#تجربه_من ۲۵۹ #فرزندآوری #زایمان_خانگی #سبک_زندگی #رزاقیت_خداوند #قسمت_پنجم برای زایمان سوم هم تصمیم گرفتم تحت نظر ماما باشم و باز هم توی خونه زایمان کنم. آرامش و راحتی که دفعه پیش توی خونه داشتم عالی بود و نمی‌خواستم با بیمارستان رفتن اون آرامش رو از دست بدم. تو کانادا هم مثل ایران غربالگری اختیاری بود. ولی به هیچ وجه من اصراری از جانب دکتر یا ماما برای انجامش ندیدم. وقتی فهمیدم اختیاریه، با اینکه انجامش بدون هزینه بود، نرفتم. روزها گذشت و بالاخره دردهای من شروع شد، باز هم برخلاف انتظارم زایمان راحتی نداشتم و دردهای قبل از زایمان خیلی طولانی و زجرآور بود. اما الان که به اون روزها نگاه میکنم، احساس توانمندی و اعتماد بنفس میکنم. هر موقع درد و ناراحتی به سراغم میاد، با خودم میگم از درد زایمان که بدتر نیست😂 و همین باعث آرامشم میشه. دختر نازنینم هم بعد از سه شبانه روز درد کشیدن به دنیا اومد و لحظه ای که پاش رو گذاشت به این دنیا تمام دردها و خستگی های من ناپدید شدن. دوره ی نقاهت من این بار دیگه فقط به یکی دو ساعت رسید😂 از چند ساعت بعد از زایمان درست مثل قبل تمام کارها رو انجام میدادم، مخصوصا که همسرم هم کمردرد بدی گرفته بود و نمی‌توانست کمکم کنه، در نتیجه کار بچه ها (که یکیشون هم تازه از پوشک گرفته بودم) همه با خودم بود. حالا برای بار سوم بود نوزادی رو در آغوش می‌گرفتم، شیر میدادم و مراقبت میکردم. از لحظه لحظه ی شیردادن ها و لحظات بودن با نوزادم، حتی دل دردهاش و شب بیداریهاش لذت بردم، نه اینکه سخت نبود، سخت بود، ولی لذت بخش بود. به نظرم تنها دلیلش این بود که حالا تجربه داشتم و دیگه از استرسها و بی تجربگی های بچه ی اول و دوم خبری نبود. خب وقتی استرس و ناشی گری نباشه، مجال داری که از لحظاتت لذت ببری. دیگه با هر اتفاقی دست و پات رو گم نمیکنی، بلکه همه چیز در آرامش پیش می‌ره. یادمه به دوستم میگفتم من تازه سر فاطمه(دخترم) لذت بچه داری رو فهمیدم. خیلی ها هم که بهم میگن ما تو همین یه دونه یا همین دوتا موندیم، بهشون میگم آخه شما هنوز لذت بچه داری رو نچشیدید. تازه الان من از فرزند چهارمم به مراتب بیشتر لذت میبرم. و ان شاء الله بعدی ها هم بیشتر😜 بعد از تولد دخترم دچار افسردگی زایمان شدم. افسردگی زایمان با گذر زمان خوب میشه، اما متاسفانه برای من چون زمانی هم برای استراحت نداشتم، هم خیلی روزهای پرکاری رو گذراندم بیشتر طول کشید. در همین فاصله دیگه همسرم فوق دکتریش رو هم تمام کرده بود و به لطف خدا یک موقعیت کاری خوب براش تو ایران جور شد. همینجا این رو هم بگم که با به دنیا اومدن هر کدام از بچه های ما، یک گشایش بزرگ مالی برامون اتفاق می افتاد. نمونه اش همین کار همسرم، در حالی که دوستانی داشتیم که سالها بود برای برگشت به ایران تلاش می‌کردند ولی کاری براشون جور نمیشد. جالب این بود كه همزمان توی کانادا هم چند پیشنهاد کاری فوق العاده برای همسرم ایجاد شد که هرکسی رو میتونست از برگشت به ایران منصرف کنه. ولی خدا خواست و دل همسر من نلرزید و برگشتیم به آغوش وطن. متاسفانه خیلی دیر از طرف ایران به ما خبر دادند که کار همسرم درست شده و همین باعث شد که ما فقط ۲ هفته برای اسباب کشی وقت داشته باشیم. فکر کنید که در عرض دو هفته باید یک زندگی رو جمع میکردیم و در ۹ تا چمدان جا می دادیم، با ۳ تا بچه ی زیر ۴ سال و بدون کمک. هیچ وقت دوست ندارم خاطرات اون چند روز رو مرور کنم انقدر که به ما بد و سخت گذشت. تازه ما زندگیمون رو در حد حداقل ها گذرانده بودیم و چون قصد ماندن نداشتیم وسیله ای جمع نکرده بودیم. یادم هست که حتی کوچکترین و بی ارزش ترین چیزها برای من دردسر شده بوند، حتی برای یک سنجاق سر هم باید تصمیم می‌گرفتم که الان این رو چی کار کنم؟ بریزم دور؟ بذارم برای فروش یا ببرم ایران؟ جالب اینه که اونجا دور ریختن وسایل هم دردسر بود😂 چون سطل زباله ی خونه که شهرداری خالی میکرد حجمش کم بود. به علاوه نمیشد زباله ها رو کنارش رو زمین بذاریم. در نتیجه باید میبردیمشون یه جای مخصوص بیرون شهر و تازه کلی هم پول می‌دادیم که بتونیم زباله هامون رو دور بریزیم. ما هم در شرایطی نبودیم که هم این وقت رو بذاریم، هم هزینه اش رو بدیم. در این شرایط همیشه یاد حدیثی می افتادم که می‌فرمود در قیامت هر آنچه که در دنیا داشتی وبال گردنت خواهد بود و باید برای تک تک چیزهایی که داشتی جواب پس بدی. تو اون شرایط شاید من یک هزارم اون حال رو درک کردم. برای همین با خودم عهد کردم ایران هم که میام تو دام تجملات نیفتم و فقط با چیزهایی که لازم دارم زندگیم رو بگذرونم. خلاصه ما با یک حال خسته، اما پر از شوق و امید از کانادا به ایران عزیمت کردیم... 👌ادامه دارد... 🆔 @asanezdevag

#تجربه_من ۲۵۹ #فرزندآوری #سبک_زندگی #قسمت_ششم اومدیم ایران و دوباره غرق شدیم در نعمت‌هایی که فقط تو ایران عزیزمون پیدا میشه، غرق محبت خانواده ها، کمک و یاری خانواده ها به وقت نیاز، مشهد، قم و... 😊 صدای اذان که به وقت نماز توی شهر میپیچه، عزاداری های محرم و صفر، انسانیتی که هنوز تو ایران هست و غرب بویی ازش نبرده و هزاران نعمتی که اینجا دارم و به عشقشون زندگی میکنم. خیلی ها ازم میپرسن پشیمون نیستی برگشتی؟ اونجا بهتر نبود؟ من همیشه جواب میدم همه جای دنیا سختی هست، انسان به هیچ جای دنیا نمیتونه پناه ببره که از سختی ها در امان باشه و زندگی راحتی داشته باشه، راحتی مال بهشته، دنیا سختی داره. فقط شما بین اینکه چه سختی هایی رو تحمل کنی، میتونی انتخاب کنی. زندگی توی کانادا هم سخته، فقط سختی هاش با ایران متفاوته، ولی همچنان هست. خدا رو شکر همسرم بلافاصله مشغول کار شد و حسسسابی هم مشغول شد و کمتر دیگه میتونست کمکم کنه. تو این فاصله به خاطر اوضاع بیکاری و شرایط نامساعد اقتصادی با برادرهام تصمیم گرفتیم یه یا علی بگیم و یه کسب و کاری راه بندازیم. الحمدلله الان یک سال و نیمه ادامه دادیم و کار داره نم نم پیش میره. (در کنار بچه داری و خونه داری هم میشه کارهای مفید اینطوری هم انجام داد.) یکسالی طول کشید تا در ایران هم جا بیفتیم و با شرایط سازگار بشیم. وسایل اولیه زندگی رو که قبلاً مادر و پدرم تهیه کرده بودند، ازشون خواسته بودم فقط وسایل ضروری خریداری بشه و تجملاتی نشه. حتی تلویزیون و مبلمان هم گفتم نخرند. گرچه این اواخر لازم شد مبلمان تهیه کنیم، که ساده ترین و جمع و جورترینش رو انتخاب کردیم. برخی وسایل رو هم خودمون درست میکنیم، اینطوری هم هزینه ها پایین میاد و مهم تر از اون، آدم هر کار مثبتی که انجام بده اعتماد بنفس خودش بالاتر می‌ره. چند وقت پیش همسرم با خلاقیت خودش یک تخت چهار طبقه درست کرد که هم توی اتاق خواب کوچیک بچه ها جای کمتری بگیره، هم بشه سالها استفاده اش کرد. هزینه اش شاید یک دهم تخت های آماده بیرون شد و هم اینکه بسیار با کیفیت تر و زیباتر از اونها. من هم کارهایی که بتونم رو خودم انجام میدم و کمتر به بیرون مراجعه میکنم، چون به نظرم ارزش مادی و معنوی کاری که خود آدم انجام بدم خیلی بیشتره. از خرید و آماده کردن سبزی قورمه و آش .. گرفته تا دوخت کاور مبل و رو تختی و رو بالشتی و ... رو همه رو خودم انجام میدم. اگر خیاطی بلد بودم لباسهای بچه ها رو هم خودم میدوختم. ان شاالله اون هم تو برنامه ام گذاشتم که یاد بگیرم. علت این کارها، فقط هم مسئله ی مالی نیست، مهم تر از اون این هست که انسان کار مثبتی انجام بده و چیزی به این دنیا اضافه کنه، تا کی آدم فقط از دسترنج دیگران استفاده کنه؟! دیگه کم کم داشت یک سال از اومدن ما می‌گذشت. زایمان سخت سوم و افسردگی بعد از اون، منو از بارداری و زایمان مجدد می‌ترسوند. در عین حال میدونستم که باز هم بچه می‌خوام و نمیخوام فاصله سنی هاشون زیاد باشه ولی نمیتوستم مجددا تصمیم بگیرم، چون میدونستم این بار همسرم هم حتما مخالفت می‌کنه. این شد که شب قدر همین ها رو به خدا گفتم و از خدا خواستم بدون اینکه نیازی به تصمیم و برنامه ی ما باشه، خودش یک فرشته ی دیگه نصیبمون کنه. شب قدر، در اوج ناامیدی، از خدا فرشته ی دیگه ای خواستم و خدای مهربانم خیلی زود مهر اجابت پای حاجتم زد و بدون برنامه ریزی، فرشته ی چهارمی در وجود من شکل گرفت. خیلی خوشحال بودم. حالا در عمل انجام شده قرار گرفته بودم و مجبور بودم بر ترسم غلبه کنم و شرایط رو جور کنم. مثل بارداری های قبلیم تمام سونوها و آزمایش های غیرضروری رو انجام ندادم. از جمله آزمایش و سونوی غربالگری که اصلا بهش اعتقادی ندارم. به نظر من سونوگرافی های اضافه و تأکید زیاد بر اونها بیشتر باعث اضطراب مادر میشه، دقیقا همون چیزی که یک مادر نباید داشته باشه. یادمه باردار که بودم یکی از دوستانم زایمان کرده بود و باهاش صحبت میکردم، می‌گفت برای کاهش هزینه های دوره ی بارداری، چک آپ های ماهیانه اش رو بیمارستان دولتی میرفته که پول ویزیت نخواد بده. ازش پرسیدم خب حالا چقدر هزینه کردی در طول بارداری؟ گفت حدود دو سه میلیون!!! من خیلی تعجب کردم، چون خودم شاید بیشتر از ۵۰۰ هزار تومان خرج نکردم. با تعجب ازش پرسیدم چرا این همه هزینه کرده، گفت بیشترش خرج غربالگری ها شده و مولتی ویتامین خارجی که دکتر براش تجویز کرده!! بهش گفتم حالا فرضا اگر غربالگری می‌گفت بچه مشکل داره، میخواستی بچه ات رو بکشی؟ گفت نه!! پرسیدم خب چرا مولتی ویتامین ایرانی نگرفتی؟! اکثر قرص ها و کپسولهای خارجی توش ژلاتین داره که از ذبح حرام به دست اومده و عمدتا هم ژلاتین خوکی ... این دوره ی بارداری هم طی شد و خدا رو شکر پسرم چند روزی هست که جمع ما رو شادتر و گرم تر کرده. 👈ادامه دارد... 🆔 @asanezdevag

#تجربه_من ۲۵۹ #فرزندآوری #سبک_زندگی #رزاقیت_خداوند #قسمت_هفتم خیلی ها تا میفهمند من چهارتا بچه دارم بهم میگن حتما کسی کمکت میکنه که جرات کردی چهارتا بیاری!! خب من سه تا بچه ی اول رو در غربت داشتم و به معنی واقعی کلمه کمکی نداشتم. و خب واقعا هم گاهی خستگی امانم رو میبرید. اما همیشه با خودم فکر میکنم به خاطر اهداف و خوشی های بلند مدت، میشه سختی های کوتاه مدت رو تحمل کرد. خدا هم خیلی کمکم میکنه، مثلاً اومدیم ایران، کمک کرد تا پیش خانواده ی همسرم باشیم. البته من آدمی نیستم که زحمت بچه هامو به دیگران بدم، ولی در مواقع ضروری ازشون کمک میگیرم. یا مثلاً یکی دیگه از امدادهای خدا این بود که یکی از آشناهای ما که خیلی طرفدار ازدیاد نسله، وقتی فهمید من فرزند چهارم رو باردارم، خودش هفته ای یکبار کارگر می‌فرسته خونه ی ما😃 هر چقدر هم همسرم اصرار کرد که خودش انجام میده، اون بنده خدا راضی نشد و گفت بذارید من هم تو ثوابش شریک بشم. خب اینم از نمونه برکت هاییه که به خاطر تعداد بیشتر بچه ها قسمتمون شد. سخت نیست؟! چرا سخته😊 مخصوصا برای من که تو جامعه و خانواده ای بزرگ شدم که یه عمر بهم گفتند: تو فقط درس بخون و‌ متأسفانه من رو برای واقعیت های زندگی تربیت نکردند. ولی به هر حال هیچ وقت برای بزرگ شدن دیر نیست، منم دارم دوباره با بچه هام رشد میکنم. البته فقط سختی هم نیست، چندین برابر شیرینی داره. من همیشه به این فکر میکنم که مگه یه بچه داشتن راحته؟ مگه بچه نداشتن راحته؟ فکر نمیکنم کسی تو این دنیا باشه که زندگی بدون سختی بگذرونه، فقط سختی هامون متفاوته. در عوض من این سختی رو به جون میخرم که هزار تا منفعت کسب کنم. مثلاً: من نگران هم بازی نداشتن بچه هام نیستم. مجبور نیستم بچه هام و بذارم مهدکودک و در نتیجه صد تا مشکل جدید برام به وجود بیاد. بچه هام در ارتباط با همدیگه بسیار مسئولیت پذیر و از نظر اخلاقی سالم تر و واقع بینانه تر بزرگ میشن. طوری که من گاهی بچه ها رو دکتر میبرم یا جای دیگه، بهم میگن از برخورد بچه تون معلومه تک فرزند نیست، لوس نیست، چقدر عاقله و بسیاری از منافع در آینده ان شاء الله. اینم درگوشی بهتون بگم که خیلی از بزرگ ها میگن سخته و ما نمی‌تونیم و در ظاهر از کار من خوششون نمیاد، ولی همیشه بچه های فامیل با حسرت بچه های منو نگاه میکنند و حتی یکیشون چند وقت پیش اومد به من گفت: خوش به حالتون که ۴ تا بچه دارید، من هم بزرگ بشم می‌خوام صد تا بچه داشته باشم😂 چطوری خرجشون رو میدید؟ ما که خرج نمیدیم، خدا میده. از رزقی هم که خدا به ما میده، سعی میکنیم درست استفاده کنیم. پولمون رو خرج تجملات و حرف مردم نمی‌کنیم (نمی‌گم ما خیییلییی زاهدیم، نه، ولی در مقایسه با هم طرازهای خودمون، تجملات رو کنار گذاشتیم. به خاطر حرف مردم و نگاه مردم هم خرج اضافه نمیکنیم). لباسهای بچه ها رو دسته بندی میکنم و بچه ها از لباسهای همدیگه استفاده میکنند. از خلاقیت و تواناییهامون برای درست کردن وسایل مورد نیاز استفاده میکنیم، خیلی زیباتر و با کیفیت تر از وسایل موجود در بازار. برای قرض گرفتن برخی وسایل، حتی با وجود اینکه توان خریدش رو ‌داریم، از خواهر و برادرها مون خجالت نمیکشیم. مثلاً تخت بچه که قراره نهایتا یک سال استفاده بشه، خواهر همسرم داشتند و سالها توی انبارشون بود. ازشون خواستیم و همون رو ازشون قرض گرفتیم. البته این رو هم بگم که من خودم آدمی بودم که اصصصصلا غرورم اجازه نمی‌داد از کسی چیزی قرض بگیرم یا چیز دست دومی بخرم، ولی این اخلاقم با کانادا رفتن تغییر کرد. اونجا کلا عموم مردم خیییلییی ساده تر از ایرانی ها زندگی میکنند. خرید و فروش اجناس سالم دست دوم خیییلییی متداوله و حتی افراد پولدار برای خودشون عیب نمیدونند، اصلا بخشی از طرز زندگیشونه. منم به مرور دیدم که این دیدگاهم یک دیدگاه واقع بینانه نیست. برعکس میبینیم که با استفاده ی کامل و صحیح و چندباره از وسایل، چقدر به محیط زیست خدمت میکنیم، چقدر در مدیریت هزینه ها موفق تریم، چقدر از استرس های زندگی کم میشه و ... ضمن اینکه قناعت میکنیم، در عین حال از رحمت خدا هم ناامید نیستیم. مثلاً الان تو یه آپارتمان ۶۰ متری هستیم. من اصلا خودم رو به این خاطر زجر نمیدم، یا نمی‌گم خونمون کوچیکه دیگه بچه نمیخوام، بلکه امیدوارم خدا از فضل خودش خونه ی بزرگ و حیاط دار بهمون بده که راحتتر فرشته هامون رو بزرگ کنیم، که ان شاء الله میده، شاید با بچه ی بعدی.😊 🍀ادامه دارد... 🆔 @asanezdevag

#تجربه_من ۲۵۹ #مادری #فرزندآوری #سبک_زندگی #فعالیت_اجتماعی_اقتصادی #قسمت_پایانی یک روز در حال مطالعه بودم که به حدیثی از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله برخوردم به این مضمون که سه زن فشار قبر ازشون برداشته میشه و در بهشت با حضرت زهرا سلام الله علیها محشور میشن. "یه عده زنانی که با فقر همسرشان بسازند و قناعت کنند، دوم زنانی که بر بداخلاقی و بدغیرتی همسرانشان صبر کنند، و سوم زنانی که مهریه خودشون رو به همسرشان ببخشند." دیدن این حدیث برام مثل پیدا کردن گنج بود. من که جزو دسته ی اول و دوم نمی‌شدم چون همسرم الحمدلله وضع مالی متوسط داره و خوش اخلاقه، پس می‌تونستم به بهایی بسیار اندک و ناچیز ارزشمندترین گنج خدا رو به دست بیارم. همسرم اول که شنید قبول نکرد اما دست به دامنش شدم و حدیث رو براش خوندم، گفتم تو رو خدا قبول کن و بذار مهریه ام رو بهت ببخشم و به این گنج بزرگ برسم، این رو که شنید قبول کرد. یک سوال دیگه هم که ازم زیاد پرسیده میشه اینه که کی به کارهای دیگه ات میرسی؟ خب من وقتی بچه دار شدم، و حتی با بچه ی دوم هم هنوز توی شوک بودم و از فعالیتهای اجتماعی ام تا حد زیادی کم شد، نتونستم زود خودم رو جمع و جور کنم و از این بابت خیلی احساس خلاء میکردم. مخصوصا من که همیشه خیلی پر انرژی بودم و همیشه چندتا کار اجتماعی و علمی با هم داشتم که انجام بدم. کم کم با به دنیا اومدن فرزند سومم و همبازی شدن دو تا پسر اولم، تونستم خودم رو جمع کنم و کارهام رو شروع کنم. مهمترین کاری که بعد از آمدن به ایران با کمک دوتا برادرام انجام دادم، شروع یک کار اقتصادی در زمینه تولید محصولات خانگی و عرضه مواد غذایی طبیعی بود. هم به خاطر اینکه آقا فرموده بودند امروز جهاد اقتصادی واجبه، هم به خاطر کسادی کار و اوضاع که این روزها همه کم و بیش درگیرش هستند. بیشتر کارهای تولید محتوا و بازاریابی رو من انجام میدم که از خونه قابل انجام دادن باشه، برادرها هم کارهایی که بیرون از منزل هست رو انجام میدن. علاوه بر این داریم با همسرم و خانواده ی ایشون هم استارت تهیه و تولید کتاب داستان برای کودکان رو میزنیم، من هم مسئول داستان پردازی و نوشتن قصه هایی هستم که ایده اش رو سایر اعضای خانواده میدن و هم مدیریت کار عمدتا به عهده ی من خواهد بود. و خیلی فعالیت های پراکنده ی دیگه که الان همه با وجود ۴ تا بچه داره انجام میشه. پس شدنیه، مخصوصا الان با وجود اینترنت و وسایل دیگه خیلی کارها رو میشه از داخل خونه کرد. فقط کافیه انسان ذهنش رو باز کنه و از چهارچوبی که برای خودش تعیین کرده بیاد بیرون و فعالیتهای جدید و متفاوتی رو امتحان کنه، کاری که با شرایط و تواناییهاش سازگار باشه. و اما قصه ی من و «نقش خاص خاصی» که یک عمر دنبالش بودم. نقشی که خدا برای من تعیین کرده و باید پیداش میکردم، نقشی که در تاریخ هیچ کس به جز من نمیتونه بازی کنه و قراره دنیا رو تکون بده. یعنی به چیزی کمتر از این راضی نبودم. امروز که در این نقطه از زندگیم ایستادم، هیچ وقت به این اندازه، انقدر از صمیم قلب و اعماق وجودم مطمئن نبودم که دارم همون نقشی رو ایفا میکنم که باید. منی که یک روز میخواستم با طرح تئوری حقوق بین‌الملل جدید دنیا رو متحول کنم و آماده ی ظهور آقا امام زمان، کی فکرش رو میکرد که به این نتیجه برسم که امروز نقش من باید در خانه ایفا بشه و با همسرداری و فرزندآوری!! یقین دارم که هیچ کس به جز من نمیتونه بچه هایی مثل بچه های من به دنیا بیاره و هیچ کس به جز من نمیتونه اونها رو مثل بچه های من تربیت کنه. این «من» که عرض میکنم «من» نوعی هست و هر مادری می‌تونه اسم خودش رو جای اون بذاره. چون به نظرم، امروز این بزرگ ترین نقش تاریخی هستش، که به تک تک ما مادران شیعه و ایرانی تحویل داده شده، مثل اعطای مهمترین فرمان تاریخی از دست مهمترین فرمانده دوران به کلیدی ترین سربازهای خودش. واقعا به نقش خودم و نقش همه ی مادران عزیزی که به نیت ازدیاد نسل شیعه و به فرمان رهبر عزیزمون دارن جهاد میکنند و سربازی به ارتش امام زمان عج اضافه میکنند ایمان دارم. از خدا می‌خوام در این راه به هممون کمک کنه. 🆔 @asanezdevag

#تجربه_من ۲۶۰ #فرزندآوری #سبک_زندگی #قسمت_سوم خیلی روزهای سختی بود ۴۰ روز که از فوت برادرم گذشته بود احساس کردم روحم داره تحلیل میره پیش خودم گفتم من باید کاری بکنم وگرنه این بچه که پیش من امانته از دستم میره. شروع کردم به حفظ قرآن و عمل به احادیث، یادمه وقتی به آیه ی "ولنبلونکم بشی من الخوف و الجوع و نقص ....و بشرالصابرین "رسیدم انگار خداوند به من یک صبر جمیل عطا کرد و باقیمانده ی بارداریم رو به لطف و عنایت الهی با صبری عجیب گذراندم طوریکه به سایر برادرانم و مادرم هم دلداری میدادم و با خواندن روایات و احادیث و آیات اونا رو دعوت به صبر می کردم. بالاخره پسرمم الحمدلله در یک بیمارستان دولتی طبیعی بدنیا اومد زیر دست یک رزیدنت اما همه چیز خوب پیش رفت به لطف الهی. ما اونموقع دیگه پیکانمون رو عوض کردیم و پراید خریدیم و همسرم هم اونموقع دیگه اینترن شده بودن، توی یک موسسه ی کلاسهای رزیدنتی، یک کار دفتری بهشون پیشنهاد شد که گاهی از دانشگاه و بیمارستان به اونجا میرفتن و درآمد مون به برکت بچه ی دوم خیلی بهتر شده بود. بالاخره موعد خوابگاه ما تمام شد و ما به خاطر اینکه دخترم یک مدرسه ی خوب و مذهبی بره اومدیم سمت میدان بهارستان خونه اجاره کردیم و من به همسرم گفتم خیلی دلم میخواد برای بچه سوم اقدام کنیم اما متاسفانه چون ایشون برای تبلیغات موسسه در ماه سه هفته رو به شهرهای مختلف میرفتن واقعا نبودن که بخواییم در مورد این قضیه حتی کمی صحبت کنیم😔 پسرم آقا محمدمهدی که ۵ سالش شد ما تصمیم گرفتیم فرزند سوم رو بیاریم که خداوند زینب خانم رو قسمتون کرد. فاصله سنی پسرم با دختر دومم ۶ سال و ۳ ماه شد که بنظرم زیاد بود اما چه میشه کرد زمان رو به عقب نمیشه برگردوند. دختر اولم که خیلی ریز نقش بود ناگهان در ۱۲ سالگی رشد عجیبی کرد طوریکه هرجا میرفتم فکر میکردن ۱۸ سالشه و براش خواستگار می آمد. همین شد که ما تصمیم گرفتیم ایشون رو برای ازدواج و پذیرش مسئولیت زندگی تربیت و آماده کنیم. ناگفته نماند که ایشون هم مثل مامانش علاقه داشت زود ازدواج کنه😅 در این حین هم همسرم تخصص بیهوشی قبول شدن ولی در شهر قزوین من بخاطر مدرسه ی بچه ها و فضای فرهنگی ای که در تهران براشون فراهم کرده بودیم مجبور شدم تهران بمونم و ایشون رفتن قزوین روزهای سختی بود ولی انگار خداوند توانِ موتور وجود من رو چندین برابر کرده بود هم بچه داری هم خانه داری هم خرید بیرون و هم درس میخوندم برای امتحان کنکور سطح ۳ حوزه ولی همه ی سختیهایی که گذروندم توام با رشد بسیار زیادی بود هر سختی با خودش یک جهش عجیب و رشد تصاعدی داشت. بالاخره دخترم در سن ۱۷ سالگی با همسرشون که طلبه بودن در اسفند ۹۷ روز میلاد امام جواد علیه السلام در کهف الشهدای تهران یک عقد بسیار معنوی و زیبا کردن و منم تمام ۱۲ سالگی تا ۱۷ سالگی ایشون درِ خونه ی تمام شهدا و صلحا و امام رحمه الله علیه و تمام ائمه اطهار رفتم که خداوند یک همسر باتقوا و با ایمان قسمتشون بکنه. زمان عقد دخترم من سر فرزند چهارم باردار بودم و دختر بزرگم کلاس دهم بودن بعد از عقد مدرسه فهمید و ایشون رو بخاطر مصوبات دور از دین و شرعِ وزارت آموزش پرورش😡 اخراج کردن اما ما برامون مهم نبود ایشون درسشون رو غیرحضوری ادامه دادن و من که یک مقدار سختی کار برای آماده کردن دخترم برای عقد بهم فشار آورده بود در ۳۶ هفتگی یعنی ۹ روز بعد از عقد دخترم زایمان زودرس داشتم ولی به لطف الهی دخترم ریه اش کامل بود و زیر دستگاه نرفت. سر بچه دوم به بعد هیچ وسیله ای اعم از تختخواب و کریر و حتی لباس بچه هام رو نخریدم بلکه با دوستان مشترکمون عوض بدل میکردیم و این بود که میتونم بگم تقریبا بالای ۹۵ درصد با هزینه ی خیلی ناچیز سه تا بچه ی بعدی رو زایمان کردم و دوران کودکیشون تا سه سالگیشون رو گذروندم با اینکه همسرم از نظر وضع مالی هیچ مشکلی نداشتن که مایحتاج بچه ها رو تهیه کنن ولی ما اون هزینه رو برای مناطق سیل زده و زلزله زده میفرستادیم و خداوند هم برکتش رو چندین برابر به زندگی ما نازل میکرد. در حال حاضر فرزند چهارمم یکسال و یک ماهشه و ما ان شاءالله تصمیم داریم برای فرزند پنجم باز هم با توسل به حضرت سیدالشهدا علیه السلام اقدام کنیم و قراره از فرزند ششم به بعد اگر خداوند عمر و توان بده ان شاءالله با دخترم مسابقه بذاریم😅 من بعد از بچه ی سومم سطح ۳ حوزه قبول شدم ولی بخاطر بچه ها موقتا درس رو کنار گذاشتم چون واقعا با مشغله ی زیاد کاری همسرم‌ باید مسئولیت بچه ها تمام و کمال به دوش من باشه. از این که خداوند با حکمتهاش در سختیها نعمتهاش رو بر من و همسرم تمام کرد با تمام وجودم شاکرش هستم ان شاءالله خداوند نگاه مهربانش رو همون طور که بر زندگی ما تاباند بر زندگی نسلهای بعد از ما تا ظهور حضرت حجت عج بتابانه به برکت صلوات بر محمد و آل محمد🌹 🆔 @asanezdevag

#تجربه_من ۲۶۱ #ازدواج_در_وقت_نیاز #سبک_زندگی #قسمت_اول زندگی جدید من از روز عاشورا ۹۳ شروع شد. اون روز با شنیدن روضه عصر عاشورای حضرت زینب خیلی به حال خودم افسوس خوردم. ازون روز توی هیئت تصمیم گرفتم دیگه بشم نوکر امام حسین و حضرت زینب. شنیدین میگن شما یک قدم به سمت ما بیاید ما صد قدم میایم جلو. من اینو داشتم با چشمای خودم میدیدم و درک میکردم. از مقطع راهنمایی وارد یه دبیرستان عااالی شدم که اصلا خودمم باورم نمیشد که در اون دبیرستان قبول بشم یادمه خیلییی از دوستام که با هم آزمون و مصاحبه دادیم رد شدن... خلاصه من اینو کار حضرت زینب میدونستم و سعی میکردم از محیط معنوی اونجا به بهترین شکل استفاده کنم... روز به  روز جو معنوی اونجا بیشتر روم تاثیر میذاشت. همون سال قسمتم شد و به کربلا رفتم...چه کربلایی... فوق العاده بود همه چیزش... اونجا زیر قبه امام حسین دعا کردم خودشون، مسیر زندگیمو دستشون بگیرن... دعا کردم که میخوام توی ظهور پسرشون امام زمان موثر باشم و بچه زیاد بیارم، یار واسه پسرشون تربیت کنم. همونجا بهشون درگوشی گفتم که تصمیم دارم که زود ازدواج کنم و ازشون میخوام که خودشون یه مورد عاالی برام زود زود بفرستن. اون موقع ها خیلی تحت تاثیر صحبت های آقای پناهیان بودم و مدام تو گوشیم سخنرانی هاشونو دانلود میکردم و گوش میدادم. یادمه توی یه سخنرانیشون میگفتن...من از شما جوونا تعجب میکنم اینجوری اینجا نشستید و ازدواج نکردید...قشنگ یادمه...میگفتن آقاتون گفته بچه بیارید و نسل شیعه رو زیاد کنید اون وقت شما نشستید منو نگاه میکنید؟😂😂 میگفت  "برای خدا ازدواج کنید و برای خدا بچه بیارید " خیلی مصمم تر شدم برای هدفم. یه روز به مامانم گفتم من احساس میکنم آمادگی ازدواج رو دارم...مادرم هم زد زیر خنده و خیلی خندید ولی گفت باشه. یکم از خنده زیادش خجالت کشیدم و رفتم. خلاصه از آخر همون هفته اولین خواستگار اومد خونمون. اما هر کدوم از نظر من یه ایرادی داشت که جور نمیشد. خیلی متوسل به حضرت زینب و امام حسین میشدم تا دوسال همینطور اومدن و رفتن تا اینکه من بالاخره ۱۶ ساله شدم یه روز مادر شوهرم زنگ زد  خونمون برای خواستگاری، من دیگه خسته شده بودم و از پشت تلفن به مامانم اشاره میکردم که نه نه دیگه نمیخوایم. دیگه راه نمیدیم. مامانم همینطور داشت حرف میزد باهاش و میگفت " آهان طلبه هستن پسرتون... ملبس هم هستن؟؟" اینا رو که شنیدم دیگه چشام برق زد و آروم نشستم یه گوشه تا مامانم خودش بقیه حرفا بزنه. یادمه تو اون برهه از زمان داداش دوستم میرفت سوریه و خانوادش خیلی بی تابی میکردن... آقای پناهیان یه روز توی هیئت همه زن ها رو دعوا کرد که شما چه زن هایی هستید؟؟ اصلا برا چی میاید توی هیئت و برای حضرت زینب گریه میکنید، به چه دردی میخوره وقتی اجازه نمیدید شوهراتون برم از حرمش دفاع کنن؟؟ چرا انقدر خود خواهید؟؟خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم ولی خوب شوهر نداشتم که بخوام بفرستمش😂😂 واسه همین رفتم به خواهرام گیییر که شماها باید شوهراتونو بفرستید سوریه و شماها مانع رشد همسراتونید و اونا رو فقط و فقط برای خودتون میخواید. خودتون رو بذارید جای اون زن ها که شوهراشون رفتن و شهید شدن و... خلاصه رفتم بالا منبر براشون اونا هم گفتن تو درک نمیکنی الان چون شوهر نداری تا حال ما رو بفهمی، وقتی ازدواج کنی متوجه میشی، اون موقع ببینیم خودت چیکار میکنی😏 در همین بین مراسمات خواستگاری من هم برگزار میشد. خیلی زیاد توی خواستگاری درباره بچه و بچه های زیاد و اینا از شوهرم پرسیدم که خداروشکر اون هم تو اصل قضیه با من موافق بود. یادمه توی یکی از جلسات یهویی ازش پرسیدم که شما نمیخواید برید سوریه؟؟خیلی تعجب کرد گفت والا دوست که خیلی دارم برم. ولی باید جراتشم باشه. نگو داشته کاراشو میکرده که بره. منم بهش گفتم خیلی اشتباه میکنید که نمیرین و تو این جور شرایط وظیفتونه که برید. اونم بنده خدا گفت ببینیم خدا چی میخواد. خلاصه گذشت، دیگه درباره سوریه حرفی نزدیم و من هم فکر کردم که واااقعا نمیخواد که بره. حدود ۳_۴ ماه از عقدمون گذشت که کم کم متوجه شدم ریز ریز داره کارای رفتنش رو میکنه شوکه شدم. خیلی گریه و زاری کردم. اما بعد یاد گذشته خودم، اون روز عاشورا و قرارم با حضرت زینب که قرار بود تا آخر عمر نوکریشونو بکنم افتادم. بهش گفتم خیلی دلم برات تنگ میشه و از ته قلبم راضی هستم که بری... به پدر مادرم هم هیچی نگفتم چون میدونستم مخالفت میکنن تا یه شب قبل از رفتنش اومد خونمون برای خدافظی، با همه خدافظی کرد و رفت. دوماهی اونجا بود. تو این مدت خیلی اذیت شدم. تحمل دوریش برام خیلی سخت بود. هم نگرانش بودم، هم دلتنگش شده بودم. از شدت استرس صورتم پر از جوش شده بود. اما نمیذاشتم که هیچ وقت خانوادم متوجه بشن از ناراحتیه تا بخوان خدایی نکرده ازون دلخور بشن به خاطر نبودنش. 🆔 @asanezdevag

#تجربه_من ۲۶۱ #فرزندآوری #سبک_زندگی #قسمت_دوم پیش خودم میگفتم من ضعیفم که دارم اذیت میشم. اون داره راه درست رو میره پس کسی نباید به خاطر کار درستش توبیخش کنه... توی جمع خانواده مدام میگفتم که من خودم خواستم تا بره و... البته ناگفته نماند که بابام هم خیلی از لحاظ روحی حمایتم میکرد یادمه ازینجا براش یه نامه نوشتم که با تمام وجود بهت افتخار میکنم که رفتی و همیشه دلم میخواست که اینجوری باشی و.... خلاصه دوماه تموم شد و برگشت بعد از ۱۵ روز دوباره گفت که میخوام برم... باز رفت و برگشت دیگه انقدر میرفت و میومد که دیگه همه عادت کرده بودن به رفتن هاش جز من... هر دفعه که میرفت با تمام وجووود میسوختم اما پشتش بودم. وقتایی هم که سوریه جور نمیشد و ایران بود حتما حتما جور میکرد و میرفت تبلیغ داخل ایران... ده روز یک ماه... خیلی از ته قلبم خدارو شکر میکردم که همسرم اهل تبلیغ دین و امام زمانه... یادمه اولین بار که باهم اربعین رفتیم کربلا توی مسیر انننقدر با جووونا میگفت و شوخی میکرد که یه حلقه بزرگ از جووونا دورش بودن و حلقه میزدن دورش و یه مسیر طولانی باهاشون راه میرفت و من از پشت تماشاشون میکردم و توی دلم خداروشکر میکردم که خدا همسری نصیبم کرده که دغدغه فرهنگی داره و توی کارش هم موفقه... دوران عقد ما با همه بودن و نبودن های همسرم تموم شد و ما بعد از یکسال عقد بستگی عروسی کردیم و اومدیم خونه خودمون... بعد از حدود دوماه دلم میخواست که بچه دار بشم اما هنوز یه کارایی داشتم که با وجود بچه نمیتونستم انجامشون بدم. ازون طرف هم من تازه ترم یک جامعه الزهرا بودم و باید یه کم پایمو قوی میکردم اما همیشه تو فکر این بودم که کی میتونم زودتر همشو جمع و جور کنم و زود تر یه نی‌نی بیارم😍 اولین تابستون زندگی مشترکمون که مصادف با اولین ماه رمضون بود برای اولین بار با همسرم رفتیم تبلیغ اونجا با یه خانواده دیگه توی یه خونه زندگی میکردیم ولی میتونم بگم از شیرین ترین لحظه های زندگی و عمرم بود و حتی لحظه برام سخت نگذشت و اونجا من مشغول کار با کودک شدم و با بچه و نوجوونا مشغول بودم هم کلاس و هم کار هنری و هم تفریح شبای ماه رمضون رو با نوجوون ها تا صبح توی پارک حلقه داشتیم اونا هم سرشون درد میکرد برای حلقه های اونجوری هر روز حلقمون پر جمعیت تر میشد. وقتی برگشتیم قم بهش گفتم حالا دیگه واقعا وقتشه که یه کوچولو داشته باشیم ولی گفت باید صبر کنی و اول کلاس رانندگی بری تا وقتایی که من میرم سوریه بتونی ماشین رو برداری و کارای بچه ها رو خودت انجام بدی... خلاصه من اسمم رو نوشتم کلاس رانندگی و بلافاصله بعد از اینکه گواهی نامم رو گرفتم اقدام به بارداری کردیم و به لطف خدا و عنایت حضرت زینب زودی باردار شدم و اون موقع بود که فهمیدم مادر شدن که به این راحتی ها نیست که من فکر میکردم انقدر ویار شدید داشتم که میتونم راحت بگم تا ۴ ماه هیچی نمیتونستم بخورم و فقط به زور سرم و آمپول دارو سر پا بودم. اون موقع ها بود که تصمیمم عوض شد. گفتم دیگه بچه نمیخوام و همین برای هفت پشتم بسه. بارداری خییلی سختی داشتم مخصوصا اینکه شوهرم بیشترِ طول بارداری پیشم نبود و واقعا بدون اون خیلی سختی کشیدم. اما خدا کمک کرد و اون روز ها هم سپری شد. تصمیم داشتم طبیعی زایمان کنم برای اینکه بتونم بازم بچه بیارم. خیلی ورزش کردم و تلاش کردم برای زایمان طبیعی، ولی خیلی دیر شده بود وارد ۴۱ هفته شده بودم اما هنوز حتی سر بچه پایین نیومده بود خلاصه که اجبارا استخاره کردیم برای سزارین که خوب اومد و همون شب رفتم بیمارستان برای زایمان الحمدالله خدا نگاه به بارداری سختم کرده بود و برای زایمان، راحتی رو رقم زد که اطرافیانم حتی باورشون هم نمیشد که من با زایمان سزارین انقدر راحت و رو پا باشم به طوری که همون شب توی بیمارستان خودم بچه رو بغل کردم راه بردم تا آروم بشه جالبه که با تمااام سختی هایی که توی بارداری کشیدم ولی انننقدر بچه زندگیم رو شیرین کرده که از الان با شوهرم برنامه ریزی کردیم که تا ۳۰ سالگی ۵ تا بچه داشته باشیم. با اومدن بچه به زندگی خیلی از مشکلات حل میشه. انگیزه آدم بالا میره، البته که سختم هست و بیخوابی هم داره ولی واقعا شیرینه... انشالله که خود آقا عنایت کنن و پسر کوچولو من رو هم به سربازیشون قبول کنن. با شوهرم قصد داریم با سبک زندگی سالم، هم جسم بچه ها همیشه سالم باشه، هم روحشون... همسرم میگه اگر محمد علی قراره یار آقا بشه، باید جسم سالمی هم داشته باشه تا بتونه همیشه در رکاب باشه و توان جسمی داشته باشه، برای همین دوتایی شروع کردیم باهم کتاب های طب اسلامی می خونیم تا هم خودمون رو سالم نگه داریم و هم بچه های سالم به دنیا بیاریم و سالم بزرگشون کنیم. انشالله که بتونیم بچه هامون رو هم خوب تربیت کنیم و زمینه ساز ظهور آقا بشیم. 🆔 @asanezdevag

#تجربه_من ۲۷۴ #سبک_زندگی #تلنـــگر من ۲۲ سالگی ازدواج کردم و ۴ سال در عقد بودم. و تمام این مدت همسرم به شدت تلاش میکرد که با بهترین امکانات زندگیمونو شروع کنیم. منم کم نیاوردم و سال ۸۹ با یک جهیزیه سنگین و کامل رفتم خونه شوهر ... بعد از یکسال هرچه به همسرم اصرار میکردم که بچه دارشیم، ایشون بازم به خاطر روحیه کمالگرایی مادیش موافقت نمیکرد و مثلا میگفت الان اگه بچه دارشیم با این شرایط مالی یه بیمارستان معمولی میبرمت ولی اگه وضعمون بهتر شه یه بیمارستان درجه یک میبرمت.😕 یا میگفت وقتی بچه بیاریم که بتونیم بهترین امکانات رو براش فراهم کنیم.😳 البته اینم بگم وضع اقتصادیمون واقعا خوب بود حداقل نسبت به تمام هم دوره هامون جلوتر بودیم. هرچه از من اصرار، از ایشون انکار تا جایی که صدای خانواده من دراومد که چرا دست بکار نمیشین!! حداقل یه بچه بیارین. ولی بازم شوهرم گوشش بدهکار این حرفا نبود😞😞 فقط خدا میدونه من تو این سالها چی کشیدم 😔 تا اینکه پدرم مستقیما وارد ماجرا شدن و به همسرم تذکر جدی دادن و این باعث شد همسرم رضایت بده به بچه دار شدن و ما بعد از ۶ سال زندگی مشترک به لطف خدا بچه دار شدیم ... در تمام این ۶ سال نه تنها وضع همسرم بهتر نشد که هیچ، حتی همون چیزایی هم که داشتیم از دست رفت ... خواستم بگم رزاق اصلی فقط خداست و متاسفانه همسرم فک میکرد اونه که روزی بچه رو میده. چه روزایی که میتونستن شیرین باشن ولی با این طرز فکر همسرم تلخ شدن. اگه به جای حساب کردن روی برنامه ریزی های خودش، روی قدرت خدا حساب میکرد هیچوقت اینطوری نمیشد ... هرچیم آیه و روایت براش میخوندم، فایده نداشت. از هر راهی داخل شدم جواب نداد ... الان من ۳۸ سالمه و پسرم ۶سالشه و هنوزم همسرم تو همون حال و هوای. و من موندم با یه تن فرسوده بیمار از غصه و یک دل مشتاق برای بچه دوم. عزیزان واقعا برام دعا کنید افتخار مادری بارها نصیبم بشه امیدوارم همه منتظرین به آرزوشون برسن ..❤️ واقعا دعام کنید ❤️❤️ پ. ن: ✨امام صادق عليه السلام: "الرِّزْقُ مَعَ النِّسَاءِ وَ الْعِيَالِ رزق و روزي با همسر و فرزندان مي باشد." 📚کافی، ج ۵، ص ۳۲۹ 🆔 @asanezdevag

#تجربه_من ۲۹۷ #فرزندآوری #تدبیر_امور #سبک_زندگی #قسمت_سوم والدین عزیزم هم حدودا نصف سال رو در طبقه دیگه ی خونمون ساکن هستن و من خودمو موظف میدونم روزی نیم تا یک ساعت به جهت نیاز روحی و جسمی شون بهشون سر بزنم با اینکه راستش کارای خونمون میمونه ولی بزرگترن دیگه، خداحفظشون کنه مامانم میگن وقتی میخوام بهت زنگ بزنم با خودم میگم حتما دستت بنده و وقتت گرفته میشه، دخترا هم معمولا در حد کار مهم تماس میگیرن و مکالمات تلفنی خیلی کمی دارم. عصرها عموما فرصت نمیشه بخوابم. مگر چطور بشه موقع روپا خوابوندن دخترم یا شیردهی کوچیکه چشمم گرم بشه، گاهی اوقات تو سجده و تشهد نماز خوابم میبره. من که کاری از دستم برنمیاد خدا کنه با رتق وفتق امور بچه شیعه ها باعث شادی حضرت زهرا س و مباهات رسول مکرم ص بر سایر امتها به دلیل فزونی امتشون بشم در مورد هزینه پوشاک و لباس هم معمولا لباسهای مهمانی زنانه مدت زمان کمی استفاده میشن و از مد میرن، بدون اینکه مشکلی داشته باشن من در این مورد در انتخاب لباس خیلی دقت میکنم لباسی که میخرم به لحاظ شیکی مدلهای خاص نداشته باشه، تا زود از مد نیوفته. لباسهای بارداری و لباسهای نوزادی رو هم مرتب کنار می ذارم. الان یه فرزند پایه پنجم و یه اولی دارم که پارسال پیش دبستانی بوده، ما در طول این ۷ سال تحصیلی، دو تا کیف مدرسه تهیه کردیم که تقریبا از جهت رنگ و مدل خنثی بود یک کیفم هدیه بود که در مجموع به خوبی پاسخگوی ۷ سال تحصیلی بود. لباس جشن تکلیف دختر بزرگه برا دختر چهارمی مناسبه، تدبیر معیشت و روحیه قناعت، رزاقیت الهی رو گواراتر میکنه وگرنه نفس که اشباع ناپذیره، یادمون باشه همه ی نعمتها باید در خدمت کمال انسان و وسیله رشد باشه نه اینکه برای انسان مانع پرواز بشه. بعضیها به بهانه حفظ سلامتی و تناسب اندام، بچه کم میارن، اگر تغذیه اصولی و سالم باشه نه فست فود، دسر، کیک و نوشابه و تحرک هم باشه، اضافه وزنی هم در کار نیست. خیلیها بهم میگن خوشبحالت، چکار میکنی چاق نمیشی؟ میگم به برکت وسعت کارها. اینهمه امکانات رفاهی زیاد شده باز همه شاکی هستن که بچه داری سخته! خانومای عزیز الان کی کهنه میشوره؟ کی با دست لباس میشوره؟ وسایل آشپزی چقدر آسونتر شده؟ سبزیجات خرد شده و... اینها باعث شده تحرک کم شده، خیلی از عزیزان که رانندگی هم میکنن، عملا تو خونه های آپارتمانی تحرکی هم ندارن. خیلیها میگن تو شرایط قرنطینه چکار میکنی؟ میگم برای من تفاوت چندانی نکرده، قبلا هم بخاطر کارهای بچه ها بیشتر منزل بودم. در زمان کشف حجاب خانومی ۷ سال از خونه بیرون نرفت. الان که با این فضاهای مجازی تماسهای تصویری و تلویزیون شرایط آسان شده به شرطی که استفاده ازین ابزارها رو مدیریت کرد و بجای اینکه اونا در خدمت آدم باشن ما تمام وقتمونو صرف این ابزار نکنیم. روزای سخت میگذره اتفاقا یه وقتایی که کارا کمتره با اون روزایی که پر مشغله تر هست، مقایسه میکنم میبینم اون روزایی ظاهرا کم مشغله، اصلا بهتر سپری نشده انسان یاری الهی رو وقتی که خالص تر عمل میکنه و دغدغه بندگی داره به زیبایی میبینه. عزیزان تدبیر کنید، تواناییهاتونو هم در نظر بگیرید و صرفا احساسی عمل نکنید ولی اگر حس کردید با توجه به شرایط، وظیفه تون فرزند آوریه، دیگه تردید نکنید و به رضایت و مدد الهی اعتماد کنید. لطف الهی تو زندگیها هست گاها ما نمیبینیم الان که دقت میکنم میبینم بچه های اولی خیلی اوقات مریض میشدن که میبایست دکتر میبردیمشون ولی آخریها الحمدلله خیلی کم پیش میاد خوب همه اینا یاری خداست. حواسمون باشه مدت فرزندآوری زن محدوده، من خانواده هایی رو دیدم که از کمی فرزند، رنج میبرن و خودشونو قربانی دوران کنترل جمعیت، میدونن ولی دیگه پشیمونی فایده ای نداره، قدر دوران جوانی رو بدونید برای درس خوندن، کار کردن، تفریح وقت بیشتر هست اما رحم زن همیشه مناسب بارداری نیست. عزیزانی هم که عروس یا داماد دارن اگر هنوز میتونید باردار بشید فرصت رو از دست ندید، ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه هست، به شرط اینکه ماهی وجود داشته باشه. این فرصتو از خودتون نگیرید. پشیمانی و حسرت بدنبال داره به لطف الهی تازگی شاهد چنین بارداریهایی بودم و خدا میدونه چه نشاطی به اون خونه ها اومده. روزمرگی آفت زندگیهاتون نشه، حیفه انرژی تونو صرف این موهبات الهی و...بندگی خدا نکنید. "اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى كُلِّ نِعْمَةٍ كَانَتْ أَوْ هِيَ كَائِنَةٌ " "ستایش از آن خداست، بر هر نعمتى که بوده یا پس از این خواهد بود." 🆔 @asanezdevag

📣 برگزاری مجدد دوره «#چلّه_مادری» در #تربیتکده_آیین_فطرت ❤️ دوره ای برای مادران،‌ مربیان، معلّمان و مبلغان با موضوع مادری و همسری در #سبک_زندگی و #تربیت_دینی 👤 استاد دوره: حجة الاسلام #محسن_عباسی_ولدی ✅ کاملاً رایگان ✅ محتوای جذاب، جدید وکاربردی ✅ تهیّه کتب دوره با ۳۰٪ تخفیف ویژه ✅ صدور گواهی ✅ نظرات شرکت کنندگان دوره اول چله مادری: @tarbiatkadeh 📌 ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر: ktft.ir/40 ✍🏻 پشتیبانی و راهنمای دوره: 🆔 @Madari40 ☎️ +989910036141 ⏳ مهلت ثبت نام: چهارشنبه 29 تیر 🔳در ترویج معارف اهل بیت سهیم باشید. 😊با #ایران_جوان_بمان باشید🔻🔻🔻 https://eitaa.com/joinchat/632029338Cb8a48cecf1 🆔 @asanezdevag

✨ #استاد_قرائتی ✅ دارند بر می گردند ... 🌍 این آیه سه مرتبه در قرآن تکرار شده «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ» ... ترجمه‌اش این است که اسلام جهان را فرا خواهد گرفت. برای من خواندند روزنامه‌ای را که گروهی از زنان غرب مقاله نوشتند در روزنامه که: "ما می‌خواهیم به خانه برگردیم." 🌍 بودنمان در خانه بهتر از در خیابان بودن است. ناهنجاریها، حوادث، فسادها، ناامنی‌ها، دلهره، وحشتها، نمایشها و حوادث، در مغزها اثر می‌گذارد، ما ترجیح می‌دهیم اخبار گوش دهیم، مطالعه کنیم، تحصیل کنیم. 🌍 زندگی در خانه برای ما بهتر از زندگی بیرون است. این یک چیزی بود که اسلام گفته بود. گوش نکردند و بیرون رفتند، حالا دارند بر می‌گردند. #سبک_زندگی #هویت_مستقل 🆔 @asanezdevag

#تجربه_من ۳۴۲ #ازدواج_در_وقت_نیاز #سبک_زندگی #قسمت_اول من ۲۱ سالمه که با همسرم ازدواج کردیم. من ترم ۵ مهندسی عمران دانشگاه دولتی بودم که به این نتیجه رسیدم مهندسی به درد من نمی خوره، هر چند که میتونستم وارد بازار کار بشم اما ترجیح دادم کاری رو که یک برادر مومن یا هم وطن من می‌تونه راحت تر و بهتر از من انجام بده به جای من سرکار بره. چون کسانی که عمران خوندن میدونن که محیط کار این حرفه محیطی مردونه است و برای این که بتونه هرکسی کارش رو خوب انجام بده باید دو برابر یک مرد تلاش کنه تا کسی رو کارش عیب نذاره و این خب مستلزم ارتباط بیشتر با مردان بود که این منو آزار می‌داد. تصمیم به انصراف گرفتم و گفتم خدایا من می‌خوام کار درست رو انجام بدم و خودت کمکم کن. علیرغم مخالفت های خانواده بخصوص مادرم که خیلی دوست داشت من خانم مهندس 👷🏻‍♀ بشم اما راضیشون کردم به حداقل یک ترم مرخصی تا اگه نظرم عوض شد بتونم برگردم دانشگاه. در گیر دار کار های مرخصی بودم که با جناب همسر عزیزم آشنا شدم ☺️ و همین ماجرا باعث شد که من و ایشون با هم ازدواج کنیم. همسرم دانشجوی ترم آخر کارشناسی علوم سیاسی بودند و من هم ترم آخر چون دیگه نمی‌خواستم به دانشگاه برگردم و همینطور هم شد چون همسرم هم ازم حمایت کرد پیش خانواده و اون ها راضی شدند. خلاصه ما هرچه زودتر با امکانات معمول و متداول جامعه عقد رو برگزار کردیم. این نکته رو بهتون بگم که ما از دو شهر مختلف بودیم و همین امر باعث میشد مراسم هامون خوب پیش نره چون خانواده ها نمی‌تونستند درست با هم هماهنگ بشند. اما ما سخت نگرفتیم چون هدفمون مهمتر بود. چون من بزرگترین خوشبختی رو مادر شدن میدونستم و داشتم برای هرچه زودتر شدن این امر تلاش می‌کردم. رسیدیم به عروسی 😄 مامان من که هنوز باورش نمیشد دخترش داره ازدواج می‌کنه یک ماه قبل از عروسی تازه راه افتاد که با ما بیاد تهران و جهیزیه تهیه کنه. آهان راستی یادم رفت بگم خانواده های ما اصفهان بودند و ما بخاطر این که همسرم دانشگاه علامه‌طباطبایی ارشد قبول شدند باید می‌رفتیم تهران زندگی کنیم. و من اونجا هیچ فامیل و آشنایی نداشتم. همسرم دانشجو بود ولی تونست یه کار نیمه وقت پیدا کنه .. ما قرار بود دوسال بعد عروسی کنیم اما زرنگی کردیم و کار و خونه رو همسرم جور کرد و واسه همین مامانم باورش براش سخت بود که دخترش داره می‌ره. 😅 خلاصه ما با اصرار به خرید #کالای_ایرانی، جهیزیه رو خریدیم. داستان عروسی ما هم جالب بود من و همسرم که عروسی نمیخواستیم و مشتاق به سفر زیارتی بودیم. از اون طرف خانواده همسرم استطاعت مالی چندانی نداشتند و هزینه های عروسی براشون سخت میشد. از این طرف هم مادر من بود با همه ی آرزوهاش برای دختر اولش که حتما باید عروسی بگیره. بعد چند وقت بگو مگو و کشمکش به این نتیجه رسیدیم که دوتا عروسی بگیریم یکی شهر ما و یکی شهر همسرم. البته هنوز که هنوزه عروسی که قرار بود برای ما از طرف خانواده ی همسرم گرفته بشه، نشده چون قرار بود چند ماه بعد گرفته بشه که هم یکی از فامیل های همسرم فوت کردند و هم مصادف شد با کرونا. من تو زندگی مشترکم به این نتیجه رسیدم که یسری رسم و رسومات، یسری عرف ها در زندگی همه ی ما وجود داره که اگه رعایت نشه واقعا هیچ اتفاقی نمی‌افته و با مدیریت اوضاع میشه اون رو به راحتی کنترل کرد. الان که چند ماهی از ازدواجمون گذشته دیگه کسی نمیگه پس چرا خانواده شوهرت برات عروسی نگرفتند و این موضع به زباله دان تاریخ پیوسته 😎 اینو میخوام به عنوان یه عضو کوچیکه به همه بگم که واقعا تنها چیزی که تو زندگی باید مراقبش بود حرف خداست که یموقع ندید گرفته نشه وگرنه تمام حرف های دیگه گذری و موقتی و بعضاً بی اثر و بی کاربردند.. بعضی هاشون فقط تو ذهن های ما هستند که بزرگ جلوه میکنند اما در واقع اثر چندانی بر زندگی ما ندارند. 👈 ادامه دارد... 🆔 @asanezdevag

#تجربه_من ۳۴۲ #ازدواج_در_وقت_نیاز #سبک_زندگی #فرزندآوری #قسمت_دوم خلاصه سرتون رو درد نیارم😊 من و همسرم تنها وارد شهر تهران با اون کرایه های سنگین خونه شدیم 😅 خانواده هامون کمک حالمون بودند ولی ما درخواست پول نمی‌کردیم و سعی می‌کردیم رو پای خودمون باشیم. حتی همون ماه های اول حلقه ی همسرم رو فروختیم تا بتونیم از پس بعضی مخارجمون بر بیایم و خدارو شکر تونستیم زندگیمون رو سر پا نگهداریم. دلیل این که من این همه به داستان ازدواجمون پرداختم اینه که بنظرم یکی از دلایلی مهمی که باعث فرزندآوری زیاد میشه ازدواج به موقع و در اوایل جوانی هست، قطعا مادری که در ۲۰ سالگی برای بار اول بچه دار میشه نسبت به مادری در سن ۳۰ سالگی، فرصت بیشتری برای آوردن فرزند داره .‌.. من از ماه اول ازدواجمون، به فکر بچه بودم و همسرم هم باهام هم نظر بود خدارو شکر. بعد از پنج شش ماه اقدام به بارداری و موفق نشدنم و کمردرد عجیبی که گرفته بودم تصمیم گرفتم به دکتر زنان مراجعه کنم. مشکل منو عفونت تشخیص دادند و بهم قرص و دارو دادند و سونوگرافی نوشتند اما من خیلی از معاینات ترس داشتم. آزمایشات قبل از بارداری رو‌ دادم اما هیچ مشکلی نداشتم خدارو شکر اما نه علت کمردردم رو می‌فهمیدم و نه این که چرا باردار نمیشم. تو همین ایام بود که به کرونا خوردیم 😕 کمردردم همچنان باهام بود. به قدری زیاد بود که نمیدونستم درست نماز بخونم و کارای شخصیمو انجام بدم برای همین تصمیم گرفتم اول کمرمو درست کنم بعد به فکر بچه باشم که بتونم مادر سالمی براش باشم. تهران رفتم پیش یه دکتر طب ایرانی_اسلامی دکتر آقا رفیعی طرفای میدان امام حسین، ایشون تشخیص سودا در بدنم رو دادند و گفتند تا میتونم سفر برم از تهران خارج بشم، تنها نمونم، قرآن بخونم و.. علاوه بر این ها برام حجامت نوشتند و با وجود این که خیلی می‌ترسیدم اما انجام دادم. ایشون برای من و همسرم رژیم غذایی نوشتند و از همسرم هم خواستند حجامت کنند. علاوه بر داروهایی که برای خروج سودا در بدن من برام تجویز کردند، ژل رویال هم نوشتند و ما مصرف کردیم. ما از تهران برگشتیم و رفتیم پیش خانواده همسرم نزدیکی اون ها یک خونه رهن کردیم تا هم حال من بهتر بشه و هم فشارهای مالی از ما برداشته بشه. و بنظرم بسیار کارخوبی کردیم هم خانواده ها خوشحال ترند و هم خدا. 😇 چون از تهران خارج شدیم، همسرم کمتر تونستند سرکار برن برای همین تصمیم گرفتیم در کنار کاری که دارند، برای بیشتر شدن رزقمون کنارش یه کارخونگی هم راه بندازیم که هم از نظر مالی اوضاعمون بهتر بشه و هم من مشغول باشم و کمتر فکر کنم 😁 تصمیم گرفتیم یه دستگاه میوه خشک کن جمع و جور خونگی بخریم که هم محصولاتمون رو بفروشیم هم از هدر رفت میوه ها در حد توان جلوگیری کنیم. یکی دیگه از اهدافمون این بود که به توصیه های آقای دکتر به جای هله هوله هایی که می‌خوریم، چیپس میوه و فرآورده های طبیعی رو جایگزینش کنیم. کم کم کارمون رو شروع کردیم و خدارو شکر تا الان هم فروش خوبی داشتیم.🤲 خلاصه بعد ازاین ماجراها و مهاجرت به شهرستان های خودمون و شروع کسب و کار جدیدمون کمردردم خوب شد، حالم بهتر شد. ترس ها و نگرانی هام کمتر شد به مرور .. تصمیم گرفته بودم که تا شهریور اگه نتیجه نداد دوباره به دکتر زنان مراجعه کنم و ببینم مشکلم ازچیه اما دوسه روزیه که فهمیدم باردارم😍 و خیلی خدارو شکر میکنم و مدیون امام حسین (ع) می‌دونم این لطف و محبتی که در وجود من قرار داده شده را .. 🤰 به همه ی مادران عزیزی که منتظر فرزند هستند و مثل من بدون هیچ مشکلی باردار نمیشن، پیشنهاد میکنم طب اسلامی _ایرانی رو هم امتحان کنند. ان شاالله که جواب میگیرند 🤲❤️ من " از تجربیات مادران و بانوان عزیز استفاده میکنم و برای خودشون و فرزندانشون از خداوند درخواست سلامتی و عاقبت بخیری دارم. 🆔 @asanezdevag

📽 #دکتر_سیما_فردوسی 📌تنبلی رو کنار بذارین... ✅ فاصله سنی مناسب بین فرزندان #فرزندآوری #سبک_زندگی 🆔 @asanezdevag

مرحوم #آیت_الله_مصباح_یزدی ✅ زمان‌های قدیم یکی از آرزوهایی که مردم داشتند این بود که اولاد زیاد داشته باشند. هنوز این برنامه‌های تحدید نسل و کنترل جمعیت نبود. 📌پدر و مادرها این اندازه دنبال خوشگذرانی نبودند که زحمت بچه‌داری نکشند، و خود داشتن اولاد زیاد یکی از افتخارات‌شان بود. #فرزندآوری #سبک_زندگی 🆔 @asanezdevag

#تجربه_من ۳۶۸ #سبک_زندگی #مدیریت_اقتصادی #فرزندآوری #عبرتها حتما سعی کنید قبل ازدواج مشاوره مزاج شناسی رو برین چون خیلی از طلاق ها و مشکلات زندگی برمی گرده به این مورد که طبع مرد سرد و زن گرم باشه یا طبع مرد گرم و زن سرد باشه. اگر پدر و مادر، دوست، همکار و یا فامیل پیشنهادی بهتون میدن، خوب بهش فکر کنید و الکی رد نکنید. مامانم می گفت پول جهیزیه و پول همسرم رو بریم خونه بخریم. چون وسایل رو بعدا هم میشه یکی یکی خرید اما خونه رو نمیشه و ممکنه گرون بشه ولی به حرف ایشون گوش نکردیم و نتیجه اش ۸ بار تعویض خانه و مستاجری و سختی اسباب کشی های مداوم در این ۱۰ سال زندگی بود 😣 کاش می شد مراسم عروسی هم نمی گرفتیم و به عتبات عالیات می رفتیم اما به خاطر رسم و رسومات نشد و اینم یه هزینه اضافی بود و حسرت یه زیارت عاشقانه با همسرم همیشه با من هست. هیچ وقت رهن زیاد برای خونه در نظر نگیرین و سعی کنید بیشتر اجاره بدین و پول رهنی که جمع کردید رو سرمایه گذاری کنید یا ماشین و طلا و ... بخرید. چون ارزش پول بالا نمیاد اما ارزش بقیه چیزها بالا میره که این اشتباه رو تا ۶ سال پیش انجام می دادیم. ۶ سال پیش با ۴۰ میلیون می تونستیم خونه بخریم اما الان با ۴۰ میلیون نمیشه حتی خونه رهن کرد.😐(اما خدا رو شکر به برکت وجود فرزندان خداوند یه خونه نقلی بعد ۱۰ سال زندگی نصیبمون کرد) تا وقتی مستاجر هستین سعی کنید وسایل اضافه نخرید. چون هم تو اسباب کشی دچار مشکل می شید زیرا ممکنه از یه خونه بزرگ به یه خونه کوچک برین دیگه وسایل رو نمی دونید کجا نگه داری کنید. مجبور می شید وسایلی رو که با قیمت زیاد خریدین رو با قیمت کم و یا رایگان رد کنید. هم اینکه خدا کمک کرد و خونه ای خریدین اون وسایل ممکنه لازمتون نشه. یعنی من که واقعا تو این یکی خیلی ضرر کردم😐 من ۳۳ سالمه و ۲ دختر ۳.۵ و ۷ ساله دارم خدا رو شکر می کنم اما کاش می شد از همون اول که ازدواج کردم، اقدام به بارداری می کردم تا لااقل ۴ فرزند می داشتم اما الان خیلی بی حوصله شدم و می ترسم از فرزند آوری و اون نشاط قبل رو ندارم. اما در تلاشم😀 برای هیچ کدومشون تست غربالگری ندادم😊 الحمدالله سالم به دنیا اومدند. خدا رو شکر بارداری های راحتی داشتم اما در بارداری دوم چون مراقب تغذیه نبودم، بعد زایمان به کم خونی مبتلا شدم و دچار افسردگی بعد از زایمان شدم و حتما توصیه می کنم مراقب باشید کم خونی نگیرید. خوشبختانه قرص شیمیایی نخوردم و با داروهای گیاهی و دعا کردن و مداوم به حرم امام رضا رفتن، خدا رو شکر طی ۶ ماه افسردگی من خوب شد. برای بچه ها کتاب می خرم و می خوانم چون خیلی دوست دارند و خیلی چیزهای خوبی از کتاب یاد می گیرند. حتی کتابهای قرآنی و داستانهای مذهبی و ائمه اطهار. چون ۲ دختر تقریبا پشت سر هم هستند اکثرا با هم بازی می کنند و من از لحاظ بازی و رسیدگی به آنها راحتم 🙈. اما بعضی مادران کلافه رو دیدم که بچه هاشون اختلاف سنی زیادی دارن و مجبورا به هر دو بچه برسند و خیلی وقتشون گرفته میشه و ناراحتن. لباسهای تقریبا نو اولی رو برای دومی استفاده می کنم. حتی وسایل اسباب بازی و کتاب داستان ها و دوچرخه اولی هم برای دومی استفاده میشه. کلاس خیاطی رفتم و سعی می کنم خودم لباسهای مورد نیاز رو بدوزم حتی برای خانواده. در شرایط اقتصادی الان نیازهای ضروری خانواده رو فراهم می کنیم مثل تغذیه مناسب و ارگانیک، روغن های محلی، عسل و ... و از بقیه نیازهای غیر ضروری کم خرید می کنیم مثل پوشاک و کفش و ... درخواست های بچه ها رو مثل تبلت، دوچرخه، مسافرت، رایانه، و یا چیزهای دیگه رو با پاسخ های منطقی، در صورت لزوم رد می کنیم😁 لازم نیست همه خواسته های فرزندان رو اجابت کنید. با هر خنده ای که می کنند، شاد می شوم و لذت می برم و خدا رو شکر می کنم. نوزاد های کوچک و تپل را که می بینم دلم غش میره براشون و امیدوارم خداوند ۲ فرزند سالم و صالح دیگر هم به من هدیه کند. 🆔 @asanezdevag

#تجربه_من ۳۸۴ #سبک_زندگی #عبرت #قسمت_دوم تو همون سفر اول به شیراز، معنای حرف‌های مادرم رو درک کردم.😔 صحنه‌هایی دیدم که الان هم یادآوریش برام تلخه.😔 کاری بود که با اطمینان انجامش داده بودم، اما دیگه تو عاقبتش دچار تردید و دودلی شده بودم... هنوز عقدمون یکساله نشده بود که فهمیدم اشتباه بزرگی کردم، اما از برگشت، وحشت داشتم. هرچی جلوتر هم می‌رفتیم، بدتر و بدتر می‌شد، اما باز از تموم کردنش، می‌ترسیدم. اسفند ۸۶، با بغض، بدون اینکه خانواده‌ام چیزی از مشکلاتمون بدونن، رفتیم مشهد و بعدش رفتیم خونه خودمون. حقیقت اینه که من با خدا معامله کرده بودم... از همون اول که دوستان دانشگاه امام صادقیش، به ایمانش شهادت دادن... ایمانی که فقط ظاهر بود؛ ظاهری که بعد دو ماه زندگی زیر یک سقف وا رفت و اون آقا اعتراف کرد: «خانواده من این هستن و منم با همین ها بزرگ شدم و تو هم از اول می‌دونستی...» و هیچوقت نگفت این جمله «نمی‌خوام مثل خانوادم باشم» روز خواستگاری چه معنایی داشت!!! من با خدا معامله کردم و معامله با خدا هیچ ضرری توش نیست... سه سال شد... تمام زندگیمون زیر یک سقف سه سال شد، هرچند دردهاش هنوز هم ، قلبم رو خراش می‌ده. همینقدر بگم که فتنه ۸۸ دستش رو کاملا رو کرد و درونش کامل نمایان شد... وقتی برای تجمع‌های غیرقانونی فتنه‌گران می‌رفت، به پاش افتادم و التماس کردم نره. کنارم زد و گفت که نباید به کارش کار داشته باشم.😔 البته برای راهپیمایی ۹ دی هم رفت، اما دیگه معلوم بود دلش با انقلاب نیست... دیگه دوست نداشتم تو راهپیمایی‌ها کنارش راه برم، در راهپیمایی ها با بغض و کینه به مردم انقلابی نگاه می‌کرد. رفتنش به سربازی، زندگی بهم‌ریخته‌مون رو بهم‌ریخته‌تر کرد... دو ماه آموزشی، با یک عده افراد بی‌قید و بند هم گروه شد و منزجر از اون همه قید و بند تو زندگی با یک ظاهر مؤمن انقلابی، برگشت... آستین کوتاه و لباس تنگ، آهنگ خواننده‌های زن و رفتن به کافه‌های معروف مسئله‌دار، رفت تو کارنامه‌اش... هرچند ظاهر رو هنوز برای دیگران حفظ می‌کرد و در دانشگاه امام صادق، با همون ظاهر قبلی، مشغول فعالیت بود، اما جلوی من دیگه نمی‌تونست ظاهر رو رعایت کنه. دستش برای من کاملا رو شده بود. همین هم بیشتر آزارش می‌داد و برای از هم پاشیدن زندگی، مصممش می‌کرد... 👈 ادامه دارد... 🆔 @asanezdevag

#تجربه_من ۳۸۴ #سبک_زندگی #فرزندآوری #قسمت_پنجم اینها رو نوشتم برای چند نفر، بطور ویژه... ✳️ کسانی که جدا شدن یا سن‌شون داره بالا می‌ره و ناراحتن، از فضل خدا ناامید نشن... ✳️ کسانی که به هر شکلی دارن تو زندگی سختی می‌کشن، به چشم معامله با خدا نگاه کنن و صبور باشن... ✳️ کسانی که می‌خوان مجردها رو معرفی کنن، از طرف خودشون تصمیم نگیرن. شاید چیزی که فکر می‌کنن شاخصه خوبی نیست، از طرف مجردها اصلا مسئله نباشه. بعد از ازدواج ما، از در و همسایه شنیدم که الحمدلله ظاهرا خیلی قیدهای بی‌دلیل اطرافیان، مثل پذیرش مردی بچه‌دار یا پذیرش همسری با مدرک تحصیلی متفاوت برداشته شد... البته یکبار دوستم ازم پرسید: به کسی پذیرش این شرایط رو پیشنهاد میدی؟ گفتم: *به کسی که خودسازی نداشته، نه* . نمی‌تونم بگم این وضعیت سخت نیست، اما *باید دید چی می‌دی، چی می‌گیری* الان خدا رو صد هزار مرتبه شکر رابطه من و دخترای همسرم خیلی خوبه😍 هرچند متأسفانه بخاطر مادرشون، دخترها کمی از نظر حجاب و تقیدات دینی مشکل پیدا کردن😔 و... با پدرشون، با اینکه خیلی دوستش دارن، اما بی‌ادبانه رفتار می‌کنن... چون از طرف مادر اینطور بهشون آموزش داده می‌شه😔 و شاید به جرأت بگم تنها چیزی که آزارم می‌ده، همینه... حتی بعضی مسئله حسادت به دخترها رو مطرح می‌کنن. اینجا دقیقا همونجاست که گفتم خودسازی. خدا رو شکر محبت همسرم به دخترها، نه تنها اذیتم نمی‌کنه که خوشحال هم می‌شم و به همسرم افتخار هم می‌کنم که با وجود بی‌ادبی‌های گاه گاه بچه‌ها، اما او مهربانانه و مؤدبانه باهاشون برخورد می‌کنه، چون هر دو می‌دونیم بچه‌ها بی‌تقصیرن و مشکل از جای دیگه است😔 الحمدلله هر دو از زندگی‌مون راضی هستیم. همسرم به قدری مرد خوبیه که اگر صد بار دیگه هم به عقب برگردم، باز ایشون رو انتخاب می‌کنم. حتی نگاهم به روحانیت خیلی بهتر و بهتر و بهتر از قبل شده... و اینکه... گاهی فکر می‌کنم اگر ازدواج اولی رو نداشتم، قدر این ازدواج دوم رو نمی‌دونستم و شاید اگر از اول ما با هم بودیم، اینطور قدر هم رو نمی‌دونستیم... و اگر ازدواج اول رو‌ نداشتم و همچنان دختر بودم، الان، همسرم رو با این شرایط نمی‌پذیرفتم... اگر یک روز، با خدا معامله کردم، هرچند سختی داشت مسیر، اما آخرش شیرین بود. تجارت مربحه بود و خدا جبران کرد... 🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸 🆔 @asanezdevag

#استاد_قرائتی 📌بسيار اشتباه می‌کنند، آنهایی كه می‌گویند: می‌خواهیم خوش باشيم و بچه‌دار نشويم. آنوقت چه می‌کنند؟ خوشي‌شان را با بستنی و پارك و پيتزا و پرسه زدن در خيابان و… 📌اصلاً اينها نفهميدند كه خوشی چه هست؟ بو كردن بچه لذتی دارد كه همه پيتزاها و شيرينی دانماركی و نمی‌دانم بستنی و طلا و لباس ندارد. مثل آدمی كه يك گل طبيعی دارد دور می‌اندازد، بعد هی گل كاغذی می‌بوید. #فرزندآوری #سبک_زندگی 🔹درس‌هایی از قرآن - ۹۳/۱/۱۴ 🆔 @asanezdevag

#سبک_زندگی 🔹 مصطفی اصلا دوست نداشت پسرش لوس باشد. مثلا در مورد غذا خوردن تأکید می‌کردند که بسم‌الله بگوید و به او می‌گفت هر کاری را که شروع می‌کنی بسم‌الله بگو. 🔹 یک سری چیزها را به خود علیرضا می‌گفت مثلا می‌گفت سعی کن نترسی، هیچ‌وقت. وقتی با هم کشتی می‌گرفتند همیشه به علیرضا می‌گفت سعی کن نترسی و حمله کن. 🔹 خیلی دوست داشت مراسم عزاداری‌ها و مسجد ببردش. خودش اگر نمی‌توانست می‌گفت با دیگران حتما برود. خیلی تاکید داشت شجاع بار بیاید. 🔺به نقل از همسر شهید مصطفی احمدی روشن 🆔 @asanezdevag

📷 goo.gl/yZFQha ⚠️ زندگی مجردی؛ عامل مهم مرگ و میر ⚠️ 💢 افراد مجرد میان‌سال و سال‌مند پنجاه درصد بیشتر از افراد متأهل در خطر انواع مرگ و میر به خصوص در اثر بیماری‌های قلبی-عروقی قرار دارند. 🔎 نتایج یک مطالعه که به تازگی در مجله تحقیقات پزشکی مجله انجمن قلب آمریکا (JAHA) منتشر شده نشان می‌دهد که افراد مجرد میان‌سال و سالمند بیشتر از افراد متأهل در خطر مرگ و میر در اثر عوامل گوناگون به خصوص بیماری‌های قلبی-عروقی قرار دارند. 📈 این تحقیق نشان می‌دهد افراد مجرد حدود ۲۴ درصد بیشتر از افراد متأهل در خطر مرگ ناشی از عوامل مختلف قرار دارند. همچنین امکان مرگ افراد مجرد ۵۲ درصد بیشتر از افراد متأهل در اثر مرگ بر اثر بیماری‌های قلبی-عروقی و همچنین مرگ بر اثر سکته قلبی است. 🔎 در این تحقیق در گروه مجردها افرادی را قرار دادند که یا هرگز #ازدواج نکرده‌اند و یا به دلایلی چون مرگ همسر یا طلاق در زمان این مطالعه مجرد بودند. 👈 در توضیح این‌که چه رابطه‌ای میان مرگ و میر افراد و وضعیت تأهل آنان وجود دارد به این مسأله اشاره شده که #سبک_زندگی و مصرف منظم داروها از عوامل مهم و مؤثر بر سلامت افراد است چرا که افراد متأهل بیشتر از افراد مجرد به نحوه تغذیه و فعالیت بدنی خود اهمیت می‌دهند و همین‌طور ارتباطات اجتماعی بیشتر و با کیفیت‌تری دارند.👉 ⚡️ در همین راستا در این مطالعه نشان داده شده که افراد مجرد دارای فشار خون و کلسترول بالاتری نسبت به افراد متأهل هستند. #فرد_گرایی #تشکیل_خانواده 🆔 @asanezdevag

✅ ازدواج نعمت الهی است... ✨رهبر انقلاب در یکی از دیدارهایشان که با خانواده‌ی شهدای ارمنی داشتند، از خواهر شهید ارمنی ژرژ هاروطون که میگوید "خوشبختانه" ازدواج نکرده می‌پرسند: «خوشبختانه چرا؟» ✨ و بعد، پدرانه نصیحت می‌کنند: نه خیر، اشتباه نکنید، حتما ازدواج کنید. ازدواج نعمت الهی ست. این را بدانید یکی از نعمت‌هایی است که خدای متعال به انسانها می‌دهد. ✨ بعد هم فرزند، فرزندآوری، که امروز کشور ما هم به افزايش جمعیت احتیاج دارد. و هر چه که بیشتر فرزند بیاورید، ان شاء الله خدا راضی‌تر خواهد بود. خواهر شهید با صدای آرام می گوید: چشم، بله حتما. #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #سبک_زندگی 🆔 @asanezdevag

🌺 #استاد_شهید_مطهری نازپروردگی موجب شکنندگی در همه امور است. معمولاً در خانواده‌ها یك آدمی پیدا می شود خیلی سخت‌كوش، پركار، جدی، تن به‌زحمت بده. این فرد یك كارخانه یا یك تجارت‌خانه تأسیس میكند، كار و ابتكار را به‌ حدّ اعلا میرساند، ولی خودش چون از یك خانواده طبقه چهارم است، به زندگی سخت، به گرما و سرما و تحمل سختی عادت كرده. این‌ها او را یك انسان جدی بار آورده است. بعدها زن و بچه‌اش در این زندگی كه مقرون به رفاه است، بزرگ میشوند. نسل بعد از او كه بچه های او باشند، آدم های متوسطی از آب درمی‌آیند. چون اوایل زندگی‌شان در زندگیِ همین آدم بوده و در سختی بزرگ‌ شده‌اند این‌ها هم تا حد زیادی آدم‌های جدی و كارآمدی هستند و آن ثروت را حفظ می كنند؛ ولی بچه های این ها كه به وجود می آیند، چون تدریجاً زندگی، رفاه و خوشی را توسعه می‌دهند، كم‌كم از این منزل می روند به منزل دیگری، این فرش را تبدیل می كنند به فرش دیگری، خوراك و زیور لباسشان تغییر می‌كند. آن نسل سوم افرادی نازپرورده خواهند شد كه فقط باید به آن ها رسید، از كوچك ترین رنج، ناراحت می شوند. درنتیجه، قدرت این را كه آن زندگی و آن ثروت را ضبط كنند، ندارند. همین‌که پدر مُرد، در مدت کمی تمام زندگی را به باد می دهند، دوباره به همان صورت فقیرهای درجه اول با وضعیت مفلوك برمی‌گردند. و باز تکرار همین چرخه... . #سبک_زندگی #فرزندپروری 🆔 @asanezdevag

✅ خانواده، مهمترین دارایی جهان #سبک_زندگی #فرزندآوری 🆔 @asanezdevag

🔺🔺 ⚠️(قسمت اول) 🎤وحید یامین پور زن و مرد، مادر و پدر اند یا رفیق لحظه‌های شهوانی؟ کسانی مثل اشپنگلر معتقدند اولين نشانه‌های تهی شدن درونی يك تمدن، تهی شدن آن از هسته اوليه و پايدار اجتماعی و كانون خانواده است. عقل جدید، تعهد نسبت به یک فرد به عنوان همسر را درک نمی‌کند و طلب لذت بی‌نهایت او را به تنوع طلبی غیر متعهدانه می‌کشاند. "خانه" یا "کافه" ؟ کدام با درک لذت‌طلبانه همخوانی دارد؟ اشپنگلر می‌گوید آنگاه که هوش بشر به این نقطه برسد تمدن‌ در میان دیوارهای بلند شهرهای بزرگ و باشکوه می‌میرد. چه کسی از شأن حقیقی انسان دفاع خواهد کرد؟ #خانواده #سبک_زندگی #جمعیت #تمدن #حجاب #عفاف #زن #آزادی 🆔 @asanezdevag