🔰احادیث حکمت نامه_ص۲۳۳ 🕌حضرت عبد العظيم (ع): سليمان بن جعفر جعفرى گفت: از موسى بن جعفر( ع) شنيدم كه مى ‏فرمود : «پدرم، از پدرش ؛ از پدرانش نقل نمود كه: امير مؤمنان (ع) از كنار شخصى عبور كرد كه #زياده_گويى مى‏ كرد. در نزد او ايستاد و به او فرمود : «به درستى كه تو بر دو فرشته نگهبان اعمالت، نوشته ‏اى املا مى ‏كنى. پس سخنانى بگو كه برايت سودمند باشد و از سخنان #بيهوده، دم فرو بند». #شرح: حديث شماره ۸۱. اشاره دارد به آياتى از سوره ق : (إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ * مَّا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ.( ق: آيه ۱۶ - ۱۷) #ترجمه: آن گاه كه دو [فرشته‏] دريافت كننده از راست و چپ #مراقب نشسته‏ اند، [آدمى] هيچ سخنى را بر زبان نمى ‏آورد، جز آن كه مراقبى نزد اوست و آن را #ضبط مى‏ كند). 1.الأمالى. صدوق : ص ۸۵ ح ۵۳. بحار الأنوار : ج ۶۸ ص ۲۷۶ ح ۴.