eitaa logo
ریحانه زهرا:))🇵🇸
4.5هزار دنبال‌کننده
53.4هزار عکس
36.7هزار ویدیو
613 فایل
‹ ﷽ › - ️مـٰا‌همـآن‌نَسل‌ِجَوانیـم‌ڪِہ‌ثـٰابِت‌ڪَردیم‌ در‌رَه‌ِعِشـق،جِگَردارتَراَزصَد‌مَردیم..! - هرچه‌اینجا‌میبینید‌صرفا‌برای‌ما‌نیست! - کپی؟! حلالت - ‹بی‌سیم‌چۍ📻› https://harfeto.timefriend.net/17323605084289 - <مدیرارتباطات> @Reyhaneh_Zahra2
مشاهده در ایتا
دانلود
🖇 بیـٰافِڪرڪُنیم‌حِجـٰاب‌مَحدۅدیَت‌اَست مَن‌آزادانِہ‌عـٰاشِقِت‌هَستَم‌ اِۍزیبـٰاتَرین‌مَحدۅدیَت‌دُنیـٰا…
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
‹🔗🌻› - - میدونی‌خوشحالی‌یعنی‌چی🙂🦋؟ یعنی‌‌داشتن‌یہ‌رفیق‌شہید‌❤️✨ کہ‌‌‌میدونی‌‌همیش👀✌️🏼 حواسش‌بهت‌هست🥺🌸🌱 📻⃟🌿¦⇢ 📻⃟🌿¦⇢ ✨🌸
✨ باتمـٰامِ‌وجودم‌سعۍمیکنم‌تـٰالحظه‌اۍ ازتو‌غافل‌نشـَوم.. چون‌میدانم‌براۍ‌تمـٰامِ‌دقایقـم ‹ حَسبُنَا‌اللّٰه‌وَنِعْمَ‌الوَکِیلُ › کـٰافیست..
🍊 عبدآلوده‌پشیمان‌شده‌تحویل‌بگیر توبہ‌عبدپشیمان‌خریداردارد :)🌿•
«🖇💖»↴ 🍡 •"تسلیم‌نشو!🌱🙃 سخت‌ترین‌قسمت‌هرڪاری ... شروع‌ڪردنشہ"👀💛
'꧕🌾◠◠' نامـــت‌امنــیــت‌و لبخ‌ـندتوآرامش‌من مخلصیم‌آقا؎مـن✋🏻•. I
تــا‌خـــد‌ا‌هسـت‌ پریشـــــان‌نشوم...🍃
'꧕🕊◠◠' هَـࢪشَھِیدمِثݪ‌ِیِڪ‌فٰانو‌س‌اسـٺ مِـــۍســـوزَدوَنــــورمِــۍدَهَـــد! وَازڪِنٰاࢪاوبـودَݩ‌تـوهَم‌نِـورانِۍمِۍشَوۍ بـاشُـھَداڪِھ‌رِفِـیق‌شُـدِے‌شَـھِیدمِـۍشَوی..!ッ I
"👀💛" مارا نمیبری به حرم؟ قهر کرده ای!!🥺 - 💛¦⇜
garib aga-toro koshtand.mp3
3.29M
" ♫︎🔥 " بد جوری قلبمو درد آورد...💔 🔥¦⇜ 🔥¦⇜
حواسمون هست⁉️ داریم جلوی چشم کسایی که جونشونو بخاطر ما دادن گناه میکنیم....!!!!
• . خدایـے انقدری کھ بخاطر نداشتہ هاتون از خُدا گلایـھ کردین ، بابت داشتہ هاتون شکرش کردین؟! :) . •
‹🍂🧡› ‌ •° "رفـیقش‌میگفت: گاهۍ‌میرفت‌یہ‌گوشہ‌ۍِ‌خلـوٺ، چفیہ‌اݜ‌را‌میڪشید‌رویِ‌سرش تو‌حالـت‌سجـده‌میمونـد.. بہ‌قول‌معروف‌یہ‌گوشہ‌اي خُـدا‌را‌گیر‌می‌آورد" •° 🍂🧡¦⇢ مصطفے صدࢪزادھ 🍂🧡
- يارب بدھ پناهم الهـے العفو . .
کاش‌من‌یک‌مشت‌خاک‌بودم.. بین‌خاک‌های‌‌شلمچہ.シ! ‹ 🕊🥀 ••
ریحانه زهرا:))🇵🇸
-
- پادشاهِ‌کشور عشقی و من از این به بعد می‎گذارم روی‌مشهد نام ِعشق آباد را🖐🏻. 🌱
ریحانه زهرا:))🇵🇸
نام تو زندگی من #پارت_115 ای خدا نکنه این دیوونه باشه؟ وای نکنه یک نفر دیگه گوشی رو برداشته باشه؟
نام تو زندگی من خنده ای کردم و باز موها شو به هم ریختم که از در بیرون رفت و وسط کوچه ایستاد. - تو که از مهری بدتری! زبونی برایش در آوردم. - من که خوبم! اگه مهری بود کچلت می کرد. خنده ای کرد. - اینو‌ راست گفتی. با صدای یکی از دوستاش سرشو تکون داد که با تعجب نگاهش کردم. - داری جایی میری؟ لبخندی زد. - آره. با دوستام میریم سینمایی، دختر بازی، جایی دیگه. اخمی کردم که چشمکی زد. - شوخی کردم بابا. همون طور که میگی "نباید به ناموس مردم نگاه کرد. واِلا به ناموست نگاه می کنن." لبخندی زدم و نگاهی به دوستش کردم که کنار تیر برق ایستاده بود. - پول داری؟ سرشو زیر انداخت. - من میرم دیگه. تو هم برو داخل زشته دم در ایستادی. لبخندی زدم. عاشق غیرت مردونه ی داداش کوچیکم بودم. می دونستم پول تو جیبش نیست و هر طور شده با بهونه ای از زیر بار سینما رفتن فرار می کنه. - صبر کن برم واست پول بیارم. زشته با دوستات میری بیرون.
نام تو زندگی من اخمی کرد. - نه لازم ندارم. لبخندی زدم. - مجانی که نمی خوام بهت بدم! فردا باید بیای خونه به این باغچه برسی و حیاط رو تمیز کنی. چیزی نگفت فقط نگاهم کرد. - صبر کن برم پول واست بیارم. با سرعت وارد خونه شدم. کاسه شله زردو روی میز گذاشتم و از کیفم پول برداشتم. با همون سرعت از در خارج شدم. علی تکیه اش رو به دیوار داده بود. پولو به طرفش گرفتم که قدر شناس نگاهم کرد. به طرف بیرون هلش دادم. - تشکر هم برای بعد. باید برم شله زرد بخورم. هنوز سرد نشده مواظب خودت باش. خیلی دیر نکنی که من و لیلا جون نگران بشیم. لبخندی زد. - ممنونم آبجی. و دوان دوان به طرف دوستش رفت. خوشحال از اینکه شادش کرده بودم وارد خونه شودم. با دیدن کاسه چشمام برق زد خدا خیرت بده لیلا جون. به طرف کاسه حمله کردم. انگار صد سال بود که چیزی نخورده بودم! بعد از اینکه سیر شدم سری به درس های عقب مونده ام زدم. بعد از ساعتی خوندن و جزوه نوشتن روی زمین به خواب رفتم.
نام تو زندگی من با صدای زنگ ساعت به سختی چشمامو باز کردم. کمرم درد می کرد. هی این عزیز میگه "تو که تخت داری رو زمین نخواب!" ولی کو گوش شنوا. کش و قوسی به بدنم دادم خدا رو شکر که امروز بعد از ظهر کلاس داشتم. خمیازه ای کشیدم و از جام بلند شدم. به طرف حموم رفتم، دوشی گرفتم. به طرف آشپزخونه می رفتم که پام به مبل گیر کرد و افتادم روی زمین. خنده ام گرفته بود نگاهی به ساعت کردم که عدد ده رو نشان می داد. خنده ام محو و محوتر شد روی زمین نشستم صداش توی گوشم تکرار شد. "ساعت هشت دفتر باشید." جیغی کشیدم و از جام بلند شدم. هشت! حالا که ده بود! تند تند مانتو و چادرمو پوشیدم. وسط حیاط یادم اومد روسری سرم نیست. دیگه داشت اشکم در می اومد به طرف خونه دویدمو از چوب لباسی شالی که آویزون بود رو برداشتم و از خونه بیرون رفتم. علی با دیدنم لبخندی زد که همون طور که می دویدم گفتم: - فعلا نه علی دیرم شده. دستمو برای تاکسی بلند کردم. از شانس بد من حتی تاکسی هم نبود! با خودم درگیر بودم که ماشینی کنار پام ترمز کرد. بی توجه به اینکه ماشین شوخصیه سوار شدم. - آقا هر چه سریع تر برو به این آدرس. نگاه پر تعجب مرد رو روی خودم احساس کردم که بدون حرفی پاشو روی پدال گاز گذاشت. تا رسیدن به مقصد خدا خدا می کردم که دیر نشده باشه. آهی کشیدم دیر که شده بود! با ایستادن ماشین پیاده شدم و به راننده گفتم.