🔶#منبع‌_شناسي_تاريخي_دو 🖊#اعتبار_منابع_تاریخی: 🔹اساسا بسیار دشوار است که بتوان از میان منابع تاریخی، مواردی را به قطع و یقین، و به طور کامل و صد در صد، معتبر دانست. بسیاری از منابع مشهور و پراستناد تاریخی، دارای گزارش‌های نادرست نیز هستند؛ یک نمونه مهم، کتاب «تاریخ الامم و الملوک» (تاریخ طبری) است. 🔹بر این اساس، میتوان دریافت که سخن از اعتبار کامل یک منبع یا زیر سوال بردن کامل یک منبع، بسیار ساده اندیشانه است؛ بلکه در تحقیقات تاریخی، آنچه که اهمیت دارد، بررسی اعتبار هر یک از «گزارش»های تاریخی است. 🌺https://eitaa.com/Tashayo

💐 اگر به غدیر عمل میشد مسیر تاریخ عوض میشد 🔻 رهبر انقلاب: در نگاه تاریخی به اسلام و در تحلیل تاریخىِ حوادث صدر اسلام، موضوع #غدیر - یعنی نصب جانشین - یک ضرورتی بود که اگر آن‌چنان که تدبیر شده بود - تدبیر رحمانی و الهی، و تدبیر نبوی - عمل میشد، بدون تردید مسیر تاریخ بشر عوض میشد و امروز ما در جایگاه بسیار جلوتری از تاریخ طولانی بشریت قرار داشتیم. 🌸https://eitaa.com/Tashayo

🔸بحران #بي_حجابي و تمسک به اهل بيت (عليهم السلام) 🖊اين روزها، با نگاهي به فضاي حقيقي و مجازي، خيلي زود مي‌شود فهميد که «بي حجابي» در رأس مسائل فرهنگي و اجتماعي ما قرار گرفته و چه بسا در آستانه تبديل شدن به يک بحران است؛ به ويژه اگر جامعه در مسير دو قطبي شدن طرفداري از حجاب و بي حجابي پيش رود. چندي پيش، جشن و ميهماني ده کيلومتري عيد غدير، به خوبي نشان داد که نام و ياد اهل بيت (عليهم السلام) در همبستگي و همدلي ما نقشي عظيم دارد. حال در آستانة محرمي ديگر، سزاوار است که از ظرفيت مجالس سوگواري حضرت اباعبدالله الحسين (عليه السلام) بيشترين استفاده را ببريم و با برخوردِ: اولاً «محبت آميز» و ثانياً «مؤدبانه»، افرادي را که به هر دليل، دچار «کم حجابي» (يا «بي حجابي») شده‌اند، به دامان پُرمهر اهل بيت‌ (عليهم السلام) بازگردانيم که ما، همگي «ملتِ امام حسين (عليه السلام) ايم». ✅کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

حدوداً بيست روز پيش، در يکي از کوچه‌هاي مجاور مؤسسه در حال پارک کردن ماشين، متوجه شدم خانمي (نه جوان و نه پير) در سمت ديگر کوچه از ماشينش که آن را تازه پارک کرده بود، آمد پايين و روسري‌اش را هم از سرش انداخت. کنار ماشينش ايستاد؛ منتظر بود که من به او چيزي بگويم. با کمي درنگ و با توکل بر خدا، به او گفتم: «خانم، حجابتون را درست کنيد». گفت: «به شما ربطي ندارد؛ مي خواهيم آزاد باشيم؛ چرا به حجاب ما گير مي دهيد و به فساد فلاني (از يکي دو نفر اسم برد) کار نداريد». بعد گفت: «ما ديگر از شما نمي ترسيم» و تهديد کرد که «چنان مي زَنَمت که سياه بشي(!!!)». گفتم: «قرار نيست که شما از ما بترسيد؛ چرا ترس؟! و چرا بزني؟! مگر من به شما بي ادبي و بي احترامي کردم؟!». گفت: «شما چرا در برابر ظلم ها و فسادها کاري نمي کنيد؛ چرا مراجع تقليد (از دو سه تن اسم برد) در برابر ظلم و فساد کاري نمي کنند». گفتم: «ما در برابر ظلم و فساد هر کاري که بتوانيم انجام مي‌دهيم». گفت: «بايد بياييد وسط خيابون؛ بايد بياييد جلوي بهارستان و جلوي...». گفتم: «اين ها که شما مي‌گوييد، اگر بشود، دشمن خيلي سريع سوء استفاده مي کند و ايران را تبديل به افغانستان و عراق و سوريه مي کند». گفت: «ما از شما (روحانيان) خيلي ناراحتيم، شما ما مردم را رها کرده ايد». گفتم: «اين طور نيست. در حوادث سخت مثل سيل، زلزله، کرونا، طلاب و روحانيون کنار مردم بودند...». گفت: «در اين حوادث سخت، ما معلم‌ها هم کنار مردم بوديم». گفتم: «خيلي خوب، خداوند ان شاء الله به همه اجر مي‌ دهد». معلوم شد که معلم است. خودش گفت: «اهل تهران و در قم، مسافر است». گفتم: «من مطمئنم شما از يک خانواده مسلمان هستيد؛ شما حتما امام علي را قبول داريد؛ شما حتما امام حسين را قبول داريد». گفتم: «به احترام امام علي و امام حسين و حضرت زهرا (عليهم السلام) حجابتون را درست کنيد». گفت: «شما باعث شديد اعتقاد ما به امامان ضعيف بشود»، بعد گفت: «مگر امام حسين جلوي ظلم نايستاد. شما چرا جلوي ظلم نمي ايستيد»‌ و دوباره سخن قبلي اش را تکرار کرد: «بياييد توي خيابون...». من هم در تکرار سخن قبلي ام گفتم: «الان جلوي ظلم و فساد ايستادن راه هاي قانوني دارد و در خيابون آمدن باعث نا امني مي شود و ايران مثل افغانستان و ليبي و عراق مي شود». گفت: «نا امني الان هم هست...». گفتم: «نه، ناامني در افغانستان را شما نمي دانيد چيست». گفت: «من خودم دوران جنگ، در تهران ناامني را در برابر موشکباران صدام کاملا تجربه کرده ام و الان ناراحتي عصبي دارم». با ناراحتي، داخل ماشينش نشست. به او گفتم: «ببخشيد من قصد بي ادبي يا ناراحت کردن شما را نداشتم». گفت: «نه شما اصلا بي ادبي نکرديد». گفتم: «فقط يک جمله ديگر به شما بگويم: «به احترام شهدا حجابتون را درست کنيد». گفت: «برادر خودم جانباز بود و مرحوم شد...». در حالي که اشک مي ريخت؛ به لطف الهي، حجابش را درست کرد و خداحافظي کرد و رفت... 🌿https://eitaa.com/Tashayo

#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر ▪️تبیین بسیار زیبای علامه شهید مطهری از روایتی از امام باقر(علیه السلام) درباره دینداری ظاهری برخی از مردم در آخر الزمان و بی توجهی آنان به امر به معروف و نهی از منکر. ✅کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴🏴🏴#آمار_شهدای_کربلا: ☑️مشهورترين گزارش در منابع کهن تاريخي، #72_تن است. فُضَيْل‌بن‌زَبير در کتاب «تَسْمِيَةُ مَنْ قُتِلَ مَع الحسين عليه السلام» آمار شهد‎ا را از آغاز تا پايان نهضت، 106 نفر نوشته است. در منابع ديگر، 78 نفر و 87 نفر نيز آمده است. در تحقيقات معاصر، كمي بيش از 100 نفر و گاه بيش‌تر هم ذکر شده است. ☑️خلاصه آنکه اختلاف آمار دربارة شهداي کربلا بين 72 شهيد تا يکصد و اندي است. در حوادث تاريخي چنين اختلافاتي طبيعي است. زيرا آمارهاي منابع تاريخي بر اساس گزارش‎هاي شاهدان عيني و بيشتر بر اساس تخمين بوده،‌ مضافاً اينکه گاهي نام يك نفر به اعتبار اسم، كنيه‎، نام پدر يا مادر و يا انتساب به تيره و تبارش، به چند شكل ثبت و تکرار شده است. ☑️با توجه به قدمت و شهرت قول 72 تن و تطابق آن با آمار ياران امام در روز عاشورا، اين قول پذيرفتني‌تر است. از کل شهدا، حدوداً 17 تا 20 نفر از بني‌هاشم بودند. از قبايل بيشترين آمار شهدا به بني هَمْدان از اعراب يمني، با ده شهيد متعلق است. (برگرفته از کتاب تاريخ قيام و مقتل جامع سيدالشهداء، جلد دوم، ص482-488) 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴مقاله پژوهشي با عنوان: «عاشورا در آينه آمار و ارقام» نوشته دکتر محسن رنجبر (نشريه تاريخ در آينه پژوهش، ش 10، ص51-83) 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️مفتی اهل سنت عربستان: «...هر کس براي کشته شدن حسین غمگین نشود، گمراه و منافق است...». سرگردانی مجری برنامه، دیدنی است. 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴 سوال: آیا حضرت زینب(علیها السلام) در ازدواجش شرط کرده بود که در سفرهای امام حسین(عليه السلام) همراه او باشد؟ پاسخ: حضرت زینب همسر عبدالله بن جعفر پسر عموي خويش بود. در کربلا حضرت زينب و دو تن از فرزندانش به نام‌هاي عون و محمد حضور داشتند که به شهادت رسيدند؛ اما عبدالله بن جعفر در کربلا حضور نداشت؛ لذا گاهي سؤال مي‌شود که همراهي حضرت زينب در کربلا بر چه اساسي بود؟ تا جايي که بررسي شد، هيچ شاهد و سند معتبري در دست نيست که بگويد حضرت زينب هنگام ازدواج با عبدالله، با وي شرط (ضمن عقد) کرد که در سفرهاي برادرش حسين همراه وي باشد. اين سخن تنها در يک نوشتة معاصر («وفيات الائمه» نوشتة جمعي از بحرين و قطيف، ص433)، بدون ذکر منبعي مشخص نقل شده است. مضافاً اينکه در منابع معتبر تاريخي هيچ دليل و شاهدي نيست که بگويد عبدالله‌بن‌جعفر با همراهي حضرت زينب و فرزندانش در کربلا مخالف بود؛ بلکه برعکس، او گرچه خود در کربلا حضور نداشت، اما با دريافت خبر شهادت فرزندانش، وقتي‌که از غلامش شنید: «اين مصيبتي است که از حسين بن علي به ما رسيد!»، از این سخن به شدت ناراحت شد و صريحا گفت: اگر خود نزد حسين بود، از او جدا نمي‌شد و دوست داشت که همراه حسين کشته شود. همچنین خدا را شکر کرد که اگر خود نتوانست حسين را ياري کند، فرزندانش او را ياري کردند (مقتل جامع سيدالشهداء، ج2، ص520). #حضرت_زینب (سلام الله علیها) #همراهی_با_امام_حسین (علیه السلام) #پرسمان_عاشورایی 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️#اني_سلم_لمن_سالمکم... 🖊برداشتي کوتاه از اين عبارت: در اين بخش از #زيارت_عاشورا، خطاب به امام حسين (عليه السلام) عرض مي کنيم: «من دوستِ کساني هستم که دوست شمايند...». وه، چه سخن بلند و پرمغزي که انسان، مبناي #دوستي (نيز دشمني‌اش: و حرب لمن حاربکم) را امام #حسين (عليه السلام) قرار دهد. آري، به امام عرض مي کنيم که ما نه فقط، تو را؛ بلکه دوستانت را هم دوست مي داريم؛ اما آيا واقعاً ما اين گونه ايم؟! دوستي امام حسين (عليه السلام) که سراسر، خوبي و پاکي و راستي است که آسان است؛ آنچه آسان نيست، دوستي با «دوستان حسين (عليه السلام)» است که هم بسيارند و هم نوعاً عيب و نقص هايي دارند و نيازمند ياري اند. بياييم همة دوستان امام حسين (عليه السلام) را دوست بداريم و و در رفع عيب و نقص ها و ياري يکديگر بکوشيم. اگر به چنين نقطه اي رسيديم، «ملت امام حسين (عليه السلام)»‌ مي شويم؛ «حب الحسين (عليه السلام) يجمعنا»؛ ان شاء الله. 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🎥 گریه های عالم اهل سنت تاجیکستان و جمعیت حاضر بر سیدالشهدا (علیه السلام) 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴#هفتم_محرم: #منع_آب از کاروان حسيني ☑️سؤال: اگر کاروان حسيني آب نداشتند، پس غسل شب عاشورا چه وجهي داشت؟ ☑️پاسخ: در تاريخ عاشورا سه نکته، قطعي است: 🔹يک) مسأله آب از همان آغاز براي يزيديان، يک حربه نظامي بود. حرّ به فرمان ابن زياد مأمور بود تا امام حسين (عليه السلام) را در يک سرزمين بدون آب فرود آورَد و کربلا اين گونه بود. در روز هفتم محرم، ابن‌زياد به عمر ‌سعد فرمان داد تا آب را بر روي کاروان حسيني ببندد. لذا شريعة فرات را با پانصد سوار بستند. اهداف دشمن از منع آب: 1- کاهش توان رزمي نيروهاي امام بر اثر تشنگي؛ 2- فشار بر اطفال و زنان و نهايتاً فشار بر امام براي تسليم شدن؛ 3- استفادة تبليغي و برانگيختن کينه هاي ديرين با اتهام دروغين بستن آب بر روي عثمان از سوي امام علي (عليه السلام). 🔹دو) کاروان حسيني در اين سه روز با سختي زياد و بسيار محدود به آب دسترسي داشت. امام حداقل يک بار اقدام به حفر چاه کرد (به کرامت يا به‌طريق عادي). حضرت عباس و گروهي از ياران امام نیز توانستند محاصره آب را بشکنند و مقداري آب بياورند. 🔹سه) تشنگي و عطش در کربلا جزء قطعيات تاريخي است؛ البته فراز و نشيب داشته و اوج آن در روز عاشورا بوده است؛ به سببِ: شرايط جنگي به‌شدت نابرابر،‌ مبارزه و جراحت، گرماي شديد و محاصره کامل. چنان که حر خطاب به کوفيان گفت: «...مادرتان به عزايتان بنشيند؛... حسين و زنان و دختران و يارانش را از آب فرات بازداشتيد... و اينان از عطش پَرپَر مي‏زنند...» و حضرت علي اکبر به امام عرض کرد: العطش قد قتلنی؛ «تشنگی مرا کشت...». 🔷 با توجه به سه نکتة قطعي بالا، بايد گفت غسل شب عاشورا، در روايتي از امام صادق (عليه السلام) آمده است که امام حسين (عليه السلام) در شب عاشورا (نزديک نماز صبح)، به يارانش فرمود: «...برخيزيد آبي بنوشيد که اين،‌ آخرين توشة شماست؛ وضو بگيريد و غسل کنيد...» (صدوق، الأمالي، ص221). غسل کردن در آن شرایط، نمادي از طهارت و آمادگي براي شهادت بود؛ اما صرفاً در «يک» خبر آمده، لذا ظني است و متواتر و قطعي نيست. البته غسل بر خلاف عادت و ذهنيت ما، به آب فراوان نياز ندارد و با آب اندک هم ممکن است. همچنين احتمال دارد از آبی غيرقابل شرب برای غسل استفاده شده باشد. نيز در منابع تاريخي دارد که امام حسين (عليه السلام) صبح عاشورا خيمه‌اي قرار داد و در آنجا در ظرفي، مقداري مُشک و مادة خوشبو گذاشتند و خود امام و بعداً اصحاب رفتند و آنجا بدنشان را آغشته به آن و خوش‌بو کردند و به نوعي مهياي شهادت شدند. در متن عربي گزارش اخير، لفظ «توره» به معناي ظرفي است که مشک را در آن گذاشتند؛ اما اين عبارت را نوعا به اشتباه «نوره» گفته و اشکال شده است که صبح عاشورا با کمبود آب، تنظيف بدن چه وجهي داشت (مقتل جامع سيدالشهداء ج1، ص742). #تشنگي_در_کربلا #پرسمان_عاشورایی 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

📌 #علی_اصغر... 📍اسم دیگر جناب علی اصغر چیست؟ 📍آیا علی اصغر در کربلا شش ماهه بوده است؟ 📍کی به دنیا آمده است؟ 📍 #پاسخ: ◀️بیشتر منابع تاریخی از طفلی به نام #عبدالله یا عبدالله #رضیع(شيرخواره) برای امام حسین(ع) نام برده اند. 🏴عبدالله بن #حسین(ع) که نزد ما به علی اصغر مشهور است بنا به نقل ابومخنف از امام #باقر(ع) به تیر یکی از بنی‌اسد در دستان پدرش #شهید شد. تعبیر بلاذری صریح‌تر و دلخراش‌تر است: رَمى حرملةُ بن كاهل الوالبي [الاسدی] عبدَالله بن حسين(ع) بسهم فَذَبَحَهُ‏. ◀️طبری شیعی، نام او را علی #اصغر نهاده است. ◀️این منابع، درباره #سن او سخنی نگفته اند و تنها به عناوینی مانند: #صبی، #صغیر، #طفل و #رضیع یا شيرخواره اکتفا کرده اند. ◀️طبق برخی شواهد تاریخی کهن ازجمله #یعقوبی(م۲۹۲ق): این طفل در #روز_عاشورا به دنیا آمده است. ◀️بلعمی متوفی قرن چهار، طفل شيرخواره را یک ساله دانسته است و سرانجام کسائی مروزی در شعری این طفل را ۵ ماهه معرفی کرده است. البته اخبار آنان بدون سند بوده و قابل اعتماد نیست ◀️برخی هم ۳ساله ذکر کرده اند. 📍جمع بندی: 1️⃣امام #حسین(ع) طفلی بنام عبدالله یا علی داشته و به جهت کوچک بودن به #علی_اصغر یا #عبدالله_رضیع مشهور گشته است. 2️⃣منابع کهن و معتبر درباره سن دقیق علی اصغر سخن نگفته اند، از این رو #مورخان، عبارت عبدالله یا علی شيرخواره را بکار می برند. 3️⃣در هیچ منبع کهنی به ۶ ماهه بودن علی اصغر اشاره نشده است. اما در دو قرن اخیر و عمدتا بعد از صفویه روایت ۶ماهه بودن علی اصغر، بدون هیچ سندی در روضه ها خوانده می شود. بنابراین باید از علی اصغر به عبدالله رضیع یاد کرد. 📚یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۲۴۵؛ 📚ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۱۱۵؛ 📚بلعمی، تاریخ نامه طبری، ج۴، ص۷۱۰؛ 📚تسميه من قتل مع الحسين، فصلنامه تراثنا، ش۲، ص۱۵۰؛ 📚خوارزمی، مقتل الحسين، ج۲، ص۳۷؛ 📚طبری، دلائل الامامه، ص۷۱. @ahlebait110 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴تحلیل تاریخی- سیاسی درباره #قیام_امام_حسین (علیه السلام) از علامه #محمد_باقر_مجلسی (1037-1110): 🖋«... امام حسین (علیه السلام) جانش را فدای دین جدش (اسلام) کرد و با شهادت او، دولت بنی امیه متزلزل و گمراهی آنان برای مردم آشکار شد و اگر او با بنی امیه سازش می کرد، حکومت ایشان تقویت و کارشان بر مردم مشتبه و نشانه های دین محو و نابود می شد». 🖋...أنه (عليه السلام) فدى نفسه المقدسة دين جده، ولم يتزلزل أركان دول بني أمية إلا بعد شهادته، ولم يظهر للناس كفرهم وضلالتهم إلا عند فوزه بسعادته، ولو كان (عليه السلام) يسالمهم ويوادعهم كان يقوى سلطانهم، ويشتبه على الناس أمرهم، فيعود بعد حين أعلام الدين طامسة 📖بحار الأنوار، ج45، ص98-99 ◀️ ظاهرا این قدیمی ترین تحلیل دربارۀ قیام امام حسین (علیه السلام) از یکی از بزرگترین عالمان شیعه است که در آن، دیدگاه «شهادت سیاسی» انعکاس یافته است. گفتنی است که برخی از صاحبان اصلی ترین دیدگاه رقیب (قیام برای حکومت) چنان دیدگاهی را به عاملی غیرمسلمان (به نام ماربین مسیحی) نسبت داده اند. 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴📌تصویری حماسی و ماندگار از واقعه کربلا؛ ◀️ شیخ صدوق(م. ۳۸۱) می نویسد: وقتی کارزار بر حسین بی علی (ع) سخت شد، یاران او به وی نگریستند؛اما او را درحالتی غیر از آن چه خود بودند یافتند؛ زیرا هرگاه کارزار شدت می گرفت، رنگ آنان تغییر می کرد و لرزه بر اندامشان می افتاد و دل آنان می لرزید؛ ولی امام حسین (ع) و یاران خاص او، رنگ چهره شان برافروخته تر و اندامشان آرام تر و جانهایشان آسوده تر می گشت؛ از این رو آنان به یکدیگر می گفتند: نگاه کنید! او از مرگ نمی ترسد! پس امام حسین (ع) به آنان فرمود: «ای بزرگ زادگان! بردبار باشید که مرگ چیزی جز یک پل نیست...» لما اشتدت الامر بالحسین بن علی بن ابی طالب(ع) نظر الیه من کان معه فاذا هو بخلافهم لانهم کلما اشتدالامر تغیرت الوانهم و ارتعدت فرائصهم و وجلت قلوبهم و کان الحسین (ع) و بعض من معه من خصائصه تشرق الوانهم و تهدأ جوارحهم و تسکن نفوسهم فقال بعضهم لبعض انظروا لایبالی بالموت فقال لهم الحسین (ع) صبراً بنی الکرام فما الموت الا قنطره...» (شیخ صدوق، معانی الاخبار، ص 288). هر چه بر وي سخت‏تر گشتي نبرد رخ ز شوقش، سرخ‏تر گشتي چو وَرد آري آري عشق را اين است حال چون شود نزديک، هنگام وصال‏ (نیر تبریزی) 🖌متن ارسالی از طلبۀ فاضل آقای روح الله محرمی 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🎥دفاع دکتر طاهر القادری عالم اهل تسنن پاکستان از سوگواری برای امام حسین (علیه السلام) 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

‏🎥سخنی ژرف از سردار دلها: «قربانی مهم است؛ اما...». به روح مطهرش صلوات 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴عزاداری بودایی ها در ارتفاعات تبت برای امام حسین (علیه السلام ) 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

✍️ «از ذائقه عزاداري هايمان مراقبت کنيم...» 🔹در اين ايام که دشمنان خدا از رونق محافل سوگواري‌ اباعبدالله الحسين (عليه السلام) خشمگين و از برگزاري دگرباره مراسم اربعين نگران و خائف‌اند، بر ما لازم است که به دو موضوع اهتمام ورزيم: 🔸يک) آسيب‌شناسي سوگواري‌ها: 🔸دو) آشنايي با شبهات عاشورايي و پاسخ‌هاي آن. 🔷در آسيب‌شناسي، يک نکته مهم، تغيير ذايقه و سليقة عزاداران به شنيدن مصيبت‌هاي «ناشنيده» است. به ياد دارم که در اوايل طلبگي در جلسات مرحوم آيت الله احمدي ميانجي، ايشان با استفاده از عبارات حزن‌ انگيز مقتل، روضه مي خواندند و معمولاً روضه هاي ايشان تغييري نمي کرد؛ اما هر بار از مخاطبان به شدت اشک مي گرفت. در واقع، نفس گرم و اخلاص، باعث مي شد تا روضه ها هميشه تازگي داشته باشد و گاه صرفا با شنيدن يک مصراع کوتاه و يا حتي شنيدن نام حسين (عليه السلام) اشک‌ها جاري شود. ديگر اينکه پيش‌ترها، روضه «مکشوف» نمي خواندند؛ يعني جزئيات وحشي گري ها و دريدن ها و بريدن ها را نمي گفتند. اما اکنون متأسفانه ذائقة عزاداران اين گونه نيست؛ هم بايد روضه ها جديد باشد و هم مشکوف(!). 🔹متأسفانه ذاکران و واعظان منطبق با تغيير ذائقه عزاداران، هر ساله مطالبي را با عناوين «زبان حال»، «برداشت» و...، به فهرست ذکر مصيبت‌ها مي‌افزايند. درست است که مخاطبان في الحال، همراهي مي کنند و مي گريند؛ اما پس از خروج از مجلس، برايشان سؤال پيش مي آيد که اين روضه ها از کجا هر سال نو و دگرگون مي شود؟! مشکل مضاعف آن جاست که گاه برخي روضه ها ناهمخوان‌اند و با تأمل و گاه مطالعه و پرس و جوي مخاطب، اعتماد او به روضه ها؛ بلکه به اصل ماجراي عاشورا از دست مي رود! 🔹حال از زاويه ديگر به مسأله بنگريم: مُشتي آدم‌ بي دين و معاند با انواع سخنان به ظاهر علمي، در فضاي بي در و پيکر مجازي، انبوهي از شبهات را سرازير مي کنند و يک سخن بي‌نهايت خطرناکشان اين است: «حادثة عاشورا اسطوره است»؛ يعني نهايتا اگر حادثة اي هم وجود داشته، در طول زمان شاخ و برگ يافته و بزرگ شده است(!). آن وقت، اين وسط متأسفانه اضافه کردن هر سالة روضه ها و ذکر مصيبت ها و زبان حال ها، عملاً دارد خوراک و بهانه براي همين سخن به شدت خطرناک و ويرانگر فراهم مي کند. به راستي، براي حادثه عاشورا خطري بزرگ تر از اين هست که گفته شود، «اسطوره» (داستان) است؟! در حالي که اين حادثه، با جزئيات فراوان در معتبرترين منابع تاريخي ثبت و ضبط ‌شده؛ و بي ترديد از «تاريخي ترين» حوادث روزگار است. 🔸نکته آخر اينکه پاسداشت نهضت امام حسين (عليه السلام) يک وجهش اين است که ما بايد: «از ذائقه عزاداري هايمان مراقبت کنيم...» و نيز بايد، همچون پيش‌ترها: در مجالس، مسئولانه حاضر شويم و از نقل مطالب و ذکر مصيبت هاي بي پايه و سست، بازخواست کنيم... #آسيب‌شناسي_عزاداري 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

‏🏴 سخنی شنیدنی از علامه شهید مطهری درباره: #عظمت_حسین (علیه السلام) #مکتب_حسین (علیه السلام) 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🎥 #مرثیه_خوانی_ترکی به وسیله رهبر معظم انقلاب در اردبیل ۷۹/۵/۵ 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

✍️ پرسش عاشورايي: 🔶يکي از شبهاتي که امروزه در فضاي مجازي مطرح شده، اين است: «برخي از بزرگان شيعه در آثار خود نوشته اند که امام حسين (عليه السلام) به عمر سعد پيشنهاد کرد که بگذارد او به شام برود و با يزيد دست بدهد (بيعت کند)». 🔷 پاسخ اجمالي شبهه اين است: عمر سعد پس از گفت‌وگو با امام حسين (عليه السلام)، در نامه اي به ابن زياد، نوشت که حسین بن علی پيشنهاد داده است که بگذراند او به شام برود و با یزید دست بدهد (بیعت کند). در واقع, عمر سعد چون از جنگيدن با امام حسین (علیه السلام) اکراه داشت و مي خواست راهي پيدا کند و بدون رویارویی با امام به مُلک ري دست يابد، آن سخن را به دروغ به حضرت نسبت داد. در این باره، برخي از بزرگان شيعه (با وجود جایگاه بلند علمی شان, چون تخصص تاریخی نداشته اند) دچار اشتباه شده، و بدون توجه به دروغ بودن ادعای عمر سعد، تصور کرده اند که امام حسين (عليه السلام) واقعاً چنان پيشنهادي را داده است. 🔹پاسخ بیشتر را در مقاله: «جايگاه مذاکره با دشمن در قيام امام حسين (عليه السلام)» ⏫ ⏫ ⏫ بخوانيد. #پرسمان_عاشورایی #مذاکره_در_کربلا 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴 در سالگرد ارتحال مرحوم استاد پيشوايي، يادش را گرامي مي داريم. 🖊یادنوشته ای دربارۀ مرحوم استاد مهدی پیشوایی بسم الله الرحمن الرحيم استاد مهدي پيشوايي (متولد مشگين‌شهر، سال 1321؛ متوفای قم، 23 مرداد 1400) از رجال حوزوي پیشگام در تألیف و تدریس در تاریخ اسلام و اهل‌بیت (عليهم السلام) بود. از ميان آثار متعدد او، کتاب‌ سیره پیشوایان بیش از چهل بار چاپ و به چندین زبان ترجمه شده و برای دهه ها یکی از منابع درس تاریخ ائمه در حوزه های علمیه و آشنا برای بسیاری از طلاب و روحانیان بوده است. همچنین کتاب تاریخ اسلام او، که برای تدریس در دانشگاه ها، تأليف و حدوداً چهل بار چاپ شده، از متون پُرمخاطب آموزشي است. اين استاد فقيد از سال 1381 مديريت گروه تاريخ مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خميني را بر عهده گرفت و منشأ آثار علمي فراوان، به‌ويژه دو اثر برجسته شد: نخست: کتاب تاريخ قيام و مقتل جامع سيدالشهداء (عليه السلام) که با راهبري و نظارت علمي ایشان، به قلم حدود بيست پژوهشگر در مدت تقريباً ده سال، در دو جلد تأليف شد. اين اثر، مقتلي مستند و متناسب با نياز عموم خوانندگان، به‌ويژه مبلغان و ذاکران حسینی است و به لطف الهي با اقبال گسترده، مواجه و بارها تجديد چاپ و به دريافت رتبه در چند جشنوارة علمي نايل شده است. همچنين با نظارت ايشان، گزيدة آن نيز منتشر شده و با پي‌گيري‌هايشان تا روزهاي پاياني زندگي‌شان، ترجمة عربي آن در دست چاپ است؛ دوم: فصلنامة پژوهشي تاريخ اسلام در آينة پژوهش، از نخستين نشريات تاريخي در حوزه (با 50 شماره تاکنون)، که مرحوم پيشوايي، مؤسس و سردبير آن بود و در مقالات آن، افزون بر معيارهاي علمي، بر جنبه‌هاي ارزشي و سودمندي، توجه ويژه داشت. ايشان با بياني علمي و دلنشين؛ ساليان متمادي در راديو معارف، به‌ويژه در برنامة «پرسمان تاريخي» و نيز در «شبکة جهاني ولايت»، حضوري تأثيرگذار داشت. همچنين عضو هيئت تحريريه و نهايتاً سردبير نشرية پُرسابقة مکتب اسلام بود، و نيز با فصلنامة پژوهشي کلام اسلامي (تحت اشراف آيت‌الله سبحاني) همکاري داشت. استاد پيشوايي، حقيقتاً عالمی خدوم و وارسته بود. مراتب والای علم را با عمل، ادب و حُسن خُلق آمیخت و پیوسته در حراست از ساحت پیشوایان معصوم و ترویج معارف مکتب اهل‌بيت کوشید. نظم، پشتکار و انصاف علمی همراه با اخلاص، فروتنی، صفا و صمیمیت، از او شخصیتی کم نظیر ساخته بود. در پژوهش و تألیف، به هنجارهای اجتماعی و باورهای همگاني، توجه داشت و هم زمان از معیارهاي علمی و نیز از قداست ها مرزبانی مي‌کرد. در جايگاه يکي از استادان حوزوی پيش‌کسوت در دانش تاريخ، ميان تاريخ‌پژوهان و عامة مردم (مخاطبان راديو معارف) محبوب و محترم بود. از عمق جان، دوست‌دار نظام مقدس جمهوري اسلامي، و در حد توان، خدمتگزار این نظام بود، و در جايگاه مشاوري امين و کاردان، مسئولان حوزه و مراکز گونه‌گون فرهنگي، علمي و هنري را از مشورت‌ها و مساعدت‌هاي خويش بهره‌مند مي‌ساخت. استاد پیشوایی در جلسات هفتگی گروه تاریخ مؤسسۀ امام خمینی(ره)، حضوری منظم و مستمر، تأثیرگذار و خاطره انگیز داشت. بی تکلف و خودمانی، و صمیمی و گرم؛ هم شنوندۀ خوبی بود و هم خود سنجیده و به جا سخن میگفت و به هنگام و با بیانی شیرین، هم نشینانش را از تجارب علمی و عملی، و گاه خاطرات شنیدنی اش بهره مند می ساخت. در تصمیم گیریها به نظر جمعی بسیار اهمیت می داد. به مسائل سیاسی، فرهنگی و علمی کاملاً توجه داشت. از فساد، ظلم و انحرافات، به شدت متأثر و رنجور، و گاه خشمگین میشد و در حد توان، پیگیری و چاره اندیشی میکرد. در همان جلسات، در يک بازة زماني تقريباً ده‌ساله با مديريت ايشان، کتاب مقتل جامع سيدالشهداء (عليه السلام) ارزیابی و نهایی شد. طرح تدوين آن کتاب از خود ايشان بود. بارها، با افتخار از سابقة روضه‌خواني خود و اين‌که پدرش ذاکر و روضه‌خوان بود، ياد مي‌کرد، همچنين از خلاء کتابي جامع دربارة مقتل سيدالشهداء که نياز واعظان و مرثيه‌خوانان را تأمين کند، سخن مي‌گفت. با اخلاص، عشق و علاقه‌اي خاص، و به‌شکلی خستگي‌ناپذير، امور تدوين کتاب مقتل جامع را پي‌گير بود؛ در حالی که در همین دوران، کسالتهای مزمنی نیز داشت (ادامه دارد...⏬) 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🖊 ادامه یادنوشته دربارۀ مرحوم استاد پیشوایی (از پيام پيشين⏫) مرحوم استاد پیشوایی در مقدمۀ مقتل جامع، متذکر شده که کتاب، نگاشتۀ گروهی از تاریخ پژوهان است و پیش از انتشار، برای دریافت نقدها و نظرات، به برخی از بزرگان و محققان ارائه شد و رویکردی «اثباتی» دارد؛ بدین معنا که شامل بر رخدادهای صحیح تاریخی و مستند به منابع معتبر است. باید اذعان کرد که نقش آن استاد فقید در مدیریت و نظارت علمی بر نگارش مقتل جامع، بی بدیل بود؛ به ویژه در مواجهه متعادل و متوازن میان پای بندی به یافته های پژوهشی تاریخی و ارزش ها و باورهای همگانی. بارها در جلسات بازخوانی و ارزیابی متن مقتل جامع سیدالشهداء، شاهد بودیم که لحن او هنگام ذکر نام «امام حسین(عليه‌السلام)» بغض‌آلود می‌شد و اشک در چشمانش حلقه می‌زد. سراسر وجودش ارادت به سیدالشهداء بود، و سرانجام نیز در ایام سوگواری آن حضرت به لقاءالله پیوست: عاش حمیدا و مات سعیدا. ✍️ حامد منتظري مقدم #سالگرد_استاد_پيشوايي 🌱لينک همين يادنوشته در خبرگزاري ايرنا ⏬: https://www.irna.ir/news/84851694 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

👆🏼متن ارسالي از: دوست فاضل، آقاي دکتر ابوالفضل هادي منش ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🌿https://eitaa.com/Tashayo

🔷 پنج مقاله در حوزه تشيع پژوهي، که قبلا در همين کانال ارائه شده بود، مجددا به منظور دسترسي يکجا و آسان بازنشر مي‌شود: 👇👇👇 ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🌿https://eitaa.com/Tasha

🍀1- مقاله پژوهشی زير عنوان: بازشناسي تاريخي مفاهيم شيعه ✍️حامد منتظري مقدم https://eitaa.com/Tashayo🌿🌸

🍀2- مقاله پژوهشی زير عنوان: «رهيافتي نو به تاريخ پیدایش تشیع اثناعشري: شکل‌ گيريِ به‌هنگام» ✍️حامد منتظري مقدم https://eitaa.com/Tashayo🌿🌸

🍀3- مقاله پژوهشی زير عنوان: بازخوانی و نقد دیدگاههای کلبرگ و مدرسی درباره پیدایش تشیع دوازده امامی ✍️حامد منتظري مقدم https://eitaa.com/Tashayo🌿🌸

🍀4- مقاله پژوهشی زير عنوان: نقد مقالة «بررسي ماهيت حديث جابر و جايگاه آن در اثبات نام دوازده امام» ✍️محمد کرماني کجور و حامد منتظري مقدم https://eitaa.com/Tashayo🌿🌸