📝 شرح و تفسیر خطبه ۹۱ بخش دوازدهم 🌧 ابر و باران ↩️ تکيه بر باد جنوب (بادهايى که از جنوب به سمت شمال مى وزد) به خاطر آن است که بيشترين رطوبت و ابر به وسيله آن منتقل مى شود. سپس در ادامه اين سخن، از آثار حيات بخش باران در سرتاسر زمين و برکات و فوايد آن سخن مى گويد و مى فرمايد: «هنگامى که ابرها سينه بر زمين نهادند، و آبهاى فراوان (سنگينى) را که بر دوش داشتند فرو گذاردند خداوند به وسيله آن از زمين هاى خشک و بى گياه، نباتات فراوانى رويانيد و از دامنه کوههاى کم گياه، سبزه بسيار خارج ساخت». (فَلَمَّا أَلْقَتِ السَّحابُ بَرْکَ بِوَانَيْهَا) وَ بَعَاعَ مَا أسْتَقَلَّتْ بِهِ مِنَ الْعِبْءِ المَحْمُولِ عَلَيْهَا، أَخْرَجَ بِهِ مِنْ هَوَامِدِ الأَرْضِ النَّبَاتَ، وَ مِنْ زُعْرِ الْجِبَالِ الأَعْشَابَ). تعبيرات زيباى بالا چنين نشان مى دهد که گويى ابرها باردار هستند و به هنگام نزول بارانهاى سنگين، بار خود را بر زمين مى نهند. همان بارى که سرچشمه حيات و زندگى و زيبايى و برکت است; نه تنها در دشت هاى بى آب و علف که در دامنه و قلّه کوهها - که آبيارى آن به دست انسانها بسيار دشوار است - گياهان و درختان فراوان مى رويد و منبع برکات و منافع مختلفى براى انسانها مى شود. در ادامه اين سخن امام(عليه السلام) زيبايى هاى جهان طبيعت را که زاييده نزول بارانهاست به تصوير کشيده، چنين مى فرمايد: «پس زمين به زيور باغهايش غرق نشاط و شادى شد، و با لباس نازک گلبرگ ها که بر خود پوشيده به ناز آمد، و از زينت و زيورى که از گردن بند گل هاى گوناگون يافته بود، در وجد و شادى فرو رفت!» (فَهِي تَبْهَجُ بِزِينَةِ رِيَاضِهَا، وَ تَزْدَهِي بِمَا أُلْبِسَتْهُ مِنْ رَيْطِ أَزَاهِيرِهَا، وَ حِلْيَةِ مَا سُمِطَتْ بِهِ مِنْ نَاضِرِ أَنْوَارِهَا)). ناگفته پيداست که زيبايى هاى جهان طبيعت در آرامش روح و رفع خستگى و ايجاد قدرت و نيرو براى فعاليّت حيات، نقش مهمى دارد; بنابراين، تنها سخن از زيبايى نيست، هر چند زيبايى ها نشانه اى از جمال و جلال خالق است; بلکه اين زيبايى ها يکى از عوامل بقاى حيات و ادامه زندگى انسان ها است و حتّى به گفته دانشمندان: در نشاط حيوانات نيز بسيار مؤثّر است و بخش مهمّى از زيبايى هاى طبيعت آن ها را در برنامه هاى مختلف فعّال مى کند. در پايان اين بخش مى فرمايد: «همه اينها را غذا و توشه انسانها، و روزى براى چهارپايان قرار داد». (وَ جَعَلَ ذلِکَ بَلاَغاً( لِلاَْنَامِ، وَ رِزْقاً للاَْنْعَامِ). انسانها نه تنها براى تغذيه از مواهب جهان طبيعت بهره مى گيرند، بلکه لباس و مسکن و مرکب آنها و در يک کلام: «همه نيازمندى هاى آنها» از اين طريق تأمين مى شود. همانگونه که قرآن مجيد مى فرمايد: (أَنَّا صَبَبْنَآ الْمَاءَ صَبّاً * ثُمَّ شَقَقْنَا الأَرْضَ شَقَّاً * فَأَنْبَتْنَا فِيهَا حَبّاً * وَعِنَباً وَقْضَباً * وَ زَيْتُوناً وَ نَخْلا * وَ حَدَائِقَ غُلْبَاً * وَ فَاکِهَةً وَ أَبّاً * مَتَاعاً لَکُمْ وَلأَنْعَامِکُمْ; ما آب فراوانى از آسمان فرو ريختيم. سپس زمين را از هم شکافتيم، و در آن دانه هاى فراوان رويانديم، و انگور و سبزى بسيار، و زيتون و نخل فراوان، و باغهاى پر درخت، و ميوه و چراگاه; تا وسيله اى براى بهره گيرى شما و چهارپايانتان باشد». ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: ماه رمضان، ماه خداست؛ ماهى كه خداوند، حسنات را در آن، دو برابر مى كند و سيّئات را محو مى كند، ماه بركت، ماه بازگشت به سوى خدا، ماه توبه، ماه آمرزش، ماه آزاد شدن از آتش و دست يافتن به بهشت. پس، در اين ماه از هر حرامى بپرهيزيد و در آن، زياد قرآن تلاوت كنيد و در آن، حاجت هاى خويش را بخواهيد و در آن، به ذكر پروردگارتان بپردازيد و مبادا ماه رمضان نزد شما، مانند ماه هاى ديگر باشد؛ چرا كه آن نزد خداوند، نسبت به ماه هاى ديگر، حرمت و برترى دارد و مبادا در ماه رمضان، روز روزه دارى تان مثل روز خوردنتان باشد 📚فضائل الأشهر الثلاثة، صفحه ۹۵ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🎥 حجت الاسلام و المسلمین مومنی ✅مراقبه از فرصت ها و نعمت های الهی @Nahjolbalaghe2

🎙 تفسیر صوتی آیات ۲۲ تا ۲۶ سوره مبارکه مریم مفسّر : حجت‌الاسلام‌والمسلمین قرائتی👇

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: سیصد و پنجاه و نه 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ (ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺍﺑﻲ ﻳﻌﻠﻲ) ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ: ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺍﻱ ﻋﻤﺮ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﺨﺪﺍﻭﻧﺪﻱ ﻛﻪ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻦ ﺗﻴﺮ ﺑﺠﺎﻥ ﻛﻔﺎﺭ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﻭ ﻣﺸﻜﻠﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ﺣﺴﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺱ ﻣﻌﺮﻭﻓﻨﺪ. ﺍﺑﻦ ﺍﺛﻴﺮ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ " ﺍﺳﺪ ﺍﻟﻐﺎﺑﻪ " ﺟﻠﺪ ﺩﻭﻡ ﺹ 6 ﮔﻮﻳﺪ: ﺣﺴﺎﻥ ﺗﺮﺳﻮﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ. ﻭ ﻃﻮﺍﻁ ﺩﺭ ﺹ 355 ﻛﺘﺎﺏ " ﻏﺮﺭ ﺍﻟﺨﺼﺎﻳﺺ " ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﺮﺳﻮﻫﺎ ﺑﺮ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﺑﻦ ﻗﺘﻴﺒﻪ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ " ﺍﻟﻤﻌﺎﺭﻑ " ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺴﺎﻥ ﺑﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﺟﻨﮕﻲ ﺷﺮﻛﺖ ﻧﻜﺮﺩ، ﺻﻔﻴﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻄﻠﺐ ﻋﻤﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻛﺮﻡ ﮔﻮﻳﺪ ﺩﺭ ﻭﺯ ﺟﻨﮓ ﺧﻨﺪﻕ ﺣﺴﺎﻥ ﺩﺭﺣﺼﺎﺭ ﻓﺎﺭﻍ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻬﻤﺮﺍﻩ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺑﭽﻪ‌ﻫﺎ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﺤﺼﺎﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﻣﺮﺩﻱ ﻳﻬﻮﺩﻱ ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭ ﺩﮊ ﻭ ﺣﺼﺎﺭ ﻋﺒﻮﺭ ﻛﺮﺩ ﻭ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺣﺼﺎﺭ ﮔﺮﺩﺵ ﻛﺮﺩ، ﺑﻨﻮﻗﺮﻳﻈﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺍﻛﺮﻡ ﻗﻄﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻛﺴﻲ ﻧﺒﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﻨﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺩﺷﻤﻦ ﮔﻠﺎﻭﻳﺰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺑﻄﺮﻑ ﻣﺎ ﻣﻲ‌ﺁﻣﺪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺟﻨﮕﻲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺮﻙ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﺻﻔﻴﻪ ﮔﻮﻳﺪ: ﻣﻦ ﺑﺤﺴﺎﻥ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺨﺪﺍ ﻗﺴﻢ ﻣﻦ ﺍﻳﻤﻦ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﻳﻦ ﻳﻬﻮﺩﻱ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﻱ ﻣﺎ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﻭ ﺭﻫﺒﺮﻱ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺘﻴﻜﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺳﺮﮔﺮﻡ ﻛﺎﺭﺯﺍﺭ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻗﻠﻌﻪ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻱ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻳﻬﻮﺩﻱ ﺭﺍ ﺑﻘﺘﻞ ﺑﺮﺳﺎﻥ. ﺣﺴﺎﻥ ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯﺩ (ﺍﻱ ﺩﺧﺘﺮ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻄﻠﺐ) ﻣﻦ ﺷﺠﺎﻋﻲ ﻧﺪﺍﺭﻡ. ﺻﻔﻴﻪ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭﻗﺘﻲ ﺣﺴﺎﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﻭ ﺩﻟﻴﺮﻱ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﻜﺮﺩﻡ ﭼﺎﺩﺭ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﻭ ﻋﻤﻮﺩﻱ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﻄﺮﻑ ﺁﻥ ﻳﻬﻮﺩﻱ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﺎ ﻋﻤﻮﺩ ﺑﻔﺮﻗﺶ [جلد سوم ﺻﻔﺤﻪ 110] ﻛﻮﺑﻴﺪﻡ ﻭ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻄﺮﻑ ﻗﻠﻌﻪ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻢ ﻭ ﺑﺤﺴﺎﻥ ﮔﻔﺘﻢ: ﺍﻛﻨﻮﻥ ﺍﺯ ﻗﻠﻌﻪ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻱ ﻭ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﻭﺟﺎﻣﻪ ﺍﺯ ﺗﻨﺶ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﻴﺎﻭﺭ ﭼﻮﻥ ﻣﻦ ﺯﻥ ﻫﺴﺘﻢ ﻭ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﺪﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﺮﺩ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﻛﻨﻢ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2