. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و هشتاد و هشت 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﺳﭙﺲ ﺭﻭﻱ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻫﺎﺷﻤﻲ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﻙ ﺍﻱ ﺟﻮﺍﻥ ﺗﻮ ﺧﻠﻒ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﺮﻑ ﺳﻠﻒ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺑﻮﺩﻱ، ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻨﻚ ﻭﻳﺮﺍﻧﮕﺮ ﺷﺮﻑ، ﻭ ﺳﺮﺯﻧﺸﮕﺮ ﺳﻠﻒ ﺧﻮﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﻱ؟ ﺑﻪ ﻛﻴﻨﻪ ﺗﻮﺯﻱ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺍﻱ ﻭ ﻛﺴﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻧﻬﺎﺩﺵ ﺍﺯ ﻧﻬﺎﺩ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﺮ ﺁﻥ ﻛﻪ ﻓﻀﻠﺖ ﺑﻪ ﻓﻀﻞ ﺍﻭﺳﺖ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﻣﻲ‌ﺩﻫﻲ؟ ﻣﻦ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺁﮔﺎﻩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩ، ﺗﺎﺗﺮﺍ ﺧﻮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ. ﺁﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺷﺮﻡ ﮔﺮﻳﺨﺖ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻋﻘﺒﻪ ﺑﻦ ﻣﺴﻠﻢ ﻧﻤﺎﻧﺪ، ﻭﻟﻲ ﺧﺒﺮ ﮔﺰﺍﺭ، ﻋﻘﺒﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﮔﺬﺍﺷﺖ، ﻭ ﻭﻱ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﺰﻩ ﺍﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﻴﺪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩ. 5- ﺍﺑﻮ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﻧﺎﺟﻲ، ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻴﺪ ﺑﻪ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺑﻮ ﺑﺠﻴﺮ ﺳﻤﺎﻙ ﺍﺳﺪﻱ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺳﻴﺪ ﻭ ﺷﻴﻌﻪ ﺑﻮﺩ. ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﺭﺍ ﻏﻠﺎﻣﻲ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻳﺰﻳﺪ ﺑﻦ ﻣﺬﻋﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺷﻌﺮ ﺳﻴﺪ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﻧﺪ، ﺳﻴﺪ، [جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 122] ﺷﺐ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﻫﻮﺍﺯﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺷﺮﺍﺏ ﺧﻮﺍﺭﻱ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ. ﺷﺒﮕﺮﺩﺍﻥ، ﺳﻴﺪ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻧﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ. ﻓﺮﺩﺍﻱ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺑﻴﺎﺕ ﺭﺍ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻳﺰﻳﺪ ﺑﻦ ﻣﺬﻋﻮﺭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ. ﻳﺰﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺍﺑﻲ ﺑﺠﻴﺮ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺷﺐ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺟﻨﺎﻳﺘﻲ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻛﺮﺩﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ. ﭘﺮﺳﻴﺪ: ﭼﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ؟ ﻳﺰﻳﺪ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﺍﺑﻴﺎﺕ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺳﻴﺪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺸﻨﻮ ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮﺍﻧﺪ: ﺩﺭ ﺩﻳﺎﺭ ﻳﺎﺭ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺩﺭﻭﺩ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺍﺣﻮﺍﻟﺶ ﺑﭙﺮﺱ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﺪ ﺁﻧﻜﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻨﻮﺩ، ﺩﻳﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎﻱ ﺁﻥ ﺧﺎﻟﻲ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻬﻨﻪ ﺁﻥ ﺟﺰ ﺍﺯ ﺭﻭﺑﺎﻫﻬﺎ ﻭ ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎﻱ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ، ﺧﺒﺮﻱ ﻧﻴﺴﺖ. ﺭﻭﺯﻱ ﺁﻧﺠﺎ، ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺩﻟﺒﺮﺍﻥ ﮔﻞ ﺭﺧﺴﺎﺭﻱ ﭼﻮﻥ ﺟﻤﻞ ﻭ ﻋﺰﻩ ﻭ ﺭﺑﺎﺏ ﻭ ﺑﻮﺯﻉ ﺑﻮﺩ. ﺳﻴﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﺮ ﺍﻧﺪﺍﻣﻲ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻲ‌ﺯﻳﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﻛﺪﺍﻣﻨﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺎﻥ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﻲ ﺷﺪ. ﺍﻓﺴﻮﺱ ﻛﻪ ﺍﻳﻨﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻭ ﺗﺠﻤﻊ ﺍﺯ ﻫﻢ ﮔﺴﺴﺘﻨﺪ، ﻭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ، ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﮔﺮ ﮔﺮﺩ ﺁﻣﺪﻩ‌ﻫﺎ ﺍﺳﺖ. ﭘﺲ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺍﻣﻴﺮﻱ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻱ ﺩﺭﻭﺩ ﺑﻔﺮﺳﺖ، ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﻭ ﺯﻳﺎﻥ ﺗﻮ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﻴﺮﻱ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﮕﺸﺎﺋﻲ، ﺁﺭﺯﻭﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻲ‌ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺷﻔﺎﻋﺘﺖ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﭘﺬﻳﺮﺩ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺧﻠﻮﺕ ﻛﺮﺩﻱ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺳﺨﻨﺎﻧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﻧﺪ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﮕﻮ: ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻬﺮﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﺣﻤﺪ ﻣﺮﺳﻞ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﺩﺍﺭﻱ، ﺳﻴﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺒﺨﺶ ﭼﻪ ﺭﻭﺯﻱ ﺍﻳﻦ ﻛﺸﺘﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭﻭ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﻛﺮﺩ. ﺍﻭ ﻣﻬﺮ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﺳﻴﻨﻪ ﻭ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﻱ ﺩﻭﺩﻣﺎﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺹ) ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺍﺳﺖ.... ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﻱ ﭘﺴﺮ ﻣﺬﻋﻮﺭ ﺑﺮﺧﻴﺰ ﻭ ﺷﻌﺮ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻭﻣﺎﻳﮕﺎﻥ، ﺳﺮﺑﺰﻳﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ [ جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 123] ﻭ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﺮ ﻫﻢ ﻧﻬﻨﺪ. ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺑﻴﻢ ﺍﺑﻲ ﺑﺠﻴﺮ ﻧﺒﻮﺩ، ﻛﻴﻨﻪ‌ﻫﺎﻱ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﻜﺎﻑ ﻭ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﻣﻲ‌ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ. ﺍﻱ ﺑﻴﻨﻲ ﺑﺮﻳﺪﻩ‌ﻫﺎ ﺑﻲ ﺗﺎﺑﻲ ﻣﻜﻨﻴﺪ ﻭ ﺗﺤﻤﻠﻲ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﺳﺎﻟﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺻﺒﺮﻫﺎ ﻛﺮﺩﻳﻢ، ﺍﻳﻦ ﺧﻄﻴﺐ ﺳﺨﻨﻮﺭ ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻭ ﭘﻲ ﺩﺭ ﭘﻲ، ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻣﻲ‌ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺧﻠﻖ ﺭﺍ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﻭ ﺧﺎﻟﻖ ﺭﺍ ﺧﺸﻤﻨﺎﻙ ﻛﻨﺪ. ﺁﺭﻱ ﺷﻮﻡ ﺑﺨﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺑﺪ ﺣﺮﻳﺺ ﺍﻧﺪ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۱ الی ۱۱ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ به هر حال، امکان ندارد خداوند غریزه اى را به عنوان بخشى از نظام احسن در انسان بیافریند، و بعد آن را به کلى تحریم یا مخالف مقام انسانى بداند. این نکته، چندان نیاز به یاد آورى ندارد که حلال بودن همسران مخالف با بعضى از موارد استثنائى نیست، مانند حالت عادت ماهانه و امثال آن. همچنین حلال بودن کنیزان (زنان برده) مشروط به شرائط متعددى است که در کتب فقهى آمده، و چنان نیست که هر کنیزى به صاحب آن حلال باشد، و در واقع در بسیارى از جهات و شرائط، همان شرائط همسران را دارد. * * * در هشتمین آیه مورد بحث، به پنجمین و ششمین صفت برجسته مؤمنان اشاره کرده، مى گوید: آنها کسانى هستند که امانت ها و عهد خود را مراعات مى کنند (وَ الَّذِینَ هُمْ لاِ َماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ). حفظ و اداى امانت ـ به معنى وسیع کلمه ـ و همچنین پایبند بودن به عهد و پیمان در برابر خالق و خلق از صفات بارز مؤمنان است. در مفهوم وسیع امانت، امانت هاى خدا، پیامبران الهى و همچنین امانت هاى مردم جمع است، نعمت هاى مختلف خدا هر یک امانتى از امانات او هستند، آئین حق، کتب آسمانى، دستورالعمل هاى پیشوایان راه حق و همچنین اموال و فرزندان و پست ها و مقام ها، همه امانت هاى اویند که مؤمنان در حفظ و اداى حق آنها مى کوشند تا در حیاتند از آن پاسدارى مى کنند، و به هنگام ترک دنیا آنها را به نسل هاى برومند آینده خود مى سپارند، و چنین نسلى را براى پاسدارى آن تربیت مى کنند. دلیل بر عمومیت مفهوم امانت، در اینجا علاوه بر گستردگى و اطلاق لفظ، روایات متعددى است که در تفسیر امانت وارد شده، گاهى امانت به معنى امامت امامان معصوم که هر امام آن را به امام بعد از خود مى سپارد تفسیر شده. و گاه به مطلق ولایت و حکومت. جالب این که: زراره از شاگردان بزرگ امام باقر و امام صادق(علیهما السلام) چنین مى گوید: منظور از جمله أَنْ تُؤَدُّوا الأَماناتِ إِلى أَهْلِها این است که ولایت و حکومت را به اهلش واگذارید !. و این نشان مى دهد که: حکومت از مهمترین ودیعه هاى الهى است که باید آن را به اهلش سپرد. همچنین دلیل عمومیت عهد و پیمان، تعبیراتى است که در سایر آیات قرآن آمده، از جمله أَوْفُوا بِعَهْدِ اللّهِ إِذا عاهَدْتُمْ: به عهد خداوند وفا کنید هنگامى که عهد و پیمان بستید . قابل توجه این که: در بعضى از آیات قرآن تعبیر به اداى امانت و یا عدم خیانت در امانت شده، در حالى که در آیه مورد بحث، تعبیر به رعایت امانت شده که هم شامل ادا مى شود، هم محافظت و مراقبت کامل از آن. بنابراین، اگر کوتاهى در اصلاح چیزى که مورد امانت است باعث ضرر یا خطرى بشود، شخص امین موظف است که در اصلاح آن نیز بکوشد (و به این ترتیب سه کار لازم است: اداء، حفظ و اصلاح). به هر حال، مسلّم است که پایبند بودن به تعهدات، حفظ و اداى امانات از مهمترین پایه هاى نظام اجتماعى بشر است و بدون آنها هرج و مرج در سرتاسر جامعه به وجود خواهد آمد، به همین دلیل حتى افراد و ملت هائى که اعتقاد الهى و مذهبى نیز ندارند، براى مصون ماندن از این هرج و مرج اجتماعى ناشى از خیانت در عهد و امانت، خود را موظف به انجام این دو برنامه ـ لااقل در مسائل کلى اجتماعى ـ مى دانند. * * * بالاخره در نهمین آیه، آخرین ویژگى مؤمنان را که محافظت بر نمازها است بیان کرده مى گوید: آنها کسانى هستند که در حفظ نمازهاى خویش مى کوشند (وَ الَّذِینَ هُمْ عَلى صَلَواتِهِمْ یُحافِظُونَ). جالب این که: نخستین ویژگى مؤمنان را خشوع در نماز و آخرین صفت آنها را محافظت بر نماز شمرده است، از نماز شروع مى شود و به نماز ختم مى گردد. چرا که نماز مهمترین رابطه خلق و خالق است. نماز برترین مکتب عالى تربیت است. نماز وسیله بیدارى روح و جان، و بیمه کننده انسان در برابر گناهان است. خلاصه نماز، هر گاه با آدابش انجام گیرد، زمینه مطمئنى براى همه خوبى ها و نیکى ها خواهد بود. یاد آورى این نکته نیز لازم است که: آیه نخست و آیه اخیر، اشاره به دو مطلب متفاوت مى کند، و به همین دلیل، در آیه نخست، صلاة به صورت مفرد و در آیه اخیر به صورت جمع است. اولى، به مسأله خشوع و توجه خاص درونى که روح نماز است، و اثر بر تمام اعضاء مى گذارد اشاره مى کند. و دومى، به مسأله آداب و شرائط نماز از نظر وقت و زمان و مکان و همچنین از نظر تعداد نمازها، و به نمازگزاران و مؤمنان راستین توصیه مى کند در همه نمازها مراقب همه این آداب و شرائط باشند. در مورد اهمیت نماز در مجلدات مختلف این تفسیر مشروحاً بحث کرده ایم.(۱٠) ✍ پی نوشت: ۱٠ ـ به جلد نهم، صفحه ۲۶۷، ذیل آیه ۱۱۴ سوره هود و جلد چهارم، صفحه ۱٠۴، ذیل آیه ۱٠۳ سوره نساء و جلد سیزدهم، ذیل آیه ۱۴ سوره طه مراجعه فرمائید. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۱۰۵ بخش سوم 🌾 اندرزهای اخلاقی ↩️ "«آرى او بار هلاکت و فساد را بر دوش مى کشد و از جايى به جاى ديگر مى برد!» (يَنْقُلُ الرَّدَى عَلَى ظَهْرِهُ مِنْ مَوْضِع إِلَى مَوْضِع). «و براى توجيه آراى ناپخته و ضدّ و نقيض خويش، مطالب نامتناسب را به هم پيوند مى دهد!» (لِرَأْي يُحْدِثُهُ بَعْدَ رَأْي; يُرِيدُ أَنْ يُلْصِقَ مَا لاَ يَلْتَصِقُ، وَ يُقَرِّبَ مَا لاَ يَتَقَارَبُ!). امام(عليه السلام) در اين عبارات، با تشبيهات زيبا و رسايى که فرموده، يک حقيقت مهم را بيان مى کند که يکى از سرچشمه هاى گمراهى، تکيه کردن بر پندارهاى بى اساس و گمان هاى باطل و آراى فاسد و غير مستدل است. اينها گاه ظاهر فريبنده اى دارد! همچون لب رودخانه ها، يا پرتگاه هايى که ظاهرش محکم، امّا زير آن خالى شده است! افراد بى خبر، پاى بر آن مى نهند و ناگهان در درون رودخانه، يا قعر درّه سقوط مى کنند. اينها با اصرار بر پندارهاى جاهلانه خود، همانند کسانى هستند که اسباب مرگ و سقوط خويش را بر دوش گرفته، به هر سو مى برند. و يکى از ناهنجارى ها و بدبختى هاى آنان اين است که براى توجيه افکار باطل خود به امور باطل ديگرى استناد مى کنند و به اين ترتيب، روز به روز و لحظه به لحظه، در گمراهى عميق ترى فرو مى روند. اينها نقطه مقابل کسانى هستند که در آغاز اين بخش، به آنان اشاره شد: کسانى که از چراغ هدايت رهروان راستين، نور مى گيرند واز چشمه هاى زلال علم آنها سيراب مى شوند. سپس امام(عليه السلام) در يک نتيجه گيرى مى فرمايد: «از (نافرمانى) خدا بپرهيزيد و شکايت خويش را نزد کسى که نمى تواند مشکل شما را حل کند توان ندارد که با فکر خود گره از کار شما بگشايد، مَبَريد!» (فَاللهَ اللهَ أَنْ تَشْکُوا إِلَى مَنْ لاَ يُشْکِي شَجْوَکُمْ(4)، وَ لاَ يَنْقُضُ بِرَأْيِهِ مَا قَدْ أَبْرَمَ لَکُمْ). اين جمله ممکن است اشاره به يکى از سرچشمه هاى جهالت و گرفتارى در چنگال پندارهاى باطل باشد و آن، مشورت نزد نااهلان بردن است! کسانى که از فکر سليم و رأى قاطع و آگاهى کافى براى حل مشکلات بى بهره اند و مشورت کنندگان را همراه خود به وادى ضلالت مى کشانند. اين احتمال نيز وجود دارد که اشاره به مطلب تازه اى باشد و آن اينکه مردم فريب قدرت هاى کاذب و جبّار را که جز به منافع خويش نمى انديشند (همچون بنى اميّه) نخورند و حلّ مشکلات خويش را از آنها نخواهند، که نه تنها مشکلى را حل نمى کنند، بلکه در بسيارى از اوقات بر مشکلات نيز مى افزايند. ✍ پی نوشت: 4. «شجو» به معناى غم و اندوه است. (اين واژه، هم معناى مصدرى دارد، هم اسم مصدرى)." ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ امام صادق علیه‌السلام: اِسعَ عَلى عِيالِكَ، وإيّاكَ أن يَكونوا هُمُ السُّعاةَ عَلَيكَ 🔻براى خانواده‌ات تلاش كن. مبادا آنان براى تو كار و تلاش كنند! 📚 الكافي، ج ٥، ص ١٤٩، ح ٦ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 💥 به وقت شام 🔴 تحولات آخر الزمان حول محور فلسطین و اتفاقات منطقه ✅ محوریت و پیروزیهای ایران در جنگ های آخر الزمان 1⃣ فصل اول #فلسطین🗝#کلیداسرارآمیزظهور 🎙استاد امینی خواه @Nahjolbalaghe2