به خودم که نگاه می‌کنم می‌بینم؛ باید چندین سالِ پیش به دنیا می‌آمدم! کنارِ حوضِ آبی خانمان، زیرِ درخت خرمالو چای می‌نوشیدم و به روح انگیز و مرضیه و ویگن گوش می‌دادم. عاشق مردی با ساس بند مشکی که کت و شلوار مشکیِ تر و تمیزی به تن کرده و پاپیون بیشتر از کراوات به چهره اش می‌آید ، می‌شدم. عصر ها با شورلت سفیدش به سراغم می‌آمد که شهر را خیابان به خیابان، و پاییزش را برگ به برگ به دوست داشتنمان آغشته می‌کردیم. من باید خیلی سالِ پیش زندگی می‌کردم تا در و پنجره‌ی خانه‌ی‌مان چوبی می‌بود. و موسیقی را با گرامافون به جان و دلِ خانه تزریق می‌کردم. دمِ غروب منتظر می‌ماندم که عشقم به خانه بیاید و یک "بانو" کنارِ اسمم بچسباند، تا با سیب و انار و دامنِ گلدار به استقبالش بروم و او سرخیِ گونه هایم را ببوسد و بگوید: دلبر سیب دارد .. دلبر انار دارد ... و هر دو لبخند بزنیم. از آن لبخندها که یعنی خیلی دوستت دارم ، که یعنی بی تو نمی‌شود ، نه می‌شود نه می‌توانم ... از آن لبخندها. بعد دلمان گرم می‌شد به عشق، به خانه، به زندگی. از خدا که پنهان نیست از شما چه پنهان ! من آدمِ این زمان نیستم. از تار و پودم جا مانده‌ام ... به هر دری می‌زنم عشق را اینجا ، بین اين‌همه شلوغی، پیدا نمی‌کنم. #مریم_قهرمانلو

یاد تو ز خود غافلم می‌کند... 🚶‍♂🌿

- این معرفته که رفاقت میاره :)

با من بمون...☺️ #معین

آمدی وقتی که دیگر بی‌نهایت دیر شد #حمیدرضا_گلشن #شعر_خوانی ✨

نه که رفته باشی یا نداشته باشمت از اول هم نیامده بودی .. از اول نبودی نمیخواستی که باشی ! دلم داشتنت را توهم زده بود دید میچسبد ادامه داد ...🗿 #مریم_قهرمانلو

طرحی از صلح در سرت داری _ساده اما پر از ظرافتِ عشق_ خنده بر لب ز راه می‌آیی خنده‌ات راویِ صراحتِ عشق از بَری رازهای قلبم را خوب می‌دانی از چه می‌ترسم: اینکه ترکم کنی و دور از تو دق کنم در حصارِ حسرتِ عشق می‌نشینی کنارِ گلدان‌ها [ خیره در چشم‌های غمناکم ] غنچه‌ای را ز شوق می‌بوسی با همان شدت و حرارتِ عشق شاعرِ خنده‌روی لب‌هایت با همان لحنِ گرم و مهرآمیز غزلی عاشقانه می‌خواند غزلی تازه از طراوتِ عشق می‌نویسم حکایتی از صلح در گلستانِ قلبِ بی‌تابم سعدیِ بی‌قرارِ آغوشت مست خواهد شد از لطافتِ عشق... #مهشید_تجلیان

همه چیز را رها کن جز دلی که برای خوشحال کردنت دست به هر کاری می زند . #غسان_کنفانی 🧡჻ᭂ࿐🟤☕️     

　 گاه گاهى با خودم نامهربانی ميكنم با خودم لج مى كنم با غم تبانی ميكنم مى نشينم چاى مى نوشم كنار پنجره بی كسى هاى خودم را ديدبانی مى كنم #سیدتقی‌سیدی