- ✳️ نگاهی اجمالی به #سیر_ادبیات_داستانی_ایران پیش و پس از انقلاب اسلامی با توجه به اینکه برای شناخت بهتر #ادبیات_داستانی_انقلاب_اسلامی و #ادبیات_داستانی_دفاع_مقدس آشنایی با جریان و سیر ادبیات داستانی لازم و اجتناب ناپذیر است، به خواست خدا در چند قسمت به صورت خلاصه و دنباله دار به سیر ادبیات داستانی ایران پیش و پس از انقلاب اسلامی خواهیم پرداخت. امیدوارم که عزیزان همراه از تذکر و پیشنهاد و انتقاد برای بهتر شدن مطالبی از این دست دریغ نفرمایند. 1️⃣ قسمت اول #ادبیات_داستانی_نوین_ایران یا سیر تحولات عمیق سیاسی و اجتماعی پیوند خورده است. نخستین رخدادی که ادبیات را به اشکال نوین روایی بارور ساخت، #انقلاب_مشروطه (1285 هـ ش) است که به تبدیل حکومت از استبدادی به مشروطه، تشکیل مجلس شورای ملی و تصویب نخستین قانون اساسی کشور منجر شد. این تحول پس از آن رخ داد که با سفر ایرانیان به اروپا و توسعه روابط خارجی، اندیشه آزادی خواهی و ترقی خواهانه در سفرنامه ها و آثار ترجمه شده از ادبیات اروپا به فارسی مورد توجه قرار گرفت. در این دوره ادبیات داستانی ایران در حال پوست اندازی و فاصله گرفتن از گذشته خود و حرکت به سمت آینده است. این تغییر آنچنان پرشتاب و بنیادین است که شاهد گسست و ترک برخی مولفه های #ادبیات_کهن_فارسی در دوره جدید هستیم. ادبیات در این دوران تمام قد پذیرای آثار ترجمه شده غربی است. و این به شکافی آشکار میان دو دوره پیش و پس از مشروطه در #ادبیات_داستانی_معاصر منجر می شود. ادبیات داستانی ساختار و #فرم_روایی را می پذیرد که چندان از چیستی آن آگاه نیست و لوازم زادبوم و خاستگاه فکری و فرهنگی قالبهای آن خاصه قالب #رمان را درک نکرده است. با انحراف قیام مشروطه از خاستگاه و شعارهای اولیه اش، زمینه برای شکل گیری #استبداد جدید در کشور فراهم می شود. در فاصله میان انقلاب مشروطه تا #انقلاب اسلامی (1285 تا 1357 هـ ش) ادبیات داستانی گاه به پستوهای سانسور خزیده و گاه صدای اعتراضش را بلند ساخته و بر حاکمیت شوریده است. اما ویژگی مشترک جریانهای سه گانه این دوره، یعنی #رمانتیک ها، #شکل_گرایان و #واقعیت_گرا ها را می توان فقدان و نبود #هویت ملی دانست. مراد از این مفهوم، جنبه ای عام تر از #ملی_گرایی است. با وجود تولید آثار متعدد در طی بیش از هفتاد سال، هویت ایرانی یعنی مجموعه مولفه ها و خصوصیت های مادی- معنوی که متاثر از ادبیات کهن فارسی، #قومیت، #زبان، #جغرافیا، #آداب_و_رسوم، #باورها و #اندیشه های ایرانی باشد در این دوره برجسته نبود. ادبیات داستانی در این دوره به معنای واقعی کلمه #وابسته و #خودباخته بوده است و مهمترین مظاهر فرهنگی ایران یعنی #اسلامیت و #ایرانیت در ان مورد حمله قرار می گرفت. ادامه دارد... قسمت دوم👇 https://eitaa.com/Vardiani_Writing/147 #سیر_ادبیات_داستانی_ایران 🖋کانال داستان دفاع مقدس، نقد، نکته، معرفی، مصاحبه

- ✳️ نگاهی اجمالی به #سیر_ادبیات_داستانی_ایران پیش و پس از انقلاب اسلامی با توجه به اینکه برای شناخت بهتر #ادبیات_داستانی_انقلاب_اسلامی و #ادبیات_داستانی_دفاع_مقدس آشنایی با جریان و سیر ادبیات داستانی لازم و اجتناب ناپذیر است، به خواست خدا در چند قسمت به صورت خلاصه و دنباله دار به سیر ادبیات داستانی ایران پیش و پس از انقلاب اسلامی خواهیم پرداخت. امیدوارم که عزیزان همراه از تذکر و پیشنهاد و انتقاد برای بهتر شدن مطالبی از این دست دریغ نفرمایند. 1️⃣ قسمت اول #ادبیات_داستانی_نوین_ایران با سیر تحولات عمیق سیاسی و اجتماعی پیوند خورده است. نخستین رخدادی که ادبیات را به اشکال نوین روایی بارور ساخت، #انقلاب_مشروطه (1285 هـ ش) است که به تبدیل حکومت از استبدادی به مشروطه، تشکیل مجلس شورای ملی و تصویب نخستین قانون اساسی کشور منجر شد. این تحول پس از آن رخ داد که با سفر ایرانیان به اروپا و توسعه روابط خارجی، اندیشه آزادی خواهی و ترقی خواهانه در سفرنامه ها و آثار ترجمه شده از ادبیات اروپا به فارسی مورد توجه قرار گرفت. در این دوره ادبیات داستانی ایران در حال پوست اندازی و فاصله گرفتن از گذشته خود و حرکت به سمت آینده است. این تغییر آنچنان پرشتاب و بنیادین است که شاهد گسست و ترک برخی مولفه های #ادبیات_کهن_فارسی در دوره جدید هستیم. ادبیات در این دوران تمام قد پذیرای آثار ترجمه شده غربی است. و این به شکافی آشکار میان دو دوره پیش و پس از مشروطه در #ادبیات_داستانی_معاصر منجر می شود. ادبیات داستانی ساختار و #فرم_روایی را می پذیرد که چندان از چیستی آن آگاه نیست و لوازم زادبوم و خاستگاه فکری و فرهنگی قالبهای آن خاصه قالب #رمان را درک نکرده است. با انحراف قیام مشروطه از خاستگاه و شعارهای اولیه اش، زمینه برای شکل گیری #استبداد جدید در کشور فراهم می شود. در فاصله میان انقلاب مشروطه تا #انقلاب اسلامی (1285 تا 1357 هـ ش) ادبیات داستانی گاه به پستوهای سانسور خزیده و گاه صدای اعتراضش را بلند ساخته و بر حاکمیت شوریده است. اما ویژگی مشترک جریانهای سه گانه این دوره، یعنی #رمانتیک ها، #شکل_گرایان و #واقعیت_گرا ها را می توان فقدان و نبود #هویت ملی دانست. مراد از این مفهوم، جنبه ای عام تر از #ملی_گرایی است. با وجود تولید آثار متعدد در طی بیش از هفتاد سال، هویت ایرانی یعنی مجموعه مولفه ها و خصوصیت های مادی- معنوی که متاثر از ادبیات کهن فارسی، #قومیت، #زبان، #جغرافیا، #آداب_و_رسوم، #باورها و #اندیشه های ایرانی باشد در این دوره برجسته نبود. ادبیات داستانی در این دوره به معنای واقعی کلمه #وابسته و #خودباخته بوده است و مهمترین مظاهر فرهنگی ایران یعنی #اسلامیت و #ایرانیت در ان مورد حمله قرار می گرفت. ادامه دارد... ▫️قسمت دوم👇 https://eitaa.com/Vardiani_Writing/958 •┈┈••✾•💠•✾••┈┈• 🔸همراه شما در کانال ❇️ داستان دفاع مقدس، نکته، نقد 🔸لینک ارتباط @ghasem_vardiani .