✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه مریم آیات ۴۱ الی ۴۵ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ از پیامبر(صلى الله علیه وآله) چنین نقل شده: مَنْ أَصْغى إِلى ناطِق فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ کانَ النّاطِقُ یُؤَدِّی عَنِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ فَقَدْ عَبَدَ اللّهَ وَ إِنْ کانَ النّاطِقُ عَنِ إِبْلِیْسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلِیْسَ!: کسى که به سخن سخنگوئى گوش فرا دهد (گوش دادن از روى تسلیم و رضا) او را پرستش کرده، اگر این سخنگو از سوى خدا سخن مى گوید خدا را پرستیده است، و اگر از سوى ابلیس سخن مى گوید، ابلیس را عبادت کرده . به هر حال، ابراهیم(علیه السلام) مى خواهد این واقعیت را به پدرش تعلیم کند که: انسان در زندگى، بدون خط نمى تواند باشد، یا خط اللّه و صراط مستقیم است و یا خط شیطان عصیانگر و گمراه، او باید در این میان درست بیندیشد و براى خویش تصمیم گیرى کند، و خیر و صلاح خود را دور از تعصب ها و تقلیدهاى کورکورانه در نظر بگیرد. * * * بار دیگر ،او را متوجه عواقب شوم شرک و بت پرستى کرده، مى گوید: اى پدر! من از این مى ترسم: با این شرک و بت پرستى که دارى عذابى از ناحیه خداوند رحمان به تو برسد، و تو از اولیاى شیطان باشى (یا أَبَتِ إِنِّی أَخافُ أَنْ یَمَسَّکَ عَذابٌ مِنَ الرَّحْمنِ فَتَکُونَ لِلشَّیْطانِ وَلِیّاً). تعبیر ابراهیم(علیه السلام) در برابر عمویش آزر در اینجا بسیار جالب است از یکسو، مرتباً او را با خطاب یا ابت! (پدرم) که نشانه ادب و احترام است، مخاطب مى سازد و از سوى دیگر، جمله أَنْ یَمَسَّکَ نشان مى دهد که ابراهیم(علیه السلام) از رسیدن کوچکترین ناراحتى به آزر ناراحت و نگران است و از سوى سوم، تعبیر به عَذابٌ مِنَ الرَّحْمنِ اشاره به این نکته مى کند که کار تو به واسطه این شرک و بت پرستى به جائى رسیده که خداوندى که رحمت عام او همگان را در برگرفته به تو خشم مى گیرد و مجازاتت مى کند، ببین چه کار وحشتناکى انجام مى دهى! و از سوى چهارم، این کار تو کارى است که سرانجامش، قرار گرفتن زیر چتر ولایت شیطان است. * * * نکته ها: ۱ ـ راه نفوذ در دیگران کیفیت گفتگوى ابراهیم(علیه السلام) با آزر که طبق روایات، مردى بت پرست، بت تراش و بت فروش بوده و یک عامل بزرگ فساد در محیط محسوب مى شده، به ما نشان مى دهد: براى نفوذ در افراد منحرف، قبل از توسل به خشونت، باید از طریق منطق، منطقى آمیخته با احترام، محبت، دلسوزى و در عین حال، توأم با قاطعیت استفاده کرد; چرا که گروه زیادى از این طریق، تسلیم حق خواهند شد، هر چند عده اى در برابر این روش باز هم مقاومت نشان مى دهند که البته حساب آنها جدا است و باید برخورد دیگرى با آنها داشت. * * * ۲ ـ دلیل پیروى از عالم در آیات فوق خواندیم ابراهیم(علیه السلام)، آزر را به پیروى از خود دعوت مى کند با این که قاعدتاً عمویش از نظر سن از او بسیار بزرگتر بوده و در آن جامعه سرشناس تر، و دلیل آن را این ذکر مى کند: من علومى دارم که نزد تو نیست (قَدْ جاءَنِی مِنَ الْعِلْمِ ما لَمْ یَأْتِکَ). این یک قانون کلّى است درباره همه، که در آنچه آگاه نیستند از آنها که آگاهند پیروى کنند، و این در واقع برنامه رجوع به متخصصان هر فن و از جمله مسأله تقلید از مجتهد را در فروع احکام اسلامى مشخص مى سازد. البته بحث ابراهیم(علیه السلام) در مسائل مربوط به فروع دین نبود، بلکه از اساسى ترین مسأله اصول دین سخن مى گفت، ولى حتى در این گونه مسائل نیز باید از راهنمائى هاى دانشمند استفاده کرد، تا هدایت به صراط سوىّ که همان صراط مستقیم است حاصل گردد. * * * ۳ ـ سوره رحمت و یادآورى در این سوره، پنج بار هنگام شروع در داستان پیامبران بزرگ و مریم، جمله أُذْکُرْ (یادآورى کن) آمده است و به خاطر آن مى توان این سوره را سوره یادآورى ها نامید، یادآورى از پیامبران، مردان و زنان بزرگ و حرکت توحیدى آنها و تلاششان در راه مبارزه با شرک، بت پرستى و ظلم و بیدادگرى. و از آنجا که معمولاً ذکر به معنى یادآورى بعد از نسیان است ممکن است اشاره به این واقعیت نیز باشد که: ریشه توحید و عشق به مردان حق و ایمان به مبارزات حق طلبانه آنها، در اعماق جان هر انسانى ریشه دوانیده و سخن از آنها در واقع یک نوع ذکر و یادآورى و بازگوئى است. توصیف خداوند به عنوان رحمان شانزده بار در این سوره آمده است چرا که سوره، از آغازش با رحمت شروع مى شود، رحمت خدا به زکریا، رحمت خدا به مریم و مسیح و پایان آن نیز با همین رحمت است که در اواخر آن مى گوید: إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدّاً: کسانى که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند خداوند رحمان محبت آنها را در دل بندگانش قرار مى دهد . ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر حکمت ۳۶۹ 🔴 مهجوریت اسلام و قرآن ↩️ آيا آنچه امام(عليه السلام) از اين اوصاف براى مردم آن زمان بيان كرده اشاره به زمان خود اوست كه براثر حكومت هاى خودكامه و سلطه بنى اميه و نفوذ بازماندگان عصر جاهليت در مراكز قدرت اسلامى، مردم گرفتار چنين شرايطى شدند و يا اشاره به زمان هاى آينده مثلا زمانى مثل زمان ماست. جمله «يأتى» كه به صورت فعل مضارع است و همچنين «لا يبقى» و افعال مضارع ديگرى كه در كلام امام(عليه السلام) پى درپى به كار رفته است نشان مى دهد كه امام(عليه السلام) از حادثه اى در آينده خبر مى دهد ولى جمله «وقد فعل» (خداوند اين كار را كرده است) نشان مى دهد كه چنين گروهى در عصر و زمان امام(عليه السلام) بودند و خداوند نيز مجازاتش را بر آن ها وارد ساخت. ولى بعضى از شارحان نهج البلاغه گفته اند كه ممكن است جمله «وقد فعل» اشاره به اين باشد كه خداوند شبيه اين عذاب را بر اقوام پيشين كه از راه حق منحرف مى شدند و گرفتار همين مفاسد اجتماعى و اخلاقى بودند، نازل كرده يعنى اين موضوع در تاريخ بشر سابقه دارد و بارها تكرار شده است. بعضى احتمال ضعيف سومى داده اند و آن اين كه جمله «قد فعل» تأكيد بر اين باشد كه خداوند چنين سوگندى را ياد كرده است. احتمال چهارمى نيز در اين جا وجود دارد كه فعل ماضى اشاره به مضارع متحقق الوقوع باشد; يعنى چيزى كه در آينده قطعاً واقع مى شود گاه به صورت فعل مضارع بيان مى گردد كه در قرآن مجيد نظاير متعددى دارد. البته فعل مضارع براى زمان حال و استقبال، هر دو مى آيد ولى استعمال آن منحصراً در زمان حال، قطعاً خلاف ظاهر است و احتياج به قرائن روشن دارد. (توضيح بيشترى در اين زمينه در قسمت نكته خواهد آمد). امام(عليه السلام) در پايان اين سخن راه توبه را به مردم نشان مى دهد و مى فرمايد: «ما از خداوند خواستاريم كه از لغزش ها و غفلت هاى ما درگذرد»; (وَنَحْنُ نَسْتَقِيلُ اللّهَ عَثْرَةَ الْغَفْلَةِ). اشاره به اين كه اگر مردم بيدار شوند و به درگاه الهى روى آورند و از غفلت ها و لغزش هايى كه داشته اند از پيشگاه خدا آمرزش بطلبند اميد است كه آن بلاها و فتنه ها برطرف گردد. * نكته: آيا زمان ما مصداق كلام بالاست؟ تعبيراتى كه امام(عليه السلام) در اين جمله هاى پرمعنا به كار برده و تمام آن به صورت فعل مضارع يا شبيه مضارع است خبر مى دهد كه اين شرايط نابسامان و اوضاع دردناك در آينده براى مسلمانان براثر غفلت ها و بيگانگى از تعليمات اسلام روى مى دهد اما جمله آخر آن كه مى فرمايد: «وَ قَدْ فَعَلَ، وَنَحْنُ نَسْتَقِيلُ اللَّهَ عَثْرَةَ الْغَفْلَةِ; خداوند چنين فتنه اى را به دليل آن كارهاى ناشايست بر آن ها مسلط ساخته و ما از خدا مى خواهيم كه از لغزش ها و غفلت هاى ما بگذرد» نشان مى دهد كه در عصر امام(عليه السلام) چنين حادثه دردناكى روى داده است. از زمان خليفه سوم جامعه اسلامى به تدريج از اسلام فاصله گرفت و مال و ثروت هنگفت حاصل از غنائم آن ها را به خود مشغول ساخت و آلوده گناهان زيادى شدند و به دنبال آن، فتنه بنى اميه به وجود آمد و مردم را در حيرت شديدى فرو برد. ولى اين احتمال وجود دارد كه گفتار امام(عليه السلام) داراى چند مرحله است، يك مرحله آن در آن عصر اتفاق افتاد و مرحله شديدترش در اعصار بعد. آن گونه كه نمونه آن را با چشم خود در بسيارى از كشورهاى اسلامى مى بينيم كه قرآن، زياد مى خوانند ولى از عمل به قرآن خبرى نيست، داد اسلام زياد مى زنند ولى از تعليمات اسلام بى گانه اند، مساجد فراوانى دارند، بسيار آباد و پرشكوه ولى نور هدايت در آن ها نيست، فتنه ها از آن ها مى جوشد و همه جا را فرامى گيرد به خصوص اين گفتار درباره سلفى هاى تكفيرى و متعصب، كاملاً صادق است و فتنه اى كه بر آن ها مسلط شده فتنه يهود و بعضى از كشورهاى بزرگ است كه قبله اول مسلمين را گرفته اند و همواره كشورهاى اسلامى را تهديد كرده مسلمين را حيران و سرگردان مى كنند. البته اين احتمال را نيز كه فعل ماضى «قد فعل» اشاره به مضارع متحقق الوقوع و مسلم باشد نبايد ازنظر دور داشت. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ رسول خدا صلی‌الله علیه‌و‌آله: إنّما سُمّیَ الرَّمَضانُ لأنّهُ یَرمَضُ الذُّنوبَ 💎رمضان، بدین سبب رمضان نامیده شده است که گناهان را می‌سوزاند. 📚منتخب میزان الحکمة، ص ۲۴۲ 💌ماه رمضان به تمام معنایش برای از بین رفتن گناهان، تطهیر انسان و رسیدن به مقام تقوا وضع شده است و نورانی‌ترین نفحه عالم است که برای رشد معنوی نواخته شده است. @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🔹 امام علی علیه السلام و عدالت #شب_قدر 🎙 علامه جعفری 🏴 سالروز شهادت اول مظلوم عالم، قرآن ناطق آقا امیر المومنین علی علیه السلام بر شیعیان و آزادگان جهان تسلیت باد @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: سیصد و شصت و نه 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﺳﺨﻦ ﺍﻭ ﺑﻤﺎﻟﻚ ﺍﺷﺘﺮ (ﻣﺎﻟﻚ ﭼﻪ ﻣﺎﻟﻜﻲ ﻭ ﺗﻮ ﻧﺪﺍﻧﻲ ﻣﺎﻟﻚ ﻛﻴﺴﺖ؟ ) ﻧﻤﻮﺩﺍﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻋﻘﻞ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻭ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﻧﻴﻜﻮ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﺤﻜﻢ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ ﺍﻭ، ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻛﻠﻤﺎﺕ ﻧﻮﺭﺍﻧﻲ ﻭ ﺣﻜﻤﺖ‌ﻫﺎﻱ ﺗﺎﺑﻨﺪﻩ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ، ﺷﻴﺦ ﺍﻟﻄﺎﻳﻔﻪ ﺷﻴﺦ ﻃﻮﺳﻲ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺹ 86 " ﺍﻣﺎﻟﻲ " ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﺣﺪﻳﺜﻲ ﻃﻮﻟﺎﻧﻲ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﻮﻳﺪ: ﻣﺎﻟﻚ ﺍﺷﺘﺮ [ جلد سوم ﺻﻔﺤﻪ ۱۲۵] ﺑﺎﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﺍﻱ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﺍﻱ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺘﺨﻠﻒ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻨﻤﺎﻳﻢ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻳﻮﺭﺷﻲ ﺁﻭﺭﻡ. ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﺎﻟﻚ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﺮﺩﺍﺭ. ﻣﺎﻟﻚ ﺍﺷﺘﺮ ﻏﻀﺒﻨﺎﻙ ﻭ ﺧﺸﻢ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺑﺮﮔﺸﺖ، ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﻗﻴﺲ ﻭ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻛﺮﺩ. ﻗﻴﺲ ﺭﻭ ﺑﻤﺎﻟﻚ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﻱ ﻣﺎﻟﻚ ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺳﻴﻨﻪ ﺍﺕ ﺍﺯ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﻠﺎﻳﻤﺎﺕ ﺗﻨﮓ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻲ‌ﺍﻧﺪﺍﺯﻱ ﻭ ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﻛﺎﺭﻱ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﻣﻲ‌ﭘﻨﺪﺍﺭﻱ ﺑﺴﻮﻱ ﺁﻥ ﺷﺘﺎﺑﺎﻥ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻲ، ﺍﻱ ﻣﺎﻟﻚ ﺑﺪﺍﻥ ﻛﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺷﻜﻴﺒﺎﺋﻲ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺭﺍﻩ ﻭ ﺭﺳﻢ ﺷﺘﺎﺏ ﻭ ﻋﺠﻠﻪ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﺳﺖ، ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺳﺨﻨﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺯﺷﺘﻲ ﻭ ﻋﻴﺐ ﻧﻤﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ‌ﻫﺎ ﺁﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻬﻤﺖ ﻭ ﺑﺪﮔﻤﺎﻧﻲ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺩﭼﺎﺭ ﭼﻴﺰﻱ ﺷﺪﻱ ﺑﭙﺮﺱ ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻛﻪ ﻣﺎﻣﻮﺭﻳﺘﻲ ﻳﺎﻓﺘﻲ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭ ﺑﺎﺵ، ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﻟﺐ ﺑﻪ ﺳﻮﺍﻝ ﻣﮕﺸﺎﻱ ﻭ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭﻱ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻜﻠﻒ ﻣﺴﺎﺯ ﻭ ﺑﺰﺣﻤﺖ ﻣﻴﺎﻧﺪﺍﺯ، ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﻣﻲ‌ﮔﺬﺭﺩ ﻭ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺩﺍﺭﻱ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺩﺍﺭﻳﻢ، ﺑﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﻭ ﻣﻮﻟﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺳﺨﺖ ﻣﮕﻴﺮ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2