eitaa logo
تاریخ و سیره اهل بیت(ع)
5.2هزار دنبال‌کننده
622 عکس
229 ویدیو
266 فایل
📌 کانالی برای آشنایی و شناخت: #تاریخ اسلام، تاریخ و #سیره اهل بیت(ع)، تاریخ #تشیع و تاریخ اجتماعی شیعه. حجت الاسلام دکتر محمد جواد یاوری سرتختی آدرس ارتباطی: @javadyavari
مشاهده در ایتا
دانلود
: آیا این جمله ای كه از حضرت (س) وارد شده است: «اللهم عجل وفاتی سریعا» سندش معتبر است؟ و اگر هست آیا حداقلش این نیست كه ترك اولی كرده است؟ پاسخ: در رابطه با طلب مرگ از خداوند در روایات اسلامی، مؤمنین از چنین آرزو و طلبی منع شده اند همان طور كه امام (ع) در نامه ای به حارث همدانی می فرمایند: بسیار به یاد مرگ باش و منزل های پس آن را به یاد داشته باش، امّا هرگز آرزوی مرگ مكن مگر آن گاه كه صد در صد به رضایت الهی مطمئن باشی. امّا در برخی روایات به حضرت زهرا(س) منسوب است كه آن حضرت از خداوند نمودند مثل همان كه در متن سؤال ذكر شده است در رابطه همین جمله «اللهم عجل وفاتی سریعا» كه به صورت، «یا الهی عجل وفاتی سریعا». ذیل یك روایت طولانی ذكر شده و خودش هم در قالب است و ظاهرا همان طور علامه مجلسی خودش گفته این روایت را از برخی از كتب نقل كرده كه نیستند و هم چنین ناقل روایت شخصی به نام ورقة بن عبدالله ازدی كه اثری از وی در كتب رجالی و حدیثی نیست و خبر هم به صورت خبر واحد می باشد. قبل از علامه در منابع معتبر این روایت وارد نشده است و بعد از مجلسی هم آن ها كه نقل كرده اند از مجلسی نقل كرده اند. لذا به این روایت با این شرایط نمی توان اعتماد كرد. امّا آن چیزی كه هست این است كه روایات مشابه دیگری نقل شده كه شاید مؤید این روایت باشند. چنانچه شیخ با سندش از ابن عباس نقل می كند: حضرت رسول اكرم(ص) روزی كه امام حسن و امام حسین ـ علیهم السلام ـ روی زانو های آن حضرت نشسته بودند و (س) كنارش بود با حالت مطالبی از پیشامدهای روزگار بعد از خود بیان فرمودند و حضرت فرمودند: بعد از من فاطمه می شود و خدای متعال مریم دختر عمران را به پرستاری او می فرستد و آن زمان است كه فاطمه می گوید: پروردگارا از زندگانی خسته شدم و از بندگان و اهل دنیا روی گردانم بلاها و مصیبت های ناگوار دیدم خدایا مرا به پدرم ملحق گردان. پس خداوند او را به من ملحق می كند و او اول كسی می شود از كه به من می شود. در آن حال می گویم: خدایا كسی كه به او ظلم كرده لعن كن و كسی كه حق او را غصب كرده به سزای عملش برسان. امّا طلب مرگ نمودن از خداوند دلایل گوناگونی می تواند داشته باشد كه اگر منشأ آن ایمان قوی و و محبت وصف ناشدنی نسبت به خداوند باشد به طوری كه عاشق تحمل دوری معشوق را نداشته باشد و وصال وی تمام آرزوی او باشد این طلب مرگ ممدوح است و این كه حضرت پیامبر اكرم(ص) به آن حضرت فرموده بودند: اول كسی هستی كه به من ملحق می شوی. اشتیاق حضرت زهرا(س) را به وصال به پدرش بیشتر می نمود.  📚نهج البلاغه، نامه 69. 📚مجلسی، بحارالأنوار، ج43، ص173. 📚صدوق، الامالی، ص112 ـ 115. 👇👇  🌻 @ahlolbit
📍۷ صفر؛ شهادت یا ولادت؟ اخیرا در به تبعیت از ، ۷صفر را روز شهادت امام علیه السلام اعلام کرده و مراسم عزا می گیرند و حال آنکه قول مشهور، شهادت ایشان در #۲۸صفر است. ✅بررسی اقوال: بسیاری از محدثان و مورخان قدیم و جدید شیعه، ۲۸ را ماه شهادت امام معرفی کرده اند. برای اولین بار مکی عاملی(شهید اول) از علمای قرن۸ نظریه #۷صفر را مطرح کرده است. گزارش دیگر از کتابی با عنوان تواریخ الائمه الاثنی عشر، به یکی از علمای (۴ امامی) به نام بن ابراهیم رسی از علمای قرن۳ است. در بررسی های انجام شده، انتساب آن درست نیست و ایشان قول خود را بدون سند آورده است. لازم به ذکر است که قاسم رسی متوفی 246قمری است. وی شهادت امام علیه السلام را ذکر و سال 260 را بیان کرده. اما وی در این تاریخ زنده نبوده است، پس چگونه تاریخ شهادت امام عسکری را نوشته است؟ نیز لازم به ذکر است که بخش انتهایی کتاب یعنی زندگانی اهل بیت(ع) در نسخه قدیمی نیست و این بخش بعدها اضافه شده است. هیچ یک از علمای بزرگ شیعه همانند شیخ ، ، و دیگران این گزارش را نقل نکرده اند و گویا چنین گزارشی نبوده یا اعتبار آن را نپذیرفته اند. بلکه همگی بر۲۸ صفر اتفاق دارند. گزارش بدون سند و است. یعنی گوینده آن مشخص نیست. لذا قابل اعتماد نیست. در منابع متقدم و معاصرشیعه، اخبار شهادت امام حسن ۲۸ صفر، مورد توجه بوده و حتی برخی از نویسندگان همانند و قمی ۲۸ صفر را صحيح و معتبر می دانند. منابعی چون اگرچه گزارش۷صفر را از شهید اول نقل کرده اند، اما گزارش ۲۸صفر را پذیرفته اند. 📌اما جالب آنکه در تعدادی از منابع تاربخی و حدیثی همانند: طبرسی در اعلام الوری، فتال نیشابوری در روضه الواعضین، فاضل حموی در انیس المومنين و شیهد اول در الدروس الشرعیه و شیخ عباس قمی در وقایع الایام، ۷صفر را روز امام علیه السلام نقل کرده اند. البته این روایت نیز بدون سند و ضعیف است. 📌حال چگونه برخی روایت۷صفر درباره شهادت را از می پذیرند ولی روایت ولادت در۷صفر را از او نمی پذیرند و می گویند شاه دستور داده که روایت ولادت جعل شود، اما این روایت مال قبل از عصر ناصرالدین شاه است. 📚ر.ک. بررسی و نقد گزارشهاي تاریخ شهادت امام مجتبی علیه السلام، فصلنامه تاریخ اسلام، شماره ۳و۴، . 💠 : به نظر می رسد ۷صفر شهادت امام حسن نبوده و همان ۲۸ صفر صحیح بوده و مشهور و صحيح میلاد امام کاظم در ماه ذی الحجه است. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 تاریخ دقیق ... ... ماه سال ۶۱، یعنی ۴۰ روز بعد از ، تاریخ دقیق رسیدن کاروان اسرا به سرپرستی امام (ع) به است. برخی از و اندیشمندان همانند، بیرونی، ابن نمای حلی، سیدبن طاووس، هروی و ، تصریح کرده اند: حضور اهل بیت امام حسین(ع) در در روز بیستم سال۶۱ بوده است.( اول) افزون بر این گزارشها، شواهد دیگری برای اثبات این امر وجود دارد که می توان به آنها استناد کرد. از جمله: 1⃣ الحاق سر امام حسین(ع) به بدن امام توسط امام (ع) در روز همان سال؛ به تصریح شیخ و ابن فتال نیشابوری؛ زیرا الحاق سر در یک سال بعد، معقول نبوده و بعید به نظر می رسد. 2⃣همچنین هیچ گزارشی مبنی بر حضور امام (ع) در در غیر این سال نیست. 📚صدوق، امالی، ص۲۳۱، 📚ابن فتال، روضه الواعضین، ص۱۹۲، 📚ابوریحان بیرونی، آثارالباقیه، ص۳۳۱. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 و .... ، ، (حوله مخملی)، ، ، و امام حسین(ع) غارت گردید. 📍کسی که را دزدید، دستانش در خشک می گردید و در از آنها و خون می آمد. 📍کسی که را دزدید، دچار بیماری گردید. و بنا بر قولی تا سرش گذاشت گردید. 📍کسی که را دزدید دچار شد و موهایش ریخت. 📌غارت ، آری یا نه؟! طبق برخی گزارش های متاخر بن سلیم، امام را قطع کرد و را غارت کرد. اما طبق روایت شیخ ، امام (ع)فرمود: امام (ع) به امام (ع) را کرد و انگشترش را به دست او کرد و این اکنون به من رسیده است و من آن را در هر به دست می کنم و با آن می خوانم. 📚صدوق، الأمالي، ص207-208؛ 📚سیدبن طاووس، لهوف، ص178؛ 📚طبری، تاریخ، ج5،ص454-455؛ 📚ابن اعثم، الفتوح، ج5، ص119؛ 📚ابن شهرآشوب، المناقب،ج4،ص65. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 سوال.... آیا داستان که در آن امام (ع) آهویی را ضمانت کرده اند، صحت دارد؟ 📌پاسخ.... داستان ضامن آهو آنگونه که بین عموم مردم مشهور شده که امام رضا(ع) با آهو سخن گفته و ضمانت کرده، . بلکه در منابع قدیم تا حدی متفاوت و جالبتر نقل گردیده است. روایت اصلی این داستان را شیخ (ره) چنین آورده است. ابومنصور محمد بن عبدالرزاق(متولی شاهنامه ابومنصوری) که از قدرتمندان و زورمندان روزگار بوده نقل می کند: 📍در جوانی برای اهالی رضا(ع) و زائرانی که با آنجا می رفتند، ایجاد می کردم تا اینکه یک بار که با یک (آموزش دیده) برای شکار به آن حوالی رفته بودم، یوز را دنبال آهویی فرستادم و آهو تا نزدیک دیوار محوطه زیارتگاه رضا(ع) رفت ولی یک باره هر دو در مقابل آن ایستادند. گاهی که آهو به سوی دیگری می رفت، یوز به دنبالش می دوید ولی وقتی به محوطه پناه می برد، یوز از دنبال کردنش دست بر می داشت. بالاخره آهو به یکی از اتاقهای وارد شد و هنگامی که به دنبالش رفتم آن را نیافتم. از ابونصر مُقری(که در محوطه بود) پرسیدم: آهویی که وارد محوطه شده بود کجاست؟ گفت: من ندیده ام. از آن روز کردم که دیگر زائران رضا(ع) را ندهم و راهشان را نبندم. همچنین از آن به بعد هرگاه حاجتی داشتم به زیارتش می آمدم و حاجتم روا می شد. یک بار از خدا خواستم که فرزند پسری به من ببخشد که چنین شد. هنگامی که پسرم به بلوغ رسید و (در ماجرایی) کشته شد، مجددا به مشهد الرضا(ع) رفتم و بازهم فرزند پسری از خدا خواستم که خداوند برای بار دوم پسری به من داد و هیچ را در آنجا از خدا نخواسته ام مگر اینکه روا شده است. 📚 شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ج2 ، ص285-286 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌نظر شیخ #صدوق درباره احادیث #طبی در کتاب الاعتقادات: برخی از این روایات مختص هوای مکه و مدینه اند و برخی ناظر به مزاج شخص راوی است و برخی جعلی و برخی نصفه نیمه نقل شده اند و ... پس باید درباره این روایات، احتیاط کرد. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 : چندسال پیش برنامه ضدارزشی شبهه ای را مطرح کرده است که: در منابع آمده است که امام (ع) فرمودند: ما از تبار هستیم، هواخواهان ما و ما هستند. روشن است که هر عربی از هر ایرانی بهتر و بالاتر و هر ایرانی از بدترین دشمنان ما بدتر است. ایرانیها را باید دستگیر کرد و به آورد، زنانشان را به درآورده و به فروش برسانید و مردانشان را به و بردگی اعراب گماشت. : این روایت که سند ضعیفی داشته و غلط ترجمه شده، از امام (ع) است نه امام حسین(ع)؛ به علاوه وقتی در کتاب سفینه البحار آمده یعنی اصلش نیز در بحار الأنوار نیز آمده. 📚مجلسی، بحار، ج 64،ص176 : این روایت از معانی الاخبار شیخ نقل شده و آن است؛ زیرا بن جبله در سند آن است، نیز فرضا که امام صادق(ع) این کلام را فرموده باشند، علامه مجلسی در ادامه آن می نویسد: بيان: " " أي العرب الممدوح من كان من شيعتنا، وإن كان عجما، والعجم المذموم من كان عدونا، وإن كان عرب. یعنی، منظور این روایت آن است که اگر فرضا عرب، باشد و ، مذموم، است اگرچه عجم باشد و دشمن ما عجم است اگر چه عرب باشد. یعنی به عبارت دیگر: این کلام بر فرض صحت صدور از معصوم(ع) در مقام با عرب هایی است که دیگران را خوار می شمارند؛ اگر چه اهل بیت(ع) باشند و امام(ع) فرموده است: از نظر ما شما که عرب هستید، اما ما اصلا نیستید و عجم هستید، اما ما عرب هستند حتی اگر خراسانی و اصفهانی و رازی و ... باشند. : باید توجه کرد، آن عباراتی که در سفینه البحار در ادامه حدیث آمده، از متن نیست و از است که می خواسته نشان دهد در کنار این فرمایش امام صادق(ع)، نگاه به ایرانیان چگونه بوده است. بعد می نویسد: گفته است که ایرانیان را باید و زنانشان را به کنیزی به ایران آورد. این قسمت با "و قال " شروع می شود و ثانی یعنی که همان است. : مرحوم شیخ علی نمازی شاهرودی (ج۷، ص۱۰۷ – ۱۰۸) در تکمیل نوشته شیخ عباس قمی در کتاب مستدرک سفینه البحار می نویسد: سوای رای دومی(عمر) درباره ایرانیان: ابن شهرآشوب در نقل کرده که وقتی ایرانی را به آوردند و تصمیم گرفتند که را بفروشند و مردان را به درآورند که ناتوانان را در طواف بر پشت خود حمل کنند، اميرمؤمنان (ع) فرمود: (ص) فرموده است: بزرگ هر قومی را گرامی بدارید اگرچه مخالف شما باشد و این ها هستند که و هستند، با ما از در مسالمت درآمده اند و به رغبت دارند و من برای خدا آنان که به من و بنی هاشم داده اید آزاد کردم و در پایان: رواﯾﺎت ﻓﺮاواﻧﯽ در ﻣﺪح اﯾﺮاﻧﯿﺎن آﻣﺪه است. ﯾﮑﯽ از آن روایات ﮐﻪ در اﺑﺘﺪای اﯾﻦ ﻣﺘﻦ آﻣﺪه اﺳﺖ وﻟﯽ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﻣﻐﺮﺿﺎﻧﻪ شبه افکنان آن را ﺣﺬف ﮐﺮده اﻧﺪ. اﻣﺎم ﺻﺎدق(ع) ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ:  «اﮔﺮ ﻗﺮآن ﺑﺮ و ﻏﯿﺮ ﻧﺎزل ﻣﯽ‌ﺷﺪ، ﻋﺮب ﺑﻪ آن اﯾﻤﺎن ﻧﻤﯽ‌آورد،‌ و ﺑﺮ ﻋﺮب ﻧﺎزل ﺷﺪ و ﻋﺠﻢ ﺑﻪ آن اﯾﻤﺎن آوردﻧﺪ و اﯾﻦ ﻓﻀﯿﻠﺘﯽ اﺳﺖ ﺑﺮای ﻋﺠﻢ». نه تنها در ﻫﯿﭻ رواﯾﺘﯽ ﻧﮑﻮﻫﺶ اﯾﺮاﻧﯿﺎن ﻧﯿﺎﻣﺪه است، بلکه ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰی ﺑﺎ و روح ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ(ص) سازگاری ندارد آنجاکه ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﻮد: «ﻫﯿﭻ ﻋﺮﺑﯽ را ﺑﺮ ﻓﺨﺮ ﻧﻤﯽ‌ﺑﺎﺷﺪ و ﮔﺮاﻣﯽ‌ﺗﺮﯾﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻘﻮاﺗﺮﯾﻦ ﺷﻤﺎﺳﺖ» ﺳﺎزﮔﺎر ﻧﯿﺴﺖ. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌۷ صفر یا ۲۸صفر چند سالی است که عده ای به تبعیت از سنت های مردم ، ۷صفر را در روز شهادت امام علیه السلام اعلام کرده و مراسم عزا می گیرند و حال آنکه قول مشهور و معتبر، شهادت آن حضرت در #۲۸صفر است. بنابراین، برای پاسخ به این نکته که دیدگاه آنان ضعیف است چند نکته قابل بررسی است: ✅بررسی اقوال: ◀️بسیاری از محدثان و مورخان قدیم و جدید شیعه، ۲۸ را ماه شهادت امام معرفی کرده اند. ◀️برای اولین بار مکی عاملی( معروف به شهید اول) از علمای قرن۸ نظریه #۷صفر را مطرح کرده است. در سند این روایت کسی وجود نداشته و عبارت قیل آمده است؛ ◀️گزارش دیگری که مستند آنان است، از کتابی با عنوان تواریخ الائمه الاثنی عشر، به یکی از علمای (۴ امامی) به نام بن ابراهیم رسی از علمای قرن۳ است. ◀️در بررسی های انجام شده، انتساب این روایت و این کتاب مختصر با عنوان موجز به قاسم درست نیست و ایشان قول خود را بدون سند آورده است. ◀️لازم به ذکر است که رسی متوفی 246قمری است. جالب آنکه قاسم، شهادت امام علیه السلام را در سال 260 بیان کرده است. اما وی در این تاریخ(260ق) زنده نبوده است تا امام را گزارش کند، پس چگونه تاریخ شهادت امام (ع) را نوشته است؟ ◀️لازم به ذکر است که بخش انتهایی کتاب یعنی زندگانی اهل بیت(ع) در نسخه قدیمی نیست و این بخش بعدها اضافه شده است. ◀️هیچ یک از علمای بزرگ شیعه همانند شیخ ، ، و دیگران گزارش 7 صفر را نقل نکرده اند و گویا چنین گزارشی نبوده یا اعتبار آن را نپذیرفته اند. بلکه همگی بر۲۸ صفر اتفاق دارند. ◀️گزارش نیز بر فرض پذیرش، بدون سند و است. یعنی گوینده آن مشخص نیست. لذا قابل اعتماد نیست. ◀️در منابع متقدم و معاصرشیعه، اخبار شهادت امام حسن(ع) ۲۸ صفر، مورد توجه بوده است چنانکه و قمی ۲۸ صفر را صحيح و معتبر می دانند. ◀️نکته دیگر آنکه منابعی چون اگرچه گزارش۷صفر را از شهید اول نقل کرده اند، اما گزارش ۲۸صفر را پذیرفته اند. 📌اما جالب آنکه در تعدادی از منابع تاربخی و حدیثی همانند: طبرسی در اعلام الوری، فتال نیشابوری در روضه الواعضین، فاضل حموی در انیس المومنين و شیهد اول در الدروس الشرعیه و شیخ عباس قمی در وقایع الایام، ۷صفر را روز امام علیه السلام نقل کرده اند. البته این روایت نیز بدون و است. 📌حال چگونه برخی روایت۷صفر درباره شهادت را از می پذیرند ولی روایت ولادت در۷صفر را از او نمی پذیرند و می گویند شاه دستور داده که روایت ولادت جعل شود، اما این روایت مال قبل از عصر ناصرالدین شاه است. 📚ر.ک. بررسی و نقد گزارشهاي تاریخ شهادت امام مجتبی علیه السلام، فصلنامه تاریخ اسلام، شماره ۳و۴، . 💠 : به نظر می رسد ۷صفر شهادت امام حسن نبوده و همان ۲۸ صفر صحیح بوده و میلاد امام کاظم(ع) نیز در ماه ذی الحجه است. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 سوال.... آیا داستان ، صحت دارد؟ واقعیت داستان چیست؟ 📌پاسخ.... داستان آنگونه که بین عموم مردم مشهور شده که امام رضا(ع) با آهو سخن گفته و ضمانت کرده، . بلکه در منابع قدیم تا حدی متفاوت و جالبتر نقل گردیده است. روایت اصلی این داستان را شیخ (ره) چنین آورده است: ابومنصور محمد بن عبدالرزاق(متولی شاهنامه ابومنصوری) که از قدرتمندان و زورمندان روزگار بوده نقل می کند: در جوانی برای اهالی رضا(ع) و زائرانی که با آنجا می رفتند، ایجاد می کردم تا اینکه یک بار که با یک (آموزش دیده) برای شکار به آن حوالی رفته بودم، یوز را دنبال آهویی فرستادم و آهو تا نزدیک دیوار محوطه امام رضا(ع) رفت ولی یک باره هر دو در مقابل آن ایستادند. گاهی که آهو به سوی دیگری می رفت، یوز به دنبالش می دوید ولی وقتی به محوطه پناه می برد، یوز از دنبال کردنش دست بر می داشت. بالاخره به یکی از اتاقهای وارد شد و هنگامی که به دنبالش رفتم آن را نیافتم. از ابونصر مُقری(که در محوطه بود) پرسیدم: آهویی که وارد محوطه شده بود کجاست؟ گفت: من ندیده ام. از آن روز کردم که دیگر زائران رضا(ع) را ندهم و راهشان را نبندم. همچنین از آن به بعد هرگاه حاجتی داشتم به زیارتش می آمدم و حاجتم روا می شد. یک بار از خدا خواستم که فرزند پسری به من ببخشد که چنین شد. هنگامی که پسرم به رسید و (در ماجرایی) کشته شد، مجددا به (ع) رفتم و بازهم فرزند پسری از خدا خواستم که خداوند برای بار دوم پسری به من داد و هیچ را در آنجا از خدا نخواسته ام مگر اینکه روا شده است. 📚 شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ج2 ، ص285-286 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 سوال.... آیا داستان ، صحت دارد؟ واقعیت داستان چیست؟ 📌پاسخ.... داستان آنگونه که بین عموم مردم مشهور شده که امام رضا(ع) با آهو سخن گفته و ضمانت کرده، . بلکه در منابع قدیم تا حدی متفاوت و جالبتر نقل گردیده است. روایت اصلی این داستان را شیخ (ره) چنین آورده است: ابومنصور محمد بن عبدالرزاق(متولی شاهنامه ابومنصوری) که از قدرتمندان و زورمندان روزگار بوده نقل می کند: در جوانی برای اهالی رضا(ع) و زائرانی که با آنجا می رفتند، ایجاد می کردم تا اینکه یک بار که با یک (آموزش دیده) برای شکار به آن حوالی رفته بودم، یوز را دنبال آهویی فرستادم و آهو تا نزدیک دیوار محوطه امام رضا(ع) رفت ولی یک باره هر دو در مقابل آن ایستادند. گاهی که آهو به سوی دیگری می رفت، یوز به دنبالش می دوید ولی وقتی به محوطه پناه می برد، یوز از دنبال کردنش دست بر می داشت. بالاخره به یکی از اتاقهای وارد شد و هنگامی که به دنبالش رفتم آن را نیافتم. از ابونصر مُقری(که در محوطه بود) پرسیدم: آهویی که وارد محوطه شده بود کجاست؟ گفت: من ندیده ام. از آن روز کردم که دیگر زائران رضا(ع) را ندهم و راهشان را نبندم. همچنین از آن به بعد هرگاه حاجتی داشتم به زیارتش می آمدم و حاجتم روا می شد. یک بار از خدا خواستم که فرزند پسری به من ببخشد که چنین شد. هنگامی که پسرم به رسید و (در ماجرایی) کشته شد، مجددا به (ع) رفتم و بازهم فرزند پسری از خدا خواستم که خداوند برای بار دوم پسری به من داد و هیچ را در آنجا از خدا نخواسته ام مگر اینکه روا شده است. 📚 شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ج2 ، ص285-286 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌شَمِربن ذی الجوشن یا سَنان بن اَنس یا خولی؟ 📌کدامیک قاتل امام حسین علیه السلام هستند؟ بین و ، شهادت امام (ع) توسط ‏ذي_الجوشن شهرت دارد، اما برخلاف این شهرت، دیدگاه مورخان کهن و حتی معاصر بر اساس اسناد بر این است که قاتل سیدالشهدا، است. ◀️طبق گزارش ، آنگاه که دشمنان از اطراف امام (ع) پراکنده شدند در حاليکه او گاهي با صورت روي زمين مي‌افتاد و گاهي برمي‌خاست. در اين حال سنان بن‌اَنس به او نزديک شد و با ضربتي بر امام زد که در اثر آن، امام نقش بر زمين شد. سنان، به بن‌‌يزيد اصبحي گفت: سر حسین(ع) را از بدن جدا کن!. خولي خواست اين کار را بکند، امّا دچار سستي شد و بر اندامش افتاد. سنان به او گفت:‌ خدا بازوانت را سست و دستانت را از بدن جدا کند. آنگاه خودش از اسب فرود آمد و سر مبارک امام حسین(ع) را از تن جدا کرد. سِنان بن‌اَنس شخصي احمق و سبک مغز بود، او در صدد به دست آوردن سر مبارک امام حسین(ع) به اميد جايزه بود. طبق روايت از امام (ع)، او از ترس اينکه مبادا سر امام به دستش نيفتد، هر يک از سپاه کوفه را که به امام نزديک مي‌شد، مورد حمله قرار داده، به عقب مي‌راند، تا اينکه بالاخره نزد حضرت فرود آمد و گلوي [مبارک] آنحضرت را بريد و سر [مبارک] را جدا کرد و آن را به خَوْلي بن‌يزيد داد. ◀️طبق گزارش شیخ (م381ق) نیز، سِنان بن‌اَنس ايادي ـ كه لعنت خدا بر او باد ـ پياده شد و ‎سن امام حسين(ع) را گرفت و با شمشير بر گلوي وي مي‎زد و مي‎گفت: «به خدا سوگند، سرت را از تنت جدا مي‎كنم در حالي كه مي‎دانم تو پسر رسول خدايي و از جهت پدر و مادر برترين مردمان هستي.» اگرچه امام را شمر می داند، اما بسیاری از مورخان آن را صحیح نمی دانند. چنانکه: ◀️قاضي نُعمان تميمي مغربي (م 363 ق) صاحب کتاب شرحُ الاخبار في فَضائل الائمة الاطهار، قاتل امام سنان می داند؛ ◀️ابن‌اثير(م630ق) در کتاب اُسْدُالْغَابَة في معرفة الصَّحابة دربارة قاتل امام حسين(ع) پس از نقل چند قول، مي‎گويد: صحيح آن است كه سِنان بن‌اَنس، حسين بن‌علي(ع) را كشت. ◀️يوسف بن‌قُزَغْلِي بغدادي معروف به سِبْط ابن‌جُوْزي (م654ق) در کتاب تَذكرةالخواص من الامّة بذكر خَصائص الائمة(ع) نیز چندين قول را بيان كرده و سپس گفته است كه صحيح‌تر آن است كه سِنان بن‌اَنس نَخَعِي با مشاركت شمر، حضرت را كشتند. 📚طبري، تاريخ الامم و الملوک، ج 5، ص453، 454. 📚شيخ صدوق، الامالي، مجلس30، ص 226. 📚خوارزمي، مقتل‌الحسين، ج2، ص36؛ 📚ابن‌اثير، اُسْدُ‌الْغابَة في معرفة الصَّحابَة، ج1، ص498. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌شهادت امام حسن(ع)، ۷ صفر یا ۲۸صفر؟ 📌۲۸ صفر چند سالی است که عده ای به تبعیت از سنت های مردم ، ۷صفر را در روز شهادت امام علیه السلام اعلام کرده و مراسم عزا می گیرند و حال آنکه قول مشهور و معتبر، شهادت آن حضرت در #۲۸صفر است. بنابراین، برای پاسخ به این نکته که دیدگاه آنان ضعیف است چند نکته قابل بررسی است: ✅بررسی اقوال: ◀️بسیاری از محدثان و مورخان قدیم و جدید شیعه، ۲۸ را ماه شهادت امام معرفی کرده اند. ◀️برای اولین بار مکی عاملی( معروف به شهید اول) از علمای قرن۸ نظریه #۷صفر را مطرح کرده است. در سند این روایت کسی وجود نداشته و عبارت قیل آمده است؛ ◀️گزارش دیگری که مستند آنان است، از کتابی با عنوان تواریخ الائمه الاثنی عشر، به یکی از علمای (۴ امامی) به نام بن ابراهیم رسی از علمای قرن۳ است. ◀️در بررسی های انجام شده، انتساب این روایت و این کتاب مختصر با عنوان موجز به قاسم درست نیست و ایشان قول خود را بدون سند آورده است. ◀️لازم به ذکر است که رسی متوفی 246قمری است. جالب آنکه قاسم، شهادت امام علیه السلام را در سال 260 بیان کرده است. اما وی در این تاریخ(260ق) زنده نبوده است تا امام را گزارش کند، پس چگونه تاریخ شهادت امام (ع) را نوشته است؟ ◀️لازم به ذکر است که بخش انتهایی کتاب یعنی زندگانی اهل بیت(ع) در نسخه قدیمی نیست و این بخش بعدها اضافه شده است. ◀️هیچ یک از علمای بزرگ شیعه همانند شیخ ، ، و دیگران گزارش 7 صفر را نقل نکرده اند و گویا چنین گزارشی نبوده یا اعتبار آن را نپذیرفته اند. بلکه همگی بر۲۸ صفر اتفاق دارند. ◀️گزارش نیز بر فرض پذیرش، بدون سند و است. یعنی گوینده آن مشخص نیست. لذا قابل اعتماد نیست. ◀️در منابع متقدم و معاصرشیعه، اخبار شهادت امام حسن(ع) ۲۸ صفر، مورد توجه بوده است چنانکه و قمی ۲۸ صفر را صحيح و معتبر می دانند. ◀️نکته دیگر آنکه منابعی چون اگرچه گزارش۷صفر را از شهید اول نقل کرده اند، اما گزارش ۲۸صفر را پذیرفته اند. 📌اما جالب آنکه در تعدادی از منابع تاربخی و حدیثی همانند: طبرسی در اعلام الوری، فتال نیشابوری در روضه الواعضین، فاضل حموی در انیس المومنين و شیهد اول در الدروس الشرعیه و شیخ عباس قمی در وقایع الایام، ۷صفر را روز امام علیه السلام نقل کرده اند. البته این روایت نیز بدون و است. 📌حال چگونه برخی روایت۷صفر درباره شهادت را از می پذیرند ولی روایت ولادت در۷صفر را از او نمی پذیرند و می گویند شاه دستور داده که روایت ولادت جعل شود، اما این روایت مال قبل از عصر ناصرالدین شاه است. 📚ر.ک. بررسی و نقد گزارشهاي تاریخ شهادت امام مجتبی علیه السلام، فصلنامه تاریخ اسلام، شماره ۳و۴، . 💠 : به نظر می رسد ۷صفر شهادت امام حسن نبوده و همان ۲۸ صفر صحیح بوده و میلاد امام کاظم(ع) نیز در ماه ذی الحجه است. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 حضرت (س) و امام سجاد(ع) در چه سالی به کربلا آمدند؟ ... طبق برخی شواهد، در ماه سال ۶۱، یعنی ۴۰ روز بعد از به رسیده است. برخی از و محدثان همانند، بیرونی، ابن نمای حلی، سیدبن طاووس، هروی و ، تصریح کرده اند: حضور اهل بیت امام حسین(ع) در ، روز بیستم سال۶۱ بوده است.( اول) افزون بر این گزارشها، شواهد دیگری برای اثبات این امر وجود دارد که می توان به آنها استناد کرد. از جمله: 1⃣بنا به تصریح شیخ و ابن فتال نیشابوری، الحاق سر امام (ع) به بدن ایشان توسط امام (ع) در روز همان سال بوده باشد؛ زیرا الحاق سر در یک سال بعد، معقول نبوده و بعید به نظر می رسد. 2⃣همچنین هیچ گزارشی مبنی بر حضور امام (ع) در در غیر این سال نیست. ◀️سید محسن امین نیز ذکر می کند که از شام تا کربلا را با همان شرایط کاروان اسرای کربلا حرکت کردم، روز اربعین به کربلا رسیدم. 📚صدوق، امالی، ص۲۳۱، 📚ابن فتال، روضه الواعضین، ص۱۹۲، 📚ابوریحان بیرونی، آثارالباقیه، ص۳۳۱. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 : چندسال پیش برنامه ضدارزشی شبهه ای را مطرح کرده بود که: در منابع آمده است که امام (ع) فرمود: ما از تبار هستیم، هواخواهان ما و ما هستند. روشن است که هر عربی از هر ایرانی بهتر و بالاتر و هر ایرانی از بدترین دشمنان ما بدتر است. ایرانیها را باید دستگیر کرد و به آورد، زنانشان را به درآورده و به فروش برسانید و مردانشان را به و بردگی اعراب گماشت. از حجت الاسلام دکتر محمد جواد سرتختی : این روایت که سند ضعیفی داشته و غلط ترجمه شده، از امام (ع) است نه امام حسین(ع)؛ به علاوه وقتی در کتاب سفینه البحار آمده یعنی اصلش نیز در بحار الأنوار نیز آمده. 📚مجلسی، بحار، ج 64،ص176 : این روایت از معانی الاخبار شیخ نقل شده و آن است؛ زیرا بن جبله در سند آن است، نیز فرضا که امام صادق(ع) این کلام را فرموده باشند، علامه مجلسی در ادامه آن می نویسد: بيان: " " أي العرب الممدوح من كان من شيعتنا، وإن كان عجما، والعجم المذموم من كان عدونا، وإن كان عرب. یعنی، منظور این روایت آن است که اگر فرضا عرب، باشد و ، مذموم، است اگرچه عجم باشد و دشمن ما عجم است اگر چه عرب باشد. یعنی به عبارت دیگر: این کلام بر فرض صحت صدور از معصوم(ع) در مقام با عرب هایی است که دیگران را خوار می شمارند؛ اگر چه اهل بیت(ع) باشند و امام(ع) فرموده است: از نظر ما شما که عرب هستید، اما ما اصلا نیستید و عجم هستید، اما ما عرب هستند حتی اگر خراسانی و اصفهانی و رازی و ... باشند. : باید توجه کرد، آن عباراتی که در سفینه البحار در ادامه حدیث آمده، از متن نیست و از است که می خواسته نشان دهد در کنار این فرمایش امام صادق(ع)، نگاه به ایرانیان چگونه بوده است. بعد می نویسد: گفته است که ایرانیان را باید و زنانشان را به کنیزی به ایران آورد. این قسمت با "و قال " شروع می شود و ثانی یعنی که همان است. : مرحوم شیخ علی نمازی شاهرودی (ج۷، ص۱۰۷ – ۱۰۸) در تکمیل نوشته شیخ عباس قمی در کتاب مستدرک سفینه البحار می نویسد: سوای رای دومی(عمر) درباره ایرانیان: ابن شهرآشوب در نقل کرده که وقتی ایرانی را به آوردند و تصمیم گرفتند که را بفروشند و مردان را به درآورند که ناتوانان را در طواف بر پشت خود حمل کنند، اميرمؤمنان (ع) فرمود: (ص) فرموده است: بزرگ هر قومی را گرامی بدارید اگرچه مخالف شما باشد و این ها هستند که و هستند، با ما از در مسالمت درآمده اند و به رغبت دارند و من برای خدا آنان که به من و بنی هاشم داده اید آزاد کردم و در پایان: رواﯾﺎت ﻓﺮاواﻧﯽ در ﻣﺪح اﯾﺮاﻧﯿﺎن آﻣﺪه است. ﯾﮑﯽ از آن روایات ﮐﻪ در اﺑﺘﺪای اﯾﻦ ﻣﺘﻦ آﻣﺪه اﺳﺖ وﻟﯽ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﻣﻐﺮﺿﺎﻧﻪ شبه افکنان آن را ﺣﺬف ﮐﺮده اﻧﺪ چنان است که اﻣﺎم ﺻﺎدق(ع) ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ:  «اﮔﺮ ﻗﺮآن ﺑﺮ و ﻏﯿﺮ ﻧﺎزل ﻣﯽ‌ﺷﺪ، ﻋﺮب ﺑﻪ آن اﯾﻤﺎن ﻧﻤﯽ‌آورد،‌ و ﺑﺮ ﻋﺮب ﻧﺎزل ﺷﺪ و ﻋﺠﻢ ﺑﻪ آن اﯾﻤﺎن آوردﻧﺪ و اﯾﻦ ﻓﻀﯿﻠﺘﯽ اﺳﺖ ﺑﺮای ﻋﺠﻢ». نه تنها در ﻫﯿﭻ رواﯾﺘﯽ ﻧﮑﻮﻫﺶ اﯾﺮاﻧﯿﺎن ﻧﯿﺎﻣﺪه است، بلکه ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰی ﺑﺎ و روح ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ(ص) سازگاری ندارد آنجاکه ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﻮد: «ﻫﯿﭻ ﻋﺮﺑﯽ را ﺑﺮ ﻓﺨﺮ ﻧﻤﯽ‌ﺑﺎﺷﺪ و ﮔﺮاﻣﯽ‌ﺗﺮﯾﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻘﻮاﺗﺮﯾﻦ ﺷﻤﺎﺳﺖ» ﺳﺎزﮔﺎر ﻧﯿﺴﺖ. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌قاتل امام حسین علیه السلام کیست؟ پاسخ: بین و ، شهادت امام (ع) توسط بن‏ ذي الجوشن شهرت دارد، اما برخلاف این شهرت، دیدگاه مورخان کهن و حتی معاصر بر اساس اسناد بر این است که قاتل سیدالشهدا، است. ◀️طبق گزارش ، آنگاه که دشمنان از اطراف امام (ع) پراکنده شدند در حاليکه او گاهي با صورت روي زمين مي‌افتاد و گاهي برمي‌خاست. در اين حال سنان بن‌ اَنس به او نزديک شد و با ضربتي بر امام زد که در اثر آن، امام نقش بر زمين شد. سنان، به بن‌‌يزيد اصبحي گفت: سر حسین(ع) را از بدن جدا کن!. خواست اين کار را بکند، امّا دچار سستي شد و بر اندامش افتاد. سنان به او گفت:‌ خدا بازوانت را سست و دستانت را از بدن جدا کند. آنگاه خودش از اسب فرود آمد و سر مبارک امام حسین(ع) را از تن جدا کرد. سِنان بن‌اَنس شخصي احمق و سبک مغز بود، او در صدد به دست آوردن سر مبارک امام حسین(ع) و اميدوار به بود. طبق روايت از امام (ع)، او از ترس اينکه مبادا سر امام به دستش نيفتد، هر يک از سپاه را که به امام نزديک مي‌شد، مورد حمله قرار داده، به عقب مي‌راند، تا اينکه بالاخره نزد حضرت فرود آمد و گلوي [مبارک] آن حضرت را بريد و سر [مبارک] را جدا کرد و آن را به خَوْلي بن‌ يزيد سپرد. ◀️طبق گزارش شیخ (م381ق) نیز، سِنان بن‌ اَنس ايادي ـ كه لعنت خدا بر او باد ـ پياده شد و ‎سن امام حسين(ع) را گرفت و با شمشير بر گلوي وي مي‎زد و مي‎گفت: «به خدا سوگند، سرت را از تنت جدا مي‎كنم در حالي كه مي‎دانم تو پسر رسول خدايي و از جهت پدر و مادر برترين مردمان هستي.» اگرچه امام را شمر می داند، اما بسیاری از مورخان آن را صحیح نمی دانند. چنانکه: ◀️قاضي نُعمان تميمي مغربي(م 363 ق) صاحب کتاب شرحُ الاخبار في فَضائل الائمة الاطهار، قاتل امام را سنان می داند؛ ◀️ابن‌اثير(م630ق) در کتاب اُسْدُالْغَابَة في معرفة الصَّحابة دربارة قاتل امام حسين(ع) پس از نقل چند قول، مي‎گويد: صحيح آن است كه سِنان بن‌ اَنس، حسين بن‌علي(ع) را كشت. ◀️يوسف بن‌قُزَغْلِي بغدادي معروف به سِبْط ابن‌جُوْزي(م654ق) در کتاب تَذكرةالخواص من الامّة بذكر خَصائص الائمة(ع) نیز چندين قول را بيان كرده و سپس گفته است كه صحيح‌تر آن است كه سِنان بن‌ اَنس نَخَعِي با مشاركت شمر، حضرت را كشتند. 📚طبري، تاريخ الامم و الملوک، ج 5، ص453، 454. 📚شيخ صدوق، الامالي، مجلس30، ص 226. 📚خوارزمي، مقتل‌الحسين، ج2، ص36؛ 📚ابن‌اثير، اُسْدُ‌الْغابَة في معرفة الصَّحابَة، ج1، ص498. 📚برای مطالعه بیشتر، ر.ک. جامع سیدالشهدا علیه السلام. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 تاریخ دقیق چه سالی است. از حجت الاسلام دکتر محمد جواد سرتختی: طبق شواهد موجود، ماه سال ۶۱، یعنی ۴۰ روز بعد از ، تاریخ دقیق رسیدن کاروان اسرا به سرپرستی امام (ع) به است. برخی از و اندیشمندان همانند، بیرونی، ابن نمای حلی، سیدبن طاووس، هروی و ، تصریح کرده اند: حضور اهل بیت امام حسین(ع) در در روز بیستم سال۶۱ یعنی همان بوده است. افزون بر این گزارشها، شواهد دیگری برای اثبات این امر وجود دارد که می توان به آنها استناد کرد. از جمله: 1⃣ الحاق سر امام حسین(ع) به بدن امام توسط امام (ع) در روز همان سال؛ به تصریح شیخ و ابن فتال نیشابوری؛ زیرا الحاق سر در یک سال بعد، معقول نبوده و بعید به نظر می رسد. 2⃣همچنین هیچ گزارشی مبنی بر حضور امام (ع) در در غیر این سال نیست. 📚صدوق، امالی، ص۲۳۱، 📚ابن فتال، روضه الواعضین، ص۱۹۲، 📚ابوریحان بیرونی، آثارالباقیه، ص۳۳۱. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌شهادت امام حسن(ع)، ۷ صفر یا ۲۸صفر؟ پاسخ: ۲۸ صفر تاریخ دقیق شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام بوده و ۷ صفر میلاد امام کاظم علیه السلام است. 📌چند سالی است که عده ای به تبعیت از سنت های مردم ، ۷صفر را در روز شهادت امام علیه السلام اعلام کرده و مراسم عزا می گیرند و حال آنکه قول مشهور و معتبر، شهادت آن حضرت در #۲۸صفر است. بنابراین، برای پاسخ به این نکته که دیدگاه آنان ضعیف است چند نکته قابل بررسی است: ✅بررسی اقوال: ◀️بسیاری از محدثان و مورخان قدیم و جدید شیعه، ۲۸ را ماه شهادت امام معرفی کرده اند. ◀️برای اولین بار مکی عاملی( معروف به ) از علمای قرن۸ نظریه #۷صفر را مطرح کرده است. در سند این روایت کسی وجود نداشته و عبارت قیل آمده است؛ بنابراین، این روایت ضعف سندی دارد. ◀️گزارش دیگری که مستند قائلان به ۷ صفر است، از کتابی با عنوان تواریخ الائمه الاثنی عشر، به یکی از علمای (۴ امامی) به نام بن ابراهیم رسی از علمای قرن۳ است. در بررسی های انجام شده، انتساب این روایت و این کتاب مختصر با عنوان موجز به قاسم درست نیست. ◀️لازم به ذکر است که رسی متوفی 246قمری است. جالب آنکه قاسم، شهادت امام علیه السلام را در سال 260 ذکر کرده است، اما وی در این تاریخ(260ق) زنده نبوده است تا امام را گزارش کند، پس چگونه تاریخ شهادت امام (ع) را نوشته است؟ ◀️لازم به ذکر است که بخش انتهایی کتاب یعنی زندگانی اهل بیت(ع) در نسخه قدیمی نیست و این بخش بعدها اضافه شده است. ◀️هیچ یک از علمای بزرگ شیعه مانند شیخ ، ، و دیگران گزارش 7 صفر را نقل نکرده اند و گویا چنین گزارشی نبوده یا اعتبار آن را نپذیرفته اند. بلکه همگی بر ۲۸ صفر اتفاق دارند. ◀️گزارش نیز بر فرض پذیرش، بدون سند و است. یعنی گوینده آن مشخص نیست. لذا قابل اعتماد نیست. ◀️در منابع متقدم و معاصرشیعه، اخبار شهادت امام حسن(ع) در ۲۸ صفر مورد توجه بوده است چنانکه و قمی ۲۸ صفر را صحيح و معتبر می دانند. ◀️نکته دیگر آنکه منابعی چون اگرچه گزارش۷صفر را از شهید اول نقل کرده اند، اما گزارش ۲۸صفر را پذیرفته اند. 📌نکته دیگر آنکه در تعدادی از منابع تاربخی و حدیثی همانند: طبرسی در اعلام الوری، فتال نیشابوری در روضه الواعضین، فاضل حموی در انیس المومنين و شیهد اول در الدروس الشرعیه و شیخ عباس قمی در وقایع الایام، ۷صفر را روز امام علیه السلام نقل کرده اند. حال چگونه برخی روایت ۷صفر درباره شهادت را از می پذیرند ولی روایت ولادت امام کاظم علیه السلام در ۷صفر را از او نمی پذیرند و می گویند شاه دستور داده که روایت ولادت جعل شود، اما این روایت مال قبل از عصر ناصرالدین شاه است. 📚برای مطالعه بیشتر ر.ک: بررسی و نقد گزارشهاي تاریخ شهادت امام مجتبی علیه السلام، فصلنامه تاریخ اسلام، شماره ۳و۴، . 💠 : به نظر می رسد ۷صفر شهادت امام حسن نبوده و همان ۲۸ صفر صحیح است. البته نظر بنده آن است که ۷ صفر امام موسی علیه السلام است. 👇👇 🌻 @ahlebait110
شهادت یا وفات؟.pdf
745.5K
📌بررسي تطبيقي ديدگاه‌هاي شيخ و شيخ در اخبار يا امامان (ع) نویسندگان: حجت الاسلام مصطفي حجت الاسلام دکتر محمدجواد سرتختي نشریه تاریخ اسلام در آینه پژوهش 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌شهادت امام حسن(ع)، ۷ صفر یا ۲۸صفر؟ پاسخ: ۲۸ صفر تاریخ دقیق امام مجتبی علیه السلام بوده و ۷ صفر امام علیه السلام است. 📌چند سالی است که عده ای به تبعیت از سنت های مردم ، ۷صفر را در روز شهادت امام علیه السلام اعلام کرده و مراسم عزا می گیرند و حال آنکه قول مشهور و معتبر، شهادت آن حضرت در است. بنابراین، برای پاسخ به این نکته که دیدگاه آنان ضعیف است چند نکته قابل بررسی است: ✅بررسی اقوال: ◀️بسیاری از محدثان و مورخان قدیم و جدید شیعه، ۲۸ را ماه شهادت امام معرفی کرده اند. ◀️برای اولین بار مکی عاملی( معروف به ) از علمای قرن۸ نظریه را مطرح کرده است. در سند این روایت کسی وجود نداشته و عبارت قیل آمده است؛ بنابراین، این روایت ضعف سندی دارد. ◀️گزارش دیگری که مستند قائلان به ۷ صفر است، از کتابی با عنوان تواریخ الائمه الاثنی عشر، به یکی از علمای (۴ امامی) به نام بن ابراهیم رسی از علمای قرن۳ است. در بررسی های انجام شده، انتساب این روایت و این کتاب مختصر با عنوان موجز به قاسم درست نیست. ◀️لازم به ذکر است که رسی متوفی 246قمری است. جالب آنکه قاسم، شهادت امام علیه السلام را در سال 260 ذکر کرده است، اما وی در این تاریخ(260ق) زنده نبوده است تا امام را گزارش کند، پس چگونه تاریخ شهادت امام (ع) را نوشته است؟ ◀️لازم به ذکر است که بخش انتهایی کتاب یعنی زندگانی اهل بیت(ع) در نسخه قدیمی نیست و این بخش بعدها اضافه شده است. ◀️هیچ یک از علمای بزرگ شیعه مانند شیخ ، ، و دیگران گزارش 7 صفر را نقل نکرده اند و گویا چنین گزارشی نبوده یا اعتبار آن را نپذیرفته اند. بلکه همگی بر ۲۸ صفر اتفاق دارند. ◀️گزارش نیز بر فرض پذیرش، بدون سند و است. یعنی گوینده آن مشخص نیست. لذا قابل اعتماد نیست. ◀️در منابع متقدم و معاصرشیعه، اخبار شهادت امام حسن(ع) در ۲۸ صفر مورد توجه بوده است چنانکه و قمی ۲۸ صفر را صحيح و معتبر می دانند. ◀️نکته دیگر آنکه منابعی چون اگرچه گزارش۷صفر را از شهید اول نقل کرده اند، اما گزارش ۲۸صفر را پذیرفته اند. 📌نکته دیگر آنکه در تعدادی از منابع تاربخی و حدیثی همانند: طبرسی در اعلام الوری، فتال نیشابوری در روضه الواعضین، فاضل حموی در انیس المومنين و شیهد اول در الدروس الشرعیه و شیخ عباس قمی در وقایع الایام، ۷صفر را روز امام علیه السلام نقل کرده اند. حال چگونه برخی روایت ۷صفر درباره شهادت را از می پذیرند ولی روایت ولادت امام کاظم علیه السلام در ۷صفر را از او نمی پذیرند و می گویند شاه دستور داده که روایت ولادت جعل شود، اما این روایت مال قبل از عصر ناصرالدین شاه است. 📚برای مطالعه بیشتر ر.ک: بررسی و نقد گزارشهاي تاریخ شهادت امام مجتبی علیه السلام، فصلنامه تاریخ اسلام، شماره ۳و۴، . 💠 : به نظر می رسد ۷صفر شهادت امام حسن(ع) نیست و همان ۲۸ صفر صحیح است. البته نظر تحقیقی بنده آن است که ۷ صفر امام کاظم علیه السلام است. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌اهل بیت(ع) چه سالی به کربلا برگشتند؟ طبق شواهد موجود، ماه سال ۶۱، یعنی ۴۰ روز بعد از ، تاریخ دقیق رسیدن کاروان اسرا به سرپرستی امام (ع) به است. برخی از و اندیشمندان همانند، بیرونی، ابن نمای حلی، سیدبن طاووس، هروی و ، تصریح کرده اند: حضور اهل بیت امام حسین(ع) در در روز بیستم سال۶۱ یعنی همان بوده است. افزون بر این گزارشها، شواهد دیگری برای اثبات این امر وجود دارد که می توان به آنها استناد کرد. از جمله: 1⃣ الحاق سر امام حسین(ع) به بدن امام توسط امام (ع) در روز همان سال؛ به تصریح شیخ و ابن فتال نیشابوری؛ زیرا الحاق سر در یک سال بعد، معقول نبوده و بعید به نظر می رسد. 2⃣همچنین هیچ گزارشی مبنی بر حضور امام (ع) در در غیر این سال نیست. 📚صدوق، امالی، ص۲۳۱، 📚ابن فتال، روضه الواعضین، ص۱۹۲، 📚ابوریحان بیرونی، آثارالباقیه، ص۳۳۱. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌یا این جمله ای كه از حضرت (س) وارد شده است: «اللهم عجل وفاتی سریعا» سندش معتبر است؟ پاسخ: در رابطه با طلب مرگ از خداوند در روایات اسلامی، مؤمنان از چنین آرزو و طلبی منع شده اند همان طور كه امام (ع) در نامه ای به حارث همدانی می فرمایند: بسیار به یاد مرگ باش و منزل های پس آن را به یاد داشته باش، امّا هرگز آرزوی مرگ مكن مگر آن گاه كه صد در صد به رضایت الهی مطمئن باشی. امّا در برخی روایات به حضرت زهرا(س) منسوب است كه آن حضرت از خداوند نمودند مثل همان كه در متن سؤال ذكر شده است در رابطه همین جمله «اللهم عجل وفاتی سریعا» كه به صورت، «یا الهی عجل وفاتی سریعا». ذیل یك روایت طولانی ذكر شده و خودش هم در قالب است و ظاهرا همان طور علامه مجلسی خودش گفته این روایت را از برخی از كتب نقل كرده كه نیستند و هم چنین ناقل روایت شخصی به نام ورقة بن عبدالله ازدی كه اثری از وی در كتب رجالی و حدیثی نیست و خبر هم به صورت خبر واحد می باشد. قبل از علامه در منابع معتبر این روایت وارد نشده است و بعد از مجلسی هم آن ها كه نقل كرده اند از مجلسی نقل كرده اند. لذا به این روایت با این شرایط نمی توان اعتماد كرد. امّا آن چیزی كه هست این است كه روایات مشابه دیگری نقل شده كه شاید مؤید این روایت باشند. چنانچه شیخ با سندش از ابن عباس نقل می كند: حضرت رسول اكرم(ص) روزی كه امام حسن و امام حسین ـ علیهم السلام ـ روی زانو های آن حضرت نشسته بودند و (س) كنارش بود با حالت مطالبی از پیشامدهای روزگار بعد از خود بیان فرمودند و حضرت فرمودند: بعد از من فاطمه می شود و خدای متعال مریم دختر عمران را به پرستاری او می فرستد و آن زمان است كه فاطمه می گوید: پروردگارا از زندگانی خسته شدم و از بندگان و اهل دنیا روی گردانم بلاها و مصیبت های ناگوار دیدم خدایا مرا به پدرم ملحق گردان. پس خداوند او را به من ملحق می كند و او اول كسی می شود از كه به من می شود. در آن حال می گویم: خدایا كسی كه به او ظلم كرده لعن كن و كسی كه حق او را غصب كرده به سزای عملش برسان. امّا طلب مرگ نمودن از خداوند دلایل گوناگونی می تواند داشته باشد كه اگر منشأ آن ایمان قوی و و محبت وصف ناشدنی نسبت به خداوند باشد به طوری كه عاشق تحمل دوری معشوق را نداشته باشد و وصال وی تمام آرزوی او باشد این طلب مرگ ممدوح است و این كه حضرت پیامبر اكرم(ص) به آن حضرت فرموده بودند: اول كسی هستی كه به من ملحق می شوی. اشتیاق حضرت زهرا(س) را به وصال به پدرش بیشتر می نمود. 📚نهج البلاغه، نامه 69. 📚مجلسی، بحارالأنوار، ج43، ص173. 📚صدوق، الامالی، ص112 ـ 115. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 : چندسال پیش برنامه ضدارزشی شبهه ای را مطرح کرده بود که: در منابع آمده است که امام (ع) فرمود: ما از تبار هستیم، هواخواهان ما و ما هستند. روشن است که هر عربی از هر ایرانی بهتر و بالاتر و هر ایرانی از بدترین دشمنان ما بدتر است. ایرانیها را باید دستگیر کرد و به آورد، زنانشان را به درآورده و به فروش برسانید و مردانشان را به و بردگی اعراب گماشت. از حجت الاسلام دکتر محمد جواد سرتختی : این روایت که سند ضعیفی داشته و غلط ترجمه شده، از امام (ع) است نه امام حسین(ع)؛ به علاوه وقتی در کتاب سفینه البحار آمده یعنی اصلش نیز در بحار الأنوار نیز آمده. 📚مجلسی، بحار، ج 64،ص176 : این روایت از معانی الاخبار شیخ نقل شده و آن است؛ زیرا بن جبله در سند آن است، نیز فرضا که امام صادق(ع) این کلام را فرموده باشند، علامه مجلسی در ادامه آن می نویسد: بيان: " " أي العرب الممدوح من كان من شيعتنا، وإن كان عجما، والعجم المذموم من كان عدونا، وإن كان عرب. یعنی، منظور این روایت آن است که اگر فرضا عرب، باشد و ، مذموم، است اگرچه عجم باشد و دشمن ما عجم است اگر چه عرب باشد. یعنی به عبارت دیگر: این کلام بر فرض صحت صدور از معصوم(ع) در مقام با عرب هایی است که دیگران را خوار می شمارند؛ اگر چه اهل بیت(ع) باشند و امام(ع) فرموده است: از نظر ما شما که عرب هستید، اما ما اصلا نیستید و عجم هستید، اما ما عرب هستند حتی اگر خراسانی و اصفهانی و رازی و ... باشند. : باید توجه کرد، آن عباراتی که در سفینه البحار در ادامه حدیث آمده، از متن نیست و از است که می خواسته نشان دهد در کنار این فرمایش امام صادق(ع)، نگاه به ایرانیان چگونه بوده است. بعد می نویسد: گفته است که ایرانیان را باید و زنانشان را به کنیزی به ایران آورد. این قسمت با "و قال " شروع می شود و ثانی یعنی که همان است. : مرحوم شیخ علی نمازی شاهرودی (ج۷، ص۱۰۷ – ۱۰۸) در تکمیل نوشته شیخ عباس قمی در کتاب مستدرک سفینه البحار می نویسد: سوای رای دومی(عمر) درباره ایرانیان: ابن شهرآشوب در نقل کرده که وقتی ایرانی را به آوردند و تصمیم گرفتند که را بفروشند و مردان را به درآورند که ناتوانان را در طواف بر پشت خود حمل کنند، اميرمؤمنان (ع) فرمود: (ص) فرموده است: بزرگ هر قومی را گرامی بدارید اگرچه مخالف شما باشد و این ها هستند که و هستند، با ما از در مسالمت درآمده اند و به رغبت دارند و من برای خدا آنان که به من و بنی هاشم داده اید آزاد کردم و در پایان: رواﯾﺎت ﻓﺮاواﻧﯽ در ﻣﺪح اﯾﺮاﻧﯿﺎن آﻣﺪه است. ﯾﮑﯽ از آن روایات ﮐﻪ در اﺑﺘﺪای اﯾﻦ ﻣﺘﻦ آﻣﺪه اﺳﺖ وﻟﯽ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﻣﻐﺮﺿﺎﻧﻪ شبه افکنان آن را ﺣﺬف ﮐﺮده اﻧﺪ چنان است که اﻣﺎم ﺻﺎدق(ع) ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ:  «اﮔﺮ ﻗﺮآن ﺑﺮ و ﻏﯿﺮ ﻧﺎزل ﻣﯽ‌ﺷﺪ، ﻋﺮب ﺑﻪ آن اﯾﻤﺎن ﻧﻤﯽ‌آورد،‌ و ﺑﺮ ﻋﺮب ﻧﺎزل ﺷﺪ و ﻋﺠﻢ ﺑﻪ آن اﯾﻤﺎن آوردﻧﺪ و اﯾﻦ ﻓﻀﯿﻠﺘﯽ اﺳﺖ ﺑﺮای ﻋﺠﻢ». نه تنها در ﻫﯿﭻ رواﯾﺘﯽ ﻧﮑﻮﻫﺶ اﯾﺮاﻧﯿﺎن ﻧﯿﺎﻣﺪه است، بلکه ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰی ﺑﺎ و روح ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ(ص) سازگاری ندارد آنجاکه ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﻮد: «ﻫﯿﭻ ﻋﺮﺑﯽ را ﺑﺮ ﻓﺨﺮ ﻧﻤﯽ‌ﺑﺎﺷﺪ و ﮔﺮاﻣﯽ‌ﺗﺮﯾﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻘﻮاﺗﺮﯾﻦ ﺷﻤﺎﺳﺖ» ﺳﺎزﮔﺎر ﻧﯿﺴﺖ. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌شهادت امام حسن(ع)، ۷ صفر یا ۲۸صفر است؟ پاسخ: ۲۸ صفر تاریخ دقیق امام مجتبی علیه السلام بوده و ۷ صفر امام علیه السلام است. 📌چند سالی است که عده ای به تبعیت از سنت های مردم ، ۷صفر را در روز شهادت امام علیه السلام اعلام کرده و مراسم عزا می گیرند و حال آنکه قول مشهور و معتبر، شهادت آن حضرت در است. بنابراین، برای پاسخ به این نکته که دیدگاه آنان ضعیف است چند نکته قابل بررسی است: ✅بررسی اقوال: ◀️بسیاری از محدثان و مورخان قدیم و جدید شیعه، ۲۸ را ماه شهادت امام معرفی کرده اند. ◀️برای اولین بار مکی عاملی( معروف به ) از علمای قرن۸ نظریه را مطرح کرده است. در سند این روایت کسی وجود نداشته و عبارت قیل آمده است؛ بنابراین، این روایت ضعف سندی دارد. ◀️گزارش دیگری که مستند قائلان به ۷ صفر است، از کتابی با عنوان تواریخ الائمه الاثنی عشر، به یکی از علمای (۴ امامی) به نام بن ابراهیم رسی از علمای قرن۳ است. در بررسی های انجام شده، انتساب این روایت و این کتاب مختصر با عنوان موجز به قاسم درست نیست. ◀️لازم به ذکر است که رسی متوفی 246قمری است. جالب آنکه قاسم، شهادت امام علیه السلام را در سال 260 ذکر کرده است، اما وی در این تاریخ(260ق) زنده نبوده است تا امام را گزارش کند، پس چگونه تاریخ شهادت امام (ع) را نوشته است؟ ◀️بخش انتهایی کتاب یعنی زندگانی اهل بیت(ع) در نسخه قدیمی نیست و این بخش بعدها اضافه شده است. ◀️هیچ یک از علمای بزرگ شیعه مانند شیخ ، ، و دیگران گزارش 7 صفر را نقل نکرده اند و گویا چنین گزارشی نبوده یا اعتبار آن را نپذیرفته اند. بلکه همگی بر ۲۸ صفر اتفاق دارند. ◀️گزارش نیز بر فرض پذیرش، بدون سند و است. یعنی گوینده آن مشخص نیست. لذا قابل اعتماد نیست. ◀️در منابع متقدم و معاصرشیعه، اخبار شهادت امام حسن(ع) در ۲۸ صفر مورد توجه بوده است چنانکه و قمی ۲۸ صفر را صحيح و معتبر می دانند. ◀️نکته دیگر آنکه منابعی چون اگرچه گزارش۷صفر را از شهید اول نقل کرده اند، اما گزارش ۲۸صفر را پذیرفته اند. 📌نکته دیگر آنکه در تعدادی از منابع تاربخی و حدیثی همانند: طبرسی در اعلام الوری، فتال نیشابوری در روضه الواعضین، فاضل حموی در انیس المومنين و شیهد اول در الدروس الشرعیه و شیخ عباس قمی در وقایع الایام، ۷صفر را روز امام علیه السلام نقل کرده اند. حال چگونه برخی روایت ۷صفر درباره شهادت را از می پذیرند ولی روایت ولادت امام کاظم علیه السلام در ۷صفر را از او نمی پذیرند و می گویند شاه دستور داده که روایت ولادت جعل شود، اما این روایت مال قبل از عصر ناصرالدین شاه است. 📚برای مطالعه بیشتر ر.ک: بررسی و نقد گزارشهاي تاریخ شهادت امام مجتبی علیه السلام، فصلنامه تاریخ اسلام، شماره ۳و۴، . 💠 : به نظر می رسد ۷صفر شهادت امام حسن(ع) نیست و همان ۲۸ صفر صحیح است. البته نظر تحقیقی بنده آن است که ۷ صفر امام کاظم علیه السلام است. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌اهل بیت(ع) چه سالی به کربلا برگشتند؟ طبق شواهد موجود، ماه سال ۶۱، یعنی ۴۰ روز بعد از ، تاریخ دقیق رسیدن کاروان اسرا به سرپرستی امام (ع) به است. برخی از و اندیشمندان همانند، بیرونی، ابن نمای حلی، سیدبن طاووس، هروی و ، تصریح کرده اند: حضور اهل بیت امام حسین(ع) در در روز بیستم سال۶۱ یعنی همان بوده است. 📍افزون بر این گزارشها، شواهد دیگری برای اثبات این امر وجود دارد که می توان به آنها استناد کرد. از جمله اینکه: ⬅️الحاق سر امام حسین(ع) به بدن امام توسط امام (ع) در روز همان سال به تصریح شیخ و ابن فتال نیشابوری؛ زیرا الحاق سر در یک سال بعد، معقول نبوده و بعید به نظر می رسد. 📚شیخ صدوق، امالی، ص۲۳۱، 📚ابن فتال، روضه الواعضین، ص۱۹۲، 📚ابوریحان بیرونی، آثارالباقیه، ص۳۳۱. 👇👇 🌻 @ahlebait110
64ed7e732ad23-9712-53-1.pdf
584.2K
📌بررسی تطبیقی دیدگاه های شیخ و شیخ در اخبار یا وفات امامان(ع) 🖌نویسندگان: حجت الاسلام مصطفی حجت الاسلام دکتر محمد جواد سرتختی فصل نامه تاریخ اسلام در آینه پژوهش 👇👇 🌻 @ahlebait110