📝 شرح و تفسیر حکمت ۴۰۵ 🔺 دنیاطلبان متظاهر به دین 🔸 اين مرد لجوج را رها كن: از مقدمه اين كلام استفاده مى شود كه عمار ياسر، آن صحابى پاكباز و شجاع و مخلص با مغيرة بن شعبه در مسائل مهم دينى گفتگو داشت و مغيره، آن مرد منافق و كوردل نمى پذيرفت. امام(عليه السلام) گفتگويى را كه ميان اين دو نفر رد و بدل مى شد شنيد و چند جمله كوتاه و پرمعنا درباره مغيرة بن شعبه فرمود كه تمام روحيات و برنامه زندگى او در آن خلاصه شد. فرمود: «اى عمار! رهايش كن، چراكه او از دين خدا آن مقدار گرفته كه به دنيا نزديكش سازد و از روى عمد حق را بر خود مشتبه ساخته تا شبهات را بهانه لغزش ها و خلاف هايش قرار دهد»; (لِعَمَّارِ بْنِ يَاسِر وَ قَدْ سَمِعَهُ يُرَاجِعُ الْمُغِيرَةَ بْنَ شُعْبَةَ كَلاماً: دَعْهُ يَا عَمَّارُ، فَإِنَّهُ لَمْ يَأْخُذْ مِنَ الدِّينِ إِلاَّ مَا قَارَبَهُ مِنَ الدُّنْيَا، وَ عَلَى عَمْد لَبَسَ عَلَى نَفْسِهِ لِيَجْعَلَ الشُّبَهَاتِ عَاذِراً لِسَقَطَاتِهِ). امام(عليه السلام) روى دو نكته اساسى در اين كلام حكيمانه تكيه فرموده كه يكى مربوط به دنياى مغيره است و ديگرى مربوط به اعتقادات و آخرتش. در نكته اول مى فرمايد: او اعتقادى به مسائل اسلامى ندارد با آن هماهنگ نيست، آن جا كه به نفع دنياى او باشد ديندار مى شود و آن جا كه به زيان دنياى او باشد احكام دين را رها مى كند. قرآن مجيد اين وصف را براى جمعى از منافقان بيان كرده كه راه تبعيض را پيش مى گرفتند و آنچه را به نفعشان بود مى پذيرفتند و بقيه را انكار مى كردند، مى فرمايد: «(إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللهِ وَرُسُلِهِ وَيُرِيدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللهِ وَرُسُلِهِ وَيَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْض وَنَكْفُرُ بِبَعْض وَيُرِيدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلا); كسانى كه خدا و پيامبرانِ او را انكار مى كنند، و مى خواهند ميان خدا و پيامبرانش تبعيض قائل شوند، و مى گويند: «به بعضى ايمان مى آوريم، و بعضى را انكار مى كنيم و مى خواهند در ميان اين دو، راهى براى خود انتخاب كنند)».[1] يكى از صفات زشت يهود نيز همين بود همان گونه كه قرآن درباره آن ها مى فرمايد: «(أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْض فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنْكُمْ إِلاَّ خِزْىٌ فِى الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللهُ بِغَافِل عَمَّا تَعْمَلُونَ); آيا به بعضى از دستورات كتاب آسمانى ايمان مى آوريد، و به بعضى كافر مى شويد؟! براى كسى از شما كه اين عمل (تبعيض در ميان احكام و قوانين الهى) را انجام دهد، جز رسوايى در اين جهان، چيزى نخواهد بود، و روز رستاخيز به شديدترين عذاب ها گرفتار مى شوند. و خداوند از آنچه انجام مى دهيد غافل نيست».[2] همين معنا در كلام سالار شهيدان امام حسين(عليه السلام) به هنگام ورود به كربلا، در دوم محرم آمده است آن جا كه رو به سوى يارانش كرد و فرمود: «النَّاسُ عَبِيدُ الدُّنْيا وَ الدِّينُ لَعِقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ يحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَايشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلاَءِ قَلَّ الدَّيانُون; مردم، بردگان دنيا هستند و دين، تنها بر زبان آن هاست; تا آن زمان كه زندگى آن ها تأمين شود به دنبال دين هستند اما هنگامى كه گرفتار بلا و آزمون الهى شدند (و دين از منافع مادى آن ها جدا شد) دينداران كم اند».[3] ✍ پی نوشت: پی نوشت: [1]. نساء، آيه 150. [2]. بقره، آيه 85. [3]. بحارالانوار، ج 44، ص 383. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت #نماز ☀️ امام صادق(علیه السلام): اولین چیزى که از هر انسانى سؤال مى شود نماز است، در صورتى که نماز او پذیرفته بود بقیه اعمال او نیز امکان دارد پذیرفته شود. ولى اگر نماز او پذیرفته نبود بقیه اعمال او نیز مردود خواهد بود. 📚 کافى/ج3/ص268 ✍🏼 همچنان که جسم انسان شستشو مى خواهد روح او نیز احتیاج به تطهیر دارد و شستشوى روح با اقامه نماز ممکن است. @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🔴 در فتنه‌ها و شدائد آخرالزمانی؛ می‌توانید منتظران واقعی را از میزان آرامش و امیدشان، از مدعیان انتظار تفکیک کنید! 🎥 استاد شجاعی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و بیست و نهم 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 28 ﺟﻠﺪ 2 " ﻣﻌﺎﻫﺪ ﺍﻟﺘﻨﺼﻴﺺ " ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﻬﻞ ﮔﻔﺖ: " ﻛﻤﻴﺖ " ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮﺍﺭﻱ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﻛﻤﺘﺮ ﺩﺭ ﭘﻲ ﺍﻭﻳﻨﺪ. ﺷﺒﻲ ﺑﺎ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺍﺯ ﺑﻨﻲ ﺍﺳﺪ [ ﺻﻔﺤﻪ 39] ﺑﺎ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺑﻴﻢ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ. ﻭ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻫﻤﺮﺍﻫﻴﺎﻥ ﺍﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﮔﺰﺍﺭﺵ " ﺻﺎﻋﺪ " ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﺍﻩ " ﻗﻄﻘﻄﺎﻧﻪ " ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺖ. ﻭﻱ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺷﻨﺎﺱ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻲ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩ، ﭼﻮﻥ ﺳﭙﻴﺪﻩ ﺩﻡ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪ، ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺯﺩ ﻛﻪ ﺍﻱ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻛﻤﻲ ﺑﺨﻮﺍﺑﻴﺪ، ﻣﺎ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻳﻢ، ﺍﻭ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﮔﺰﺍﺭﺩ، ﻣﺴﺘﻬﻞ ﮔﻔﺖ: ﻛﻤﻲ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﺷﺨﺼﻲ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻥ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻟﺮﺯﻳﺪﻡ. ﻛﻤﻴﺖ ﮔﻔﺖ: ﺗﺮﺍ ﭼﻪ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ؟ ﮔﻔﺘﻢ: ﺷﺨﺼﻲ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺑﻴﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻮﻱ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ، ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﮔﺮﮒ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ ﻭ ﺧﻮﺭﺍﻙ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﻫﺪ. ﮔﺮﮒ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻱ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪ، ﻣﺎ ﺩﺳﺖ ﺷﺘﺮ ﻛﺸﺘﻪ ﺍﻱ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﺍﺵ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻴﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻛﺸﻴﺪ، ﺟﺎﻡ ﺁﺑﻲ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺶ ﺑﺮﺩﻳﻢ. ﻧﻮﺷﻴﺪ. ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻳﻢ، ﮔﺮﮒ ﻏﺮﻳﺪﻥ ﮔﺮﻓﺖ. ﻛﻤﻴﺖ ﮔﻔﺖ: ﺍﻭ ﺭﺍ ﭼﻪ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ ﻣﮕﺮ ﺁﺏ ﻭ ﻧﺎﻧﺶ ﻧﺪﺍﺩﻳﻢ؟ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﻫﺪ، ﮔﻮﺋﻲ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲ‌ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻤﻲ ﺭﻭﻳﻢ. ﺍﻱ ﺟﻮﺍﻥ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﮕﺮﺩﻳﺪ، ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺭﺍﺳﺖ ﭼﺮﺧﻴﺪﻳﻢ ﮔﺮﮒ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﺮﻓﺖ. ﻭ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺭﺍﻩ ﺳﭙﺮﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪﻡ، ﻭ ﻛﻤﻴﺖ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﻨﻲ ﺍﺳﺪ ﻭ ﺑﻨﻲ ﺗﻤﻴﻢ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪ. ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﻞ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﻛﺮﺍﻣﺎﺕ ﻭ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻛﻤﻴﺖ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﺑﺮ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺮ ﺍﻣﻮﺭ ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻧﻴﻚ ﺍﻭﺳﺖ، ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻛﻤﻴﺖ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺵ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﺑﻴﻔﺰﺍﺋﻴﻢ ﺗﺼﻮﻳﺮﻱ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﻲ‌ﺳﺎﺯﺩ ﻛﻪ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺭﻭﺣﻴﺎﺕ ﻭﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ، ﻣﻲ‌ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﻭ ﺟﻠﻮﻫﺎﻱ ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺟﻠﻮ ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺁﻭﺭﺩ. ﻭ ﻧﻤﻮﻧﻪ‌ﻫﺎﻱ ﻣﻜﺎﺭﻡ ﺍﺧﻠﺎﻕ ﺍﻭ ﻭ ﺑﺎﺭﻭﺭﻳﺶ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ، ﻭ ﻓﻘﻪ، ﻭ ﺍﺩﺏ ﻭ ﺍﺑﺎﺀ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻱ، ﻭ ﺷﻮﺭ ﺍﻧﮕﻴﺰﻱ ﻭ ﻫﻤﺖ، ﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻈﺮﻱ، ﻭ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﻭ ﺑﻠﺎﻏﺖ، ﻭ ﺧﻠﻖ ﻛﺎﻣﻞ، ﻭ ﭘﺮ ﺩﻟﻲ، ﻭ ﺩﻳﻦ ﺧﺎﻟﺺ، ﻭ ﺗﺸﻴﻊ ﺻﺤﻴﺢ، ﻭ ﺻﻠﺎﺡ ﻣﺤﺾ، ﻭ ﺭﺷﺪ ﻭ ﺳﺪﺍﺩ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻓﻀﺎﺋﻠﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻛﺎﻣﻴﺎﺑﻲ ﺩﻭ ﺳﺮ ﺍﺳﺖ، ﺑﻲ ﺷﻤﺎﺭ ﺍﺳﺖ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۳ و ۴ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ ۲ ـ مجادله به باطل راه شیطان است بعضى از مفسران بزرگ معتقدند: جمله یُجادِلُ فِی اللّهِ بِغَیْرِ عِلْم اشاره به گفتگوهاى بى اساس مشرکان است، و جمله وَ یَتَّبِعُ کُلَّ شَیْطان مَرِید اشاره به برنامه هاى عملى نادرست آنها است. بعضى دیگر جمله اول را اشاره به اعتقادات فاسد و خرافى آنها دانسته و جمله دوم را به برنامه هاى عملى غلط و انحرافى آنان. ولى از آنجا که آیات قبل و بعد از آن، پیرامون مبانى اعتقادى و اصول عقائد است، بعید نیست هر دو جمله، اشاره به یک حقیقت باشد، و به تعبیر دیگر، طرفین نفى و اثبات یک موضوع است. در جمله اول مى گوید: آنها بدون علم و دانش و صرفاً از روى تقلید و تعصب و هوا پرستى به مجادله درباره خدا و قدرت او برمى خیزند. و جمله دوم مى گوید: کسى که دنبال علم و دانشى نیست طبیعى است که از هر شیطان طغیانگرى پیروى مى کند. * * * ۳ ـ چرا از هر شیطان؟ جالب این که نمى فرماید: چنین کسى از شیطان پیروى مى کند، بلکه مى گوید: از هر شیطان متمردى، و این اشاره به آن است که شیاطین همه یک خط واحد و برنامه مشترک ندارند، بلکه، هر یک براى خود راهى و دامى انتخاب کرده اند، آنچنان این دام ها متنوع است که انسان در تشخیص آنها گم مى شود، مگر آنها که به خاطر ایمان و توکل بر خدا در سایه حمایت او قرار گرفته اند، و مشمول جمله اِلاّ عِبادِکَ مِنهُمُ الْمُخْلَصِیْن (۳) هستند. ذکر این نکته نیز لازم است که: تمرد، سرکشى و خالى بودن از خیر و برکت، در مفهوم کلمه شیطان افتاده است ولى در اینجا مخصوصاً کلمه مرید (فاقد هر گونه خیر و سعادت بودن) را به عنوان تأکید پشت سر آن ذکر مى کند تا سرنوشت کسانى که از چنین رهبرانى پیروى مى کنند، کاملاً روشن گردد. * * * ۴ ـ تفسیر جمله کُتِبَ عَلَیْهِ مى دانیم این تعبیر، به معنى مقرر و ملزم داشتن است خواه در عالم تکوین و آفرینش باشد، و یا در عالم تشریع، احکام و قوانین. ولى نباید توهم کرد که: این جمله بوى جبر مى دهد، و شیاطین مجبورند پیروان خود را گمراه سازند، و به دار البوار بفرستند، بلکه، این نتیجه حتمى برنامه اى است که آنها با میل خود انتخاب کرده اند، مثلاً هنگامى که ابلیس رئیس و سر سلسله شیاطین، در برابر فرمان خدا سرپیچى کرد و با میل و اراده خود راه طغیان و حتى اعتراض به ذات پاک خدا را پیش گرفت، چنین کسى جز این که: گمراه و گمراه کننده باشد، سرنوشتى نخواهد داشت و همچنین شیطان هاى دیگر از انس و جن. این درست به آن مى ماند که بگوئیم: هر کس معتاد به مواد مخدر شد، بدبختى و سیه روزى در پیشانیش نوشته مى شود، آیا این دلیل جبر است؟.(۴) * * * ✍ پی نوشت: ۳ ـ حجر، آیه ۴٠. ۴ ـ در مورد مرجع ضمیر علیه بعضى گفته اند: به شیطان باز مى گردد. و بعضى به پیروان شیطان که از جمله و من الناس... استفاده مى شود، ولى ظاهر این است که به شیطان باز مى گردد، به خصوص این که ضمیر نزدیک به آن (ضمیر مَن تَوَلاّه) نیز به شیطان باز مى گردد. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2