✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_پوشش ❓مرد تا چه اندازه اختیار دارد همسر خود را ملزم به پوشش و آرایش خاصی نماید؟ و زن تا چه حد باید به حرف شوهرش در این‌باره گوش دهد و رعایت حجاب یا رعایت نکردن آن را الزامی بداند؟ ✅ مسئله‌ی پوشش و آرایش ربطی به دستور یا نهی شوهر ندارد بلکه حکم خدا است و خانم‌ها باید در جاهایی که حجاب واجب است یعنی در نگاه نامحرم مراعات کنند حتی اگر شوهر مخالفت کند. ⬅️ به عکس در جاهایی که حجاب واجب نیست، اطاعت از امر شوهر به حجاب باز هم واجب نیست؛ مگر اینکه موردی باشد که اگر خانم اطاعت نکند، اختلاف یا مشاجره به وجود می‌آید و خدای ناکرده منجر به جدایی خواهد شد یا ترس از این باشد، در اینجا چون امر مهمی در میان است اطاعت لازم می‌باشد. ❓آیا استفاده از حلقه‌ی ساده‌ی ازدواج برای خانم زینت محسوب می‌شود؟ ✅ انگشتر خانم‌ها اگر چشمگیر نبوده و ساده باشد -حالا فرقی نمی‌کند که مربوط به ازدواجش بوده یا خودش تهیه کرده و یا هدیه گرفته است- پوشاندنش واجب نیست. اما اگر انگشتر چشمگیر و خاص است باید از نگاه نامحرم پوشانده شود. 📚منبع:  https://farsi.khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «شیخ بهایی، علامه‏ی‌دهر» روز شنبه، ١۴٠١/٠٢/٢۴ ✍️ مناسبت روز: امروز ١٢ شوال برابر با سالروز رحلت عالم و دانشمند بزرگ عهد صفوی، شيخ‌الفُقهاء، استاد‌الحُكماء، رئيس‌الاُدبا، شيخ‌الاسلام و المسلمين، شيخ بهاءالدين محمد بن عزالدين حسين بن عبدالصمد حارثی هَمْدانی عاملی جَبعی معروف به «شيخ بهايى» از افتخارات بزرگ جهان اسلام است؛ عالم کم‌نظیری که «علامه‏ی‌دهر» بوده و بالجمله در علوم متنوع، گوی سبقت را از تمامی افاضل و دانشمندان ربوده است؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این عالم گرانقدر آغاز می‌نمائیم؛ شیخ بهایی در سال ۹۵۳ قمری در بعلبک لبنان و در خاندان علم و دانش متولد شد؛ پدر او «عزالدین حسین عاملی» از علمای بزرگ و شاگرد برجسته شهید ثانی بوده‌ که تبار و نسب ایشان به «حارث هَمْدانى» یکی از شخصیت‌های برجسته صدر اسلام و یاران مخلص امیرالمؤمنین (ع) برمی‌گردد؛ شیخ‌بهاءالدين در ١٣ سالگی به همراه پدر بزرگوارش، به دعوت شاه تهماسب صفوی، به ایران آمد و پدر ایشان، «شیخ الاسلام» پایتخت وقت ایران «قزوین» گردید؛ «شیخ‌الاسلام» در آن زمان، بالاترین منصب روحانیت بوده که وظیفهٔ افتاء، قضاء و بیان احکام شریعت را برعهده داشته است؛ شیخ‌بهایی ابتدا در ایران به تحصیل و تعلیم علوم دینی پرداخت و سپس سفری طولانی به مدت ۳۰ سال به بلاد مختلف اسلامی انجام داده و نزد اساتید بزرگ در انواع علوم، دانش آموخته و سپس به دعوت «شاه عباس» مقتدرترین شاه صفوی، در ۵٣ سالگی به اصفهان رفت و به‌دليل، شخصیت عظیم علمی، ادبی، اخلاقی و پارسایی و تقوایش، تا آخر عمر، منصب شیخ‌الاسلامی کشور بزرگ ایران را عهده‌دار شد و در این دوران زمینهٔ رشد و شکوفایی خارق‌العاده‌ی فرهنگ و معارف مکتب اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام را در ایران فراهم نمود؛ هوش و استعداد منحصر به فرد، و سعی و تلاش خستگی‌ناپذیر شیخ بهایی در یادگیری و یاددادن علوم و فنون مختلف، باعث شده تا مورخین، او را «نابغه دوران» ‌«علامه جهان بشر» و «همه چیزدان» بنامند؛ او، علامه‌ای مجتهد، فقيهی اصولی، محدثی رجالی، مفسری بزرگ، عارفی سالک، فیلسوفی حکیم و جامع علوم عقلی و نقلی بوده که علاوه بر این علوم، مورخین او را رياضیدان، فیزیک‌دان، مهندس و معمار، طبیب، متكلم، اديب، شاعر، منجم و ستاره‌شناس، مورخ و سیاستمدار، و دانشمند و نظریه‌ پرداز نامدار شیعه در سده دهم و یازدهم هجری دانسته‌اند که در «علوم غریبه» نیز، دانایی ویژه داشته و در حدود ١٢٠ کتاب و رساله ارزشمند در علوم مختلف از او به جای مانده‌است؛ او نخستین رساله‌ی عملیه در فقه را به زبان فارسی با نام «جامع عباسی» نگاشت که ابتکاری نو در نگارش متون فقهی غیر استدلالی برای استفاده عموم مردم به‌شمار می‌رفت؛ تعداد کثیری از علماء و دانشمندان نامی جهان اسلام در قرن یازدهم، نزد وی تحصیل کرده‌اند، که از جمله آنها می توان به «ملاصدرا، ملامحمدتقی مجلسی، محقق سبزواری، ملاحسنعلی تُستَری، ميرزا رفيعای نايينی، سيد ماجد بحرانی، ملامحسن فيض كاشانی و ملامحمدصالح مازندرانی» اشاره نمود؛ 👈 همچنین به شهادت مورخین، شیخ‌بهایی بسیار بخشنده بوده و سرایی عظیمی برای نگهداری یتیمان و زنان بی‌پناه در اصفهان، تأسیس نموده است؛ همچنین او را مؤسس اولین مؤسسه رسمی خیریه در اصفهان دانسته‌اند، که به برکت این کار خالصانه و سنت حسنه، امروزه بیشترین سازمان خیریه در کشور و حتی در خاورمیانه متعلق به شهر اصفهان است؛ ✍️ وی در دوازدهم شوال سال ١٠٣٠ قمری در ٧۵ سالگی در اصفهان درگذشت و بنابر وصیت خودش، پیکر او را به مشهد منتقل و در کنار حرم مطهر حضرت علی‌بن موسی‌الرضا (ع) به خاک سپردند؛ امروزه پس از چهارصد سال، آرامگاه او همچون نگینی درخشان، میعادگاه میلیون‌ها نفر از شیعیان و زائرین حضرت ثامن الحجج(ع) است که مسلماً این توفیق الهی از حسن نیت و ارادت و خدمات بی‌شائبه وی، به ساحت مقدس اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام، نشأت گرفته است‌؛ ✍️ و بالاخره سخن امروز را با کلام رهبرفرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «شیخ بهایی» یک آخوند به تمام معنای کامل است...؛ یک روحانی بوده که در همه‌ی علوم، عالِم بوده... یک آخوند حرفه‌یىِ منبر و محرابی، با آن‌ همه دانش‌... پس، روح دینی، با روح علمی اصلاً منافاتی ندارد؛ بلکه روح دینی، کمک و پشتیبان روح علمی است... ؛ یک نکته‌ی دیگر این است که با آن سابقه‌ی علمی که ما در گذشته داشتیم، متأسفانه نسل امروز از آن بی‌خبر است... و گاهی می‌گویند که فلان چیز قرون وسطایی است! غافل از این‌که قرون وسطی برای اروپا، روزگار ننگ است، اما برای ما روزگار نور است...» (۱۳۷۰/۱۱/۱۵) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_پوشش ❓برخی از خانم‌ها در شبکه‌های مجازی با قصد خیر و هدف ترویج حجاب اسلامی و چادر مشغول به فعالیت هستند و عکس‌های خود را با حجاب کامل منتشر می‌نمایند. لکن در برخی موارد همین تصاویر موجب سوءاستفاده قرار می‌گیرد؛ تکلیف چیست؟ ✅ اگر این تصاویر مورد سوءاستفاده قرار گیرد یا تحریک‌آمیز باشد یا مفسده‌ای برای خانم داشته باشد، جایز نیست. ❓آیا استفاده‌ی نوع خاصی از حجاب با رنگ‌های متنوع جهت جذب دیگران به مقوله‌ی حجاب جایز است؟ ✅ استفاده از رنگ‌های متنوع اگر به‌گونه‌ای باشد که موجب جلب توجه نامحرم شده به‌طوری‌که خانم انگشت‌نما شود جایز نیست؛ درست است که برخی قصد خیر دارند و می‌خواهند حجاب تمیز و شیک داشته باشند و مرتب باشند و با این کار دیگران را جذب کنند تا حجاب ترویج پیدا کند، اما باید به این نکته توجه داشته باشند طوری نشود که در نگاه دیگران حتی بین خانم‌ها انگشت‌نما شوند؛ یا موجب جلب توجه نامحرم شوند که در این دو صورت جایز نیست؛ اما اگر این‌گونه نیست و حجابشان عادی است و دیگران هم جذب این حجاب می‌شوند، قطعاً اشکالی ندارد. 📚منبع:  https://farsi.khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «فردوسی، مروّج فرهنگ ایرانی اسلامی» روز یکشنبه، ١۴٠١/٠٢/٢۵ ✍️ مناسبت روز: امروز در تقویم به نام «روز بزرگداشت فردوسی» نامگذاری شده، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این حکیم و شاعر مسلمان ایرانی آغاز می‌نمائیم؛ «ابوالقاسم فردوسی طوسی»، حکیم، فیلسوف، ادیب و شاعر بزرگ حماسه سرا و پارسی‌گوی ایرانی در قرن چهارم است؛ او در تمام دوران زندگی، همواره در راه کسب علم و ادب، و فرهنگ و معارف ناب اسلامی و همچنین تاریخ و آداب و سنت ایرانیان، همت گمارده، چنانچه تنها یکی از اثرات جاودانه او، «شاهنامه» است که نوشتن آن حدود سی و پنج سال به طول انجامیده و نزدیک به پنجاه هزار بیت دارد و در این ابیات، داستان‌های حماسی پندآموز و تاریخ پهلوانان بزرگ سرزمین ایران را با رویکرد معارف ناب اسلامی نگارش نموده است؛ اکثر مورخین اذعان نموده‌اند که فردوسی پیرو مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) بوده است؛ همچنین برخی از دانشمندان و علمای سرشناس شیعه مانند «عبدالجلیل قزوینی» و «قاضی نورالله شوشتری» به شیعه دوازده امامی بودن فردوسی، اذعان نموده‌اند؛ [مذهب فردوسی و ادیان در شاهنامه، ص۱۲] البته با نگاه به اشعار ولایی فردوسی، آن‌هم در زمان حکومت شاه محمود غزنوی و اهل‌سنت متعصب آن زمان، به آسانی می‌توان دریافت که او شیعه و شیفته اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و بخصوص حضرت علی (ع) بوده، به‌گونه‌ای که همین اشعار وی، باعث رنجیده خاطر شدن شاه و پیمان‌شکنی او در رابطه با پاداش شاهنامه و همچنین خروج فردوسی از غزنین، پایتخت غزنویان شد و برخی از نویسندگان اهل سنت نیز به فردوسی لقب «رافضی» دادند! [همان] ابیاتی همچون: «که من شهر علمم، علیم در است / درست این سخن قول پیغمبر است» و یا: «سر انجمن بد ز یاران علی/ که خواندش پیمبر علی ولی» و یا: «منم بندهٔ اهل بیت نبی/ ستایندهٔ خاک و پای وصی اگر چشم داری به دیگر سرای/ به نزد نبی و علی گیر جای گرت زین بد آید گناه منست/ چنین است و این دین و راه منست برین زادم و هم برین بگذرم/ چنان دان که خاک پی حیدرم دلت گر به راه خطا مایلست/ ترا دشمن اندر جهان خود دلست نباشد جز از بی‌پدر دشمنش/ که یزدان به آتش بسوزد تنش» این اشعار حماسی در رابطه با امیرالمؤمنین (ع) در آن دوره که همه‌ی شیعیان تقیه می‌کردند، واقعاً شاهکار است؛ چنانچه آیت‌الله العظمی جوادی آملی (دامت‌برکاته) درباره این اشعار فرمودند: «مقام علمی فردوسی چنان بلند بوده که می‌توانسته چنین ابیاتی را بسراید و جرأت نکنند به او گزندی برسانند... نام مبارک حضرت امیر (ع) در آن دم و دستگاه جرمی نابخشودنی بوده! و فقط به دلیل عظمت فردوسی، این گفته‌هایش را تحمل کرده‌اند! (البته) فردوسی در توحید الهی (نیز) اشعاری عظیم و فیلسوفانه دارد که مرحوم صدرالمتالهین به عنوان سند، یکی از آن‌ها را ذکر می‌کند: "خداوند بالا و پستی تویی/ ندانم چه‌ای هرچه هستی تویی"؛ که تفسیر درست این شعر این است که همه حقیقت هستی خداست...»‌ (سخنان معظم‌له مورخ ٢٩ آذر ١٣٩٧) برخی از اُدباء و مورخین نیز، از جمله «سید حسن امین» اذعان نموده‌اند که فردوسی، اسلوب و روش به شعر در آوردن شاهنامه را از قرآن کریم گرفته و در این کتاب، فرهنگ ایرانی را به فرهنگ اسلامی پیوند زده... و راه نیک‌بختی در دنیا و رستگاری در جهان واپسين را نشان داده است؛ [فرهنگ در آیینه زبان و ادبیات فارسی، ص۳۶] انتقاد از پادشاهان و فراخواندن آنها به دادگستری، باور به ماندگاری نام نیک، انصاف در برابر دوست و دشمن، ستایش علم و عمل، مهر به همسر و فرزند، ستایش اندیشیدن و تأمل در کارها، نکوهش تنبلی و آز و دروغ و رَشک، و بالاخره باور به ناپایداری دنیا و تهیه توشه برای سرای آخرت از جمله نکاتی است که در سراسر شاهنامه به‌چشم می‌خورد؛ چنانچه گویی فردوسی، تمام شاهنامه را از سخنان حضرت علی (ع) الهام گرفته‌ و بر اساس معارف مکتب اهل بیت (ع) به رشته‌ی تحریر درآورده است؛ (سید جعفر شهیدی، بهره ادبیات از سخنان علی (ع)، ص٣٠) ✍️ رهبر فرزانه انقلاب (مدظله‌العالی) نیز در سخنان خود، بارها فردوسی و حکمت الهی اسلامی او را ستوده‌اند، که روزبرگ امروز را با بخشی از سخنان معظم‌له، به پایان می‌بریم: «حقیقت این است که فردوسی یک حکیم است... و حکمت او، حکمت الهیِ اسلامی است... شما خیال نکنید که در حکمت فردوسی، یک ذره حکمت زرتشتی وجود دارد... (او) دلباخته و مجذوب مفاهیم حکمت اسلامی بوده...؛ بله؛ من موافقم که از «فردوسی» تجلیل شود...فردوسی باید هم بزرگ شود، فردوسی در قلّه است.... او انسانی بوده برخوردار از معارف ناب دینی» (گزیده‌ای از سخنان معظم‌له مورخ ‌۱۳۷۰/۱۲/۰۵و ۱۳۹۰/۰۵/۲۴) ✍️ روحش شاد، یادش گرامی و نامش همواره جاودان باد. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_پوشش ❓خانمی در بیرون از منزل چادری است و حجاب کامل دارد اما در داخل منزل و در مقابل نامحرم­‌های فامیل لباس‌هایی می­‌پوشد که حجابش کامل نیست یا حجم بدنش مشخص است، حکم این کار چیست و آیا تفاوتی بین نامحرم­‌های فامیل و غریبه وجود دارد؟ ✅ از نظر شرعی تفاوتی بین نامحرم­‌ها وجود ندارد و نامحرم نامحرم است؛ ممکن است در معاشرت، مسائلی وجود داشته باشد، مثلاً اینکه یک خانم وقتی شوهر خواهرش به منزلشان می‌آید، با حفظ حجاب کامل، با او سر یک سفره می­‌نشیند و غذا بخورد، اما با نامحرم غریبه سر یک سفره نمی‌نشیند؛ اما این‌که آیا محرم و نامحرم درجه­‌بندی دارد و یکی بیشتر نامحرم است آن یکی کمتر، خیر، (این‌چنین نیست). 📚منبع:  https://farsi.khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «حمزه (ع) الگوی ولایت‌پذیری و ولایت یاوری» روز دوشنبه، ١۴٠١/٠٢/٢۶ ✍️ مناسبت روز: امشب شب شهادت حضرت حمزه (ع) است، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این «شخصیت الگو» آغاز می‌کنیم؛ حضرت حمزه فرزند حضرت عَبدالمُطَّلِب، ملقب به «سَیّدالشُهَداء»، عموی پیامبر اکرم (ص) و از شهدای اُحُد است؛ ایشان از حامیان مهم رسول خدا بوده و آورده‌اند که حتی در زمانی که هنوز مسلمان نشده بود، از پیامبر (ص) در مقابل آزار مشرکان حمایت می‌کرد؛ حمزه از بزرگان قریش بوده و از این رو، مسلمان شدنش، تأثیر زیادی در میان عرب داشته و همچنین از میزان آزار قریش نسبت به پیامبر (ص) کاسته است؛ شجاعت ایشان به‌ حدی بوده که سران قریش و بزرگان عرب از ابهّت و دلاوری حضرت حمزه (ع)، همواره در بیم و هـراس بـودند؛ به‌گونه‌ای که مورخین آورده‌اند: روزی ایشان برای شکار در خارج از مکه بود و پس از بازگشت، خبردار شد که ابوجهل به پیامبر اسلام، توهین و جسارت نموده است؛ پس بلافاصله به سراغ ابوجهل رفت و در مقابل جمعی از بزرگان قریش، با کمان خود، چنان بر فَرق او زد که سَر او شکافته شد! و با فریاد به مسلمانی خود اظهار نموده و گفت: «به پیامبر خدا، ناسزا می‌گویی؟! من به او ایـمان آورده‌ام و بـه راهی که محمد (ص) رفته است، می‌روم؛ حالا اگر قـدرت داری با من ستیز کن!» [فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام، ص ١١۴] همچنین در تاریخ آمده که «ابولهب» و همسر ملعون او، که از هر فرصتی برای آسیب زدن به رسول خدا استفاده می‌کردند، روزی بـچّه‌دان گوسفندی را بر سر آن حضرت ریختند؛ وقتی خبر به حضرت حمزه (ع) رسید، ایشان بلادرنگ، بچه‌دان گوسفندی تهیه کرد و در برابر مردم بر سر ابولهب، خالی نمود؛ (همان) حضرت حمزه (ع) که جنگجویی سلحشور بوده، در همه حال از پیامبر اسلام دفاع می‌کرد و در شعب ابی‌طالب نیز همراه حضرت بود و همچنین در جنگ‌های مختلف از جمله غزوات بدر و احد، هم دوش امیرالمؤمنین (ع) چون شیری غرّان شجاعانه جنگید و قهرمانان بزرگ عرب را یکی پس از دیگری از پای درمی‌آورد، چنانچه در غزوه بَدر، بزرگترین قهرمانان قریش از جمله «شَيْبَه» و «عُتْبَه» را به جهنم واصل نمود! [طبقات ابن سعد‌، ص١۶] ایشان در جنگ احد نیز در سخت‌ترین وضعیت، که بسیاری از اصحاب پیامبر از میدان نبرد فرار کرده و به کوه‌ها پناه بردند! دلیرانه مقاومت کرد و با سپر قرار دادن خویش و نبرد با دو شمشیر، از رسول اللّه دفاع نمود تا جایی که دشمن طبق برخی از نقل‌ها ناجوانمردانه ایشان را از پشت و با نیزه به شهادت رساند و سپس «هند»، دختر عُتْبَه و زن ابوسفیان و مادر معاویه، به انتقام کشتن پدر و عمویش در جنگ بدر، پیکر حضرت را مُثْله کرد و سینه حضرت را شکافت و جگر ایشان را به دندان گرفت! لذا او را «آکلَةَ الْأَکبَاد» به معنای خورنده جگرها لقب دادند؛ [تاریخ‌ پیامبر اسلام ، دکتر آیتی، ص٢٩۵] رسول خدا که علاقه شدیدی به عموی گرامیشان داشتند، وقتی جسد ایشان را با آن وضعیت فجيع دیـدند، بسیار محزون شده و فرمودند: «هـرگز به مصیبت کسی مثل شما گرفتار نخواهم شد، و هرگز هیچ مقامی سخت‌تر از این، بر من نگذشته است» سپس مدتی در کنار جسد حضرت حمزه ایستاده و گریستند و ادامه دادند: جـبرئیل نـزد من آمد و به من خبر داد که در میان هفت آسمان نوشته شده: «حمزه فرزند عبدالمطّلب، شیر خدا و شیر رسول خدا و سید شهداء است» [بصائرالدرجات، ص ٣۴] همچنین حضرت فرمودند: «پروردگارم مرا با سه نفر از اهل‌بـیتم بـرگزید: علی بـن ابی‌طالب، جعفر بن ابی‌طالب و حمزه بن عبدالمطّلب» [تاریخ پیامبر، ص٣٢۴] البته درباره فضائل و کرامات حضرت حمزه سیدالشهداء روایات بسیاری نقل شده، تا جایی که امیرالمؤمنین (ع) و سایر ائمه اطهار در احتجاج با مخالفان، به خویشاوندی خود با حضرت حمزه مباهات کرده‌اند؛ ✍️ و بالاخره سخن امروز را با گفتار حکیم فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «جناب حمزه (ع) واقعاً یکی از اصحاب غریب رسول‌الله (ص) است، آن هم با آن نقشی که ایشان داشته است... (لذا) به نظر می‌رسد که پیغمبر اکرم از همان لحظه‌ی اوّل که ایشان شهید شد، می‌خواستند از ایشان الگو درست کنند؛ این‌که پیغمبر به او لقب «سیّدالشّهدا» دادند... و بعد همه‌ی مدينه را وادار کردند [بر ایشان گریه کنند]؛ پیغمبر غوغا درست کردند برای جناب حمزه؛ معنای این چیست؟ این [یعنی] پیغمبر می‌خواهند حمزه را برجسته کنند که او سیّدالشّهدا است، و کسی است که همه باید بر او گریه کنند؛ این الگوسازی است و برای آن روز هم فقط نیست؛ (بلکه) برای همیشه‌ی تاریخ و برای همه‌ی مسلمین است...» (سخنان امام خامنه‌ای "مدظله‌العالی" ۱۴۰۰/۱۱/۰۵» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_پوشش ❓پوشش خانم‌ها در مقابل محارم غیر از همسر چگونه باید باشد؟ ✅ قسمت­‌های خاص بدن باید پوشیده باشد و نگاه به غیر آن قسمت‌ها اشکال ندارد؛ اما گاهی همان‌جا هم حکم ثانوی بار می­‌شود؛ و آن زمانی است که خانمی در معرض نگاه بد محرم خود قرار ­می‌گیرد یا احتمال ­دهد که محرمش نگاه بد دارد یا برای او تحریک‌آمیز باشد یا از نظر تربیتی مشکلی وجود داشته باشد که باید آن مواضع را هم بپوشاند. ❓آیا دختربچه‌ها را قبل از رسیدن به سن بلوغ باید ملزم به رعایت حجاب کرد؟ کودک قبل از سن بلوغ تکلیف ندارد، ولی از نظر تربیتی اگر در معرض نگاه نامحرم است، باید تا حدودی حجاب را رعایت کند و این کار وظیفه‌ی پدر و مادر یا سرپرست کودک است؛ اما زمانی این کار واجب است که رعایت نکردن حجاب برای کودک مفسده­ داشته باشد یا در معرض نگاه حرام قرار گیرد یا خوف این باشد که اگر الان حجاب را رعایت نکند در آینده بی­‌حجاب بار می­‌آید و حجاب را مراعات نمی­‌کند؛ در این صورت حجاب لازم است و در غیر این صورت خیر. 📚منبع:  https://farsi.khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «سیدالکریم (ع)» روز سه‌شنبه، ١۴٠١/٠٢/٢٧ ✍️ مناسبت روز: امروز ١۵ شوال، سالروز رحلت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) و همچنین سالروز شهادت حضرت حمزه سیدالشهداء (ع) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، از آنجا که در روز گذشته در رابطه با حضرت حمزه (ع) سخن گفتیم، روزبرگ امروز را به حضرت عبدالعظیم (ع) اختصاص داده و سخن خود را با سلام و صلوات بر روح بلند ایشان آغاز می‌نمائیم؛ حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، از امامزادگان عظیم‌الشأن و از محدثین جلیل القدر و رُوات بزرگوار شیعه است که شرافت نَسَب را با فضیلت علم و تقوی به هم آمیخته و خدمات ارزشمندی به مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) تقدیم نموده‌ است؛ چنانچه مرحوم شیخ عباس قمی‌ (ره) می‌نویسد: «ایشان به علو مقام و جلالتِ شأن، معروف و از اَکابر مُحدثین و اَعاظم علماء و از زُهاد و عُباد، و از اصحاب حضرت امام جواد و امام‌هادی (ع) بوده‌اند...». [منتهی الآمال، ج۱، ص۴۶۱] . تبار حضرت عبدالعظیم (ع) با چهار واسطه، به سبط اکبر پیامبر خدا (ص) و خاندان وحی می رسد؛ (رجال نجاشی، ج۱، ص۲۴۸) که با نگاهی گذرا به زندگی و سیره خاندان حسنی، می‌توان دریافت که این خاندان نورانی، همواره در کرامت طبع، عزّت نفس، و بخشش و خدمت به محرومان شهره بوده‌اند؛ لذا در تاریخ آمده که ایشان نیز همچون جد بزرگوارشان امام حسن مجتبی (ع)، چند مرتبه تمام اموال خویش را میان فقرا و بینوایان تقسیم نموده و همواره بیچارگان را مدد و یاری می رساندند تا جایی که به لقب «السیدالکریم» معروف شدند. [زندگانی حضرت عبدالعظیم، رازی، ص۲٩] براساس آنچه در تاریخ تولد و وفات حضرت آمده، ایشان دوران حیات پنج امام معصوم، از امام کاظم (ع) تا امام عسکری (ع) را درک کرده‌اند؛ اما آنچه قطعی و مسلّم است، حضرت عبدالعظیم محضر امام رضا، امام جواد و امام هادی (ع) را درک نموده و از آنها احادیث فراوانی نقل کرده‌اند. [معجم رجال الحدیث، ج‌۱۰، ص‌۴۹] همچنین با نگاهی گذرا به تاریخ زندگانی این محدث بزرگ، این مطلب کاملاً روشن می‌شود که عبدالعظیم نسبت به ائمه اطهار در زمان خود، اخلاص و اعتقاد راسخ داشته و حضرات معصومین (ع) نیز علاقه، اعتماد و اطمینان ویژه به ایشان داشته‌اند! چنانچه این موضوع در پیام امام رضا (ع) که توسط ایشان برای شیعیان فرستاده شد، کاملاً روشن و هویداست؛ همچنین حدیث «عرض دین» ایشان، خدمتِ امام‌هادی (ع) و تصدیق آن حضرت بر اعتقادات عبدالعظیم حسنی (ع)، دلیلی بزرگ بر ایمان و قداست و ثبات عقیده ایشان به ائمه هدی (ع) و مذهب حنیف جعفری است؛ چنانچه حضرت هادی (ع) فرمودند: «یا اباالقاسم! تو به حق دوست ما هستی... تو همان دینی را انتخاب کرده‌ای که پسندیده خداست... خداوند تو را با گفتار ثابت در دنیا و آخرت تثبیت کند» (توحید شیخ صدوق، ص۸١] در اثبات عظمت علمی این عالم بزرگوار نیز همین کافی است که بدانیم امام هادی (ع)، مردم را برای حل مشکلات دینی و یافتن جواب پرسش‌های اعتقادی و عملی‌شان، به ایشان ارجاع می‌دادند؛ چنانچه «ابو حَمّاد رازی» از شیعیان و موالیان شهر ری، می‌گوید با مشکلات فراوان به سامراء رفتم و خدمت حضرت امام هادی (ع) رسیدم تا مسائل دینی خود را بپرسم؛ حضرت فرمودند: «‌ای ابا حَمّاد! هرگاه مشکلی از امور دینی برایت پیش آمد، جواب مشکل خود را از عبدالعظیم حسنی بخواه و سلام مرا به او برسان» [رازی، زندگانی عبدالعظیم، ص۲۹] در عظمت معنوی و مقامات باطنی این عالم و عابد و زاهد بزرگ نیز همین بس که اهل‌بیت (ع) فضیلت زیارت مزار ایشان را برابر با فضیلت زیارت سیّدالشهداء (ع) دانسته‌اند؛ چنانچه شیخ صدوق (ره)، از محمد بن یحیی عطّار، نقل کرده که خدمت امام هادی (ع) رسیدم، ایشان فرمودند: «کجا بودی؟» گفتم: به زیارت قبر امام حسین (ع) رفته بودم؛ امام فرمودند: «بدان که اگر قبر عبدالعظیم حسنی را در شهر خودت، زیارت کنی، مانند کسی هستی که حسین بن علی (ع) را (در کربلا) زیارت کرده باشد» [ثواب الاعمال، ص۱۲۴] مورخین، عُمر بابرکت عبدالعظیم (ع) را ۷۹ سال ذکر کرده‌، ولی در کیفیت شهادت یا وفات ایشان اختلاف است، اما برخی از مورخین و علماء، مانند «شیخ فَخْرُالدّین طُرَیحی» مؤلف کتاب «مَجمعُ‌البحرَین» تصریح کرده‌اند که حضرت را در ری، زنده به گور و شهید نمودند. [رجال النجاشی، ج۱، ص۲۴۷] ✍️و بالاخره سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «جناب عبدالعظیم مرد بسیار بزرگی است (ولی) مردم مقامات این بزرگوار را نمی‌دانند... (ایشان) هم شخصیتی جهادی است، هم شخصیتی علمی است و هم محدّث است... (همچنین) ایشان صائِمُ‌النَّهار و قائِمُ اللَّیل بوده... (لذا) تجلیل از جناب عبدالعظیم، تجلیل از علم و جهاد و زهد و تقواست...» (۱۳۸۲/۳/۵) https://eitaa.com/ROOZBARG