🏴 اشعار ابوهریره عجلی در #تشییع_امام_صادق (علیه السلام): مى‏ گويم: به سوى جنازه او رفتند و آن را بر شانه و دوش خود حمل كردند آيا مى ‏دانيد كه چه چیزی را به سوى خاك حمل مى‏ كنيد؟ «كوه سر برافراشته‏»اى بر فراز بلندی (مى ‏بینم) (وای) آنها سپیده دم، خاك را بر جنازه او مى ‏ريزند بهتر اين است كه آن خاك را بر سرهاى خود بريزند ای امام صادق و فرزند امامان صادق؛ سوگند به پدران پاکت, تو یکپارچه و پیوسته صادق بودی ▪️متن عربی اشعار: أقول وقد راحوا به يحملونه على كاهل من حامليه وعاتق أتدرون ماذا تحملون إلى الثرى ثبير ثوى من رأس علياء شاهق غداة حثا الحاثون فوق ضريحه تراباً وأولى كان فوق المفارق أيا صادق ابن الصادقين إِليه بآبائك الأطهار حلفة صادق 📖 مناقب آل أبي طالب،ج3، ص398. ✅کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴https://eitaa.com/Tashayo

🔹در آستانه سالگرد رحلت #امام_خمینی و دهه کرامت و ایام ولادت حضرت #امام_رضا (علیه السلام) (در حالی که نظام سلطه جهانی در یک حرکت مذبوحانه به ترویج یک فیلم موهن پرداخت)، سخنان کارشناس الجزائری، رشیدبن عیسی 👆 بسیار شنیدنی است؛ تعابیری شگفت درباره: #اقتدار_جمهوری_اسلامی #امام_رضا (علیه السلام) ✅کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🌿https://eitaa.com/Tashayo

🔹مقاله پژوهشی زیر عنوان: «نقش مکتب تشیع در پیروزی انقلاب ایران از دیدگاه مستشرقان» ✅کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🌿https://eitaa.com/Tashayo

🌺ميلاد امام علي‌بن‌موسي الرضا (عليه السلام) مبارک باد. 🌸https://eitaa.com/Tashayo

🌸در نگرش شيعيان،‌ هر يک از اهل‌بيت (عليهم السلام)، نماد تامّ و اعلاي يکي از کمالات و خصال نيک انساني‌اند؛ چنانکه امام رضا (عليه السلام) نمادِ «جود و کَرَم و بخشش» است. اکنون شاهد و گزارشي زيبا در اين باره که مي‌تواند رهنمودي براي ارادتمندان حضرت باشد که در شرايط سخت معيشتي، به فراخور توان خويش، در رفع حوائج نيازمندان بکوشند: 🔹احمدبن‌ابي‌نصر بزنطي گويد در نامه امام رضا (عليه السلام) به ابوجعفر خواندم که نوشته بود: «به من خبر رسيده است که هنگام خروج تو از منزلت، غلامانت تو را از درب کوچک (فرعي)‌ بيرون مي‌برند و اين به سبب بخل‌ ايشان است که از تو خيري به کسي نرسد؛ پس قسم به حقي که من بر تو دارم، از تو مي‌خواهم که ورود و خروجت فقط از درب بزرگ (اصلي) باشد و حتما طلا و نقره (دينار و درهم) نيز به همراهت بردار و کسي نباشد که از تو چيزي بخواهد؛ مگر اينکه به او عطائي بدهي... من مي‌خواهم خداوند (مقام) تو را بالا ببرد؛ پس انفاق کن و از اين‌ نترس که فقير شوي». 🔸...قرأت كتاب أبي الحسن الرضا (عليه السلام) إلى أبي جعفر: يا أبا جعفر بلغني ان الموالي إذا ركبت أخرجوك من الباب الصغير فإنما ذلك من بخل بهم لئلا ينال منك أحد خيرا فأسئلك بحقي عليك لا يكن مدخلك ومخرجك إلا من الباب الكبير وإذا ركبت فليكن منك ذهب وفضة ثم لا يسألك أحد إلا أعطيته... انى أريد أن يرفعك الله فأنفق ولا تخش من ذي العرش اقتارا 📖(صدوق، عيون اخبار الرضا، ج2، ص11) ✅کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🌸https://eitaa.com/Tashayo

☑️ارتباط شيعيان با امام جواد (عليه السّلام‏) شيعيان امامى در سر تا سر بلاد اسلامى زندگى مى‏كردند. اينها علاوه بر ارتباط از طريق وكلاى آن حضرت، در ايام حجّ نيز در مدينه با امام ديدار مى‏كردند. از روايتى استفاده مى‏شود كه شمارى از شيعيان امام جواد (عليه السّلام) در مصر سكنا گزيده بودند. در اين روايت على بن اسباط مى‏گويد: قامت امام را به دقت مى‏نگريستم تا آن حضرت را براى اصحابمان در مصر بتوانم وصف كنم (الكافى، ج 1، ص 384). در روايت ديگرى آمده است كه يك نفر از شيعيان خراسان خدمت امام جواد عليه السّلام مشرّف شده است (الثاقب فى المناقب، ص 208). روايت ديگرى از حرّ بن عثمان همدانى حاكى از آن است كه گروهى از شيعيان رى به محضر آن حضرت شرفياب شدند (همان). قم نيز يكى از مراكز مهم شيعه بوده و در دوران امام جواد (عليه السّلام)، شيعيان آن ديار با حضرت در ارتباط نزديك بودند. احمدبن‌محمد‌بن‌عيسى كه از وى با عنوان «شيخ القميين» ياد شده، از اصحاب امام رضا و امام جواد و امام هادي بوده و حتى محضر امام حسن عسكرى (عليهم السّلام) را نيز درك كرده است. وى تأليفات فراوانى در حديث از خود بر جاى گذاشت (مسند الامام الجواد عليه السّلام، ص 265). صالح بن محمدبن‌سهل يكى ديگر از اصحاب امام جواد (عليه السّلام) در قم بود كه رسيدگى به امور موقوفات آن حضرت در آن شهر را عهده‏دار بود (التهذيب، ج 4، ص 140؛ الاستبصار، ج 2، ص 60). در روايت ديگر آمده: شخصى از اهالى بست و سجستان (سيستان) در ايام حجّ به حضور آن حضرت رسيد و گفت: والى ما از دوستداران اهل بيت و به شما علاقه‏مند است؛ من هم خراجى به ديوان بدهكارم. نامه‏اى به او بنويسيد تا در اين باره با من سختگيرى نكند. امام فرمود: او را نمى‏شناسم. من گفتم: او از دوستداران شما اهل بيت است. حضرت كاغذى گرفت و بر آن چنين نوشت: آورنده اين نامه عقيده مباركى را از تو نقل كرد. هر عمل نيكويى كه انجام دهى از آن تو خواهد بود. پس بر برادرانت نيكى كن و بدان كه خدا از تك تك و ذره ذره اعمالت خواهد پرسيد. نامه را از حضرت‏ گرفتم و قبل از اين كه به سجستان برسم اين خبر به گوش حسين بن عبد الله نيشابورى (والى) رسيد و او در دو فرسخى شهر به استقبالم شتافت. نوشته حضرت را به او دادم؛ آن را بوسيد و بر ديده نهاد و گفت: حاجتت چيست؟ گفتم: خراجى به حكومت بدهكارم. حسين بن عبدالله دستور داد كه آن خراج را بر من بخشودند... (الكافى، ج 5، ص 111؛ التهذيب، ج 6، ص 336). بررسي‌هاى دقيق درباره روابط موجود ميان امامان شيعه عليهم السّلام و شيعيان آنها نشان مى‏دهد كه اين روابط از زمان امام رضا (عليه السّلام) به بعد رو به گسترش بوده است. اين مى‏تواند به معناى افزايش شيعيان در اين مناطق در عهد اين امامان باشد. اين گستردگى ارتباط بيش از هر چيز ناشى از سفر امام رضا (عليه السّلام) به خراسان و همچنين مديون شبكه وكلاى آن بزرگواران در مناطق مختلف ايران مى‏باشد. كتاب‌هايى كه مشتمل بر احاديث امامان عليهم السّلام بود، نقش بسيار سازنده‏اى در ترويج عقايد و فقه شيعه بر عهده داشت. وقتى از امام جواد (عليه السّلام) درباره روايت از كتب اصحاب كه به دليل تقيه مخفى بوده سؤال شد، فرمودند: «از آنها روايت كنيد كه حق و صحيح است»؛ حدّثوا بها فإنّها حقّ (. الكافى، ج 1، ص 53). بدين گونه بود كه شيعيان در نشر و احياى آثار سلف خود كوشيدند... (رسول جعفريان، حيات فكرى و سياسى امامان شيعه، ص492-495) ✅کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🔶#منبع‌_شناسي_تاريخي 🖊با توجه به اهميت جايگاه و نقش منبع در پژوهش تاريخي، نکاتي دراين‌باره تقديم مي‌شود: 🔸تعريف منبع تاريخي: «هر چيزي که اطلاعات تاريخي عرضه مي‌کند». البته هر منبع تاريخي معتبر نيست و نيازمند نقد و اعتبارسنجي است؛ نيز اين گونه نيست که هر منبع نامعتبر يا کم‌اعتبار، به طور کامل براي ما بي‌استفاده شود (تفصيل اين نکات ان‌شاءالله در پيام‌هاي بعدي). 🔸برخي از تقسيمات منبع تاريخي: يک) منابع مکتوب (شامل کتاب‌ها، نامه‌ها، کتيبه‌ها و مانند اينها) و غيرمکتوب (شامل هر گونه اثر باستاني؛ مانند سکه‌ها که محققان تاريخ از آن‌ها اطلاعات مهمي را دربارة حکومت‌هاي مختلف به دست مي‌آورند) دو) منابع دست اول (که براي اولين بار يک اطلاع تاريخي را عرضه مي‌کند) و منابع غيردست اول (که اطلاع تاريخي را با يک يا چند واسطه از منبع ديگري براي ما نقل مي‌کند) «منبع اکتشافي»: منبعي است که محقق براي نخستين بار در تحقيق خود، آن را کشف و به آن استناد کرده است؛ چنان‌که ممکن است محقق با استفاده از يک اثر ادبي ناشناخته و يا کم‌تر شناخته شده، اطلاع تاريخي مناسب و مهمي را به دست آورد. 🔷نکته: گاهي ميان منبع و پيشينة تحقيق خلط مي‌شود، در حالي که در تحقيقات تاريخي، ميان اين دو تفاوت آشکار است: منبع، اطلاعات را عرضه مي‌کند؛ اما پيشينه تحقيق، آثار پژوهشي مرتبط با مسئلة تحقيق است؛ مثلاً در يک تحقيق دربارة قيام امام حسين عليه السلام، کتاب الارشاد شيخ مفيد، منبع؛ اما مقتل جامع سيدالشهداء پيشينة تحقيق است. ✅کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🌺https://eitaa.com/Tashayo

☑️#وصيت_امام_باقر(عليه السلام) به روايت امام صادق(عليه السلام)، پدر بزرگوارشان امام باقر(عليه السلام) به ايشان وصيت کرد که برايش در «مِنا» به وقت حضور و تجمع حاجيان براي مدت ده سال سوگواري (و به تعبیری، ذکر فضایل ایشان) کنند و مبلغ مشخصي نيز براي آن معين کرد. عن أبي‌عبدالله(عليه السلام) قال: قال لي أبي: يا جعفر أوقف لي من مالي كذا وكذا النوادب تندبني عشر سنين بمنى أيام منى (الکافي، ج5، ص117) . 🔶نکتة مهم: در اين وصيت، زمان و مکان معين‌شده براي سوگواري و یا مجلس ذکر فضایل، بسيار اهميت دارد و به‌وضوح گوياي توجه امام باقر(عليه السلام) به ظرفيت و فرصت ايام حج براي زنده‌نگه‌داشتن نام اهلبيت(عليهم السلام) و در واقع يک کنش سياسي است. 🔷نکته‌اي ديگر و يک سؤال: روايت يادشده، به خودي خود، مي‌تواند گزارشي تاريخي ناظر به يک وصيت و در همين حال، يک رفتار سياسي مهم از امامي معصوم(عليه السلام) به شمار آيد، اما سؤال: آيا مي‌توان از اين گزارش، اين را دريافت که امام صادق (عليه السلام) طبق وصيت، در مدت ده‌سال، در منا براي پدر بزرگوارش سوگواري و مجلس ذکر فضایل بر پا کرد؟ 🔸اين‌،‌ نمونه‌اي از «#تعامل_حديث_و_تاريخ» است. از سويي مي‌توان گفت که امام صادق(عليه السلام) بدون مواجهه با منع و مشکلي، اين وصيت را محقق کرد؛ از ديگر سوي، مي‌توان احتمال داد به علت کارشکني و ممانعت حاکمان وقت، اين وصيت محقق نشد؛ البته اگر گزارشي از ممانعت بود، به احتمال زياد در تاريخ يا روايات انعکاس مي‌يافت؛ همچنين اجراي وصيت نيز انعکاس نيافته است. بر اين اساس، شايد بتوان گفت آن وصيت توأم با تقيه و بدون ايجاد حساسيت و در نهايت بدون ممانعت حکومت، از سوي امام صادق (عليه السلام) اجرايي شد. ✅کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

⚡️ آیا امام باقر(ع) وصیت به عزاداری در منا کرده‌اند؟ 🔹 در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده است: یَا جَعْفَرُ أَوْقِفْ لِی مِنْ مَالِی کَذَا وَ کَذَا لِنَوَادِبَ تَنْدُبُنِی عَشْرَ سِنِینَ بِمِنًى أَیَّامَ مِنًى؛ ای جعفر! از مال من فلان مبلغ را وقف کن تا نوحه‌سرایان ده سال در منى برایم نوحه‌سرائى کنند. (کافی، چاپ دارالحدیث، ج۵، ص۱۱۷.) ▪️ندبه در این روایت به معنای عزاداری و مصیبت گرفتن نیست بلکه به معنای ذکر فضایل و مناقب و بزرگداشت شخصیت ایشان در آن ایام است، به دلایل زیر: 🔺در کتاب‌های لغت عرب مثل لسان‌العرب ندب و ندبه به معنای ذکر فضائل و ثناء بر میت معنا شده است. ابن منظور می‌نویسد: (والنَّدْبُ: أَن تَدْعُوَ النادِبةُ الميتَ بحُسْنِ الثناءِ في قولها: وا فُلاناهْ وا هَناه وَاسْمُ ذَلِكَ الْفِعْلِ: النُّدْبةُ، وَهُوَ مِنْ أَبواب النَّحْوِ؛ كلُّ شيءٍ فِي نِدائه وَا فَهُوَ مِنْ بَابِ النُّدْبة. وَفِي الْحَدِيثِ: كلُّ نادِبةٍ كاذِبةٌ، إِلَّا نادِبةَ سَعْدٍ؛ هُوَ مِنْ ذَلِكَ، وأَن تَذْكُرَ النائحةُ الميتَ بأَحسن أَوصافه وأَفعاله.) (لسان العرب ج۱، ص۷۵۴) بر این اساس شهید اول در کتاب ذکری نیز می‌نویسد: (مراد از ندبه در اینجا آگاه کردن مردم بر فضائل ایشان و اظهارآن است تا به آنها اقتدا کنند، و مسیری را که اهل‌بیت بر آن بودند بدانند، و از آثار آنها پیروی کنند) (ذکری، ج۲، ص۵۹.) 🔺 مسلمانان روز دهم، یازدهم و دوازدهم و سیزدهم ذی‌الحجه در منا جمع می‌شوند و در این تجمع همه مسلمانان اعم از شیعه و سنی حضور دارند، از آنجا که اقلیت بودنِ شیعه در آن زمان بیش از امروز بوده است و همچنین استمرار عزاداری در نگاه سایر مسلمانان عملی ناپسند است، نمی‌توان گفت امام باقر (ع) برخلاف تقیه دستور به استمرار عزاداری و سوگواری داده‌اند. 🔺افزون بر این، یکی از ایام منا که در روایت آمده روز دهم ذی‌الحجه، عید قربان است. آیا می‌توان گفت امام باقر(ع) در روز عید قربان که روز شادی است، وصیت به سوگواری در جمع سایر مسلمانان کرده‌اند؟! 🔺از این گذشته، طبق گزارشات روایی و تاریخی امام باقر(ع) روز هفتم ذی‌الحجه به شهادت رسیدند و طبق این روایت مجلس بزرگداشت ایشان روز دهم، یازدهم و دوازدهم و سيزدهم برگزار می‌شود، پس مقصود امام از برپایی این مجلس، عزاداری مصطلح در سالگرد شهادت‌شان نبوده است، بلکه همان ذکر فضائل و یادآوری مناقب و ویژگی‌های ایشان بوده است. .............. @azadpajooh 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🔶#منبع‌_شناسي_تاريخي_دو 🖊#اعتبار_منابع_تاریخی: 🔹اساسا بسیار دشوار است که بتوان از میان منابع تاریخی، مواردی را به قطع و یقین، و به طور کامل و صد در صد، معتبر دانست. بسیاری از منابع مشهور و پراستناد تاریخی، دارای گزارش‌های نادرست نیز هستند؛ یک نمونه مهم، کتاب «تاریخ الامم و الملوک» (تاریخ طبری) است. 🔹بر این اساس، میتوان دریافت که سخن از اعتبار کامل یک منبع یا زیر سوال بردن کامل یک منبع، بسیار ساده اندیشانه است؛ بلکه در تحقیقات تاریخی، آنچه که اهمیت دارد، بررسی اعتبار هر یک از «گزارش»های تاریخی است. 🌺https://eitaa.com/Tashayo

💐 اگر به غدیر عمل میشد مسیر تاریخ عوض میشد 🔻 رهبر انقلاب: در نگاه تاریخی به اسلام و در تحلیل تاریخىِ حوادث صدر اسلام، موضوع #غدیر - یعنی نصب جانشین - یک ضرورتی بود که اگر آن‌چنان که تدبیر شده بود - تدبیر رحمانی و الهی، و تدبیر نبوی - عمل میشد، بدون تردید مسیر تاریخ بشر عوض میشد و امروز ما در جایگاه بسیار جلوتری از تاریخ طولانی بشریت قرار داشتیم. 🌸https://eitaa.com/Tashayo

🔸بحران #بي_حجابي و تمسک به اهل بيت (عليهم السلام) 🖊اين روزها، با نگاهي به فضاي حقيقي و مجازي، خيلي زود مي‌شود فهميد که «بي حجابي» در رأس مسائل فرهنگي و اجتماعي ما قرار گرفته و چه بسا در آستانه تبديل شدن به يک بحران است؛ به ويژه اگر جامعه در مسير دو قطبي شدن طرفداري از حجاب و بي حجابي پيش رود. چندي پيش، جشن و ميهماني ده کيلومتري عيد غدير، به خوبي نشان داد که نام و ياد اهل بيت (عليهم السلام) در همبستگي و همدلي ما نقشي عظيم دارد. حال در آستانة محرمي ديگر، سزاوار است که از ظرفيت مجالس سوگواري حضرت اباعبدالله الحسين (عليه السلام) بيشترين استفاده را ببريم و با برخوردِ: اولاً «محبت آميز» و ثانياً «مؤدبانه»، افرادي را که به هر دليل، دچار «کم حجابي» (يا «بي حجابي») شده‌اند، به دامان پُرمهر اهل بيت‌ (عليهم السلام) بازگردانيم که ما، همگي «ملتِ امام حسين (عليه السلام) ايم». ✅کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

حدوداً بيست روز پيش، در يکي از کوچه‌هاي مجاور مؤسسه در حال پارک کردن ماشين، متوجه شدم خانمي (نه جوان و نه پير) در سمت ديگر کوچه از ماشينش که آن را تازه پارک کرده بود، آمد پايين و روسري‌اش را هم از سرش انداخت. کنار ماشينش ايستاد؛ منتظر بود که من به او چيزي بگويم. با کمي درنگ و با توکل بر خدا، به او گفتم: «خانم، حجابتون را درست کنيد». گفت: «به شما ربطي ندارد؛ مي خواهيم آزاد باشيم؛ چرا به حجاب ما گير مي دهيد و به فساد فلاني (از يکي دو نفر اسم برد) کار نداريد». بعد گفت: «ما ديگر از شما نمي ترسيم» و تهديد کرد که «چنان مي زَنَمت که سياه بشي(!!!)». گفتم: «قرار نيست که شما از ما بترسيد؛ چرا ترس؟! و چرا بزني؟! مگر من به شما بي ادبي و بي احترامي کردم؟!». گفت: «شما چرا در برابر ظلم ها و فسادها کاري نمي کنيد؛ چرا مراجع تقليد (از دو سه تن اسم برد) در برابر ظلم و فساد کاري نمي کنند». گفتم: «ما در برابر ظلم و فساد هر کاري که بتوانيم انجام مي‌دهيم». گفت: «بايد بياييد وسط خيابون؛ بايد بياييد جلوي بهارستان و جلوي...». گفتم: «اين ها که شما مي‌گوييد، اگر بشود، دشمن خيلي سريع سوء استفاده مي کند و ايران را تبديل به افغانستان و عراق و سوريه مي کند». گفت: «ما از شما (روحانيان) خيلي ناراحتيم، شما ما مردم را رها کرده ايد». گفتم: «اين طور نيست. در حوادث سخت مثل سيل، زلزله، کرونا، طلاب و روحانيون کنار مردم بودند...». گفت: «در اين حوادث سخت، ما معلم‌ها هم کنار مردم بوديم». گفتم: «خيلي خوب، خداوند ان شاء الله به همه اجر مي‌ دهد». معلوم شد که معلم است. خودش گفت: «اهل تهران و در قم، مسافر است». گفتم: «من مطمئنم شما از يک خانواده مسلمان هستيد؛ شما حتما امام علي را قبول داريد؛ شما حتما امام حسين را قبول داريد». گفتم: «به احترام امام علي و امام حسين و حضرت زهرا (عليهم السلام) حجابتون را درست کنيد». گفت: «شما باعث شديد اعتقاد ما به امامان ضعيف بشود»، بعد گفت: «مگر امام حسين جلوي ظلم نايستاد. شما چرا جلوي ظلم نمي ايستيد»‌ و دوباره سخن قبلي اش را تکرار کرد: «بياييد توي خيابون...». من هم در تکرار سخن قبلي ام گفتم: «الان جلوي ظلم و فساد ايستادن راه هاي قانوني دارد و در خيابون آمدن باعث نا امني مي شود و ايران مثل افغانستان و ليبي و عراق مي شود». گفت: «نا امني الان هم هست...». گفتم: «نه، ناامني در افغانستان را شما نمي دانيد چيست». گفت: «من خودم دوران جنگ، در تهران ناامني را در برابر موشکباران صدام کاملا تجربه کرده ام و الان ناراحتي عصبي دارم». با ناراحتي، داخل ماشينش نشست. به او گفتم: «ببخشيد من قصد بي ادبي يا ناراحت کردن شما را نداشتم». گفت: «نه شما اصلا بي ادبي نکرديد». گفتم: «فقط يک جمله ديگر به شما بگويم: «به احترام شهدا حجابتون را درست کنيد». گفت: «برادر خودم جانباز بود و مرحوم شد...». در حالي که اشک مي ريخت؛ به لطف الهي، حجابش را درست کرد و خداحافظي کرد و رفت... 🌿https://eitaa.com/Tashayo

#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر ▪️تبیین بسیار زیبای علامه شهید مطهری از روایتی از امام باقر(علیه السلام) درباره دینداری ظاهری برخی از مردم در آخر الزمان و بی توجهی آنان به امر به معروف و نهی از منکر. ✅کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴🏴🏴#آمار_شهدای_کربلا: ☑️مشهورترين گزارش در منابع کهن تاريخي، #72_تن است. فُضَيْل‌بن‌زَبير در کتاب «تَسْمِيَةُ مَنْ قُتِلَ مَع الحسين عليه السلام» آمار شهد‎ا را از آغاز تا پايان نهضت، 106 نفر نوشته است. در منابع ديگر، 78 نفر و 87 نفر نيز آمده است. در تحقيقات معاصر، كمي بيش از 100 نفر و گاه بيش‌تر هم ذکر شده است. ☑️خلاصه آنکه اختلاف آمار دربارة شهداي کربلا بين 72 شهيد تا يکصد و اندي است. در حوادث تاريخي چنين اختلافاتي طبيعي است. زيرا آمارهاي منابع تاريخي بر اساس گزارش‎هاي شاهدان عيني و بيشتر بر اساس تخمين بوده،‌ مضافاً اينکه گاهي نام يك نفر به اعتبار اسم، كنيه‎، نام پدر يا مادر و يا انتساب به تيره و تبارش، به چند شكل ثبت و تکرار شده است. ☑️با توجه به قدمت و شهرت قول 72 تن و تطابق آن با آمار ياران امام در روز عاشورا، اين قول پذيرفتني‌تر است. از کل شهدا، حدوداً 17 تا 20 نفر از بني‌هاشم بودند. از قبايل بيشترين آمار شهدا به بني هَمْدان از اعراب يمني، با ده شهيد متعلق است. (برگرفته از کتاب تاريخ قيام و مقتل جامع سيدالشهداء، جلد دوم، ص482-488) 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴مقاله پژوهشي با عنوان: «عاشورا در آينه آمار و ارقام» نوشته دکتر محسن رنجبر (نشريه تاريخ در آينه پژوهش، ش 10، ص51-83) 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️مفتی اهل سنت عربستان: «...هر کس براي کشته شدن حسین غمگین نشود، گمراه و منافق است...». سرگردانی مجری برنامه، دیدنی است. 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴 سوال: آیا حضرت زینب(علیها السلام) در ازدواجش شرط کرده بود که در سفرهای امام حسین(عليه السلام) همراه او باشد؟ پاسخ: حضرت زینب همسر عبدالله بن جعفر پسر عموي خويش بود. در کربلا حضرت زينب و دو تن از فرزندانش به نام‌هاي عون و محمد حضور داشتند که به شهادت رسيدند؛ اما عبدالله بن جعفر در کربلا حضور نداشت؛ لذا گاهي سؤال مي‌شود که همراهي حضرت زينب در کربلا بر چه اساسي بود؟ تا جايي که بررسي شد، هيچ شاهد و سند معتبري در دست نيست که بگويد حضرت زينب هنگام ازدواج با عبدالله، با وي شرط (ضمن عقد) کرد که در سفرهاي برادرش حسين همراه وي باشد. اين سخن تنها در يک نوشتة معاصر («وفيات الائمه» نوشتة جمعي از بحرين و قطيف، ص433)، بدون ذکر منبعي مشخص نقل شده است. مضافاً اينکه در منابع معتبر تاريخي هيچ دليل و شاهدي نيست که بگويد عبدالله‌بن‌جعفر با همراهي حضرت زينب و فرزندانش در کربلا مخالف بود؛ بلکه برعکس، او گرچه خود در کربلا حضور نداشت، اما با دريافت خبر شهادت فرزندانش، وقتي‌که از غلامش شنید: «اين مصيبتي است که از حسين بن علي به ما رسيد!»، از این سخن به شدت ناراحت شد و صريحا گفت: اگر خود نزد حسين بود، از او جدا نمي‌شد و دوست داشت که همراه حسين کشته شود. همچنین خدا را شکر کرد که اگر خود نتوانست حسين را ياري کند، فرزندانش او را ياري کردند (مقتل جامع سيدالشهداء، ج2، ص520). #حضرت_زینب (سلام الله علیها) #همراهی_با_امام_حسین (علیه السلام) #پرسمان_عاشورایی 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️#اني_سلم_لمن_سالمکم... 🖊برداشتي کوتاه از اين عبارت: در اين بخش از #زيارت_عاشورا، خطاب به امام حسين (عليه السلام) عرض مي کنيم: «من دوستِ کساني هستم که دوست شمايند...». وه، چه سخن بلند و پرمغزي که انسان، مبناي #دوستي (نيز دشمني‌اش: و حرب لمن حاربکم) را امام #حسين (عليه السلام) قرار دهد. آري، به امام عرض مي کنيم که ما نه فقط، تو را؛ بلکه دوستانت را هم دوست مي داريم؛ اما آيا واقعاً ما اين گونه ايم؟! دوستي امام حسين (عليه السلام) که سراسر، خوبي و پاکي و راستي است که آسان است؛ آنچه آسان نيست، دوستي با «دوستان حسين (عليه السلام)» است که هم بسيارند و هم نوعاً عيب و نقص هايي دارند و نيازمند ياري اند. بياييم همة دوستان امام حسين (عليه السلام) را دوست بداريم و و در رفع عيب و نقص ها و ياري يکديگر بکوشيم. اگر به چنين نقطه اي رسيديم، «ملت امام حسين (عليه السلام)»‌ مي شويم؛ «حب الحسين (عليه السلام) يجمعنا»؛ ان شاء الله. 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🎥 گریه های عالم اهل سنت تاجیکستان و جمعیت حاضر بر سیدالشهدا (علیه السلام) 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴#هفتم_محرم: #منع_آب از کاروان حسيني ☑️سؤال: اگر کاروان حسيني آب نداشتند، پس غسل شب عاشورا چه وجهي داشت؟ ☑️پاسخ: در تاريخ عاشورا سه نکته، قطعي است: 🔹يک) مسأله آب از همان آغاز براي يزيديان، يک حربه نظامي بود. حرّ به فرمان ابن زياد مأمور بود تا امام حسين (عليه السلام) را در يک سرزمين بدون آب فرود آورَد و کربلا اين گونه بود. در روز هفتم محرم، ابن‌زياد به عمر ‌سعد فرمان داد تا آب را بر روي کاروان حسيني ببندد. لذا شريعة فرات را با پانصد سوار بستند. اهداف دشمن از منع آب: 1- کاهش توان رزمي نيروهاي امام بر اثر تشنگي؛ 2- فشار بر اطفال و زنان و نهايتاً فشار بر امام براي تسليم شدن؛ 3- استفادة تبليغي و برانگيختن کينه هاي ديرين با اتهام دروغين بستن آب بر روي عثمان از سوي امام علي (عليه السلام). 🔹دو) کاروان حسيني در اين سه روز با سختي زياد و بسيار محدود به آب دسترسي داشت. امام حداقل يک بار اقدام به حفر چاه کرد (به کرامت يا به‌طريق عادي). حضرت عباس و گروهي از ياران امام نیز توانستند محاصره آب را بشکنند و مقداري آب بياورند. 🔹سه) تشنگي و عطش در کربلا جزء قطعيات تاريخي است؛ البته فراز و نشيب داشته و اوج آن در روز عاشورا بوده است؛ به سببِ: شرايط جنگي به‌شدت نابرابر،‌ مبارزه و جراحت، گرماي شديد و محاصره کامل. چنان که حر خطاب به کوفيان گفت: «...مادرتان به عزايتان بنشيند؛... حسين و زنان و دختران و يارانش را از آب فرات بازداشتيد... و اينان از عطش پَرپَر مي‏زنند...» و حضرت علي اکبر به امام عرض کرد: العطش قد قتلنی؛ «تشنگی مرا کشت...». 🔷 با توجه به سه نکتة قطعي بالا، بايد گفت غسل شب عاشورا، در روايتي از امام صادق (عليه السلام) آمده است که امام حسين (عليه السلام) در شب عاشورا (نزديک نماز صبح)، به يارانش فرمود: «...برخيزيد آبي بنوشيد که اين،‌ آخرين توشة شماست؛ وضو بگيريد و غسل کنيد...» (صدوق، الأمالي، ص221). غسل کردن در آن شرایط، نمادي از طهارت و آمادگي براي شهادت بود؛ اما صرفاً در «يک» خبر آمده، لذا ظني است و متواتر و قطعي نيست. البته غسل بر خلاف عادت و ذهنيت ما، به آب فراوان نياز ندارد و با آب اندک هم ممکن است. همچنين احتمال دارد از آبی غيرقابل شرب برای غسل استفاده شده باشد. نيز در منابع تاريخي دارد که امام حسين (عليه السلام) صبح عاشورا خيمه‌اي قرار داد و در آنجا در ظرفي، مقداري مُشک و مادة خوشبو گذاشتند و خود امام و بعداً اصحاب رفتند و آنجا بدنشان را آغشته به آن و خوش‌بو کردند و به نوعي مهياي شهادت شدند. در متن عربي گزارش اخير، لفظ «توره» به معناي ظرفي است که مشک را در آن گذاشتند؛ اما اين عبارت را نوعا به اشتباه «نوره» گفته و اشکال شده است که صبح عاشورا با کمبود آب، تنظيف بدن چه وجهي داشت (مقتل جامع سيدالشهداء ج1، ص742). #تشنگي_در_کربلا #پرسمان_عاشورایی 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

📌 #علی_اصغر... 📍اسم دیگر جناب علی اصغر چیست؟ 📍آیا علی اصغر در کربلا شش ماهه بوده است؟ 📍کی به دنیا آمده است؟ 📍 #پاسخ: ◀️بیشتر منابع تاریخی از طفلی به نام #عبدالله یا عبدالله #رضیع(شيرخواره) برای امام حسین(ع) نام برده اند. 🏴عبدالله بن #حسین(ع) که نزد ما به علی اصغر مشهور است بنا به نقل ابومخنف از امام #باقر(ع) به تیر یکی از بنی‌اسد در دستان پدرش #شهید شد. تعبیر بلاذری صریح‌تر و دلخراش‌تر است: رَمى حرملةُ بن كاهل الوالبي [الاسدی] عبدَالله بن حسين(ع) بسهم فَذَبَحَهُ‏. ◀️طبری شیعی، نام او را علی #اصغر نهاده است. ◀️این منابع، درباره #سن او سخنی نگفته اند و تنها به عناوینی مانند: #صبی، #صغیر، #طفل و #رضیع یا شيرخواره اکتفا کرده اند. ◀️طبق برخی شواهد تاریخی کهن ازجمله #یعقوبی(م۲۹۲ق): این طفل در #روز_عاشورا به دنیا آمده است. ◀️بلعمی متوفی قرن چهار، طفل شيرخواره را یک ساله دانسته است و سرانجام کسائی مروزی در شعری این طفل را ۵ ماهه معرفی کرده است. البته اخبار آنان بدون سند بوده و قابل اعتماد نیست ◀️برخی هم ۳ساله ذکر کرده اند. 📍جمع بندی: 1️⃣امام #حسین(ع) طفلی بنام عبدالله یا علی داشته و به جهت کوچک بودن به #علی_اصغر یا #عبدالله_رضیع مشهور گشته است. 2️⃣منابع کهن و معتبر درباره سن دقیق علی اصغر سخن نگفته اند، از این رو #مورخان، عبارت عبدالله یا علی شيرخواره را بکار می برند. 3️⃣در هیچ منبع کهنی به ۶ ماهه بودن علی اصغر اشاره نشده است. اما در دو قرن اخیر و عمدتا بعد از صفویه روایت ۶ماهه بودن علی اصغر، بدون هیچ سندی در روضه ها خوانده می شود. بنابراین باید از علی اصغر به عبدالله رضیع یاد کرد. 📚یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۲۴۵؛ 📚ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۱۱۵؛ 📚بلعمی، تاریخ نامه طبری، ج۴، ص۷۱۰؛ 📚تسميه من قتل مع الحسين، فصلنامه تراثنا، ش۲، ص۱۵۰؛ 📚خوارزمی، مقتل الحسين، ج۲، ص۳۷؛ 📚طبری، دلائل الامامه، ص۷۱. @ahlebait110 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴تحلیل تاریخی- سیاسی درباره #قیام_امام_حسین (علیه السلام) از علامه #محمد_باقر_مجلسی (1037-1110): 🖋«... امام حسین (علیه السلام) جانش را فدای دین جدش (اسلام) کرد و با شهادت او، دولت بنی امیه متزلزل و گمراهی آنان برای مردم آشکار شد و اگر او با بنی امیه سازش می کرد، حکومت ایشان تقویت و کارشان بر مردم مشتبه و نشانه های دین محو و نابود می شد». 🖋...أنه (عليه السلام) فدى نفسه المقدسة دين جده، ولم يتزلزل أركان دول بني أمية إلا بعد شهادته، ولم يظهر للناس كفرهم وضلالتهم إلا عند فوزه بسعادته، ولو كان (عليه السلام) يسالمهم ويوادعهم كان يقوى سلطانهم، ويشتبه على الناس أمرهم، فيعود بعد حين أعلام الدين طامسة 📖بحار الأنوار، ج45، ص98-99 ◀️ ظاهرا این قدیمی ترین تحلیل دربارۀ قیام امام حسین (علیه السلام) از یکی از بزرگترین عالمان شیعه است که در آن، دیدگاه «شهادت سیاسی» انعکاس یافته است. گفتنی است که برخی از صاحبان اصلی ترین دیدگاه رقیب (قیام برای حکومت) چنان دیدگاهی را به عاملی غیرمسلمان (به نام ماربین مسیحی) نسبت داده اند. 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴📌تصویری حماسی و ماندگار از واقعه کربلا؛ ◀️ شیخ صدوق(م. ۳۸۱) می نویسد: وقتی کارزار بر حسین بی علی (ع) سخت شد، یاران او به وی نگریستند؛اما او را درحالتی غیر از آن چه خود بودند یافتند؛ زیرا هرگاه کارزار شدت می گرفت، رنگ آنان تغییر می کرد و لرزه بر اندامشان می افتاد و دل آنان می لرزید؛ ولی امام حسین (ع) و یاران خاص او، رنگ چهره شان برافروخته تر و اندامشان آرام تر و جانهایشان آسوده تر می گشت؛ از این رو آنان به یکدیگر می گفتند: نگاه کنید! او از مرگ نمی ترسد! پس امام حسین (ع) به آنان فرمود: «ای بزرگ زادگان! بردبار باشید که مرگ چیزی جز یک پل نیست...» لما اشتدت الامر بالحسین بن علی بن ابی طالب(ع) نظر الیه من کان معه فاذا هو بخلافهم لانهم کلما اشتدالامر تغیرت الوانهم و ارتعدت فرائصهم و وجلت قلوبهم و کان الحسین (ع) و بعض من معه من خصائصه تشرق الوانهم و تهدأ جوارحهم و تسکن نفوسهم فقال بعضهم لبعض انظروا لایبالی بالموت فقال لهم الحسین (ع) صبراً بنی الکرام فما الموت الا قنطره...» (شیخ صدوق، معانی الاخبار، ص 288). هر چه بر وي سخت‏تر گشتي نبرد رخ ز شوقش، سرخ‏تر گشتي چو وَرد آري آري عشق را اين است حال چون شود نزديک، هنگام وصال‏ (نیر تبریزی) 🖌متن ارسالی از طلبۀ فاضل آقای روح الله محرمی 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🎥دفاع دکتر طاهر القادری عالم اهل تسنن پاکستان از سوگواری برای امام حسین (علیه السلام) 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

‏🎥سخنی ژرف از سردار دلها: «قربانی مهم است؛ اما...». به روح مطهرش صلوات 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴عزاداری بودایی ها در ارتفاعات تبت برای امام حسین (علیه السلام ) 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

✍️ «از ذائقه عزاداري هايمان مراقبت کنيم...» 🔹در اين ايام که دشمنان خدا از رونق محافل سوگواري‌ اباعبدالله الحسين (عليه السلام) خشمگين و از برگزاري دگرباره مراسم اربعين نگران و خائف‌اند، بر ما لازم است که به دو موضوع اهتمام ورزيم: 🔸يک) آسيب‌شناسي سوگواري‌ها: 🔸دو) آشنايي با شبهات عاشورايي و پاسخ‌هاي آن. 🔷در آسيب‌شناسي، يک نکته مهم، تغيير ذايقه و سليقة عزاداران به شنيدن مصيبت‌هاي «ناشنيده» است. به ياد دارم که در اوايل طلبگي در جلسات مرحوم آيت الله احمدي ميانجي، ايشان با استفاده از عبارات حزن‌ انگيز مقتل، روضه مي خواندند و معمولاً روضه هاي ايشان تغييري نمي کرد؛ اما هر بار از مخاطبان به شدت اشک مي گرفت. در واقع، نفس گرم و اخلاص، باعث مي شد تا روضه ها هميشه تازگي داشته باشد و گاه صرفا با شنيدن يک مصراع کوتاه و يا حتي شنيدن نام حسين (عليه السلام) اشک‌ها جاري شود. ديگر اينکه پيش‌ترها، روضه «مکشوف» نمي خواندند؛ يعني جزئيات وحشي گري ها و دريدن ها و بريدن ها را نمي گفتند. اما اکنون متأسفانه ذائقة عزاداران اين گونه نيست؛ هم بايد روضه ها جديد باشد و هم مشکوف(!). 🔹متأسفانه ذاکران و واعظان منطبق با تغيير ذائقه عزاداران، هر ساله مطالبي را با عناوين «زبان حال»، «برداشت» و...، به فهرست ذکر مصيبت‌ها مي‌افزايند. درست است که مخاطبان في الحال، همراهي مي کنند و مي گريند؛ اما پس از خروج از مجلس، برايشان سؤال پيش مي آيد که اين روضه ها از کجا هر سال نو و دگرگون مي شود؟! مشکل مضاعف آن جاست که گاه برخي روضه ها ناهمخوان‌اند و با تأمل و گاه مطالعه و پرس و جوي مخاطب، اعتماد او به روضه ها؛ بلکه به اصل ماجراي عاشورا از دست مي رود! 🔹حال از زاويه ديگر به مسأله بنگريم: مُشتي آدم‌ بي دين و معاند با انواع سخنان به ظاهر علمي، در فضاي بي در و پيکر مجازي، انبوهي از شبهات را سرازير مي کنند و يک سخن بي‌نهايت خطرناکشان اين است: «حادثة عاشورا اسطوره است»؛ يعني نهايتا اگر حادثة اي هم وجود داشته، در طول زمان شاخ و برگ يافته و بزرگ شده است(!). آن وقت، اين وسط متأسفانه اضافه کردن هر سالة روضه ها و ذکر مصيبت ها و زبان حال ها، عملاً دارد خوراک و بهانه براي همين سخن به شدت خطرناک و ويرانگر فراهم مي کند. به راستي، براي حادثه عاشورا خطري بزرگ تر از اين هست که گفته شود، «اسطوره» (داستان) است؟! در حالي که اين حادثه، با جزئيات فراوان در معتبرترين منابع تاريخي ثبت و ضبط ‌شده؛ و بي ترديد از «تاريخي ترين» حوادث روزگار است. 🔸نکته آخر اينکه پاسداشت نهضت امام حسين (عليه السلام) يک وجهش اين است که ما بايد: «از ذائقه عزاداري هايمان مراقبت کنيم...» و نيز بايد، همچون پيش‌ترها: در مجالس، مسئولانه حاضر شويم و از نقل مطالب و ذکر مصيبت هاي بي پايه و سست، بازخواست کنيم... #آسيب‌شناسي_عزاداري 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

‏🏴 سخنی شنیدنی از علامه شهید مطهری درباره: #عظمت_حسین (علیه السلام) #مکتب_حسین (علیه السلام) 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo