🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین استاد امینی خواه: 🔴 به وقت شام 🎤 جلسه ششم 📝 محور سخنرانی ✔️ خروج حضرت موسی (علیه‌السلام) به همراه ۶ هزار نفر از مصر ✔️ پیامبر اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله): هر آنچه برای بنی‌اسرائیل پیش آمد برای امت من نیز رقم خواهد خورد ✔️ مطالعه بنی‌اسرائیل در قرآن؛ راه پی‌بردن به آینده بشریت و تاریخ ✔️ جانشینی ۱۲ نقیب به عنوان رهبر معنوی بعد از حضرت موسی (علیه‌السلام) ✔️ تأکید قرآن بر مورد لعن و غضب الهی واقع شدن قوم یهود ✔️ عجایب غیرقابل باور تاریخ؛ بت‌پرست شدن بنی‌اسرائیل بعد از تحمل سختی‌های فراوان و رسیدن به ارض مقدسه ✔️ محتویات تابوت عهد: ۱۰ فرمان حضرت موسی (علیه‌السلام)، عطای هارون و تورات اصلی ✔️ تابوت عهد نشانه پیروزی بنی‌اسرائیل؛ مخفی شدن تابوت بعد از حضرت سلیمان (علیه‌السلام) ✔️ رسیدن نژاد حضرت دواود و سلیمان (علیه‌السلام) به یهودا ✔️ انسجام و وحدت بنی‌اسرائیل و ساخت معبد در زمان حضرت سلیمان (علیه‌السلام) ✔️قرآن کریم: در زبور مانند تورات بیان کردیم که زمین به بندگان صالح خدا (بنی‌اسماعیل) می‌رسد ✔️ ساخت ۱۲ قلعه و مسجدالاقصی توسط حضرت سلیمان (علیه‌السلام) در شهر بیت المقدس ✔️ حمله بخت‌النصر به بیت‌المقدس؛ از بین بردن تورات و کشتن تمام حافظان آن ✔️ کمک کورش‌کبیر به بنی‌اسرائیل در از بین بردن بخت‌النصر و بازپس‌گیری بیت‌المقدس ✔️شباهت‌های حضرت یحیی (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۲۶ الی ۳۰ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ و بعد از حمد و ستایش خدا در برابر نخستین نعمت بزرگ او، یعنى نجات از چنگال ظالمان، از درگاهش چنین تقاضا کن: بگو: پروردگارا! مرا در منزلگاهى پر برکت فرود آر، و تو بهترین فرود آورندگانى (وَ قُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِی مُنْزَلاً مُبارَکاً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْمُنْزِلِینَ). واژه مُنْزِل ممکن است اسم مکان باشد، یعنى بعد از پایان گرفتن طوفان، کشتى ما را در سرزمینى فرود آور که داراى برکات فراوانى باشد و ما بتوانیم با آسودگى خاطر به زندگى خود ادامه دهیم. و نیز ممکن است مصدر میمى باشد، یعنى ما را به طرز شایسته اى فرود آر; چرا که بعد از پایان گرفتن طوفان به هنگام نشستن کشتى بر زمین، خطرات زیادى این سرنشینان را تهدید مى کرد، نبودن جاى مناسب براى زندگى، کمبود غذا، انواع بیمارى ها، نوح(علیه السلام) از خدا مى خواهد که او را به نحوى سالم و شایسته بر زمین فرود آورد. * * * و بالاخره آخرین آیه مورد بحث، اشاره به مجموع این داستان کرده مى گوید: در این ماجراى نوح و پیروزیش بر ستمکاران و مجازات این قوم سرکش به شدیدترین وجه، آیات و نشانه هائى براى صاحبان عقل و اندیشه است ! (إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیات). و ما به طور مسلّم همگان را آزمایش مى کنیم (وَ إِنْ کُنّا لَمُبْتَلِینَ). این جمله، ممکن است اشاره به این باشد که: ما قوم نوح(علیه السلام) را کراراً آزمودیم و هنگامى که از عهده آزمایش ها بر نیامدند هلاکشان کردیم. و نیز ممکن است اشاره به این باشد که: ما همه انسان ها را در هر عصر و زمان آزمایش مى کنیم و آنچه در آیات فوق گفته شد، مخصوص مردم عصر نوح(علیه السلام) نبود، بلکه در همه اعصار و قرون در اشکال مختلف، آزمایش ها صورت مى گیرد، و در این آزمایش ها آنها که خار راه تکامل بشرند، از سر راه برداشته مى شوند، تا بشریت به سیر تکاملى خود همچنان ادامه دهد. جالب این که: در آیات فوق، تنها به مسأله ساختن کشتى و سوار شدن نوح و یارانش بر آن اکتفا شده، و اما این که: سرانجام کار گنهکاران به کجا رسید پیرامون آن سخنى به میان نیامده; چرا که با وعده الهى اِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ مسلّم مى شود چنین سرنوشتى دامان آنها را گرفته; چرا که وعده اش تخلف ناپذیر است. ذکر این معنى نیز لازم است که درباره قوم نوح(علیه السلام)، مبارزه آنها با این پیامبر بزرگ و سرنوشت دردناک آنان، ماجراى ساختن کشتى و جوشیدن آب از تنور، وقوع طوفان و غرق فرزند نوح، سخن بسیار است که ما قسمت زیادى از آن را در سوره هود ، جلد نهم، از صفحه ۶۸ تا صفحه ۱۲۵ مشروحاً آورده ایم و به خواست خدا بخش دیگرى هم در تفسیر سوره نوح خواهد آمد. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۱۰۶ بخش اول 📝 وصف دین اسلام ↩️ در واقع، امام(علیه السلام) در اینجا جاده اى را ترسیم کرده که تمام امتیازات یک جادّه خوب را دارد. جادّه آنچنان واضح است که پیدا کردن آن براى همه ممکن است. ورودى هاى متعدّدى دارد که آنها نیز در برابر دیدگان حق طلبان قرار گرفته. این جاده نیاز به نشانه هایى دارد که از دور نمایان باشد و مسیر را براى رهگذران کاملا آشکار کند. جادّه اسلام در واقع، چنین است. (در گذشته در مسیر راه ها، برج هایى مى ساختند و بالاى آن چراغى نصب مى کردند که از دور نمایان بود و از بیراهه رفتن جلوگیرى مى کرد و آن را «منار» مى نامیدند. یعنى: محلّ نور. ولى معناى وسیع این کلمه، شامل تمام نشانه هایى مى شود که رهروان را از انحراف باز مى دارد). اضافه بر اینها، جادّه در روز روشن و در شب، با چراغ هاى پر نور براى رهگذران آشکار است. این تعبیرات مى تواند کنایه از محکمات آیات قرآن و سنّت صریح و آشکار و معجزات و کرامات و دلیل عقل و نقل، که مسیر پویندگان راه اسلام را روشن مى سازد و نشانه هاى آشکار در جاى جاى این مسیر نصب مى کند، بوده باشد. سپس در ادامه این توصیفات، اسلام را به مسابقه اى تشبیه مى کند که تمام ارکانش در بالاترین مرتبه حسن و کمال است. مسابقه ها معمولا نیاز به ارکانى دارد: 1- میدان تمرین 2- محلّ پایان مسابقه 3- اسب هاى آماده و ورزیده 4- جایزه عالى 5- سوارکاران شریف و باارزش. مى فرماید: «میدان تمرین اسلام پاک و پاکیزه، نقطه پایانى مسابقه بلند و رفیع، اسب هاى این میدان اصیل و آماده، جایزه مسابقه دهندگان بسیار عالى، و سوارکاران آن مردمى شریفند!». (کَرَیمُ الْمِضْمارِ(10)، رَفِیعُ الْغَایَةِ، جَامِعُ الْحَلْبَةِ(11) مُتَنَافِسُ(12) السُّبْقَةِ(13)، شَرِیفُ الْفُرْسَانِ). سپس مى افزاید: «تصدیق و یقین، راه (رسیدن به اهداف) اسلام است و نشانه آن اعمال صالح، (و در واقع راه پیروزى در این مسابقه دو چیز است: ایمان و عمل صالح)». (التَّصْدِیقُ مِنْهَاجُهُ، وَ الصَّالِحَاتُ مَنَارُهُ). سپس در آخرین جمله هاى این بخش، آنچه به صورت کلّى آمده بود، به صورت جزیى مشخص مى کند و مى فرماید: «پایان این مسابقه مرگ است و دنیا میدان تمرین، و قیامت میدان مسابقه، و بهشت جایزه آن است». (وَ الْمَوْتُ غَایَتُهُ، وَ الدُّنْیَا مِضْمارُهُ، وَ الْقِیَامَةُ حَلْبَتُهُ، وَالْجَنَّةُ سُبْقَتُهُ). اگر در اینجا سخنى از سوارکاران مسابقه دهنده به میان نیامده، به خاطر روشن بودن آن است. زیرا، آنها جز مؤمنانى که داراى ایمان صالح هستند، نخواهند بود. این تشبیه زیبا با بیان روشن ترى - و با کمى تفاوت - در خطبه 28 گذشت، که مى فرمود: «أَلاَ وَ إِنَّ الْیَوْمَ الْمِضْمَارَ، وَ غَداً السِّبَاقَ، وَ السَّبَقَةُ الْجَنَّةُ وَ الْغَایَةُ النَّارُ; بدانید! امروز روز تمرین و آمادگى است و فردا روز مسابقه. جایزه برندگان بهشت و سرانجام (شوم) عقب ماندگان آتش دوزخ است». **** نکته ها: 1- جایگاه دنیا و آخرت در جهان بینى اسلامى دنیا براى دنیا پرستان و آنها که آخرت را علماً و یا عملا انکار مى کنند، تمام مطلوب و منتهاى مقصود است و به همین دلیل، تمام ارزشها را در پاى آن قربانى مى کنند. تمام بدبختى هاى مردم جهان مولود این طرز فکر است که در عقیده و یا در عمل زندگى سراى دیگر حضور نداشته باشد. ولى در جهان بینى اسلامى، دنیا مرحله اى است گذرا و مقدّمه اى براى آخرت، که در روایات اسلامى با تشبیهات مختلفى آمده. گاه «مزرعه» گاه «پل» و گاه «تجارتخانه» شمرده اند، که شرح آن ذیل خطبه 28 گذشت. ✍ پی نوشت: 10. «مضمار» در اصل به معناى مکان يا زمان لاغر شدن است و از آنجا که اسب ها در موقع تمرين براى مسابقه لاغر و قوى مى شوند، اين واژه به زمان، يا مکان مسابقه اطلاق مى شود. 11. «حلبة» از مادّه «حَلب» (بر وزن قلب) در اصل به معناى جمع شدن است و از آنجا که به هنگام دوشيدن پستان حيوان، شيرها را در ظرفى جمع مى کنند، اين واژه به دوشيدن پستانِ حيوان هم، اطلاق شده است و سپس به اسب هايى که براى مسابقه گردآورى مى شوند، اطلاق شده است. 12. «متنافس» از مادّه «تنافس» به معناى تلاش دو انسان در برابر يکديگر براى به دست آوردن چيز نفيسى است. 13. «سُبقه» به معناى جايزه مسابقه است. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت 🌼بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ🌼 ☀️ امام صادق عليه السلام: كسى كه زياد گرفتار دنيا شود هنگام جدا شدن از آن ، بيشترين افسوس را مى خورد 📚الکافی، ج۲، ص۳۲۰ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🎥 حجت الاسلام کاشانی 🔆ما اصل تکلیفمان را فراموش کرده ایم 🔸 برگرفته از جلسات "کدام حسین علیه السلام؟ کدام کربلا؟" @Nahjolbalaghe2