🖊ایجاد شور و انگیزه جهت #زیارت_کربلا ✔️برماست که با بیان آثارو زیبایی‌های دنیوی( همچون زیادی روزی، طول عمر، دفع شرور و ...) و با ذکر برکات اخروی زیارت حسینی، دیگران را هم ترغیب و تشویق به این کار کنیم تا شور و نشاط و انگیزهٔ بیشتری برای اقامهٔ شعائر حسینی ایجاد شود. 🔹«... عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ: مُرُوا شِيعَتَنَا بِزِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ (علیه السلام) فَإِنَّ إِتْيَانَهُ يَزِيدُ فِي الرِّزْقِ وَ يَمُدُّ فِي الْعُمُرِ وَ يَدْفَعُ مَدَافِعَ السَّوْءِ وَ إِتْيَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ يُقِرُّ لِلْحُسَيْنِ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ». 📚ابن قولویه، کامل الزیارات، ص ۱۵۱ و چاپ دیگر ص۲۸۴. 🔹«..عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(علیه السلام)قَال: مُرُوا شِيعَتَنَا بِزِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع فَإِنَّ إِتْيَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ- يُقِرُّ لِلْحُسَيْن (علیه السلام) بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ» 📚همان، ص ۱۲۱ و در چاپ دیگر ص ۲۳۶. 🆔@andalibhamedani

🔘نوشتاری در بارهٔ تاریخ ورود مجدد آل الله(علیهم السلام)به کربلا و حوادثی که در اربعین سال ۶۱ رخ داده است. ☑️در این کتاب که در ذیل کتاب « ثارالله » به طبع رسیده است به پرسش‌ها و اشکالات پاسخ داده شده و ثابت شده است که اسیران آزاده در همان اربعین اول وارد کربلا شده‌اند.👇👇👇 🆔@andalibhamedani

📄تحقیقی دربارۀ اربعین حسینی 🆔@andalibhamedani

#بررسی_تاریخی_اربعین 🎙استاد عندلیب همدانی ◾️سیری کوتاه پیرامون مسیر اسیران از کربلا به کوفه و شام و بازگشت به مدینه 🆔@andalibhamedani

◾️توضیحی از مرحوم آیت الله حسین عندلیب ( قدس سره) دربارهٔ دو فقره از #زیارت_اربعین: ▪️«السَّلامُ عَلَى أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ وَ قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ» ▪️«وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَيْرَةِ الضَّلالَةِ» ✔️این‌که در این زیارت و نیز روایات دیگر آن حضرت را «قتیل العبرات» می‌امد هرگز به این معنا نیست آن بزرگوار شهید شدند تا ما گریه کنیم. یعنی نباید تصور کنیم که گریهٔ ما علت غائی و هدفی است که امام (علیه السلام) در نظر داشته و محرک اصلی در تصمیم گیری ایشان است. بلکه قتیل العبرات حاکی از آثار قهری شهادت اوست، اشک و سرشکی که ناشی از معرفت و محبت فطری هر مومن به اوست، زیرا که: «إِنَّ لِلْحُسَيْنِ فِي بَوَاطِنِ الْمُؤْمِنِينَ مَعْرِفَةً مَكْتُومَة» (مجلسی، بحار، ج ۴۳، ص ۲۷۲.) ✔️علت غائی و هدف ایشان در عبارت دیگر زیارت آمده که او خون مقدس خود را به خدا بذل کرد تا به برکت این خون اتمام‌حجت برای همه و برای همیشه صورت گیرد و مردم بتوانند از جهالت، ضلالت و حیرت نجات پیدا کنند. 🆔@andalibhamedani

عدم صحت استناد به کتاب: #منابع_النوراء_فی_وقائع_عاشورا ✍استاد عندلیب همدانی: 🔹برخی از اهل منبر که عادت به نقل مطالب شاذ و ضعیف دارند، از کتاب منابع النوراء به عنوان مدرک خود نام برده‌اند‼️ 🔹این کتاب تألیف یکی از خطبا و شعرای عرب زبان معاصر به نام آقای سید محمد صالح موسوی بحرانی است و اگر چه حاوی نکات خوبی برای اهل منبر است؛ اما خود به شدت مبتلا به ضعف مدرک و مستند معتبر است، و این برای هر کس که مرور کوتاهی هم به کتاب داشته باشد، روشن است. ✅ از این رو هرگز نمی‌توانیم این کتاب را به عنوان مدرک و منبع معتبر‼️ در منبر معرفی کنیم. 🆔@andalibhamedani

#کربلای_حسین #پناه_بی_پناهان ✔️در صفحه ۵۴ و ۵۵ کتاب «فضل زيارة الحسين (عليه السلام)» تأليف جناب ابو عبدالله محمد بن علي بن الحسن العلوي الشجري(۳۶۷- ۴۴۵ ق)، این حدیث از امام جعفر صادق (علیه السلام) آمده است: «مَن لاذَ بِقَبرِ الحُسَينِ (عليه السلام) فَاستَجارَ مِنَ النّارِ، و سَأَلَ اللّه َ الجَنَّةَ، إلّا أجارَهُ اللّه مِنَ النّارِ، وأعطاهُ الجَنَّةَ» هرکس به قبر حسین (علیه السلام) پناهنده شود و از خداوند در امان ماندن از آتش و ورود به بهشت را خواهد، ( دعایش مستجاب شود و) خداوند او را از آتش پناه دهد و بهشت را به او اعطاء کند. ✔️و از روایت منقول از امام حسن عسکری ( علیه السلام) هم می آموزیم که زائر، پناهنده به مضجع منور حسینی شود و اعلام آمادگی برای رجعت آن حضرت کند. «...نَحْنُ عائِذُونَ بِقَبْرِهِ مِنْ بَعْدِهِ نَشْهَدُ تُرْبَتَهُ وَ نَنْتَظِرُ أَوْبَتَهُ، آمِینَ رَبَّ الْعالَمِینَ» (ابن طاووس، اقبال الاعمال، ج ۲، ص ۶۹۰.) 🆔@andalibhamedani

#میر_حامد_حسین 📌چند نکته پیرامون حدیث شریف ثقلین (فرستۀ اول) ✍️استاد عندلیب همدانی: به مناسبت ۱۸ صفر سالروز رحلت صاحب عبقات الأنوار، مدافع کم نظیر ولایت، علامه #میرحامد_حسین ( قدس سره) و جهت تقدیم به روح بلند آن عزیز که در مورد حدیث ثقلین تحقیقات ماندگاری داشت، متن زیر را که بخشی از مباحث حقیر با عنوان تحلیل دعوت حسینی و مربوط به حدیث ثقلین است باز نشر می دهم. رحمةالله علیه رحمة واسعة و حشره الله مع مولاه امیر المؤمنین علی بن ابیطالب (علیه السلام) ✔️ امام شهید سلام الله علیه در تشریح اوضاع زمان خود در نامه به بصریان می‌فرماید: سنت میرانده شده و بدعت زنده گشته است، روشن است که این پدیدۀ خطرناک که امام برای مبارزه با آن حرکت اصلاحی خویش را آغاز کرده است، به یک‌باره رخ نداده است، آن‌ها که نه تنها اهل تعبد و تسلیم در برابر پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) و سنت او نبودند، بلکه با سنت ستیزی و سنت سوزی، با اجتهاد در برابر نص، با تفکیک قرآن و سنت، با ایجاد بدعت‌ها، و بالاخره با کنار زدن عترت، زمینه انحرافات بعدی را فراهم کردند، همان‌ها ریشۀ به قدرت رسیدن معاویه و آن‌گاه یزید بودند. ✔️پیامبر بزرگوار ما با سفارش‌های بسیار زیاد به قرآن، سنت و عترت به دنبال این بودند که جاهلیت برنگردد، او با کلمات نورانی خود دربارۀ عترت، چه با بردن نام اهل‌بیت و چه به صورت کلی، مرجعیت دینی و سیاسی بعد از خود را روشن کرد. آن حضرت بارها و از جمله در روز غدیر و از جمله در آخرین لحظات عمر شریفش، حدیث ثقلین را برای مردم گفت تا نشان دهد: 1️⃣قرآن برترین کتاب‌ از کتب آسمانی است. عترت نیز که همراهِ جداناپذیرِ برترین کتاب آسمانی است، خود برترین است؛ چراکه اگر همراه برتری برای قرآن بود، آن را ذکر می‌فرمود. پس از سقیفه تا کربلا، نبرد با برترینِ کتاب‌ها و برترین انسان‌هاست. 2️⃣اگر همۀ مسلمانان پذیرفته‌اند که همۀ انسان‌ها، برای همۀ زمان‌ها، و در همۀ مکان‌ها، نیازمند قرآن کریم هستند، و اگر این حدیث متواتر، قرآن و عترت را جدایی‌ناپذیر می‌داند، پس همگان برای همیشه و در همۀ زمان‌ها محتاج عترتند. چه در سقیفه و چه در کربلا اگر این همراهی صورت می‌گرفت، این فاجعه‌های دردناک رخ نمی داد. اگر امت با قرآن و عترت همراه بودند، بدعت‌ها جای سنت را نمی گرفت. 3️⃣از این حدیث استفاده می‌شود که هیچ ‌کس غیر از عترت حق ندارد خود را عالم به تمام حقایق قرآنی و همۀ رموز آن بشمرد زیرا: اولا \ اگر در غیر آن‌ها این علوم موجود بود، چرا نفرمود ما به آن‌ها تمسک کنیم؟ و چرا نفرمود آن‌ها هستند که از قرآن جدا نمی‌شوند؟ ثانیا \ روشن است که شخص جاهل و بی‌اطلاع، از آن‌چه نمی‌داند جداست، یعنی انسان همراه معلومات خود و جدای از مجهولات خویش است، و اگر کتاب الله و عترة النبی آنی از هم جدا نمی‌شوند، پس باید عترت از همه دانش‌های قرآنی مطلع باشد. نبردی که بعد از نبی خاتم با عترت صورت گرفت، چون نبرد با آگاهان به حقیقت‌های قرآنی است، در حقیقت نبرد با قرآن و نبرد با رسول الله است . 4️⃣در قرآن باطل و خطایی نیست و قرآن فرقان، قول فصل و معیار تشخیص بدعت از سنت است، پس عترت نیز همراه با قرآن خطا نمی‌کند. او هم فرقان است، سخن او هم قول فصل است، و عترت نیز معیار تشخیص بدعت از سنت است. زیرا اگر عترت حتی لحظه‌ای خطا کند، در آن لحظۀ خطا از قرآن جداست، در حالی این دو جدایی ندارند . 5️⃣با توجه به عظمت قرآن، و با توجه به همراهی قرآن و عترت باید گفت: مراد از عترت هر شخصی نیست که وابستگی نسبی یا سببی با پیامبر (ص) داشته باشد، این عترت یعنی برترین، یعنی عالم‌ترین و یعنی معصوم‌ترین، و هر منصفی چه از شیعه و چه از اهل سنت اعتراف دارد که امیر المؤمنین علی (علیه السلام)، فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و حسنین (علیهما السلام) قطعا و جزما مصداق بارز و اتمّ عترت هستند. 🆔@andalibhamedani

📌چند نکته پیرامون حدیث شریف ثقلین (فرستۀ آخر) 6️⃣ لزوم تمسک در این حدیث یعنی به محکم‌ترین دستگیره، محکم چنگ بزن. روشن است که تمسک به قرآن یعنی در تمام جوانب حیات ما، قرآن حاکم باشد. نه اینکه فقط قرآن را قرائت کنیم، و آن را دوست داشته باشیم، پس تمسک واقعی به عترت هم نباید در صرف ابراز محبت معمولی، بدون اطاعت ما و بدون مرجعیت علمی و سیاسی [قرار دادن] عترت باشد. مقصود از مرجعیت سیاسی این است که حکومتی بر پایۀ قرآن محقق شود که حاکم اعلم الناس به قرآن باشد. منظور از مرجعیت علمی نیز این است که آنان فرقان و فصل الخطاب باشند، بنابراین: اولا \ هر حاکمی غیر آنان طاغوت است. ثانیا \ هر نظریۀ تفسیری، فقهی و کلامی که مستند به مرجع عصمت نباشد، ضلالت و بدعت است و نیز هر روایتی که به عنوان حدیث نبوی مطرح شد، ولی عترت مهر تأیید بر آن نزدند، باطل است و مجعول. آن‌ها که مرجعیت علمی و سیاسی اهل بیت را غصب کردند، و قرآن را از سنت و عترت جدا کردند، زمینه‌ساز حادثۀ عاشورا بودند. 7️⃣شیعه معتقد به لزوم تعیین امام از طرف خداست، و در این زمینه رجوع به آراء خلق را نمی پذیرد؛ اما بر فرض تنزل از این مبنای اساسی، اگر فرضا بنا باشد مشاوره‌ای صورت گیرد، اگر فرضا بنا باشد آراء مهاجرین و انصار خواسته شود، آیا نباید از عترت هم نظر خواهی می‌شد؟! آیا در این امر اهمّ، عترت صاحب نظر نبودند؟! آیا در قضیه خلافت اول و دوم و سوم، به علی (علیه السلام) به عنوان قطعی‌ترین فرد از عترت تمسک کردند؟ اگر تمسک نبوده، که قطعا نبوده است، به نص حدیث ثقلین همه در گمراهی بوده‌اند؛ چون حدیث، تنها راهِ بی‌خطا را تمسک به قرآن و عترت دانست. میراندن سنت از زمانی شروع شد که مرجعیت علمی و سیاسی اهل بیت را نپذیرفتند، و به عروة الوثقی، حبل المتین قرآن و عترت تمسک نکردند. 8️⃣معیار ایمان و عدالت انسان‌ها به این است که تا پایان عمر با قرآن باشند، نه اینکه رفیق نیمه راه شوند، اگر کسی با هر سابقۀ نیکو، از قرآن جدا شد، دیگر مؤمن و عادل نیست، و اگر قرآن و عترت تفکیک نمی‌پذیرند و اگر هر دو مرجعند و لازم التمسک، پس همان‌‌گونه که از قرآن بریدن، نافی عدالت و ایمان است، از عترت بریدن نیز عین بی‌ایمانی و بی‌عدالتی است. 🆔@andalibhamedani