eitaa logo
آرشیو مطالب(سخنرانی)
2.2هزار دنبال‌کننده
4.2هزار عکس
1.9هزار ویدیو
61 فایل
💠 اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ 💠 https://eitaa.com/joinchat/2017460411C29baaffe93 تعرفه وتبلیغات👇🏼👇🏼👇🏼👇🏼 @kianatv ─┅═ ༅✤ ⃟ ⃟ ‌✤༅═┅─ #کانال_آرشیو_مطالب_سخنرانی #احادیث_روایات_صوت_متن_سخنرانی @archive_mataleb_sokhanrani
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت 🔹 جبر و اختیار (7) س: چرا گاهی دیده می شود بعضی از هر راهی که می روند و هر کاری که می کنند، بالاخره خدا جلو آن ها را می گیرد و به راه خیر می کشاند؟ ج: نه؛ چه کسی جلو آن ها را گرفته؟ همه آزادند؛ منتهی خوب ها چون خوب هستند، کار خیر می کنند و خدا می بیند که آن ها پاکند و نیتشان خیر و تقواست، لذا به آن ها کمک می کند و به آن ها توفیق می دهد. بدها هم آزاد هستند و خدا به آن ها می رساند. انسان بد هم اگر دلش بخواهد، به حرف خدا گوش می دهد و اگر دلش نخواهد، گوش نمی دهد. خدا کسی را نمی گیرد که برگرداند؛ نه خوب را و نه بد را. در هر دو، کاری می کند که به خیر و خوبی دعوت شوند؛ هم انسان بد و هم انسان خوب؛ منتهی خوب استفاده می کند؛ می پذیرد؛ تبعیت می کند و تقوا پیشه می کند و در مقابل، خدای متعال هم به او کمک می کند. انسان بد هم همین طور. خدا به او نشان می دهد ولی او نمی پسندد و خدا از او می گیرد. بنابراین برنامه ی خوب در معرض همه قرار می گیرد. خط هدایت، خودش را به همه عرضه می کند. خوب ها می پذیرند و قدردانی می کنند و عمل می کنند و جلو می روند. بدها هم قدردانی نمی کنند و وقتی خدا به آن ها نشان داد، آن را برمی گرداند. او به جای تابلو خدا تابلو دیگری را می گیرد و می زند. س: بعضی دست به هر گناهی می زنند و به طرف هر گناهی می روند، جور نمی شود؟ ج: نه؛ چنین آدمی که اهل همه جور گناه باشد و به طرف هر گناهی برود و نشود، نداریم. س: آیا او زمینه هایی ندارد؟ ج: نه؛ گاهی ممکن است موانعی پیش آید و الّا کسانی که این طور هستند، اغلب گناهانی را که می خواهند انجام دهند، خدا جلو اراده ی آن ها را نمی گیرد. انسان آزاد است. وقتی آزاد شد می تواند به هر طرف برود، مگر اینکه نتواند؛ مثل آدم بی پول که خیلی از گناهانی را که پول زیاد می خواهد، نمی تواند انجام دهد. این برای آن نیست که خدا نمی گذارد. این گناه، پول می خواهد که او ندارد. امکاناتی می خواهد که او ندارد. خیلی از بی پول ها هستند که دلشان می خواهد گناهانی را که دیگران می کنند، مرتکب شوند، اما پول و وسیله ندارند. ولی هر کس وسیله ی گناهش فراهم شد، خدا جلو او را نمی گیرد. اگر می گرفت که این همه گناه انجام نمی شد. همه ی گناهکاران به مقدار زیادی از گناهانی که می خواهند، دسترسی پیدا می کنند و خدا جلو آن ها را اجباراً نمی گیرد، ولی نسبت به همه ی گناهانی که آن ها می خواهند انجام دهند، امکانات کم است و کافی نیست. اگر امکانات کافی بود، صد درصد می خواستند انجام شود. خوب ها هم همین جور هستند. خوب ها هم خیلی از کارها را می خواهند انجام بدهند، ولی امکان ندارد. یک فقیر متدین می خواهد در یک شهر یک بیمارستان بسازد، اما ندارد. این مسأله ی مهمی است. انسان در بعضی جاها امکانات ندارد. این طور نیست که هر کس نیت خیر داشته باشد، خدا تمام مقدمات و امکانات را در اختیارش بگذارد و این طور هم نیست که اهل معصیت هم که می خواهند همه جور معصیت انجام دهند، خدا جلو آن ها را بگیرد. خدا جلو همه را باز می گذارد؛ منتهی شرائطی می خواهد که همه ندارند. خیلی از گناهان، مخصوص آدم های درشت است و کار این بیچاره ها نیست و این ها فقط افسوس می خورند. س: آیا این افسوس برای آن ها ضرر دارد؟ ج: بله؛ انسان را آماده تر می کند تا هر وقت اسباب فراهم شد، به طرف گناه بپرد. این علاقه متمرکز می شود و وقتی فراهم شد، شیرجه می رود. 🔸 ادامه دارد ... 📚 آثار بندگی، آیت الله عزیز خوشوقت :
15.48M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 فیلم: محبوب‌ترین کارها نزد خداوند 🌷 شرح حدیث توسط امام خامنه ای پند 328 :
✅ داستان کوتاه (165) 🌷 اثر از خدا در زمان حکومت منصور دوانیقی من (ابوحازم) و ابراهیم پسر ادهم وارد کوفه شدیم. امام صادق (ع) نیز از مدینه به کوفه آمده بود. وقتی که ایشان خواست از کوفه به مدینه بازگردد، علماي کوفه ایشان را بدرقه کردند. سفیان ثوري و ابراهیم پسر ادهم از جمله بدرقه کنندگان بودند و بدرقه کنندگان کمی از امام جلوتر رفته بودند. ناگهان در بین راه با شیر درنده اي برخورد نمودند. ابراهیم بن ادهم گفت: بایستید تا امام صادق (ع) بیاید و ببینیم با این شیر چه رفتاري می کند. هنگامی که امام (ع) رسید، جریان شیر را به ایشان گفتند. امام نزدیک شیر رفته و گوش شیر را گرفت و از راه کنار زد. آن گاه فرمود: اگر مردم از فرمان خدا کنند، می توانند بارهاي خود را با این شیرها حمل کنند. 🌷 د‌‌استانهای بحارالانوار، ج 4 ص 105 ✍️ نکته: از خدا یعنی انجام و ترک
✅ امر به معروف و نهی از منکر، چرا و چگونه؟ (۴۱) 🌷امام على عليه السلام : ملاك، راضى بودن و ناراضى بودن است. شتر صالح را فقط يك فرد از قوم ثمود کشت اما چون ديگران به كار او راضى بودند، عذاب به همه آنها رسيد. پس، هر گاه یک حاکم عادل روى كار آيد، هر كس به حكومت او راضی باشد و در بسط عدالت، کمکش كند، دوست و همراه آن حاکم حساب می شود؛ و هر گاه حاکمی ظالم بر سر كار آيد، هر كس به حكومت او راضی باشد و در ظلمهايش به او كمك برساند، دوست و همراه او حساب می شود. 📖 إنَّما هُوَ الرِّضا و السُّخطُ ، و إنَّما عَقَرَ النّاقَةَ رَجُلٌ واحِدٌ ، فلَمّا رَضُوا أصابَهُمُ العَذابُ ، فإذا ظَهَرَ إمامُ عَدلٍ فمَن رَضِيَ بِحُكمِهِ و أعانَهُ عَلى عَدلِه فهُوَ وَلِيُّهُ ، و إذا ظَهَرَ إمامُ جَورٍ فمَن رَضِيَ بِحُكمِهِ و أعانَهُ عَلى جَورِهِ فهُوَ وَلِيُّهُ . 📚 میزان الحکمه، ح ۱۲۸۷۴
خدا از حضرت ایوب (ع) با چه صفتی یاد کرده است؟ 🌷 سخن خدا در قرآن: 1️⃣ ای محمد! ما ایوب را به یاد آور! آن جای قصه‌اش را که اربابش را این گونه صدا زد: خدایا! شیطان مرا دچار گرفتاری کرده و مرا عذاب داده. 2️⃣ ما ایوب را بر سختی های بندگی و دشواری های انجام واجبات و ترک محرمات، مقاوم دیدیم. او خوب بود. چون در همه کارها به ما رجوع می کرد تا حکم آن را بداند و برای انجام آن حکم، از ما کمک می خواست. ✍️ شرح: خدا کسی است که مطیع دستورات و خداست. 📖 متن آیات: 1️⃣ و اذْكُرْ عَبْدَنا أَيُّوبَ إِذْ نادى‏ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطانُ بِنُصْبٍ وَ عَذابٍ (ص، 41) 2️⃣ إنَّا وَجَدْناهُ صابِراً نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ (ص، 44) آیه شماره 241 :
🔹 از علی آموز ... (55) ✅ خوشا به حال چه کسانی؟ 🌷 امام علی (ع): خوشا به حال کسی که با انجام ، بدهی های خود به خدا را ادا کند. 📖 طوبَى لِنَفْسٍ أَدَّتْ إِلَى رَبِّهَا فَرْضَهَا. 📚 تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص: 176 :
✅ صراط مستقیم چیست؟ 🌷 امام خامنه ای: هدف بايد «صراط الله» باشد؛ «صراط الله العزيز الحميد» ، «انّك على صراط مستقيم» ، «ادع الى سبيل ربّك». هدف تمام پيامبران، كشاندن مردم به صراط مستقيم است و صراط مستقيم هم يعنى ؛ «و ان اعبدونى هذا صراط مستقيم». بايد مردم را به الهى كه همان صراط مستقيم است، سوق دهيد. البته اين ، در زمينه ى اخلاق، در زمينه ى عمل فردى و در زمينه ى عمل اجتماعى كاربرد دارد، كه وقتى بحث عمل اجتماعى پيش آمد، آن وقت بحثهاى سياسى، تحليلهاى سياسى، تبيين سياسى هم در حوزه ى كار شما قرار مى گيرد. (03/ 10/ 1376) ✍️ توضیح: عبودیت یعنی عبد خدا شدن. یعنی خدا را مولا، و خود را عبد او بدانیم و از دستورات و اطاعت کنیم مثل اطاعت یک عبد از مولایش. این، صراط مستقیم است. پند 288 :
✅ داستان کوتاه (166) کافری از امام صادق (ع) پرسيد: چرا ميان فرزندان آدم، انسانهای شريف و انسانهای پست بوجود آمده‌؟ امام (ع) فرمود: شريف، کسی است که دستورات واجب و حرام خداست و انسان پست، کسی است که اهل است. پرسيد: مگر انسانها برتر و پایین تر ندارند؟ امام (ع) فرمود: ملاك برتری انسانها بر یکدیگر، است. پرسيد: آیا شما قائليد كه تمام اولاد آدم در ريشه برابرند و جز با بر هم فضيلتى ندارند؟ امام (ع) فرمود: آرى، من معتقدم كه اصل خلقت انسان از خاك است، و حضرت آدم پدر و حوّا مادر است. خالق همه، پروردگار يكتاست و همه انسانها بنده او هستند. بى‌ شكّ‌ خداوند از ميان بنى آدم گروهى را برگزيد و ولادتشان را پاك و بدنشان را طاهر نمود، و آنان را در صلب مردان و رحم زنان حفظ‍‌ كرد، و تمام انبياء را از ميان همين افراد متولد کرد. پس اين گروه پاكترين شاخه‌ های نسل حضرت آدم هستند. اين پاکی براى آن نبود که كارى کرده بودند و مستحقّ‌ آن شده بودند. بلكه خداوند در همان عالم دريافته بود كه اين پیامبران از او نموده و بندگی او را مى‌كنند و به او شرك نمى‌ورزند. پیامبران سپس در پرتو از خدا به كرامت و منزلت بالایی نزد خدا رسيدند، و آنها در شرافت و برتری و حسب با دیگران یکسانند. بدان که هر كس را رعایت نمايد، خدا او را گرامى می دارد، و هر كس از دستورات خدا كند، محبوب او می شود، و خداوند محبوب خود را با آتش عذاب نمی كند. زندیق پرسيد: چرا خدا تمام خلق را و موحّد نيافريد با اينكه بر اين كار قادر و توانا بود؟ امام (ع) فرمود: در اين صورت ثواب و پاداش معنايى نداشت، زيرا اگر کار انسانها فقط‍‌ بود، بهشت و جهنّمى در کار نبود. خداوند انسان را آفريد و او را امر به از خود نمود و از نهی کرد، و با ارسال پیامبران، احتجاج کرد و با كتابهاى آسمانى، حجّت را بر آنان تمام كرد تا دو گروه و شوند. به خاطر از خدا پاداش بگیرند و به خاطر از خدا عذاب شوند. 📚 الاحتجاج , جلد۲ , صفحه۳۳۶ ✍️ شرح: و از خدا همان انجام و ترک است. این عامل برتری پیامبران است. :
✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت 🔹 جبر و اختیار (8) س: چرا خدا به بعضی اجازه می دهد که مرتکب گناهان درشت شوند، ولی دیگران را نمی گذارد؟ ج: خدا اجازه ی گناه نمی دهد. اجازه ی گناه ریز هم نمی دهد. خدا اعلام کرده نه ریز و نه درشت، حق نداری مرتکب شوی. منتهی این تشریعی است و دست انسان را نمی بندد. انسان اراده دارد؛ پول هم دارد. وقتی مقدمات فراهم شد، مرتکب می شود. مگر اینکه فراهم نشود. مگر اینکه به اندازه ای بالا برود که مصلحت نباشد. آن وقت خدا او را کلاً می گیرد؛ نه اینکه در یک گناه جلو او را بگیرد. مثل قارون که او را از بین برد یا مثل دیگران که ثروت و امکانات باعث شد در مقابل خدا ایستادند. این ها طوری هستند که خدا می گیرد؛ اما گناهکاران پایینی که به بالا کاری ندارند و فقط در کار شکم خودشان هستند، اگر اسباب باشد، می روند و اگر نباشد، در خانه می نشینند. س: چرا نعمت های مادی زیادی در اختیار جوامع غیر اسلامی است؟ ج: خدا آن ها را خلق کرده است. آن ها گرسنه اند و خدا باید به آن ها بدهد. آن ها انسان هستند؛ شکم دارند؛ گرسنه اند. باید به آن ها بدهد. به آن ها می دهد و بعد آن ها را دعوت می کند. از این راه عده ای می آیند و خوب می شوند؛ بنابراین اگر خدا همه را از بین ببرد، مخالف حکمت است. به آن ها می دهد و عده ای از آن ها برمی گردند و خوب می شوند. س: چرا امام سجاد (ع) این طور از خدا خواسته اند: «وَ الِاجْتِنَابِ لِمَا نَهَيْتَنِي عَنْهُ مِنْ مَعْصِيَتِكَ»؟ ج: ترک گناه هم همین طور است. گاهی ترک گناه هم پاره ای از توان ها را لازم دارد که انسان بتواند گناهی را ترک کند و الّا در شرایط موجود خودش برایش امکان پذیر نیست. روزی یک راننده به من گفت: شب بیست و یکم ماه رمضان بود و من آمده بودم بیرون و کار می کردم. دیدم مردی سوار شد. گفتم: «کجا؟» گفت: «حالا برویم.» من او را کمی بردم و دوباره گفتم: «کجا؟» گفت: «حالا برویم.» کم کم گفتم: «حالا برویم؟ تا کی برویم؟ کجا برویم؟» گفت: «من مسیحی هستم. ارمنی هستم و هر روز باید نجاست بخورم. امشب نمی خورم. شب بیست و یکم است و نمی خورم. دیدم اگر به خانه بروم، نمی توانم نخورم. با خودم گفتم بروم بیرون و تا صبح بچرخم تا این کار را نکنم.» این شخص این طور می تواند. اگر برود، نمی تواند. این یک نوع توان است که خدا به او داده که شب بیاید بیرون تا صبح بچرخد و به خانه نرود تا به حرمت امیرالمؤمنین مرتکب این کار نشود. این یک نوع توان است که در اختیار بعضی هست و در اختیار بعضی نیست. سایر معاصی هم همین طور هستند. 🔸 ادامه دارد ... 📚 آثار بندگی، آیت الله عزیز خوشوقت :
✅ چرا باید عبد خدا باشیم و فقط مطیع دستورات او؟ 🌺 سخن خدا در قرآن: شک نکنید که مولای شما خداست؛ نه غیر او؛ همان خدایی که آسمانها و زمین را در شش روز آفریده؛ همان خدایی که پس از آفرینش آسمانها و زمین، خودش بر مسند مدیریت و فرماندهی آن مستقر شد و هم‌اکنون خودش آن را مدیریت می کند؛ همان خدایی که هیچ کس بدون اذن او، اجازه شفاعت و وساطت بین شما و او را ندارد. فقط این خدا مولای شماست؛ پس همگی باید عبد او باشید و از دستورات او اطاعت کنید. با این وصف چرا متنبّه نمی شوید و اطاعت از دستوراتش را نمی پذیرید؟ ✍️ شرح: خدا شدن فقط با انجام دستورات و خدا ممکن است. 📖 إنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ في‏ سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوى‏ عَلَى الْعَرْشِ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ ما مِنْ شَفيعٍ إِلاَّ مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ‏ أَ فَلا تَذَكَّرُونَ (یونس، 3) آیه شماره 242 :
✅ خدا از حضرت داوود (ع) با چه صفتی یاد کرده است؟ 🌷 سخن خدا در قرآن: ای محمد! در مقابل حرفهای مخالفان بندگی، مقاوم باش و ما داوود را به یاد آور که در بندگی و از دستورات و ما مقاوم بود. دلیل مقاومت و شکیبایی‌اش این بود که او در همه کارها به ما رجوع می کرد تا حکم آن را بداند و برای انجام آن حکم، از ما کمک می خواست. 📖 اصْبِرْ عَلى‏ ما يَقُولُونَ وَ اذْكُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ (ص، 17) آیه شماره 243 :
امر به معروف و نهی از منکر، چرا و چگونه؟ (۴۹) 🌷امام على (ع): هم آمِر به معروف باش و هم عامل به معروف. مثل كسى نباش كه امر به معروف می کند و خودش عمل نمی کند و در نتیجه هم بار گناه را بر دوش می کشد و هم خودش را در معرض خشم خدا قرار می دهد. ✍️ شرح: امر به معروف یعنی امر به . نهی از منکر یعنی نهی از . 📖 كنْ آمِرا بِالمَعروفِ عامِلاً بِهِ ، و لا تَكُن مِمَّن يَأمُرُ بِهِ و يَنأى عَنهُ ، فيَبوءَ بِإثمِهِ و يَتَعَرَّضَ مَقتَ رَبِّهِ . 📚 میزان الحکمه، ح ۱۲۸۹۴ :