eitaa logo
اشعار حسینی و آموزش مداحی
5.1هزار دنبال‌کننده
281 عکس
178 ویدیو
37 فایل
کانال اشعار حسینی این کانال زیر مجموعه کانال مقتل ضامن اشک است. اشعار بر اساس مطالب مقتل است. http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af آی دی برای ارسال اشعار @Yaghoubian آی دی استاد @m_h_tabemanesh آی دی تبادل @purbakhsh
مشاهده در ایتا
دانلود
. ✍ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 《سلام ما به حسین و به کربلای حسین سلام ما به علمدار باوفای حسین》 سلامِ ما به شبِ چارم از مَهِ شعبان شبِ رسیدنِ دریا وُ ساقیِ مستان سلامِ ما به کسی که خداست در رویَش سلامِ ما ابالفضل و دست و بازویش کسی که باقدمش شد جهان ما محشر ؟! نگارِ امِّ بنین باشد و یلِ حیدر همان کسی که ملک هست آرزومندش به نامِ نامیِّ عباس ؛ میشناسندش گرفت در بغلش مرتضی وُ میبویید دو دستِ این پسرش را مدام میبوسید علی به مادرِ عباس این چُنین فرمود ذخیره ی حرمِ کربلاست این مولود به لحظه ای نشود از برادرش غافل امیدِ اهلِ حرم میشود ابوفاضل ز روزِ اولِّ خود بر زمین ، علم زده است اَخُ الحسین به دنیای ما خوش آمده است ــــــــــــــــــــ تویی یل عرب و پهلوانِ جنگاور تویی شبیهِ جوانیِ حضرت حیدر تو هاشمی نصبی و تو شمس عالمتاب تویی خدای ادب در مقابل ارباب همیشه در همه ، حالات ، حافظ مکتب تویی رکابِ قدم هایِ حضرتِ زینب بدونِ تو چه سرِ روزگار می آید به دستِ تو چقدَر ذولفقار می آید خدای هیبت و ایثار و معدنِ عقل است ندای قدسیِ افلاکیان ابالفضل است ــــــــــــــــــــ ز "این عمل" به جهان شهره گشته نور دوعین غضب برای خدا و ادب برای حسین میانِ معرکه ؛ آنها که خسته و زردند همه زِ تیغ ابالفضل فرار میکردند به هیبتِ علوی بر زمین قدم میزد کنارِ آبُ ُ کنارِ شریعه می آمد رسیدُ مشکِ خودش را پُراب کرد و نشست گذاشت در دلِ آبِ روانِ آنجا ؛ دست همینکه خواست بنوشد کمی زِ آب ، اما نخورد ؛ یادِ علی اصغر و رباب ؛ آنجا ... خدا به این همه ایثارِ او صفا بخشید به مشکِ حضرتِ ساقی ؛ گناهِ ما بخشید عمو برای حرم ؛ حُکمِ دلگُشا دارد رقیه بر سر دوشش چقدرر جا دارد ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ شعر از ✍ (بیت اول از بنده نیست فقط از جهت فضای شعر و مطلع آن ، اضافه شد) .
. یا حضرت عباس (ع) تا خدا آفرید لیلا را آن نگار بلند بالا را نقش چشمی خمار و زیبا را تب مجنون گرفت دنیا را از سمرقند تا بخارا را شرح آیات " تُنْفِقُوا" داد و رزقمان را به دست او داد و باده ی کوثر از سبو داد و او به میخانه آبرو داد و پای ساقی نشاند سقا را عکس او را به عرش قاب گرفت نامش از حُسن انتخاب گرفت "عسل بن ابوتراب" گرفت تا ز لبهای او شراب گرفت علنی کرد مستی ما را او ز خورشید ها نسب دارد هیبتی چون "یل عرب" دارد منصب غیرت و ادب دارد در عشیره "قمر" لقب دارد مشک او آفریده دریا را یل نام آور تبار علی ست آینه دار اقتدار علی ست وارث تیغ ذوالفقار علی ست وقت پیکار هم عیار علی ست رجزش داشت لحن مولا را حضرت جبرئیل دربانش جان پبغمبران به قربانش طعم اعجاز می دهد نانش ارمنی ها همه مسلمانش دم او جان دهد مسیحا را نذر آیینه ها شده سر او عشق زانو زده ست محضر او "كاشِفَ الكَرْب" نام دیگر او حضرت فاطمه است مادر او جانم این ساقی العطاشا را طبع ابیاتم اشتیاقی شد مست آرایه های ساقی شد لهجه ی واژه ها عراقی شد صحبت از گوشه ی رواقی شد که به تن داشت عطر زهرا را "رَبَّنَا آتِنَا" ز خوان حرم شهد شیرینی اذان حرم "اهْدِنَا" سمت آسمان حرم خوش به حال کبوتران حرم وقف او کرده اند پرها را... .
. مژده از نسل علی شیرِ نری می آید شجره طیبه را برگ و بری می آید شام میلاد حسین آمده عباس اگر پیِ خورشید همیشه قمری می آید ✍ .
. قرآن اگر حسین؛ انسان ابوفاضل حجت اگر حسین برهان ابوفاضل شمشیر اگر حسین بُرّان ابوفاضل فریاد اگر حسین غُرّان ابوفاضل جانم اگر حسین جانان ابوفاضل سردار اگر حسین سالار ابوفاضل ذخرالحسین یعنی غمخوار ابوفاضل یارم اگر حسین دلدار ابوفاضل حیدر اگر حسین کررار ابوفاضل شیر تمامی شیران ابوفاضل قله اگر حسین کوهش ابوفاضل دریا اگر حسین نوحش ابوفاضل ریحان اگر حسین روحش ابوفاضل عمری  پناه اندوهش ابوفاضل نجل علی نخل بستان ابوفاضل زینب قمر اما اختر ابوفاضل زینب اگر زهرا صفدر  ابوفاضل زینب اگر خواهر یاور ابوفاضل پشت و پناه این خواهر ابوفاضل   بر درد زینب شد درمان ابوفاضل پشت سر حسین هم سوی با علی صف ها شکسته او با ذکر یاعلی در هر ستیز خود می زد صدا : علی یا قاهر العدو یا مرتضی علی در قلب هر میدان طوفان ابوفاضل با مجتبی بوده صفین در لشگر همرزم او اکبر بردوش او اصغر سقا ولی تشنه در لحظه ی آخر بالاسرش آمد در علقمه مادر چشمان زهرا شد گریان ابوفاضل
. همیشه نام علی در جهان تکثّر داشت چنان عسل به لب عاشقان تواتُر داشت هنوز اشهدش از ماذنه فراگیرست کجاست آنکه زمانی به او تمسخر داشت به وجه تسمیه ی او حسین پسر آرد به خاندان علی نام او تکرر داشت علی اکبر ، علی اصغر و علی اوسط حسین بود و به نام علی تفاخر داشت لبش به مدح علی معترف شده حتی معاویه که دهان در میان آخور داشت علی دوم این خانواده سجاد است که از مدینة العلم نبی تاثر داشت حیات طیبه اش زینت العبادة بود همیشه سینه ای  از مصحف و دعا پر داشت حیات نهضت کرب و بلا به زینب و اوست بکاء داشت ولی گریه اش تفکر داشت برای آنکه به نفرین حرمله برخواست رباب مادر اصغر از او تشکر داشت   .
. غیرت شیعه هنوز از جنم عباس است تکیه گاه دل دنیا علم عباس است در جهانی که سیاهی شده رنگِ هر روز روشنیِ دل ما، اشک غم عباس است در شب فتنه و نیرنگ و تباهی تا صبح روی پاییم اگر از کرم عباس است دیده ام در قسم مردم پُر رنگ و ریا قسم خالص شان یک قسم عباس است ما مسلمان خداوند ِ حسینیم اگر همه اش از کرم دم به دم عباس است هر که از اهل حقیقت به حقیقت دیدیم اولین اوج دلش در حرم عباس است بنویسید که نوکر به شب اول قبر آرزومند غبار قدم عباس است ✍ .
میلادیه امام سجاد علیه السلام قبل از تو عشق جرأت پیدا شدن نداشت اصلا قنوت راه به تقوی شدن نداشت هرگز نماز خلق تماشا شدن نداشت قران بی کلام تو معنا شدن نداشت با تو دوباره طلعت کوثر طلوع کرد آیینه ی عبادت حیدر طلوع کرد ای مقتدای گریه ی شب زنده دارها دستت امید سفره ی هر چه ندارها داریم از صحیفه ی تو سایه سارها یادت نجات بخش هزاران هزارها ای ابرها مطیع دعای غلامتان باران چه قابل است به پای غلامتان دنیا هنوز مثل تو عابد ندیده است جبریل بال زیر قدومت کشیده است با گریه هات نبض عبادت تپیده است شیطان امید واهی اش از تو بریده است ای خط به خط کتاب تو تفسیر بندگی جاری ست با تو عطر مزامیر بندگی دریایی و اسیر تلاطم نمی شوی جز کوه سر به مهر تجسم نمی شوی با خط کفر مست تفاهم نمی شوی جز در قنوت نیمه شبت گم نمی شوی پیشانی بلند تو سجاد بوده است نامت همیشه زینت عبّاد بوده است عرفان نسیم صبح ابوحمزه های تو لبیک می رسید به هر ربنای تو داوود جان گرفته ز لحن دعای تو یک روز شاه می شود آخر گدای تو حرف گدایی است ببین دست خالی ام این اشک های شوقم و این خسته حالی ام ای عشق بی حرم حرمت چشم های ما خاک بقیع ناب ترین توتیای ما بارانی است نذر تو حال و هوای ما از غم ترک ترک شده بغض صدای ما هر جا که صحبت از حرمت شد دلم شکست تا حرف غربت حرمت شد دلم شکست معراج چشم عاشق ما جنت البقیع تا بوده بوده قبله نما جنت البقیع یک شعبه ای ز عرش خدا جنت البقیع سایه نشین کرببلا جنت البقیع غم در گلوی شیعه صریح است در بقیع سنگ مزار جای ضریح است در بقیع جز تو که در مقابل شعله امام شد در فصل خون مسافر تکفیر شام شد بر روی نیزه شاهد ماه تمام شد چل سال اشک و ماتم تو مستدام شد چل سال اشک ریخته با روضه های آب چل سال یاد تشنگی کودک رباب علیه_السلام ✍ .
. من دخیل توام ابوفاضل (ع) آمده ذکر حضرت عباس (ع) رنگ مهدی (ع) گرفته این محفل رخصت ! عباس جان که بر مدحت بشوم بر حسینیه داخل ای قمر! بین تو وَ شمس حسین (ع) موجی از دلبری شده حائل خوش به حال رقیه (س) چون گشته شانه هایت برای او محمل از سلحشوری و تبار علی (ع) شیرمردی چنین شود حاصل تا که پا در رکاب بگذاری دشمنان را بلا شود نازل یا علی (ع) گوی و یکه تازی کن حق تو باشی، فنا شود باطل تا شنید از جمال و اوصافت شده دیوانه ، عالمِ عاقل متوسل نشد اگر بر تو عارفی نیست عارف کامل گله کن سر اگر فدا نکنم صنما باش با دلم یک دل مشک بر دوش خود بگیر آقا شده مامِ علی پریشان دل آنقدر گریه کرده است رباب (س) که شده خاک خیمه ی او گِل من به قربان کام تشنه ی تو که فتادی به جانب ساحل ای علمدار کربلا برخیز ز چه کردی به علقمه منزل تو خجالت نکش که آب ، شده تا همیشه ز چهره ی تو خجل نکند اسم اعظم است اسمت که شده رمز حل هر مشکل خوش به احوال دردمندی که شد به فیض گدایی ات نائل قَسَمت می دهم به قنداقه که شود لطفتان به من شامل پشت درها مرا نگاه ندار حاجتم را روا نما عاجل حاجتم را به هر دری نبرم من دخیل توام ابوفاضل (ع) ✍ میلاد علمدار کربلا، العبد الصالح، المطیع لله و لرسوله و لامیرالمومنین و الحسن و الحسین ، حضرت ابالفضل العباس (ع) مبارک باد .
. دوم علی و خامس اهل بکا شده عمرش تمام غرق سجود و دعا شده صاحب صحیفه است و چهارم امام عشق روشنگر حقایق کرب و بلا شده حتی بدون گنبد و صحن و سرا ،بقیع در احترام اوست که دارالشفا شده شد افتخار مردم ایران که مادرش ایرانی است و همسر خون خدا شده با او بشر به معرفت و حق رسیده است تا با شکوه «خمس عشر» آشنا شده او هم کریم مثل کریمان دیگر است خاک از نگاه اهل کرم کیمیا شده .
✅ سلام خدمت ذاکرین اهلبیت.ع ✅ کانال اشعار و سبکهای جدید و سنتی محرم و صفر ، فاطمیه ، رمضان اعیاد و همه مناسبتهای سال ذاکر و شاعر آل الله 🔷️ کربلایی مرتضی شاهمندی 🔷️ 🔶️ سبک های ساده و روان 🔶️ @mortaza110shahmandi. 👈ایتا ✍️📗🎤
. نَفْس است و خلق را به تباهی کشانده است خورده نمک همیشه نمکدان شکانده است نفرین به ناشکیبی و حسرت که سالها ما را میان سفره ی ظلمت نشانده است مخلوق برتریم ولی غفلت و گناه ما را به سمت شهوت و کفران دوانده است بستیم هر چه بار به امید آخرت دنیا ز راه آمده آنرا تکانده است هی توبه کرده ایم و شکستیم توبه را دل بر مدار خیر و سعادت نمانده است تنها دعا و خواندن قرآن سلاح ماست ما را دعا همیشه ز خسران رهانده است ای وای بر کسی که پی رستگاری است اما «زبور آل محمد» نخوانده است .
. دل از خدا نَبَرد کس مگر علی باشد و بر شکوهِ محمد نگر علی باشد حقیقت است که زهرا چنان علی شده که.. ..برای فاطمه نام دگر علی باشد علی و فاطمه، احمد شدند این سه نفر کمیست فاطمه و بیشتر علی باشد میان خلقت حق دوزخی نخواهی یافت امامِ جمعِ خلائق اگر علی باشد قرار هست که در خانه‌ی حسین از عشق پدر چنان که علی شد پسر علی باشد کم است هرچه بگویم، کم است پیش حسین میان خانه‌ی او هر قدر علی باشد رسید مثل پیمبر  رسید عین علی سلام ای علی  دوم حسین علی مدینه است اسیر حدیث گیسویش و مکه غرق نماز است رو به اَبرویش سلامِ صبح و شبِ شهرها و بانوها نفَس نفَس به حسین و به شهربانویش عروس، فاطمه  آورده است از ایران که گشت کل جهان و  ندید چون رویش علی‌است عاقد و شاهد علی‌است رو به عروس حسین این طرفش زینب است آن سویش به جای فاطمه، ام‌البنین بغل کردش شده است هدیه‌ی ام البنین النگویش بهشت با همه خوبی  هلاک ایران است حسینِ فاطمه داماد خاک ایران است اگر حسین علی ضرب در حسن بشود امام بعدی‌اش  از هر نظر حسن بشود امام چهارم ما لب به لب حسین است و امام چهارم ما سر به سر حسن بشود عزیز فاطمه داماد مجتبی گردید پدر حسین و پدرزن اگر حسن بشود امام‌ها همگی بعد از این  حسن زاده‌اند که هشت امام از این رهگذر حسن بشود قسم به فاطمه بنت‌الحسن که فاطمه خواست زِ هشت امام اگر جلوه‌گر حسن بشود امامِ راه حسن، ای  دوامِ راه حسین سلام حضرت سجاد خانه‌ی حسنین بنا نبود بجنگی اگر بنا می‌شد تمام قامت تو شکل مرتضی می‌شد بنا نبود وگرنه زمان رزم تو هم زمین کرب و بلا غرق لافتی می‌شد چه سخت است علی باشی و نگیری تیغ که با تو تیغ دودَم غرق مرحبا می‌شد اگر علَم به زمین می‌زدی به تو سوگند که کوفه با همه‌ی شام جابجا می‌شد خدا نخواست وگرنه خدای شاهد هست زمین کرب و بلا تازه کربلا می‌شد و امتحان تو از جنگ سخت‌تر شده بود همان زمان که حسین از حرم جدا می‌شد شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت من از تبار کویرم از این سفالی‌ها تو از دیار خدایی از آن حوالی‌ها کریم هرچه بریزد دوباره می‌‌ریزد تصدقت نظری کن به دستْ خالی‌ها بکش عبای سپیدت شبی به روی سرم که صبحدم بشوم من هم از ثمالی‌ها چه حیف شد که برایت حرم درست نشد که سر به سجده گذاریم روی قالی‌ها چه حیف شد که نداری ضریح تا برسد مسیر برکه‌ی اشکت به خشکسالی‌ها اگر ضریح نداری صحیفه که داری هنوز حضرت اشکی هنوز می‌باری کنار گریه‌ی تو صبح و شام  کم آورد دو چشم زخمی تو نه، غلام کم آورد همه به روی حسین و حسین زیر قدم که سینه‌اش نفَس از ازدحام کم آورد رسید عمه ولی تازه سر جدا شده بود دوید سمت حرامی... دوگام کم آورد زِ پشت، ضربه‌ی سنگ و زِ پیش رو شلاق بگو عزیزِ دلِ ما کدام کم آورد رها نمود و خودش رفت از میان گذر که نیزه‌دار هم از سنگِ بام کم آورد نه کربلا و نه کوفه  نگفت زینب هیچ ولی حراجیِ بازارِ شام کم آورد هنوز در جگر شیعه  های هایِ تو است و کربلا همه مدیون گریه‌های تو است ✅ ۱۴۰۳/۱۱/۱۵ علیه_السلام .