eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.3هزار دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
2هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 آسیب شناسی واقعه کربلا ▪️ خدای سبحان ما را به منزله یك آفرید نه یك بستر خاكی و كویری؛ فرمود انسان سطح زمین نیست، انسان معدن است: «اَلّناسُ معادِنُ كَمَعادِنِ الَّذهَبِ وَ الْفِضَّةِ»[1] بستر انسان، ظاهر انسان، خلق و خوی انسان یك امر روشنی است؛ امّا در درون او چه چیز نهادینه شده ‌است و كدام گوهر دفن شده است این را نه خود می‌داند نه دیگری می ‌بیند. انبیاء كه معدن ‌شناسان انسانی ‌اند [و] برای كندوكاو مأمور شدند، اینها را خدای سبحان فرستاد تا درونِ درون را بشكافند، به ما نشان دهند كه شما گوهری در درون خود نهادینه‌ شده دارید، این گوهر را بشناسید، از این گوهر مبانی را استخراج كنید و از آن مبانی مواد را. این اوّلین خطبه نهج ‌البلاغه كه وجود مبارك امیر كلام علی بن ابی‌طالب (سلام الله علیه) فرمود انبیا آمدند: «وَ يُثِيرُوا لَهُمْ دَفَائِنَ الْعُقُولِ»، یعنی این. ▫️ انسان قدرت پركشیدن دارد، پر و بالی دارد، می‌ تواند به سپهر سفر كند و آن اوج سپهر را از نزدیك ارزیابی كند. این كار را انبیاء به انسان آموختند و به او پر و بال دادند تا او بتواند پرواز كند، این كار را می ‌گویند ، و تحقیق؛ یعنی انسان هم قدرت پركشیدن تا را دارد، هم قدرت غوّاصی تا عمق دریا را؛ یكی را حكمت و كلام به عهده می‌گیرد دیگری را عرفان. انسان یا در درونِ درون خود فرو می‌ رود می ‌شود ؛ یا در برون و برون پر می ‌كشد می‌شود و متكلم، یا جامع بین مشهود و معقول است مانند عارفان كُمّل، یا جامع كلّ است مانند انبیاء و اولیاء. ▪️ وجود مبارك ابی‌ عبدالله آن ‌قدر مردم را [گرفتار] شستشوی مغزی دید، فرمود كه نه گذاشتند شما چیزی بفهمید نه نان حلالی به شما دادند ـ بالأخره انسان یا باید باشد، یا : ﴿لِمَنْ كانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَ هُوَ شَهِيدٌ﴾[2] ـ فرمود نه خود می‌ فهمید، نه حرف های من در شما اثر می ‌كند؛ خود نمی ‌فهمید چون با شستشوی مغزی روبرو هستید، حرف من در شما اثر نمی‌ كند برای اینكه مال حرام شكم شما را پُر كرده است، كسی كه حرام خورد آن مالِ حرام می ‌شود اندیشه. اگر گفتند «ای برادر تو همان اندیشه ‌ای» همان ‌طوری كه روح جسمانیة ‌الحدوث و روحانیة ‌البقاء است، اندیشه این‌ چنین است، اخلاق این ‌چنین است؛ این غذا به صورت در می ‌آید، این غذا به صورت در می ‌آید، هیچ توقع نداشته باشید كه غذای حرام به صورت اندیشه ناب در بیاید [و] این بشود حوزوی خوب یا بشود دانشگاهی خوب، از غذای پاك است! ▫️ وجود مبارك امام صادق فرمود: كسب حرام «يَبينُ فِي الذُّرِيَّةِ»[3] در اعقاب اثر می ‌گذارد، چه رسد به انسان [خورنده حرام]. وجود مبارك ابی‌ عبدالله فرمود: غذای حرام نمی‌ گذارد شما حرف امام زمانتان را بشنوید ـ وجود مبارك ابی‌ عبدالله امام آن زمان بود! هر كدام از این دوازده امام در عصر خود امام آن زمان بودند، الآن وجود مبارك امام دوازدهم (ارواحنا فداه) ولی‌ ماست ـ وجود مبارك ابی‌ عبدالله فرمود: در شما اثر كرده كه حرف من در شما اثر نمی ‌كند. [1]. كافی، ج 8، ص 177. [2]. سوره ق، آیه 37. [3]. كافی، ج 5، ص 125. 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1384/11/13 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 حکیم 🔹 وقتی اسلام علوم را به مردم معرفی كرد، در عین گرامی داشت تمام دانش های نافع و سودمند، فرمود آن و سایه افكن سه رشته است «إِنَّمَا الْعِلْمُ‏ ثَلَاثَةٌ آیةٌ مُحْكَمَةٌ أَوْ فَرِیضَةٌ عَادِلَةٌ أَوْ سُنَّةٌ قَائِمَة»،[1] «فَرِیضَةٌ عَادِلَةٌ أَوْ سُنَّةٌ قَائِمَة» به بخش اخلاق و حقوق و مانند آن بر می‌ گردند و آیه محكمه به بخش اعتقادات بر می ‌گردد. آن علمی كه جهان بینی مستدل را ارایه می ‌كند، آن دانشی كه درباره آغاز و انجام سیر تحقیقی دارد و آن علمی كه از مبدأ و معاد و بین مبدأ و معاد یعنی وحی و نبوت سخن به میان می‌آورد آن علم به نام و الهی است و آن حكیم موحّدی كه درباره مبدأ منتها و بین مبدأ و منتها بحث عمیق دارد و بعد از اندیشه عمیق انگیزه عمیق دارد؛ یعنی در بحث علم صاحب اندیشه است و در بحث عمل صاحب انگیزه است، می‌شود كه مرحوم از بزرگترین مفاخر اسلامی است در این سرزمین است. بنابراین هم مرز حكمت مشخص می‌ شود كه چیست و هم اقلیم حكیم مشخص می‌ شود كه تا كجاست؛ او یك است كه هم در آغاز و انجام و بین آغاز و انجام كامل است و هم در پذیرش صاحب است. 🔹 كسی است كه هم با دست توانای بتواند بین موضوع و محمول گره عمیق علمی بزند، هم با دست محصول علم را با جان خود گره بزند بشود عقیده. اگر اندیشه بود نه انگیزه یا انگیزه عالمانه و محققانه نبود، حكیم پرورش پیدا نمی‌كند. ما مخصوصاً مرحوم (قدس سره) ایشان هم در معارف الهی و اسلامی اندیشور ماهری بود، هم در پذیرش ره‌آورد دین معتقد و مسلمان كافی بود؛ اگر كسی در عرض او بخواهد مسلمانی پیدا كند دچار زحمت می ‌شود. یك بیانی را امام راحل (رضوان الله علیه) در وصف مرحوم بوعلی در كتاب شریف مصباح الهدایه دارد، می ‌فرمایند «و هو مع اخطائه الكثیرة لم یكن له كفواً احد»؛[2] یعنی این بزرگ مرد موحد الهی با گذشت هزار سال گرچه اشتباهات فراوانی دارد، ولی در طی این هزار سال مردی همتای بوعلی نیامده است. این بیان امام است، می ‌دانید امام كسی نیست كه نسبت به اساتید خود چنین حرفی را بزند، او فقه را پیش بعضی ‌ها خوانده، اصول را پیش بعضی ‌ها خوانده، عرفان را پیش بعضی‌ ها خوانده، علوم اسلامی رایج آن روز یا خصوصی یا عمومی پیش اساتید آن عصر خوانده است، برای هیچ كدام از آن اساتید یك چنین حریمی رو نگرفته، برای بسیاری از صاحبنظران و صاحب بصران یك همچنین حریمی را نگرفته است، درباره مرحوم در كتاب شریف مصباح الهدایه دارد او با اشتباهات فراوان در طی این هزار سال ثانی پیدا نكرده است! [1]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏1، ص32. [2]. مصباح الهدایة إلى الخلافة والولایة، ج‏1، ص69؛ «... مع أنّ خطایاه فی ذلك العلم الأعلى أكثر كثیر؛ كما یظهر بالمراجعة إلى كتبه. فإذا كان هذا حال الشیخ الرئیس، النابغة الكبرى و الأعجوبة العظمى، الّذی لم یكن له فی حدّة الذهن و جودة القریحة كفوا أحد، فكیف بغیره من متعارف الناس! و هذه نصیحة منّی على إخوانی المؤمنین لئلّا یهلكوا من حیث لا یعلمون.». 📚 پیام به همایش جناب بوعلی سینا در همدان تاریخ: 1383/06/01 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 معراجِ فیض 🔸 گرچه همه كتاب‌ ها ، اما این‌طور نیست که از آنجایی كه قرآن نازل شده است از همان‌جا تورات نازل شده باشد از همان‌ جا انجیل نازل شده باشد؛ همه كتاب ‌ها از نزد خدا هستند اما نزد خدا مراتبی دارد؛ از آن مقامی كه قرآن نازل شده است كتاب ‌های دیگر نازل نشد. از آنجا نازل شد آمد تا به عالَم طبیعت و ماده رسید كه شده لفظ, گفته می ‌شود, شنیده می ‌شود, خوانده می ‌شود كه ﴿إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآناً عَرَبِیاً لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ٭ وَإِنَّهُ فِی أُمِّ الْكِتَابِ لَدَینَا لَعَلِی حَكِیمٌ﴾. از تا را طی كرد. 🔸 «علی حكیم» دو اسم از اسمای حسنای ذات اقدس الهی است؛ این قرآن است این قرآن است این قرآن لدی الله است این قرآن لدی الله، «علی حكیم» است, لدینا «عربی مبین»: ﴿إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآناً عَرَبِیاً لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ٭ وَإِنَّهُ فِی أُمِّ الْكِتَابِ لَدَینَا لَعَلِی حَكِیمٌ﴾. 🔸 خدای سبحان قرآن را نازل كرد اما نه آن‌طوری كه باران را نازل كرد؛ باران را نازل كرد یعنی به زمین انداخت اما قرآن را نازل كرد یعنی به زمین ! الآن یك طرف قرآن به دست خداست و یك طرفش به دست ما؛ فرمود: «طَرَفٌ بِیدِ اَللَّهِ وَ طَرَفٌ بِأَیدِیكُمْ». گفتند بی ‌وضو دست نزن برای اینكه یك طرفش هم به دست بی‌دستی خداست! اگر قرآن را ـ معاذ الله ـ مثل باران نازل كرده باشد یعنی به زمین انداخته باشد دیگر آن قداست را ندارد دیگر نیست؛ طنابی كه آویخته است دیگران را نجات می‌دهد، از طنابِ انداخته كاری ساخته نیست. این طناب‌هایی كه الآن كنار مغازه انداخته شده ‌اند اینها مشكل خودشان را حل نمی‌ كنند، كسی به اینها اعتصام كند كه نجات پیدا نمی‌ كند، طنابی كه به جای بلندِ مستحكم بسته است اگر كسی آن را بگیرد نجات پیدا می‌ كند. قرآن، است و خداوند آن را آویخت؛ اگر ما آن را می ‌بوسیم, بالای سر می گذاریم و احترام می ‌كنیم، برای این است كه یك طرفش به دست بی‌ دستی خداست. آپارات: https://www.aparat.com/v/LKOyh 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1392/08/01 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 تدبیر حکیمانه 🔹 دنیا و آخرت هر دو را خدا آفرید، در سوره مباركه «حدید» هم فرمود دنیا جز چیز دیگر نیست، آن وقت چگونه جمع می شود بین آیه سوره «حدید» كه می ‌فرماید: ﴿اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَینَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلاَدِ﴾ و اینكه می ‌فرماید ما بازیگر نیستیم؟ خب پس این بازیچه را چه كسی آفرید؟ پاسخ خدا این است كه دنیا بازیچه است و ما بازیگر نیستیم ما هستیم؛ نفرمود ما بازیچه خلق نكردیم فرمود ما بازیچه خلق كردیم؛ ولی ما حكیم هستیم. 🔹 بیان ذلك این است كه یك پدر حكیم، یك پدر فرزانه، یك پدر بزرگوار برای بچه و كودكش اسباب بازی می ‌خرد، این اسباب بازی، اسباب بازی است اسباب علم نیست اما كودك را به بازی گرفتن است. این پدر، بازیگر نیست، این پدر حكیم است این پدر عالم است این پدر فرزانه است و بچه را به بازی گرفتن حكمت است؛ ولی اگر بچه همه‌ اش به بازی سرگرم باشد عمر خودش را تلف كرده است. فتحصّل أنّ هاهنا اموراً الأول: «العالَم بالحق»؛ الثانی: «أن الله بالحق»؛ الثالث: «أنّ الدنیا لهو و لعب»؛ الرابع: بازی گرفتن كودكان حكمت است و آن مدیر و مدبّر، بازیگر نیست. می ‌بینید هیئت مدیره مدرسه برای بچه‌ ها برنامه تنظیم می ‌كنند می‌ گویند پنج ساعت كه باید كار بكنند چهار ساعتش كارهای علمی یك ساعت هم بازی بكنند؛ بچه ‌ها را در مدرسه به بازی گرفتن حكمت است، مدیر، بازیگر نیست! 🔹 فرمود این مقام ‌ها و پُست ‌ها و من و ما‌ها بازیچه است، همه شما كه سلمان و اباذر نیستید كه كار كنید، اكثری مردم بالأخره تشویقی می‌ خواهند رفاهی می‌ خواهند و مانند آن مثل اینكه این پُست برای من است این مقام برای من است ما به اینجا رسیدیم، اینها بازیچه است و این بازیچه ها برای این است كه انسان بقیه عمر را به كار و خدمت صرف بكند اما اگر كسی همه عمر را به این بازیچه صرف بكند می‌ شود ﴿لَهْوٌ وَلَعِبٌ﴾. 🔹 این ‌چنین نیست كه دنیا را غیر خدا خلق كرده باشد دنیا را هم او آفرید، چه اینكه موت و حیات را هم او آفرید آخرت را هم او آفرید ولی این اسباب بازی را خلق كرد كه انسان ها مقداری كار كنند بعد مقداری خستگی‌ شان را با بازی رفع كنند، اما كسی كه همه ‌اش عمر را به بازی گذرانده این یك است، کسی که به دنبال مریدبازی و امثال ذلك باشد، این یك بچه هفتاد هشتاد ساله است این هنوز بزرگ نشده این هنوز بالغ نشده است. 📚 سوره مبارکه عنکبوت جلسه 13 تاریخ: 1391/09/28 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 حیات حکیمانه 🔹 اگر كسی زندگی كند، می‌تواند اصولی خوبی باشد, فقیه خوبی باشد, محدّث خوبی باشد, ادیب خوبی باشد، در دنیا هم زندگی می ‌كند البته دنیای حلال؛ امّا اگر كسی در دنیا زندگی نمی‌ كند، بلکه زندگی می ‌كند, زیر آسمان زندگی می ‌كند, با آب و هوا و دریا زندگی می ‌كند، این شخص می ‌تواند خوبی باشد. 🔹 دنیا با امور اعتباری می ‌گردد؛ مثل اینکه بنای عقلا این است، قرارداد این است، این رئیس است, او مرئوس است و امثال اینها؛ همه اینها است، هیچ كدام از اینها واقعیتی ندارند. اگر انسان با قرارداد و اعتبارات زندگی می ‌كند، علوم دیگر برای او میسور است؛ ولی او نخواهد شد، چه رسد به عارف! امّا اگر كسی با زمین زندگی كند, با دریا و صحرا زندگی كند، دریا و صحرا و آب و هوا اعتباری نیست، است، این شخص می‌ تواند حكیم باشد. اینكه در سوره مباركه «حدید» دنیا را در پنج بخش معرفی كرده است، فرمود: ﴿اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زینَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَینَكُمْ وَ تَكاثُرٌ فِی الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ﴾؛ یعنی همین! 🔹 اینهایی كه در بازی‌ ها دارند زندگی می ‌كنند، از همان دوران نوجوانی تا پیشكسوتی، همه عمر را در هستند! طول و عرض زمین بازی این‌قدر باشد, طول دروازه این‌قدر باشد, میدان بازی این‌قدر باشد, زمان بازی نود دقیقه باشد، همه اینها قرارداد است، اینها كه واقعیتی ندارند؛ چه كسی برنده است چه كسی برنده نیست، با پا باید باشد، با دست نباشد، همه اینها است. اگر كسی عمری را در این بازی‌ ها سرگردان باشد یا در بازی‌ های دیگری كه مثل همین هاست _ فرق نمی‌ كند، «إنَّما الاِخْتِلافُ فی‌ الشَّبَكاتِ»_ اگر مسیحی است به دنبال اعظم بگردد، بشود پاپ اعظم یا اگر شیعه است به دنبال «عُظمی» بگردد كه بشود آیت الله العظمی، فرق نمی ‌كند، اگر در این فضاها باشد، این نمی ‌شود. 📚 سوره مبارکه فصلت جلسه 23 تاریخ: 1394/02/15 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 امت استوار

🔸 ملّتی که است، کمرش خم نمی شود؛ نه خودشان برای کسی یا چیزی خم می شوند، نه بیگانه ای می تواند کمر این ملّت را خم بکند! ببینید قرآن کریم را به چه وصف کرد؟ فرمود کتابی را ذات اقدس الهی نازل کرد که ﴿غَیرَ ذِی عِوَجٍ﴾ است. این ﴿غَیرَ ذِی عِوَجٍ﴾ غیر از مستقیم بودن است، غیر از قائم بودن است. بعضی از امورند که مستقیم اند ولی می شود آنها را منحرف کرد، بعضی قائم اند ولی می شود آنها را به زانو درآورد؛ اما بعضی ها ﴿غَیرَ ذِی عِوَجٍ﴾ هستند! 🔸 ﴿غَیرَ ذِی عِوَجٍ﴾ مثل ﴿غَیرِ ذِی زَرْعٍ﴾ است؛ آن بیان نورانی است که به خدای سبحان عرض کرد خدایا! من این مادر و این بچه را به جایی آوردم سپردم به تو که هیچ بویی از آبادی ندارد! ﴿غَیرِ ذِی زَرْعٍ﴾؛ یعنی قابل آباد کردن نیست، چه چیزی از آن را آباد بکند؟ یک مُشت سنگلاخ بیش نیست! آب ندارد تا شما آباد کنید! این‌جا منطقه بارانی نیست! منطقه سوزان استوایی است؛ ولی این کار از تو برمی آید و می توانی اداره کنی، این را می گویند ! 🔸 ﴿غَیرَ ذِی عِوَجٍ﴾ یعنی اصلاً نمی شود این را کج کرد؛ با چه چیزی می خواهید این را کج بکنید؟! خودش راست است و جامعه را هم راست نگه می دارد. هیچ چیزی کمر این جامعه را خم نمی کند؛ ! این انقلاب نمونه همین است، این دفاع مقدس هشت ساله همین است. چیزی نمی تواند کمر این ملت را خم کند؛ منتها مادامی که باشند. کتابی که از هر جهت منزّه است و کسی جرأت نمی کند درباره حرم اَمن این کتاب حرف بزند، قرآن کریم است! فرمود: ﴿غَیرَ ذِی عِوَجٍ﴾ است و هیچ چیزی کمر آن را خم نمی کند. ملّت مسلمان هم باید ﴿غَیرَ ذِی عِوَجٍ﴾ باشند، باشند، باشند، باشند و را داشته باشند. آپارات: https://aparat.com/v/LeQOq 📚 سوره مبارکه جاثیه جلسه 13 تاریخ: 1394/12/26 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 پناهگاه سست
🔹 اگر كسی به غیر خدا تمسّك كرد مثل آن است كه به رفت و سست ‌ترین خانه, خانه عنكبوت است. سخن از نفی بت‌پرستی نیست تا كسی بگوید الآن بعضی‌ ها بت‌پرست نیستند انسان ‌محورند و مانند آن؛ سخن از است نه نفی الوهیت. 🔹 می‌فرماید بسیار خوب شما مشرك نیستید بت را نمی‌پرستیدید اصل عبادت را قبول ندارید؛ ولی بالأخره به جایی تكیه می‌كنید، آن تكیه‌گاه شما بیت عنكبوت است. اینها كه به بیگانه ‌ها پناهنده می ‌شوند و درخواست پناهندگی می ‌كنند همین است. اگر کسی از فرار كرد به جای دیگر رفت و به آنجا پناهنده شد، معنایش غیر از این آیه چیز دیگر نیست؛ می ‌خواهد آ‌نجا راحت باشد امنیتش را آنها تأمین كنند زندگی ‌اش را آنها تأمین كنند، این یعنی به غیر خدا پناه بردن! حالا معلوم می ‌شود كه آیات قرآن, حرف روز را می ‌زند؟ 🔹 سخن از آلهه نیست تا كسی بگوید اینها كه بت ‌پرست نیستند، سخن از اولیاست نه آلهه. آنها آلهه را برای ولایت می ‌خواستند، اینها به سراغ غرب و شرق می ‌روند كه ولی آنها غرب یا شرق باشد؛ این پناهندگی همان است. فرمود انسان به خودش پناهنده بشود یا به بیگانه پناهنده بشود، مثل آن است كه دستاویزش را به بیت عنكبوت وابسته كرد. 🔹 به تكیه كنید بیت عنكبوت است به پناهنده بشوید بیت عنكبوت است به متّكی بشوید بیت عنكبوت است. فرمود: ﴿إِنَّ اللَّهَ یعْلَمُ مَا یدْعُونَ مِن دُونِهِ مِن شَی‏ءٍ وَهُوَ الْعَزِیزُ﴾ (یك) ﴿الْحَكِیمُ﴾ (دو) _ این دو برهان است چون دو حدّ وسط است _ شما ولی می‌ خواهید ولی باید باشد، عزیز اوست, ولی باید باشد، حكیم اوست؛ دیگران یا سفیه ‌اند یا ضعیف ‌اند. 📚 سوره مبارکه عنکبوت جلسه 11 تاریخ: 1391/09/26 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 طریقت تعلّم
🔹 تنها به این نیست كه انسان سواد خواندن و نوشتن را یاد بگیرد، بلكه اگر كسی در پایه دهم است، مبارزه با بی سوادی این است كه به پایه یازدهم برود و بالاتر؛ اگر كسی طلبه خوش استعدادی است، مبارزه با بی سوادی این است كه متجزی بشود؛ اگر كسی متجزی است، مبارزه با بی سوادی این است كه مجتهد مطلق بشود؛ اگر كسی مجتهد مطلق است، مبارزه با بی سوادی این است كه بشود؛ یعنی هم بشود و هم بشود، تا مشكل جامعه را درك كند. 🔹 انسان تا نفس می ‌كشد باید درس بخواند؛ اگر بگوید كه تعطیل است تابستان است، این عمرفروشی است! فرمود شما حالا كه می‌خواهید درس بخوانید، مبانی سوادتان چیست، اصول سوادآموزی‌ تان چیست؟ وجود مبارك پیغمبر (صلوات الله و سلامه علیه و آله) فرمود سه چیز است: «العِلْمُ ثَلاَثَةٌ: كِتَابٌ نَاطِقٌ وَسُنَّةٌ مَاضِیةٌ وَلاَ أَدْرِی». اینكه فرمود: «إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ اَلثَّقَلَینِ ... كِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیتِی»، فرمود این دو را محكم بگیرید و هیچ وقت هم نگویید بس است! 🔹 بفهمید كه بی ‌سوادید، همین كه فهمیدید بی ‌سوادید، می ‌آیید به سراغ اینها؛ اما همین كه باد در آستینتان افتاد و خیال كردید بس است، دیگر از كتاب و سنّت فاصله می ‌گیرید. آدم مادامی به این اعتصام می ‌كند كه بفهمد كه نمی ‌فهمد و بفهمد كه خیلی راه مانده است! حالا اگر مجتهد مطلق شدی، بسیاری از علوم هست كه در آن علوم، زیر خط فقری! این قدر علم در اسلام هست! شبهات که آمد، اگر كسی اینها را نداند، یا ناچار است تكفیر بكند یا ناچار است ساكت باشد. 🔹 فرمود اگر كسی بخواهد به این اعتصام كند باید بداند كه محتاج است و راه باسواد شدن هم تمسك به است (یك)، تمسك به (علیهم الصلاة و علیهم السلام) است (دو) و فهمیدنِ اینكه انسان خیلی از چیزها را نمی ‌داند (سه): «العِلْمُ ثَلاَثَةٌ: كِتَابٌ نَاطِقٌ وَسُنَّةٌ مَاضِیةٌ وَلاَ أَدْرِی». 📚 خطبه های نماز جمعه تاریخ: 1380/06/16 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
هستی یگانه
🔹 آن شخص عرض کرد: «اللَّهُ أَكْبَرُ»؛ حضرت فرمود: «الله اکبر» یعنی چه، عرض کرد: «أَكْبَرُ مِنْ كُلِّ شَی‏ء»، فرمود: «حَدَّدْتَه‏»؛ تو خدا را محدود کردی. عرض کرد پس چه بگویم، فرمود: «اللَّهُ أَكْبَرُ مِنْ أَنْ یوصَف‏». 🔹 او گفت: «أَكْبَرُ مِنْ كُلِّ شَی‏ء»، حضرت فرمود: «حَدَّدْتَه‏»؛ او را محدود کردی؛ اگر اشیایی در عالم هستند، آسمانی هست، زمینی هست و خدایی هست و خدا از آنها بزرگ ‌تر است، این یعنی این مرزش مشخص است، خدا یک موجود محدود است، آنها هم موجودات محدودی ‌اند؛ منتها خدا از آنها بزرگ‌تر است! عرض کرد پس چه بگویم؟ فرمود بگو: «اللَّهُ أَكْبَرُ مِنْ أَنْ یوصَف‏». 🔹 خب پس این آسمان و زمین چیستند؟ حکمای بزرگ ما این حرف جناب را در کتاب ‌های فلسفی آوردند. درست است سعدی جزء ادبا و شعراست؛ اما هم بود. مرحوم در آن بدایع الحکم این شعرها را از جناب سعدی نقل می ‌کند که ره عقل جز پیچ در پیچ نیست ٭٭٭ برِ عارفان جز خدا هیچ نیست توان گفتن این نکته با حق ‌شناس ٭٭٭ ولی خرده گیرند اهل قیاس که پس آسمان و زمین چیستند ٭٭٭ بنی ‌آدم و دیو و دد کیستند 🔹 اگر غیر از خدا چیزی نیست، اینکه می‌ شود سفسطه، پس اینها چه هستند؟ پاسخش این است که همه هر چه هستند از آن کمترند ٭٭٭ که با هستی اش نام هستی برند 🔹 شما قبول دارید که در همه از بین می ‌روند یا نه؟ مگر آن، تاریخ میلادی یا هجری شمسی یا هجری قمری دارد که در فلان تاریخ این طور می‌ شوند؟! چون خود تاریخ برداشته می‌ شود، جغرافیا برداشته می‌ شود، پس آن، زمان و زمین ندارد. عارف هم ‌اکنون آن صحنه را آن طور می ‌بیند که ﴿فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ﴾. 📚 سوره مبارکه مجادله جلسه 5 تاریخ: 1396/11/04 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra