🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۱۱۰ سوره‌ی آل‌عمران: 🔖 قسمت دوم: 5⃣ این آیه، هم‌چنین ثابت می‌کند که اهل کتاب اگر بر اهل کتاب بودنِ خود، یعنی پیروی از تورات و انجیلِ تحریف‌شده باقی- بمانند، مؤمن محسوب نمی‌شوند --> (و لو آمن أهل الكتاب). 6⃣ مشکل اصلی اهل کتاب در تقابل با اسلام، این است که منفعت خود را در اهل کتاب ماندنِ خود می‌بینند، در صورتی که خیر آن‌ها در اسلام آوردنِ آن‌هاست. و هر کس فرق منفعت و خیر را نفهمد، از مضرّاتِ شَر در امان نمی‌ماند --> (لكان خيرا لهم) 7⃣ از زمان پیامبر این‌گونه بوده و تا ظهور امام زمان(عج) هم این‌گونه خواهد بود که؛ فقط اقلّیّتِ اهلِ کتاب را می‌توان به سمت اسلام دعوت کرد، ولی همین اقلّیّتِ ایمان آورنده، از آن اکثریّتِ کافر مهم‌ترند --> (منهم المؤمنون و أكثرهم الفاسقون). #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌸 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌸 🔖 نکات آیه‌ی ١١٠ سوره‌ی آل‌عمران: 🔰قسمت دوم: 🔹 «اُخرِجَت»: فعل ماضی مجهول از باب اِفعال، مصدر «اخراج»، ریشه‌ی «خرج» به معنی «خارج شد، بیرون آورده شد، پدیدار شد». 🔸 «ناس»: مردم 🔹 «النّاس»: همه‌ی مردم 🔸 «لِلنّاس»: برای همه‌ی مردم 🔹 «تامُرون»: فعل مضارع از مصدر و ریشه‌ی «امر» به معنی «امر می‌کنید». 🔸 «معروف»: اسم مفعول از ریشه و مصدر «عرف» به معنی «شناخته‌شده به خوبی، چیزی که مورد پسند و مطلوبِ فطرت انسان‌ها قرار گرفته باشد، نیت یا رفتار یا گفتاری که از نظر انسان‌های پاک مورد تایید باشد». 🔹 «تَنهَونَ»: فعل مضارع از مصدر و ریشه‌ی «نهی» به معنی «نهی می‌کنید، باز می‌دارید، بر حذر می‌دارید». 🔸 «مُنکر»: اسم مفعول باب اِفعال از مصدر «انکار»، ریشه‌ی «نَکَرَ» به معنی «انکار شده، تأیید نشده، ناپسند، زشت، چیزی که فطرت انسان‌ها آن را نپذیرد، نیت یا گفتار یا رفتاری که انسان‌های پاک آن را تأیید نکنند». 🔹 «لَو»: حرف شرط محال. 🔸 «ءامنَ» : فعل ماضی از ریشه‌ی «ءَ مَ نَ» و مصدر «ایمان» به معنی «ایمان آورد» که در جمله‌ی شرطی به صورت مضارع یعنی «ایمان بیاورد» معنی می‌شود. 🔹 «اهل کتاب»: عموما یهودیان و مسیحیان. 🔸 «کانَ»: فعل ماضی از ریشه و مصدر «کَوْن» به معنی «بود» که در جملات شرطی به صورت «است» معنی می‌شود. 🔹 «اَکثر»: اسم تفضیل از ریشه‌ی «کَثَر» و مصدر «کثرت» به معنی «بیشتر». 🔸 «فاسقون»: جمع «فاسق»، اسم فاعل از ریشه و مصدر «فسق» به معنی «کسی که از اطاعت‌پذیری خداوند و از شخصیت انسانی خود خارج شده باشد». ⚠️ توجه❗️ در زبان عربی، به مرحله‌ای از رسیدن خرما که خرما از درخت بیفتد و دانه‌اش از داخل میوه‌اش خارج شود، «فسق النّواه» می‌گویند. چون در این مرحله، دانه‌ی خرما ارزش خود را از دست می‌دهد، در صورتی که اگر درون خرما می‌بود، همراه آن به فروش می‌رفت.👇 ✅ بنابراین «فاسق»، به کسی می‌گویند که از اطاعت خداوند و از لایه‌ی شخصیت انسانی خود خارج شود و همه‌ی ارزش‌های خود را از دست بدهد. #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🎥 ببینید | ترس از خدا‼️ 💠 هر کس از خدا ترسید، خدا همه چیز را از او می‌ترساند... #سردار_آسمانی #کلیپ 🔺 @RooyinDezh

🌷یک آیه، یک دنیا معرفت🌷 🔖 نکات ادبی آیه‌ی ١١٠ سوره‌ی آل‌عمران: 🔹تضاد در «تامُرونَ_تَنهَونَ»، «بِ_ عَن» «معروف_منکر» و «مؤمنون _فاسقون». ⚠️ توجه❗️ اگر در دو جمله، اجزای آنها دو به دو با هم تضاد داشته باشند، آرایه‌ی «مطابقه» وجود دارد. دو جمله‌ی «تامرون بالمعروف» و «تنهون عن المنکر» این گونه‌اند. 🔸تکرار در ضمیر «هم». 🔹جناس اشتقاق در «کنتم_کان» و «تؤمنون _ءامن_مؤمنون». 🔸جناس اختلافی در «مؤمنون _تؤمنون». 🔹نغمه‌ی حروف «م، ن، ت، ه، ل». #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🎥 ببینید | مگه عشق گناهه⁉️ ♨️ عشق یک ودیعه‌ی پاک الهیه و با هوس فرق داره #جبهه_مقاومت_فرهنگی_رویین_دژ #کلیپ 🔺 @RooyinDezh

🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۱۱۸ سوره‌ی آل‌عمران: 🔖 قسمت اول: 1️⃣ شأن نزول این آیه، ارتباط نزدیک بعضی مسلمانانِ ساده‌لوح با یهودیانِ کینه‌شتری است که از هیچ تلاشی برای آسیب زدن به اسلام و مسلمین فروگذار نمی‌کردند. 2️⃣ یکی از شروط مؤمن بودن، رازداری است؛ چون مؤمن، مشاور و سنگ صبور مردم حساب می‌شود و مردم با اعتماد به ایمانِ او، او را مَحرم اسرار خود می‌دانند و خصوصی‌ترین مسائل زندگی‌شان را پیش او مطرح می‌کنند --> (لاتتَّخذوا بطانة من دونكم). 3️⃣ آن‌چه زمینه‌ی افشای راز را فراهم می‌کند، صمیمی‌شدن با کسانی است که کینه‌ی آن‌ها با ما دیرینه است --> (لايألونكم خبالا). 4️⃣ وقتی کسی یا گروهی رنج ما را دوست دارد، چگونه می‌توان با او یا آن‌ها دوستِ صمیمی شد؟ اگر واقعاً صهیونیسم و آمریکا دلسوز ما هستند، چرا مردمِ ما را زیر فشار تحریم‌های ظالمانه قرار داده‌اند؟! --> (ودّوا ما عنتّم). #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌸 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌸 🔖 نکات آیه‌ی ١١٨ سوره‌ی آل‌عمران: 🔰 قسمت اول: 🔹 «لاتَتَّخِذوا»: فعل نهی است از باب افتعال، ریشه‌ی «اخذ» به معنی «نگیرید، انتخاب نکنید». 🔸 «بِطانَه»: از ریشه‌ی «بطن» و در اصل به معنی «لباس زیرین» است، چون با شکم (بطن) مجاورت دارد.👇 ✅ مفهوم اصطلاحی آن، «همراز» و «محرم اسرار» است؛ یعنی کسی که به دنیای درون ما نزدیکتر از دیگران است(رفیق صمیمی). 🔹 «دون»: غیر 🔸 «من دونِکم»: از غیر خودتان، از غیر مسلمانان. 🔹 «لا یَالونکُم»: فعل نفی، از ریشه و مصدر «اَلْوْ» به معنی «کوتاهی نمی‌کنند». 🔸 «خَبال»: مصدر است از ریشه‌ی «خبل» به معنی «فساد» و «تباهی» 👈 چه در بدن باشد و چه در عقل و فکر. 🔹 «ودّوا»: فعل ماضی از مصدر «وُدّ» و ریشه‌ی «ودد» به معنی «دوست دارند، می‌خواهند» 👈 البته دوست داشتن و خواستنی که آشکار شود. 🔸 «ما»: موصول است به معنی «آنچه» 🔹 «عَنِتُّم»: فعل ماضی از ریشه و مصدر «عَنَت» به معنی «به مشقت بیفتید». 🔸 «ما عنتّم»: یعنی «آنچه شما را به رنج و مشقت بیندازد. #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

✨ ومَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ ❇️ و هر آسیبی به شما رسد به سبب اعمالی است که مرتکب شده‌اید! 📔 آیه‌ی ۳۰ سوره شوری #آیه_گرافی 🔺 @RooyinDezh

📝 توی اسارت، عراقی‌ها برا تضعیف روحیه‌ی ما، فیلمای زننده پخش می‌کردن. 💢 ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ‌ﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﺭﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩ، ﻋﺮﺍﻗﯽ‌ﻫﺎ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻭ ﺑﺮﺩﻧﺶ ﺑﯿﺮﻭﻥ؛ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﺯﺵ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺷﺖ... ♻️ ﺑﺮﺍ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﻣﺎ ﺭﻭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻥ ﺑﻪ ﺣﯿﺎﻁ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ، ﻭﺍﺭﺩ ﺣﯿﺎﻁ ﮐﻪ ﺷﺪﯾﻢ، ﺍﻭﻥ ﺑﺴﯿﺠﯽ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﯾﻢ. ﯾﻪ ﭼﺎﻟﻪ ﮐﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﮔﺮﺩﻥ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺶ داخل چاله فقط سرش پیدا بود! ❣ ﺷﺐ ﮐﻪ ﺷﺪ ﺻﺪﺍﯼ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﮐﺒﺮ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺍﻭﻥ ﺑﺴﯿﺠﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ؛ ﻫﻤﻪ ﻧﮕﺮﺍﻧﺶ ﺑﻮﺩﯾﻢ. ﺻﺒﺢ ﮐﻪ ﺷﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺷﻬﯿﺪ ﺷﺪﻩ، ﺧﯿﻠﯽ دنبال بودیم ﻋﻠﺖ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺩﯾﺸﺒﺶ ﺭﻭ ﺑﺪﻭﻧﯿﻢ. 🌀 ﻭﻗﺘﯽ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﻋﻠﺘﺶ ﺭﻭ ﮔﻔﺖ، ﻣﻮ ﺑﻪ ﺗﻨﻤﻮﻥ ﺭﺍﺳﺖ ﺷﺪ! ﻣﯽ‌ﮔﻔﺖ: ﺯﯾﺮ ﺧﺎﮎ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮش‌هاﯼ ﺻﺤﺮﺍﯾﯽ ﮔﻮﺷﺖ‌ﺧﻮﺍﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻩ! ﻣﻮش‌ها ﺣﺲ ﺑﻮﯾﺎﺋﯽ ﻗﻮﯼ ﺩﺍﺭﻥ، ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺩﻭﺳﺘﺘﻮﻥ ﺷﺪﻥ ﺑﻬﺶ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﮔﻮشت ﺑﺪﻧﺶ ﺭﻭ ﺧﻮﺭﺩﻥ. ﻋﻠﺖ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻭ ﻧﺎﻟﻪﻫﺎﺵ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮﺩﻩ... 😔 ﺻﺒﺢ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺶ ﺭﻭ ﺁﻭﺭﺩﯾﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ... 💯 اینطوری شهید دادیم و حالا بعضیا راحت پای کانال‌های ماهواره نشستن و صحنه‌های زننده رو تماشا میکنن و گاهی با خانواده هم همراهی می‌کنن و نمی‌دانیم یه روز همان شهید رو میارن تا توضیح بده به چه قیمتی چشم خود رو از گناه حفظ کرده و غصه‌ی دوستان هم اسارتی خود رو داشته و شهادت رو به جون خریده تا خود و دوستانش مبتلا به دیدن صحنه‌های زننده نشن! 📚 وصیتنامه شهید مجید محمودی #شهیدانه 🔺 @RooyinDezh

🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۱۱۸ سوره‌ی آل‌عمران: 🔖 قسمت دوم: 5️⃣ مولا علی(ع) می‌فرمایند: «ما اضمر احد شیئا الّا ظهر من صفحات وجهه و فلتات لسانه»، یعنی: «هیچ کس مخفی نمی‌کند چیزی را مگر این که آشکار است از رنگ چهره‌اش و سخنان پراکنده و بی‌توجّه او». ✅ بنابراین از شیوه‌ی سخن گفتن یک شخص می‌توانیم آن‌چه در دل دارد، کشف کنیم. پراکنده‌گوییِ یهود نسبت به جامعه‌ی اسلامی، به خوبی کینه‌ی آن‌ها را نسبت به اسلام نشان می‌دهد --> (قد بدت البغضاء من أفواههم). 6️⃣ اگر از ظاهر برخورد صهیونیسم و استعمار با مسلمین، اندک کینه‌ای فهمیده می‌شود، این‌ها شعله‌هایی است که نتوانسته‌اند به خوبی، زیر خاکستر مخفی کنند و قطعاً کینه‌ی آن‌ها در پشت صحنه، شدیدتر است --> (و ما تخفي صدورهم). 7️⃣ خداوند در موارد بسیار و به تکرار در قرآن تأکید می‌کند نشانه‌های راه را برای ما به وضوح و روشنی قرار داده است. اگر ما درک نمی‌کنیم، مشکل از عقل ناقص ماست --> (قد بیّنّا لكم الآيات إن كنتم تعقلون). 🔸راه است و چاه و دیده‌ی بینا و آفتاب 🔹تا آدمی نگاه کند پیش پای خویش 🔸چندین چـراغ دارد و بیراهه می‌رود 🔹بگذار تا بیفتد و بیند سزای خویش #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌸 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌸 🔖 نکات آیه‌ی ١١٨ سوره‌ی آل‌عمران: 🔰 قسمت دوم: 🔹 «بَدَت»: فعل ماضی از ریشه‌ی «بَدَوَ» به معنی «آشکار شد». 🔸«قَد بَدَت»: یعنی «حقیقتا آشکار شده است، ٱشکار است». 📌 آمدن «قَد» به اول فعل ماضی، هم آن را به ماضی نقلی تبدیل می‌کند، هم آن را موکد می‌کند. 🔹 «البَغضاء»: کینه و دشمنیِ شَدید، شدیدتر از بغض. 🔸 «اَفواه»: جمع «فَم» به معنی «دهانها» که در این جا مَجاز از «زبان‌ها» می‌باشد.👇 ♦️ مَجاز با علاقه‌ی جزء به کل؛ یعنی «دهان» به جای «زبان» به کار رفته که جزئی از آن است. 🔹 «تُخفی»: فعل مضارع از مصدر «اخفا» و ریشه‌ی «خَفِیَ» به معنی «مخفی می‌کند». 🔸 «صدور»: جمع «صَدر» به معنی «سینه‌ها» که مَجاز از «دل‌ها» است؛ با علاقه‌ی حالّ و محل؛ یعنی سینه به جای «دل» به کار رفته که درون آن است. 🔹 «اکبر»: اسم تفضیل از ریشه‌ی «کَبَرَ» به معنی «بزرگتر». 🔸 «قد بیّنّا»: فعل ماضی نقلی از مصدر «تبیین»، باب «تفعیل»، ریشه‌ی «بَین» به معنی «روشن کرده‌ایم، به وضوح گفته‌ایم». 🔹 «آیات»: جمع «آیه» به معنی «نشانه‌های حق». 🔸 «کنتم تعقلون»: فعل ماضی استمراری از ریشه و مصدر «عقل» به معنی «تعقل می‌کردید، اندیشه می‌کردید» که در جملات شرطی می‌توان آن را به صورت مضارع هم معنا کرد. ⚠️ نکته‌❗️ «فم» به معنی «دهان»، یکی از «اسماء ستّه» است‌؛ یعنی یکی از اسم‌های شش‌گانه‌ی عربی که در هر یک از حالت‌های مرفوع، منصوب و مجرور، صورت متفاوتی پیدا می‌کنند.👇 1⃣ واژه‌ی «فم» در حالت مرفوع به «فو»، 2⃣ در حالت منصوب به «فا»، 3⃣ و در حالت مجرور به «فی» تبدیل می‌شود. ✳️به همین خاطر، جمع این کلمه بر خلاف ظاهر مفرد آن، می‌شود: «افواه»! #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۱۷۶ سوره‌ی آل‌عمران: 🔖 قسمت اول: 1️⃣ هرچند مخاطب اوّلیه‌ی این آیه، پیامبر(ص) بوده است امّا به‌کارگیری افعال مضارع در آن، نشان می‌دهد که این پدیده به سمت آینده شدّت می‌گیرد و قطعاً اوج آن در انتهای رسالت پیامبر(ص)، یعنی در اواخر غیبت کبرای امام زمان(عج) است و احادیث بسیاری در این زمینه از معصومین(ع) نقل شده است. 🌀 هرگاه از بسیاریِ کسانی که اندیشه‌ی کافرانه پیدا کرده‌اند نگران شدیم، این آیه را مرور کنیم و چنین برداشت کنیم که کفر، یک بیماری است و زیاد شدنِ بیماران نباید در افراد سالم، شوق بیمار شدن به وجود آورد. زیاد شدن کافران یعنی زیاد شدن طاعون‌زدگانِ آخرالزّمان. لذا در چنین شرایطی ابتدا شکر کنیم که ما جزء سالم‌ها هستیم، سپس تلاش کنیم تا جایی که می‌توانیم دیگران را نجات دهیم --> (لايحزنك- يسارعون- لن‌يضرّوا- يريد- ألّا يجعل). 2️⃣ ناراحتی از این‌که تعداد کافران در حال زیاد شدن است، غم نیست، غصّه است و امری است منفی؛ ولی دغدغه داشتن برای این‌که چگونه می‌توان آن‌ها را نجات داد و نکند ما در این مورد کوتاهی می‌کنیم، غم است و امری مثبت(در قرآن کریم «حزن» معمولا برای غصّه و اندوه دنیایی به کار رفته، و «غم» برای دغدغه‌های معنوی! نمونه‌اش آیه ۱۵۳ همین سوره). مولا علی(ع) هم می‌فرمایند: «در مسیر هدایت، هرگز از کم بودنِ پیروانش اندوهگین مباش» --> (و لايحزنك). #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۱۷۶ سوره‌ی آل‌عمران: 🔖 قسمت دوم: 3️⃣ آن‌گونه که مردم در شتاب گرفتن به سمت کفر رقابت می‌کنند، متأسّفانه در حرکت به سوی حق، رقابت ندارند --> (يسارعون في الكفر). 4️⃣ کفر، باتلاقی است که هرچه بیشتر دست و پا بزنی، بیشتر فرو می‌روی --> (في الكفر). 5️⃣ ولیِّ ما خداوند است. کفّار هر چه بیشتر شوند و هرچه کفرشان شدیدتر گردد، چون در برابر بی‌نهایت، هیچ‌اند، نمی‌توانند به او آسیبی برسانند. زمانی باید ناراحت باشیم که سرپرست ما آسیب ببیند --> (إنّهم لن يضرّوا الله شيئا). 6️⃣ گاهی لیاقت یک انسان، فقط این است که فرو رفتنش در کفر بیشتر شود، چون شایستگی گناهان سبک را ندارد. حقّ او یک پرونده‌ی سیاهِ سنگین است --> (يريد الله ألّا يجعل لهم حظّا في الآخره). 7️⃣ سرعت گرفتن مردم در کفر، یعنی بیشتر فرو رفتنِ آن‌ها در عذاب آخرت. بنابراین اصلا برای ما جای ناراحتی ندارد؛ فقط باید از آن ترسید که مسئولیّتِ «امر به معروف و نهی از منکرِ» ما فراموش شود --> (و لهم عذاب عظيم). #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌸 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌸 🔖 نکات آیه‌ی ١٧۶ سوره‌ی آل‌عمران: 🔹«لایحزنْ»: فعل نفی از مصدر و ریشه‌ی «حزن» به‌ معنی «اندوهگین نکند». 🔸 «یُسارِعونَ»: فعل مضارع از مصدر «مُسارعَت» از باب مفاعله، ریشه‌ی «سرع» به معنی «سرعت می‌گیرند نسبت به یکدیگر». 📌در این‌جا «مُسارعَه»، مفهوم مبالغه دارد، یعنی «سخت در شتابند». 🔹 «لَن یضرّوا»: فعل مضارع منصوب از ریشه‌ی «ضرر»، مصدر «ضُرّ» به معنی «هرگز زیان نمی‌رسانند». ⚠️ توجه❗️ «لن» از حروف ناصبه و دربردارنده‌ی مفهوم "نفی ابد" است که اگر به اول فعل مضارع بیاید، آن را منصوب می‌کند و معنی «هرگز نه...» به آن می‌دهد. 🔸 «یُرید»: فعل مضارع از مصدر «اراده» باب اِفعال، ریشه‌ی «رَوَدَ» به معنی «می‌خواهد، اراده کرده». 🔹 «لایجعلَ»: فعل نفیِ مضارعِ منصوب از ریشه و مصدر «جَعل» به معنی «قرار ندهد». 🔸 «حظّ»: مصدر ثلاثی مجرد به معنی «بهره بردن، نصیب داشتن». 🔹 «عَظیم»: صفت مُشبّهه از ریشه‌ی «عظم» به معنی «بزرگ». #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۳۰ سوره‌ی آل‌عمران: 🔖 قسمت اول: 1️⃣ مرحله‌ی قیامت بی‌شک خطیرترین مرحله برای انسان است و در قرآن به هیچ مرحله‌ای از زندگی انسان تا به این اندازه اشاره نشده است. نگاه به این مسئله، قطعاً مهم‌ترین عامل در جهت دادن به زندگی انسان است و هر جا کمرنگ می‌شود، بشر و جامعه‌ی بشری آسیب می‌بیند --> (يوم). 2️⃣ در قیامت، اعمال ما برای ما مجسّم می‌شوند --> (تجد). 3️⃣ هیچ عملی از پرونده‌ی انسان پاک نمی‌شود. هر حدیثی که چنین چیزی می‌گوید، یا جعلی است یا بد معنی شده است --> (تجد كلّ نفس ما عملت...). 4️⃣ انسانی که در دنیا از عملِ شرِّ خود لذّت می‌برده، در قیامت دوست دارد از آن فرار کند. حقیقتاً در دنیا هم کسانی که قیامتی می‌اندیشند، وقتی به گناهان گذشته‌ی خود می‌نگرند، دوست دارند از آن فراری باشند. پس اگر صحنه‌ی قیامت را بتوان به دنیا آورد، بین انسان و عمل بدِ او، فاصله‌ی زیادی می‌افتد. بنابراین آن‌چه در قیامت تصوّرش محال است، در دنیا تا فرصت داریم، شدنی است --> (تودّ لو أنّ بينها و بينه أمدا بعيدا). #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌸 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌸 🔰 نکات آیه‌ی ٣٠ سوره‌ی آل‌عمران 🔖 قسمت اول: 🔹«یَوم»: به معنی «مرحله» است؛ اگر هم به صورت «روز» معنی می‌شود، مفهوم «مرحله» را می‌رساند. 📌 حتی در زبان فارسی هم گاهی کلمه‌ی «روز»، مفهوم مرحله دارد؛ مثلا وقتی شاعر می‌گوید: 🔘 «روزی که به کام مرگ افتد بدنم....» یا؛ 🔘 «... که روزی در اُفتی به پایش چو مور» 🔸ممکن است این اتفاق در شب بیفتد. پس «روز» در اینجا، یک مرحله یا یک مقطع زمانی را می‌رساند. ✳️ هر جا منظور از «روز»، فاصله‌ی بین طلوع تا غروب خورشید باشد، در زبان عربی از کلمه‌ی «نهار» استفاده می‌شود؛ نه «یوم». ✅ اگر هم برای «قیامت» در قرآن تعبیر «یوم» به کار رفته، چون قیامت یک «مرحله» است که برابر ۵٠ هزار سال دنیا طول می‌کشد. البته گذر زمان در آن عالم، با گذر آن در دنیا قابل مقایسه نیست. 🔹«تَجد»: فعل مضارع از مصدر و ریشه‌ی «وجد» به معنی «می‌یابد». 📌 فاعل این فعل، "نفس" است که مؤنث مجازی است. 🔸 «نفس»، دارای مفاهیم متعددی است از قبیل: خود، جان، شخص، نفس اماره و... که همه با هم در ارتباطند و هر کدام با توجه به جمله‌ای که در آن به کار رفته، درک می‌شود. 👇 ✅ در این جمله «نفس» در معنی «شخص» به کار رفته. 🔹 «ما»: موصول است به معنی «آنچه». 🔸 «عَمِلت»: فعل ماضی از ریشه و مصدر «عمل» به‌ معنی «انجام داد». 🔹 «خیر»: صفت است به معنی «خوبی». 📌این صفت در حالت اسم تفضیل هم به همین صورت می‌آید؛ مانند صفت «بِه» در فارسی. 🔸 «مُحضَر»: اسم مفعول است از باب «افعال»، مصدر «احضار» به معنی «آماده‌شده». 🔹 «سوء»: مصدر ثلاثی مجرد است به معنی «بدی». #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🎥 ببینید‌ | کلیپ زیبایی از سردار آسمانی‼️ 💠 شهید سلیمانی: دنبال تعلّقات پست نباشیم... #جبهه_مقاومت_فرهنگی_رویین_دژ #کلیپ 🔺 @RooyinDezh

🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۳۰ سوره‌ی آل‌عمران: 🔖 قسمت دوم: 5️⃣ مهربانی خداوند و محبّت او نسبت به بندگانش، در هشدارهایی است که می‌دهد. بلاتشبیه، مهربانی پلیس راهنمایی و رانندگی، در هشدار دادن از تصادفاتِ ناگوار است؛ نه زنده کردن کسانی که در تصادف مرده‌اند. ✅ پس هشدارهای خداوند یعنی نشانه‌های رأفت او نسبت به ما --> (و يحذّركم الله نفسه و الله رءوف بالعباد). 6️⃣ خداوند نسبت به همه‌ی بندگانش رئوف است --> (العباد). #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌸 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌸 🔰 نکات آیه‌ی ٣٠ سوره‌ی آل‌عمران 🔖 قسمت دوم: 🔹 «تودُّ»: فعل مضارع از مصدر «وُدّ»، ریشه‌ی «ودد» به معنی «دوست دارد». 🔸 «لَو»: حرف شرطِ محال است. 🔹 «اَنَّ»: همان «اِنَّ» می‌باشد در وسط جمله. 🔸 «اَمد»: به معنی «فاصله‌ی زمانی» و «زمان محدود» است، 👈 در مقابل «ابد» که زمان بی‌انتهاست. 🔹 «بعید»: صفت مشبهه از ریشه و مصدر «بُعد» به معنی «دور». 🔸 «یُحَذِّرُ»: فعل مضارع است از مصدر «تحذیر» باب تفعیل، ریشه‌ی «حذر» به معنی «بر حذر می‌دارد». 🔹 «رءوف»: صیغه‌ی مبالغه از مصدر «رأفت»، ریشه‌ی «رءف» به معنی «بسیار مهربان». 🔸 «عباد»: به معنی «بندگان»، هم می‌تواند جمع «عبد» باشد و هم جمع «عبید». ⚠️ نکته❗️ بر خلاف تصور ما، «عبد» یا «عبید» به معنی «بنده» است و «بنده» یعنی «غلام، نوکر و فرمانبردار». ✳️ بنابراین هر کسی را نمی‌توان بنده‌ی خدا حساب کرد. ما متاسفانه افراد گنهکار، بی‌دین و خلافکار را بنده‌ی خدا حساب می‌کنیم، در صورتی که آنها مخلوق خدایند، بنده‌ی او نیستند. 💎 خداوند هم فقط نسبت به بندگان واقعی خود رأفت و مهربانی دارد، نه نسبت به مخلوقاتی که مخالف احکام و دستورات او عمل می‌کنند و حتی به احکام او دهن‌کجی می‌کنند. #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌷 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌷 🔖 آرایه‌ها و نکات ادبی آيه‌ی ٣٠ سوره‌ی آل‌عمران: 🔹تکرار در کلمات «بین»، «الله»، «مِن»، «نفس»، ضمیر «هُ» و عبارت «ما عملت» 👈 هر کدام دوبار. 🔸حذف به قرینه‌ی لفظی در کلمه‌ی «محضرٱ» بعد از عبارت «ما عملت من سوء». 🔹نغمه‌ی حروف «م، ل، ن، د». #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۱۴ سوره‌ی آل‌عمران: 🔖 قسمت اول: 1⃣ ارزش همه چیز برابر نیست و ما انسان‌ها متأسّفانه در ارزش‌گذاری‌ها اشتباه می‌کنیم. شیطان است که برای ما، کم‌ارزش را پر ارزش نشان می‌دهد و اولویّتِ آن را در زندگی جابجا می‌کند --> (زیّن). 2⃣ شیطان برای همه، خواسته‌های دنیایی را زینت می‌دهد --> (للنّاس). امّا همه، تأثیر نمی‌پذیرند. آن‌هایی هم که تأثیر می‌پذیرند، به یک اندازه تأثیر نمی‌پذیرند. 3⃣ خواسته‌های دنیایی، بیجا نیستند؛ دلبستگی به آن‌ها غلط است --> (حبّ الشّهوات). 4⃣ نگاه غیرمنطقی در ارزش‌گذاری به زن و فرزند، نگاهی دینی نیست. زن‌سالاری و فرزندسالاری، از نشانه‌های مهمّ انحراف از دین است --> (حبّ الشّهوات من النّساء و البنین). #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌸 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌸 🔰 نکات آیه‌ی ١۴ سوره‌ی آل‌عمران 🔖 قسمت اول: 🔹«زُیّنَ»: فعل ماضی مجهول از باب تفعیل، مصدر «تزیین»، ریشه‌ی «زَین» به معنی «زینت شد». ⚠️ توجه❗️ تزئین، زیبا کردن چیزی است که خودش زیبایی ندارد. 🔸 «حُبّ»: مصدر ثلاثی مجرد از ریشه‌ی «ح ب ب» به معنی «دوست داشتن». 🔹 «شهوات»: جمع شهوت (مصدر است که در معنی اسم مفعول یعنی «مشتَهَیات» به کار رفته)، به معنی «خواسته‌ها، تمایلات، خواهش‌های نفس». 🔸 «نساء»: زنان 🔹 «بنین»: جمع مذکر سالم از کلمه‌ی «ابن» که مخفف شده به معنی «پسران» ✅ البته چون در زبان عربی هرگاه بخواهیم برای مذکر و مؤنثِ یک کلمه، جمع بسازیم اولویت با صورت مذکر کلمه است که تای تأنیث ندارد.👇 در اینجا «بنین»، هم جمع «ابن» است و هم جمع «بنت»؛ بنابراین معنی درست آن در این آیه، «فرزندان» است. 🔸«قناطیر»: جمع «قنطار» به معنی «چیزهای محکم». 🔹 «قَنطَرَه»: به معنی «پل» و «قِنطِر» به معنی «فرد باهوش» نیز مفهوم «استحکام بنا» و «استحکام فکر» را دارند. 💎 از امام باقر (علیه السلام) نقل شده که «قنطار» معادل یک پوست گاو پر شده از طلاست ولی به طور کلی «قنطار» معنی مال زیاد را دارد. 🔸 «مقنطره»: اسم مفعول از همان ریشه‌ی «قنطر» است و برای تأکید بیشتر، پشت سر کلمه‌ی «قنطار» آمده است. 🔹اگر با توجه به کلام امام باقر(ع)، بخواهیم عبارت «قناطیر المقنطره» را معنی کنیم، می‌شود «کیسه‌های پرشده‌ی آن چنانی از سکه یا طلا» که معادل امروزی آن، «حساب‌های پر از پول» است. 🔸 «ذهب»: طلا 🔹 «فضّه»: نقره 🔸 «خیل»: اسم جمع است به معنی «گروه اسبان»، اما گاهی مجازٱ در معنی «اسب‌سواران» هم به کار می‌رود. 🔹 «مسوّمه»: اسم مفعول مؤنث است از مصدر «تسویم»، ریشه‌ی «سَوَمَ» به معنی «نشانه زده شده، نشانه‌دار، مُهردار، ممتاز». 🔸 «خیل المسوّمه»: یعنی «مرکب‌های ممتاز بسیار» که معادل امروزی آن، «ماشین‌های مدل بالای بسیار» است. #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🎥 ببینید | عبارت «دوست دختر» و «دوست پسر» از کجا وارد فرهنگ ما شد⁉️ 💠 ببینید از تاثیر واژه‌ها بر فرهنگ و سبک زندگی #جبهه_مقاومت_فرهنگی_رویین_دژ #نشر_حداکثری #کلیپ 🔺 @RooyinDezh

🎧 بشنویم | مدح حضرت زهرا(س)‼️ 🖤 شهادت مظلومانه حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) تسلیت باد. #حاج_محمد_رضا_روحانی 🔺 @RooyinDezh

🎥 ببینید | مادرِ پدرش‼️ 💠 تا به حال به این فکر کردید که چرا به حضرت زهرا سلام الله علیها، أُمِّ أبیها می گویند⁉️ 🔘 به مناسبت سالروز شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها #جبهه_مقاومت_فرهنگی_رویین_دژ #نشر_حداکثری #کلیپ 🔺 @RooyinDezh

🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۱۴ سوره‌ی آل‌عمران: 🔖 قسمت دوم: 5⃣ زن‌سالاری، مقدّمه‌ی فرزندسالاری است؛ چون معمولاً مادر، محبّتی خارج از منطق نسبت به فرزند دارد --> (النّساء و البنین). 6⃣ این نگاه غیرمنطقی به زن و فرزند و رشد فرهنگِ زن‌سالاری و فرزندسالاری، جامعه را تجمّل‌گرا می‌کند --> (و القناطیر المقنطره). 7⃣ خواسته‌های دنیایی، یکی دوتا نیستند که پایان‌پذیر و قانع‌کننده باشند. هم، گونه‌های متفاوت‌اند و هم، حدّ و حساب ندارند. همان‌گونه که امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند: «در دنیا چیزی نیست، مگر آن‌که صاحبش به‌زودی از آن سیر و از داشتن آن دلگیر می‌شود --> (النّساء و البنین و القناطیر المقنطره من الذّهب و الفضّة و الخیل المسوّمه و الأنعام و الحرث). 8⃣ متأسّفانه آن‌چه از نظر خداوند، پَست است، در دیدگاه ما باارزش شده است. اگر بهره‌‌های دنیایی و زندگیِ دنیا، نسبت به آخرت و معنویات، کم‌ارزش نمی‌بود، خداوند به آن، صفت «دنیا» (یعنی پَست و کم‌ارزش) نمی‌داد --> (الحیاه الدّنیا). #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌸 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌸 🔰 نکات آیه‌ی ١۴ سوره‌ی آل عمران 🔖 قسمت دوم: 🔹 «انعام»: چهارپایان ♦️البته در اینجا چون صحبت از چهارپایان سواری در «خیل المسومه» شده، منظور از انعام می‌تواند چهارپایان گوشتی و مجازٱ دامداری باشد. 🔸 «حرث»: یعنی «کشتزار» و مجازٱ یعنی «کشاورزی». 🔹 «متاع»: یعنی «بهره مندی». 🔸 «حیات»: مصدر است به معنی «زندگی». 🔹 «دنیا»: اسم تفضیل مؤنث است از ریشه و مصدر «دُنُو» به معنی «پست‌تر» و «نزدیکتر». 🔸«الحیوه الدنیا»: یعنی «زندگی پست‌تر و کم‌ارزش‌تر» که همان «زندگی در عالم ماده» است. 🔹 «حُسن»: یعنی «نیکویی و زیبایی». 🔸 «مآب»: اسم مکان یا زمان است از ریشه‌ی «اَوَبَ» که اصل آن «مَأوَب» بوده است. این کلمه در مفهوم «سرانجام» و «آخر کار» به کار می‌رود. 🔹 «حسن المآب»: یعنی «سرانجام نیکو». #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌷 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌷 🔖 آرایه‌ها و نکات ادبی آيه‌ی ١۴ سوره‌ی آل‌عمران: ⚠️ نکته❗️ فعل مجهول، معمولا به سه دلیل در زبان به کار می‌رود؛ 1⃣ وقتی که فاعل، مشخص نیست 👈 مثل «فلانی کشته شد». 2⃣ وقتی که فاعل برای همه مشخص است 👈 مثل «در دانشکده‌ی افسری پذیرفته شدم». 3⃣ وقتی که می‌خواهیم فاعل، شناخته نشود 👈 مثل «متاسفانه گوشی‌ام خاموش شده بود» خطاب به کسی که نمی‌خواسته.اید جوابش را بدهید و عمدا گوشي را خاموش کرده‌اید. 🔹 در این آیه، فعل «زُیِّنَ» مجهول است از نوعی که فاعل آن مشخص است. فاعل این فعل به استناد آیات دیگر قرآن، شیطان است (و زَیَّنَ لهم الشیطان ما کانوا یعملون). 🔸آرایه‌ی جمع در «نساء، بنین، قناطیر المقنطره، خیل المسومه، انعام، حرث» که همه، بهره‌مندی‌های ناچیز دنیایند و به هم عطف شده‌اند و کلمه‌ی «ذلک»، آنها را در یک دسته قرار می‌دهد. 🔹جناس اشتقاق در «قناطیر» و «مقنطره». 🔸تکرار در کلمه‌ی «مِن». 🔹جناس قلب در «ناس» و «نسا» بدون در نظر گرفتن همزه‌ی «نساء» که جزء ریشه‌ی این کلمه نیست. 🔸مراعات نظیر در «نساء، بنین»، «ذهب، فضّه» و «خیل، انعام». 🔹تناسب در «انعام، حرث» و «نساء، ذهب، فضّه». 🔸سجع متوازی در «مقنطره» و «مسوّمه». 🔹ایهام در عبارت «حیات الدنیا»👇 🔘یکی به معنی «زندگی دنیا»، 🔘دیگری به معنی «زندگی پست‌تر». #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🔆 رسول اکرم(ص): ❇️ آنچنان نماز بگزار، که گویا آخرین نماز توست! 📚 بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۸۴ #حدیث 🔺 @RooyinDezh