eitaa logo
📃دیوار احادیث📃
17 دنبال‌کننده
40 عکس
28 ویدیو
0 فایل
#فقط؛ احاديث حضرات چهارده معصوم عليه السلام
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃 عليه السلام سه چيز براى بر عهده است؛ خوب براى او برگزيدن، نيك بر او نهادن و تلاش فراوان در او نمودن ، ص ۳۲۲ ، ج ۷۸ ص ۲۳۶ ح ۶۷ 🍃🍃
🥀 (علیه السلام): نگاه تند به و کردن از اقسام شدن است. - ج ۱۰ ص ۳۷۵ 🥀🍃🥀
(ع) إنَّ اللّهَ أمَرَ بِالشُّکرِ لَهُ و لِلوالِدَینِ، فَمَن لَم یَشکُر والِدَیهِ لَم یَشکُرِ اللّه َ به از خود و و فرمان داده است؛ پس هر که از پدر و مادرش سپاس گزارى نکند، خداوند را نگفته است - ۱۵۶ 🍂🍃🍂
(ع) نارضایتی و ؛ کم توانی را به دنبال دارد و آدمی را به می کشاند - ص۳۰۳ ✨✨
حضرت فاطمه(س) ، نيكی به و را سبب امان از خشم خود قرار داد - ج ۲۹ ص ۲۲۳ 🍃✨🍃
صلّی‌ الله‌ عليه‌ وآله دعای ؛ از موانع اجابت می‌‌گذرد - ۲۷۱ 🍃✨✨🍃
علیه السلام أفضَل مَا یَتَقَرَّبُ بِه العَبدِ إلَی الله بَعدَ المَعرِفَهُ بِه الصَّلاه وَ بِرُّ الوالِدَینِ و تَرکُ الحَسَد و العُجبُ و الفَخر بهترین چیزی که به وسیله آن بنده به می‌جوید، بعد از شناختن او، و نیکی به و و ترک و و به خود بالیدن است - ص ۴۱۲ 🍁🍂🍂🍁
حضرت با سند خویش از؛ (ع) نقل می‌کند که از؛ (ع) در مورد مورد اشاره در قرآن سؤال می‌کند: دَخَلَ عَمْرُوبْنُ‌عُبَیدٍ عَلی أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ(ع)، فَلَمَّا سَلَّمَ وَجَلَسَ تَلَا هذِهِ الآیةَ: الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ؛ ثُمَ أَمْسَک، فَقَالَ لَهُ أَبُوعَبْدِاللَّهِ(ع): مَا أَسْکتَک؟ قَالَ: أُحِبُّ أَنْ أَعْرِفَ الْکبَائِرَ مِنْ کتَابِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ؛ [از موسی بن جعفر(ع) روایت شده که] روزی عمروبن‌عبید نزد پدرم [جعفر صادق(ع)] آمد و سلام کرد، سپس نشست و این آیه را تلاوت نمود: کسانی که اجتناب می‌کنند از گناهان کبیره و فواحش؛ سپس ساکت شد. حضرت(ع) فرمودند: چرا بقیه آیه را نخواندی و ساکت شدی؟ عرض‌کرد: خواستم تا گناهان کبیره‌ای که در قرآن آمده، از زبان شما بشنوم که کدامند؟ فَقَالَ(ع): نَعَمْ، یا عَمْرُو! أَکبَرُ الْکبَائِرِ الْإِشْرَاک بِاللَّهِ؛ یقُولُ اللَّهُ: مَنْ یُـشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ الْجَنَّةَ حضرت فرمودند: بزرگ‌ترین گناه کبیره، به خداوند است، چنان‌که می‌فرماید: مسلماً هرکس به خدا شرک ورزد، بی‌تردید خدا را بر او کند وَبَعْدَهُ الْإِیاسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ؛ لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: إِنَّهُ لَا یَیْئَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ؛ و بعد از رحمت خدا است چنان‌که در قرآن می‌فرماید: زیرا جز مردم کافر از رحمت خدا مأیوس نمی‌شوند ثُمَّ الْأَمْنُ لِمَکرِ اللَّهِ؛ لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: فَلَا یَأْمَنُ مَکْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ؛ و پس از آن ایمنی از [عذاب و مهلت]خداوند است، زیرا خداوند عزّوجل می‌فرماید: [آیا]جز گروه زیان‌کاران خود را از عذاب و انتقام خدا ایمن نمی‌دانند؟! وَمِنْهَا عُقُوقُ الْوَالِدَینِ؛ لِأَنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ جَعَلَ الْعَاقَ جَبَّاراً شَقِیا؛ دیگری مورد و واقع شدن است و خداوند متعال عاق را نامیده است وَقَتْلُ النَّفْسِ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ؛ لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا (إِلی آخِرِ الآیةِ)؛ و دیگری ی است که خدا آن را محترم شمرده است، مگر به حق چنان‌که خداوند عزّوجل می‌فرماید: و هرکس مؤمنی را از روی عمد بکشد، کیفرش است، که در آن جاودانه خواهد بود و خدا بر او خشم گیرد و وی را لعنت کند و عذابی بزرگ برایش آماده سازد وَقَذْفُ الْمُحْصَنَةِ، لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: لُعِنُوا فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ؛ و دیگری و نسبت زنادادن به شخصی پاکدامن است، چنان‌که خداوند متعال می‌فرماید: بی‌تردید کسانی که زنان عفیفه پاکدامنِ با ایمان را [که از شدت ایمان از بی‌عفتی و گناه بی‌خبرند]متهم به کنند، در و لعنت می‌شوند و برای آنان عذابی برزگ است وَأَکلُ مَالِ الْیتِیمِ؛ لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: إِنَّمَا یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَیَصْلَوْنَ سَعِیرًا؛ و دیگر خوردن و دست‌اندازی به اموال شخص است؛ چنان‌که خداوند عزّوجل می‌فرماید: بی‌تردید کسانی که اموال یتیمان را به ظلم و ستم چپاول می‌کنند، فقط در شکم خود آتش وارد می‌کنند و به زودی در آتش فروزان در می‌آیند وَالْفِرَارُ مِنَ الزَّحْفِ؛ لِأَنَّ اللَّهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ یقُولُ: وَمَنْ یُوَلِّهِمْ یَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَیِّزًا إِلَى فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ؛ و دیگری است [که به دستور پیغمبر اسلام(ص) و یا امام و یا نائب خاص پیغمبر(ص) و امام واجب شده باشد] چنان‌که خداوند متعال می‌فرماید: و هرکس در آن موقعیّت به آنان پشت کند [و بگریزد] سزاوار خشمی از سوی خداوند می‌شود و جایگاهش دوزخ است و دوزخ بد بازگشت‌گاهی است؛ مگر [این‌که گریز و فرارش برای انتخاب محلی دیگر] جهت ادامه نبرد با دشمن، یا پیوستن به گروهی [تازه نفس از مجاهدان برای حمله به دشمن] باشد. ص ۱ از ۲ صفحه
ترجمه: سپس امام(ع) به فرمود: به رسیدی و ‏ها را سنگسار کردی و موهای سرت را زدودی و قربانی کردی و در نماز گزاردی و به بازگشتی و انجام دادی؟ شبلی گفت: آری امام(ع) فرمود: هنگام رسیدن به منا و ‏ها؛ آیا چنین اندیشیدی که به هدف خویش رسیده‏ ای و خداوند، خواسته‌‏هایت را برآورده است؟ شبلی گفت: نه! امام(ع) فرمود: هنگام سنگسار جمره‏ ها، اندیشه ‏ات این بود که دشمنت، و یاران او را سنگسار می‏کنی و به وسیله ارجمندت آنها را از خود می‏رانی؟ شبلی گفت: نه! امام(ع) فرمود: آن هنگام که موهای سرت را می‏زدودی، آیا اندیشه ‏ات این بود که خویشتن خویش را نیز از همه آلودگی‏ها پاک می‏کنی و آنچه را از مردمان برعهده ‏داری، بر می‏داری و از گناهان و آلودگی‏ها بیرون می‏آیی؛ همانند روزیکه از زاده شده ‏ای؟ شبلی گفت: نه! امام(ع) فرمود: هنگام نماز گزاردن در ، چنین اندیشیدی که از هیچ کس و هیچ چیز نداری و جز از خداوند و گناهانت نمی‏ترسی و به هیچ کس و هیچ چیز، مگر رحمت خداوند، امید نداری؟ شبلی گفت: نه! امام(ع) فرمود: آیا هنگام قربانی کردن، چنین اندیشیدی که با دست یازدیدن به حقیقت ورع و پارسایی، گلوی را ببُری و از سنت و سیره ابراهیم(ع) پیروی کنی؛ که با کردن فرزند خویش و میوه دلش برای رضای خداوند، این سنت را بر پا ساخت و برای مردمان پس از خود به یادگار نهاد؟ شبلی گفت: نه! امام(ع) فرمود: هنگامی که از قربانگاه به بازگشتی و طواف‌افاضه را انجام دادی، آیا چنین اندیشیدی که از رحمت خداوند، سرشار شده ‏ای و اینک به سوی طاعت او روی آورده ‏ای و به محبت وی چنگ زده ‏ای و فرمان‏های واجب او راانجام داده‏ ای و به ‏ و نزدیکی به خداوند دست یافته ‏ای؟ شبلی گفت: نه! امام سجاد (ع) به او فرمود : پس، به نرسیده ‏ای، و جَمره‌‏ها را سنگسار نکرده‌‏ای وموهایت را نزدوده ‌ای و قربانی نکرده ‌ای و و اعمالت را انجام نداده‌‏ای و در مسجد خیف نماز نگزارده‏‌ای و طواف افاضه را به جای نیاورده‌‏ای و به خداوند، تقرب و نزدیکی نیافته‌‏ای! بازگرد که نگزارده‌‏ای! در این هنگام به گریه درآمد و بر غفلت و تقصیر خویش و از دست دادن آن همه فایده و آثار و اسرار گرانقدر حج، سخت گریست واز آن پس و تا فرا رسیدن موسم حجی دیگر، به فراگیری بیشتر معارف و علوم و رموز حج پرداخت [ و سال بعد، با معرفتی سرشار و یقینی استوار، حج گُزارد ] - علی اکبر مظاهری پی نوشت ها: ۱. - ج دهم ص ۱۶۶ شبلی کیست؟ الف ـ افراد متعددی به شبلی ملقب بوده ‏اند که نزدیک‏ترین آن‏ها به عصر ائمه علیهم ‏السلام، ابوبکر، دُلف بن جحد است، که تقریباً دو قرن پس از شهادت امام سجاد (ع) به دنیا آمده است از این رو هیچ یک از شبلی ‏ها نمی‏توانند مستقیماً از امام سجاد(ع) روایت کنند ب ـ چون این حدیث به سبک و وزن سخنان مأثور از امامان معصوم نیست، لذا گفته شده که ممکن است این روایت، سخنان بعضی از عرفا بوده که به تدریج به امام سجاد(ع) نسبت داده شده است، لکن این گونه روایات نه تنها مخالف با سایر روایات نیست، بلکه هماهنگ با سایر معارف اسلامی هم هست لذا کاستی در سند، مانع استفاده از متن بلند و نورانی آن نیست ج ـ ترتیب برخی مناسک در این روایت برابر ترتیب فقهی نیست، زیرا امام سجاد (ع) در این حدیث، درصدد بیان احکام حج و تکالیف ظاهری حج‏گزاران نبوده است ، ص ۳۴۴ ۲. مانند کندن مو، نگاه کردن به آینه، صید کردن و عطر زدن و… ۳. قال: فحین‌ احرمت، نویت انک حرمت علی نفسک کل محرم حرمه اللّه‏ عزوجل ۴. ، ص ۳۴۴ ـ ۳۴۳ ۵. این متن از کتاب شرح النخبه از سید عبداللّه‏ سبط محدث جزایری نقل شده است، ضمن این‏که اصل متن در کتاب ص ۳۴۴ ـ ۳۴۷نیز آمده است ۶. مکانی است که اعمال حج از آنجا آغاز می‏گردد ۷. لباس احرام باید نادوخته(خیاطی‌نشده) باشد ۸. سنگی سیاه که در یکی از گوشه ‌های کعبه قرار دارد ۹. صحرایی است به طول ۱۲ و عرض ۵/۶ کیلومتر، در فاصله ۲۱ کیلومتری شمال مکه ۱۰. کوهی در صحرای عرفات ۱۱. مکانی در نزدیکی عرفات و دارای مسجدی به نام حضرت ابراهیم (ع)، یا نمره نام‏گذاری شده است ۱۲. سنگسار گاه‏ها، سنگسار کردن شیطان و اهریمنان ۱۳. منطق‌ه‏ای در صحرای عرفات، با علامت‏های مخصوص ۱۴. علامت‏هایی است برای تعیین حدود حرم ۱۵. نام صحرایی است ۱۶. کوهی است در وادی مزدلفه ص ۶ از ۶ صفحه التماس دعا