که به جنگ امام زمان خویش می‌رود، شیعه نیست، او دشمن تشیع است. 🔹️ابن زیاد افرادی مثل شبث بن ربعی عثمانی مذهب را مجبور کرد به کربلا بروند اما شیعیان مانند صرد خزاعی را مجبور نکرد چون می‎دانست به امامشان می‌پیوندند 🇮🇷 کانال اساتید انقلابی و نخبگان علمی @asatid_enghelabi ایتا و سروش

روز نهم محرم روز #تاسوعا است و روزى است كه شمر بن ذى الجوشن با نامۀ ابن زياد در باب قتل #امام_حسين عليه السلام وارد كربلا شد و ابن سعد بر حسب آن نامه، مهيّاى قتل آن حضرت شد. لاجرم وقت عصر بود كه لشكر خود را بانگ زد كه: «يا خيلَ‌ اللهِ‌ اركَبي وَبِالجَنّةِ‌ أبشِري». جنود نامسعود او سوار شد و رو به عسكر سيّد الشهدا آوردند در حالى كه آن حضرت در پيش خيمه، شمشير خود را دربر گرفته بود و سر به زانو نهاده بود و به خواب رفته بود. جناب زينب چون هياهوى لشكر را شنيد، به نزد برادر دويد، عرض كرد: برادر مگر صداهاى لشكر را نمى‌شنويد كه نزديك شده‌اند؟ پس حضرت سر از زانو برداشت و خواهر را فرمود كه اى خواهر، اكنون رسول خدا را در خواب ديدم كه به من فرمود: تو به سوى من خواهى آمد. حضرت زينب تا اين خبر را شنيد، طپانچه بر صورت زد و واويلا گفت. حضرت فرمود كه اى خواهر، ويل و عذاب از براى تو نيست، صبر كن و ساكت باش، خدا تو را رحمت كند. پس جناب عباس را فرستاد تا تحقيق كند چه مطلب شده. چون معلوم كرد كه بناى قتل است، آن شب را حضرت از ايشان مهلت خواست كه قدرى نماز و دعا و استغفار به جا آورد. و بالجمله، اين روز، روزِ اندوه و حزنِ‌ اهل بيت عليهم السلام است. شيخ كلينى از جناب صادق عليه السلام روايت كرده كه آن جناب فرمود: #تاسوعا روزى بود كه جناب #حسين عليه السلام و اصحابش را در #كربلا محاصره كردند و سپاه شام بر قتال آن حضرت اجتماع كردند و ابن مرجانه و عمرِ سعد خوشحال شدند به سبب كثرت سپاه و بسيارىِ‌ لشكر كه براى آنها جمع شده بود و جناب #حسين عليه السلام و اصحابش را ضعيف شمردند و يقين كردند كه ياورى از براى آن حضرت نخواهد آمد و اهل عراق او را مدد نخواهند نمود. پس فرمود: پدرم فداى آن ضعيفِ‌ #غريب قمی ،فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام، ص ۲۲۷ و ۲۲۸

#عباس بن علی علیهما السلام ۱در خبرى از حضرت سيد سجاد عليه السلام آنچه حاصلش آن است كه فرمودند: خدا رحمت كند عباس را كه ايثار كرد بر خود برادر خود را و جان خود را فداى آن حضرت نمود تا آنكه در يارى او دو دستش را قطع كردند و حق تعالى در عوض دو دست او دو بال به او عنايت فرمود كه با آن دو بال با فرشتگان در بهشت مانند جعفر بن ابى طالب پرواز مى‌كند و از براى عباس عليه السلام در نزد خداوند منزلتى است در روز قيامت كه مغبوط‍‌ جميع شهدا است و جميع شهدا را آرزوى مقام او است . ۲و نقل شده كه حضرت عباس عليه السلام در وقت شهادت سى و چهار ساله بود ۳و آنكه ام البنين مادر عباس عليه السلام در ماتم او و برادران اعيانى او بيرون مدينه در بقيع مى‌شد و در ماتم ايشان چنان ندبه و گريه مى‌كرد كه هر كه از آنجا مى‌گذشت گريان مى‌گشت گريستن دوستان عجبى نيست مروان بن الحكم كه بزرگتر دشمنى بود خاندان نبوت را چون بر ام البنين عبور مى‌كرد از اثر گريۀ او گريه مى‌كرد . قمی ، مفاتیح الجنان، ص ۴۳۷ https://eitaa.com/MohammadGelayeri

🔸 انتخاب مطالب برای روضه خوانی ⁉️ مداحان و روضه‌خوانان در انتخاب و خواندن مطالب و اشعار، چه ملاک و معیارهایی را باید رعایت کنند تا مداحی و روضه‌خوانی مناسب شأن اهل بیت (علیهم السلام) باشد؟ ✅ شایسته است از مطالبی که باعث افزایش آگاهی و معرفت به مکتب اهل بیت علیهم السلام می‌شود استفاده کنند و باید از نقل مطالبی که مستند به روایتی نیست و در تاریخ ثابت نشده است، اجتناب کنند. 🆔 @khamenei_ahkam

▪️تو زمین خوردی و خوردند زمین اهل حرم ▪️شانه خالی مکن از بارِ سفر، همسفرم ▪️مقتل حضرت ابالفضل العباس(ع) @Farsna

یکی از مباحث مهم در محرم عموما و تاسوعا خصوصا تبیین مقام والای حضرت ابالفضل العباس (س ) است. شیخ صدوق در خصال خود از قول امام سجاد(ع ) در شان و مقام آن حضرت چنین می نویسد: قَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ علیهما السلام رَحِمَ‏ اللَّهُ‏ الْعَبَّاسَ‏ يَعْنِي ابْنَ عَلِي... وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمَنْزِلَةً يَغْبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ. امام سجاد علیه السلام فرمودند: رحمت خدا بر عباس بن علی ... و برای او نزد خداوند متعال در روز قیامت مقامی است که همه شهدا به آن غبطه می خورند. ( الخصال، ج ۱ ص ۶۸ ) 🤔 اما سوال مهم تر این است که چرا و چگونه حضرت عباس به این مقام رسید؟ قطعا به خاطر قرابت و حسب و نسب نیست بلکه به خاطر ویژگی درونی و شخصی آن حضرت بود که این مقام رسید. چنانچه امام صادق ‏عليه السلام درباره ویژگی و صفات شخصی آن حضرت می فرماید: كانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِيٍّ نافِذَ البَصيرَةِ صُلبَ الإيمانِ جاهَدَ مَعَ أبي عَبدِاللَّهِ و أبلي بَلاءً حَسَناً و مَضي شَهيدَاً. عموي ما ، عبّاس ، داراي بينشي ژرف و ايماني راسخ بود ؛ همراه با امام حسين ‏عليه السلام جهاد كرد و نيك آزمايش داد و به شهادت رسيد (عمدة الطّالب ، ص ۳۵۶ ) حضرت عباس کسی است که تا آخرین لحظه از امام زمان خود و خاندانش دفاع کرد و آنها را رها نکرد. وقتی پرچم حضرت عباس(ع) رو همراه اسرا آوردن تو قصر یزید یزید پرچمو از دور دید به احترام پرچم پاشد وزیر پرسید یا امیر چرا تا پرچم علمدار حسین (ع) دیدید پا شدید ؟ پرسيد علمدار حسين (ع) چه كسي بود؟ جواب دادند: عباس(ع) برادر حسين(ع) ابن علي(ع) یزیدگفت : این پرچم و نگاه کن تمام چوبه پرچم تير و ضربه شمشير خورده. وفقط جای قبضه ی دست علمدار سالم هست این علمدار تا لحظه ایی که جوون تو بدنش بوده تا رمق آخر وفادار بوده و پرچم را زمين ننداخته به راستی كه تا دنيا دنياست ديگر مادری همچين فرزندی را بدنيا نمياره كه اینگونه شجاع و وفادار باشه #یااباالفضل به ما بپیوندید 👇👇👇👇👇 لینک ما در ایتا: 🆔http://eitaa.com/yaghoubali_asadi

شب دهم محرم ۱شب #عاشورا است و در اين شب جناب سيّد الشهدا اصحاب خود را جمع كرد و خطبه‌اى خواند و كلماتى با آنها فرمود كه حاصلش آنكه من بيعت خود را از شما برداشتم و شما را به اختيار خودتان گذاشتم تا به هر جانب كه خواهيد كوچ دهيد و اكنون پرده شب، شما را فرو گرفته. شب را مرکب رهوار خود قرار دهيد و به هر سو كه خواهيد برويد. اهل بيتش عرض كردند: براى چه اين كار بكنيم، آيا براى اينكه بعد از تو زندگى كنيم‌؟ خداوند هرگز نگذارد كه ما اين كار نا شايسته را ديدار كنيم و اصحاب نيز هر يك به اين نحو كلماتى گفتند و شهادت در خدمت آن حضرت را بر زندگى دنيا اختيار نمودند. ۲از جناب على بن الحسين عليه السلام روايت است كه فرمود: در آن شبى كه پدرم در صباح آن شهيد شد من به حالت مرض نشسته بودم و عمه‌ام زينب پرستارى من مى‌كرد كه ناگاه ديدم پدرم كناره گرفت و به خيمۀ خود رفت. و با آن جناب بود، جون آزاد كردۀ ابوذر، شمشير آن جناب را اصلاح مى‌نمود. پدرم مى‌گفت: يادَهرُ أفٍّ‌ لَك مِن خَليل إلخ. و اين ابيات را دو دفعه يا سه مرتبه انشاد فرمود و من حفظ‍‌ كردم. پس چون دانستم كه از خواندن آنها چه اراده كرده، گريه گلويم را گرفت، بر آن صبر نمودم و اظهار جزع ننمودم و ليكن عمّه‌ام زينب چون اين كلمات را بشنيد خويشتن دارى نتوانست كرد؛ چه زن‌ها را حالت رقّت و جزع بيشتر است. پس برخاست و بى‌خودانه با سر و پاى برهنه به جانب آن حضرت شتافت و گفت: اى كاش مرگ مرا نابود ساختى و اين زندگى از من برداشتى. اين وقت زمانى را ماند كه مادرم فاطمه و پدرم على و برادرم حسن از دنيا رفته، چه اى برادر! تو جانشين گذشتگان و فريادرس بازماندگانى. حضرت به جانب او نظر كرد و فرمود: اى خواهر نگران مباش كه شيطان حلم تو را نربايد و اشك در چشم‌هاى مباركش بگشت و به اين مثل تمثّل جست: لَو تَرَك القَطا لَنامَ‌؛ يعنى: اگر صيّاد، مرغ قطا را به حال خود گذاشتى، آن حيوان در آشيانه خود، شاد بخفتى. زينب گفت: يا ويلتاه: آيا به ستم جان شريفت گرفته خواهد شد؟ پس اين مطلب بيشتر دل مرا مجروح خواهد كرد و غصّۀ آن بر من سخت‌تر اثر خواهد نمود. پس لطمه بر صورت خود زد و بر رو افتاد و غش كرد. پس جناب امام حسين عليه السلام آب بر صورت او بپاشيد تا به هوش آمد و او را به كلماتى چند تسليت داد. پس از آن فرمود: اى خواهر من! تو را قسم مى‌دهم و بايد كه به قسم من عمل كنى. گاهى كه من كشته شوم، گريبان در مرگ من چاك مزنى و چهره خويش را به ناخن نخراشى و از براى شهادت من به ويل و ثبور فرياد نكنى. پس سيّد سجّاد عليه السلام فرمود كه پدرم عمّه‌ام را آورد و در نزد من نشانيد. ۳روايت است كه حضرت امام حسين عليه السلام در آن شب فرمود كه خيمه‌هاى حرم محترم را به يكديگر متصل كردند و بر دور آنها خندقى حفر كردند و از هيزم پر كردند كه جنگ از يك طرف باشد و دشمن نتواند متعرّض خيام حرم شود. ۴خدا داند كه آن خداپرستان در آن شب آخر عمرشان چه زحمت‌ها كشيدند از حفرِ خندق و جمع كردن هيزم و تحصيل آب براى وضو و غسل و شستن جامه‌هاى خويش كه كفن‌هاى ايشان بود و چه عبادت‌ها و تضرّعات و مناجات با قاضى الحاجات كه در آن شب به جا آوردند و پيوسته صداى تلاوت و عبادت از عسكر سعادت اثر آن نور ديدۀ خيرالبشر بلند بود. و شايسته است كه شيعيان به آن سعادتمندان تأسى كنند و اين شب را به عبادت و تلاوت و گريه و اندوه احيا دارند. قمی ، فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام، صص ۲۲۸ ، ۲۲۹ و ۲۳۰ https://eitaa.com/MohammadGelayeri

#یا_حسین ای که از زخم فراوان ، مظهر بی چند و چونی *در حجاب خاک و خون چون شاهد غیب مصونی وی که با آن تشنه کامی غرقه ی دریای خونی * آنچه گویم آنچنانی ، باز صدچندان فزونی بانوان را خیمه گر بودی و اکنون سرنگونی *خیمه سوزان را نمی‌ گویی چرا ” یا نارُ ، کوُنی ” ؟ نازپروردِ تو بودم ، داد از این حالِ کنونی* عزّت و حرمت مبدّل شد به خواری و زبونی سرخ رویی را به سیلی برد چرخ نیل گونی * سرفرازی رفت و شد پامال هر پستی و دونی از رباب دل کباب آخر نمی‌ پرسی که : چونی ؟ * یا که از لیلی : چرا سرگشته ی دشت جنونی ؟ عمّه‌ ام ، آن دختر سلطان اقلیم ” سَلونی “ * نیست اندر عالم امکان چو او ذاتُ الشُّجونی ” شیعَتی ! ما إن شَرِبتُم رَی عَذْبٍ فَاذْ کُروُنی “ * ” أوْ سَمِعْتُمْ بِغَریبٍ أوْ شهیدٍ فَانْدُبوُنی “ غروی اصفهانی #تسلیت #عاشورا حسینی عليه السلام https://eitaa.com/MohammadGelayeri

عزاداری امام صادق علیه السلام در روز #عاشورا شيخ طوسى در مصباح از عبدالله بن سنان روايت كرده است كه گفت: من در روز عاشورا به خدمت حضرت امام جعفر صادق عليه السلام رفتم، ديدم كه رنگ مباركش متغيّر و آثار حزن و اندوه از روى شريفش ظاهر است و مانند مرواريد آب از ديده‌هاى مباركش مى‌ريزد. گفتم: يابن رسول الله! سبب گريۀ شما چيست‌؟ هرگز ديده شما گريان مباد. فرمود: مگر غافلى كه امروز چه روزى است‌؟ مگر نمى دانى كه در مثل اين روز، جدّ من حسين عليه السلام شهيد شده است‌؟ گفتم: يابن رسول الله! چه مى‌فرماييد دربارۀ روزۀ اين روز؟ فرمود: روزه بدار، بى نيّت روزه، و در روز افطار كن نه از روى شماتت و تمام روز را روزه مدار و بعد از عصر به يك ساعت به شربتى از آب افطار كن كه در مثل اين روز در اين وقت جنگ از آل رسول منقضى شد و سى نفر از ايشان با موالىِ‌ ايشان بر زمين افتاده بودند كه هر يك از ايشان اگر در حيات حضرت رسول صلى الله عليه و آله فوت مى‌شد، آن حضرت صاحب تعزيۀ او بود. پس حضرت آن قدر گريست كه محاسن شريفش تر شد. إلخ. قمی ، فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام، صفحه 236 https://eitaa.com/MohammadGelayeri