#اخلاق در آینۀ احکام 💠 #رشوه مسأله 42: 🔸 رشوه‌خوارى حرام است؛ به این معنا که چیزى بگیرد و حقّى را از بین ببرد یا ناحقّى را حقّ كند. و این رشوه مختص به قضاوت نیست و رشوه‌دهنده و رشوه‌گیرنده هر دو گناهکارند، مگر اینکه گرفتن حق مستلزم دادن رشوه باشد، که در این صورت برای رشوه‌دهنده حرام نیست، ولی برای رشوه‌گیرنده حرام است. #عصاره_دین(رسالۀ جوان و نوجوان) آیت‌الله العظمی مظاهری 🆔 @almazaheri

#اخلاق در آینۀ احکام #رشوه‏ مسأله 108: 🔸 از گناهانى كه در حدّ كفر است، رشوه‌خوارى است. پیامبر«ص» در این زمینه فرمودند: «ایاكُمْ وَ الرِّشْوَة فَانَّها مَحْضُ الْكُفْرِ وَ لا یشُمُّ صاحِبُ الرِّشْوَةِ ریحَ الْجَنَّة» «پرهیز كنید از رشوه، چرا كه كفر محض است و رشوه دهنده رایحۀ بهشت را نخواهد شنید.» معناى آن این است كه چیزى بگیرد و حقّى را از بین ببرد یا ناحقّى را حقّ كند. و این رشوه مختصّ به قضاوت نیست، بلكه هر كس به ازاى اثبات باطل یا نابودى حقّ چیزى بگیرد، رشوه و حرام است. مسأله 109: 🔸 رشوه دادن و رشوه گرفتن و دلّالى در رشوه و مانند آن حرام است و پیامبر همۀ آنها را مورد لعن قرار داده است. «الرَّاشى‏ وَ الْمُرْتَشى‏ وَ الْماشى‏ بَینَهُما مَلْعُونُون» «رشوه دهنده و رشوه گیرنده و واسطۀ بین آنان، از نفرین شدگان هستند.» #رساله_توضیح_المسائل آیت‌الله العظمی مظاهری 🆔 @almazaheri