#ماه‌نقره‌ای🔹 #داستان‌واقعی 🦚 #پارت‌صد‌شصت‌هشتم نگاهی به چشمای سورمه کشیدش انداختمو داشتم به این فکر میکردم که کجا دیدمش که سکه ی روی حنای کف دستمو برداشت و گفت:-اینا پیش من بمونه، دختر حرفامو که یادت نرفته،تازه اول اون راهی! مات و مبهوت نگاهش میکردم که لبخند ترسناکی زد و ازم دور شد! تا آخر مجلس صداش توی گوشم میپیچید هنوزم نمیفهمیدم چرا با حرفای بی سرو تهش بهم میریختم اصلا اون زن کی بود؟چرا اینقدر حرفاش ترسناک بود،حس میکردم بوی واقعیت میدن! دیگه تقریبا آخرای مجلس بود که عزیز به سمتم اومدو روی دست و پای حنا زدم جوراب کشید:-این حنا باید تا فردا روی دست و پاهات بمونه،سری تکون دادمو با ناراحتی نالیدم:-کی برمیگردیم روستا عزیز؟ -برمیگردیم بذار همه جمع و جور کنند،باید زود برگردیم فردا کلی کار داریم! بلند شدم ایستادمو کمی پاهامو تکون دادم تا دوباره خون درشون جریان پیدا کنه،خبری از آنام نبود چشم چرخوندم میون جمعیتی که وسط مجلس میرقصیدن و صدای کل کلشون کل عمارت رو برداشته بود و رو به گلناز که به خاطر اینکه دختر خالش عروس عمارت شده بود حسابی احساس غرور میکرد پرسیدم:-گلناز آنامو ندیدی؟ -چرا خانوم جان اونطرف داشتن با پیرزنی حرف میزدن،میخواین صداشون کنم؟ -نه خودم میرم تو به کارت برس! جهت دست گلناز رو که دنبال کردمو رسیدم به مادرم پیرزنی که کنارش ایستاده بود چقدر از نظرم آشنا میومد،کمی که دقت کردم شناختمش،خدیجه بی بی بود،با خوشحالی به سمتشون قدم برداشتم و خواستم سلام کنم که شنیدم رو به مادرم گفت:-منو ببخش دختر جان باید زودتر از اینا بهت میگفتم!نمیدونستم راجع به چی حرف میزد همونجور کنجکاو نگاهش میکردم که مادرم دستشو به دیوار تکیه داد و لیز خورد روی زمین و از حال رفت، از ترس جیغ بلندی سر دادم و طولی نکشید همه دور مادرم حلقه زدن،عزیز وحشت زده لیوان آبی از سینی توی دست عصمت برداشت و به روی صورتش پاشید و طولی نکشید که مادرم وحشت زده چشماشو باز کرد و دستمو محکم توی دستش فشرد:-چی شد آنا خوبی؟ خدیجه بی بی؟ -رفت،چی بهت گفت اینجوری شدی؟ 🌸به نیت فرج امام زمانمون اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌸 🦋 🌹🦋 🌹🌹🦋 🌹🌹🌹🦋 🌹🌹🌹🌹🦋 #کانال‌عکس‌نوشته‌ایتا                    @Aksneveshteheitaa                🌻❤️🌻