#ماه‌نقره‌ای🔹 #داستان‌واقعی 🦚 #پارت‌دویست‌سی‌هفتم با سوالی که پرسید تموم حرفایی که توی ذهنم چیده بودم تا با عصبانیت بهش بزنم از یادم رفت،با اخم لب زدم:-منظورت چیه؟ اشاره ای به سرم کرد،عزیز موقع بیرون اومدن از حموم چندتا دستمال و روسری دور سرم پیچیده بود تا یه وقت سرما نخورم،همچین هم به فکرم نبود بیشتر از این میترسید که مریض بشم و احمد رو هم مریض کنم، با اخم بهش زل زدم انگار از مسخره کردنم لذت میبرد:-اینجا چی میخوای؟ افسار اسبشو گرفت و از عمارت بیرون آورد و درو محکم بست،با عصبانیت فشاری به در دادم:-چیکار میکنی میخوام برم داخل! بازومو گرفت و به طرف اسب کشید:-راه بیفت میدونی که من اورهان نیستم حوصله ناز کشیدن هم ندارم! با ترس لب زدم:-من جایی نمیام! چهره ای جدی به خودش گرفت و گفت:-مثل اینکه زیادی بهت خوش گذشته،متوجه گذر زمان نشدی! نگران گفتم:-نخیر مثل اینکه تو حساب کتاب از دستت در رفته،هنوز چند روزی به تموم شدن عده مونده! -قرارمون تا چله برادرت بود یادت که نرفته، راه بیفت میدونی که عصبی بشم اتفاقای خوبی نمی افته! -اما من هنوز از آقام اجازه نگرفتم! -خودم اجازتو گرفتم،اینم بقچت کلفتتون پیچیده،یالا سوار شو! اشک توی چشمم حلقه زد و مظلوم نگاهی بهش انداختم:-حداقل اجازه بده ازشون خداحافظی کنم! ساکت زل زد به چشمام نگاهش رنگ غم داشت اما طولی نکشید که رنگ نگاهش عوض شد و عصبی چشم روی هم گذاشت:-آقات اینا رفتن پیش طبیب، تو این خراب شده نیستن! با لکنت لب زدم:-طبیب؟چرا؟ -نمیدونم درست متوجه نشدم انگار آناتو‌عقرب نیش زده! چشمام اندازه دوتا نعلبکی شده بود و نفسم توی سینه حبس،عقرب؟حتما داشت دروغ میگفت،میخواست زجرم بده،دویدم سمت در و با مشت وحشیانه بهش کوبیدم،هیچ حسی توی بدنم نداشتم حتی انگشتای آتاش که وحشیانه به بازوم چنگ انداخته بود و به سمت اسب میکشیدم حس نمیکردم،تو یه حرکت سریع از زمین جدام کرد و روی اسب نشوند و خودشم پشت سرم قرار گرفت،بلند داد کشیدم:-ولم کن،مگه نمیگی حال آنام خوب نیست میخوای کجا ببریم؟ازت متنفرم!🌷🌷🌷🌷 🌸به نیت فرج امام زمانمون اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌸 🦋 🌹🦋 🌹🌹🦋 🌹🌹🌹🦋 🌹🌹🌹🌹🦋 #کانال‌عکس‌نوشته‌ایتا                    @Aksneveshteheitaa                🌻❤️🌻