eitaa logo
آرایه های ادبی
1.3هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
264 ویدیو
124 فایل
با ذکر صلوات بر محمد و آل محمد این کانال برای دوستداران ادبیات گردآوری شده با آرزوی توفیق سپاس بابت همراهی‌تون @safieghomanjani @nabzeghalam
مشاهده در ایتا
دانلود
💥چند درس نوشتن از یوران هگ: 🔸اگر محتاجی در انتظار الهام بمانی کار غلطی را انتخاب کرده‌ای. 🔸به‌راستی می‌توان گره‌های ادبی و جز آن را با خوابیدن گشود. 🔸همه‌ی نوشته‌ها با کوتاه‌کردن بهتر می‌‌شوند. 🔸بسیار بنویس، ولی سعی نکن همه‌اش را منتشر کنی. 🔸به شخصیت‌هایت نام‌های برجسته ولی واقعی بده. 🔸یاد بگیر گفت‌وگوهای رد و بدل شده میان مردم را بشنوی تا بتوانی دیالوگی پذیرفتنی روایت کنی. 🔸برای نویسندگی استعداد کافی نیست، آدم باید تا حدی هم دیوانه باشد. 🔸این را بیازما که پایان را در آغاز داستان روایت کنی، و ببین چه تأثیری می‌گذارد. 🔸نوشتن با زاویه دید اول شخصی آسان‌ترین روش است؛ این نوع داستان اگر راوی خودِ نویسنده نباشد خیلی بهتر از آب در می‌آید. 🔸کتابی ننویس که حدس می‌زنی مردم قصد خواندنش را دارند یا لازم است آن را بخوانند. کتابی بنویس که خودت دوست داری بخوانی. 🔸اگر خودت علاقه‌ای به خواندن نداری بهتر است ننویسی. از کتاب: کارگاه نوین نویسندگی @arayehha
🔸کمالگرایی؛ مانع اساسی بر سر راه بسیاری از نویسندگان نویسنده‌ای که کمالگراست، کم‌تر می‌نویسد و بیش‌تر وسواس به‌خرج می‌دهد؛ نویسنده‌ای که کمالگراست مأیوس‌تر از دیگران است و اعتمادبه‌نفسش خودبه‌خود کم‌تر می‌شود؛ نوشته‌های خود را بارها می‌خواند و ویرایش می‌کند و در نهایت آن‌ها را دور می‌ریزد چرا که معتقد است به‌اندازه‌ی کافی خوب نبوده‌اند؛ نوشته‌هایش را نصفه‌نیمه رها می‌کند چون خیال ویرایش دست از سرش بر نمی‌دارد؛ برای نوشتن یک خط، یک روز تمام وقت می‌گذارد و در پایان هم بی‌نتیجه همه‌چیز را رها می‌کند؛ نویسنده‌ای که کمالگراست انتظار دارد فروش نخستین کتابش با شاهکارهایی نظیر هری‌پاتر برابری کنند؛ او مدام خودش را با دیگر نویسنده‌ها مقایسه می‌کند و نمی‌داند که هرنویسنده‌ای سبک و سیاق خاص خود را دارد؛ مدام خود را سرزنش می‌کند که چرا امروز ننوشته و چرا روند نگارشش کند است؟ نویسنده‌ای که کمالگراست هنوز به این واقعیت دست نیافته که تا زمانی‌که قید این وسواس‌های بیش از حد را نزند راه به جایی نخواهد رسید. کمالگرایی یک مشکل نیست بلکه کمالگراییِ بیش از حد، یک مانع اساسی بر سر راه بسیاری از نویسندگان است. @arayehha
بیست و یکم آذرماه زادروز «احمد شاملو» متخلص به الف.بامداد یا الف.صبح شاعر، نویسنده، مترجم و فرهنگ نویس @arayehha
‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ۲۱ آذر زادروز احمد شاملو (زاده ۲۱ آذر ۱۳۰۴ تهران – درگذشته ۲ امرداد ۱۳۷۹ تهران) شاعر، نویسنده و مترجم او متخلص به "الف. بامداد" یا الف. صبح. شاعر، نویسنده، روزنامه‌نگار، پژوهشگر، مترجم، فرهنگ‌نویس و از دبیران کانون نویسندگان ایران پیش و پس از انقلاب بود. وی تحصیلات کلاسیک نامرتبی داشت؛ زیرا پدرش افسر ارتش بود و پیوسته از این شهر به آن شهر اعزام می‌شد و از همین روی، خانواده‌اش هرگز نتوانستند برای مدتی طولانی جایی ماندگار شوند. زندانی شدنش در سال ۱۳۲۲ به‌سبب فعالیت‌های سیاسی، پایانِ همان تحصیلات نامرتب را رقم زد. شهرت اصلی او به‌ خاطر نوآوری در شعر معاصر فارسی و سرودن گونه‌ای شعر است که با نام شعر سپید یا شعر شاملویی شناخته می‌شود. این یکی از مهم‌ترین قالب‌های شعری مورد استفاده به‌شمار می‌رود و تقلیدی از شعر سپید فرانسوی یا شعر منثور است. وی که هر شاعر آرمانگرا را در نهایت امر یک آنارشیست تام و تمام می‌انگاشت، در سال ۱۳۲۵ با نیمایوشیج ملاقات کرد و تحت تأثیر او به‌ شعر نیمایی روی آورد؛ اما نخستین بار در شعر «تا شکوفه سرخ یک پیراهن» که درسال ۱۳۲۹ با نام «شعر سفید غفران» منتشر شد، وزن را رها کرد و به‌ صورت پیشرو سبک نویی را در شعر معاصر فارسی شکل داد. او علاوه بر شعر، فعالیت‌های مطبوعاتی، پژوهشی و ترجمه‌هایی شناخته‌شده دارد. مجموعه کتاب کوچه او بزرگ‌ترین اثر پژوهشی در باب فرهنگ عامه مردم ایران است. آثار او به زبان‌های: سوئدی، انگلیسی، ژاپنی، فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، روسی، ارمنی، هلندی، رومانیایی، فنلاندی، کردی و ترکی ترجمه شده‌ است. وی از سال ۱۳۳۱ به‌مدت دوسال، مشاور فرهنگی سفارت مجارستان بود. «نخستین شب شعر بزرگ ایران» در سال ۱۳۴۷ از سوی وابسته فرهنگی سفارت آلمان در تهران برای او ترتیب داده شد. آرامگاه وی در امامزاده طاهر کرج است.  سنگ مزار شاملو را چندین بار افراد ناشناسی شکسته‌اند. @arayehha
ترانه‌ی بزرگترین آرزو احمدشاملو
4_5875163683495090124.mp3
5.36M
▨ شعر: ترانهٔ بزرگ‌ترین آرزو ▨ شاعر: احمد شاملو ▨ با صدای: ♬ پالایش و تنظیم: شهروز ──────♬ ────── شعر با صدای شاعر @arayehha
بیست و یکم آذرماه زادروز «رضا براهنی» منتقد‌ ادبی، شاعر و نویسنده @arayehha
‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ۲۱ آذر زادروز رضا براهنی (زاده ۲۱ آذر ۱۳۱۴ تبریز -- درگذشته ۵ فروردین ۱۴۰۱ کانادا) شاعر، نویسنده و منتقد او از دانشگاه تبریز لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی گرفت، سپس به ترکیه رفت و پس از دریافت درجه دکتری به ایران بازگشت و در دانشگاه تهران به تدریس مشغول شد. در پاکسازی دانشگاهها از اولین کسانی بود که اخراج شد و عبدالکریم سروش در آن نقش اساسی داشت. وی پس از اخراج از دانشگاه، چند دوره کارگاه نقد، شعر و قصه‌نویسی برگزار کرد که از مشهورترین شاگردانش، کیواندخت کیوانی، فرخنده حاجی‌زاده، فتاح محمدی، شیوا ارسطویی، جمشید محمدی، شمس آقاجانی، فریبا صدیقیم، پیمان سلطانی، پروشات کلامی، هوشیار انصاری‌فر، رویا تفتی، عباس حبیبی، مهسا محبعلی، عبداله کیخسروی، رزا جمالی، علی معصومی، ناهید توسلی، روزبه حسینی، سیما داد، نیکو یوسفی، ساعد احمدی، پژمان سلطانی، احمد نادعلی، رضا شمسی، منصور زالی، علی وزیری، بابک شکوفی و... بودند. وی و جلال آل‌احمد، داریوش آشوری، بهرام بیضایی، محمدعلی سپانلو و... از بنیانگذاران کانون نویسندگان ایران بودند. در سال ۱۳۵۶ جایزه بهترین روزنامه‌نگار حقوق انسانی را گرفت. او مدتی را در زندان گذراند و روایت‌های او از زندان‌های ساواک جنجال برانگیز شد. کتاب ظل‌اله حاوی مقدمه‌ای مفصل درباره ادبیات انقلابی و تجددخواهانه و اشعار زندان اوست.   وی زمانی رئیس انجمن قلم کانادا بود. در امرداد سال ۱۳۹۶ اینجانب حسن نیکبخت به لطف همسر گرانقدرشان، مترجم توانا، بانو ساناز صحتی توانستم در تورنتو با دکتر براهنی دیداری داشته باشم. وی در گفتگو با نشریات، در آبان ۱۳۹۳ که در ایسنا نیز منتشر شد گفت: "فارسی زبان رسمی و مشترک همه ایران است و زبان فوق‌العاده شاهکاری است که من نویسنده آنم، ولی از زبان مادری خودم هم دفاع می‌کنم و ابداً به تجزیه اعتقادی ندارم. هرگز تمامیت ایران را از نظر دور نداشته‌ام و گفته‌ام که اسلحه دست می‌گیرم و برای آن می‌جنگم، ولی خب عده‌ای دفاع من از زادگاه و زبان مادری‌ام را برای مقاصد خودشان بهانه کرده‌اند و نمی‌فهمند که وقتی دم از آزادی بیان می‌زنیم نمی‌توانیم بعدش زبان مردم را ممنوع کنیم. حس من به وطنم همان حسی است که در شعرهایم بیانش کرده‌ام." کتاب‌شناسی اشعار: آهوان باغ جنگل و شهر شبی از نیمروز مصیبتی زیر آفتاب گل بر گسترده ماه ظل‌اله نقاب‌ها و بندها (انگلیسی) غم‌های بزرگ بیا کنار پنجره اسماعیل خطاب به پروانه‌ها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟ "بخشی از آن درباره تئوری و نظریه شعر است" یار خوش چیزی است رمان: آواز کشتگان رازهای سرزمین من آزاده خانم و نویسنده‌اش الیاس در نیویورک روزگار دوزخی آقای ایاز چاه به چاه "خاطرات زندان" بعد از عروسی چه گذشت نقد و نظریه: طلا در مس قصه‌نویسی کیمیا و خاک تاریخ مذکر در انقلاب ایران بحران رهبری نقد ادبی جنون نوشتن رویای بیدار آدمخواران تاجدار "چاپ رندوم هاوس، وینتج" گزارش به نسل بی‌فردا "سخنرانیها و مصاحبه‌ها" @arayehha
▨ شعر: آنچه نوشته‌ام ▨ شاعر: رضا براهنی ─────♬ ─────
4_5780548298448311198.mp3
17.71M
▨ شعر: آنچه نوشته‌ام ▨ شاعر: رضا براهنی ▨ با صدای: ♬ پالایش و تنظیم: شهروز ─────♬ ───── شعر با صدای شاعر @arayehha