eitaa logo
علمای همدان
@OlamayeHamedan
1.6هزار دنبال‌کننده
2.7هزار عکس
132 ویدیو
13 فایل
﴾﷽﴿ 🕌امام علی(علیه السلام) : «العُلَمَاءُ بَاقُونَ مَابَقِیَ الدَّهرُ» تا روزگار هست، علماء نیز باقی‌اند. 📚نهج‌البلاغه، ح۱۴۷ نشر و کپی🚫 👤رهبر انقلاب : «همدان پُر از چهره‌های علمی‌ است،این منطقه از لحاظ علمی بابرکت است.» ۱۳۸۳/۰۴/۱۵ @hosseinifazel
مشاهده در ایتا
پرسش‌ها
قوانین
داغ‌ترین‌ها
چندسکویی
پیوستن
علمای همدان
1.6هزار دنبال‌کننده
دانلود
مطالب قبلی
علمای همدان
د) ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈ ر) ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈ ز) ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈ س) ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈ ش) ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈ ص) ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈ ض) ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈ ط) ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈ ف) ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈ ق) ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈ ع) ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈ غ) ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈ ک) ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈ گ) ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈
265 مشاهده
علمای همدان
آقای صدر به آقای سید محمد آقازاده‏‎ ‎‏که از ثروتمندان قم بود پیغام داد تا اجازه دهد میرزای همدانی را در‏‎ ‎‏مقبره او دفن کنند؛ او نیز چنین کرد، یعنی قبر خودش را که هنوز زنده‏‎ بود در اختیار میرزا قرار داد، بعداً خودش در دالان صحن به خاک سپرده‏‎ ‎‏شد.‏ ‏‏میرزا در همدان کم‌نظیر بود. وقتی خبر رحلت ایشان را به آقای‏‎ ‎‏آخوند می‌دهند، حال آخوند بد می‌شود و می‌گوید: دیشب خواب دیدم‏‎ ‎‏عبایم از دوشم افتاده است. این خبر ناگوار تعبیر همین خواب است و‏‎ ‎‏کمرم با این مصیبت شکست. در مراسم تشییع ایشان در همدان نیز‏‎ ‎‏صحنه‌هایی به وقوع پیوست که بی‌نظیر بود. مرحوم پدرم می‌گفت: در‏‎ ‎‏همدان طوق یا پرچم خاصی است که در یکی از محله‌های معروف برای‏‎ ‎‏مناسبت‌های خاصی نصب می‌شود؛ برای هر کس عادی این پرچم را‏‎ ‎‏بیرون نمی‌آورند. یک بار برای مرحوم آقای «فاضل»( ) از علمای مشهور‏‎ ‎‏همدان بیرون آورده بودند، دومین بار هم برای درگذشت میرزا بود.‏ ‏‏پدر میرزا، مرحوم شیخ محمدتقی بود؛ پنج پسر داشت که همه اهل‏‎ ‎‏علم بودند. بزرگ‌ترین آنها، میرزا علی‌اکبر بود که تا آخر عمر در روستا‏‎ ‎‏ماند و حدود چهل سال پیش در اثر بیماری فوت کرد. جنازه‌اش را در‏‎ ‎‏همدان به خاک سپردند.‏ ‏‏دومین پسر ایشان آقای میرزا محمد ثابتی بود که درباره ایشان مطالبی‏‎ ‎‏را نقل کردیم.‏ ‏‏سومین پسر، میرزا مهدی ثابتی بود که از دوران نوجوانی در همدان‏‎ ‎‏بود. تحصیلات عالی خود را در همان‌جا گذرانید. در آن‌جا مسجد و منبر‏‎ ‎‏داشت و از سخنرانی خوبی برخوردار بود. حالت معنوی خاصی داشت‏‎ ‎‏و غالباً در هنگام صحبت و موعظه‌ گریه می‌کرد و مردم را نیز به گریه‏‎ ‎‏وامی‌داشت. به علاوه مرد اجتماعی هم بود. او چند سال پیش در همدان‏‎ از دنیا رفت و در مقبره العلمای علی بن جعفر در قم به خاک سپرده شد.‏ ‏‏چهارمین پسر او، آقای حاج شیخ علی ثابتی بود. او پدرزن بنده است‏‎ ‎‏که از دوران آقای بروجردی به بعد در قم ساکن بود. پس از فوت آقای‏‎ ‎‏بروجردی بنا به درخواست مردم کبودرآهنگ به آن‌جا رفت و امام جمعه‏‎ ‎‏آن‌جا شد. ‏ ‏‏پنجمین فرزند وی، میرزا ابوالقاسم نام داشت که در سن میانسالی در‏‎ ‎‏اثر سرطان از دنیا رفت. گفتنی است ما در همدان یک حاج شیخ‏‎ ‎‏محمدتقی همدانی دیگری هم داریم که نواده حاج آقا رضا همدانی بود‏‎ ‎‏و این شیخ غیر از شیخ محمدتقی ثابتی است. او نیز در همدان مسجد‏‎ ‎‏داشت، دروس سطح و ادبیات تدریس می‌کرد و من در فصل تابستان‏‎ ‎‏عوامل‏‏ ملامحسن را نزد ایشان تلمذ کردم. 📚کتاب پرتو آفتاب(خاطرات آیت الله حاج شیخ علی عراقچی)، ص۳۵ ✍کانال 🆔 @OlamayeHamedan
159 مشاهده
علمای همدان
🔰مرحوم میرزا حیدرعلی جابری انصاری همدانی فرزند مرحوم «شیخ صفر على» در سال ۱۲۵۷ شمسی(۱۲۹۵ قمری) در روستای زاغه از توابع شهرستان بهار همدان به دنیا آمد. ایشان از اکابر و مشاهیر علماء و مجتهدین در قرن حاضر همدان و مورد اعتماد و علاقه و ارادت مردم این شهر بود که زندگی با متانت و تقوی و پرهیزگاری و دور از هیاهوی اجتماع و هوای نفس و آلایشهای دنیوی داشت. نسب ایشان به جابر بن عبدالله انصاری صحابی حضرت رسول اکرم(ص) می رسد. او در دوران طفولیت تحت تربیت پدر دلسوز و عالم خود تربیت یافت و قسمتی از خط و قرآن کریم را از او آموخت و همچنین کتب فارسی معمول آن زمان را نیز از پدر فرا گرفت. سپس پدرش او را برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه همدان(مدرسه فعلی مرحوم آقای آخوند) نزد علمای آن زمان سپرد. مدرسه مرحوم آخوند در آن هنگام از وجود فضلاء و علماء و محصلین با تقوی و با فضیلت و معروف به زهد برخوردار بود که هر یک مرجع امور دینی شهر همدان بودند. ریاست مدرسه در آن زمان با عالم و فقیه بزرگ مرحوم آخوند ملاعبدالله بروجردی(متوفای ۱۲۷۶ شمسی) بود. میرزا حیدرعلی ابتدا دروس مقدمات را در محضر مرحوم ملا محمدنقی همدانی و مرحوم شیخ علیرضا همدانی آموخت و پس از رشد علمی در ادامه چندین سال از درس مرحوم و مرحوم سید ابراهیم ینگجه ای و سید اسحاق ینگجه ای استفاده نمود و سطوح عالی را نیز نزد مرحوم میرزا محمدهادی ینگجه ای و مرحوم از فقهای همدان گذراند و مدتی نیز از عالم جلیل مرحوم آیت الله استفاده علمی برد و در خلال تحصیل و طی این مراحل، کتب عربی شرح لمعه را تدریس می کرد. او همچنین در سال ۱۲۸۳ شمسی به عتبات عالیات مشرف شد و مدتی در شهر سامراء ادامه تحصیل داد و به درس مرحوم آیت الله میرزا محمدتقی شیرازی(میرزای ثانی) حاضر می شد و بعد از مدتی به نجف اشرف عزیمت نمود و از محضر مراجع بزرگ و فقهای سترک آنجا بهره علمی برد. علماء و مراجعی از قبیل؛ *مرحوم آیت الله آقاضیاء الدین عراقی *مرحوم آیت الله آخوند محمدکاظم خراسانی مرحوم آیت الله سید محمدکاظم طباطبائی صاحب «عروة الوثقى» و گاهی هم به درس *مرحوم آیت الله ملافتح الله شریعت اصفهانی *مرحوم آیت الله سید محمد بحرالعلوم حاضر می شد از دروس و تقریرات درس آنان نوشته هایی ترتیب داد. مرحوم جابری انصاری به مدت هشت سال با جدیت و بهره گیری از مجتهدین بزرگ و تحقیقات آنان در عراق بود. اما او در سال ۱۲۹۱ شمسی به علت کسالت به همدان برگشت و در مدرسه مرحوم آخوند به تدریس سطوح عالی پرداخت، ولی کسالت مانع از ادامه تدریس او شد. ایشان تا سال ۱۲۹۸ شمسی در همدان محترمانه و با احترام زندگی نمود و مجدداً به نجف اشرف برگشت. این بار از آیات عظام در سطوح بالا و درس خارج استفاده شایانی کرد و در دروس خارج فقه و اصول علماء و مراجعی چون؛ *مرحوم آیت الله العظمی میرزا محمدحسین نائینی *مرحوم آیت الله میرزا محمدمهدی امامی مازندرانی *مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی *مرحوم آیت الله سید ابوتراب خوانساری شرکت نمود و در سال ۱۳۱۰ شمسی به تقاضای بعضی از تجار همدان مانند؛ مرحوم حاج محمد سوری، مرحوم حاج ابوالقاسم منصور و مرحوم حاج ابوالقاسم اعتماد به وطن خود همدان برگشت و در محله حاج احمد ساکن شد. او سالها در مسجد حاج احمد(واقع در خیابان شریعتی همدان) اقامه نماز داشت و به تهذیب و تربیت نفوس و ارشاد پرداخت و عمر خود را با مطالعه و مباحثه و به دور از هیاهو و هوای نفس گذراند و نزد عوام و خواص مورد احترام بود. مخصوصا مرحوم آیت الله العظمی نسبت به ایشان ارادت ویژه داشت. مرحوم آیت الله شیخ درباره ایشان می نویسد : «من ایشان را در سال ۱۳۷۲ قمری(۱۳۳۱ شمسی) در همدان زیارت کردم و گفتار و رفتارش را توأم با وقار و مقرون با روحانیت و معنویت دیدم.»(تاریخ مفصل همدان، ج۲، ص۳۲۸) از جمله آثار علمی ایشان که تقریرات زیادی از اساتید خویش نوشته است، می توان به آثاری چون؛ *یک دوره اصول از تقریرات آخوند خراسانی *دو رساله در باب وجوب حجاب *یک رساله در باب غیبت *یک رساله درباب قاعده تجاوز که متأسفانه همه غیر منظم است و حواشی و همچنین تعلیقات بر بسیاری از کتب علمی اصول و فقه اشاره نمود. شهید دکتر (رضوان الله علیه) داماد ایشان و همسر مرحومه فاطمه جابری انصاری بود که در سال ۱۳۲۸ شمسی این وصلت صورت گرفته بود. ایشان در اواخر عمر خود مبتلا به سکته ناقص شد و در درمان آن بسیار کوشید ولی درمان ایشان مفید نیفتاد. سرانجام ایشان در تیر ماه سال ۱۳۳۶ شمسی برابر با ماه ذی الحجه سال ۱۳۷۶ قمری در سن ۷۸ سالگی در همدان از دنیا رفت و جنازه ی ایشان بعد از تشییع در همدان، به شهر مقدس قم حمل شد و در «قبرستان نو» به خاک سپرده شد. ✍کانال 🆔 @OlamayeHamedan
319 مشاهده
علمای همدان
۳۱)مرحوم ۳۲)مرحوم ۳۳)مرحوم ۳۴)مرحوم ۳۵)مرحوم ۳۶)حاج ۳۷)مرحوم میرزا ۳۸) مرحوم میرزا ۳۹)مرحوم ۴۰)مرحوم ۴۱)مرحوم ۴۲)مرحوم ۴۳)مرحوم ۴۴)مرحوم ۴۵)مرحوم ۴۶)مرحوم ۴۷)مرحوم ۴۸)مرحوم ۴۹)مرحوم ۵۰)مرحوم ۵۱)مرحوم ۵۲)مرحوم ۵۳)مرحوم ۵۴)مرحوم ۵۵)مرحوم ۵۶)مرحوم ۵۷)حاج ۵۸)مرحوم ۵۹)مرحوم ۶۰)مرحوم ۶۱)مرحوم ۶۲)مرحوم ۶۳)مرحوم ۶۴)مرحوم ۶۵)مرحوم ۶۶)مرحوم ۶۷)مرحوم ۶۸)مرحوم ۶۹)شهید ۷۰)مرحوم ۷۱)مرحوم ۷۲)مرحوم ۷۳)مرحوم ۷۴)مرحوم ۷۵)مرحوم ۷۶)مرحوم ۷۷)مرحوم ۷۸)مرحوم ۷۹)مرحوم ۸۰)مرحوم ۸۱)مرحوم ۸۲)حاج ۸۳)مرحوم ۸۴)مرحوم ۸۵)حاج ۸۶)حاج ۸۷)حاج ۸۸)حاج ۸۹)حاج ۹۰)حاج ۹۱)مرحوم ۹۲)حاج ۹۳)حاج ۹۴)مرحوم ۹۵)مرحوم ۹۶)مرحوم ۹۷)مرحوم ۹۸)مرحوم میرزا ۹۹)مرحوم ۱۰۰)حاج ۱۰۱)مرحوم ۱۰۲)مرحوم ۱۰۳)مرحوم ۱۰۴)مرحوم ۱۰۵)مرحوم ۱۰۶)مرحوم ۱۰۷)مرحوم ۱۰۸)مرحوم میرزا ۱۰۹)مرحوم ۱۱۰)مرحوم ۱۱۱)مرحوم ۱۱۲)مرحوم ۱۱۳)مرحوم ۱۱۴)مرحوم ۱۱۵)مرحوم ۱۱۶)مرحوم ۱۱۷)مرحوم ۱۱۸)حاج ۱۱۹)مرحوم ۱۲۰)شهید ۱۲۱)شیخ ۱۲۲)شیخ ۱۲۳)مرحوم ۱۲۴)مرحوم ۱۲۵)حاج ۱۲۶)حاج ۱۲۷)مرحوم ۱۲۸)مرحوم ۱۲۹)مرحوم ۱۳۰)مرحوم ۱۳۱)مرحوم ۱۳۲)مرحوم ۱۳۳)حاج ۱۳۴)مرحوم ۱۳۵)مرحوم ۱۳۶)مرحوم ۱۳۷)مرحوم ۱۳۸)مرحوم ۱۳۹)مرحوم ۱۴۰)مرحوم ۱۴۱)مرحوم ۱۴۲)مرحوم ۱۴۳)مرحوم ۱۴۴)مرحوم ۱۴۵)مرحوم ۱۴۶)مرحوم ۱۴۷)مرحوم ۱۴۸)مرحوم ۱۴۹)مرحوم ۱۵۰)مرحوم ۱۵۱)مرحوم ۱۵۲)مرحوم ۱۵۳)مرحوم ۱۵۴)مرحوم ۱۵۵)مرحوم 🆔 @OlamayeHamedan
215 مشاهده
علمای همدان
مرحوم داعی الاسلام مکرر به عتبات عالیات مسافرت می نمود و دو مرتبه به همراه مادرش و چند سفر هم به مشهد مقدس مشرف شد، و یک سفر هم در سن صدسالگی به زیارت خانه خدا در مکۀ معظمه و زیارت مرقد پاک حضرت رسول اکرم(ص) در مدینه طیبه رفت و در نهایت سادگی اعمال خود را به جا آورد. سید عباس دعوتی اطلاعات کافی و مطالعات زیاد در زمینه اصول عقاید مذاهب مختلفه داشت، و سالها وقت خود را صرف مطالعه کتب ادیان مختلفۀ دنیا و مخصوصا فرقه ضالۀ بهائیت که بیشتر مورد احتیاج جوانها بود، کرده بود. درصدد چاره جوئی و مبارزه با آنها برآمد و به فکر تأسیس مجلس دعوت اسلام افتاد. ابتدا با تمام علما و مراجع بزرگ همدان دربارۀ تشکیل مجلس دعوت اسلام مشورت نمود، و پیش نهاد کرد که آقایان مجلسی به نام «مجلس دعوت اسلام» تشکیل دهند. آقایان اعضا متفقا اظهار داشتند؛ چون خود شما در این رشته زحمات زیاد کشیده و اطلاعات کافی دارید شما شایسته این کار هستید، و از طرف ما مأمور به تشکیل چنین مجلسی خواهید بود و ما هم حتی المقدور از هر نوع کمک مضایقه نخواهیم کرد، و در این کار شما را یاری خواهیم نمود. لذا مرحوم داعی الاسلام در تاریخ ۱۲۸۵ شمسی مجلسی بنام مجلس دعوت اسلام در منزل شخصی خود دائر نمود، و هر هفته در روزهای یکشنبه و جمعه این مجلس منعقد می‌شد و اکثر علما در روزهای مذکور در این جلسات حاضر می‌شدند، و به مطالعه کتب مذاهب و ادیان مختلفه که قبلا در کتابخانه مجلس آماده و تهیه شده بود می‌پرداختند، و جوابهایی برای ایرادات مبلغین که از اخبار و آیات قرآن گرفته بودند، تهیه می‌کردند و بعدا مباحثات شروع می‌شد. مرحوم داعی الاسلام هر هفته بوسیلۀ اطلاعیه‌هایی که با ژلاتین چاپ و تهیه می‌شد، از جوانان بازاری و دانشجویان و پیروان اقلیتهای مذهبی دعوت می‌کرد که به مجلس دعوت اسلام بیایند و مطالب و ایرادات خود را آزادانه بگویند تا جوابهای کافی و قانع کننده به آنها داده شود. شخص داعی الاسلام در ردّ ایرادات و شبهات مبلغین به علت مطالعات زیاد که در اصول عقاید مذاهب داشت، خیلی آماده و حاضر جواب بود، و به همین جهت مبلغین از مباحثه و مناظره با ایشان احتراز می‌نمودند. و همچنین از بیانات آقایان علمای حاضر در جلسه، مخصوصا از مطالب و بیانات فقیه عالیقدر مرحوم حاج مرحوم میرزا محمدعلی نوری همدانی مشهور به «ناظم الشريعة» استفاده و استفاضه کامل می‌شد، کم کم این مجلس تبدیل به یک مجتمع اسلامی گردید. اغلب علمای بزرگ و مجتهدین همدان قبول عضویت آن را نموده و مرتب در مجلس حاضر می‌شدند، و همچنین علمای سایر بلاد برای شرکت در مناظرات و مباحثات مذهبی به همدان مسافرت می‌کردند، و از وجود آنها استفاضه می‌شد. و غالبا از شهرستانها سؤالات کتبی می‌شد و بلافاصله و فوری جواب آنها کتبا داده می‌شد، و این سؤالات با ذکر نام سؤال کننده و جوابی که داده شده بود در دفتر مخصوصی ثبت و ضبط می‌گردید، و گاهی رسما از مبلغین مسیحی و بهایی که غالبا دکتر یا معلم بودند دعوت به عمل می‌آمد، و در حضور دانشجویان و جوانان بازاری و عدۀ کثیری، مباحثات و مناظرات شروع می‌شد و حقایق احکام و اخلاق اسلام برای کسانی که از همه جا بی خبر بودند بطور مشروح بیان می‌ گردید، و نیز اشتباهات و انحرافات مذاهب مختلفه از روی کتب خود آنها بیان می‌گردید که دیگر جای هیچ گونه انکار نبود، و در این مجالس مبلغین در حضور جوانان و دانشجویان و جمع کثیری از پیروان خودشان محکوم و مجاب می‌شدند. و ضمنا به دانشجویان و جوانان بازاری ثابت می‌شد که مبلغین چیزی در چنته ندارند، و بیشتر با مغلطه کاری و جنجال مطالب خود را بیان می‌نمایند. این مجلس دارای اعضای دائمی بود که مرتب در تمام جلسات حاضر می‌شدند، اسامی آنان به شرح زیر است : ۱)مرحوم سید عباس داعی الاسلام(مؤسس مجلس دعوت اسلام) ۲)مرحوم میرزا ۳)مرحوم ۴)مرحوم میرزا ابوالقاسم طهوری ۵)مرحوم شیخ عبدالمجید معروف به «صدر» ۶)مرحوم شیخ الاسلام صدوقی ۷)مرحوم آقا رضا صدوقی ۸)مرحوم آقا باقر صدوقی ۹)مرحوم شیخ علی محمد آزاد(از ادبا و شعرای معروف همدان) ۱۰)مرحوم حاج محمدحسن خجسته(از تجّار معروف همدان) ۱۱)مرحوم سید حسین مترجم نظام مدنی(رئیس فرهنگ همدان) ۱۲)مرحوم قلی زاده ۱۳)مرحوم عمادزاده ۱۴)مرحوم میرزا حسن فرهودی(از منشی‌های مجلس دعوت اسلام) ۱۵)مرحوم عماد الاسلام ۱۶)مرحوم میرزا علی اکبر منشی باشی(منشی دیگر مجلس) بودند. سرانجام ایشان در روز سه شنبه ۲۵ مهر سال ۱۳۵۱ شمسی برابر با روز ۹ ماه مبارک رمضان سال ۱۳۹۲ قمری در سن ۱۳۰ سالگی در همدان از دنیا رفت و پیکرش پس از تشییع در همدان به شهر مقدس قم منتقل شد و در «قبرستان شیخان» نزدیک حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها) به خاک سپرده شد. ✍کانال 🆔 @OlamayeHamedan
369 مشاهده
علمای همدان
علمای همدان
0⃣6⃣1⃣ #معرفی_علمای_همدان 👤مرحوم حاج #سید_عباس_داعی_الاسلام(رضوان الله علیه) 📆متوفی : سال ۱۳۵۱ شمسی
1⃣6⃣1⃣ 👤مرحوم حاج (رضوان الله علیه) 📆متوفی : سال ۱۲۹۷ شمسی 🕌مدفن : ؟ ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈ 🔰مرحوم حاج سید عبدالحسین فاضل دزفولی همدانی فرزند مرحوم «حاج سید فاضل» در شهر دزفول خوزستان به دنیا آمد. او از بزرگان و فقهاء و مدرسین بزرگ همدان و مورد توجه عامه مردم شهر بوده است. او اصالتا اهل شهر دزفول بود، ولی در جوانی سکونت در همدان را اختیار کرد و پدرش مرحوم سید فاضل هاشمی نیز از شخصیتهای مورد توجه زمان خود بود. او در حوزه علمیه همدان نزد علمای آن زمان تلمذ نمود و بعدها از اساتید حوزه علمیه همدان گشت. ایشان در مدت حضور خود در همدان، در مدارس همدان تدریس داشته و فضلای زیادی از دانش او بهره کافی برده اند. از قبیل؛ *شیخ *حاج *شیخ که از این جمله شاگردان او بودند. سید عبدالحسین دارای تألیفات در رشته های مختلف بود که از جمله تالیفات او کتاب «کشف الغطاء عن فضائل اهل البيت(علیهم السلام)» درباره‏ سندیت حدیث کساء و بحث در مورد برخی شبهات و حواشی این حدیث است. سيد عبدالحسین در حادثه ناگوار شیخیه همدان در سال ۱۲۷۶ شمسی، نقش مؤثر در آرامش و ایجاد امنیت داشته است. سرانجام ایشان در سال ۱۲۹۷ شمسی برابر با سال ۱۳۳۶ قمری در همدان از دنیا رفت. در‏ همدان ‎قدیم طوق یا پرچم خاصی بود که در یکی از محله‌های معروف برای‏‎ ‎‏مناسبت‌های خاصی نصب می‌شد و برای هر کس عادی این پرچم را‏‎ ‎‏بیرون نمی‌آورند، ولی وقتی ایشان از دنیا رفت، اینها بیرون آورده شدند. ✍کانال 🆔 @OlamayeHamedan
281 مشاهده
علمای همدان
🔰مرحوم شیخ شیرمحمد جورقانی همدانی فرزند مرحوم «صفرعلی بن شیرمحمد» در سال ۱۲۶۳ شمسی(۱۳۰۲ قمری) در روستای «جورقان» از توابع بخش مرکزی شهرستان همدان به دنیا آمد. ایشان مقدمات و مبادی علوم دینی را در همدان نزد شماری از علمای همدان از جمله؛ مرحوم حاج گذراند و سپس دروس سطوح حوزه را از در محضر مرحوم شیخ محمدهادی طهرانی و مرحوم حاج به اتمام رساند. او سپس در سال ۱۲۹۹ شمسی در سن ۳۶ سالگی به همراه شماری از هم دوره هایش از قبیل مرحوم شیخ و برادرش مرحوم شیخ و مرحوم شیخ برای ادامه تحصیل و تکمیل مدارج علمی به نجف اشرف عزیمت نمود و در محضر علماء و مراجع آن روزگار نجف همچون؛ *مرحوم آیت الله شیخ علی اصغر خطائی *مرحوم آیت الله سید محمد فیروزآبادی *مرحوم آیت الله شیخ آقاضیاء الدین عراقی *مرحوم آیت الله میرزا محمدحسین نائینی *مرحوم آیت الله *مرحوم آیت الله ميرزا حسين نورى *مرحوم آیت الله میرزا محمدمهدی امامی مازندرانی *مرحوم آیت الله ملا فتح‌ الله غروی شیرازی اصفهانی معروف به «شيخ الشريعه اصفهانى» حضور یافت و حظی وافر از علوم دینی اندوخت و به درجه اجتهاد رسید. او در رجال نیز از محضر مرحوم آیت الله سید ابوتراب خوانساری بهره‌مند گردید و در این رشته ها حظ و نصیب بزرگی را به دست آورد. او همچنین اخلاق و عرفان را در محضر مرحوم آیت الله تلمذ نمود. مراجع بزرگی همچون مرحوم آیت الله العظمی سید محسن حکیم و مرحوم آیت الله العظمی سید عبدالهادی شیرازی و مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالقاسم خویی او را از معتمدان خود قلمداد می کردند. ایشان بعد از نیل به درجه اجتهاد قصد بازگشت به همدان را داشته که دراین باره خود می گوید : «ما به نجف آمدیم تا پنج شش سال اشتغال علمی داشته باشیم و بازگردیم، ولی قضیه حجاب و اتحاد لباس در ایران از بازگشت منصرفمان کرد.» همدانى، ميرزا على اكبر بن شيران؛ دبير؛ صدر الاسلام؛ دبير همدانى از جمله القاب ایشان بود. او عارف، فقيه، اصولى، متكلم شيعه اثنی‌ عشرى و ايرانى یکی از علما و اعلام بزرگ امامیه است که عمر شریف خود را در پاسداشت میراث مکتوب شیعه و استنساخ و احیای آن مصروف داشت. او در اواخر حرص عجیبی به استنساخ کتب دینی حدیث و غیره از مخطوطات داشت و نسخه های زیادی از مخطوطات را استنساخ کرد. افزون بر پنجاه سال از عمر شریف خود را مصروف بازجستن و رونویسی و احیانا مهیّای طبع ساختن کتب نفیس قدما و نسخه های خطّی نادر داشت. آثار شیخ شیر محمّد جورَقانی همدانی بر دو قسم اند : یک قسم آنچه خود تألیف کرده و قسم دیگر آنچه به قصد حفظ و احیای میراث پیشینیان به دست خویشتن استنساخ کرده است. از جمله آثار ایشان می توان به تالیفاتی چون؛ *الاعداد و الاوفاق *تجويد القرآن *الجفر *خرابات *الدعوة الحسنى فى الادعية الحسنا *الردّ على البابية *الردّ على فرائد ابو‌الفضل الگلپايگانى *كاسه درويشان *کتاب تقریرات در فقه و اصول از درسهای اساتید *مثنوى صدريه(آب حيات) *ناسخ التفاسير و ناصر التحرير اشاره نمود. و از جمله کتب استنساخ شده توسط ایشان می توان به منابعی چون؛ *کتاب «مستدرک الإیقاظ من الهَجْعَة» مرحوم شیخ حر عاملی که بیش از چهل حدیث در باب رجعت نقل کرده است. *کتاب «سند الخصام» *کتاب «منتخب ربیع الأبرارِ زَمَخشَری» *حواشی متعدد بر کتاب نهج البلاغه و الهداية و فهرست شیخ و فهرست نجاشی *کتاب «حجة الذاهب الی ایمان ابی طالب» *کتاب «منتخب المجموع الرّائق من أزهار الحدائق» *كتاب «كلمة حق در امامة» که دویست صفحه است و در کتاب «الذریعه» ذکر شده و و پس از وفاتش کتابخانه نفیس او توسط کتابخانه حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) در نجف تأسیس مرحوم علامه امینی صاحب کتاب «الغدیر» خریداری و ضمیمه آن شد. و حدود چهل کتاب بزرگ و کوچک با دقت و تصحیح کامل از روی نسخه های متعدد به خط خود نوشت و در حفظ و حراست آنها نهایت مراقبت به عمل آورد و بر دیگران که پس از او آمده اند، حق و فضل و تقدم داشت و مطبعه حیدریه بسیاری از نوشته های او را به چاپ رساند. @OlamayeHamedan ادامه مطالب :👇
261 مشاهده