💥 ✅ادامه شرح و تفسیر نامه ۱۱ 🔹در چهارمين دستور اشاره به يکى از تقسيمات مهم لشکر کرده مى فرمايد: «و بدانيد مقدمه لشکر چشم هاى لشکرند، و چشم هاى مقدّمه، پيشگامان و نيروى اطلاعاتى لشکرند»; 🍃 (وَاعْلَمُوا أَنَّ مُقَدِّمَةَ الْقَوْمِ عُيُونُهُمْ، وَعُيُونَ الْمُقَدِّمَةِ طَلاَئِعُهُمْ). 🔸در گذشته چنين معمول بود که هرگز انبوه لشکر همه با هم حرکت نمى کردند بلکه گروهى از زبده ها را به عنوان مقدمه به فاصله اى جلوتر مى فرستادند و در ميان اين گروه افراد زبده ترى بودند که پيشاهنگان و طلايه داران بودند که در واقع به عنوان نيروهاى اطلاعاتى زبردست لشکر عمل مى کردند و به محض آگاهى از وضع دشمن، فرمانده اصلى لشکر را با خبر مى ساختند تا بتوانند موضع گيرى صحيحى داشته باشند. 🔹در دستور پنجم آنها را به شدت از تفرقه برحذر مى دارد مى فرمايد: «از پراکندگى و تفرقه سخت بپرهيزيد، بنابراين هنگامى که توقف کرديد و پياده شديد، همه با هم پياده شويد و هرگاه کوچ کرديد همه با هم کوچ کنيد»; 🍃(وَإِيَّاکُمْ وَالتَّفَرُّقَ: فَإِذَا نَزَلْتُمْ فَانْزِلُوا جَمِيعاً، وَإِذَا ارْتَحَلْتُمْ فَارْتَحِلُوا جَمِيعاً). با توجّه به اينکه امام(عليه السلام) اين دستورات را به «زياد بن نضر حارثى» و «شريح بن هانى» که سرکرده مقدمه لشکر بودند بيان مى کند منظور اين است که مقدمه لشکر به صورت پراکنده عمل نکنند و همه با هم باشند تا ضعف و فتور به آنها دست ندهد. 🔹حضرت در ششمين دستور شيوه آسايش شبانه لشکر را بيان کرده و مى فرمايد: «و هنگامى که پرده هاى تاريکى شب شما را پوشاند، نيزه داران را با نيزه به صورت دايره اى در اطراف لشکر قرار دهيد (و لشکر در وسط آن استراحت کند)»; (وَإِذَا غَشِيَکُمُ اللَّيْلُ فَاجْعَلُوا الرِّمَاحَ کِفَّةً(9)). اين همان چيزى است که در دنياى امروز نيز چه در ميدان جنگ و چه در غير آن افرادى را مى گمارند که به اصطلاح کشيک دهند و از لشکر يا اماکن حساس در داخل شهرها و پادگان ها مراقبت به عمل آورند و به محض اينکه احساس خطرى کنند، زنگ هاى بيدار باش را به صدا در بياورند و امروز به عنوان نيروى حفاظت از آن ياد مى شود. 🔹در هفتمين و آخرين دستور به بدنه لشکر نيز توصيه مى کند که هنگام استراحت شبانه به سراغ خواب عميق نروند همانند کسانى که آسوده در خانه هايشان در بستر مى خوابند. مى فرمايد: 🍃 «ولى خوابتان بايد بسيار سبک و کوتاه باشد همچون شخصى که آب را جرعه جرعه مى نوشد و يا مضمضه مى کند»; 🍃(وَلاَ تَذُوقُوا النَّوْمَ إِلاَّ غِرَاراً أَوْ مَضْمَضَةً). درست شبيه کسى که در انتظار مسافر يا ميهمان يا فرد عزيز ديگرى است که شب وارد مى شود اندکى مى خوابد و بيدار مى شود سپس مى خوابد و باز بيدار مى شود. لشکر اسلام نيز در مقابل دشمن بايد اين گونه استراحت کنند مبادا دشمن با شبيخون ضايعات فراوانى به بار آورد. اين معنا تشبيه به جرعه جرعه نوشيدن يا مضمضه آب در دهان است. 🌿البتّه اين نکات دقيق هفتگانه در بيان امام(عليه السلام)، دستوراتى درباره مقدمات لشکر و مسير راه است; امّا تاکتيک هاى مربوط به ميدان جنگ را در بعضى از خطبه هاى گذشته بيان فرموده است. (به خطبه 11 در جلد اوّل صفحه 487 و خطبه 66 در جلد سوم صفحه 91 به بعد و خطبه 124 جلد پنجم صفحه 258 به بعد مراجعه شود). 📚پی‌نوشت⬇️ ⚘ @Nahjolbalaghe2 #شرح‌و‌تفسیر‌نامه‌‌های‌نهج‌البلاغه

. ✅ادامه شرح و تفسیر نامه ۱۱ 📚پی نوشت 1 . سند نامه: اين نامه را پيش از سيّد رضى، نصر بن مزاحم که حدود 200 سال قبل از وى مى زيسته، در کتاب صفين آورده و حسن بن شعبه حرّانى در تحف العقول و دينورى در کتاب الاخبار الطوال نقل کرده اند. ابن ميثم بحرانى که از شارحان نهج البلاغه است اين نامه را با اضافات قابل توجهى آورده که نشان مى دهد از منبعى غير از نهج البلاغه آورده است (مصادر نهج البلاغه، ج 3، ص 224). نويسنده مصادر تصريح مى کند که اين نامه بخشى از نامه مفصل ترى است که امام(عليه السلام) آن را به زياد بن نضر حارثى و شريح بن هانى که فرمانده دو لشکر از لشکريان امام(عليه السلام) بودند نگاشت. در کتاب تمام نهج البلاغه نيز اين نامه تحت شماره 1 از نامه امير  مؤمنان على(عليه السلام) در ص 945 آمده است. 2 . «اشراف» جمع «شرف» بر وزن «هدف» به معناى مکان مرتفع است و تعبير به «قبل الاشراف» يعنى در جلوى بلندى ها. 3 . «سفاح» در اصل به معناى ريزش آب است سپس به دامنه کوه «سفاح» گفته شده، زيرا آب از آن فرو مى ريزد اين واژه به عنوان کنايه در مورد زنا نيز بکار رفته است. 4 . «اثناء» جمع «ثنى» بر وزن «صنف» به معناى پيچ و خم است اين واژه «اثناء» نيز به معناى وسط چيزى به کار مى رود. 5 . «ردء» به معناى يار و ياور است. 6 . «مردّ» گاه به معناى مانع و گاه به معناى محل بازگشت به کار مى رود و در جمله بالا ـ همان گونه که گفتيم ـ هر دو معنا قابل قبول است. 7 . «صياصى» جمع «صيصية» يا «صيصه» در اصل به معناى شانه اى است که بافنده تار و پود پارچه خود را با آن نظم مى بخشد و يا شاخکى که در پاى بعضى از پرندگان است سپس به قلعه هاى محکم که بر فراز کوه ها ساخته مى شود و نيز به قله کوه ها اطلاق شده است و در عبارت بالا معناى اخير اراده شده است. 8 . «مناکب» جمع «منکب» بر وزن «مغرب» به معناى شانه و دوش است و با توجّه به اينکه هضاب جمع هضبة (بر وزن حمزة) به معناى کوه هاى پهن نسبتا مسطح است، «مناکب هضاب» به معناى قسمت هاى بالاى اينگونه کوه هاست که شانه کوه محسوب مى شود. 9 . «کفة» جمع «کفاف» به معناى شىء مدوّر است و کفّه ترازو را به همين مناسبت کفّه مى گويند که به صورت دايره است.   🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃 @Nahjolbalaghe2

🍃 #دعای‌کمیل 🎤 #حاج‌میثم‌مطیعی ✅ #اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج •┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈• #کانال‌مذهبی _ #تخصصی‌نهج‌البلاغه ⚘ @Nahjolbalaghe2

🌹زیارت آل یاسین 🎤 با صدای استادفرهمند جهت سلامتی و تعجیل در امر فرج مولا صاحب الزمان(عج)✨ صلوات🌺 @Nahjolbalaghe2

🌻دعای عهد 🔹میثم مطیعی #اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج

⚘ @Nahjolbalaghe2

✨ ✨ #بِسْمِ‌اللهِ‌الرَّحْمنِ‌الرَّحِيم✨ ✨وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنصَرُونَ (74) ✨لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ (75) ✨فَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ (76) /یس 🍃و به جاى خداوند (يگانه) خدايانى را (به پرستش) گرفتند، به اين اميد كه يارى شوند. 🍃(در حالى كه آن) خدايان، توان يارى آنان را ندارند و اينها (در قيامت) به عنوان لشگر بت ها احضار مى شوند. 🍃پس سخنان مشركان تو را محزون نكند، ما آن چه را پنهان مى دارند و آن چه را آشكار مى كنند مى دانيم. 🔵لباس انسان از حيوانات است. از پشم، صنعت قالى و پتو و كارخانجات نساجى به راه مى افتد. كفش انسان از پوست حيوانات است. براى استفاده از پوست حيوانات كارخانجات چرم سازى به راه مى افتد و كيف و كفش و كلاه و... توليد مى شود. غذاى انسان از شير و گوشت حيوانات است. «و لهم فيها منافع» نقش حيوانات در كشاورزى بسيار مهم است. از قبيل: شخم زدن، آب كشى، كود طبيعى، مصرف علف هاى هرز، حمل بار و محصولات و كوبيدن خرمن از منافع حيوانات براى بشر است. «فيها منافع و مشارب» 🔷- شرك و بت پرستى، كفران نعمت هاى الهى است. «أفلا يشكرون واتّخذوا من دون اللّه آلهةً» 🔷- انگيزه ى بت پرستان، بر اساس خيال ها و موهومات است. «واتّخذوا من دون اللّه آلهة لعلهم ينصرون» 🔷- در گفتگو با منحرفين، سرچشمه ى عقايد آنان را نشانه بگيريد. «لا يستطيعون نصرهم» 🔷- كيفر كسى كه به جاى مطالعه در نعمت ها و شكر الهى به سراغ بت ها برود، احضار براى ورود به دوزخ است. «محضرون» 🔷- انبيا نيز به تقويت روحيه نياز دارند و خداوند به آنان دلدارى مى دهد. «فلا يحزنك» 🔷- هر كس هدف بلند دارد مورد انواع تهاجم قرار مى گيرد. «لا يحزنك قولهم» 🔷- توجّه به علم و آگاهى خداوند، بهترين وسيله آرامش براى مؤمن و تهديد براى منحرف است. «نعلم» 🔷- دشمنان در پنهان و آشكار توطئه ها مى كنند. «يسرّون، يعلنون» ⚘ eitaa.com/Nahjolbalaghe2 #‌تفسیر‌‌قرآن